De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten

1192 0
15 september 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 15 September. De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/s756d5qj62/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Ita Jaargang. — W 10. <1 O CENTIEM Zaterdag 15 Sépiember 1917 De Nieuwe Tiid ORGAAN VAN DE MINDERHEIDSSOCIALISTEN = WEEKBLAD Elke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijven Beheer en Opstelraad : SANDERUSSTRAAT, 97 Hoofdopsteller : W. SCHEVENELS < Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. » Schiller Naar Vrede! Internationaal overzicht Naar het schijnt sotiden de Arbeiders en Soldatenraden van St. Petersburg beweert hebben bijmonde hunner presidenten dat ze niet meer voor deelneming aan de Stockholm-sche konferentie zijn, aangezien noch de Engelsche, noch de Fransche, noch afgevaar-digden van andere Ententelanden zullen verschijnen. Het is mogelijh, maar ioch blijft hel een groot vraagleeken op dit oogenblik. Het zou ons niet verwonderen dat om de vredeszaah te benadeelen, zulke mededeeling geheel en al gefantazeerd en in de icereld gestuurd wordt, het is trouwens niet de eerste maal dat iets dergelijks gebeurt. Hierover moeten we dus nader bericht verwachten. Er wordt eveneens gewaagd over eene verplaatsing der konferentie van Stockholm naar Zwi'serland. Er wordt zelfs bijgevoegd dat de Zwitsersche socialisten groote activiteit aan den dag leggen en zich vermoedelijk bezig houden met voorbereidend werk. Buiten de minder gunstige geographische ligging, gaat deze nieuwe verandering ook gespaard met nieuwe periode van organisatie. Zulke periode van afwachten en voorbereiden, we weten hel best uit de ondervinding opgedaan met Stockholm, werkt beslisl zenuwachtig en afwisselend optimistisch en pessimistisch, het-geen ten slotte leidt totopathie. Of dit nu nog eens doorgemaakl moet worden weten we niet. Wenschelijk is het zeker niet. De ministerieele krisis in Frankrijk en de wijze waarop ze opgelost wordt toont eens te meer aan, hoe op dit oogenblik de politieke toestand van Frankrijk xoisselvallig is en bij ieder uur van den dag van belang en van gedaante veranderl. Na hel aflreden van Ribol en heel zijn ministerraad, neemt deze onmiddellijk terug aan om op nieuwe bazis het kabinet samen le stellen. De kamerfraktie der socialisten neemt aan, in het ministerie vertegenwoordigers te hebben, met het inzichl aan de nationale verdediging, en op democra-tische grondenmee te werken. De socialistische fraklie neemt onmiddellijk daarna een tegen-overgesleld besluit, geen deelneming aan het ministerie, omdat, te weinig verandering in het nieuwe kabinet zijnde, zij geene vol-doende waajrborgen hebben voor de krachtige nationale verdediging op grond eener demo-cratische regeering en geheime diplomatie verwerpend. Painlevê, is gelast met het samenstellen van het nieuwe kabinet (?) Hj belooft drie zetels aan de socialisten (?) Deze nemen iti princiep terug aan (?)■■■ Painlevê ziet af van het vormen van het ministerie ! Zulks zou buiten-dien ook nog een moreele nederlaag zijn voor Poincarè. Hebben we dus ook een présidents-krisis te verwachten? Meer verward kan de loettand niet. We zullen wachten tôt het vjeer helder wordt. Intusschen heeflnu ook Engeland belreffende de Pauselijke nota stelling gekozen. Juist wat j———————MB—C—PB—Ma5^'VglWiHIBmi' Leest op de 2de bladzijde JE2AIST JAURÈ!S we verleden week voorspeld hadden, aan-gaande de te volgen taktiek. Engeland stelt zich op hel standpunt van Amerika. In Rusland worden de tegenstellingen, die ons in verleden nummer eene komende revolulie of burgeroorlog deden voorspellen, scherper en scherper. In Finland hebben botsingen plaats. Te Helsingfors proklameerl men de massa-staking, ter verdediging der Finsche eischen. Ailes laat veronderstellen uit de berichlen, dat in St. Pelersburg de révolutionnaire woelingen aan de gang zijn en de anarchie er hare scepler zwaait. In het binnenlandmaakt de tegen re nolutionnaire part{î gebruik van de onlevredenheid onder hel volk, om dit laatste op te hilsen met anti-semietische propaganda, met het doel het volk af te leiden en toi gewelddaden en opstooten aan te zetten, die dan per slol van rekening aan de reaktie ten nutte komen. De jacht op de Joden wordt alzoo op verscheidene plaalsen volop gepredikt. Ten laatste is de bom gebarsten, zooah blijkt uit de proklamatie van Kerenski. (*) KorniloJ, de generalissimus van het geheei Russische leger, heeft gepoogd Kerenski it doen vallen, en zelf het bewind in handen te nemen. Met welk doel ? Om een mililairt diktaluur uit te oefenen? Zitten misschiet ook de Romanoffs, de Tsaristische famîlie hierachter? Moest met de invloed der Arbeiders en Soldatenraden nu eens beslis afgedaan gernaakl wordenl Allemaal vraag teekens. Iets is zeker. Achter Kornilofj' zit dt tegen-revolulie en daarachter de Duma en dt grootkapitalisten. Maar Korniloff is ai'gezet. Zeker is he eveneens, dat achter de proclamatie vai Kerenski, de machtder Arbeiders enSoldalen raden staat. Een periode van sterker< innerlijke strijd is wellichi aangebroken. D< proklamatie van Kerenski sluit een tijd va) in de Russische omwenteling af. Een slrijc gaat zich wellicht afspelen tusschen reakti, en revolutie. Deze aanslag op de republie) zal misschien de aanleiding geven tôt sterh eenheid tusschen links en rechts der révolu tionnairen. Deze strijd met open vizier zal d. republiek voordeeliger zijn, dan de oneindig< verdeeldheid onder de démocratie zelve. He democratische element zal misschien nie meer in schijn regeeren. De democratische strijdkrachlen zullei misschien verslagen worden, maar ze zullei uit den strijd komen slerker, dan ze nu zijn Ze zullen dan zeker weten tegenover wie z staan en wat ze zelf zijn moeten. Ze belevei misschien het Fransche 1789 en 1848 le gelijk in éên Russisch 1917. W. DE VER. (*) Op eene andere plaats m dit nummer in hua geheel weergegeven. Statenbond-Mionals ÂQtonomii De hoofdoorzaak van den oorlog is van ekono mischen aard en internationaal, daar de ekonomi internationaal is. De heerschende ekonomisch vorm is het kapitalisme. Dit stelsel, door zij: individualistisch ontwikkelingskarakter geef de oorlogverwekkende belangentegenstellingen Klassenstrijd tusschen kapitalist en arbeider opslorping van kleinbedrijf door grootkapitaal impérialisme (verovering van wereldmarkten zijn zoovele van die tegenstellingén. Het kapitalisme is niet uit den weg te ruimen voordat het zijn roi in de ontwikkelingsgeschie dénis vervuld heeft. Hoe onheildragend ook die verdere ontwikkeling zijn zal, toch is ze onver-mijdelijk.Immers, de productiokrachten en het productie-vermogen moeten in aile groote staten in ongehoorde mate nog toenemen, vooraleer de voorwaarden vervuld zijn, waarin het socialisme de plaats zal innemen van het huidig maatschap-pelijk stelsel. Hierover verloopen nog ettelijke jaren. Intusschen kan het er alleen om gaan de oorlogen zooveel mogelijk te verhinderen. Daar de ekonomische ontwikkeling een internationaal karakter heeft, moet, bij het steeds dreigender gevaar voor wereldoorlog, het doormaken van zulke evoluties en machts-verschuivingen (klassenstrijd, grootkapitalistische konkurrentie, impérialisme) in de mate van het mogelijke vreedzaam geschieden. Zeker, de kapitalistische voortbrengstwijze is hoofdzakelijk de schuld van aile tegenstellingen, Maar daarnevens heeft het dictatorisch karakter aller regeeringsmachten ontegenzeggelijk de grootste schuld aan de wijze waarop die tegenstellingen opgelost worden; 't is te zeggen aan de bloedige konflikten en oorlogen. Hoc ook de uiterlijke vorm der tegenwoordige grootstaten weze, monarchaal, republikeinsch of anders, steeds is hij in den grond eene oligarchie, , eene heerschappij van weinigen. Ofwel finantie-, of grootindustriekapitaal, ofwel nog grootgrond-bezit heeft de staatsmacht in handen. Bij het ' oplossen hunner onderlinge geschillen hebben zij ■ niet terug te schrikken voor oorlog en blocd-, vergieten. Immers langs eenen kant worden . slechts arbeiderskrachten en arbeiderslevens , verbruikt en verkwist. Daarvan is zooveel voor handen dat dit verlies van geen waarde is voor de kapitalistische klasse. Langs den anderen kant is het verlies aan rijkdom en grondstoffen slechts ■ ten nadeele van de maatschappij en van het > gemeenschappelijke, toekomstige menschdom. Niettegenstaande een schijnbaar verlies, dan toch f in elk geval tijdelijk, is de zaak ten slotte toch een voordeel voor de tegenwoordige bezitters der 1 productiemiddelen. (Verder gaat hunne liefde voor de menschheid doorgaans niet). ? Maar in den staat is ook nog een andere klasse, ? wier belangen bij deze konflikten zeer gering is l en die eigenlijk daarbij slechts een toeschouwende j roi te vervullen heeft. Nochtans is het juist deze klasse die uitsluitend de zware offers aan deze kampen brengt. Het zijn de proletariers ; het zijn 1 de arbeiderskrachten, de productieve elementen ? der maatschappij. De arbeidersklasse heeft niets te maken met de , geschillen tusschen kapitalisten, voorzoover ze , die niet beletten kan. We hebben gezien dat dit ' nog onmogelij k is. Maar dit kan de arbeidersklasse wel, en dat is zich niet laten gebruiken bij het 1 vereffenen dier geschillen en tevens te waken dat hare belangen niet geschaad worden door deze of gene oplossing, waarop ze invloed kan uitoefenen. 1 De staatsmacht is het middel waardoor ze, 1 bewust of onbewust, goed- of kwaadschiks, ten . voordeele der kapitalisten verplicht worden aan 5 deze konflikten deel te nemen. De staat die moet l zorgen voor ieders belangen en vooral waken moet op het gemeenschappelijk erf der maatschappij, namelijk vooruitgang en ontwikkeling, wordt nog steeds uitgebuit en aangewend ter verdediging der belangen van eene kleine minder-r heid bezitters. De staatsmacht, uit degezamenlijke krachten van het volk samengesteld, is te zeer geworden een machtmiddel in de handen van weinigen, aangewend tegen de belangen van dit ^ volk. i Dat is een der eerste ondervindingen door de massa opgedaan in dezen oorlog. Daar waar het - eerst het volk zijn stem kon doen weerklinken, a kwan aan de oppervlakte de kreet : Weg met de s geheime diplomatie ! Meer vrijheid in eigen land ! i Meer medezeggenschap in eigen regeering ! t De oorzaak van dezen oorlog is in den grond . samengesteld uit de tegenstellingen tusschen , verschillende kapitalistische stelseis, maar het , losbranden van don wereldkrijg is toe te schrij ven ) aan het oligarchisch wezen van iederen staat. Meer kontrool op de regeering, werd ook de , eerste eisch die geformuleerd werd in den loop der i. tegenwoordige gebeurtenissen. Eisch die weldra zijn verwezenlijking kreeg. De regeering werd afgezet. Het volk regeerde en streed onder de formule : VREDE ZONDER ANNEXATIES EN SCHADELOOSSTELLINGEN OP GRONDSLAG EENER VRIJE NATIONALE ONTWIKKELING DER VOLKEREN. Uit de formule zelf komt de noodzakelijkheid van kontrool op de regeeringen naar voren. Doordat juist de regeering niet gekontroleerd was geworden had zij een politiek kunnen drijven tegen de belangen, ja zelfs tegen het bestaan van het volk. Deze nieuwe formule voDd onmiddellijk weer-klank en werd door de helderziende en vooruit-strevende elementen in de andere staten opgenomen en in eigen land verdedigd. AUTONOMIE DER. NATIONALITEITEN ! Hoe komt die laatste eisch, zoo schijnbaar zond#r verband met ondergrond en oorzaken van het wereldkonflikt, op aile vredesprogramma's en heeft hij in de laatste periode zulk gewicht gekregen ? Op dit oogenblik schijnt hij zelfs de werkelijke hinderpaal te zijn voor den vrede en de aanleiding tôt de scherpe meeningsverschillen tusschen beide machtsgroepen. « Autonomie der Nationaliteiten » in de vredesbeweging is juist het tegenovergestelde van rassenhaat en verkeerd begrepen vaderlands-liefde in de kapitalistische regeeringspolitiek. Rassenhaat en vaderlandsliefde waren eenige van de vele middelen om het volk, de geheele staat, te doen opstaan ten dienste en voor de belangen dier regeering. Nationale zelfstandigheid is als het ware een vorm van scherperen kontrool op de staatsmacht. lnderdaad onreehtstreeks haalt het een faktor van volksmisleiding uit de handen der regeering, en rechtstreeks verbrokkelt het de gecentraliseerde autocratische macht van de geweldige grootstaten. Maar betrefïendo de manier van verwezenlijking van dit programma zijn nog vele meeningsverschillen.Hoever gaat nationale autonomie ? Is het, oprichting van een eigen en onafhanke-lijke staat voor ieder afzonderlijk volk? Is het slechts verzekering van een staatsbestaan voor die volkeren die het reeds bezaten of bezeten hebben? Is het voor die andere volkeren, vrije kultureele ontwikkeling in den schoot der staten waarbij ze hoorden voor 1914? Of zullen er van deze laatsten enkolen zijn die ook eene staat-kundige onafhankelijkheid krijgen en andere niet? Welke zullen dan deze, welke gene zijn? Wat. is dan nog het volstrekt begrip « aller volkeren»? En dan, is die reorganisatie toe te passen alleen op Europa, of op aile werelddeelen, daar toch al de werelddeelen betrokken zijn in den oorlog? Nationale autonomie bij de kleur-volkeren ? Op zoovele vragen komen nog talrijker de antwoorden, een onoverzienbaar chaos vormend, waaronder de Internationale overeenstemming en helderheid moet trachten in te brengen. Uit al deze overwegingen en beschouwingen kan toch reeds met behulp onzer Marxistische theorien een voorloopige richtsnoer en in alge-meene lijnen ons standpunt afgeleid worden. Staatswezen en staatsontwikkeling worden heden hoegenaamd niet meer bepaald door nationale, noch door ethnographische faktoren, maar wel door de ekonomische toestanden. Het is niet bloedgemeedschap, die bovendien nergens rein is of te houden is, noch geschiedkundig verleden of overlevering, noch aardrijkskundige ligging, maar de productiekrachten en voortbrenggt» bronnen die de elementen voor de staatsontwikkeling vormen. Stellig geographische toestanden, geschiedkundig verleden, nationaliteiten hebben nog hunnen invloed bij dit procès doen gelden. Er is zoowat wisselwerking gebeurd met die verschillende faktoren. Historische overlevering en bloedgemeenschap hebben zonder twijfel ingewerkt op de ekonomische elementen zelf, die nu do ontwikkelingswijze geheel beheerschen, en omgekeerd hebben de ekonomische faktoren beslist invloed uitgeoefend op de huidige nationale stelseis in de maatschappij. Maar de vermelde ekonomische momenten schiepen en scheppen nog steeds pofttiek-ekonomische stelseis, die onverbiddelijk over het hoofd van vele kleine natics tôt grootestaatkundige organisaties groeien

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in - .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes