De Volkseeuw gelijkheid! Vooruit voor algemeen stemrecht! brofderlukheid i DE WAARHEID IS ONS WAPEN DE RECHTVAARDIGHEID ONS DOEL — ■ ' ———— ■■■■■■■■■■■——■ .1 ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»■■■■■■■»■■■■■»■ —— —————■ mil i i il Inschrijvingsprijs : 2 fr. 's jaars. Prijs j,er nummer 2 cent. unncnnDCTci t ed • Voor wat opstel en bestuur aangaat schrijve.men aan het hoofdbestuur, Aankondigingen volgens akkoord en plaatsruimte. HOOFDOPSTELLER : Vooxuitgangstraat, 345, BRUSSEL. PRIESTER FONTEYNE VoorBRUGGE en 't arrondissement schrijve men aan Uitgever : Bern. MINNEBO, Predikbeerenstraat, 20 Bernard Minnebo, gemeenVeraadslid, Brugge. BROEDERLIEFDE der rijke bewaarders 't Is dus bijna overal hetzelfde ! Als er ievers eexi christen mensch, bijzonderlijk een priester, durft recht-staan, om vrij en vrank, tegenover de rijke bewaarders, het arme volk te dur-ven verdedigen, dan eindigt het gewoon-lijk voor hen met vervolging enmarteling ! Zoo is het in Belgie ! Zoo is het in Vrankrijk ! Zoo is het in Holland ! Ons volk zal nog wel onthouden heb-ben, van dien braven eerbiedweerdigen hollander, Notaris Yan Dalsum, die op ons partijfeest te Brugge, zoo gemoedelijk gesproken heeft ? Onze vriend Yanden Bruele is hem in Holland met eenige partijgenooten een bezoek gaan brengen, en schrijft over de brave man, een zielroerend artikel die wij niet kunnen laten van mede te deelen : Yerleden Dinsdag deden wij een reisje in Holland, in Zeeuwsch Vlaanderen, en brachten een bezoek aan de heer Van Dalsum, notaris te Hulst. Van Dalsum is om zoo te zeggen den Lambrecht van Jef Haegen. Er is zooveel gelijkenis in, en den strijd van Van Dalsum is zoo gelijkend op den strijd der christene democraten in Belgie dat we niet nalaten kunnen er een en ander over te schrijven. Het is nu vijf jaren geleden dat Van Dalsum zijn strijd in Zeeuwsch Vlaanderen aanving. Zeeuwsch Vlaanderen is een verstoken gewest. Langs de eene zijde ligt het gansch afgescheiden van Holland door den breeden Scheldestroom en langs de andere zijde ligt "het ingesloten door den Belgischen grens. Van Dalsum plaatste zich aan de aijde van het volk en begon voor dezes rechten te kampen tegen de machtigen en rijken, die in Zeeuwsch Vlaanderen, zooals hier bij ons, den scepter voeren. Hij stichtte zich een blad De Volkswil, dat spoedig eene groote vermaardheid kreeg en nog al lezers telt. Bij de verkiezing voor de provintie werd hij tôt provintiaal- en bij de ge-meenteverkiezing tôt gemeenteraadslid verkozen. Spoedig zagen die grooten dat dien mensch ging macht krijgen en dus ge-vaarlijk voor hunne voorrechten kon worden. Dat mocht niet. Toen zijn zij als wilde hyena's op notaris Van Dalsum gevallen en is de broodroof begonnen. Broodroof !... Vervolging ! Laster !... Processen !... De geestelijkheid brak mede los, ja stelde zich aan 't hoofd der bende. Van Dalsum, een andere Pieter Daens op godsdienstig gebied, diep, heel diep geloovend, meer dan christelijk, die mensch werd afgebeeld met een zwaard in de hand, aan 't hoofd eener gemeene bende kerkvervolgers optrekkend tegen het kruis Christi. De sacramenten werden hem en zij ne familieleden geweigerd. Op stoffelijk gebied moest hij ten onder. Gansche dagen zaten ze te spionneeren recht voor de deur van zijn kantoor wie er in en wie er uit ging. Toen werden die menschen opgezocht en van den notaris weggetrokken. Al de aanhangers werden vervolgd. Tegen zijn blad De Volkswil werd de afgrijzelijke propaganda op touw gezet ; al wie De Volkswil leest, werd gehaat vervolgd, gebroodroofd. Een doel had de vijand : Van Dalsum stoffelijk en zedelijk vermoorden. En de vijand is ten deele gélukt !.. Weet ge lezers, op welk somme den notaris het tekort schat, die de bende vijanden hem berokkend heeft ? Op 20,000 gulden !... Ik zegge : Twintig duizend gulden En dat op vijf jaren tijd. Meer dan 40,000 fr. Van Dalsum heeft tôt heden toe den kamp voigehouden. Hij leeft alleen met zijne oude moeder en eene zuster. Wij hebben die menschen gezien, met die menschen gesproken. O, het verhaal der 73 jarige moeder heeft ons vooral diep getroffen. Als die moeder verhaalde van « haar zoon, » van zijn strijd, zijn lijden, de vervolgingen, van den haat der priesters. — En m'n zoon is zoo goed, zegde zij, zôô godsdienstig !.... En de zuster van den notaris deed ook haar verhaal over den strijd van haar broeder. Vertelde hoe zij in den biecht-stoel de absolutie geweigerd werd. — Maar ik ben heel gerust, zegde zij ons. Ailes toch valt neêr op 't hoofd van hen die ons vervolgen. Toen sprak zij van haar werk. — Ziet gij mijnheer, we hebben hier een groot huis ; we kunnen niet anders en toch., we moeten al doen wat mogelijk is om de lasten te weeren. Ik ben hier gansch alleen, we hebben geene meid, geen knecht, niemand. Ik doe ailes alleen ; wasschen en schu-ren, stoppen en naaien, ja zelf den hof bewerken, zie maar eens. En ze toonde ons den hof, een schoone, groote wel onderhouden hof. — Elken dag ben ik erg vermoeid. Doch dat is niets. Uitgaan doen wij nooit.[Zelfs den Zondag niet. Dan rusten wij uit, en lezen boeken. Bezoeken krijgen wij schaars. Meer dan vier, vijf bezoeken kregen we niet op de vijf jaren. En we zagen het : het deed die menschen zoo goed eens hun hert te kunnen openen. — En ja, vervolgde dan de moeder. Waar kunnen we gaan, met wien kunnen wij spreken ? Wij mogen niemand betrouwen en die ons genegen is, mag zich niet toonen. En m'n zoon, en nu kwam er een traan in het oog der moeder, m'n zoon is soms zoo bedroefd, zoo ter-neer gedrukt. Twee dagen achtereen is het hem weer slecht gegaan, doefe heden schijnt hij wat meer opgeruimd. 't Zal weer beter zijn. En zoo spraken die menschen voort eeae heele uur. Wij ook vertelden van den strijd der Christene Democraten in België en wat hen vooral trof was te ver-nemen hoe de bewaarders hier in den tijd Priester Daens begroeven, verbrand-den en op sommige plaatsen handen en voeten afhakten. Alvorens afscheid te nemen beloofden ons Van Dalsum en zijpe zuster ook eens naar België te komen en een bezoek te brengen aan de Christen Democraten van Aalst. Toen gingen we heen, diep geroerd door de lijdensgeschiedenis van den Hol- landschen volksman A. Vanden Bbuele. Eerbied Xr Godsdienst ! en zijne edele Leering van Bechtveerdig-heicl en Broederliefde. De Rechtveerdigheid en Broederliefde, eilaas, waar zijn ze nog te vinden op onze dagen ? Rechtveerdigheid ! De Rijkdom in ons Land is ongehoord, en België kan een lusthof zijn van wel-stand en vrede voor aile menschen. En de Boeren klagen, de klein Burgers zweeten en 't arbeidende Volk weent om zijn bittere lot ! Christus zegde eens : « De vogelen des Hemels hebben nesten, de vossen hunne holen, en de Zoon der menschen heeft geen steen om zijn hoofd er op te rusten. » Heden mag- het Werkersvolk ook zeggen : Heere, de disch is rijk en prachtig bezet, maar wij, die ailes winnen met ons zweet, wij krijgen maar de kruimels die van de tafel vallen ! Heere, wij bidden dagelijks : Geef ons heden ons dagelijks brood. En dit brood is zoo droog en zoo zuur. Daarbij Boer, Burger en Werkman, mogen met hun bittere zweet de Staats- y kas vullen ; hunne kinderen moeten naa£>* de kazerne en onder den ransel ; en yfèbf , de stembus geldt de kleine, maar/^o^r > het derde, het vierde van een rijke f! f ^ vvte \o N '4i?-, ^ Vijf de jaar Zondag 19 Juli 1914 Nummer 29 mjmmjmafcwii « «t™»— —m m

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.