1 refste jaargang 139 ^siteraaig 19 jum BÇ>AS S Cent ^ ■ MM fp£| /«si s 4® ifEgl EL.cfii<§f1^paoblae ^^HCTVERC'^iÉNQKACHT MAAKT MACHT! 3EDACTSESUKEEL : KALVERSTRAAT 64, AMSTERDAM. — TELEFOON No. 9022 Noord. De Vlasmsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens (p visr bladzijden. Abouiiftmentsprijs bij vooruitbetaling : _ Voor Holland en België p°r jtt r / 6.50 — per kwartaal / 1.75 — per maand f 0.75. Vocr Kngeland, Frankrijk en buitenland dezelfde pryzen, met ver-hôoging van verzendingskosten (2^ cent per numrner). MassacEopstieBlea* : Mr. ÂLBERÎK DESWARTE Opstelraad s CYRIEL BUYSSE — RENE DE CLERGQ — ANDRE BE RSDDER Voor ABONNEMENTEN wende men zich tôt de Administratie van het blad. v KALVERSTRAAT 64, AMSTERDAM. — Te!. N. 9922. Voor AANKONDIGINGEN wende men zich. toi de Administratie van de VLAAMSCHE STEM, Kalverstraat 64, Amsterdam. — Tel. N. 9922. .A DVERTENTIES : 20 Cents per regel. KOKTE 1NHOUD 1St© Bladsijde: Kaamloozé Misdadigers. — Mr. Alberlk ])esv:arte. Klein© Kroniek. . . De Vlaamsclie btem in Limburg. — Ucnri Yeuskens. Asylrecht en Onrecht. — t yriel Bui/ssc. fin lied (1er klokke Roelandt. — Henri .ïcutkcns 2 g B 1 a d z ij d e: t'it het Yaderland Het leven van ons volk. Brieven nit het Ypersche (IX). — Jozcf timons. De Duitschers te Hobokeu. Vit het Staatsblad (.slot). Bij de vluchtelingen (V). Gabriel Opdebeek. 3o Bladzijde: De Europeesche oorlog. Têlegrammon en berichten. Iiétterkunde. Uît de kampen. Voor de uit£ewekenen Voor onze krijgsgevangenen. Zestiende verslag der commissie tôt onder-,2oek.(vervolg). / ' ' 4 e B1 a d z ij d e: Het Uoemrijko Epos van den Yser (te Dix-.muide). (Vervolg.) im . 0 ■ i . IîiIsszg SÉiiprs. Eenigfen tijd geleden, werd in heel België ean op dun papier en met sclirijfmachine-letter gesteld pamflet verspreid, tegen Ant-werpen en tegen de Vlaamsche Beweging gericlit. Daarin stond onder meer te lezen : „0p onmeedoogende en besliste wijze I moet voor goed een einde gesteld worden aan ! het oprichten van een Vlaamsche Hooge-school, aan de verplichtingen die officie-reh, ambtenaars en rechters dwingeiy Vlaamsch te kennen. „Daarbij, wij moeten ons niet boven-matig ongerust maken over zekere schriften en redevoeringen, waarin die taaleischen eu taalingrijpingen worden aangepredikt. ,,Die ingrijpingen, voor zooveel ze be-staan zouden, zullen wegvallen den dag dat de nieuwe schoolwet liare vruohfcen zal afgeworpèn hebben op den buiten en in de steden, waar de Fransche taal in al de volks-lagen zal indringen. Al zeer spoedig zullen de Vlaamsche taalwetten in onbruik ge-I r^ken en zal het Vlaamsch uit de open-bare besturen en- uit onze gerechtshoven worden geweerd." In 't begin dezer maand werd een tweede vlugsclirift in denzelfden vorm verspreid. Het is getiteld : La ■politique belge ayrès Id'crise. Un parti national, en het is onder-teekend: Un groupe de vrais belges. Het stuk eindigt als volgt : ,,Notre histoire, nos institutions, notre langue, notre religion, nos moeurs, nos intérêts moraux et matériels nous sont communs avec la France. Seule une union intime et durable entre les deux pays sauvegardera ce patrimoine sacré.' ' Dat is te zeggen:. De Belgische politiek no. de crisis. Een nationale, partij, onder-teekend: Een grotp ware Belgen, terwijl het slot Juidt: ,,Onze geschiedenis, onze instellingen, onze taal, onze godsdienst, onze zeden, onze moreele en stoffelijke belangen hebben wij met Frankrijk gemeen. Alleen eene intieme en duurzame eendracht tus-•^hen beide landen zal dit gebeiligd erfdeel waarborgen." Een ander pamflet nog, even naamloos, en- betiteld Appel aux Wallons, besluit aidus: ,,La France victorieuse se souviendra que la Wallonie est une province française, la plua riche, la plus fidèle des provinces françaises. Si la France victorieuse n.ecoutait pas les appels désespérés de ses J 5 Wallons, grande serait sa responsabilité ^ " En daarop volgt: ; !1 lVQ ^'annexion de la Wallonie à la France!! Vive la France!!!" Dat beteekent : ,,Het zegevierende Fraiik-zal zich herinneren, dat Wallonie eene yansclie provincie is, de rijkste, de trouw-?e der Fransche provinciën. Indien het ^gevierende Frankrijk het wanhopig roe-P^n zijner Waalsclie zonen niet aanhoorde, zpu.zi.ine verantwoordelijkheid tegenover de atmiteitgroot zijn." Waarop volgt : ,.Leve ^asting van Wallonie tôt Frankrijk!! ^ve Frankrijk!!!" * * » ■p 1, 11 ni, van twee zaken ééne: Ofwel die j 6n<hge naamlooze veîdtocht gaat uit van CQ ^en di^ ]£^e]ijkhei.d is niet uitgesloten, want dit ware eenvoudig do toepassing van twee spreekwoorden : Hij deed het wien het voordeelig is — en : Ver-deel om te heerschen. Dan dreunt mij in 't geheugen de titel eenor reeks onlangs verschenen artikels over de Belgische taal-toestanden: ,,Een verdeeld volk, een onge-lukkig volk." Ofwel die ellendige naamlooze veldtocht gaat uit van Wallonisanten, d.i. beijveraars eener naasting l>ij Frankrijk, en dan is een zoo verregaand gebrek aan plichtbesef, waarbij naar verbrokkeling en versnippe-ring van het tachtigjarige vrije België wordt gepoogd en gestreefd,. al even misdadig, neen oneindig miscladiger dan wanneer zulk gedee van den vijand uitgaat. Maar hier moet wel uitdrukkelijk en na-drukkelijk worden opgemerkt dat aan zulk anti-Belgisch en onvaderlandsch dweepen geen Vlaming, geen Vlaamschgezinde zich schuldig maakt. Wel strookt het volkomen met de strekking der Vlaamsche Beweging, meer macht aan provinciën, arrondissemen-ten, kantons, gemeenten toe te kennen, en veel minder bevoegdheid te verleeneii aan de Staat, aan de Regeering; wel is het Vlaamsch programma bij uitstek decentrali-seerend; wel mag met dien verstande gestre-den worden in de richting van bestuurlijke scheiding, met federalistischen band, dat is een echt organische samenhang in vrij-heid en gelijkheid. Uoch met het hoofdza-kelijk voorbehoud eener des te steviger al-dus onderlegde politieke eenheid, eener des te zuiverder Staatsonafhankelijkheid, d.i. een positief vrij België, eigenmachtig be- ; schikkende over zijn openbaar leven, over ziji -, autonoome ontwikkeling, over de J>e- .j redderirig zijner inwendige inricliting. Dit ailes echter beteekent juist het tegen- | overgestelde van annexatiegeest. Nergens, | noch in 't verled'en noch in het heden der ! Vlaamsche Beweging, kan men wijzen op i een tegenhanger van dat Waalsch-Fransche irrédentisme. En noch tans, wij, de meer dan vier en half miljoen Zuid-Nederlanders van België, gevoéïën ons ten minste even zoozeer gelijksoortig en saamhoorig met onze taal-en stambroeders, de zes en half miljoen Noord-Nederlanders, als de drie miljoen Walen dit kunnen gevoelen tegenover de Fransche natie. Indien ik daarop aandring, dan is het ten eerste om aan te wijzen hoe ongehoord het is, dat wij in deze tijden door een boel waan-wijze dorpspolitiekers voor zwakzielige va-derlanders, ja voor met pro-Duitsche sym-pathiën behebte Belgen worden geschol*-den.Maar om een tweede reden moet er door ons op het ondermijnend werk, dat weer blijkt uit de drie boven aangehaalde pam- i fletten, worden gewezen : Dat zulk© vlug-schriften niet van Duitsclie twiststpkers, wel degelijk van gewetenlooze Wallonisan- ; ten uitgaan (van menschen die riet inzien | de heerlijk vruchtbare roi, welk'e kleine naties in de toekomst meer nog dan in 't verleden zullen kunnen spelen) aan die her-komst der naamlooze pamflet ten geloof ik, omdat zij in hun geest zoo perfekt overeen-komen met de jongste uitlatingen van een Gérard Harry, een Roland de Mares, of — om den voornaamste hunner te noemen — een Maurice Maeterlinck, die in het Scala-tlieater te Milaan uitriep : ,,Ils ont (les-Belges) sauvé la civilisation latine". De Vlamingen die medededen te Luik, te Na-men, te Aerschot, te Haelen, te Antwerpen, en nu nog —^ God weet hoe! — aan den Yzer, moeten dus hun jeugdig, kostbaar heldhaftig Germaansch bloed vergieten... als voorposten der Latijnsche beschaving. Zie, nu weten ze ten minste waarom. Maeterlinck dixit... Daarmée wordt volstrekt niet bedoeld, dat genoemde heeren de minste aansprake-lijkheid zouden hebben bij de hier aan de kaak gestelde campagne. Waarom ik voor mij overtuigd ben, dat he*"- .nti-Belgisch werk dier gezworen vij-anden der Vlaamsche Beweging wel het hunne, niet dat van onzen tijdelijken over-heerscher is? Omdat men den boom aan de vrucht erkend, de naamlooze schrijvers aan hun gewonen gedachtengang, en de politie-kers ,,de bas étage" aan liunne stokpaardjes. Enkelen dier Franschgezinde monomanen zijn misschien sinds België's rampen tôt in-keer gekomen, en daarom laat ik liever hunne namen en hun inlijvingsverzuchtin- ( gen ongeciteerd. Maar werkelijk, de inhoud der huidige pamfletten gaat te veel in die verzuchtingen op om een enkelen stond te kunnen twijfelen over den echten oorsprong dier vlugschiiften, welke voor het Belgisch geweten, voor het Belgische plichtsbegrip, voor de Belgische eigenwaarde ware smaad-schriften zijn. Dit is het vergrijp van naamlooze misdadigers. Mr. AXrBER-IK DESWARTE Kleine Kroniek. De Fransche oorlogskosten. Zooals reeds gemeld, hecft de Fransche regeering voor het derde kwartaal van hefc loopende jaar oorlogs-credieten ten l)edragc van frs. 5,939,978,270 aangeyraagd. Hiervan komt Frs. 5,605,630,133 op rekening van ïket gewone budget. In do memorie van toelichting geeft de minister van financiën Ribot tevens mede-deelingen omtrent de totale Fransche oorlogskosten. Hieruit blijkt, dat dévie met inbe^rip van het bovengenoemde bedrag aan het eînde van liet derde kwartaal tôt 24 milliard francs zullen zijn gestegen. Afgezien van de mobilisa-tiekosten, die gelieel op de eerste porlogsmaand vielen, bedroegen de kosten tôt dusver geniid-deld : van Augustus tôt December 1914 1340 inillioen. francs per maand, van Januari tôt thans 1665 inillioen per maand, terwijl zij voor het derde kwartaal op 1870 millioen francs per maand worden geraamd. De totale kosten voor leger en vloot bedragen tôt einde Juni 19;i5 fis. 16,238,0l5,171, voor den dienst der Staats-schuld frs. 1, 427,051,618, voor ondersteuning der familieleden van gemobilisoerden, van vluchtelingen, etc., fr. 2,318,812,430, voor aan-koop van levensmiddelen voor de civiele bevol-king frs. 186,800,000 en voor de overige Staats-uitgaven ca. 2 milliard francs. De militaire uitgaven zijn van frs.'850 millioen tôt frs. 1300 millioen. per maand gestegen, vooral ten/ge-volgo van do grootere troepenmassa's, de meerdere uitgaven voor ammunitie en den strijd aan de Dardanellen. De uitgaven voor ondersteuningen zijn van frs. 86 millioen tôt frs. 154 millioen per maand gestegen. Van 1 Augustus 1914 tôt 1 Mei 1915 heeft het ministerie van financiën frs. 12,610 millioen uitgegeven en frs. 12,321 millioen ontvaj-^en. De inkomsten waTen als volgt samènges^eld : Bons de Vi défense nationale frs. 5,243 ■ millioen, inir-.Arijvingen op de oorlogsleeningen in contanten of in kortloopend papier frs. 1,104 millioen, stortingen op de 3^ % Fransche Rente 449 millioen, voorschotten. van de Fransche en van de Algerijnsche Bank frs. 5,25 millioen. De nota eindigt met de verklaring, dat de toe-stand reden geeft tôt tevredenlieid. Het besto bewijs hiervoor is het feit, dat de bevolking haar geld belegt in de bons de la défense nationale, wat. tevens aanduidt dat men vertrouwt op de eind-overwinning. Is Beethoven van Vlaamsche afkomst? Een onzer lezers vraagt ons of Louis van of von Beethoven werkelijk te Bonn geboren is en of zijn grootvader een Antwerpenaar was. Louis van Beethoven is te Bonn den 17 December 1770 gedoopt; hetgeen doet ver-onderstellen dat hij er den 15 geboren werd. Zijn vader was ténor in de kapel van den keur-vorst, waarin zijn grootvader bas en vervolgens kapelmeester geweest was. Indien zijn grootvader werkelijk te Antwerpen geboren is, kan men hieraan geen waarde hechten, om Beethoven als Vlaamsche compo-nist te beschouwen. Het bloed van twee ge-slacliten, gelieel zijn musicale leiding en die zijner familie maken zonder twijfel van hem een Duitsclier. De opvolgers van de hooge Beethovensche overlevering zijn niet meer in Duitschland maar in Frankrijk. Het is César Franck, een volbloed Belg, de geestelijke vader van gelieel de moderne Fransche muziek, die het erfstuk van Beethoven aan Frankrijk overgebracht heeft. Een herr professor over de Belgische neutraliteit. Als slot van een studie over de Belgische nertraliteit, schrijft Reinhard Frank, professor van het Recht aan de Universiteit van I\Iunchen : ,,In opziclit- van de liistorische evolutie was de Belgische neutraliteit een voorloopige proef-neming om het vraagstuk op te lossen dat een gevolg is van zijn ligging. Ziji is mislukt, even-als het Barrière-systeem en als later de ver-eeniging van België met Holland. Wij weten niet meer d'an om 't even wie ook welke uitslag de vrede brengen zal. Maar wij hopen dat, als het er op aankomt een nieuwe toestand 'n België tôt stand te brengen, de belangen van Duitschland van zooveel gewiclit zullen zijn als die van ieder anderen Europeeschen staat. En indien onze vijanden onze rechtmatige eischën met willen erkennen, zullen wij het voorbeeld •van Brennus volgen en het zwaard in de weeg-scha-al werpen." De Herr Professor vergeet één zaak ; name-lijk dat het Duitsclie zwaard tamelijk bot zal zijn als 't er op aan komt het in de scliaal te werpen. Reclame, vaderlandsliefde en godsdienst. In de ,,Frankfurter Volksstimme" komt de volgende advertentie voor : ,,Ik verkoop kleêren op maat. ; God weet hoe goedkoop. Jaquettes, gekleede jas-sen, overjassen, rokken, smookings en mackin-tosh zijn bij mij te krijgen tôt. zulke vermin-derde prijzen, dat het noodig is', dat men mij straffe. Maar gedurende den oorlog wil ik voor niets verkoopen. Al deze artikelen zijn in Duitschland vervaardi'gt. Ze hebben niets gemeen met Engeland". Het godslasterend dooreenmengen van mercantilisme met godsdienst en vaderlandsliefde is een der onstellend weêrzinwekkendo uitvloei-sels der Kultur. De oudste oorlogs-automobiel. Zelfs de oorlogsauto — een moord-werk-tuig, dat iedereen toch als een uitvinding vàn dezen aller-laatsten oorlog meende te moeten beschouwen, — blijkt evenals zooveel ander krijgstuig, reeds veel vroeger in gebruik te zijn geweest. Hierbij dient men echter op te merken, dat het er toen dan ook een automobiel naar was ! Natuurlijk werd hij niet voortbewogen met benzine, en ook was hij geen stoom-wagen, —■ die eerste oorlogs-auto, die zijn intrede deed in het leger van den Hongaar-sche koning Matthias Corvinus in de vijf-tiende eeuw. Het was niettemin een soort van zelf-beweger ; de voortstuwende kracht verkreeg men door den wind. Zoodat, als het niet beliefde te waaien op den dag van den veldslag, dit onderdeel van het wapentuig van het leger onbenut moest blijven. Overigens was het een vernuftig bedenk-séJ, afkomstig van den krijgsman Roberto Valturio, die zijn uitvinding, in een be-waard gebleven handschrift uit 1413 (Kon. Bibliotheek te Dresden), met eigenhandige teekeningen voorzien, beschrijft. Daaruit kan men afleiden, hoe dit prototype van onzen modernen oorlogs-auto er moet hebben uit^ezien; de wagen was hoog en open, slechts wanneer hij in het gevecht kwam, konden de zijwanden worden opgeklapt. Een eigenaardige bizonclerlieid valt omtrent dezen Valturioonschen auto te vermel-den, ni. dat de drukker en uitgever van het handschrift — hefc boekje vormt een der oudste drukken, verscheen in 1472 te Vero-na en was van houtsneden naar de oorspron-kelijke teekeningen in het handschrift voorzien — later zijn arbeid door den Augsbur-ger drukker Hohenwang zag overdrukken. Men had toen nog geen auteurswet, even-min een Berner Conventie ! Maar de Duitsclie drukker schoot een al-ler-geweldigsten bok toen hij het hout-blokje van dezen oorlog-auto ten-onderste boven in zijn herdruk plaatste en afdrukte ; cle Romeinsche militaire sclirijver Vegetius verzorgde den tekst van dezen herdruk, doch ook hij lette niet op het verkeerd geplaatste cliché.- Zoodat de eerste oorlogsauto in de daaropvolgende eeuwen steeds op den kop werd beschouwd ! De toestand in Duitschland. Een onzer medewerkers sprak met een Neder-lander die uit Duitschland terugkwam. Hij teekende eenige der uitlatingen van dezen Noorder-broeder op : ,,Ik kwam te N. Daar woonde ik toevallig de aankomst bij van een ,,zending gekwetsten". Drie treinenrijen, elk van ongeveer honderd wagons, stonden daar vol gewonden. (Misschien overdreef H. hier wel een beetje?) Nooit van mijn leven zag ik akeliger schouwspel ! Uit de wagons lekte het bloed. Bloed "op de rails, bloed op 't perron. De arme drommels werden weggedragegn, al kermend, al weenend. Tries-tige stoet xvan niannen wien een voet, beide béenen, beide armen, een hand, rt onderste kaakbeen, een oor, een schouder waren afge-hôuwen ! Onbeschrijfelijke ellende ! Uit het plaatsje waar mijn schoonmoeder be-graven werd waren een driehonderd mail naar den oorlog vertrokken. Van meer dan tweehon-derd tachtig kwam het bericlit dat ze sneuvel-den ! De menschen zijn er door en door bedrukt. Al de jonge mannen zijn weg. Onder de vrou-wen 7Àet men er schier niet dan in rouw gekleede weduwen en moeders. Dat hoekje van Duitschland heeft op mij den treurigsten indruk gemaakt .... Wat niet weinig bijdraagt om dien indrtik te bevestigen is — de slechte qualiteit van het brood. 't Is ,liaast niet om te eten!'' Meer kon onze correspondent van H. ni/«t vernemen. De trein voerde hem weg. De Amerikanen in Duitschland. ,,Sinds het begin van de maand heeft de stroom van Amerikanen, die uit Duitschland in Italië aankomen, groote afmetin-gen aangenomen" schrijft de correspondent van de ,,Daily Chronicle" uit Chiasso. ,,De meesten gaan direct naar Genua waar zij zich inschepen aan boord van een der uitmuntende booten, die van daar we-kelijks naar Amerika vertrekken. Bijna allen zijn jarenlang lid geweest van de eens zoo talrijke Amerikaansche kolonies te Berlijn of te Munchen en hebben Duitschland slechts verlaten omdat de di-plomatieke verhoudiiïgen tusschen Duitschland en de Vereenigde S ta ten zoo gespan-nen zijn. Velen hebben groote zaken in Duitschland. Allen zijn hefc erover eens, dafc, ofscHoon hun toestand reeds lang minder aangenaam was. wegens de opwinding door de levering van munitie door de Vereenigde Staten aan de geallieerden ontstaan, deze nu volkomen onhoudbaar i^geworden. fe ït»Bscb« Steai in Litnburg. Reeds verschenen verechillende artikelen in de ,,Vlaamsche Stem" en in andere bla-den over de houding der Belgische pers in liet neutrale Nederland. Toch acht een anoniem inzender hefc noodzakelijk nogmaals zijn© Nederlandsche neutrale stem tegen de Vlaamsche te ver-heffen om den menschen kond te doen van het geweldige gevaar, hetwelk schuilt in liet verspreiden van de ,,V1. St." in de provincie Limburg. Immere, zoo zeg*t de geaclite inzender, dit blad — en trouwens meer andere Nederlandsche bladen — laat geen gelegenheid voorbij gaan de bevolking speciaal tegen onzen bevrienden nabuur op te hitsen. Het schijnt dat de inzender nog al tamelijk regelmatig kennis nam van den inhoud der ,,V1. St.", en oat toen zijn neutraal bloed is beginnen te koken en te gisten, tenininste hij geeft als zijne meening te kennen, dat er bijna geen enkel num-mer is, waarin niet op een of andere wijze de Duitschers, de Duitsche regeering, het Duitsclie leger en ailes wat maar Duitsch mag heeten, worden gehekeld en in een zwart daglicht gesteld. En niet meer kun-nende intoomen zijne edele verontwaardi-ging grijpt de neutrale heer G. met eene •van aandoening bevende hand de pen en verheft in do eveneens neutrale ,,Nieuwe Koerier" van Dinsdag1 15 Juni. verechij-nende in het midden-Limburgsche provin-ciestadje Roermond, zijne stem tegen ,,een Vlaamsche, door wier geschreeuw het neutrale standpunt van een neutralen Neder-lander aan het wankelen gebro.cht kan worden." Jammer is het eigenlijk dat deze stem zoo laat komt opklinken in de perswerelcl. Immers gevoegelijk had de heer G. zijn sonoor geluid kunnen paren aan andere soortgelijke sonore geluicîen, die voor eeni-gen tijd in verschillende bladen gehoord werden, en beantwoord. Doch nu komt meneer G. te laat en zijn bescheiden stem in het Roermondsche anderdaagsche nieuws-blaadje loopt kans algeheel verloren te gaan en overdonderd te worden door de algemeene oorlogsherrie- En dit zou toch waarlijk spijtig genoemd moeten worden. De geaclite inzender in de ,,Nieuwe Koerier" schijnt niet te kunnen begrijpen dat een Belg, die uit zijn land gejaagd is als een misdadiger, nadat vele van zijne familieleden en vrienden wellicht gedood waren, en zijne wonirtg afgebrokc.i en ver-niold was, terwijl ginds in de lage landen van Vlaanderen de felle oorlogsbrand nog woedt, dat zoo iemand den Duitscher een weinig haat tœdraagt. Neen, een geweldi-gen haat koestert en verzorgt in zijn bin-nenste, een haat die maclitig kan zijn en grootsch en geweldig in zijne schr^kkelijke uitbarsting, doch die nu nog bedwongen moet worden en onderdrukt, wijl men nog op neutraal gebied leeft. Doch dat een ,,Algemeen Belgisch Dag-blad", gelijk de ,,V1. St.", moeilijk vleien-de complimenten aan Duitschland kan zeggen is — dunkt me — toch heel begrijpe-lijk. En dat door het verspreiden van de ,,V1. St." de neutraliteit van Nederland gevaar loopt, geloof ik niet, immers dan zou het verspreiden van buitenlandsche ni. Duitsche bladen, eveneens in de grenspro-vincie verboden moeten worden. Indien van al de vrees van den lieer G. ook slechts een glimpje werkelijkheid was, ik geloof dat onze regeering ook zonder inzenders voorlichtingen wel zou wefcen welke maat-regelen genomen dienden te worden — en nemen ook. Verder 6preekt de sclirijver van het stuk mefc eene zekere minachting van het geschreeuw van eene ,,Vlaamsche Stem". De heer G. schijnt weinig sympathie voor het Vlaamsch te gevoelen. Inimers anders had hij met een enkel woordje althans die-nen te reppen van de groote beteekenis van de totstandkoming van het Vlaamsche dag-blad voor de Vlaamsche zaak. De heer G. heeft — naar hefc schijnt — verzuimd de verschillende artikelen over hetzelfde onder-werp te lezen in ,,De Telegraaf" — mis-cchicn ook belioorende tôt bovenaangeduide Nederlandsche bladen, die het gevaar tôt schending onzer onzijdiglieid grooter maken? — het >,Alg. Handel6blad", de ,,Nieuwe Rotterdammer" en de ,,V1. St." Was dit toch het geval geweest, dan dunkt mij dafc de heer G. hefc verder voor onnoo-dig gehouden had zijn sfcukje in de ,,Nieuwe Koerier" te schrijven. Ofwel de bedoeling moet zijn de menschen te waarschuwen zulk 'n on-neutraal blad toch niet te lezen en hunne vrienden en buren en aile ken-nissen te waarschuwen. Wat betreft de be-wuste Nederlandsche bladen, die volgens inzenders meening niet genoeg hunne onzij-digheid bewaren en-ze te hevig anti-Duitsch zijn is hefc wellicht niefc gelieel ondiensfcig er op te wijzen, dat or eigenaardige hoofd-artikelen en berichten en beschouwingen verschenen zijn in verschillende bladen. en blaadjes o.a. herinner ik me nog iefcs soort-gelijks over ïtalië's ingrijpen. En laten we ten slotte aan de Belgen welke in ons land te gast zijn de vrij.heid zooiang zij tenminste de j>erken niet te buiten gaan, — hunne godachten en gesvoelens in hun eenigst nationaal Vlaamsch dagblad, hetwelk niet 6taat onder Duitsche censuur, te zeggen, omdat zij onze gasten zijn zij het ook noodgedwongen. En tegenovter gasten dient men gastvrij te zijn in aile op-zichten.HENRI VEUSKENS. q ^ AsySrecht en Onrecht. De ,,Nieuwe Rotterdamsche Courant" is niet tevreden over mij. Dat verwondert mij niet. Velen onder ons zijn ook niet tevreden over de ,,Nieuwe Rotterdamsohe Courant". Het is een wederkeerig gevoel van onvol-daanlieid, dat mefc den tijd zal1 moeten slij-ten, of niet siijten, wat mij persoonlijk on-verscliillig laat. De ,,Nieuwe Rotterdamsche Courant" antwoordt met een stuk je op mijn artikel van 14 Juni : Asylrecht en Onrocht, en, lia zijn standpunt verdedigd te hebiben, vraagt hij mij met spottende belangstelling of ik soms ook behoor tôt de geruïneerden, de uitgehongerden en haveloozen, waa.rvan ik in bewust artikel spreek. Neen, meneer de Nieuwe, rijke, maohtige Rottei-dammer, ik behoor niet tôt die ramp-zaligen. Ik ben nog niet totaal geruïneerd, ik lijd nog geen honger en ik ben nog be-lioorlijk gehuisvest. En toch ben ik ongelukkkig ! Waarom ? Omdat ik mijti Vaderland verloren heb, meneer de Rotterdammer! Omdat daar, waar ik geboren ben, daar waar ik lief en leed gekend heb, daar waar heel mijn verleden ligt en al de wortels van mijn innigste wezen in den geboorfcegrond zijn vastge-grœid en saâmgeweven, mi de vreemde overheerscher krachtens het recht van den sterkste gebiedt. Dat gevoel begrijpt ge wellicht niet, meneer de Rotterdammer. Het doet u min-achtend glimlachen en de sdiouders op-halen. Ik- geef toe : het lijkt ook op zich-zelf niet veel. Het is sleohts vaderlandsliefde in den engsten zin ; sentimenteele ge-hechtheid aan een plekje gronds, waar men zijn werkelijk lèven voelt; iets dafc heelemaal geen, wezenlijke omzefcwaardee heeft. De eenige waarde die het bez.it en die van allé zijden en van aile rassen is, is- dat de collectieve kracht die er van vitgaat, overgebracht van het individu op de menig-te, de echte, sterke nationaliteiten heeft ge-vormd.Zij, die op dit oogeorblik nog aan den Yser sfcaan, dragen de kern van dit gevoel diep in liun binnenste, meneer de Rotterdammer.CYRIEL BUYSSE, Een Lied der KSokke Roelandt Roelandfc, waar zijai fcoch de dagen, Dafc uw brommend bronzen mond Droeg de zegekonde rond : Vlaandrens vijand is verslagen! Roelandfc, die nu zwijgend wacht, Bukkend voot des vijands macht, Wek weer d'oude Vlaamsche kraehfc, Die men nu fce brekeii tracht! Roelandt, waar zijn toch de tijden, Dat uw luide sfcemme rîep3 ;fc Keerlen — volk 'fcezamen liep Om voor Vlaainderen te sfcrijden? Roelandt, die nu zwij'gend wacht, Bukkend voor des vijands maetht, Wek weer d'oude Vlaamsche kraehfc, Die men nu te breken. fcraehfc! Roelandfc, roep uw luide liedi! Roep hefc hôllend over VlaandereT^! SI a uw boeien ras aan spaanderen, Looclien uw vêrleden niefc! Roelandfc, die nu zwijgend wacîifc, Wek weer Vlaandrens vroeger kracht. Die men reeds gebroken daciht, Doe herbloeien d'oude maoht! henrx y®u$Kms.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.