DE METAALBEWERKER MAANDELIJKSCH ORGAAN van de Centrale der Metaaibewerkers van Belgiè Geene rechten zonder plichten n Administratie : Volksîiuis, Jozef-Stevensstraat, 17, Brussel Geene plichten zonder rechten 37,000 Exemplaren 27,000 leden Iets over de Krisis Velen onzer vrienden vragen of de nijver-heidskrisis, die heden woedt, en die de werklieden der metaalnijverheid zoo pijnlijk treft, zoo hevig is of worden zal aïs deze der jaren 1908 en 1909. Om de toestand wel te kunnen nagaan, ge-ven wij hierna de cijfers der werkeloosheid sedert de maand April 1907, datum waarop onze nationale werkeloozenkas is gesticht ge-worden. «- u. ^ co cj . aj 4» —« — - » A nr*T 'Z 'S 'S -JS S2 = ^ S s 2 3 nj JAREN < B) ° Z P - 1907 0,4 0,5 0,41,2 0,6 3 1 1,2 1,6 3 2,9 2,3 1908 2,5 3,2 3,9 3 4,5 4,7 4,9 5,4 5 4,6 4,3 4 1909 3 2,3 2,? 3 3,5 3 3.6 2,6 2,6 2,5 2,6 3,3 1910 1,5 2,7 1,8 1,7 1,8 1,9 1,7 1 1,6 1,9 1,2 1,3 1911 1,1 1,41,1 2 1,2 1,3 0,9 0,7 0,8 0,90,8 0,8 1912 0,90,60,81 0,8 1,1 0,7 0,90,9 0 80,7 0,7 1913 0,9 1,2 3,3 5,3 5,8 3,3 2,3 2,3 1 ' Zooals men door deze cijfers vaststellen kan, hebben wij het percent der werkeloosheid van de hooger aangehaalde jaren niet bereikt, met uitzondering van de maanden Ju-ly en Augustus 1913. Maar men moet er reke-ning van houden dat op dien oogenblik het beheer der maatschappij Minerva-Motors, van den toestand gebruik makende, geheel zijn personeel afgedankt heeft, om het kollektief kontrakt te breken dat de maatschappij ge&lo-ten had met de Antwerpsche afdeeling onzer centrale, en om een individueel kontrakt op te dringen, waardoor de loonen in aanzien-lijfce verhoudingen verminderd werden. Maar de cijfers welke wij kunnen voor-brengen, zijn natuurlijk degenen van onze leden die vergoedingen genieten ; en hoeveel on-georganiseerde werklieden zijn er niet die bui-ten onze weten werkeloos zijn, evenals deze der hoogovens en pletterijen die een of twee dagen per week verletten, geene vergoedingen genieten, en bijgevolg niet in onze statistieken opgenomen zijn. Er is daar voorzeker een or-ganisatiegebrek, dat we eensdaags wel eens zuîlen onderzoeken moeten. Vele personen hebben ons insgelijks de oor- zaken der krisis gevraagd, en we bekennen nederig dat het ons zeer moeilijk i,s om op de vraag te antwoorden. Wat we nochtans wel durven zeggen, is, dat naar onze meening, de nijverheidskrisis, evenals in 1908 en 1909 het gevolg is eener geldkrisis. Ieder zal zich nog wel herinneren dat in 1908 en 1909, in Ameri-ka eeine geweldige geldkrisis heerschte. Deze krisis is het gevolg der ongehoorde uit-gaven voor de hernieuwing der oorlogsbewa-pening ; niemand zal ontkennen dat in ons land het Goevernement is verplicht geweest geweldig groote sommen uit te geven voor de verhooging van het aantal soldate-n, in zooverre dat het vrijwillig vergeten heeft aanbeste-ding te houden voor het spoorwegsmaterieel, waar nochtans gebrek aan is. Dit zijn voor ons eenige der oorzaken van de krisis. Voegen wij er nog bij de stomme oorlogen die gedurende maanden gewoed hebben, en men zal zich een klein gedacht kunnen maken van den nijverheidstoestand. Wat blijft er te doen om aan dezen betreu-renswaardigen toestand te verhelpen ? De wer-kende klasse moet zich organiseeren, om een einde te stellen aan het anarchistisch stelsel van voortbrengst, dat de oorzaak is, dat op zekere tijdstippen er werklieden zijn die 10, 11, 12 en zelfs 13 uren per dag werken, indien men zelfs geen twee of drie nachten per week in de fabriek doorbrengt, terwijl op deandere tijdstippen we die werklieden onmedoogend op de st.raat zien gesmeten worden. Om dit ailes te keer te gaan is er een dege-lijk middel : eene goede en hechte syndikale organisatie, die slechts zal bestaan wanneer de werklieden zich niet meer zullen laten ver-deelen in socialistische, libérale of gele syndi-katen, verdeeling die slechts is in het voordeel van het kapital'isme. Wij moeten syndikaten hebben die gegrondvest zijn op den klassen-strijd, opdat het patronaat het werk op zulke wijze regelt, dat de uitwarkingen der nijver-heidskrisissen niet meer zoo noodlottig zijn voor de arbedders. Waartoe het Tribunaal van M, Hubert dienen zou Wij hebben gezegd dat den oud prokureur in zijn ontwerp tôt inrichting van kommissie's voor arbeidsgeschillen slechts een middel tôt opvorderen aanbrengt,daar waar hij zou moeten verzoenen. Inderdaad, zonder tegenstander te zijn van verzoenings en scheidraden, vermits de werklieden zich nooit onverzoenlijk toonen op dit punt, als er kwestie van is, kunnen wij niet inbeelden dat eene soortgelijke inrichting eene andere zending hebben kan dan deze van het opzoeken der middelen om tôt eene verstand-houding te geraken die slecht voorbijgaande zijn kan, en niet deze van een tribunaal dat de betrokken pairtijen noodzaakt zich teonder-werpen.Zoolang er in de maatschappij twee klassen zullen zijn, de eene afstand doende van een deel van haren arbeid, ten voordeele der andere, dat de M mister het wille of niet, zullen er konflikten zijn, vermits er vijandschap is. Boeten, straffen en verdrukkingen zijn slechts kartonnen bareelen, wanneer de werklieden, gedreven door de wanhoop of aangezet door een gewettigd verlangen naar ontvoogding, vooruitrukken om datgene te verpletteren wat lien in hunne verzuchtingen naar beternis in den weg staat. De wark- en nijverheidsraden moesten een verzoenenden roi spelen, maar zij zijn failliet gegaan, zooals al de gevelwetten onzer bu.rger-demokraten, en de Minister die voor ailes er aan houdt de werkerseischen te versmachten, besluit er uit dat het noodig is een nieuw soort tribunaal op te richten, dat zich zou mogen uitspreken over de stakingen zooals over de overtredingen, en die natuurlijk straffen als bekrachtiging zouden hebben. Doch, daar de werklieden niet heel dikwijls in staat zijn om te betalen, en daar men hunne kleeding noch hunne slaapstede aanslagen mag, en daar langs den anderen kant de ge-vangienhuizen te klein zouden zijn om de « misdadigers » in het kot te zetten, wanneer het stakingen geldt waarin duizende mannen betrokken zijn. valt dezen prokureur op de edelmoedige personen die geholpen zouden hebben, of die zich zouden beziggehouden hebben met het ondersteunen van hen die vragen dat hunne waardigheid van mensch zou geeerbiedigd worden, die betere werk-voorwaarden eischen, maar die het ongelijk zouden hebben geen vertrouwen te stellen in de nieuwe rechters die men zich voorstelt te benoemen. Om duidelijker te zijn, de Minister, niet willende erkennen dat de ware oorzaak de.r konflikten ligt in de slechte inrichting der kapitalistische maatschappij, maar de onmacht moetende erkennen van de werk en nijverheidsraden, gaat nochtans voort met 12® laar. Nr 2 Februari 1914

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.