Àan fîod en Konino1 troiiw! Soldaten van het land en soldaten van Christus. De Paaschklok Paschen: 8 April IN HET LEGER 1917 Jezus dan zeide hun : Voorwaar, vooiUvaar, Ik zeg u : indien ge het vleesch van den Menschenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt ge geen leven in u zelven. (Evangelie van den H. Johannes, VI 54) Biecht ten ininste eens 's jaars uw zonden, En rond Paschen nut Ons Heer. (Vijf geboden der H. Kerk.) DE PAASCHKLOK LUIDT I Hoe weinig geloof hij ook bezat, iedere christen wist goed, voor den oorlog, wanneer 't Paschen was. Onze oude Vlaamsche en Katholieke zeden maakten op dien dag onsvolk zooheerlijk schoon dat het, voor een tijd toch, boven 't dagelijksch, eentonig gedoe uitblonk. Rond dien tijd werd heel het huis schoon gevaagd, van boven tôt onder. Weer schitterden de vensterruitjes, weer groenden de luikjes, weer teekenden de witte gordijntjes hunne krakende plooikens achter de ruiten af. En de gevel werd gewit als een tafellaken, en de plinten werden geteerd. 't Rook ailes zoo frisch en zoo versch in de bottende en her-levende natuur, want 't ging Paschen worden. En moederen vader prakkezeerden hoe ze aan een nieuw jakje, een nieuw kostuum gingen geraken tegen dien schoo-nen dag en hoe ze de kinderen op hun Paaschbeste zouden krijgen. Geen kindje uit Vlaanderen of 't wist te vertellen van de klokken van Rome die met Paschen terugkeeren zouden en met feestelijke klanken over veld en dorp en st^d voorbijjubelen om aan de brave kinderen een schootvol Paascheiers mee te brengen, die in tuin en boomgaard te zoeken en te rapen waren. En ' t Paaschei van de grooten ! 't Was de Paaschbiecht die een zoo ongewone vrede aan 't harte bracht 1 't Was de Paaschcommunie, ontvangen in de parochtekerk die gedurende de Paaschweken immer bevolkt, immer in feestdos was getooid. Over onze steden hong een niet te beschrijven stemming van vreugdige statige rust die alom werd rondgedragen op de vleugeien van onze beiaarden en heerlijke klokkenspelen. O die klokken, o die Paaschklokken, we hooren ze niet meer sinds die drie gruwe-lijke oorlogsjaren en ze laten een leemte in ons christelijk leven, een leemte die deze Paaschklok wil aanvullen. * ■* * Soldaten van Vlaanderen, noes-te, moedvolle kiijgeis, die dat Vaderland met die zeden en gebruiken, met dien godsdienstzin wilt veroveren, aanhoort de stem der Paaschklok ! ' t Zal ja, ook dit jaar, weer Paschen zijn, Paschen in de kerk, Paschen in de natuur, Paschen in uw hart, ZOO gij het Wilt. Uwe kleinen, te huis, uwe moeders. uwe echtgenooten,uwe verloofden zullen in reinheid 't Paaschfeest vieren, eene goede biecht spreken, de Paaschcommunie opdragen voor u, voor uw behoud, voor uwen haastigen en triom-fantelijken terugkeer. Zij verwachten van u, die langs dezen kant van den Yzer voor hen strijdt en lijdt, dat ge in vereeniging met heel uwe familie, in denzelfden geest van vroeger de H. Sakramenten zoudt ontvangen.Gaat gehun dat weigeren ? Gaatgij alleen, gij die zoozeer Onzen Lieven Heer noodig hebt,in ZOnde dien Hoogdag doorbrengen ? Neen, dat zult ge niet. Gij ook wilt Gode dankbaarheid betoonen omdat Hij u zoolang,door allegevaren heen, heeft bewaard aan uwe duurbeminden. Gij ook wilt voor de uwen bidden en de Paaschcommunie in zuiverheid van harte tôt hun inzichten tôt nut van 't Vaderland opofferen. Aanhoort dan den feestklank en de ver-maning van deze Paaschklok. Aanhoort ze, 't zij ze u toeklinkt in de loopgraven, 't zij ze u tegemoet komt in de kantonnementen en u den weg der oorlogskapel of der kleine oude (iorpskerk aanduidt, waar Jezus op u wacht in den persoon uwer biechtvaders en aalmoezeniers. Toe, een beetje wilskracht ! Jezus bemint u met eene goddelijke onein-dige liefde. Zult gij Hem afstostenen zijne hulp afwijzen ? Werpt u in zijne armen en rust aan 3ijne borst opdat ge sterk zoudet zijn en in vrede, en het vertrouwen en de liefde van de uwen moget waardig blijven. Gij wilt katholiek zijn, maar thuis en in de binnenkamers. En 1k wil, dat gij uw gslooî openlijk belijdt, ten overstaan van anderen. DE SCHOONE PIOT OF HET NUT VA H DE BIECHT In een regiment was er een piot die altijd zoo sierlijk uitpakte dat men hem den « schoonen piot » heette. Zekeren dag had er eene wapenschouwing ofte « revue » plaats. De generaal kreeg hem in't oog ; maar die generaal was niet gauw tevreden.'t Geweer van den «schoonen piot » blonk in de zonne. Dat was 't uiterlijke. De generaal gebood hem den «verrou » los te trekken en keek ene keer naar de zon door den loop van 't geweer. Och arme, de loop was van binnen heelemaaf rood van den roest. 't Uniform was in orde, geen knop die los stond, geen « patte d'épaule » die gaapte. De generaal doet den piot zijn uniform los-knoopen. Oei, oei, 't hemd was in drie weken niet gewasschen. De « schoonepiot » verloor zijnen schoonen naam en kreeg op den hoop toe eenige dagen pot. Dat is, jongens, dikwijls de mode in de wereld. -arr"W1MnMh7 •S!JBBWHirKrWr"'TfMMTÏ1 Rein van buiten, vuil van bin-nen.Onder een schoon bovenkieedsel klopt dikwijls het hart van een zondaar, een hart met zonden besmeurd. Dat is mis. God kent u beter dan gij u zelven kent. Hij wil dat gij hem bekent door eene goede biecht wat ge misdaan hebt tegen Hem, tegen zijne wet Hij geeft zoo zeer geen acht op den uiterlijken schijn ; hij let vooral op het hart. Daarom moet ge zorgen, dat er onder een rein gekuischte kleeding ook eene zuivere ziel schuile. Gij weet toch, dat er na dit leven een eeuwig leven is — dat een ongeluk gauw kan komen-... — en er met den dood, met de eeuwigheid niet te lachen valt. Ge zult mij ook niet wijs maken, dat een hart, aan de zonden verslaafd kan gerust zijn ! Blijft dan met de zonden op uw geweten niet aanloopen. Biecht ! Dan komt vrede en geluk in uwe ziele weer. Stelt tôt morgen niet uit, zoo gij het vandaag kunt gedaan krijgen : uw morgen zal misschien uwe eeuwigheid zijn Biecht rechtzinnig: bij God-onzen Vader-is vergiffenis voor allen en voor ailes ! N. B. Om eene goede biecht te spreken is het hoofdzaak : 1. Echt spijt te hebben over al het kwaad dat ge gedaan hebt tegen dien goe-den God van wien aile goed komt en die u niets anders dan goed gedaan heeft, ja zelfs voor u op het kruis gestorven is. 2. Het vast voornemen te maken van te leven gelijk Hij het van u vraagt, dit is : zonder zonde. De Groote Kuisch — Wel, vrouw, is 't nu nog niet gedaan met dien « grooten kuisch ». Gij ziet overal stof. gij schuurt den heelen dag. Ik geloof dat het een ziekte begint te worden bij u. — Zwijg, oude grolpot ; moeder de vrouw weet beter wat haar, in zake reinheid en kuischen te doen staat, dan < gij. Straks komt de zonn' en als gedan ailes ziet schitteren en lachen, dan vindt ge uw huisje nog eens zoo lief. Dat tooneeltje hebt ge allen in vredestijd beleetd, nietwaar ? De groote kuisch is de gezondheid van het huis. Doe 'ne keer 't zelfde voor uwe ziel ! Doe 'ne keer eenen grooten kuisch dit jaar met Paschen. — Ja maar, waarmee moet ik beginnen. 't Is al zoo lang geleden, dat ik niet meer weet wat er mij te doen staat. — Wacht dan eventjes, ik zal u helpen. Hoelang is't geleden dat ik nog te biech- ten ben geweest ?

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.