De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger

1230 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 01 April. De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger. Geraadpleegd op 25 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/8k74t6fq76/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

2de Jaar No 3 (20) Nagezien door de Krijgsoverheid Nr 4387 (4-3-18) 1 April 1918 De Poperingsche Keikop -I&^XdeX VoVerinçmMrs irrt Udért ABONNEMENTSPRIJS Poper. Soldaten : KOSTELOOS. Andere soldaten : 2.00 fr. Burgers 4.00 fr. Verschijnt (als 't kan) 2 maal te maande BKHEEB E. H. Jul. Vanneste, Aalm. Z 44 I H. G. Herpelinck, brank. Z 93 H. A. Baert, Noordstr., 13, Pop. SOLDATENPENNEN Mijnheer, Misschien weet ge reeds wat ik u schrijven moef : dat mijn congé uitgesteld is,... dàt ik, spijts ailes, het niet wagen mag acht schoone verlofdagen te verbrokkelen in ongerustheden, vluchtpartijtjes en onvoorzichtigheden !... Daarop heb ik verwisseld met een badsteed-je van Frankrijk, waar ik eene goede nichte zal bezoeken ; de naaste keer, met beter omstandigheden kom ik af naar Poperinghe. En toch, Mijnheer, steekt mij zulks eeuwig tegen. Ah ! ik kwam zoo geerne naar mij ne stad, er was er zoo op gevierd ! Zoo prach-tig weder ! Wat gingen wij wandelen tôt verre... van stêe... al door die prachtige hommelvelden...! Poef... een fijn-huilend geschuifel... de ruimte in... Poperinghewaarts !... Ja nu geloof ik het, 't 'n kan daar oprecht niet te goed zijn. Dat hoor ik .. juist rechtover mij... op een half uurken gaans misschien ! Ha, die st... moffen, in den tijd schenen zij Poperinghe zoo te beminnen... ze leefden er halve jaren, ze kochten en verkochten er,... ze vonden er hun bestaan, en nu, ach, die bedriegers, ze zenden er als dank ! hun doodend poer en ijzer ! Wat doet het mij pijn... ik bid inwendig 0. L. V. u allen van ramp of dood te besparen. Wanneer zal de dood eindelijk verzadigd zijn ?... Waar spookt ze u niet ? Alhier met geweld,... aldaar met pijnigende traagheid,... elders met angst, honger, ougerustheid ! Overal, dood, veçnieling, verwoesting ! En bezie me toch intussehentijd dat heerlijk zomerweder ! Wat een bittere spot op 's menschon doening ! Schoon zomerweder !... De oorlog is niet algemeenj; binst al dat geraas en gedonder, vervolgt de natuur haar vreedzaam seizoenengang ! Zij doet de vruchten zoo liefdelijk opkomen en bloeien... voor wie ?... Mijn penne weigert dien ondçinkbare te noemen !... De natuurminnaar leeft ten voile in den buiten (ik spreek van frontmannen). In den zomer is 't aangenaam alhier, Ik bemin de natuur... en die neiging, die zeke'r eene goede is, doet er veel aan ora mij opge- luiiuu iiuuueu. ve vuuweu iiergroeien zeer lasng ; veien zijn toppeloos andere zijn bîjïïa"al hun takken kwijt. De hagen her- leven geheel en gansch. Langs de trancheen groeien bloempjes en graspijlkes. Het leven wint aan : dierkes, vliegende en kruipende, zwemmende en slepende krioelen langs aile kanten. Ze slachten de menschen die vluchten, en 't jolen en kruipen in aile hoeken en gaten.... waar zij veilig kunnen leven. En vliegers, menschen die vliegen, en door hun gerucht en ge-zoef aile frontlawijt overheerschen, uitgenomen dat van de loeren-de Dood... wanneer zij aan 't donderen gaat. Mijnheer, wees gerust over mij, ik heb de dood altijd vôôr mijn geest en tracht mij maar goed bereid tfe houden.... want 't duurt ginder, in de Eeuwigheid, zoolang, zoo schrikkelijk lang ;... en 'k zou daar geerne welgekomen zijn. Iliermede sluit ik en groet u met genegenheid en eerbied . Front, Juli 1917. Biechten is een vervelend ding Wie beweert nu, dat gij voor uw plezier moet gaan biechten? Wat goed is en nuttig, is nog niet altijd aangenaam. — Het is b. v. niet aangenaam drankjes in te nemen wanneer men ziek is. Toch doet men dat om beter te worden. — Het is niet aangenaam van 's morgens tôt 's avonds te werken, om zijn brood te verdienen voor zichzelf en zijn huisgezin en zich daarbij nog de eene of an-dera ontbering op te leggen met het oog op zijnen ouden dag. Nuttig echter is het wel en ook noodzakelijk ; en men arbeidt, al is ook arbeiden hard, onangenaam, moeilijk. Zoo gaat het ook met de biecht. Zij is den geneesmiddel, een onaangenaam geneesmiddel, des te onaangenamer naarmate men meer behoefte daaraan heeft ; maar het is een noodzakelijk geneesmiddel. Ik ga niet biechten voor mijn plezier, maar om beter te worden, om mij tehoeden voor het kwaad. Toon toch wat meer geestkracht. Laat u niet meeslepen door de kwaal onzer eeuw ni. de verruindering van plichlhesef. De plicht,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Poperingsche keikop: bladje der Poperingnaars in 't leger behorende tot de categorie Frontbladen. Uitgegeven in Poperinge van 1917 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes