De stem uit België

673864 0
23 februari 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 23 Februari. De stem uit België. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/7d2q52gd8m/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Baredt 21, RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. Téléphone : Muséum 267. De Stem VOOR GOD EN VADERLAND. uit Belgie Abonnement : lsh. 9d. voor 3 maanden. Subscription : lsh. 9d. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fi. Voor Frankrijk : 2.25 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. 23. Oplage: 10,300. (Blz. 1327-1338.) VRIJDAG, 23 FEBRUARI, 191;. Registered àt G.P.O. as a Newspaper. ^ bîz. 1 De Oorlog en de Vlaamschc Volkskracht. I>e oorlog is een«ohommeling. Een schorn-meling van toestanden, gebruiken, overleve-ringen, inrichtingen, volkeren eu landen, fclassen ten standen. Deze wereldoorlog is een wereldschommeling. Elke eeuw is ge-tuige geweest van zulk een wereldschommeling die de historié uitmaakt van het mensch-dom, de historié die ten slotte niets anders is als het drama van den kamp der mensche-lijke driften onder elkander, de goede driften tegen de slechte driften, en telkens is God de overwinaar, en de harmonie van het goddelijk wereldplan. Maar deze oorlog is bijzonder-lijk een schommeling van gevoelens en ge-dachten in elk menschenhart, in elk men-schenhoofd. Deze oorlog heéft de meeste menschen doen denken, hun gecLachten gege-ven, of hunne viastliggende gedachten losge-maakt. Hett is een ondervinding van elken dag, de eenvoudigste Vlaamsche werkman, of de nederigste piot, kijken zich niet stonj en dom op dit groote werelddrama, maar vragen naar het hoe, het waarom der dingen. Hun gedachtenkring is verjeugdigd en ver-ernstigd, en mogen losheid en overdreven-heid bij enkelen de bovenhand hebben al die gedachten, keeren, met rustiger tijd en vrede. terug tôt een gezond evenwicht. Ik weet het, er zijn menschen—die geen menschen meer zijn-—die binst dezen oorlog niets hebben geleerd, "t' zij enkel 't gazettennieuws hen bekommert zonder den psychologischen men-scàelijken ondergrond, 't zij zij zich, in hun zelfzucht, aan dit groot werelddrama maar zoover gelegen laten, als dat hun geldbeurs er in betrokken is. De meeste Belgen echter weten en voelen dat België nooit meçr kan hetzelfde zijn van voorheen, wel aardrijks-kundig en geschiedkundig hetzelfde, maar niet zielkundig hetzelfde. Binnen ons land moge de haat tegen den Duitscher, rechtma-tig nog zoo hevig zijn, de volksziel, onze on-zelfstandige volfcsiziel vooral, kan niet onbe-învloed komen uit de Duitsche bezetting. En de velen die in de vreemde landen werden verspreid, gaan noodzakelijk terug naar 't vaderland met versche indrukken, en ruimer gedachten, en ervaringen, en deelen ze den volke mede. Lijk in vroegere eeuwen onze uitwijkelingen een nieuwen levensstroom brachten in gastvrije landen, zoo keeren onze uitwijkelingen terug naar 't vaderland met den invloed die uitgaat van hunne hier opge-dane kundigheden en ervaringen. En 't groot werk der heropbouwing van ons land en volk zal bestaan in de harmonierijke aanpassing van de nieuwe gedachten aan de oude, van den nieuwen tijd aan den ouden tijd, van de evolutie der dingen aan de oude onverander-lijke beginselen. 't Moet een zielsvernieu-wing zijn door gedachtenvernieuwing. Het is geen gemakkelijke taak, juist omdat de Belg door zijn historié, door zijn twee rassen, door zijn ligging, en door zijn internationale politiek, zoo weinig den indruk maakt van een zelfstandig, op zijn oorkracht altijd terug-buigend, en uit die oorbron kracht puttend volk, waar al de andere volkeren, spijts hun vele gebreken, toch den onbedwingbaren indruk maken van een volk te zijn. Wij hun-keren naar de vrede, maar niet zonder angst denken wij na op de schri'kbarende nieuwe vraagstukken die zich, na den vrede, bij ons volk zullen voordoen. Wij rekenen vast op die spreekwoordelijke werkzaamheid van ons volk, en op dien, drift om zelf door eigen kracht in korten tijd van 't Belgisch huis een vredig tehuis te maken. Maar de algeheele herwording van ons land is een zaak van gezonde gedachten gezond toegepast en door deze oorlogsschommeling kreeg ons volk gedachten, nieuwe gedachten en meer gedachten.Met het oog op die oorlogsschommeling en met het vooruitzicht van den vrede, durf ik het wagen eenige bladzijden te schrijven over Vlaamsche volkskracht. Het moge belache-lijk zijn kasteelen in de lucht te bouwen, 't is ook wijs en voorzichtig vooruit te zien en in het heden de toekomst voor te bereiden. De vraag is hoe zullen wij de Vlaamsche volkskracht heropbouwen, in 't licht van ailes wat de oorlog ons leerde of ontleerde, met andere woorden, hoe zullen wij op ver-standelijk, zedelijk, maatschappelijk en gods-dienstig gebied, ons volk opvoeden om het al de rijikdommen van zijn wezen te leeren ontginnen, en al zijn mogelijkheden tôt wer-kelijkheid te maken, ten einde het een eere-plaats te laten innemen in de wereld door deze oorlogsschommeling, in zoo menig op-zicht gewijzigd? Het spreekt van zelf dat ik enkel wijzen kan op de beginselen die onze volksvernieu-wing moeten beheerschen, het aan specia-listen overlatende de toepassing der beginselen in hun verste aangelegenheden uit te werken. Tk laat ook opmerken dat ik enkel spreek over Vlaamsche volkskracht, dewijl ik, als Vlamirag, schrijf in een Vlaamsch blad voor Vlaamsche menschen. Het enkel spre-ken over Vlaamsche volkskracht staat niet gelijik met het misprijzen der Waalsche volkskracht. Het is mijne innige overtuiging dat dewijl België nu eenmaal een politieke Staat is, en als zoodanig door de wereldpolitiek zal wo-rden gehandhaafd, de volstrekte ontwik-kelingsvrijheid naar eigen wezen. van Wallonie, de onontbeerlijke voorwaarde i<= van het ééne, onaf'nankelijke, voorspoedige België en dat de wijsheid der Belgische Staatkunde, geilegen is in het feit dat de Belgische Staat, als politiek wezen, de ontwikkelingsvrijheid van beide rassen bevordere, ten bate van beiden en derhalve van 't door beider bloed gewilde en gewonnen vrij en onafhankelijk België. Vandaag dus over volkskracht op verstandelijk gebied. Het is heel moeilijk een sterkduidelijke scheidslijn te trekken tusschen wat hoeft gerangschikt onder verstandelijke, zedelijike, maatschappelijke en godsdienstige volkskracht. Het wezen en het leven van een volk kan men niet in al zijn bestanddeelen scherp aflijnen. Het is eene eenheid, een wisselwerkende samenstrengeling van krach-ten. Het eene bestanddeel vnlt het andere heid, in vorm van wetenschap en wijsheid. Hoe meer waarheid het vastgrijpt, hoe meer het wordt het evenbeeld van God, de bijzich-zelf bestaande waarheid. Zoo de mensch zijn verstand niet zelf ontwikkelt, komt hij te kort aan zijn menschelijken plicht. Een mensch is niet vrij van onontwikkeld of dom te bttij-ven. Waar de mensch dus uit veronachtza-ming, aan zijn plicht van veTstandsontwikke-ling te kort komt, mag en moet de Staat, die 't burgerlijk welzijn spruitend uit verstands-ontwikkeling beoogt, den mensch tot onder-wijs verplichten, en in elk geval, mag en moet de Staat het persoonlijk initiatief hel-pen. Vandaar de leerplicht. Maar dewijl de mensch ook een christen is of zijn moet, dus door geweten en geloof, zijn ziel moeit zalig maken, zou de Staat, in welbegrepen zelfbelang ook dat doel moeten bevorderen Paters van O. L. Vrouw van Afrika (Keizerstr., Antw.), gekiekt te Marseille voor hun vertrek naar Mid-den-Afrika, den 10 Nov. II. Onder hen bevinden zich de Eerw. Paters Van Volsem, De Splenter en Saelens voor Belgisch Kongo ; P. Matthijsen en Billen voor de Kilo-Missie ; P. Pouquet en Dufays voor Kivu. Het missichuis der Witte Paters in Engeland (te Bishop's Waltham, Hants), heeft ons intusschen 't verheugend bericht hunner veilige landing gemeld. Zoo zendt België zijne werklieden uit in den wijn-gaard des Heeren tot vreedzame uitbreiding der kristene kultuur onder de volkeren. aan en derhalve moet de lezer de verschil-lende bijdragen over dat vierledig onderwerp lezen, wil hij een volledig overzicht hebben. Vooreerst stel ik enkele beginselen voorop aangaande de onontbeerlijkheid der verstan-dëlijke volkskracht. Wanneer ge aandachtig de historié studeert van het eindverloop van vroegere wereldoor-logen, wanneer ge denkt op de finantiëele uit-putting van aile landen na dezen oorlog, wanneer ge overweegit de noodzakelijkheid van de economische wisselwerking der ver-sohillende Europeesche volkeren ter verzeke-ring van elks stoffelijk bestaan, wanneer ge ten slotten den waarschijnlijken afloop van dezen oorlog met een min of meer diploma-tische vrede vooruitziet, blijkt het klaar dat wij Belgen ons aan geen allesherstellende schadevergoeding moeten verwachten. En kwame die schadevergoeding toch, en tame-lijk aanzienlijk, daaruit volgt nog niet dat elks individueel bestaan daardoor verstevigd wordt. Daarmeê zouden alleenlijk de groote wonden kunnen geheeld worden, en het licbaam des volks zou er krank en flauw bij blijven, beroofd van al de verweermiddelen tegen de handelsmededinging der groote na-tien, die in hun grootheid, ook hun, propa-gandakracht vinden. Hoe het ook weze, 't is altijd best niet te vergeten dat België zich meestendëels zelf zal moeten herstellen door zijn eigen macht en ondernemingsgeest, en dat de verschillende bevriende landen meer dan genoeg werk zullen hebben met het or-denen van hun eigen zaken. Anderzijds heeft een kleine natie, midden de Europeesche bedrijvigheid, maar een wapen : en dat wapem is het verstand en de methodische arbeid van dat verstand. Het blijkt genoeg uit de geschiedenis van het hedendaagsche Duitschland, wat het verstand beduidt in de moderne wereld, en binst dezen oorlog zelf, werkte het verstand der volkeren nooit geheeler, noch krachtdadiger, eenzijdig weliswaar, en voor een doel van vernietiging, maar in twee jaren tijds heeft het verstand der volkeren, door 't gevaar en den wil van zelfbehoud gepraamd, wonderen afgewerkt, voor welke het vroeger een halve eeuw vergde. Daaruit volgt dat'voor de volkskracht de verstandsontwikikeling een eerste vereischte is, en verstandsontwikkeling wordt verkregen door doelmatig onderwijs. Het Onderwijs. God gaf het verstand aan den mensch o-pdat het igroeie en vruchten voortbrenge. Om te gnoeien moet het bewegen, moet het arbei-den. Want 't is van natuurswege een onbe-sohreven bord dat moet beschreven worden. TTot vfinnvpxn van het verstand is de waar- van het christelijk onderwijs, of ten minste, mag hij dat doel niet belemmeren, zelfs zoo> hij den godsdienst officieel uit 't Staatswezen buitencijfert. Daaruit volgt dat leerplicht steeds moet samengaan met inachtneming van vrijheid van den huisvader in de keus der school, en in gelijkberechtiging in zake officieelen steun, voor de aanneming van 't Staatsprogramma. Zouden de landen niet heel wat broeder-lijker zijn in hun eigen grenzen, zoo zij mdachtig waren dat hun grondwetten met vrijheidsleuzen zijn omikransd, en werkelijk de vrijheid en de gelijkheid toepassen? In de praktijk van de onderwijsinrichting hebben we hier weêrom een bewijs hoe onze moderne wereld goocheiltoert met groote woorden, en er niet op duwen durft tôt den kern toe, om er de ware toedracht van te begrijpen. Er is feitelijk een hemelbreed verschil tusschen de praktijik der vrijheid, de liiberale vrijheid, en de theologische vrijheid. Een Staat dus die 't belang van de verstandsontwikkeling door doelmatig onderwijs verstaat, zal ook geen opofferingen spa-ren om leerkrachten te vormen, die in theorie en praktijk, degelijk zijn, en daarom zal die Staat ook de jaarwedden regelen in verband met heit belang van het onderwijswerk en met den nood en het levensbestaan van den on-derwijzer. Een doelmatige onderwijsinrich-ting zal rekening honden met den ontwikke-lingsgang van het verstand en niet uit het oog verliezen de vereischte aaneenschaikeling van lager, middelbaar en hooger onderwijs, dus streven naar eenheid van methode. Van het Diuitsch onderwijsstelsel hebben wij in dat opzicht heel wat te leeren. Ik voeg er volledigheidshalve bij, dat de onderwijs-inrichting het Duitsche volk heeft groot ge-maakt, maar dat de filosofische geest welke die onderwijsinrichting bezielde, die grootheid heeft misleid. Methoden kan men overnemen, een geest mag men niet over-nemen, zelfs niet een goeden geest, want elk volk heeft zijn eigen geest en genius. Het Vlaamsche Volk. Tot vervelens toe werd het nerhaald dat ons Vlaamsche volk op de laagste sport der ontwikkeling staat onder de Germaansche volkeren en tegenover den economischen en industriëelen welstand van Wallonie een mal figuur maakt. De Vlamingen zijn de groote sjouwers aan vuil en lastig werk voor kleine dagloonen. De schuld ligt niet zoozeer bij de Vlaamsche nijveraars of werkgevers als weil bij deonmogelijkheid, ingezien de Vlaamsche nijverheidstoestanden, beter werk en beter dagloonen te geven. De arbeidersbe-weging vergeet wel eens den wortel van het kwaad aan te vallen, en valt onschuldige personen aan. De ongeletterdheid van arm VJaanderen is verbazend. Wie ondervintK het thans beter dan wij priesters, die ons volk moeten helpen, door al de papierenschansen door dezen oorlog opgebouwd rond de vrijheid. En 't is met bloedend hart dat ik die veel soldatenbrieven doorblader, slordig ge-schreven, o-nhebbelijk opgesteld. Ach ! onze groote zielen van jongens hebben geen woorden, geen zinswendingen om hun gevoelens te vertolken ! Had ons volk het geloof niet en den verzedelijkenden invloed van de christelijie leering, het ware ledig, stomp e» plomp heel en al; 't geloof dus is geen dornpei maar de eenige hefiboom der zielekrachten. Het is nutteloos, nu de schuldigen te bla-meeren. Met oude koeien uit den gracht te halen, verric'ht men geen herlevingswerh. Maar 't eerste vredewerk moet zijn de herin-richting en de doelmatige aanpassing van hest onderwijs, in al zijn graden. Doch eerst en vooral, moeten wij bij ons volk belangstelling verwekken in het onderwijs, het opschoppea uit de zelfvoldaanheid van zijn achterstallig-heid en slenterachtigheid. Het volk moet eerst willen en weten, en de leidende volks-staatkunde moet het doen willen en doe® weten. Het onderwijs moet ten tweede rekening houden met de gezonde opvoedkunde, ik zeg .niet met het pedantisme en 't moet een onderwijs zijn aangepast aan de natuur van ons volk, aan zijn ligging en roi midden de Europeesche beschaving, aan de nooden van den modernen tijd, en bijzonderlijk aan de mogelijkheden en de werkelijkheden van 't Vlaamsche land. Daaruit volgt dat land-bouw- en vakscholen overal dienen ingericht en verplichtend gemaakt, dat al de instellin-gen moeten in het leven geroepen die het volksonderwij s voortzetten en mogelij'k en doelmatig maken. Daaruit volgt dat de lagere school geen verstomping wezen mag van verstanden door te uitgebreidheid van leer-vakken, maar een substantieelen ondergrond leggen moet voor later specialisatie vatbaar. Daaruit volgt dat het een onderwijs moet zijn van gedachten, en niet van-buitenge-leerde woorden. Daaruit volgt bijzonderlijk dat de voertaal van het onderwijs, van da laagste tot de hoogste sport der onderwijsinrichting, de moedertaal zijn moet, niet de slordige dialecttaal maar het zuiver schoone Nederlandsch, dat den leerling sierlijker en fierder maakt, en dat het gedaan moet zijn met die onverantwoordelijke antiopvoedkun-dige, antisociale en ten slotte antinationale verknechting, verbeulemansing, verminking, verontmensohing, der vlaamsche volkskracht door het stelsel der tweetalijneid als voertaal. Dat de on.twikkelde standen, 4oor de ontwikkelingskracht van de moederta'al-voeT-taal, voor hun Belgisch en internationaal belang andere talen aanleeren, des te beter maar dat men de ziel van het volk, die maar een volledige en logische uiting heeft de moedertaal, in twee snijde dat is de zelfmoord van een volk. En dat ons volk zijn belache-lijke grootheidswaanzin afwerpe, en niet langer het vreemde, alsof dit het echt-groote ware, naape, maar uit de studie der andere volkeren leere dat er geen rijker kroon is dan eigen schoon, dat de kleine afmeting van een land, niets te doen heeft met de grootheid en de schoonheid van een taal, dat de moedertaal in elk land de draagster is der wetensohap, dat de wetenschap door haar zelfwaarde vanzelf het internationaal leven binnendringt en zoo met glorie bekroont de taal van het klein volk, waarin zij is geboren en gebunseld. Naar Buiten. Omdat onze verstandelijke volkskracht naar binnen zoo klein is, daarom straalt zij ook niet naar buiten. Er was nochtans een tijd dat de Vlaamsche volkskracht, door kunst, handel, nijverheid, vakkundigheid, en burgersfierheid wereldberoemd was. Helaas ! wanneer de vreemde landen thans den naam "Vlaming" hooren uitsprekenj schijnen zij te denken dat dit groot volk van weleer is uitgestorven, dat die naam niets anders meer beduidt als een glorierijk oudheidkundig fos-siel. Zoo weinig straalt de invloed van dat volk, dat nochtans al zijn oorkracht onbe-storven in zich heeft bewaard, naar buiten. Helaas, in plaats van met den overvloed van zijn kracht en beschaving de andere landen te berijkdommen, moeten zooveel zijner bur-gers uit armoede uitwijken en op de rijk-dommen der andere landen teeren. Met hart. zeer herdenken we de duizenden onzer land-menschen die in de laatste jaren naar Ame-rika zeilden, de duizende Vlaamsche sjouwers die elk jaar de Fransche oogsten als razende wroeters, gaan pikken, en we zwij-gen over de werkliedentreinen die weeik op week, of dag op dag, in de Waalsche centers onze werkmenschen uitgieten, met hun kloekf beenen, hun knoestige armen, hun nooit uit-gerusite lichamen, en hun laaggezonkeri zielen. Zoo trekken de Ieren uit hun land naar Amerika, zoo trekken de Polakken naai betere oorden, maar de laagste 1er of Polak voelt zijn leven lang het heimwee, en meni-gen 'keer daags, met een traan in 't oog, kijkt hij in de verte naar het groene Erin of 't lanid van Sobieski. De onzen, helaas! hebben een doode ziel, waarin ideaal en vaderlandsliefde begraven liggen. Zij zijn verloren vooi Vlaanderen, waar Ieren en Polakken in 'I vreemdelingenland, een nieuw Ierland ei

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De stem uit België behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Londen van 1914 tot 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes