gerste Jaargang tV°, "° Vrijdaé ai Mei 1915 S Cent» VERCSP®*^: CHT.MAAKT MACHX! i ' ' !!=^^gg JL REDACTIEBUREEL : PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. — TELEFOON No. 9922 Noord. De Vlaamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens op vier bladzijden. Abonriementsprijs by vooruitbetaling: Voor Holland en België per jaar / 6.50 — per kwartaal / 1.75 — per maancl / 0.75. Vocr Engela'nd, Frankrijk en buitenland dezclfàe pryzen; met ver-hooging van verzendingskosten (2% cent per nummer), Hootdopstelfen s Mr. ALBERIK DESWARTE Opstelraad : ÛYRIEL BUYSSE — RENE DE CLERCQ — ANDRE DE RIDDER Voor A-BONNEMENTKN wende men zicli tôt de Admiiiistratie van liet blaci • PALEISSTRAAT 31, AMSTERDAM. - Tel. H. 9922. Voor AAXKOKDIGIMGEN wende men zich tôt de Administrai» Mn da VLAAMSCHE STEM, Paloisstraat 31, Amsterdam. — Tel. H, 9922. ADVERTENTIES: 20 Cents per regél. De Italiaansche Kamer verklaart zich voor den oorlog. De IftaHiaansche Kamer varc Afgevaardigden neemt met 407 stem men voor, 74 stemmen tegen, en eene onthoudîng onder onbeschrijfeiijke geestdrift het wetsontwerp aan, dat aan het Gouvernement buitengewone volmacht geeft in geval van oorlog. Wai zij zingen. (Xrue Kriegslieder). Het Dùitsche volk heeft altijd veel van zingen gehouden en daarom geloof ik, dat. de dichter van liet bekende: Wb mau singt, da lasst eucli ruhig nieder, Bôse Menschen haben keiue Lieder, een echte schalk was, die op deze wijze zijn volk een veer op den hoed stak en een brevet van goedheid en eerlijkheid uitreikte. Ja, het Dùitsche yolk, heeft altijd veel van zingen gehouden en het kon dus wel niet anders of cenfrische frolilichè Krieg, alswaàraan het nu zijn hart kan ophalen, moest aaiileiding zijn voor een waren zond-vloed vau vaderlânds-liederen, ,van solda-tenliederen, van overwiniiingsliederen. \V?,nt in het Dùitsche volk is veel na.ïôfs, hef; verkoopt te goeder trouw de liuid van nen beer, voor het hem geschoten heeft (en niet- alle$u van den Russischen beer), en het nieent in allen ernst, dat geen volk een eprlijker str^d voett, geen voffc meer rec/rt op:Gods hulp heeffe dan het Dùitsche. In zooverre is het Dùitsche lied dat thans door de soldaten gezongen wordt, een be-trpuwbàre spiègel van den Dnitschen volks-(fèést, reflecteert het wat in de hoofden en harten van ,.den man in de straat leeft. In wijn ,,Dichter der Gegenwart , zal men maar zeer weinig namen vinden van hen, die op dit oogenblik den geestdrift trachten aan te wakkeren met een lied, zooals de vfind de vlam aanblaast. Rouget de 1 Tsle was geén dichter van professie en toch heeft zijn Marsèillaise meer wonderen verricht dan aile volkszangen der wereld te zâmen, v?erd 't het lied van de vrijheid, het lied, dat men zingt met een van tranen verstikte stem. Laten we daarom riiet naar de namen der .dichters zien, niet er op letton in de perste plaats of ze von "Wolzogen heeten en ftehmel of Hermann Lons en Georg von Hijlsen, Armin Stolpmann, Rudolf Presber ; of Bruno Dahlenberg, maar op wàt ze zeg-gen...Und «s kann uns nichts geschehn, Stimd auch Einer gégen zehn. ' ?ingt: Yoii Wolzogen. Neen. eén t&gôn tien, ; dat maakt niet uit of beter dat zoù niet uit-maken, ineénfe bij, als hij met beminnelijke ; opzij-scl^ujving van de hulp van Oostenrijk en Turkije geen notitie neomt. „Ûnsre Sache ist gerecht. " •Ta, dat sohijnen ze allen te meenen. Die rechtvaardigheid van de Dùitsche zaak : schijnt hun vrel zwaar op de maag te liggen, "^•aar zij er zoo geregeld den mond van vol [ hebben. ,,T-.aai hoog op, eerlijke verontwaardi-' ging! Sla scherp toe, heilig DuitscK zwaard ! Nu is de dag der gerechtigheid aangebro-' ken! Nu xvordt de Britsche Leeuw tam ge-j maakt! Ons reine vaandel waait uit.-". Zoù hij dat nu werkelijk meenen, is men [ geneigd te vragen. Zoù hij nu vrerkelijk zoo l verblind zijn om de onuitwischbare vlekken °P die reine Fahne" niet te zien? Wij I môéten het wel gelooven; aan zoo'n groote i mate van schijnheiligheid en onbeschaamd-I heid milieu ■wij niet denken. Maar àls wij | dit daji gelooven nioeten, dan kan nièanand | otts uit het hoofd praten dat er iets in het | denkvermogen en iets in de moraliteit van die menschen niet in orde moet zijn. En staan voor de treurige vcaarheid: wij i j "^en hier te doen met geestelijk verdool-I den en verdoolden van boosaardige soort, i die ,,sla scherp toe!" roepen. Ligt de con-I clusie voor de hand, dat wij hier het afzon-! dermgs-systeem moeten gaan toepassen of | een nog krachtiger systeem, waar aile In-I s îtuuts Pasteur machteloos staan tegenover i nekte, welke reeds zoodanig bedenkelij-t en omvang heeft gekregen en steeg tôt zoo ûoogengraad? * * I Richard Dehmel tref ik aan [ Cn eiT4e Kriegsdichter. De zanger van »Liegt eine Stadt irn Taie, I i , n "tasser Tag vergeht... " | bbedige"1 marsc'1 gediclit, gelukkig eeri on- j >.Es àeht eine Fahne vor uns her, herrlichc i Te ut • ^ Fahne, I N rnem z von Gewehr zu Gewehr, i a.,}z die Fahne!" I ^ mindere mate aangetasf I ^,o!zoÇ« en alle«n als hij van I JSpr^fc' dio vol adelaarglans zijn er i CBd.*tv^Mzers ^an^> die het eeresohild dat Millier, Sclîniidt. Maier, das ganzes H.err, nu allémaal lielden zijn als de keizer, dan kunnen wi|,èen glimlach van medelij-deu niet onderdrukken. Maier, Maier, er is zooveel gemeier» Ik bedoel 's gibt so viele Ma ier, welken zou hij bedoelen? . Veel, veel .«limmer is het gesteld met Georg von Hiilsen, wat al blijkt uit zijn drie-eenheids of drie-vuldigheidsopschrift: Gott, Kaiser. Yatefland ! ,,Nun, deutsche Schmiede hammert S ta hl hart das deutsche Herz. " Het Duitsdie liait moet staalhard wor-den ! Dat is al zeer bedenkelijk. Ik zi'e liever dat harten week worden. In bevroren gvond schiet het zaad geen -wortel. Maar nog be-denkelijker wordt het, als hij .voortgaat: ,,A'us den zerfetzten Falihen Rauclit es wie Geistersp'ruch, Der Segen unsrèr Ahiieii Rau'echt um das Bannertuch." Die ,,zege onze.r voorvaderen'dat is een teruggaan naar een historisch tijdperk. dat . I'""-.l"lo'r bàr-barènpério'cle, een terugkeer, die niet' veel goeds voorspelt. .,Laafc u den weg nu wii'zeu naar don Weichsel en den Rijn ! Uw vuist, die zij van ijzer; u-w hart, dat zij van steen ! Breek door naar aile kanten, gelijk een brandende zee' De groote dooden stappen iîi den stormwind voor u uit! Nu laaie hoog de'wereldbrand !" Daar ligt nu de beschaving en komt de Kultur! .^Naar den Weichsel, naar Riis-land, naar den Eiin. naar Frankrijk (inis-grhien ook naar Holland !) een een ijzeren vuist (ik denk aan den gepantsérden vuist) en een hart van steen! Bn naar aile kanten uitlaaiend als een vuurzee. En Atilla, de groote doode, die in den stormwind zijn oorloga-schreeuw, zijn krijgskreet doet hoo-ren en hen voorgaat - Is dat niet de dui-vel, die tiit de liel losgebroken is 1 * .. * Het Wiegenlied 1914 van A. Bernstein— Sa.wersky is van dieu aard, dat wij van harte zouden wenschen, dat de schrijfster (want uit den naam zou men moeten aflei-den hier met een lid van het ,,zwakke" ge-slacht te doen te hebben) in haar wieg ge-smoord ware. ,,Schlaf Bubi! Kutter ist bei dir. Oein Yater ist ein Kanonier! 7joc gegen wilde Kosaken, ■ Sie" mal zu vertobakken ! Sçhlaf' liebes Biibchen sorgen-bar Dich schiitzt dein Vater vor déni Zar, Schutzt Hof und Herd und Haus Yor'm Ni-ko-li-la.-lo-la-ni-ko-laus!" Maar de kleine, mens vader kanonier is, tegen de wilde Kozekken vecht, eu t jongs-ke. benevens ('t gaat in één moeite door) hof en haard en huis voor den czaar be-hoedt, voor Nicolaas, krijgt nog meer te ve.rduwen. 't Lieve kind moet met denken, dat 't zoo gauw in alaap mag komen ! Dat „schlafe Bubi!" is maar lak. Neen, het moet ook nog vernemen dat ..Grossvater ist ein Landgensdann !" Hij zal de Franschen de roode broek éens aftrekken ! Slaap, ventje, slaap maar zoet! Weldra komen er groeten uit Parijs (natuurlijk Ansiehtkar-ten) en een Franschman in... een Zeppelin. Men ziet dus dat als ze reeds aan ,,groot-vader" toezijn, de Duitschers vrijwel mogen heeten ,,au bout de leur Latin". En dan dat ,.groete-n uit Parijs zenden" ! Aïs 't kind met iâslapen daarop moet wachten, ]igt 't nog wakker. En de Engelschen komen ook aan de beurt en ook de mijnen, welke in zee gestrooid werden; de Dùitsche sabel zwaait er zwiérig tusschen en weldra eindigt „c)3 dans van de tripple-alliance. " Veel, veel schoons zou ik nog aan kunnen halen uit de huidige ,,K;riegspoëzie", doch ik wil besluiten met het schitterende ,,Hm-denburg, Hindenburg, Lass keinen Kussen durch!" even te vei'melden. Dit schoone vers heeft tôt refrein: ,.0 Hindenburg! 0 Hindenburg! Itn Osten woll'n die Rus6en durch!" 't Is ons aller plicht hen tegen te houden tôt de geweerkolf breekt! . ,.Haut sie, dass die Stiikke fliegen, Denkt daran: Tî^iV m'iissen siegen!" .Ta, ze moeten overwinnen! Het tegendee' van ,,siegen" zij hun rechter uit den groné des harten toegewenscht. omdat het onz< innige overtuiging is. dat een overwinninf het Dùitsche volk niet die moreele verhef fing brengen j^an, welke het zoozeer behoeft i —' fc & g» Kleine Kroniek. Een die met ons }s. Ziehier het eindo van een praclitig sfcuk door den ..neutraal" dominée Giran in ..Le Foyer ^Vallon"' van Maa'rt 1.1. gepublice^rd, Hulde aan dien dapperen sl rijdor vwO'r -lie! rec-ht' en de èer der menschelijkheid. ..AVat de* proclamalies betreft, is hec van weinig belang of zij al of geene godsdien&tip.^ formules iilhoiiden ! G'enoeg zij het, indien zi; het ware verkondigen on het recht verlieej-lijken! Dat is voldoende, want door dit r'oit alleen \loeien zij rechtstreeks uit den God der waarlieid en der rechtvaardigheid" en ge-tuigen: van Hem ! Maar, indien zij leugeiiacii-•tig- zijn, indien zij de kracht bov'en liet-recîî;-verheerlijken, verandert het ironie woorâ niéts aan hu-n innerlijk karakter': yerre va|i God te verlieerlijken, zijn zij er de zi'chtbavf loochenin^ vàn! Hpi is niet noouig over GoJ to spreken. om Hem te dienen. Niet nood» m^at^neu'Tiaii7 xe aanmaiT^n ; JS lot nori-dig Hem in a41e sauzen te mengen, om zich niêt Zijn (ree-t to voeder ! Xiet noodig Hem c.eral rond te sieur en en JHem in opspraak le brengen in de slechtste ondernemingen, om den groolen eerbied dien men voor Zijn naam lieefr, te uiten! Zij, die Hem met slijk fn bloed •besmeùren, eerbiedigen Hem niet! In der waarheid, tusschen de strijden'de volke-ren, zijn Jiet alleen de burgerlijke proclania-ties, die Hem eerbiedigen! Ik geef 'mij uit als geloovige en ik geloof mij kristene ! hewelT (aile polit.ieke en nationale rraagstuk-ken zij hier, op zij gesteld) ik zou geen enkeJc godsdienstige proclamatie van Keizer 1 Vilhehn onderteekenen en ik zou al de burgerlijke proclamaties van do Fra/nsche regeering on-derteekenen. Waarom P — Uit godsdienst ! Er op gerekend? De Straatsburgsche firma Wolff, Netter en Jacob i kreeg in 1913 i erscheidene Belgisclie commissies, doch met de aflevering ervan werd zeer getreuzeld. daar men het te druk had met liet vervaardigen van reusachtige massa'5 gegolfd plaatijzer voor het leger. Ongetwiji'ekl is 't met dit plaatijzer, dat- de 3)uitschers aan 't front op t oogenblik hun loopgraven bedekken. Of zij dus den oorlog voorbereid hebben! Wensclit gij nog een aiider staaltje: Éen in 't-kanip van Erfurt gevangen gehouden Fransch soldaat, die later wist te ont-snappen, maàkte er kennis met een. opzichtei der timmerlieden. Deze zei hem: M die ba-rakken welke gij hier ziet, waren al sederi lang gereed. Z es jaar geleden werd ons a opgedragen het hout pasklaar te, maken, U schavén. van etiketten te voorzien. zoodat wi, nu de onderdeelen maar aan 1e dragon had den on liét karnp in een oogenblik gereed wa' Om de gevangenen te ontvangen. Geen katoen voor Duitschland! In de ,,English Reviow' vei-volgt de groot< Engelsche geleerde "WiLliam Ilampay de campagne, die "hij sedert eenigen ti.jd voert on katoen onder oorlogscontrabande te rekenen: ,;De 'zaak is uitormate dringend, elke dag die voorbijgaat, sleept niemve levensoffers vai onze bondgenooten en onze da ppere solda toi met zich. ,,Indien de regeering weigert den ontegen zeggelijk rechton ^vog te volgen, moet mei haar dwingen dien te volgen, .door een natio naal protest. Wij kunnen onzen regeerder: niet tbestaan, bij to dragon tôt liet leverei van munitie aan onze vijanden ; men moe hen noodzaken om te verklaron, dat katoei oorlogscontrabande is." Een goed idee, ail right! Katoen zij 00: oorlogscontrabaude. En dat men den Kùltu risten toch van katoen geve. Dùitsche gruweldaden in Rusïand. Ka de Belgisclie, Fransche en Engelsoh onderzoekeommissios der door de Duitscher gepleogde gruweldaden, heeft Rusland oe-dergelijke commi6sie ingesteld, die de gepleeg de wandaden van de Pruison op het oosterfron zal onderzoeken. Wij lezen hieromtrent in d ,,N"ovoie Vremia" : ..De Russisohe regeering, liierin het vooi beeld volgend der Fransche, Belgische e Engelsehe regeeringen. heeft oen onderzeek; commissie ingesteld belast met het onderzoe naar de schendingen der krijgswetten en d gepleegde gruweldaden. bedreven door <\ Oostenrijksch-Hongaarsche en Dùitsche tro< pen. ,,Deze commissie is samengesteld uit: ee lid van het Yerbrekingshof, een lid ^11 h< Ber-ot>pshoi. twee onderzoekrechters. \ vo tegenwoordiger van de Ministeries a Oo log, Buitenlandschr Zaken en Jnstitie. ee lid van den keizerlijken Raad en .een lid va de Douma. De rerslagen opgesteld in vijf talen, aulk liB.él .p^iigo Usiçg Craaf Bernstorff uitgejouwd. Een particulier telegram uit Londen aan .j-Le Journal"' meldt : ,,De wrevel tegen den vertegenwoordiger der Dùitsche politlek in de \ ereeiiigdc Statéli is nog iteed^- zeer" levendig. Graaï Bernstorff Jicet't dood.sb'edreigingen ontvangen en is Zat.erdag in de stratén van Xew-York uitgejouwd gewordén. .,Aan een interviewer,- die hem zeide: ;.Het Anierikaansche volk is van oordeel, dat liet t-oipilleeren van de ,,Lusitania" een in koelen bloede lx?gr>,ne moord isr', antwoorddë de ge-zant, dat liet Amerikaansclie ,volk kon denken wat het ^ ilde. ,,Hij ■ lia'dreen mindër blut'i'erige houding, tden. eenige uren later. tërwjjl hij zich in den r\ h de -l 1) 'i'njai'.d. Persoonlijk is hij ver-n urwooi j/ii'ik voor ci^n moord op meer dan hoinlord À mérita Vns;c he burgers". — ..(irâàt' Bêrnstorff vervoegde zich tcon naar Washington, van -waar hij aan de pers ^én nienwe waarsch'jiwing- heeit gezonden, gelijk aan ciie der vorige week. ..Toen meiuheni opmerkte, dat er tallooze Amerikanen Zatèrdag aan boord "w'âren van <ie ..Transylvania'", (lie op genoemdën dag Xew-York Jieeft ver la ton, haalde Dernburg, de andere groote gunsteling des Kaisers, de seiiouders op en zei : ,,— U merke op, dat onze publiciteii, waar-bij wij den Amerikanen aanraden zich niet aan boord van Engelsche vaartuigen in te sehepen, blijft verschijnen.'' — ' .vlen zij geduldig : de kruik gaat zoolang te water, tôt ze bi-eekt. En er zijn grenzen aan aile dingen, ook aan de Amerikaansche lank-moedigheid. Orerigens heeft Duitschland waarschiinlijk nog niet de uiterste gruweldaad gepleegd, waartoe het in staat is. En'ailes in de vereldorde voltocit zich graadsgewijze. Tcen en nu. tn de jBertètfii$che Zeitvrig van den -In Juli 1842 Jeest men de volgende proove in het groot van het gebruik der spoorwegen voor militaire oogmerken : ..l'.êne belangrijke, maar vooral uit eon krijgskundig oogpunt gewichtigo proef, is gisteren op den spoorweg van Bej'lijn naar Potsdam genomen. Men wildo beproeven of de s^xjorwegen ook voor militaire doeleinden ko 11 don dienen, bepaaldelijk voor het vorvoer van artillerie-materiaal. Daartoe î^ erd in tegen-woojdigiieid en onder de leiding van verschei-dene artillerie-officieren van allen rang, een mft aile haar voertuigen en verdoie uit-rustingsvoorwerpen voorziene batterij twaalf-ponders, met de daarbij behoorendo man-seliappen en een, hoewel niet groot aantal paar-den. op een uit de wagens voor goederen inge-richt spoorweg-oorivooi geladen, en ver vol gens . een tocht lieen en terug naar Zehlendorf ge-daan. Het uit 21 wagens bestaand convooî werd- door één loeomotief voortgetrokken er legde, den gezegden weg telkons in onitrenl 20 minuten af. Deze proef, die een zeer eigpn-| aardig gezicht opleverde, golukte volkomen ( zonder de minste hindernis, on gaf een on mi s. kenbaar bewijs voor do uitvoedbaarheid var de voor ges tel de taak.'1 (I)c Militoirc Specta-L for 1843, bl. 20). Engelsche hulde aan de Franschen. j De ,,Times ' is vol lof voor de Franschen l ,,Een der meest aanmoedigende symptomei j" in het gedrag van onze bondgenooten, d< franschen, is dat het antieke en vermaard< . rlan van hun natie nooit door de tijdelijke 011 ' fortuinlijkheid heeft opgehouden te bestaan Ma ■ w»3lk . .ongelukkig voorval" ook zijn z even vroolijk als tevoren weêr aan don slaj gegaan. Het rosultaat der gever-hten op dei Hartmànnswei lerkopf en op andere puriûin i geweest, dat de ondervonden tegenslag vlug i 5 gevolgd door een succès. Het gansche loger s van de onmetelyke zeelijn af tôt aan de Zwit 1 sersche grons betoont een- groot en kalm zelf " vertrouwen, en wij -moeten. hoe wij ook bezig ^ gehouden worden met de daden onzer eige: e helden, het ons steeds te* binnen brengen, da verre weg het grootste gedeelte der geveclitî ' linie in handen onzer Fransche bondgenoote a is. Wat op 'don Hartmannsweilerkopf is vei richt, is ook op eon groot getal andere punte ^ gedaan, en met dezelfde koelbloedigheid, d< e zeltfde heerlijke vastberadeniheid om Frank € rijk te doen zegevieren of or voor te sterven.: !" Komaan, Boche3, laten wij nu éénmaal een* gezind uitroepen: ;,Dem \erdiensto 6ein n Krone!" >t _ - n Hebt gij reeds «HET GOEDI » RÉÇHT MfS MWHÊ" Sfi?lP Het goede recht van Italie. Van de inwendige oorzaketi van den r/roo-toi tegeîiwoordigcti Furapecschen oorlog ii stellig het makkelijkèt te erkennen de tegen-« stclling tusschen de OostenrijU-Iloiigaarsche en de Rvssische -politiek in zake de toekomst der Skdvische volken. De cerstc wilde de Sla-vische volken .voor 'n groot gedeelte wulei Duitsch-Hon gaarsche heerschappij ? tau den, de laatste hunne. ontmkkeling irrj màken van de Habsburgsche overhecrsching. JVie-mand kan ontkennen, dat in 'dezen sirijcl Rusland het recht vertegcnwoordigt. Thans trecdt de laatste groote Europecsche mo-gendheid, die tôt 7111 toe buiten den strijd had tracliten te. blyven, Italie, op het wor-stclperk en wel in 't tijzonder tegen Oostenrijk en, evencens als ïxusland, neemt het de wapens op voor nationale vrijheid en tegen Habsburgsche hecrschzncht. Meer nog dan bij Rusland ligt bij Italie het goede recht voor den dag; de landstreken, die het rem de D0nmimunarchic afgestaan wil hebben, zijn Italiaansche lanulcn, die tegen het hoogste vôlh&nrecht in, -het-recht op natio-nale zelfstandigheid, door het huis Habçlwrs bij middel van veroreriny, mm rijk. Ita-*t'' :'J!l Hii[,ft>rxrivcritcr, ~v<at hem niet be-hoorf. hcf ivil niet- verorefpv; het eischt sleèhts. den national en plie,ht br^cffende, die roortkômt uit zijn antivikkelde kracht, dat teruy, ua.f vroeger aan een zwak Italie ont-roof d irtrd. De Dui'tsçhc rijkskanselier heeft in den Rijksdag de concessies opgcsomt, die Oos-tcnrijk-Ho-ngarijc gereed usas te doen, en bepi'oefde het zôô voor te stellen, aïs zoude de Dôhâumonarchie in aile gerechtigde menschen van Italie in wilUgen. In werkelijkheid is echter het aanbod belachelijk onbeduidend vergeleken met de gerechtigde eischen van Italie. A.fstand doen wilde de Donmimmiar-chie slechts vwn dat deel van Tirol, dat door Itcdianen beuoond is en va<n de streken wes-telijk van de Isonzo, vocxi' zoover de bevol-kmg zuiver ItaUaansch is en van de sfad Gradisca. Op al de overige eischen van Italie. lujdt h et- Oosténrijksche antwoord wei-qerend, al wete.n de Weensche en de Berlijn-sche kanselarij handige terme n te vinden om de weigering niet te duidclijk te doen uit-komen. A fstand uni men doen vwn dat gedeelte van Tirol, dat door Italianen bewoond is, dus niet van geheel Trente, welkèr bc-vol'king voor een gedeelte uit Ladinen en Friaiiiers bestaat, de wel bij de Italianen b eh 001 en, maar toch niet zuiver Italiaanscli zijn- Van de gerechtigde eischen van Italie op het kustgebied der Adria, dat van de Italiaansche grens tôt in Xoord-Dalmatiè door Italianen bewoond is, wordt niet qe-rept behcdve met het aanbod van de smallc. strook tusschen de Italiaansche grens en de Isonzo en het bijna komiek aandoende voon-stel, van Triëst een keizerlijke vrije stad te màken; geen woord over Istrie> Fiume, de Qnarherische eilanden, de kustplaatsen tusschen de Kroatisçhe grenzen en het Dalnut-tische Spalato! Wel echter heeft Oost enrôle, met een mooie geste af stand vnllen doen van Albanie, wat hem niet behoort en dat te nemen hem de macht heelemaal ontbreckt, en eene- plechtige verklaring aangaande de concessies beloofd. Met een s van een on-middellijken af stand der genoemde streken sprak de rijkskanselier, wel echter zegde hij, dat Duitschland uitdrukkelijk verklaard heeft, de algchecle garanties 'voor .em hjke tenuitvoerlegging van d«,i"ltalir t/, sche toezeggingerL echtigdc eischen d'/s 'Aiy&sJ*--). erkregt-i: Weigering vati, ruim ielriè vÂerde zij-ner verrderingen aam> de Àdi'ia, min of meer onbe-pcralde beloften van Oos-ienrijk voor de rest zijncr eischen, de toe-zegging eene-r Dùitsche waarboi'g voor de Oostenrijksche eerlijkheid. Jîet eenigste tr-kere van deze drie is de weigering, wa?it op Oostenrijksche beloften was nooit veel te vertrouwen en eene Dùitsche loaarb or g ketn in de 00gen der Italiaansche regeering toch niets meer .zijn dan ,,een vodje pa/pievy*. Italie is met zijn ge.duld ten einde, na lang g en oc g beproefd te hebben, zijne gerechtigde eischen op schikkelijke wijze van Oostenrijk te verkrijgen. Het voorstel' van den Ticee-bond kcyn Italie met aannetnen, het kan niet gaan scha-chcren om zijne nationale rechten. Hier ma.g het slechts heeten: ailes of niets! Als deze regels in handen van onze levers zijn, dan staat het Italiaansche lege.r wel-licht al gereed den cyude-n Oostenrijksch en erfvijand aan te vallen, de eerste slagen te doen ter bevrijding zijncr landgenaoten van vreemde dwingelandîj. Moge de zege zich hechten aan Italië's vaandels! Wij groeten in de Itcdiane-n g&estdriftig den da.pperen bondgenoot, in den heilig m strijd ter handhaving der zelfstandigheid der vrije volken 'tegen irnpcrialistisehe ge-welde-narij, ter bescherming der 'Europeesche beschaving îegen teutoon-sch barbarisme. Avanti Sa#oia! Evviva Italia! Fransch-Vlaamsche Poëzie. Een Belgisch meiske, hier te lande onder dak gebracht, ontvangt van haar vader, die als genie-korporaal bij het Belgische léger aan den Yser zijn plicht voor zijn bedre]gcie vaderland vervult, een klein sierkaartje, met een randje in de Belgische kleuren. Aan den eenen kant is er een Fransch ge-dichtje op afgedrukt, afkomstig van een Franschen fabrikant, d.ie met wat versna-peringen aan de moedige Belgische solda-ten een woord van opwekking zond : aan den anderen kant vau liet kaartje r>rijkt ae Vlaamsche vertaling van het Fransche ge-dichtje. , . Het oorspronkelijke en de vertaling lui-deu als volgt: \u jour de la bataille, ainsi que mes aïeux Dont au fond de mon coeur je garde la mémoire, La poitrine en avant, le front haut, et les yeux Remplis d'un saint orgeuil, je marche a la v victoire ! Je veux que les enfants disent avec fierté Plus tard, sur mon passage: ,,11 a risque sa vie ..Four que, nous ne soyons pas prives de patrie-, '.lll.a versé son sang: pour notre liberté. Op '.t eereveld, gelijk on z' dappre vaadren, Wier stralend beeld ^ nii.i steeds voor de oogen zweert, ! Storm ik vooruit, met kokend bloed in de s aad'ren, Tôt 's viiands val mij roem en zege geeft! " Dan zegt de jengd begeesterd langs mijn wegen: Hii was bij lien, die streden voor 't vaderland; " "zijn beldendaad rersterkte ons tôt ^6™. I '/.En hield het vrij van vreetaden slavenband! - • •«— Eenige gedachten van Goethe. Iets dat de 93 Vuitsche gcleerden met ; verheugeti :al : De geleerden zijn meestal liatend, wan- 0 neer zij tegenspreken. Duitschland loopt geeu grooter gevaar, " c]an Kich met en aan zijn geburen te willen r uitbreiden. 1 Slecits à? Bede aan de Mei. Kom met uw bloemen, kom met uw zangen, Laat in de hemel het zonneken hangen; Kom met uw sappen, kom met uw kleuren, Laat er de mensen het harte weer beuren; Kom met uw vlinders, kom met uw weiden, Sus er de tranen, het wedom, het lijden; Kom met uw liefde, kom met uw streliug, Laat ons weer hopen op redding en heling; Kom met uw lachjes, kom met uw windjes... Spaar toch de va-ders der schreiende kindjes ! Kom met uw tover door de landouwen... Spaar toch de mannen der rouwende vrouwen ! Tooi met uw weelde, tooi met uw schat :t Rokende dorpken, de hongrende stad. Ga langs de velden, ga langs de kusten, Krans er uw kronen voor hen die er rusten. Zing er uw liedjes bij hunne graven, Jaag van de doden de grauwlike raven... Ga toch vooral, o trooetende ,Mei. Trouw langs de boorden van de Yser voorbij ! Treed in de huisjes, treed in de harten, Laaf wie voor 't landeken 't vuur ginder tarten..., Mei, die de sneeuw en de ijzige wind Fluks met uw adem verjaagt en verwint, Hoog in de lucht, hoe de oorlog ook gromt, Juich dat het eind van de gruwelen komt, 't Eind van het moorden, 't eind van de brand, ."t Eind der verdrukking en 't eiiu1 vr>-> de schand, Dat weer ons land den Belgon zal zijn, Albert in Brussel, — de Pruis in Berlijn I Kom met uw bloemen, kom met uw zangen I Laat in de hemel het zonneken hangen, Laat in het blauw uw ylaggen maar wappren ; Hoog in 't geluclite, voor onze dapperen Zing dat we 't winuen ! Wij worden vrij ! Ons is de zegen su ons is de Mei ! i

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.