De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten

903 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 08 Juni. De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten. Geraadpleegd op 25 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/r20rr1qq88/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Ie Jaargang. — N° 41 A O CENTIEM £aierdag 8 Junl I9IS DE NIEUWE TIJD Orgaan van dL© MinderlieidLssocialisten WEEKBLAD Proletariers aller landen, Vereenigt U ! Karl Marx. Beheer en Opstelraad : OSSENMARKT, 25, Antwerpen Elke medewerker is persoonlijk veraritwoordelijk voor zijn schrijven < Geef de wereld waarin gij leeft de goede richting aan, dan zal de tijd de ontwikkeling brengen. Schiller De Eenheid der Arbeidersklas Naarmate het blijkt dat de Entente zich mis-rekend heeft en dat van militaire of ekonomische overwinning geen sprake meer kan zijn komt stilaan de bezinning terug in de gelederen onzer partij. Men begint in te zien dat de leiders in wien een onbegrensd vertrouwen gesteld was het slachtoffer of het werktuig geweest zijn van de kapitalistische regeeringen waaraan zij zich licht-zinnig en onverantwoordelijk verbonden hebben zonder rekenschap te houden met de ware be-langen van het proletariaat. De houding van Van der Velde en Destrée die, zonder hunne mandaatgevers te raadplegen en zonder opdracht van eenig gezagvoereno lichaam der arbeidersklas ontvangen te hebben, zien eigenmachtig opwerpen tôt vertegenwoordigers der werkliedenpartij en die hoedanigheid deel-nemen aan en du3 de veranîwoordeSijkheid dragen van eene kapitalistische regeering die den moeo en de zedehjKe kracht mist haar eigen land en volk te verdeuigen tegen de bngelsche uithonge-ringsplannen, is een van de meest sprekende bewijzen dat het voor de arbeiders gevaarhjk is hunne belangen tue te vertrouwen aan individuen die niet uit hun midden gesproken zijn en die, hoe versiandig zij ook zijn mogen en hoevee. goeden wil zij ook aanvankelijk mogen bezetei. heoben, niet in siaat zijn de wezenlijke belangen en den werkelijken zin van den kiassenstrijo te begrijpen. Zij zijn gebleven wat zij waren, btirgers naai hart en geest, belast met al de kwalen van de maaisehappehjke klasse waaruit zij tôt uns kwamen. tin evenais de neger die, overgedraclu naar Luiopa, zich onder uen invioed zijner nieuwe omgeving aanpasi aan de westersche bescnavii% maar weer onniiodeiijkalde aangeworven bcnijns-beschaving vtiliest zooura hij in zijn natuurlijk negermidden terugkeert, zoo ook verliest de burgersocialist aile innerlijk veruand met het wezen van het pruLtariaat zoodra hij in de omgeving van zijn vroegeren maatscnappehjke stand terugkomt. Wie door het kapitahsme werd opgevoed en er ééns in ver-groeid is, zal nooit de bevrijder van den arbeider, nooit de vernietiger van het kapitalistische stelsel worden, al wilde hij het. Het kind verlooehent zijn moeder niet. Wij mogen nu spreken van verraad aan de zaak onzer kiasse, en verraad li> het wezenhjk, ma^r dat oegrip oerruaa bestaat alleen voor ons, niet voor nen. Zij zijn in de meening dat zij den goeden weg volgen omdat hun Oegripsvermogen ingesloten is binnen de grenzen van de kaste waaruit zij gegroeid zijn. Zij zijn onbewuste misdadigers. Wii men een tretfend oewijs van die onbewust-heid zoo leze men het mémorandum van Juli 1917 uitgegeven door Van der Velde en de brouckère. In dat mémorandum komt een volzin voor die, otj al wie de toestanden in de Belgische Werkiieden Partij kent, de gedachte wekken dat de opstellers van dit mémorandum aan totale zinsverbijstering lijden. Uie volzin luidt als volgt : « Voorts kent de b. W f. niet het minste recht » toe aan onregeimang samengesteloe belgische » groepen in 't Duitenland, te spreken in naam » der aocianstiscne belgische aroeiuersklasse. » Door dezen volzin heouen de opstellers van dit mémorandum zien gezeitmoord want, wat zijn zij anders uan eene un/ eyet/uauye swienyesiUae Htsiyuscne yrutp m 't ouilctuunu Y en met welk recht spreken zij zij dan in naam der bociaususche belgiscne aroeiuersklas V wanneer zij zeit ver-klaren dat niemand daartoe het reent neett 1! Voor dezen zondernngen, anormalen geestes-toesiand is sieenis eene verklaring mogehjk : L»ie meusenen neouen door nun jarenlang onoeperkt gezag ane Oegrip van sociauxiibviie tucht en partij discipline verloren en voeien zien zôô macntig dat zij wezenhjk meenen ailes gezegd te heboen wanneer ze het woordje - 1K » neooen uugesproken. Zij ver-keeren in denzelfden ziekelijken geestestoestand van den debpooi oie overtuigud is dat heel zijn volk alieen tnaar oesiaat om lient te kunnen dienen. /.ij zijn ut partij, zij zijn Ht l'socialisme. Zij zijn zoo opgesioien in nuii ivooren toren dat zij met zien dat nun macht reeds lang georoken is en oat het proletariaat hen reeds lang in gewet-tlgd wantrouwen den rug toekeert. Niet alleen is de ontstemming algemeen in het bezette gebied waar de vlaamsche arbeiders reeds lang in opstand zijn gekomen tegen de aanmati-ging en de oorlogspropaganda van Van der Velde, Terwagne en Destrée maar ook de waalsche socialisten in het buitenland geven onverholen te kennen dat met hen voor goed zal gebroken worden. Het antwoord van gezel Hubin volksvertegenwoordiger van Hoei,ophet manifest van Van der Velde zegt ailes : » Gaan wij tôt de kern van de zaak, dan be-vinden wij dat men ons er toe wil brengen ons aan de diktatuur van de onderteekenaars van het manifest te ondervverpen. Vandervelde en De orouckère onderteekenen als afgevaardigden van de belgische Werklieden-Partij. Zij blijven dus aanspraak maken op dezen titel... Voor wie het autoritarisme » kent, die eukele jaren van een aiacht zonder toezient in Vandervelde heoben ontwikkeld, staat een voikomen oveenkomst met nem gelijk' met het opgeven van aile zeifstandig-neid van denken. Wat de getrouwheid aan de beginselen en aan net nationaal en internationaal program betreft, ik hoop dat de onderteekenaars van het manifest iOCti zoo naief niet zijn, zicii te gaan iuoeelden uat de werkende klas, na den oonog, een geiueen-acnappelijke aktie opnieuw zaï Deginnen zonder eerst naar piogramnia, haar oeginselen, naar methoden en zelfs naar leideis aan een aigeiieere aerziening te onderwerpen. Vanuervelde neett ons in niets geraadpleegd, wanneer hij in net minis.erie is geireden, en tôt uiertoe ben ik geen enkel sociaal-demokratisch KOllega tegengekomeii, die du oewijs van ver trouwenen oroedersenap van hem neeftgekregen... vvil hij zien thans door een ma.iitesi dekken dat nij zelfs heeft opgesteld, met als dekmantel den plicht tôt nationaie verdediging ? » De toon en de geest van dit antwoord duiden genoegzaam aan dat er van bamenwerKing met mensclien die zelf aile banden veru oKen neooen en de socialistiscne grondoeginselen vertrapt hebben, nà den ourlog geen kwestie meer zijn kan. De zoo noodzakeujke eenheid mdearoeiders-beweging is niet meer denkbaar wanneer in den schoot der partij elementen geduld worden die tijdens den oorlog duizend maal het bewijs ge-leverd hebben dat zij steeds bereid zijn de levens-belangen onzer klasse op te offeren voor hunne persoonlijke belangen en daarvoor gewilJig de eerbewijzen en de voordeelen aanvaarden die nen door onze vijanden worden toegesmeten. Wij moeten de eenheid onzer partij opuouwen op grondslagen die aile waaroorgen bieden voor eene sterke, machtige organisatie, van het proletariaat en aile duooeizinnige en halfslacntige elementen onverbiddelijk uitsluiten even als wij aile factoren van nationalen en poli-tieken aard die voor die eenheid een gevaar kunnen opleveren moeten weeren. De internationale eenheid in het socialisme is onmogelijk zoolang niet de nationale eenneid hersteld is en zoolang eene natie opzettelijk onderdrukt word1 ten bate van vreemde kapitalistische groepee-ringen. De eenheid in de nationale aroeiders-beweging Kan alleen bereikt worden door de onbelemmerde ontplooing van eigen volkskracht. Door eene sterke organisatie naar binnen moeten wij de macht verwerven om ons naar buiten te doen gelden en die organisatie moet steunen op oe kraenten die in eigen senoot gegroeid zijn in harmonie met onze eigenschappen onzen aard en onze geseniktheid. lot hiertoe bestond er in Vlaanderen geen wezenlijk socialistiscn gescnoold proletariaat omdat de vlaamscne aroeider in zijn strijd aange-wezen was op de leiding van aanvoerders die èn aan zijne klasse èn aan zijnen aard vreemd waren. Een Van der Velde, een Terwagne en zooveel andere begrijpen niets van de eigenschappen en en de behoetten van den vlaamschen aroeider. Zij kennen niet eens zijn taal en oehooren boven-dien niet tôt zijne klasse. De politiek die zij aan het proletariaat voorschreven werd vast^elegd in de Loge der Vrijmetselaars en is voor den klassen-stnjd veel meer een gevaar dan eene hulp, want die politiek streelde er naar den klassenstrijd te verdringen door den strijd tegen het cléricalisme. Nog altijd zijn vele socialisten van meening dat de Socialis- v. I tische Werkiieden Partij strijd voeren moet tegen den godsdienst wat vooreerst in Vlaanderen onzin is, en overigens in strijd is met de bepaling van het Erfurther programma dat zegt : « Oudsdienst muè/ prioaat zaak worden «. De arbeiders-partij heeft niets te zien in geloofskwesties, zij heeft maar éénen grooten strijd te voeren : de strijd tegen het kapitalisme en om dien strijd te voeren heeft zij ALLE arbeiders noodig en moet zij zich in acht nemen voor aile elementen die niet rechtstreeks tôt de klasse der arbeiders behooren. De leiding van de arbeiderspartij moet in handen van arbeiders zijn die het arbeidersleven kennen en meeleven en niet van advokaten, ge-neesheeren of bankiers ; eene tweede noodzake-lijkheid is dat die leiding in natuurlijk verband staat met de massa en dat zij over de natuurlijke middelen beschikt die het doordringen tôt de massa waarborgen. Dit is in Vlaanderen nog nooit het geval geweest en daaraan is het dan ook te wijten dat het Socialisme in Vlaanderen nooit diep is doorgedrongen. Willen wij in de toekomst eene werkelijke en geene schijnéénheid dan moet de Werkiieden Partij toegankelijk zijn voor aile arbeiders zonder o.iderscheid van wijsgeerige en gods-dienstige overtuiging en boven ailes moet die partij er naar streven dat het Socialisme zich aan-passe bij het innerlijk wezen van den Vlaamschen arbeider wat niet kan zonder zich los te maken van waalschen offranschen invioed die ontaardend werkt op de ontvoogding en de vrijmaking van ons proletariaat. E. j._ AiuLSR LEI Nj£ over Zvrîtserland en lîelglô. — Velen die den-kon dat eeu zelistandig Vlaandereij on een zelfsUtiidig Walloiiiê in Beigië, de arbeidersbeweging zou ver-ZNvakkcn. koiideu in ons artiekei ZwitstTland en Belgie ouk wel ua^aan tlat dit niet lietgevai is in ZwitserJand. En tiet /.ou 't luer ook niet wezen. \\ ei inte^tendeel ! Juist kunnen wij hier ook nog medede«len dat op 27 en -^8 April l.i. eano kiezin^ plaats iiad voor het Kantonaie Parieini'nt \an liet Kanton Berne. Op il en i<i Mat hadden d» herkiezingen plaats De sooiaiisten beliaalden er eene groote zi'yepraal. \ ôôr deze kiezing hadden zij in de Kan tonale Kamer, die uit 130 afgevaardigden bestaat, siecnts 19 zetels. Nu behaalden zij er 48. hadden noenthans tegen al de aaneengesloten burgerlyKe Pai'tijen te kampen. In vele plaatsen be-haalden deze laatste siecliis met ei>n klein aanta! steniinen de meerderlieid en zien ook hunne aanstaande nedei'laag te geinoet. De sud T h, n n, de in0ra igsdear van het praclitige Bjrn scue Hw^Iaid — on *vaar in normale tûdan, de Aristokratie en Fiutokratie der halve wereld, de zoinannaanden doorwoeii, — koos atlééu nog sociaal-deinoM'aten . In liet kanton Neuenburg hadden op 4 en 5 Mei kiezingen voordegemeeuteraden plaats. De social sten ujliaalden er ook menige zege. In Cliaux-de-Fonds en in Lorie, beliaalden zij de meerderheid. Er worden verder in iwitserland nieuwe organisa-tién opgenciit, in streken die tôt nog toe voor de socialisten ontotigankelgk bleven. Desooialistischepartg iieeft in Zwitserland de laatste niaanden een wroote zwenkmg naar links genom^n ; zij treed onafliankelyker en revolutionairer op. zij nain in kwestie landsverdediging en vaderlamlsliefde een waar sociali3tisch stamlpunt in. Zy voert een kla3sen-poiitiek in der daad en niet alleen in woorden. Men vreesde daarom eene verzwakking der party ; liet tegenovergestelde blijkt integendcel waar. Het zal hier ook zoo wezen. Wie leeft *al zien. Hoog de harten ! Sïijn. Algemeen Vergadsring. — By ni'zonderiug zal dp, eèrsloolgende ahjemeen verga Uring der MINDERHEIDSGROEP plaats hebben op Donderdag 13 Jurii, te 8 i/2 nur T, U. zeer stipt, lohalen der Kloosterstr., 45, (beaedetkzaal). Digorde: De Staatsvorm van Vlaanderen Pensioenwel. — Openbare bes/uren. Gezien de belangrij/iheid dezer onderwerpen w>rdt op een lalryke opkomst gerekend. Vertoon der ledenkaart wordt vereischt. De ulthongerings-polltiek. — Naar wy vernemon hebben de Belgische geinterneerden in de Hollandsclie kampen, onder den nypenden nood van het voedsei-gebrek zich tôt d« Belgiscue regeering gericht met een dringend verzoek om eten te bezorgen aan de gelnter-nterden.In het verzoek wordt uiteengezet, dat de Nederlaud-sche staat ailes deed wat mogelijk is en dai liet nu hoog tijd wordt, dat men wat mildcr van Entente-zyde wordt. Wy vreezen echter dat England, dat om wille zyner uithungeringspolitiek tegen de Centrale Maciiten, miljoenen onderdanen van de bezette gebieden aan , verkwyuing, prjjs geeft, ook wel deze geïnterneerden, j — die reeds voor zijn belangen den dood hebben in de oogen moetnn zien — aan zyue uithongeringspolitiek slachtofferen zal. Vri de, spoedige algemeene vrede alleen kan eten bezorgen 1 Zonderllnge Lcgika. — De » Nation Belge » kondigt ln haar nummer van 17 Mei een samenkomst aan van de Belgische parlementsleden te Par^s op 10 Juni a, a., en sclirijft daartiy als kommentaar : « Toen er kwestie was van eene vergadering in dien aard, vreesden we dat de « paiiementairen » zich op een moeilyk terrein waagden en zich het voorrecht der regeering zouden aanmatigen. Het schjjut dat dêze vi ees ongegrond is. « Atiderzyds is het niet rolstrekt onnuttig dat de nationale vertegenwoordigiug de regeering op de hoogte stelt van de wensclien der openbare meening, gedurende een lange lange oorlog als deze. Het is zelf wenschelyk dat het parlement de regeering met zijne raadgevingen bjjsiaat. Een regeimatige mede-werking is echter oimiuge.yk, daar de meerderheid onzer vertegenwoordigers en onzer senators zich in het bezette gebied bevinden, waar zy een moeilijke taak vervullen. » « Er kan geen kwestie zyn hen te beloonen door de macht toe te vertrouwen aan de minderheid die buiten Belgie vertoeit. « De moeiilijke taak der vertegenwoordigers en senators ! Die taak zal toch niet moeilyker zijn dan die van onze arbeiders, die moeten zorgen dat vrouw en kinderen met verkwynen van honger ! Het regeeringsblhd «La Nation Belge» schynt er verder i-eu aardige logika op na te houden : ten op-ziclite van de in liet bezette gebied verblijveiide kamer-leden zou het onduidbaar zyn. wanneer de macht aan eene minderheid van 1i gev.uchte colhgas werd toe-vi-rti'ouwd, nuuieiijk 41 \ olksvertugenw oordigers en ^5 senators. Eu om te voorkomen dat de minderheid zich eene bevoegdlK id zou aanmatigen, die liaar voigens de « Nation Beige •• geenszins toekumt. moet heel de i •geeringsmaent in handen bly \ en van een handjevol mensclien, welke als Kieine minderheid der minderheid, blijkbaar niet eens het vertrouwen genieten van de uitlaïuiige kamerieuen. De Broqueville zal natuurlijk veel Lever, zonder eenige parlementaire kontrool, het Staatsroer naar eigen goesung wenuen ! N. B. Naar wy vernemen heeft de Broqueville zyn ontsiag ingeuiend. ZWITSERLAND en BELQIË II In ons vorig artikel toonden wy aan hoe in Zwitserland, de arbeidersKlasse opgetruden is tegen ue dreigende duurte der ineik en andere voediijgswaren, en steldeu er mede in vergelyking wat hier m Belgiô door georganisee» tien der weiKlieueu-partij tegen den verdoken liongersnood — die lot eene algemeene verkwyuing en uitternig der geheele werkende kiasse dreigt over te siaan — wei gedaan werd. Toen de Uemeente-Provintiaie- en Nationale Komi« teiten ter bevoorradmg der neigisoiie bevolkiiig lot stand gebraclit werueii, wei d er tameiyK veei rumoer gemaaivt. ouiUat erneiging ueatundm veiepiaaisen uie Koinuelten samen lestenen zonuer oiUcieele vertegen-woordiging dur W erKiiedenparty, Die proiesten en gehenneii iloogen invioed — dezen voorai — bewerlvten,uatué' vV erknedeiiparty einueiyk overai erkeiid werd eu ook van iiare ieden m die ivoniiteiten aangenoiuen werden. Dat was ue kracht der Gotisv rede. En wadrachtig het werd eenen Gotlsvrede. Hare ieden zateu in de Komiteiten en men hoorue er niets meer \ an. ilet eene imsuruik na het andere, kwam voor den dag, de werkend# klasse werd siecht bedeeld, ja, uilgehondurd, ten nadeeie der meer ue\ oordeehgden, de vuigst# woeker ging hand aan iiand met den brutaaisten dwisial. Doeh de Werkiieuenparty tradt met op, deed' niets. Zy was overai in aile Komkeiten vertegenwooidigt, zy droeg mode de veiantwooide-lykheid, zij niuest laien gaan wat ging. En dat nog met ali«en, maar in het grootste gedeelte der Komituiten, in de sieden en nog wel meer m de iandeiyke geiueenten is haren invioed voikomen nul ; nare vartegenwooruigers worden mut bel minste ge-waardeerd, ja îneesteiideeis geminacht. Men belet hen vaak zens de minsie controol un le oeien'eu. Uok stuekt het aan veien meer als tegin, slechts als poesjeneilen gebruikt te woruen en wenscnen \oor die gemeelie ioppery, onverwyld te mogen bedankon. Hier en daar zyn er natuunyk die er toeh wel aan houden, omdat zy — huiclieiciciiuge jesuieten vindt men over-ai — aile kiassenheilleid algeiegd liebboii en oih de wilie vall de snieer ilkken als ue kat de kandeieer, dut is : wat voordweiijes uaunenien van bennddeitle inede-leden der Burgery, ol medepaarten in woeker- of andere proiy ijes, oi lussuhen ueieveranciers — geheinie oi met — ligureeren me aan soep enz, de noodige waron verschafl'en. Die vinden uaar een voordeehg piaatsjen voor huii eigen persooutje en dat is lien natuurlyk veel interressantur aïs de rosi der arbeidende klasse. Doch in 't algemeen genomen mogen w y wel zeggen dat al die vertegen woordiging m de Komiteiten geen net minste voorueel aan de werkende kiasse aango-bracht heeft, wei integendeei, zy bleek volsireki na-deeng, omdat zij aiie degeiyke optreding tegen de beslendigc uitliongeimy beiennuerd. lu ùepteuiber iyi i werd m naam der Werkliedenpai'Hj aan hei Naùonaai Komnoit van Be\oorrading en aan de uescherineiide Alinisiers eenoproepgezonden waarin \ooral gewezen wel'd op den slechten gezondheids-toesWud in het land ; talrijke sierigevalien tengevolge van tering, looiiden eene angstwekkende lichaaiulyke en zedeiyke uitputting aan.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De nieuwe tijd: orgaan van de minderheidssocialisten behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in - .

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes