De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

2247 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 13 Mei. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/rx93777557/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

f8tëimafgaiïgT^,lg2 onrïerda^ 13 Meï 1915 5 Cents DE VLAAMMSCHE STEM ALÏjKfViKfciN —- •' 3ELGISCII DAGBLAO •EENûftACHT.M AAKT MACHT BEDflCTIEBUREELi PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. - TELEFOON No. 9922 Noord. Ds Vlaamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des mcrgens on vler bladzijden. Abonnementsprys b\j vooruitbetaling : _ Voor Holland en België per jaar / 6.50 — per kwartaal f 1.75 — per maand / 0.75. Voor Engeland, Frankr\jk en buitenland dezelfde pryzen, met ver-hooging van verzendingskosten (2^ cent per nummer). HootdopsteSles* s Mr. ALBERIK DESWARTE Opstelpaad : CYR5EL BUYSSE — RENE DE CLERCQ — ANDRE DE RiDDER roor ABONNEMENTEN wende men zich tôt de Adœinistratie van liet bîad: PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. - Tel. N. 9822. oor AANKONDIGINGEN wende men zich tôt de Adminfstratie van de VLAAMSCHE STEM, Paleisstraat 31, Amsterdam. — Te!. N. 9922. A DVEKTENTIES : 20 Cents per resreL korte inhoud. I,t< BUdzà'de: Liik de blaren. — Aug. van Cauwelacrt. Hunne theorie. KJeine kroniek. België geannexeerd. U bladzijde: Vit het Vaderland. Brieven uit Brussel. Onder Duitsch beheer. Van jongere geslacliten. (13). — Lco Mccrt. le bladzijde: De Europeesche oorlog. De houding van Italie. e bladzijde: De apache aan het front. Voor de uitgewekenen. Ingezonden stukken. Beïgische yluchtelingen in Holland. Uit de kampen. Onze krijgsgevangenen in Duitschland. Lijk de blaren... III. P a r ij 6, don 31 October. De menschen loopen z-vijgzaaon in de ille Oktoberzon. De lanen worden ijl hji 9 luoht is laag en grijs achter de huizen. lœmenventers rijden rond met karretjes îrysantliemen. 't Is berfst en Allerzielen idert. Hoe ben ik wëer gedwaald naar de hamps Elysées. Er ligt een we-amoedige ikoring in de trage glorieuze dood der wmeu. Ik loop op een reuzelend tapijfc m blaren ; maar ik zie niet naar de klen-ge schoonheid die'ik vert^ap, en luister leen naar hefc geruisch onder mijn voeten. e boomen zijn niet meer de schenm van *ede die ruischte boven mijn hoofd ; er is n mij een stilte, aanhoudende zegen van eek} gele, en donker-rood en gebronsde aren, Er is gelach onder de boomen en gesang in heldere kinderstemmetjes. Ite fontein ruischt om lioog in een aaicrend gestraal, kleurige boofcjes met> algische, Fransche en Engelsche vlaggetjes •uisen en dobberen over hefc water., Nu on tn gaat er een angstig gekraai op als er il bootje onder den waterval komfc en "eigt om te kantelen.... De drukkende nier is voorbij en de winter, met zijn regen i wind en zijn zieke dooidagen, ligfc nog >ne in- hun* verbeelding. P a r ij s'f 1 November. De dag der Dooden is nooifc zoo diep-wee-oedig over Parijs gekomen. Zooveel heer-ks ligt gebroken in den knop of zijn eer-en bloei ; zooveel jonge krachten, die mis-hien de wedergeboorte van dit. land had-;n bewerkt, liggen verlamd of dood. Zoo->len , die de groeieude schoonheid van hun nerljjkst wezen of de heerlijkste verlan-'ns va& dit land bezongen met de msJodie in woord, of klank of klenr, liggen bleek i sprakeloos, voor altijd, in den geheilig-«i grond. Ik denk aan Mùller3 aan Cas-gnac, aan Péguy. Aelen zijn gevallen die in hun dood op t veld van eer de hoogste verrukking von-!n>J1iaar zij dio hier, ver van het 6lagveld m gtarieuze dood herdenken en beschreien 1 hun echtgonoote, ouder of kind waren, agen een wonde in hefc harfc die niet ielen zal. Al de bladen bracliten dezcix morgen, in of proza, een ontroerde liulde a-an hen c vielen : C est anju°rd'hui 1© jour ,,des morts ]>our atrie '. — Leurs tombes par milliers, !'! P'115 d'une est sans nom, — dans la cbe du champ, ou l'herbe du vallon — testent de quel deuil la France fut eurtne ! ! IV. Set was een onafjebroken gaan dezen ï?ar het k*rkh<>f van Père i tomb© van den weemoedie- boonen dichter Alfred De Mnsset, dicht ÂuJ ingailo' jaar cen bevoorrechfc scwTJ001 de bedela^1's der liefde. Zijn llet had toe§e- n een Cde- beschenneilcle twiigen lies chers amis, quand je mourrai, 'l ez un aaule au cimetière ; " aime son feuillage éploré ; ±£ pâleur m'en eet douce et chère Mt son ombre sera le-èrc terre où ja dormu-ai. Setorë<în tusschen de andere ; maar wel gekend van allen die j leefden met de zuiverste bedoeling van hart en geest, liggen, zijde aan zij? met gevouwen ! handen, in bovenzinnelijke bevi*ediging de "beelden van Héloise en Abelard. Liefde die leeft en reikt over a f stand en dood heen. . Maar de droeve hulde van dezen dag ging .vooral naar de dapperen die gevallen zijn voor hun land, vroeger en nu. Naar al de kerkhoven der sfcad ging dezelfde drukke beevaarti van mannen, vrouwen en kinde-ren. De krijgsgouverneur, de 6tedelijke overheid, familieledeiv, vrienden en onbe-kenden, kwamen chysanthemen en late rozen, hortensia's en, verloren tusschen de zwaardete bloemen, geurige mimosa neer-leggen op de graven van de Fransche en Engelsche soldaten, die in de hospitalen aan hun wonden bezweken waren. En dit. was een gevœl van diep-meelijdende bewonde-ring en schreinende liefde V. Sommervieul, 8 Nov. '14. Hefc was een mooie nacht, vol roerlooze manescliijn. Bayeux sliep; do luiken waren gesloten en er branddi geen licht binnen Je grijze huizen. jVIaar de slaap der menschen werd lichfcer; de morgen zou niefc lang meer uifcbdijven. Toen de trein weggedommeld was, viol de onverbroken rusfc weer in. Bui-ten de stad lag het- land, open en vruchfc-baar onder den zachten liemel. Hefc koren en de tarwe waren gezaaid en zaten te kie-inen in den wariwj grond. De misfc hing melkig-wifc onder de lx)Ile kruinen der boomgaarden ; en er dreof een geur van rijp ooft over de wegen. De geel-groene aardappelen lagen op groote hoopen in de weiden; maar nu was de tijd aange-broken dafc ze zouden geprest worden. Wanfc Normandië is het land van den cider. Hier en daar stonden de persen reeds klaar voor de huizen; morgen zou liet blijde bedrijf weer aanvangen. En tôt den volgenden Herfsfc zou er in aile hoeven en huizen van dit land, blijden drank geborgen staan in groote vaten en oude sfteenen kruiken. • ...We waren het ,,Steenen kniis" voorbij en het torentje van de kapel werd zicht-baar beven de boomtoppen. Onze stappen klonken zaoht op den aarden weg en onze stemmen spraken gedempt. Noordwaards van liet dorp steeg plots liet helder gekraai van een vroegen haan. Er ging een hond aan 'fc bassen en er kwam een kafc met hoogen rug en rechfcen staart over de straab gestoven We waren aan hefc Seminarie gekomen waar de recruten gelegerd waren. De scliild-wacht riep o.ns aan: Halte-là. Qui vive?" We stapten door. het open hekken naar ,,'Het kaâfceeltje", waar de wachfc was. De niaan lag roerloos over het vlakke, don-kere water dat er omheen lag. In het groote witte gebouw rechts, dat tôt voor enkele jaren voor Seminarie dionde, sliepen de jonge recruten, die nu mijn strijdgenooten waren. De hemel ig zachfc en warrn en de avon-den zijn een wonder van kleuren en tinten. Hefc gouden licht straalfc door de rechte en slanke populieren van den tuin. De weide is schoon van scliuine zon en vredige scha-duw. De nevel beginiyte drijven; er lian-gen reeds wazig.ï wolkjes, hier en daar onder de boomen. Hoe is zoo plots dé hemel West- en Zuid-waarts vol helderroos gekomen? Dit is het mooie einde van dezen vredigen dag. Vre-dig ? De avond da^lfc over hefc dorp en de landen en wekte de oude weemoed weer die me sfceeds een trouwe kameraad bleef AUG. VAN CAUWELAERT. Hun theorié. Een Fransch-Russisch samengaan kunnen onze troepen zonder andere hulp overwinnen als, zonder aarzelingen of Bcrupules wij in den oorlog meer dan van geweld gebruik maken. Généra al von Falkenliausen. In het nabijzijnd en onvermijdelijk conflict, dat tusschen Frankrijk en Duitschland zal ont-staan, moet het eerste zoodanig volkomen worden vernietigd, dat hefc zich nooit weer o;> onzen weg ki\n bevinden. Generaal Bernliardi. Men moet onzen voornaamsten tegenstander voor wezen ,wanneer negen van de tien kan-sen op oorlog wijzen en dan beginnen met hera zonder uitstel brutaal te vcrpletteren. Von Moltke. Want komt het er op aan volgens welke regels onze vijand verslagen werd, als hij maar aan onze voeten ligt, hij en al zijn vaandels! De regel welke hem neerslaat, is de verhevenst© van aile! H. von Kleist. (Door keizer WiQielm op 6 Februari 1097 aangeliaald/ Kleine Kroniek. V/at men in Tslngtau beleefde. In Zwitserland is een ^ezelschap van 22 Duitsche vrouwen en 9 kinderen uifc Tsing-tau aangekomen. Onder hen bevond zich 00k een Zwitsersche, mej. Margarefche Witt-wer, die vier jaar als ziekenverpleegster in Fabarhospitaal van de Prot. Zendingsver-eeniging te Tsingtau werkzaam was. Zij maakte dus 00k de belegering door de Ja-panners mee. Aan een redacteur van den Bund heeffc zij hefc volgende verfceld: Wij waanden ons in hefc Faberhospifcaal, dafc een kwartier buiten de stad ligfc en bijna alleen 2iieke Chineezen verpleegfc, veilig en wij vermoedden niefc, dàt de Japanners juisfc in onze richfcing storm zouden loopen. Op een nachfc, eind October, begon de beschieting aan dezen kanfc. Overal om hefc hospifcaal sloegen de granafcen in. Een granaafc drong door ons dak en bleef midden in de ziekenzaal liggen. Gelukkig onfcplofte zij niefc. Wij konden daar nafcuurlijk niefc langer blijven en midden in den nacht verhuisden wij met 70 patiënten naar de Chineezenstad, waar een rijke Chineeeche koopman zijn pak-Jiuis ter beschikking van ons stelde. Zeven-dagen woonden wij daar en namen talrijke bij hefc beleg gewonde Chineezen op. Op één dag heb ik niefc minder dan 70 gewonden verbonden. Er waren vreeselijke verwondin-gen bij. De Chineezen zien hefc gevaar niefc, zij loopen er rechfc tegen in, maar aan den anderen kant hebben zij 00k een groot weer-standsvermogen tegen pijn. De Duitschers, die ongeveer 4000 man sterk waren, hadden niet meer dan 170 tôt 180 dooden. De Japanners hebben zich over hefc alge-meen zeer menschelijk gedragen. Wij mogen in dit opzichfc niefc klagen. Ook de Duitsche krijgsgevangenen worden in Japan goed ver-zorgd. Lastig was alleen, dat veel gestolen werd. Ongetwijfeld hebben ook vele Chineezen zich daaraan schuldig gemaakfc, die na den intocht der Japanners zeer weerspannig geworden waren. De Japanners gingen ook ,,zeer ongegeneerd" op buifc uifc en namen uifc openbare gebouwen, scholen enz. heele scheepsladingen goederen en meubels mee naar huis. Bij ons verfcrek op 15 Febr. bleven nog maar een 200 Duitschers in Tsingtau achter. Aangenaam is hefc leven daar niefc meer. De onveiligheid op de sfcrafcen is belangrijk toe-genomen, vooral vrouwen kunnen 's avonds niefc meer buiten de deur komen. Vier ken-nissen van mej. Wittwer werd en op klaar-lichten dag op de openare straafc aangeval-len. Wanneer men bij den Japanschen gouverneur daarover beklag deed, dan zei hij eenvoudig: Zeg u aan de Duitsche vrouwen en meisjes, dafc zij 's avonds na zes uur niet moeten uitgaan. Daar de waterleiding vernield was, vreest men in de zomermaanden voor hefc uitbreken van besmettelijke ziekten. Ook met den bes-ten wil der wereld zijn de Japanners niefc in sfcaat, hefc uifcmuntende Duitsche bestuur te vervangen." Het Lot van België. I)e corresi>ondent te Home van het ,,Journal de Genève" ontving volgende verklaringen van den B'elgischen Volksvertegenwoordiger den lieer JMelot : „Ik denk ook dat de oorlog in de maand Octolxr zal geëindigd zijn, doch ik denk dat hij niet zal eindigen door uitputting der Franschen en Engelschen, die eene tweede win-tercampagne aan hunne manscliappen zouden willen opleggen, maar door de verplettering der Duitschers, die niet meer in staat zullen zijn aan de bondgenooten nog langer weerstand te bieden. Ik ben van oordeel dat België niet alleen reclit lieeft op volkomen vrijmaking van aijn grondgebied, maar ook op eene groote schade-vergaeding door Duitschland te betalen. Tevens bon ik, er ook van overtuigd dat Enge-land en Frankrijk geen vrede zullen sluiten zonder die schadevergoeding' van de Duitsche 'Kegeering to eischen. Ik ben er des te zekerder van daar de Engelsche en Fransche Regeeringen eene verbintenis desaangaande hebben aangegaan en dat voor hen verbinte-nissen geeno vod'jes papier zijn." Dio verklaring van cen hooge Beïgische per-sonaliteit stemt volkomen overeen met de verklaring van Viviani. "Wanneer de vrede zal gesloten worden, moet deze als grondslag hebben het volkomen her-ètel van recht en wettelijkheid en volledige schadeloosstelling voor het Beïgische . volk. Die cndeugencJe jongens. Do Namensche straatbengels voelen nog al-door geen liefde en achting voor den Puitscher overweldiger. Dit is op zichzelf zoo erg niet maar ze toonen het... voelbaar en gooien nid steenen, met proppen, ja zelfs met gekooktc peren naar de gehelmde lioofden. De burge meester heeft nadrukkelijk op de verordenin gen hieromtrent moeten wijzen, want een dei soldaten uit het loger des Kaisers kreeg eer gekooktc peer in 't 00g. Nu kan hij mogelijl nog minder recht van onrecht onderscheiden Behandeling van krijgsgevangenen. Van Engelsche en Fransche zijde heeffc men herhaaldelijk geprotesteerd tegen de onmenschelijke behandeling, welke de Fransche, Engelsche en Beïgische krijgsgevangenen in Duitschland te doorstaan hebben. Uit de Duitsche kampen ont-snàpte gevangenen hebben daarover in groote dagbladen schrikwekkende verhalen gepubliceerd. De Engelsche minister van oorlog, lord Kitchener, heeffc dan ook on-langs de stem verheven wegens dit nieuw vergrijp tegen aile begrip van me.nschelijk-heid en van Volkenrecht. En weefc ge wafc ernsfcige Duitsche bladen, de ,,Deutsche Ta-geszeiturig" b.v. daarop antwoorden? Ze looehenen niet eens wat den Duitschers wordfc te lasfce gelegd, doch stellen zich tevreden met te zeggen: De Engelschen hebben vroeger ook wreedhe-den gepleegd. Daaruifc volgfc — hefcgeen ze echter niefc zeggen: — dafc de Duitschers zoo ook mogen doen. Zonderling antwoord vanwege een volk wier Kultur aile andere beschaafdheid ver moefc (?) overfcreffen en overschaduwen. De v/eleer bedreven Engelsche wreedheden: dafc beginfc langzamerhand hefc sfcokpaardje, de locus commuais te worden der Duitsche bladen. De Duitschers veinzen niet te weten, ten cerste,. dat al 'hetgeen de Engelschen in Zuid-Afrika misdeden slechts kinderspel was in vergelijldng met de-wandaden door de Duitschers gepleegd. in België en Noord-Frankrijk.Ten tweede: dat diezelfde wandaden ailes overtreffen wat in de gescliiedenis over de oorlogen der laatste eeuwen geboekt staat. Duitsche spionnago. Een telegram uit San-Remo meldt hefc volgende : ,,De Italiaansche overheid lieeft te Parma een Duitsche aangehouden, die sedert eenigo weken reisde op de hoofdspoorwegen en den ongehuw-den reizigers hun visitekaartjes afvroeg ten eindo hun uitnemende huwelijken, na den oorlog, met Duitsche vrouwen voor te stellen. Dcze Daitsche^ is verdacht van spionnage." Italië is een neutraal land. Er zijn meer neutrale landen. De Teutoonsche ontnuchterîngen. In de „Noyoié Vrcmia" lezen wij onder meer : Niettemin zijn er Duitsche krijgsgevangenen, die openhartig erkennen, dat do verwachtingen van Duitschland zich niet hebben vcrwezenlijkt. j,Wij waren er zeker van", zei een lmnner, ,,dat de oorlog op z'n hoogst zes weken zou duren en wij Parijs, Moskou en Warsçhau zouden innemen, terwijl do Oostem*ijkers zich zouden meester maken van Brest, Listofsk, Bel-grado en Kief. Welnu, niet slechts hebben wij dio steden niet genomen, doch wij zullen spoc-dig België moeten ontruimen, waar wij niet in een reuk van heiligheid staan." Och, och, dio niallo verwachtingen van Duitschland...! Le ridicule tue, et en Teutonie, pue en même temps. Nog over de vergiftigde gassen. De Times publiceert een verslag van dr. J. S. Haldane over do uitwerkingen van de ver-stikkende gassen, welke do Duitschers, als toppunt liunner beschaving, nu tegen den vijand gebruiken. "VVij ncmen er het volgende van over; ,,Deze gassen zijn zorgvuldig uitgezocht en beproefd geworden op dieren. Het lijden door hun gebruik veroorzaakt, is veel versclirikke-lijker dan mon kan vermoeden. De gevolgen van de verstikking zijn niet alleen onmiddel-lijk, maar ook van blijvenden aard. Bij vijf mannen, die ik onderzocht, bestatigde ik eene longenaandoening^ die even hevig is als een acute bronchites. In een geval waron de voeten bedekt met enorme purpere puisten, de voeten waren erg opgezet. Mijn besluit is dat zij vergeven waren door ccn zeer snbtiel ver-gif ; zij leken oj> patiënten die in het laatste stâdium van suikerziokte zijn. ,,Een zeer bekwaani doktcr beschrijft als volgt do verschijnselen. dio zich onmiddellijk na liet inademon van do gassen voordoen. Do slachtoffers la-ijgen eene pruimbruine klcur. In een geval ontstond er eene blocdstorting ; bij anderen waren ook do oogen aangedaan. Allen hebben den zelfden doodstrijd als die-genen. dio geworgd worden ; sommigen sterven onmiddeJîijk. Een verschikkelijk brandon van den keol en don mond w èrd ook bestatigd, en in een geval werd koudvuur op do tong waar-gonomen.,,Een van diegenen die nu hersteld zijn, vertelde mij, dat hij een gebonden ballon zag opgaan juist als zijn regiment klaar stond voor do handeling. De ballon gaf drie teekens on onmiddellijk begon de 100k te stijgen van hefc front der Duitsche loopgraven. Er be-staat geen twijfej dat chlorine, bromini of eenigo dergelijke voor deze gassen gebruikt werden. Ik vernam dat zelfs de koperen knoo-pen van de uniformen door de gassen aange-tast en ontbonden worden ; ook andere metalen voorwerpen als bajonetien, worden er door t aangetast,. | België geannexeerd, | (Per koerier over de grens.) — tn Brugge is een plakbrief door rie Duitschers uitgehangen waarbij aangekondigd wordt, dat op 15 Mei aanst. de annexaîie van België tôt een Duitsche provincie zal uitgeroepen worden en alleen de Duitsche burgerlijke en militaire wetten nog van toepassing iw België zullen zijn. We geven dit nieuws onder aile voorbe-houd. Reeds in 011s nummer van 11 dezer namen we een telegram van de ,,Idea Na-zionale' ' op, volgens hetwelk, naar luidfc van telegrammen uifc Rotterdam in de ,,Daily Mail", te Brussel en Antwerpen was aange-plakfc, dat de annexafcie van België 15 Mei zou worden volfcrokken. Ook in den ons heden toegekomen ,,Temps" van 10 Mei vonden we( soorfcge-lijk berichfc. Een telegi-ani uit Rotterdam verzekerfc dafc de Duitsche overheden te Antwerpen eene proclamatie deden aanplakken bij welke België sinds 5 Mei 1.1. aan Duitschland ge-annexeerd wordfc. Daar geen enkel bericlit melding geeffc dat dergelijke proclamatie in andere plaatsen van België uitgevaar-digd is, is het waarschijnlijk dafc de Duitsche overheden in Antwerpen zich al te ge-haasfc aanstelden. Men weefc dafc de Duitschers, overtuigd van het succès van hun massa-aanval op hefc froiifc Dixmuide—Ype-ren, zinnens waren daar de annexafcie van België af te kondigen. Men moet aanne-men dat men te Antwerpen .niet gewachfc heeffc met hefc résultaat der militaire gebeur-tenissen, alvorens zich te wagen aan eene befcooging, alleenlijk besfcemd om indruk te maken op de Belgen en die in geen geval eenig belang hebben kan% Gelijkfcijdig lezen we echter in de ,,N. R. C." van Dinsdag 11 Mei 1915 (avondblad B), onder den titel ,,Italië" volgende lo-genstraffing:,,Hefc telegram uifc Rome over hefc berichfc van de ,,Idea Nazionale" befcreffende het besluifc van de Duitschers om België in te lijven, hetgeen in Brussel en Antwerpen reeds bij aanplakking tçgen den 15en dezer j aangekondigd heefcfce te zijn, eindigfc in de ; ,,Kolnische Zeitung" met de opmerking, j dafc hefc heele berichfc ontsfcaan is uifc den ! wensch om België te gebruiken teneinde de j gemoederen nog meer tegen Duitschland op j te zetten." , Zouden we niet weeral staan voor een dier manoeuvres, zooals nopens de verstikkende gassen. Thans la ten de Duitschers het nieuws uifc Italie seinen, om hefc dan te looehenen als een nieuws, dat van Beïgische of Fransche of Engelsche zijde zou komen. Maar eigenaardig is hefc toch, dafc ons dit nieuws langs fcwee kanten in ééns toekomt; ,,Le Tenips" weefc, dafc in Antwerpen dus-danig plakbrief uifching, en nu wordfc ons bevesfcigd, dafc difc ook te Brugge geschiedde, en difc laatste bcricht was zeer fornieel... Ten andere: wij zijn ervan overtuigd: Duitschland wilde dezen oorlog om België meester te worden. Een nieuw bewijs daarvan yinden we weer in een dier karakteristieke persuitingen, de Duitsche journalisfciek eigen. Bclgic moet met y serai hand gcrcgccrd. Difc wordfc verklaard door de ,,Suddeutsclie Monatshefte". die do vo'lgende voor België zeer vereerende redenen aanvoert : ,,'fc Zou een groofce dwâling zijn fce meenen, dafc liefc Beïgische volk en inzonder-heid de bûrgerij, zich maar zoo gemakkelijk in den nieuwen staafc van zaken zal scliik-ken.Ook moeten wij ons niefc voorsfcellen, dafc de Vlamîngen sympathiek tegenover ons staan. Difc volk heeffc in zich een oud en kraclitig gevoel van onafhankelijklieid, waarmede de regeering rekening moefc hou-den. Hefc zou dus tijdverlies zijn 0111 ver-zoenende méthodes te willen toepassen. Zoo-lang het tegemvoordige geslacht loeft, is voor België maar één regiem mogelijk: met cen ijzeren hand geregeerd worden." Als een eigenaardige bijzonderlieid geldfc zeker dafc aan de „S. M." versclieidene socialisten medewerken. Maar. wafc er ook gebeure, tegen die inpal-ming protesteeren wij van. nu af aan, heel luid en krachtig en doen een dringend bc-roep op het wereld-geweten tegen dien nieuw beraamden aanslag van Duitschland tegen België's bestaansrechfc. En al annexecrcn de Duitschers België, het Zil toch *~ondanks ailes en allen -mBélgiô blijven. Met trots dmkTcen wij daaroni ovder-staande • beschouwingen over ,,het mystérieuse ) Land", liet ongetcmdc, het niet verwonnene... Het Land van fifîysterie. lh wil schrijvcn over een land van nysterie. Ik ben er geborcn/ ih heb er jaren en laren gewcond... Ik heb het pas acht maand verlaten; ik kan van uit de hoge toren dezer vreande stad zijn, mij zo vertrouwde kust m zijn eigen, heerlike torens zîen. Toch is lat land nu voor mij vol geheimzinnigheidy vol verborgenheden, zodat ik me, in der vaarheid, niet^ voorstellen kan wat i<iar gc~ heurt. Het is of het mijlen ver van hier igt: om er te komen zou ik uren lang moc-■cn wachten, in drukke bureaux, voorzien ijn met getuigschriften van aile aard, er nnzichtig heengcuin, ecrst wel mijn reisgoed )nderzoeken, angstvallig mijn papier en ioorsnuffelen..„ Eens daar iveet ik niet wat nij te wachten staan zou. Bat mysterieuze, verre land is België. IIet paalt te A oorden aan mijlen en nog >nijlen prikkeldraad, aan norsë, van top tôt 'een gewa-pende wachten, hard van sprake, hard van ziel en hard van doen. Het paalt te W esten aan bruine duinen waarin met waar Titanenoog, kanonnen de sombere muil ypsteken, en aan stadjes, vo&rheen blij als jlimlachjes van kloeke, jrisse keerlinnen, tans besçhoten, verbrand, verlaten. Het paalt te Zuiden aan een rokende, huilende, itormende, zwarte volksmassa, waar mensen lie mekaar niet kennen, mekaar doden, mekaar begraven, aldoor, aldoor, en, sinds maanden, elke morgen opstaan met de vrc-îclike gedachtc : ,, Ueden alweer moo.rden of vermoord worden' '. IIet paalt te Oosten... Te Oosten daar paalt het aan ene itatie die soldaten on-ierzce'èrs en r/jcppelin-gedrochten spuwt, die l'fgassen en bommen braakt, die jubelt hoe meer doden ze slaat, overal, te land, te zeey le lucht, overal waar ze mensen treffen kan. En in een roes van zinneloos egoïsme wÙ Duitsland nog meer: met één hap ons \cmdje opslikken.... Zo ligt België... Maar wat er eigenlik ge~ heurt dat weten wij, bannelingem, niet. België's verjaagde kinderen leven rond hun land: zc treuren in Duitsland als gevan-jcnen, ie dolen in Ncderland, Bngcland, Frankrijk aïs bannelingcn — ze staan in 'tuiterste hoekje dat nog vrij is, als offers voor de vrijheid van hun vadergrond. Voor lie kinderen is België tans het land der mysterie. Zulks ver mogen op te heldcren >ioch de schrdle, voorzichtige, bccensureerde brieven van familie of vrienden, noch de laat en lastig aankomende, onvolledige, locale berichten nacir onze kranten gestuurd. Wat we weten is dat ons land zieltoogt; dat honderden zijner burgers, duizendcn zijner jongens onrcchtvaardig gcdood zijn; dat Leuven, Binant, Bendermondc, Veurne, Nieuwpoort, T peren vol puinhopen liggen; dat meer dan 30.000 zijner woningen ver-woest zijn; dat zijn spoorwegnet, zijn zo bc-Irijvig, zingend, finit end spoorwegnet ver-7amd en gehavend is; dat zijn glimmende, fierc paarden, zijn rijke veestal, zijn ontel-baar pluimgediertc werden opgevordcrd, gc slacht, verkocht, gestolen; dat zijn wagens, rijtuigen, auto's, schepcn weg zijn of vernield......Meer weten we niet. Mystcrieus liggen Vlaatideren, Brabant, de. Kcmpen, de Ar-lennen, de Borinagc. Wij weten met. Doch wat we ivel weten, hoe lioog de Duitsers het'ook beginnen te roepen, is dat ons mysterieuze België niet aan Buitsland Icomt! Wel kunnen ze het als neannexeerd yrondgebied yerklaren. Maar in het myste-neuze België zit cen geheime kracht die zich nooit aan de Buitsers onderwerpt, erover hangt een geheime tockomst, die, hoc ver-borgen ook, niet wezen kan met de Buitse Jcncchten te rugplooien onder Kaiserscliap, militaire waanzin en jonkerhoogmoed. Hier stuit hun onzinnige, overmoedige durf op zen onmogelikheid. Bit ,,Geschàft" zal hun niet lukken. Bat voelt al. wie nog zijn gc-zond ver stand beliicld: alleen de Buitsers ,,dus" niet. Hoc deze —- naar Bcrgson's woord — door hun machinai hun organen ook verlengden, hun lichamen hebben ver-groot, — hun ziel is niet meegegroeid, een ivanverhouding is ontstaan — en, in de an~ nexatie van België, zal hun ruwe, stoffe-like kraclit die geen zedelike waarde tôt rug lieeft, te kort scliieten. Om de aanhech-tingsbedreiging lacht de Bclg. Hij heeft te veel bctronwen in -de moed- der voor hem strijdende legers, in de gerechtigheidszin der beschdafdc wereld, in de morele verzekering lat een volk, waar het sijn plicht betracht, niet ver gaat: al mocht het gebeuren dat macht boven recht gaat, zulks is nooit van duur waar de macht enkel steunt op on-rccht..ROUANNES,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Amsterdam van 1900 tot 1916.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes