De legerbode

706 0
12 oktober 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 12 Oktober. De legerbode. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/8k74t6fp9j/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

12 Oetober 1915 Nummer 172 DE LEGERBODE den Dïnsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnènde Dit blacl is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederiandsclie exemplaren. In Verlof Een verlofbrief ! Dat is de belooning die onze dappere jongens het meest op prijs stèllen. Ondanks de veriok-king die dè ondergrondsche verblijven, welke men loopgravtn noemt, op hen uitoefenen, ver-laten zij ze blij te moede, zoodra ze hun verlofbrief hebbeB verkregen, omziehnaar de eene of andere groote stad te begeven, waar men het kanongebulder niet hoort en waant niet in oorlog te zijn. Londen en Parijs hebben hunnen Toorkeur, vooral Parijs. Het is wel ver, maar toor wat de reis kost, — gratis vervoer tôt Kales en het vierde van den prijs van het spoor-kaartje op de Fransche spoorwegen... Dat stel-selzou moeten blijven bestaan. De lange duur der reize komt overigens niet in aanrekening : Sedert een jaar heeft men leeren wachten en geduld hebben. Eindelijk landt men in de Noordstatie. Meii snelt met opgeruimd hart naar den uitgang. Heel wat Fransche soldaten daar; er komt geen einde aan de omhelzingen : dit al maakt u wàt wrevre-lig. wat jaloersch. En toch zijn de Belgische sol-daten ook afgewacht, door eenen... gendarm die de verlofbrief doet vertoonen en hun zegt, dat men het verlof bij de plaatseiiike Belgische militaire overheid moet laten afteekenen. En wij bevinden ons op het asfalt van Parijs, duizelig van al dat rumoer, van al dat volk, van al die rijtuigen,. taxis, trams, en van al dit druk Yerkeer. De straten oversteken gaat niet vrij gemakkelijk. Daar wij onzen « congé d moeten jn orde brengen, gaan wij dit onmiddellijk doen. Gaan wij lang moeten wachten oin vijf orzes bulletins te laten invullen ? Wachten îs eene ge-woonte geworden. Maar neen, "t is een wonder. Op twee minuten zijn de pleegvormen vervuld en wij zijn klaar. Het is reeds laat geworden wanneer wij in Toile stad geraken : het is- er klaar als in vollen dag, ofschoon de Parijzenaars klagen dat het er te aonker is. Wat zouden zij zeggen zoo zij naar het front moesten gaan, 's nachts. zonder maan-klaarte ? Ziehier ons hôtel en de kamer waar men voor enkele dagen eene heerlijke nachtrust gaat genieten in een breed bed met twee matras-sen. Men moet vrij hoog klimmen, nog hooger dan in een waarnemingspost van de artillerie. 's Anderendaags 's morgens, bij het ontbijt, vragen wij naar haltmaantjes. — Geen fantaisiebrood meer ! — antwoordt ons de koffiehuisbediende. De halfmaantjes zijn Toor de Turken. Zoo men op zijn gemak kan eten. mag men dit niet doen waar men wil. Het « terrasse s is 's moi gens aan de militairen verboden : Het is aan de burgers voorbehouden. Wat Wilt ge? Ge moet u ook niet inbeelden dat men u drank v66ro ure :s avonds zal bedienen. Daarvan is niets. Gij kunt gaan ontbijten van middag tôt - lire ; daarna, zoo gij nietè te doen hebt, kunt gij de trottoirs op en af loopen, en u tôt den marseh africhten. De koffiehuizen zijn voorbehouden aan de burgers ; zij alleen hebben het ïecht te drinken, al hebben zij al dan niet dorst. vGij hadt misschien integendeel gedacht, dat men «e militairen op bijzondere hoffelijké wijze hehandelde. Gij vergistu diep. er is wat anders dan koffiehuizen te Pavijs. Zelfs als men er geene familieleden of vrietàden heeft, voelt men zich daar onmiddel-hj<; thuis, vooral als men Brusselaar is. Welke is de stad die beter gelijkt op Brussel dan Parijs? "are lanîn. winkeluitstallingen. trams, taxis 2<jn nagenoeg dezelfde. De beweging is er thans uezelide. De Parijsche werkstertjes gelijken op <lie yan Brussel : Kortgerokt, hooge hieltjes, ^eel klaps. schaiksche oogen. Ue Belgen zijn daar vrij sympathiek : Voor do menigte zijn het « de braves types » die ziehniet al te volrnaakt uitdrukken. maar dan toch niet ffiin goed denken en handelen. Menbegint waar- ons te kennen... dikwiils'zelf met onzen voor-Baam.. Ve '>aP1jzenaars gelooven evenwel steeds aan t legende van Beulemans en Cie. Zoo gij u op & 200§ezegd Belgisch niet uitdrukt, zijn ze /-fm om over uwe nationaliteit te gaan * "Jieien. Xaast de « esprit parisien » is ook met de Brusselsche nitwijkelingen de « zwanze » in Parijs binnengedrongen, en een bezoek aan de music-halls en de café-concerts zal u al ras over die indringing overtuigen. De Brusselars — de Belgen in 't algemeen overigens — hebben hun hooi'dkwartier in een kof-fiehuis van den « Boulevard des Italiens » geves-tigd. Ik zal u den naam niet vermelden : Want de publiciteit ervan is uitsluitelijk aan onze sol-daten voorbehouden. Daar vinden zij 's avonds c'en goed glas bier die aan onzen bock denken doet. Twee Belgen kunnen zich daar niet ont-moeten zonder kennis aan te knoopen. De burgers worden ras de gezellen van de militairen, zij vragen hun naar tijdingen over hunne vrien-den, bloedverwanten die in het leger zijn en inzon-derheidover wat er aan den geheimzinnigen Ysèr gebeurt. > Men vertelt, een kleine kring word gevormd, en de stem vah den verteller stijgt stilaan ; de toehoorders spitsen de ooren, en rekken den hais. De oogen glanzen, een glimlach zweeft op de lippen, want het is een ecïite krijger van het front die spreekt, een van die koenè kerels die sedert een jaar aan den Yser vertoeven. voor wien Nieuwpoort, St-Joris, de onderwaterzetting en de voetbrugjes, Dixmuiden, het fort van Knocke. Steenstraat, het veerhuis en Lizerne oude kennisseii zijn, en de verplettering der Moffen geenen twijfel overlaat. Eh wel ! Het is niet aan hun khaki-uniform dat men de echte « jongens » erkent. maar wel aan hun moreel, aan hun vertrouwen, aan hun onwrikbaar geloof in de toekomst. Natuurlijk vergeten de vrienden niet u met veelvoudige boodschappen te belasten, wanneer ge naar Parijs reist. Ik weet het niet of zij het met opzet doen, maar steeds gebeurt het dat zij u naar al de hoeken van Parijs zenderi, u onvol-ledige adressen geven, En dan is men verplicht den Bottin te ra3e te gaan. Ongelukkiglijk zijn de koffiehuizen verboden. Gaat ge er 's middags naar toe, dan zijn de winkels en maçazijnen, welke zij zoekt, gesloten ! Maar een Belg is im-mer vaardig om zijnen vrienden dienst te beWij-zen, men trëkt zijn plan : En zoo geraakt men èr toe Parijs en de geheimen van den « Métro » te kennen. 's Zondags. heerscht er in Parijs dezelfde drukte, dezelfde beweging als in Bimssel. dewijl de bevolking der voorsteden en der provincie naar de lanen van het centrum komt toegewan-deld. De kerken, in de haive klaarte van het dag-licht, zijn proppensvol : Zij steken fel af met die van net front, welke door de Duitsche grana-ten zijn doorboord, en in de voile klaarte daar hunne naakte, half verbrijzelde muren, met hier en daar een oud beeldhouwwerk vérsierd, ten toon stellen. De basiliek van het H. Hart, waar dui-zenden personen dagelijks de zegen des hemels komen afsmeeken voor de Fransche wapens, wordt ook druk bezocht door de Belgen. Zij staat daar op den heuvel Montmartre, gekeerd naar Parijs, als schijnt zij de aan haar voeten. gelegen stad te beschermen. Geheel Parijs ligt daar, badend in een hel licht : Het wit, het rood en het grauw der huizen steken levendig af. Onmetelijk vergezicht... Al wat van ons arm klein Belgiê overblijft is zoo grootniet! A. Mat. De Edelrnosdifheid van Argentina De Argenlijnsche onderstandscominissie voor de burgerlijke bevoiking van België heeft eene groote hoèveelheid kleeJreîi, eetwaren. bloem en graan verzameld, welke over korten tijd op twee stoombooten naar Hollandzal verzond'en worden en vandaar naar Belgiti, De Argentijnsche Commissie, met zooveel toe-wijding voorgezeten door den heer Benito Yilla-nueva, voorzitter van het Senaat, beschikt insge-' lijks voor onze medeburgers over eene som van 2o0.000 piasters. door insehrijvingen verzameld. Die som zal ook omgezet worden in kleeren en eetwaren, overeenkomstig met de statuten van de Internationale Commissie. Onze zaak moet wel rechtvaardig wezen ; iedere dag krijgen we er bewijzen van ; de heele wereld betnigt ons zijn sympathie, Van Rechts en Links In den loop van de week van 27" September tôt 3n Oktober, week der overwinning van de bondgenooten in Champagne,hebben de Fransche -spoorwegen als krijgsgevangénen 23,238 soldaten en onderofficieren en 184 officieren vervoerd. In die cijfers zijn niet begrepen de krijgsgevangeneu weggevoerd op 25" en 26" September, de twee eer&te dagen van den aanval. We mogen dus besluiten dat in het geheel 25 à 30,000 Duitschers krijgsgevangen werden gemaakt. De Fransche generaal de Castelnau, van fwien twee zonen reeds te Velde sneuvelden. verloor voor enkele dagen zijn derden en laatsten zoon in den slag in^Artësie. De onderluitenant der artillerie Hugues de Castelnau had reeds het eereteeken van het Eerelegioen verworven. Anderzijdsis de eenige zoon van den beroem-den Engelschen sehrijver Rudyard Kipling op het veld van eere ook onlangs gesneuveld. De heer Fertiault, deken van de leden den Fransche "Vereeniging van letterkundigen. is te Parijs op den ouderdom van 102 jaar overleden, in een appartement dat hij sedèrt zij ne prille. jeugd heeft bewoond. Hij stierf aan eene koude; tôt het laatste oogenblik behield hij al zijne zinvermogens. Al stervende zegde hij : « Slechts één ding spijt me : Dat ik den triomf van de bondgenooten niet beleven mag. » Een mijdaad te meer. In tegenstelling met hetgeen gezegd werd, werd de Zwitsersche kam-pioen-wielrijder Doerllinger te Mulhousen gefu-siljeerd. Die nieuwe misdaad werd verleden maandag gepleegd. Men weet dat Doerflinger, diç sedert den oorlog vertegenwoordiger was va.n een Zwitsèrsphe chocoladefabriek, in een hinder-laag gelokt werd te Lœrrach (groothertogdom Baden), waar hij aangehouden werd en als spioa overgeleverd aan de Duitsche overheden. * « Het schijnt dat Duitschland het torpedeeren van de Arabie zonder voorbehoud afkeurt, en dat de regeering bereid is de familiën der Ame-rikaansehe slacbtoft'ers eene vergoeding te beta» len. We moeten in die houding der Moffen geen teeken van wroeging of spijt zien ; ze handelen zoo alleenlijk uit vrees dat de Amerikanen hun heelemaal den rug zouden toekeeren. » s Niets zal gespaard blijven. Den 10° dezer maand loopt in Duitschland het tijdperk ten einde dat toegestaan werd voor het vrijwillig aanbrengen aan den Staat van aile voorWerpen in koper, in geel koper ol' in nikkel. Na die a datitin zullen die voorwërpen mogen aarfgeslagen worden. Kunnen aangeslagen worden niet alleen keubengerieC, maar ook groote waschketels, garnituren van fornuizen en stoven, baden en andere toestellen van hydrothérapie ; de deurknoppen alleen mogen niet aangeslagen worden. *. » Om de ongemeen groote uitgaven van den oorlog te dekken, heeft Engeland met een zehi-zame behendigheid aile belastbare artikelen op-gezocht.Zekere leden van het Lagerhuis zijn op de gedachte gekomen een taks te heft'en op de hoeden dér daines... »n op de scheuwburgbil-jetten. De leden van het Internationale Bevoorra-dingscomité, dat te Londen zetelt, zijn door ko-ning Joris op audientie ontvangen. Frankrijk, Groot-Britanje, Rusland, Italie, Japan, Servie en België waren vertegenwoo^ digd op deze bijeenkomst, die voor doel.had met algemeen akkoord de wijze te verzekeren waarop men best de inkomsten van het comité benuttigen zal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De legerbode behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1914 tot 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes