De legerbode

1613 0
19 september 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 19 September. De legerbode. Geraadpleegd op 20 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/416sx64r17/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

DE LEGERBODE den Dînsdag, Donderdag en Zaterdag verschsjnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOIjDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Slag aan de Marne Eenige dagen geleden reeds herïnnerden wij er San hoe belangriik de slag aan de Marne was ge-weest en vestigden daarbij de aandacht op den gunstigen uitslag — overigens door den vijand zelf er-kend — van h m onrechtstreeksche deelneraen van het Belgisch leger aan dezen merkwaardigen strijd. Het blad Le Bulletin des Armées de la République, geeft heden eene mcrkwaardige bcschrij ving van dit ontzaglijk snruentreffbn da-t Europa van het Duitsche juk bevrijdde. Onze lezers zullen dit doku-ment, dat onze confrater zoo welwillend was ons te laten overnetnen, hier zeker met groote belangstel-litig aant.reffen ; de sçhrijver zet er op uitstekènde \vijze de algemeene trekken van dien veldslag en zijn gevolgen uiteen. Het Voorspel Op 25 Augustus 191-4 ricbtte de opperbevel-hel>!" r geueraal Joffre de volgcnde dagorde aan het Isiger. « 1 ).;jar de voorgenomen offensieve beweging niet kon uitgevoerd worden, zullen de lotere krijgsverrichtingen derwijze geregeld worden dat. aan onzen linkerkant, door de aaneenslui-ting van de 4e en de 5e legers, van het Engelsche leger en van nieuwe strijdmachten die aan het Qoslelijk gebied zullen onttrokken Worden, eene massa zal samengesteld worden die bekwaam is om het offensief te hervatten, terwijl de andere legers, gedurende den noodigen tijd, de pogingen van den vijand in bedwang zullen houden. » Men weet aan welken toestand dit zoo krach-tig en zoo duidelijk bevel beantwoordde. Wij zullen hem met een woord herinneren. Met de Belgische neutraliteit te schenden had X)ultschland gemeend ons verraderlijk aan te vallen. Het wist dat ons oppereommando, dat aan zooveel misdadige trouweloosheid niet ge-looven kon, vooral op onze Oostelijke grenzen de verdedi-ging van het grondgebied had voor-bereid en. du.ar groote troepenmachten bijeenge-bracht. De Duitsche staf meende door deze ver-radt-rlijke streek eene gemakkelijke en spoedige overwiiining op ons te behalen. Na onze troepen in het Noordca te hebben uiteengeslagen, zouden de Duitsche legers recht op de streek van Parijs aanrukken en door ons onmiddellijk in het hart te treffen allen weersfcand verlammen ; in zes we-ken tijds zouden zij Frankrijk tôt den vrede,'t is te zeggen tôt de dienstbaurluùd dwingen, en zouden zich dan tegen Rusland kunnen wenden dat, zoo meende men te Berlijn, niet gevaarlijk zou worden vôôr inidden September. De Pruisische minister von Jagow had het Duitsche plan ver-rad"n toen hij op 1 Augustus tôt sir Ed. Goschen, de Engelsche gezant. had gezegd dat « snel han-delen de groote troef voor Duitschland was ». Dezen troef had men eerst getra,cht in België uit te spelen. Door snel een groot gedeelte van onze troepenmachten van het Oosten naar het Nootvlen te doen schuiven, was men er in gelukt aan deze zijde van onze noordergrens,een groote-ren weerstand aan de Duitschers te bieden dan deze verwacht hadden. Maar zij wendden bijna al hun krachten tegen ons en wij hadden, ondanlcs de nieuwe schikking, slechts zeer geringere krachten, in getalsterkte, tegenover hen kunnen stellen. De strijd werd ongunstig toen op 25 Augustus generaal Joffre hem vastberaden afbrak, er wel op rekenend elders een <t troef » tegen Duitschland te kunaeu Uitspelen. De Wijkende Beweging. De legers die in België en in Luxemburg hand-gemeen waren zouden achteruit wijken, zich gedurende den terugtocht hervormen en, zonder echter met den vijand in aanraking te blijven of zich te laten aantasten, zich in slagorde gaan stellen op het terrein en op het oogenblik dat door onzen staf gunstig zou worden geacht. Desnoods zou men al wijkende strijden — zooals men bij het Schermen al vechtend achteruit treedt — en zoo Zou men den vijand in bedwang houden ; onder-tusschen zouden nieuwe legers ingericht worden die. volgens het vastgestelde plan, tusschen de Wijkende legers zouden komen plaats nemen. Als de Unie aldus versterkt zou zijn, zou men zich •aikeerea oui dsa nieuwen slag te le ver en, Dit plan, dat zoo wijs was opgevat en zoo duidelijk uiteengezet in de dagorde van 25 Augustus en die welke er onmiddellijk op volgden, werd op praelitige wijze uitgevoerd. De aftocht greep stelselmatig en met orde plaats. Terwijl de legers die in België en in Luxemburg gestre-den hadden (de legers Franchet d'Esperey, French, Langle de Gary en Sarrail), die den vijand tegen hielden en hem soms achteruit dreven, zonder wanorde, zooniet zonder droef-heid achteruit weken — want men moest onze Noord-Oostelijke departementen aan den vijand overleveren — naar de vallei van de Marne, en de twee legers Castelnau en Dubail met men weet boeveel geluk onze rechlerflank langs den Oostelijken kant verdedigden, werden twee nieuwe legers ingericht met troepenmachten die men aan deze legers in het Oosten onttrok ; het eene, het 6e leger. onder bevel van generaal Maunourv, het andere, het 9e, onder dat van generaal Foch. En terwijl Maunoury, die onzen uitersten linkervleugel uitmaakte, vôôr Parijs kwam plaats nemen, stelde Foch zich op tusschen het 5° leger van Esperey en het 49 van Langle de Gary. Op 5 September is de schikking, aangeduid door het onderricht van 25 Augustus, verwezen-lijkt. De opperbevelhebber, die van af 1 September, als uiterste grens van den terugtocht de Seine, de Aube en het Noordelijk gedeelte van Bar-le-Duc had aangewezen, en aldus zijne lui-tenants had verwittigd dat men zich tôt een spoedig heruemen van het offensief moest voor-bereiden, stuurde hen bevel hait en, als men zeggen kan, van rechtsomkeert te maken. Heel het Fransche leger, dat op goede stellingen had plaats genomen, maakte toen front. « Het uur is gekomen, »had de generaal geschreven, «om kost wat kost stand te houden, en zich liever te laten dooden dan te wijkfn. » Hij sprak tôt soldaten die waardig waren naar hem te luisteren. Allen, van af het oogenblik dat zij front maakten en bevel kregen om aan te vallen, waren inderdaad vast besloten zich eer te laten dooclen dan te wijken. Zoo zouden zij den vijand doen achteruit trekkeu. De Marsch van den vijand Deze naderde snel en tameîijk onvoorzichtig. De massa die men op ons leger geworpen had, bedroeg ongeveer 1,300,000 man, die langs ver-schillende wegen op Parijs aanrukten. Langs den doorgang van de Oise wierpen Klùck en Bulow (Ie en 2e legers) 520,000 strijders op ons ; de eerste sclieen op Parijs te marscheeren ; de tweede, die zich een oogenblik aan Guise had vastgeklampt, bereikte nochtans Laon, in de richting van Epernay. Iiausen, met 120,000 man (3° leger), marscheerde van Rethel op Châlons ; hertog Albrecht van Wurtemberg (4e leger), met 200,0()0 man, marscheerde van Sedan in de richting van Vitry-le-François, terwijl de lteizer-lijke kroonprins, insgelijks aan het hoofd van een leger van 200,000 man (5e leger), na Verdun te zijn oingetrokken. de Maas te hebben overge-stoken en gedeeltelijk door de Argonnen te zijn gemarscheerd, naar de valleien van de Ornain en de Somme afzakte. Allen ijlden in versnelden marsch, in de richting van het Zuiden, en rustten uit van hun vermoeienissen door de afschuwelijke gruwelen die iedereen kent, als echte horden Barbaren die ons de dagen van Attila en Genseric weer deden beleven. Aanvoerders en soldaten waren er niet alleen van overtuigd dat de overwinning hun ver-zekerd was, maar zelfs reeds voor drie kwart gewonnen. In hun hoogmoed waanden zij geen leger ter wereld opgewassen tegen het onverge-lijkbare Duitsche leger en, minder dan eenig ander. dat Fransche leger dat zij op de vlucht meenden, vol wanorde en vrees. Het leger van von Kliick, dat den rechter vleugel vormde, stortte op zijn prooi ; de aan-voerder had zich van Parijs afgewend, dat hij meende te bezetten na de nederlaag van den vijand te hebben verzekerd ; hij scheen verblind of dronken door zijn ontzettenden stormloop. Niets schijnende te weten van het bestaan van het leger Maunoury .un zijne rechterzijde, ofde kraclit daarvan miskennend, stortte hij recht op de Marne aan gene zijde Yan welke rivier hij de Engelschen onder generaal French hoopte te verpletteren en de Franschen van Esperey, terwijl Biilow zijn hoofdkwartier te Montmirail opstelde en met Hausen meende tei'zelfder tijd met den rechterkant van Esperey het leg<yr van Foch in te druklten, terwijl de hertog van. Wurtemberg en de kroonprins hun zaak meenden te regelen aan de legers van Langle de Gary en Sarrail. Het Fransche front Iîet Fransche leger, dat rechtsomî; eert had gemaakt, verwachtte ze in buitengevffoon geluk-kige formatie. De legers French, Esp.erey, Foch en Gary vormden van het Westen n«\ar het Oosten eene lichtjes ingebogen lijn, maiar dit front vormde aan den îinker- en den. rechterkant eenen haak ; het leger Maunoury was in slagorde opgesteld in de vallei van fie Ourcq, van het Noord-Westen naar het Zuid-Oosten, en het leger van Sarrail, tusschen Revis^ny en Verdun, van het Noord-Oosten naar het. Zuid-Westen ; het eene steunde met den rug op. de verschanste legerplaats Parijs, die door Gallieni ijverig versterkt werd ; het ander op> de verschanste legerplaats Verdun, die het Dàitsche leger toen niet in het front dierf aanvalien. Zoo lieten de Duitsche legers zich in een soort van halven kring storten ; als het front stand hield en de vijand er al te lang op bleef aanhouden, konden de twee armen zich langzamerhand op hein sluiten en zou de nederlaag van het Duitsche leger in eene ware ramp veranderd zijn. De Drie Gedeelten van den slag De meest blootgestelde, omdat hij de meest stoutmoedige was, was von Kliick. Hij waagde zich tusschen de twee armen van eene nijptang, die zich op heim kon sluiten zoo hij er het scharnier niet van wist te breken. Den 5en scheen hij er zelfs niet aan te denken. Maar den 6e" 's morgens moest hij het wel bemerken. Het korps Schwerin, dat inen alleen ten Noor-den van de Marne gelaten liaid, daar al de anderen zich op Esperey en de Engelschen hadden gestort, was den 5en 's avonds op h'êt leger Maunoury en zijne afhankelijkheden koinen stuiten.Het vroeg om hulp ; daardoor vernaan von Kliick dat hij een nieuw leger op zijne fUmk had. Zijne korpseâ waren reeds handgemeen geworden met French en het linkerdeel van het ode leger ; hij riep ze in der haast op den rechteroever van de Marne terug, en trachtte aldus zijn misslag goecl te maken. Van de nijptang waarvan ik zoo juist sprak gaat hij nu trachten een der armen te ver-wringen. Maarterwijïl hij zichdaarvoor hardnek-kig blijft inspannen, zal de andere arni, Freuch-Esperey, dreigen zich .op hem te sluiten : Het is de slag aan de Ourcq. Terwijl deze geleverd wordt zullen de Duitschers trachten ons midden in te beuken, wat hun toestand, die er op de rechterzijde zoo leelijk uit ziet, merkelijk weer zou herstellen. Het zijn de gevechten ten Zuiden van de moeras-sen van Saint-Gond,tusschen hetleger van Foch, langs den x'echterkant gesteund door Esperey eenerzijds, en anderzijds een gedeelte van het leger Bidow en het leger Hausen. Eindelijk zullen de twee Duitsche vorsten, door de legers van Langle de Gary en Sarrail uiteen te slagen, trachten onze rechterzijde door te breken en, door het verder uiteen te slagen, dit leger van Verdun te scheiden, waar de spil van heel de wijkende beweging blijft. Het zijn de drie gedeelten van den slag aan de Marne. Klùck keert zich tegen Maunoury. Van af den 5en 's namiddags, had den schok plaats gegrepen tusschen het korps Schwerin en de troepen van Maunoury die overal terrein gewonnen en er ook no g den 6en wonnen toen Kluck, die verwittigd was, plots twee van zijne ltorp-sen naar het Noorden van de Marne terug riep. De aankomst van deze eerste versterkingen schijnt niet onmiddellijk den toestand voor Schwerin te herstellen en voor zijn 4" reserve-korps, dat tegen heteinde van den dag nogs teeds achteruit week. Het is eerst den 70ndat de Duitsche korpsen, die men terug in de vallei van de Ourcq had doen koinen, hun aaawezigheid laten voelea, Ï9 September 1910 Nnmmer 31fe.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De legerbode behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1914 tot 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes