Vaderlandsch propagandablad In d*ze tij len van rouw en beproeving, scharcti wij ons, Vlamingen. z»nder voorwaardeu, samen inci onze W'aalsche broeders rond onze Bt-LC-ISCHE P>R4!"KLKUR en deelen met hen, denzelfden nood en dezelfde gevaren. Wij zijn overtuigd dit, wanneer de eindzegepraal zal behaald zijn, wij samen iKtk, dezelfde rechien zulten ueelen. Belgiës bodetn duldt geen vreemden, Duldt geen vreemden dan in 't graf. " De Leeuwenstandaard „ Wee ï'e«i den onbezonnen, die val&ch en vol verraad ; Den X laamsïG^en Leeuw konat streelen en trouweloos hem slaat ! , t^v 1-1 _ _ l c i A t inr»r? nri /->z mm Opètelraad: KOMMANDANTUR, Brussel, rechtover de Drukkerij Tan " LA LIBRE BELGIQUE „ De Vlaamsche Bweging en de Oorlog Si'.ids enkele weken is het a! VIaamsche Beweging en Vlaamschge-zindkeid wat de k!ok slaat. Er wordt afgekeurd, aangevallen, voor alen kop geschoten, er wordt gewikt en gewogen, geaarzeld en goed-gekeurd.Eens voorgoed willen wij onze meening klaar en duldelijk, zonder omwegen, zooals het den Vlamingen eigen is, over «activisme» en « passivisme » doen kennen en verdedigen. "Vrôôr flen Oorlog Voor den oorlog waren de Vlamingen reeds in drie kampen vet-deeld : de V taamscftgezindcn of Flamifigant-n, de Onve-rschilligen en de Franskillons. De Vlaamschgezinden wier getal steeds aangroeide en in wier ra-ngen vooral het puik de Vlaamsche jeugd aangetroffen werd, waren dezen diestreden voor hooger Vlaamsch leven in Vlaanderen, voor de veredeling en de rechten van het Vlaamsche Volk. Het waren dezen voor wien voôr den oorlog de vaderlandeliefde geen ijdel woord was maardeze doordaden vertolkten. De Onverschilligen die de groote meerderheid Ki'rnaakten, keuf-den in 't aigemeen de werking der Vlaamschgezinden goed, doch traden zelf niet handelend op, eensdeels omdat het hen ontbrak aa» moed en stambewust; ijn, anderdeels omdat zij zich in himne kortzich-tigheid door de verfransching niet rechtstreeks getroffen voelden in htm eergevoel en tiunne belangeir. De Franskillons trof men zooals nti vooral aan onder de « paf-venu's » of nieuwelings, rijke en ook in de hoogere standen waar men door het Franschspreken de schande der onkunde van eigen taal. zoekt _ te verbergen. Ont 1er clen Oorlog- Toen de oorlog losbrak werd allen taaltwist gestaakt en plechtig beloofden de Vlaamschgezinden den Godsvrede te eerbiedigen, om enkel aan de vrijmaking van ons geliefd België te denken. Ongelukkig-lijk moesten de misplaatste uitvallen van eenige Franschdolle onbe-voegden het vuur wederom aansteken en den taalstrijd in al zijne he-vigheid doen hernemen. Dit geschikte oogenblik werd door den bezetter met gretigheid te baat genomen om de zoo broodnoodige eendracht van 'tland te breken. Hij wist dat de bekrooning onzer beweging de verviaamscliing der Qentsche Hoogeschool moest wezen en met sluwheid, z«oals de helsche slang in 't aardsparadfjs, bood h-ij aan zich met de vervlaamsching te belasten. Met verachting werd dit aanbod door de overgroote meerderheid der Vlaamschgezinden van de hand gewezen zoodat zelfs de Franschgezinden hunne bewondering over dezeedele houding openlijk uitdrukten. Jammer moc-ht deze weigering niet aigemeen wezen en lieten er zicli eenigen bekoren om de venbodene vrucht te plukken. Deze nood-lot-tige stap bracht de verdeeldheid in het kamp der zoo eensgezinde Vlaamsche strijders en van dit oogenblik af werd er gesproken van « activisten » en « passivisten ». Met Activisme- Dé « activisten » of voorstanders der vervlaamsching der Qentsche Hoogesch»ol door de Duitschers, legden dus aile gevoelskwestie van kant om zich nog enkel om htin recht te bekommeren, hoe laag en oneerlijk de middeien ook waren die zij gebruiken moesten om er toe te komen. Wat men van zijne vrienden niet krijgt, zoo spraken zij, mag men bij den vijand gaan halen. Gesteund door het ons ontstolen geld werd het land weldra door hunne propaganda bladen overstoomd en eerlang zagen zij hunne rangen aangroeien door enkele verdwaalden en eenen hoop geluk-zoekars wier Vlaamschgezindheid bestaat uit eigenbelang of enkel haat tegen het Fransch. Wattevreezen viel gebeurde. Eens den verdwaalden weg inge-slagen verwijderden zij zich meer en meer van de rechte baan, wat eene splitsing tusschen de actieven voor gevolg had. 't Was toen dat de beruchte Raad voor Vlaanderen in 't leven geroepen werd,die zonder het Vlaamsche volk te erkennen, zonder het minste mandaat of gezag de Bestuurlijke Scheiding in Beriijn ging afsmeeken en hierdoor de rechtstreeksche oorzaak is dat tal onzer landgenooten als slachtoffers der gewetensvrijheid door den Duitschen dwingeland in ballingschap gestuurd wordan. De aanhangers van voornoemden Raad, na onze beweging op dergelijke wijze bezoedeld te heisben, gaan voort met zich in de oegen van 'tvolk nog hateliiker te maken daar zij, om zich zelven wit te wasschen, zich niet schamen de Iaffelijkste beschuldi-gingen uit te krani&n tegen ons Belgisch Bewind, dan wanne«r ze eene verontschuldiging voor elke Duitsche schurkenstreek weten in te brengen. Wat meer is, daar zij wete-n dat met de nederlaag der Duitschers ook al hun werk verijdeld zal wezen, moeten zij in hun binnenste de hoop koesteren, en enkelen zijn vermetel genoeg het openlijk te zeggen, de bondgenooten en met hen onze soldâtes, onze Vlaamsche soldaten, hunne broeders, het onderspitste zien delven ! N° 15 JULI 1917 DERDE JAARGANG Verkrijgbaar : NERGENS EN OVERAL PRIJS VAN HET NUMIWER : NIETS OF MEER

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.