12 Juni 1917 Nummer 433 den Dlnsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt lien of vijftien Fransctie en Nederlandsche exemplaren. Een Vriendinnetje van onze Jassen 1 Eenige officieren van een onzer mooie jager-Mgimenten hebben hun mess, waar zij gedurende hun rusttijd bijeenkomen, gevestigd bij den brigadier der doeanen van een Fransch doi'pje in de nabijheid van het front. Als zij, na dagen lang het dagelijkscbe bombardement en al de vermoeienissen vau hun ruwen stiel te hebben verduurd, uit hun loopgraven terug komen en daar de kalmte en de rust vau het kantonnement terug vinden, mogen zij zeker zijn daar onthaald te worden op den vrîendelijken en schalken glim'lach van hun Triendinuetje Yvonne, de dochter van hun gast. Sedert zoo lang reeds dat zij te midden van de Belgische jassen leeft, heeft Yvonne geleerd ze îief te hebben. Zij weet a an hoeveel gevaren zij bloot gesteld zijn, als zij daar aan den Yser op schildwacht staan, en beeft ook wel een weinig voor hen telkens zij ze weer terug naar het front ïiet trekken. Zij begrijpt ook hoeveel zieîskracht zij noodig hebben om, zonder zich ooit te beklagen, de lange scheiding van ailes wat hun lief is te ver-duren, van al degenendie ginder onderDuitschen hak zuehten. En het is daarom dat haar hart overvloeit van teederheid voor al die dapperen, die niet slechts dat wat er nog van het vrije Bel- f'ë overbhjft, maar ook nog een weinig van raakrijk verdedigen. De oorlog heeft op de vroeger schalke en iachende ziel van Yvonne, als een ernstigen glansgeworpen. En dan, de kleine is insgelijks groot geworden in al die maanden dat men elkander nu al blijft uitmoorden op enkele kilo-xaeter afstand van haar dorp. Het kind van zoo straks is een raeisje geworden waarvan de geest zich opent op het leven en het reusachtige dra-ma weerspiegelt dat rondom wordt afgespeeld. Roept ailes wat haar omringt niet voortdurend idezen oorlog voor haren geest; en op school, /Waar Yvonne vlijtig de lessen van hare meestera ■volgt, wordt er haar ook over gesproken. Reeds toekomend jaar, hoopt zij haar getuig-fichrift voor lagere studiën te bekomen. En als naar groote vrienden uit de loopgraven terug komen, houdt zij ze op de hoogte van haar vorde-ringen, wil zij het bewijs van haar kennis geven, en is zij in den hoogsteu hemel als men haar een komplimentje over haar vlijt en haar goed ge» drag maakt. In het harde bestaan van de kleine officiers-xroep, brengt Yvonne als een zonnestraal. Met Enaar genegenheid en haar streelende manieren, '|herinnert zij aan de ouderen hun kinderen die ginder in het vaderland gebleven zijn, en die zij nu sedert bijna drie jaar niet meer gezien hebben, en waaraan de gedachte hun op sominige cogenblikken zoo pijnlijk hçt hart beknelt van 3l de sedert zoo lang ingehouden ouderliefde. Aan de jongeren herinnert zij het zusje met de heldere oogen, met de blonde of bruine lokken, ,dat iederen avond haar handjes vouwt tôt het igebed voor den grooten broeder die daar aan den Yser strijdt. Hoe zouden al deze dapperen dan niet vertee-derd zijn bij het zien van hun trouw vriendin» aetje. Eenige dagen geleden, terwijl zij onder elkander aan het praten waren na den maaltijd, was Yvonne bij hen gekomen om hun over de school •e spreken en over het examen dat zij het vol-|end jaar zou moeten ondergaan. Bekommerd ■"peg zij aan commandant T., of hij geloofde dat het zoozeer verlangde getuigschrift zou bekomen.— Zeker, Yvonne, antwoordde de officier, ï&aar om er goed zeker van te zijn zou ik u op de proef moeten stellen. — Welnu. gij moogt mij ondervragen, zegde het meisje vol zelfvertrouwen. — Goed, besloot haar vriend. Ziehier wat ik voorstel. Gij zegt dat gij veel van onze soldaten houdt en wij gelooven u. Wilt gij een klein opstel maken, van enkele regelen maar, waar gij de indrukken zult neersehrijven die gij gevoelt als gij een Belgischen soldaat ziet voor-bjj stappen? "-Wel zekei\ nu terstoucL — Goed. En daar gij een braaf meisje zijt, zullen wij uw werk naar verdienste beloonen. Als gij tien punten op twintig behaalt, krijgt gij twee K sous s ; gij krijgt er vijf voor twaalf puu-ten, tien voor veertien punten, en als gij erzes-tien bekoint zal dit frankstuk voor u zijn. Yvonne wachtte niet lang. Geen half uur later of blozend en beschaamd bracht zij aan commandant T. het volgend opstel dat wij hier trouw vertalen : In een van de straten van ons dorp, heb ik een dapperen Belgischen soldaat ontmoet. Hij was zeer zindelijk. Hij stapte met het hoofd oinhoog, de politie-muts kranig op een oor ge-schoven, al ftuitend en met de handen in de zak-ken, zeer vroolijk ondanks de wreede scheiding van zijn familie. Ik zag dat het een zeer dapperen held was, vermits hij nooit, oj slechts zeer zelden nieuws van de zijnen ontvangt. Hij is zeer getroffen door het minste teeken van vriendschap dat men hem betuigt, en het is met trots en ontroe-ring dat hij de portretten van zijn jamilieleden laat zien. Ook spreekt hij met bewondering en eerbied van zijnen Koning, van zijne Koningin en van zijne oversten. Ook moet men hem goed ontvangen om hem zijn eigenhuis weer te herin-neren. Hij verduurt aile kwalert : Koude, dorst, veimoeienissen, de wonden, en soms zelf hon-ger zonder zich ooit te beklagen, terwijl hij er slechts aan denkt zich dapper te verdedigen voor de vrijmaking van zijn grondgebiea en slechts éên droom kent, van zegepralend en roemrijk te midden van de zijnen terug te keeren. Yvonne. Vier officieren onderzoehten het werk. Yvonne bekwam drie keeren 16 punten en één keer lo punten. Zij had dus haar blinkend frankstuk wel werdiend, benevens twee dikke kussen op hare roode wangen. Vol vreugde liep het meisje het goede nieuws thuis vertellen. Daarna kwam Yvonne terug bij haar groote vrienden, en het zilverstuk aan commandant T. overreikend, zegde zij hem eenvou-dig : « Wilt gij dit voor mij naar het Roode-Kruis van België sturen, voor uw duurbare gewonden die ik zoo zeer bemin ?... » En toen, om zijn ontroering te verbergen die hem de tranen naar de oogen deed wellen, kon de officier niet anders dan die lieve kleine Yvonne nogmaals hartstochtelijk te omhelzen. M. Op het Belgisch Front (Legerbericht over de week 1-8 Juni 191 y) Tijdens de afgeloopen week, heeft onze artillerie de Duitsche batterijen van Bixschoote-Lan-gewaede en omgeving onder vuur genomen, en meermaals roffelvuur op 's vijands verdedigings-werken vôôr Het-Sas gericht. Bij een plotselingen aanslag in de omstreken van Steenstraete maakten wij gevangenen. Felle bedrijvigheid van onze vliegeniers, die de statiën van Vijfwegen enLangemarck hebben bestookt. 's Yijands artillerie heeft fel in de weer ge-weest op heel het front. IN RUSLAND Ontslag van Generaal Goerko Generaal Goerko, die pas tôt opperbevelheb-ber op het Zuid-Westelijk Russisch front was benoemd, heeft zijn ontslag ingediend. Naar men weet, vervulde hij tijdelijk het oppercommando over de Russische legers, tijdens de ziekte van generaal Alcxeiéf. Hij had reeds eene eerste maal zijn ontslag genomen, maar had het teruggetrokken na de benoeming van den heer Kerenski tôt minister van oorlog. De h. Kerensky, minister van oorlog, als ge-volg op zijn dagorder van 18 Mei, heeft het ontslag van generaal Gourko geweigerd, doch heeft hem van zijn ambt als opperbevelhebber van het Z.-W. front onthevea en tôt beveUiebber eener divisje benoeouL Os Eritsche Overwinning in viaanderen Ziehier in welke bewoordingen het Britsche legerbericht van 8 Juni, nainiddag, de krijgsverrichtingen mededeelt. welke uitliepen op het vermeesteren van sterke Duitsche stellingen te Meesen, Wytschaete en Oosltaveerne. Men zal daarin kunnen nagaan hoe onstuimig en flink die aanval werd gevoerd <ioor hel dapper leger van generaal Plumer, wiens rocm-rijke wapenfeiten wij uit ganscher harte toejuichen, voornamelijk daar het een hoekje van 's lands grond-gebied geldt, dat door onze heldhaftige bondgenoo-t'en aan den vijand werd oatrukt. De door onze troepen vermeesterde stellingen stonden als onder de stevigste verdedigingswer-ken des vijands op het Westerfront bekend. De uitsprong van Yper bestrijkende, gaven zij den vijand aile zicht over die streek en waren zij haast oninneembaar. Dtâsdanige toestand had den vijand toegelaten al onze aanvalstoebereidselen gade te slaan en hulptroepen teontbieden om deze te keer te gaan. De slag heeft dus de gehalte gegeven van het vermogen der Duitsche troepen, welke belast waren onzen vooruitgang te stuiten en dit in de meest gunstige voorwaarden voor hen, met al het voordeel van het terrein en van de opgewor-pen verdedigingswerken, alsmede met de kennis van het feit dat de aanval nakend was. 's Vijands vooruitgeschoven verdedigingsstel-sel bestond uit eene op meesterlijke wijze aan-gelegde inwikkeling van loopgraven, ten over-vloede voorzien van draadversperringen en steunpunten, welke eenen verdedigingsgordel van meer dan 1,500 m. dikte uitmaakten. De hoeven en bosschen, die in groot aantal er inge-sloten liggen, waren machtig verdedigd en met talrijke inachinegeweren bewapend. Stukken van aile kaliber, wier aantal onlangs nog werd opgevoerd, stonden daar op zulke wijze opgesteld dat men niet alleen het front, maar ook den aan-valsflank onder vuur kon nemen. De tallooze dwarsloopgraven en tusschenli-niën, die in aile richtingen liepen, waren voorzien van stevig gebetonneerde dekkingen en machinegeweeropstellingen, waarin de soldaten en mitrailjeurs tegen het uitwerksel van onze beschieting beschut zaten. Kortom, de vijand had geen enkele voorzorg verwaarloosd, waai-van het voordeel hem kon verzekerd worden, we-gens een werk van verscheidene jaren, steunend voornamelijk op die ervaring, welke het bij zijne vroegere neerlagen aan de Somme, te Atrecht en op den heuvel van Vimy had op-gedaan.Trots de moeilijkheden en het nadeel welke onze troepen hadden te bekampen, blijkt het duidelijk uit de aanvullende bijzonderheden van den slag van gisteren, dat de eerste Britsche stormloop en de daaropvolgende aanvallen met eene haast volmaakte nauwkeurigheid, overeeu-stemmende met de opgemaakte uurtabel, uitge-voerd werden. Te 3 uur ontploften gelijktijdig, ondep 's vijands verdedigingswerken, negentien mach-tige mijnen en vernielden ten voile de gewichtige loopgraafgedeelten van eerste linie en steunloop-graven, bestaande meteen uit sterke dekkingen en mijngaanderijen. Pas was het sein der beschieting en der infanteriebestorming gegeven of het eerste liniënstelsel werd over heel het aanvalsfront ingenomen. Drie uur na het begin van de bestorming, hadden onze troepen zich meester gemaakt van al de heuvellijnen, van het Zuiden tôt het Noorden. Kort nadien, viel het dorp Meesen algeheel in onze handen. Vôôr het middaguur, voleindigden wij, na een vinnig gevecht, de verovering van Wytschaete. In den loop der tweede phase, stormden onze troepen de heuvelhellingen af en bemachtigden eene sterke en stevig bewaakte tweede stelling tôt de basis van den door den heuvel gevormden uitsprong. De strijd werd vinnig voortgezet op eene tweede linie van ter verdediging ingerichte bosschen en steunpunten. Maar te 15 u. 45 viel het dorp Oosttaveerne, ten W. van het midden-punt der stelling, in onze macht. Tegen het vallen van den avond, was nagenoeg heel het loopgra-venstelsel in onze handen. Wij hadden al de doeleinden van dien dag bereikt. Dat de vijand zware verliezen opliep, blijkt uit het feit van de hoopen Duitsche lijken welke op ' het terreiu werdea gevoaden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.