lê* laar&amg N* 7 Prijs: 7 Gentlemen. Zondag 18 Februari 1917 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenbond „ S/ecAfc hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: P. De Wiffe, Ifsrspfenslraa^ !0S Qent V»rantwoor<l»lliko Kltsever ÀBONNEMENTSPRIJS: * /oor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. loor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen worden geplaatst volgans overeenkomst De Verplichtende Soep Luidens een bericht afgekondigd door Le Bien Public zou het Nationaal Hulp en Voe-dingskomiteit van België het plan opgevat hebben voor de gansche bevolking soep te bereiden. Deze zou uitgedeeld worden : 1° gratis aan de hulpbehoevenden ; 2° aan halve prijs aan de ingezetenen die nog over een klein inko-men beschikken ; 3° tegen betaling van de inkoopprijs aan hen die nog grooter hulp-bronnen hebben. De soep zou 300 kalorien per liter bevat-ten, dus een integraal voedingsmiddel daar-stellen. De personen die van de Nationale soep genieten zouden hun rantsoen erwten, boonen of lenzen zien verminderen in even-redigheid van 't getal portiën soep die ze bekomen. Ziedaar in breede trekken het ekonomiek plan van het Nationaal Komiteit. We willen het grondbegin der volksvoe-ding aangevat door het Nationaal Komiteit nu niet bespreken en ons enkel met de uit-voering bezig houden. Het is ontegensprekelijk dat het bereiden van spijzen in 't gemeen zeer groote voor-dg?letî kan afwerpen, inzonder in tijdrn als deze dat de voedingsstoffea zoo schaarsch en daarenboven zoo schrikkelijk duur zijn. Kon men er nu toe komen door ideale koks of kokessen in ideale volks- of gaarkeukens de « Nationale soep » te bereiden, met niet min ideale grondstoffen, dan zou men ongetwij-feld aan de ideale soep oftg Revalenta Arabica van de voeding geraken. Maar... ja er is ne maar bij zou men in Gent zeggen.Inderdaad laat ons toe, hoe aan-lokkelijk het plan ook weze, er al onzevoor-behoudingen om te maken, want we waren in de laatsie tijden getuige van de bevoegd-heid van onze Stedelijke soepkokers, van de Stedeiijke melkuitdeelers, van de Stedelijke kruideniers en van de Stedelijke pataten-marchands, enz., en dieproeve heeft ons een voorsmaakske gegeven van hetgeen ons te wachten staat als het ontwerp van de « alge-meene soepbereiding » door die zelfde lich-ten tôt stand zou worden gebracht. We nemen aan dat de inzichten van de ontwerpers der Nationale soep zuiver zijn, dat hun ontwerp hen werd ingegeven door de edelmoedigste gevoelens en zij niets anders beoogen dan het algemeen belang, edoch we vragen ons af : wie zal er te Gent met die reusachtige taak gelast worden? Reusachtig inderdaad, als men nagaat dat meer dan 100,000 personen iedere dag op een gesteld uur zullen moeten gespijsd worden. Wie zullen de reusachtige stapelplaatsen van de grondstoffen besturen, waar zullen die gelegen zijn ? Bij middel van welke voer-tuigeri zal men die grondstoffen van de stapelplaatsen riaar de gaarkeukens brengen? Waar zullen die keukens gelegen zijn? Laat ons niet vergeten : bijna al het vervoerma-terieel, bijna al de groote zalen, huizen en inrichtingen zijn opgeeischt door de bezet-tende overheid en de diensten der Stedelijke en Nationale Komiteiten. Laat staan dat men die moeilijkbeden te boven kome, maar wie zalerkoken? Wie zal het kolossaal werk der verdeeling centraliseeren, welke diensten, komiteiten of instellingen hebben de noodige inlichtingen om de bevolking te rangschik-ken in gratis, halve en geheel betalenden behoeftigen ? En geloof nu niet dat wij die vragen stel-len uit Imiter genoegen van te kunnen haar-kenpluk spelen, neen. Het problema der volksvoeding is gesteld en moet opgelost worden, het staat op als een dringend spook, maar laat ons toe hier ronduit te verklaren dat we geen het minste vertrouwen hebben in de koks die in de politieke keukens huis-houden en ons tôt dan toe enkel « aange-brande hutsepot te eten gaven. De geschiedenis der melk ligt inieders ge-heugen en elkeen is er nog iedere dag de dupe van, de gemeene slecbte waren die men ons in de Stedelijke huizen te koop aanbiedt, het patatenavontuur aangegaan door de groote lichten van de volksredding, hetarchi-slechte en onuitgebakken brood van sommige kooperatieven, dit ailes heeft ons wantrouwig gemaakt, en aïs we er nu bij weten wat er geïntrigeerd, gekonkelfoesd en onderduimsch gekuipt wordt om het bereiden en uitdeelen der soep van het Nationaal Komiteit in de handen te smokkelen van de slaven der politieke zwendelaars van de roode kliek, dan roepen we « casse cou 1 » Moeten we er ten slotte aan herinneren dat onze stadsbestuurders niet eens het middel vonden de angstvolle vraag, die zich door 't gebrek aan brandstof stelde, te beantwoor-den ? In andere steden zag men de burgemees-ters de kolenvoorraad opeischen, doch in Gent bleef de Christus van de onteigening werkloos en iiet de groothandelaars fortui-nen winnen, of liever ons afpersen, die aan schandelijke woekerprijzen hunne kolen ver-kochten, wijl de arme bevolking, waaronder moeders, vrouwen en kinders van soldaten die aan 't front strijden, bibberend van koude de geladen wagens kolen en cokes zâgen aan de feestpaleizen en krochten der stad-huisbazeH, waar de volksredders van aile slach hunne dikke en welgevulde pensen kunnen warmen I Neen, nu het niet geldt een onderdeel van de voeding, maar wel de voeding van het volk zelve, dan dulden we niet dat er weder ter dier gelegenheid eenige sinekuren worden geschapen waardoor aan de kiesdravers, poortjesmeters, kaartjesdragers en andere politieke kreaturen een goed bestaan wordt verzekerd, wijl de diensten in de war loopen door hunne onbevoegdheid. Wordt de volksvoeding door het Nationaal Komiteit ondernomen, dat ditgeschiede zon-der neveabedoelingen, dat de inrichting worde toevertrouwd aan personen die blijken gegeven hebben van hunne bekwaamheid op handels en bestuurlijk gebied in plaats van zich enkel te bekreunen om de politieke slaafschheid der bestuurders. Het Nationaal Komiteit zalzulks nietdoen daar hebben wij de verzekering van. De man-nen die er deel van maken en nog karakter en haar op de tanden hebben zullen zulks weten te verhinderen tôt spijt van wie 't be-nijdt. P. P. Waî schuiit daar achfer ? De bladen hebben gemeld dat gezel staats-minister Van der Velde doof geworden is en vaarwel gaat zeggen aan zijn parlementaire loopbaan. 1s dat ernst, of zou de gezel nattigheid voelen en zich in tijds in 't drooge willen begeven ? In dees geval ware die doofheid niet slecht gevonden, het ware althans wat nieuws, want gewoonlijk heet het « ziekte », zonder mèer, als ministers er moeten of willen uit-muizen.Nu, als het waar is, zijn de kansen voor ons Eedje om Emiel op te volgen weer met 1 °/0 gestegen. "Vooruit,, gestraft met 6,320 fr. boet m mm hei 1wmû ils volks TE iElL TU If AT1HOI m Wij hebben heden een treurige taak te tfervullen : Wij moeten de inrichting, die wij meer dan iemand anders geschapen hebben, die wij geroepen achtten aan de werklieden i/ele voordeelen te verschaffen, aan den schandpaal nagelen. Die taak is zooveel te droeviger, omdat zij gevergd wordt in dezen rampzaligen oorlogs-tijd, terwijl het voedsel zoo schaarsch, de ellende zoo groot, en velen niet anders meer te eten hebben dan een drooge korst brood. Doch plicht vooral, en plicht is het te hel-pen waken op de gezondheid, het leven en belang onzer medeburgers. Delezerzal zich misschien nog herinneren dat we in ons nummer van 4 Februari 1.1. een gedeelte overï:amen van een artikel uit Landbouwleven, waarin de schrijver, de heer De Calu wé, Staatslandbou wkundige, sommige bakkers beschuldigde het brood vervalscht te bebben met te veel water, alsook dat er te veel gruis in was volgens de zuiverheid van t geleverde meel. Dergelijke bakkers, schreven wij, doen — 'oigen? den. heer De Caluwé — buitenspo-rige winiten met die vervalsching, doordien zij met te groote hoeveelheid water 145 broo-den uit een zak meel kunnen trekken, ofwel veel meel overhouden dat ze aan hoogen prijs verkoopen, na het gezift te hebben. En het besluit luidt aïs volgt : « Nu het door het wetenschappelijk onderzoek be-wezen is, dat door de vervalschingen van het dage-lijksch brood het volk op de schandelijkste wijze be-drogen wordt en door dit bedrog een ontelbare reeks personen met darm- en maagziekten worden geplaagd, komt het voor dat de betrokken besturen en de open-bare overheid tôt plicht hebben, in het belang der bevolking, paal en perk te stellen aan deze ongehoorde praktijken. Dit ia een kwestie van onbetwistbaar vader-landsch belang. » Wij voegden hierbij : Volmondig sluiten wij ons daarbij aan, en het ware onzes inziens niet moeilijk aan die slechte praktijken een einde te stellen. Men zou van tijd tôt tijd in aile bakkerijen — kooperatieven als anderen — op het onver-wachts een brood kunnen gaan halen en doen ontleden. Al wie te veel gewaterd heeft ge-straft met een groote boet en, bij herhaling, de bakkerij gesloten. * * * Ten .gevolgegvan dit schrijven, werd een onderzoek door het Voedingskomiteit gedaan en in de eerste lijst die we gezien hebben kwamen 16 bakkers voor om bovengemelde praktijken uit te oefenen, welke gestraft wer-den met boeten verschillende van 6,50 fr. tôt 272,16 fr. Wij troffen er ook in aan twee kooperatieven : De Vrijheidsliefde, met eene boet van 1,020,60 fr. en Vooruit met 6,320,00 fr. Is het niet bedroevend zulk misbruik te moeten vaststellen bij eene inrichting waarop duizenden al hun vertrouwen op een betere toekomst gevestigd hebben ? Hoe dit vertrouwen gewonnen werd, weten wij : In duizende vlugschriften en honderde dagbladartikels klonk het gestadig : Vooruit bakt het beste brood der stad. Bij ons alleen hebt ge zuivere waren, goed gewicht, enz., omdat Vooruit bestuurd wordt door en voor v/erklieden. Dus waren aile andere bakkers en hande-laars bedriegers. Zij die destijds de onthuliingen van Pros-per Baudewyn in ons blao gelezen hebben, waartegen hij, toen hij kontroleur in Vooruit was, niet ophield te protesteeren, konden weten wat zij van al dien bluf mochten geloo-ven. Maar weinige lazen toen ons bïad, en onder dezen waren danrnog velen, wien die feiten zôô erg vonden, dat zij er geen geloof konden aan hechten. Aan de groote massa des volks bleef dit onbekend, die schonk geloof aan die verze-keringen en schonk daarmede ook vertrouwen dat zoo schandelijk bedrogen wordt. En men zegge nu niet : « Vooruit » is niet de eenige die voor vervalsching gestraft wordt, waarom alleen weeral op « Vooruit » ? Wij antwoorden : « Al waren allen gestraft, * dan moest hij de eenige zijn die onplichtig bevonden werd. » Die anderen toch hadden zich nimmer voorgesteld en opgedrongen aan het volk als de eenige eerlijke menschen. Zij alleen hebben steeds op alie toonen be-weerd en bezworen dat zij de besten waren, de eenige goeden, die aile misbruiken in han-del, openbare besturen, gerecht, wetgeving, enz., enz., zouden uitroeien. Aan dien kluf, aan die beloften, aan dat verdacht maken van anderen, dankten zij den invloed op de onnadenkende menigte, die er door opgehitst werd, soms tôt zeer buiten-sporige daden. ' En om maargauw dien gulden tijd te zien aanbreken brachten de onnoozele sukkels hunne zuurgewonnen centen, fwaar ze ver-zwolgen werden door ki^spropagande en prachtpaleizen. En imirer was er nog te kort om den onver-zadelijken grootheidswaanzin der leiders te voldoen, en moest er steeds naar meerdere bronnen van inkomst uitgezien worden. We zijn benieuwd te weten of het vonnis nu weer niet zal betiteld worden als «klasse-justicie » ? N.-B. Bij het ter pers gaan vernemen wij dat de bakkerij Het Volk ook gestraft is. Toekomende week meer hier over. VAN ALLES WAT Al naarvolgens de profijten ! — In zijn hoofd-artikel van 1 Februari maakt Vooruit eene vergelijking tusschen « den toestand der kleinhandelaars te Aalst en te Gent ». Hij schrijft : « Te Aalst wordt al het brood voor de behoeftigen door het Voedingskomiteit — be-staande uit meerderheid van katholieken — gebakken; een deel van het brood — meer dan een vierde — voor niet behoeftigen wordt insgelijks door de Stedelijke cooperatief geleverd, zoodat men te Aalst rnag zeggen dat ongeveer de twee derden van het brood der geheele bevolking door de stedelijke cooperatief worden gebakken! » In Gent bestaat er geene stedelijke bakkerij ! » Wil zulks zegge;i dat wij tegen de stedelijke cooperatieven zijn ? » Met wie houdt Vooruit hier den aap? Natuurlijk is hij voor de stedelijke cooperatieven, als zij maar alleen die takken van handei en neering aanpakken, waar de S. M. « Vooruit » buiten staat. Maar « Vooruit » is bakker en daarom, voor hem, geene stedelijke bakkerij. 't Spreekt van zelf. En dat de liberale « Vrijheidsliefde » en het kathoiieke « Volk » daarmede 't akkoord zijn, dat kiopt nog'beter.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.