De Volkseeuw Weekblad der Christene Volkspartij DE WAARHEID IS ONS WAPEN DE RECHTYAARDIGHEID ONS DOEL Inschrijvingsprijs : 2 fr. 's jaars. Prijs per nummer 2 cent. Aankondigingen volgens akkoord en plaatsruimte. HOOFDOPSTELLER : PRIESTER FONTEYNE Voor wat opstel en bestuur aangaat schrijve|men aan het hoofdbestuur, Vooiuitgangstraat, 345, BRUSSEL. Voor BRUGGE en 't arrondissement schrijve m eu aan Bernard Minnebo, gemeeiieraadslid, Brugge. Consciencedag Eene vergetelheid of een onrecht te herstellen Uit Antwerpen zendt men ons het vol-gen de schrijven : Dit jaar huldigt Vlaanderen een zijner grootste zonen. Nu omtrent eene eeuw geleden werd Hendrik Conscience te Antwerpen gebo-ren. En overal, waar er Vlaamsche har-ten kloppen, is men in de weer om dit jubeleum zoo grootsch, zoo prachtig mogelijk te vieren. Zou het wel noodig wezen tôt onze partijgenooten eenen oproep te richten om het hunne bij te dragen tôt verheer-lijking van den meest bekenden onzer romanschrijvers ? Yoorzeker, neen ! De Christene Yolkspartij bevat in haren schoot de eerlijkate en rechtzinnigste Ylamingen en weert — wat bij de andere partiien geenszins het geval is — onge-nadig de franskiljons uit haar midden. Onze jonge, maar kloeke partij blijft — is het wel noodig dit nog te herhalen ? — trouw aan haar verleden en wijkt geen duimbreed af van den weg, die zij zich op vlaamsch gebied voorgeschreven heeffc. Door flaminganten gesticht : Priester Daens en zijn broeder, H. Plancquaert, wijlen advocaten De Backer en Adolf Pauwels en nog zooveel andere rechtge-aarde Ylamingen, heeft zij nooit opge-houden, onder stoffelijk en geestelijk oogpunt, de rechten onzer miskende rasgenooten te verdedigen. En wanneer anderen in de Kamer van Volksvertegen-woordigers beschaamd waren de taal hunner kiezers te gebruiken, of uit zoo-gezegde hoffelijkheid tegenover de Walen weigerden ze te spreken, dan klonk fier en namelijk uit den mond der gebroeders Daens en van advocaat De Backer onze gemeenschappelijke moederspraak. Des ondanks hebben wij, zoo min van katho-lieke als liberale of socialistische flaminganten, ooit veel dankbaarheid verwor-ven. Integendeel, want waar men ons kon tegenwerken of... doodzwijgen ver-meed men het niet. Wij zijn echter zoo vrij die vlaamsche leeuwen, waarvan er velen klauw- en tandeloos zijn, te doen opmerken, dat Pieter Daens en Priester Fonteyne, zonder dat er van onzentwege een knieval noodig is, on2e taal in de Kamer tôt haar recht zullen doen komen, terwijl gij — lauwaards, dat ge zijt — uwen kostelijken tijd moet verspillen, om uwe gekozenen uit hunne schelp te halen, die uit politieke bescherming u moedwil-lig aan 't lijntje houden. Och neen, geen enkel onzer twijfelt er aan of onze partijgenooten uit gansch het land zullen de eersten zijn om den man, die ons volk leerde lezen, te huldigen. Onze vrienden aansporen om dit werk van liefde en erkenteiijkheid tegenover Hendrik Ccnscience te vervullen, is de voornaamste reden vau dit schrijven niet. Te Antwerpen grijpen binnen eenige dagen eveneens luisterrijke feesten ter eere van Conscience plaats. Die feesten zullen voorzeker in pracht en in grootsch-heid verre die van andere plaatsen over-treffen. Dat is ten andere de Scheldestad aan een harer roemrijkste zonen ver-schuldigd.Op honderden schutsels en muren kan men te Antwerpen het programma der Conscienceweek vinden. Aandachtig heb ik een dier plakkaten gelezen en het heeft mij getroffen, dat er tusschen het tiental redenaars daarop aangeduid om Zondag 11 Oogst, tôt het volk over onzen be-beroemden romanschrijver te spreken, geen enkel onzer leiders te vinden is. Men treft er wel sprekers der drij groote partijenaan, zelfs lieden die onder politiek oogpunt noch visch noch vleesch zijn, maar van onze mafanen is er gft^n spraak ! Wij verhopen dat het eene vergetelheid vanwege de heeren van 't Concience-komiteit is. Zoo niet, dan moeten wij aannemen dat het een bestoken spel is, te meer daar wij ondervonden hebben, dat het voor de eerste maal niet gebeurt, dat men ons moedwillig over 't hoofd ziet. Of denken die heeren Comiteitsleden misschien, dat er in Ylaanderen geene vrije christene democraten meer bestaan, omdat sommige advokaten, die vroeger fier warea als leiders onzer partij op te treden, den boel te Antwerpen naar den bliksem hebben geholpen ? Of bevat soms onze partij geene letterkundigen en sprekers van talent ? Zou b. v. Hector Plancquaert, die men niet ten onrechte De Leeuw van Vlaan-deren noemt, heeren flaminganten, geen goed figuur maken tusschen die schaar redenaars ? Weet gij soms niet dat H. Plancquaert een spreker is van eerste gehalte, zooals er eilaas ! slechts enkelen in Ylaanderen te vinden zijn ? Daarbij wie is er beter in staat den lof van een man als Hendrik Conscience uit te spreken dan iemand, die buiten een begaafd redenaar, nog een puik letterkundige is ? En zoo een uwer daaraan zou twijfelen, dan durven wij ons wel de vrijheid veroorlooven u eventjes den geest op te frisschen. Luistert dus wat de heeren Coopman en Scharpé in hun prachtig werk : « Geschiedenis der Ylaamsche Letter-kunde van 1830 tôt heden » schrijven : « Maar al te veel van die drama's (Jan Shore, Parisina enz. van Frans Gitteno, Iwein van Aalst van Isidoor Bauwens, enz. enz.) historisch bedoeld, historisch gekleurd en gekruid, zouden de vlag strijken voor De Dood van Karel den Goede, Graaf van Vlaanderen van Hector Plancquaert. Dit drama was iets nieuws, iets jongs, dat nog meer en beter beloofde, kortom eene verrassende ver-schijning op ons tooneel. Prosper Van Langendonck begroette den lang ver-wachten dichter met geestdrift : Een dichter is opgestaan met andere kenmerken dan Roden-bach. ; doch met zijne sterke verbeelding, zijn warm gevoel en zijnen geestdrift bezield. Mo g en wij in Plancquaert te-rugvinden, wat wij in den West-Vlaamschen zançer zoa ontijdig verloren. Kon men een jong schrijver met zijn proefstuk wel geestdriftiger onthalen ? En zonder twiifel zou H. Plancquaert op dit oogenblik naast Streuvels en Bujsse aan den vlaamschen kunsthemel schitte-ren, indien zijne warme liefde voor ons volk hem niet met lijf en ziel geworpen had in den z waren en ondankbaren strijd tôt verhefïing en veredeling van onze arme, verdiukte rasgenooten. Welaan, heeren van het Conscience-Comiteit, het is nog tijd die vergetelheid ofdat... onrecht te herstellen. Geeft elk zijn recht dan heeft de duivel niets ! Of meent gijlieden 00k dat de Christene Yolkspartij, die op vlaamsch gebied, vlekkeloos is, door de Vlamingen als eene onwaardige asschepoetster moet blijven aanschouwd worden ? Aan u thans het woord. Aan u te handelen ! Sinjoor. IN DE KAMERS Ik heb in den tijd, meer dan eens naar de Kamerzittingen geweest, om dat spel af te zien. Mij dunkt dat ging in den ouden tijd veel stilder engezapiger alsop onze dagen. Nu en dan viel men malkander wel eens in het haar, maar het eindigde toch meest altijd in stilte en vrede. Maar nu gaat het gewoonlijk schuw. Ik ben er nu aile dage, en waarlijk ik moet zeggen, dat ik nooit de volksverte-genwoordigers zoo hitsig en bitsig tegen malkaar zag opgewonden. Nog eens het kamerleven slaat heete koorts. en zoo geweldig, dat het onmoge-lijk is dat het zoo voort ga. De Kamers kunnen zoo niet beraad-slagen over ernstige zaken. Er moet kost wat kost verandering komen, of 's lands belangen zullen niet meer, zooals het behoort, kunnen beher-tigd worden. Er moet verandering komen, maar... . er kan geen komen zooals de toestanden in 't land nu zijn, en er zal geen komen. Met de laatste Kamerkiezingen is een bijzondere toestand in 't land ontstaan tusschen de verschillige politieke par-tijen, die noodzakelijk de beide legers tôt Perde jaar Zondag 4 Âugusti 1912 Nummer 31

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.