Vaderlandsch propagandablad In deze tijden van rouw en beproeving, scharen wij ons, Vlamingen, zonder voorwaarden. samen met onze Waalsche broeders rond onze BELGISCHE DRIEKLEUR en deelen met hen, denzelfden nood en dezelfde gevaren. Wij zijn overtuigd dat, wanneer de eindzegepraal za! behaald zijn, wii sa -men ook, dezelfde rechten zullen deelen. Belgiës bodem duldt geen vreemden, Duldt geen vreemden dan in 't graf. " De Leeuwenstandaard „ Wee hem den onbezonnen, die valsch en vol verraad ; Den Vlaartischen Leeuw komt streelen en trouweloos hem slaat ! Opstelraad: KOMMANDANTUR, Brussel, rechtover de Drukkerij van " LA LIBRE BELGIQUE „ Weg met de Duitsche Hoogeschooi ! De Duitsche overheid heeft eene nieuwe hoogeschool met een splinternieuw leeraarskorps, te Oent geopend. Menig Vlaamsch burger vraagt zich af of het eene daad is van gezonde vaderlandsliefde zich daarbi] neder te leggen. Een bevestigend antwoord wordt hem toege-roepen door eene reeks voormannen, die hij ook vôôr den oorlog op landdagen en meetingen als vooruitstrevers ontmoette. Van meer beza-digde leiders verneemt hij* niets. En torh zijn er onder hen die door taaien arbeid een groot gezag hebben verworven : onze Vlaamsche volksvertegenwoordigers, de leden der Koninklijke Vlaamsche Académie, de Vlaamschgezinde professoren der vier Belgische nniversiteiten. Slechts ééne klok wordt gehoord en haar stormkleppen is zoo aan-houdend, dat ze aile zelfstandige redeneering dreigt te verdooven. Laten wij dus de zaak met een paar woorden uiteenzetten. De toestand der Vlaamsche Beweging Het uitbreken van den wereldoorlog legde opeens geheel het poli-tieke leven in België stil. Zoolang Duitschland zou meester speien in de overweldigde gewesten, moest het noodzakelijk uitziin met devr'jeuiting onzer gedachten en het doordriiven van onzen wil : niemand dorst veronderstellen dat eene nationale groep, van welken aard ze ook zi'n mocht, den steun van den vijand zou gebruiken om uitsluitend hare belangen te dienen. Oorlogsflamingantisme. He'aas ! watnoch katholieken, noch liberalen, noch socialisten hebben bestaan, dat hebben eenigen onzer vroegere strijdgenooten gedurfd. Nog vôôr het einde van het jaar 1914, verzochten eenige Vlaamsch-gezinden, in een nederig smeekschrift Keizer Willem II de Vlaamsche gewesten te willen beschouwen als een deel van zijn rijk. (1) Wien zal het verwonderen dat de Duitsche regeering deze gelegenheid te baat nam om te trachten in den schoot der Belgische bevolking.eene onver-hoopte verdeeldheid te stichten, die bij de vredesonderhandelingen hare veroveringsplannen op uitstekende wijze zou dienen ? (l) Men zie in «De Nieuwe Courant» van den26nJanuari 1916,eene reeks mededeelingen van M. Raymond Kimpe, waarover destijds ook de «Revue Hebdomadaire de la Presse Française» en la «Libre Belgique» de aandacht inriepen. Spoedig verschenen in onze hiizonderste steden eene reeks Vlaamsche dag- en weekbladen — de Vlaamsche Post te Qent, de Gazet van Brussel, in'de hoofdstad, het Vlaamsche Nieuws en De Eendracht te Antvverpen — die hunne ingenomenheid met de politiek des bezetters geenszins verduiken en nu onlangs nog, De Katholieke Vlaamsche Stûdent, misdadigst van allen, omdat hij zich richt tôt de jeugd, wien het in deze nog aan de noodige vorming ontbreekt om zelfstandig te oordeelen. Naast deze geimproviseerde pers kwamen tevens verscliil-lende, meestal nieuwe, zoogezeide « Nationale » vereenigingen te voor-schijn : het Nat'onaal Vlaamsch VerbonJ, het Nationaal Vlaamsch Studentenverbond, de Hoogeschooi bon.', de Vlaamsche Lan.lsbond, — van dewelke niemand op dit oogenblik de juiste samenstelling kenî. ja, eenige Vlamingen misbrnikten den naam van den Katholieken 0:id Hoog Studentenbond, die reeds bestond vôôr den oorlog, bij het bekend maken van een manifest over hetwelk het meerendeel der leden niet werd geraadpleegd. Met droefheid moeten wij het bekennen, de leiders dezer beweging hebben in zoover het gevoel hunner eigenwaarde verloren, dat zij de willekeurige beschikkingen van eenen voorbijgaanden dwingeland ver kiezen boven de duurzame votkssoevereiniteit door de Belgische grond-wet gewaarborgd. Hebben zij niet gejuicht wanneer bij inonde van den Duitschen rijkskanselier de blijvende voogdij eener vreemde staadsmacht op 's lands toekomstig beheer — overigens tamelijk voorbarig — urbi et orbi werd uiigebazuind ? Hebben zij geen woorden van verwijt en minachting overgehad voor het edelmoedig protest der Hollandsche geleerden die de uitlating van von Bethmann-Hollweg veroordeelen als een onduldbaren aanslag op de vrije lotsbeschikking van eenen onaf-hankelijken staat. (2) Erger nog, stuwen ze niet aan, op dit oogenblik, door meetingen en vluchtschriften, op eene scheiding tusschen de Waalsche en de Vlaamsche gewesten, (3) scheiding, welke de bezetter zich gereedmaakt uit te voeren, omdat hij wel weet dat hij alleen er de vruchten van plukken zal? De oude Vlaamsche beweging. Qoddank ! niet de Vlaamsche Beweging, zooals ze vôôr den oorlog georganiseerd was, is voor deze uitspattingen verantwoordelijk. • De bladen, die de betrouwbare tolken waren der Vlaamschgezinde (2) « Vlaanderens oproep tôt de onzijdige volkeren », manifest van het Nationaal Vlaamsch Verbond, gedagteekend van Brussel, 20 Juni 1916, o. m. verschenen in «De Nieuwe Courant», 3 Juli 1916. (3) «Belgen !» manifest van den Vlaamschen Landsbond, gedagteekend uit Brussel, 26 Oogst 1916, drukkerij De Bremaeker. Geef het blad voort a. u. b. tôt het onleesbaar is. N° 8 OCTOBER 1916 TWEEDE JAARGANG Verkrijgkaar : NERGENS EN OVERAL PRIJS VAN HET NUMMER : NIETS OF MEER.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.