De stem uit België

2216 0
11 februari 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 11 Februari. De stem uit België. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/d21rf5m646/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

£)c Stem ËijBelgte Bureel : 55, Russell Square, W.C. Abonnement : xs. 6d, voor drie maanden. Subscription : îs, 6d, for three months. 2de Jaargang.-Nr. 21. VRIJDAG, FEBRUARI 11, 1916. r™': Price ld. BETREKKELIJKE KALMTE OP ALLE FRONTEN Aan onze Medewerkers. KARDINAAL MERCIER'S ZEGENING. Zoohaast er sprake was dat Zijne Eminentie Kardinaal Mercier naar Rome zou vertrekken, verzonden wij ter heilige Stede eene volledige ver-zameling van "De Stem." Bij Zijne aankomst te Rome, stuur-den wij een telegram van hulde, van toewijding, van onderdanigheid. In dato Roma 30 Januari mochten we volgend telegram ontvangen, dat wij verheugd zijn onze medewerkers te kunnen meedeelen : J'envoie ma meilleure bénédiction aux collaborateurs du vaillant " Echo de Belgique " et les remercie pour leurs chaleureux hommages. Cardinal Mercier. Wij ontvangen dit telegram in ge-voelens van innige dankbaarheid. Het is ons eene heerlijkè aanmoediging ; geen brevet van volmaaktheid zien wij er in, maar eene aansporing om steeds meer en beter te doen voor God en Vaderland. " De Stem." o Onze Bisschoppen spreken. In " De Stem uit Btelgië " is de Brief onzer bisschoppen aan het Duitsch-Oostenrijksch Episcopaat afgedrukt. Jrl£t_is_een der merk-waardigste documenten voor dezen wereld-"oorlog. Men weet niet wat hierin meest te Bewonderen valt : de onverschrokken vrij-rrloedigheid der geeselende aanklacht, of de kalme en nederige toon der belasterde onschuld, of de juiste vorm der gebezigde uit drnkkingen, of de welsprekende opvordering tôt een rechtmatig eerherstel. En ailes is zoo duidelijk, zoo juist, zoo gepast uitgedmkt, dat bijgevoegde verklarin-gen gevaar zouden opleveren de kracht der bisschoppelijke woorden te verminderen. Ik zal dus niet beproeven er een commentaar op te schrijven ; men moet het stuk zelf lezen en herlezen. Maar juist bij het lezen kan men zich som-mige vragen stellen, die een antwoord ver-dienen. Om daarin den lezer behulpzaam te zijn, zulle# wij in "De Stem" eenige be-schouwingen over den Brief onzer Bisschoppen ten beste geven. Waar woorden of volzinnen tusschen haakjes staan, zijn deze ontleend ofwel aan den Brief zelf, ofwel aan het boek : " De Duitsche oorlog en het katholicisme," het Duitsch verweer, waarop onze bisschoppen herhaaldelijk zinspelen. Toen de Fransche katholieken, als antwoord op de uitdagende schriflen van Duitsche zijde, hun protest in de wereld zonden onder den titel : " La guerre allemande et le catholicisme," ontstond onder de Duitsche katholieken een blakende verontwaardiging. Zij " bejammerden het " niet alleen, dat men het " aangedurfd " had hunne zoo vrome soldaten van " schandelijk-heden" te beschuldigen, doch vooral " dat zelfs Kerkvoogden tôt zulke aanvallen van hartstochtelijken haat ■—anders (kondèn zij) het helaas niet noemen—-hun gezag geleend liadden." (Bl. 4). In hun verweerschrift, dat zij tegenover het Fransche werk stel-den, en in het comité dat zij tegenover het Fransche comité van katholieken oprichtten, zouden zij dan 00k anders te werk gaan. Zij verklaarden er van afgezien te hebben " den Duitschen kardinalen, aartsbisschoppen en bisschoppen om medewerking te verzoe-ken, daar zij van meening zijn, dat het zuiver politieke doel en de aard der polemiek over katholicisme en were^d-oorlog niet vereenigbaar zijn met de waardigheid en de taak van het bis-schoppelijk herdersambt." (Bl. 6.) Intusschen verzaakten zij al dade-lijk aan dit voornemen. Terwijl de Franschen in hun boek brieven had-den opgenomen van Bisschoppen, die niet zoozeer als medeschrijvers dan wel als getuigen " van Duitsche gru-welen optraden, drukten de Germaan-sche katholieken in hun boek het telegram af, door HH. EE. de Kardinalen aartsbisschop von Hartmann en aaris-bisschop von Bettinger aan den Keizer gezonden, en waarin dezen de schrij-vers van het Fransche boek beschufc-digden van " laster tegen het Duitsche vaderland en zijn roemrijk leger." Zij hadden er zich echter niet aan verwacht, dat zij meteen het optreden uitlokten van de " zwaar beproefde " Belgische bischoppen, wier betrekkelijke bedaardheid in hun herderlijk schrijven ^j poogden uit te spelen tegen de voortvarendheid van het Fransche Episcopaat. Zou nu 00k dit ingrijpen in de " polemiek " onvereenigbaar zijn met de waardigheid en de taak van het bisschoppelijk herdersambt, en enkel een " politiek doel " beoogen ? Laten we dat eens zien : Het is heel wel zeker dat de Duitsche katholieken, die—naar zij bewe-ren—" hartelijke deelneming gevoelen I voor het ongelukkige België," zeer gediend zouden geweest zijn met het stilzwijgen onzer bisschoppen ; en dezen zouden vanwege het katholieke Duitschland niets dan lof ingeoogst hebben, indien zij zich w.lden ooslu ten in hunne kathedralen, om daar de " ongelukkige " en bedroefde geloovi-gen aan te sporen tôt deemoedige lijd-zaamheid onder het Duitsche juk, en tôt dankbaarheid aan God dewijl zij gespaard bleven van nog " vreeselijker gevolgen van een modernen oorlog " ! Maar de Belgische bisschoppen be-hooren niet door Duitsche katholieken gewezen te worden op hunne plichten. Zij kennen die : zij weten dat zij een " herdersambt " te vervullen hebben en instaan voor de eer en den goeden naam hunner kudde ; zij weten, dat zij, als volgelingen van hunnen Mees-ter " getuigenis moeten geven van de waarheid," en dat zij bij h'mne wijding aan God en aan de Kerk beloofd hebben nooit " van de waarheid af te wijken," en " noch aan macht noch aan vrees toe te geven," wanneer het er om gaA die waarheid te -verkondigen. Zij kennen overigens de lessen der geschiedenis. Gelijk een S. Lupus en een St. Léo het hoofd dorst en te bieden aan Attila, of gelijk een St. Ambrosius den toegang zijner Kerk dorst te ont-zeggen aan Theodosius, den moorde-naar van Thessalonica's burgers : zoo durven 00k onze bisschoppen den Duitschen Keizer onder de oogen zien en hem van meineed en lastertaal beschuldigen; zij, vreezen den revolver niet der Duitsche bevelhebbers en der Duitsche soldaten, en luide roepen zij hun toe : " Gij hebt ons België gemar-teld, gij hebt vijftig onschuldige pries-ters en duizenden onschuldige burgers wreedelijk om het leven gebracht ; gij hebt verwoestingen aangericht, bran-den gesticht, heiligschennissen bedre-ven ; uwe schelmstukken schreeuwen ten hemel om wraak..." En terwijl zij aldus spreken vreezen zij niet dat de wereld hun een mis-plaatst " nationalisme " zal te laste leggen, noch hun het verwijt zal toe-sturen, dat zij den godsdienst verwar-ren met de politiek. Zij vreezen evenmin, dat zij onvoorzichtige " klan-ken laten hooren die prikkelend moeten werken " op hunne hoorders en in dezer gemoed " de verbittering " zal doen toenemen. Het zijn integendeel woorden, die sussend werken op ver-ontwaardigde harten ; omdat hier een weerklank wordt vernomen van de Goddelijke Gerechtigheid. o In het kamp te Soltau. Onderstaand stuk werd door de Duitsche overheid aan de in België verschijnende bladen medegedeeld. Alboewel we ons niet kunnen verantwoordelijk stellen voor den in-houd. toch, denken we, dat vele Belgen hier in Engeland, bijzonder dezen van wie bloedverwanten in Soltau gevangen zijn, met belangstelling het verslag der H.H. Falmagne en de Thysebaert zullen lezen. (Red.) Ondergeteekenden, Baron de Thysebaert, gouwraadslid te Jambes (Namen), en Dr. Falmagne, gemeenteraadslid' te Namen, be-schouwen het als een plicht, nadat hun toe-gelaten werd het krijgsgevangenlager te Soltau, bij Hannover, te bezichtigen, den ouders dezer gevangenen hunne verschillende indrukken over dit bezoek mede te deelen. Allereerst leggen zij de verklaring af, dat hun als voorwaarde niet opgelegd werd een verslag op te maken. In het schrijven van het Duitsche Bestuur aan den heer Burge-meester der stad Namen gezonden, waarin deze toelating vervat was, werd uitdrukkelijk gezegd, dat bij een mogeiijk verslag vanwege de bezoekers verwacht werd, dat deze vrij en volstrekt vrijwillig zouden spreken. Overeen-komstig dit verlangen, hebben wij de volgende bevindingen neergeschreven, in volkomen openhartigheid zeggencj wat ons heeft vol-daan, tevens met dezelfde vrijmoedigheid opgevend wat wij zouden wenschen aan ver-beteringen te zien ingevoerd. Om geleidelijk te werk te gaan, zullen wij achtereenvolgens onderzoeken : i. den gezondheidstoestand ; 2. de voeding ; 3. de inrichtingen. 1. GEZONDHEIDSTOESTAND. Het kamp bij Soltau ligt op vier kilometers van deze stad af te midden eener zandige vlakte, met dennenbosschen bedekt, zooals onze Kempen, vooral die in de nabijheid van Beverloo. Het is eene gezonde streek ; zelfs de winter, naar het zeggen onzer gevangenen, is er niet strenger dan ten onzent. Bij onze aankomst stroomen onze laadge-nooten naar ons toe, gelukîdg de hand te kunnen drukken van mannen, die uit het geliefde vaderland komen. Wij verheugen ons in hun goed uitzien, den glans van gezond-heid en moedige gelatenheid in hun wezen. Na de eerste begroetingen, beginnen wij met de bezichtiging van het Kamp, onder het geleide van den gezagvoerenden generaal, even als de inrichtingen, die er bij behooren. We moeten hier hulde brengen aan het hoffelijk onthaal, dat ons te beurt viel ge-durende dit bezoek en erkennen, dat ons aile gemak werd gegeven, opdat dit zoo volledig mogeiijk ware. In onze volgorde zullen wij dus eerst van de stortbaden, de ontsmettings- en zieken-zalen spreken. De gevangenen moeten ten minste eenmaal per week onder het stortbad ; vele doen dit meer en enkelen zelfs elken dag. De toesitellen voor het wasschen van het linnen, het ontsmetten van de kleederen. en het lichaam staan in niets bij de nieuwste toestellen in onze gasthuizen ten achter. De ziekenzalen zijn zeer breed en luchtig gebouwd. Vier paviljoenen afgezonderd Iig-gend, zijn bestemd om innerlijke-, uiterlijke ziekten, tering- en typhuslijders te ontvangen. De generaal, die ons in begeleiding van den doktor van dienst deze inrichtingen liet zien, kwam zelf op een zeer belangwekkend vraag-stuk te spreken : namelijk het naar huis zen-den van de soldaten door ziekte ongeschikt voor den dienst geworden. Dit terugzenden hangt alleen van de voorwaarde af, dat de zieke opgeeischt wordt. De lijst dezer zieken ligt op het General-Gouvernement te Brussel. Kon deze lijst de verschillende^ bestendige afvaardigingen medegedeeld worden, dan zouden deze, 't zij rechtstreeks, 't zij door bemiddeling der Burgemeesters der gemeen-ten, waar de zieken te huis hooren, om de vrijlating van deze kunnen verzoeken. Het spreekt van zelf, dat elke gemeente op zich zou nemen, om in het onderhoud te voorzien, van hen, die onbemiddeld zouden-zijn. Degenen, wier ziekte zou kunnen een gevaar voor hunne huisgenooten worden, zouden in een gasthuis opgenomen worden. Wij hopen, dat dit naar huis zenden zonder verwijl zal geschieden en de gem.eer.tebe-sturen de handen zullen ineenslaan om dit te bewerkstelligen. 2. DE VOEDING. Volgens de ons verstrekte uitleggingen, wordt de hoeveelheid zoo berekènd, dat ze de vereischte warmtegraden voor de gezond-heid oplevert. Is dit wel volstrekt genoeg om twintigjarige mannen te voldoen? Dit gelooven, ware wel weinig deze kennen. Ook wordt de aankomst der kleine pakje> en der groote zendingen met vreugde begroet. Groot is de ijver der Belgische gezinnen ea der opzettelijk daartoe gestichte komiteiteir geweest, om in breede mate in de behoeften onzer landgenooten te voorzien. Er zijn zelfs misbruiken geweest, we moeten het erkennen. Met eigen oogen hebben wij overvloedige ophooping in de bergplaatsen gezien. Deze misbruiken (we bedoelen de post-pakjes) hebben steeds een weerwerking-veroorzaakt. Is deze nu niet ver gegaan? Wij veroorloven ons eenvoudig de vraag te stellen. Volgens het gevoelen der opgeslo-tenen, die wij ondervraagd hebben, zouden drie zendingen van ; kilogram per maand naast drie postpakjes per week, aile eischerr voldoen. Deze maatregel, mits streng in acht genomen, zou uiterst wel, zoo door de gevangenen als door de gezinnen, onthaald worden, wij twijfelen er niet aan. Om ons van de deugdelijkheid van het voedsel te overtuigen. hebben wij van het brood, en de soep geeten, die juist opgëdiend werden. Deze was goed en volgens het zeggen onzer mannen, is zij enkele dagen zelfs uitstekend ; enkele andere dagen smaakte 7e hun minder. Dit is het geval, volgens het oordeel van allen, met boontjes en vischsoep. Ten aanzien van deze eensgezindheid, anders wel zeldzaam in zake smaak, ware het wel-licht raadzaam deze beide schotels te ver-vangen door zulke, waaraan onze soldaten meer gewoon zijn. Wij hebben op goed valle 't uit een bror ' u:t den hoop genomen en gevonden ••'at h t I Registered at the General Post Ofhce a» a Newspaper. Tetephoon: Central 12S6. |^*~ 12 Bladx.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De stem uit België behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Londen van 1914 tot 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes