De waarheid: socialistisch weekblad

1480 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 29 Juli. De waarheid: socialistisch weekblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/vt1gh9cx1d/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

10e Jaargang. Nr 30 Prijs : 8 Centiemen. Zondag 29 Juli 1917 DE WAARHIED Orgaan van den " Vrijeri Socialistenbond „ ii ■ . * Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: P. De Witte, lferspyeiistraat, 10, Gent Ve«*arxtwoo?*cleH|i*;e ver ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen worden geplaatst volgens nveraenkomst ONZE V0EDIHG Ver^den week wezen wij er op hoe het gebrek aan voedingsmiddelen ontstond : doordien onze verbondenen ons in den steek laten, tegen hunne vroegere gedane beloften in. Volksvertegenwoordiger Kamiel Huys-mans brengt in zijn blad De Belgische Socia-list een gelijkaardige klacht ui', waar hij schrijft : « Sinds eenige weken mag er, op bevel van het Engelsch gouvernement, door de Relief commissiegeen vet meer in Belgie ingevoerd worden. De Engelsche regeering meent gerechtigd te zijn tôt dit vetbod on\dat de Belgische boeren hun vee aan Duitschers verko' pen. Wij twijfelen er geen oogenblik aan of de Engelsche regeering heeft dezen maatregel getroffen met het docl den vijand nadeel te berakke-nen. Het kan de bedoelingder Engelschen niet geweest zijn de onbemiddelde Belgen te treffen die aangewezen zijn om te bestaan, uitsluitend met het voedsel dat de Relief commissie verstrekt. De werkelijke slachtoffers van dezen maatregel zijn dus weer onze arme stedelijke bswoners die met den steun der comiteiten zich het treurig bestaan moe'en rekken. De gevolgen van het niet verstrekken van vet doen zich dan ook reeds voelen. Het getal zieken neemt toe. Vooral bij de meisjes die de jaren der puber-teit zijn ingetreden zijn de gevolgen der ondervoeding merk en zichtbaar. Wij zijn van oordeel dat het Belgisch gouvernement hand'îlend rr.ost optreden. De bevoorrading van Belgie mag onder geen enkel geval verminderd worden. Wij eischen zelfs van ons gouvernement dat het maatregelen neme waardoor er meer voedsel naar Belgie zal gaan dan tôt nu toe het geval geweest is. Als wij den vierden ocrl igswinter moeten ingaan zonder dat de voeding der Belgische bevoiking verbe-tert, zonder dat de rantsoenen vermeerderd werden, dan vreezen wij het ergste. Reeds het vorig jaar wilde het Engelsch gouvernemeal de totale bevoorrading van Belgie stop zetten. Ons gouvernement is toen onmid-dellijk krachtig opgetreden met goed resultaat. Welnu, wij eischen, en dat in naam van onze ver-hongerde landgenooten, verbetering in de bevoorrading van Belgie en ook invoer van vet. » • Heeft ons gouvernement bij Engeland stap- * pen aangewend, en heeft dit geantwoord geen schepen ter onzer beschikking te kun-nen stellen ? Men zou het zeggen, afgaande op het vol-gende bericht in de dagbladen verschenen : « Naar uit Rotterdam gemeld wordt, werden voorbe-reidingen begonnen, om een deel der Nederlandsche koopvaardijvloot ter beschikking van het Belgisch hulpkomiteit te stellen. De Ententemachten willen geen scheepsruimte meer vcor het korriteit beschikbaar stellen. De Noorsche reederijen verklaren, dat zij wegens het verbruik van hun eigen land, niet meer voor het komiteit kunnen varen. Belgische schepen varen voor de bevoorrading van het Belgisch leger. Daardoor blijft alieenlijk de lioop, dat Nederland hulp zal ver-leenen. » Nochtans zijn er deze week weer boonen, erwten, rijst en 560 ton tarwe voor het Voe-dingskomiteit toegekomen. Over hoeveel steden en dorpen dit zal moeten verdeeld worden, melden de bladen niet. Maar, zal men vragen : Groeien er in ons Iind niet genoeg levensmiddelen om ons te voeden? Laat ons dat eens nagaan: Belgie beslaat een oppervlakte van 4.000.000 hektaren. In 1880 waren daarvsn 2.704.956 hektaren landbouwland ; in 1895 daarentegen nog slechts 2.607.514 hektaren. Daarvan waren nog 489.423 hektaren bosch, of onge-veer 16 % van den geheelen bodem. Sedert is het landbouwland nog van jaar tôt jaar verminderd, daar de bevoiking srel aangroeide, al die menschen moesten wonen, en er steeds meer allerlei fabrieken, waren-huizen, enz. bijkwamen, die ook plaafs moeten hebben. Vôôr de oorlog was het getal inwoners van Belgie geklommen tôt 7.700.000, zoodat 1 et 't dichtst bevolkte land was van Europa. Eert dergelijke bevoiking op een zoo kleine ruimte voeden is onmogelijk, en wij moesten ' verreweg het grooiste deel uit den vreemde betrekken. De invoer van koren (tarwe, rogge, maïs, rijst, haver en gersi) bedroeg voor eene bevoiking van 6.600 000 zielen in 1898 de som van fr. 383.403.408 1899 » » » #» 338.039.000 1900 » » » » 297.872.000 1901 » » » » 345.298.000 De cijfers van de laatste jaren hebben wij niet bij de hand, maar zij moeten aanzienlijk hooger zijn daar de bevoiking in die tus-schenruimte met ruim één millioen is vermeerderd en het zaailand bijgevolg veel verminderd.Ook de 141.052 hektaren aardappelvelden brachten niet genoeg op ; t,elken jare kwamen er in Mei vrachten toe van Malta, in Juni van Duinkerke, in Juli uit de Zeeuwsche polders en later nog uit Holland. Dit nu voor wa,t de hoogst noodzakelijkste levensbehoeften betreft. Maar ook voor wat wi;, werklieden, toespijs noemen, waren wij voor een groot deel van het buitenland aangewezen. Vleesch hadden wij niet genoeg, boter evenmin ; een groot deel der bevoiking moest zich tevreden houden met margarine, die ook ons voor eene goede hoeveelheid door het buitenland geleverd werd. Voeg daarbij de hoeveelheden ingelegd vleesch, visch, kaas, haring, stokvisch, enz., enz., en men zal daar of omirent beseffen hoe waar het is, dat we met hetgeen op onzen bodem kon voortgebracht worden, niet langer dan voor vier maanden onze bevoiking konden voeden. (Wordt voortgezet). VAN ALLES WAT Roode financie. — Wij lezen in Vooruit van 18 Juli : « Partijberichten GENT. — Filatures et Tissages Réunis. — Bilan 1916. — De aandeelhouders en obligatiënbezilters der Filatures et Tissages Réunis, dewelke een exemplaar begeeren van den gedrukten bilan voor het dienstjaar 1916, mogen dit komen afhalen in de bureelen der maatschappij, Metserstraat, 239, Gent. Het Bestuur. » Wat de « partij » hiermede te doen heeft, is en blijft voor vden zeker een raadsel. Wie zijn die aandeelhouders en obligatiebezitters der Filatures et Tissages Réunis? De fransche benaming reeds wijst genoegzaam aan dat die vennootschap niet bestemd is voor de werkende standen, want de taal dier standen in Vlaanderen is het Vlaamsch. Is het niet daarom dat aile aristocraten of aspirant-aristocraten er op uit zijn fransch vertoon te maken ? Wie bezorgt ons bovenbedoelden « gedrukten bilan »? Misschien wel vinden wij daar 't een of 't ander graatje in, ter beleering der gaaien... Echt feminisme. — Te Schevingen (in Holland) heeft Mevr. Hullebroeck, de echtgenoote van onzen welbe-kenden Vlaamscheptoondichter, eene taak ondernomen dat juist berekend is voor het karakter en den aanleg der vrouwen, namelijk om der menschheid den edelen dienst te verstrekken van als troosteressen en opbeur-sters in de ure der moedeloosheid en der ontgooche-ling op te treden. Zij heeft dus het sehoone «Werk der Vlaamsche oorlogsmeters » op touw gezet dat zich tôt doel stelt de Vlaamsche solrjaten aan 't front, die geen familie hebben of die nooit iets van hun familie in bezet Belgie hooren, pleegmeters te verschaffen, die met henbrief-wisseling houden en hun van tijd tôt tijd eens wat ver-snaperingen of boeken toezenden. De oproep van "Mevr. Hullebroeck heeft Weerklank gevonden in de gevoelige vrouwelijke harten : veel Vlaamsche, maar ook veel Hollandsche vrouwen hebben eenen «pleeg-zoon » aangenomen: meri zegt dat Mevr. Hullebroeck voor haar « vierduizendsten » pleegzoon een meter gevonden heeft. Dit werk zal de Vlaamsche jongens te stade komen, die de meerderheid zijn in ons leger en die tengevolge der taaltoestanden zich vooral rerizaam eii verlaten moeten voelen Hulde aan die echte feministen ! \ Vérscherpte censuur. — De Times meldde, dezer lagen uit Washington, dat de Amerikaansche regee-•ingop het punt stond de censuur te verscherpen op ille kabeltelegrammen alsook op dagbladberichten. Zulks doet ons terugdenken aan het eigenaardig boek /an den Engelschen schrijver G. Wells «Wen the slee-}ing man will awake » (1) in half humoristischen, half srofetischen trant gesebreven. Te dien tijde zaler, volgens Wells, inde scholenniet meer aangeleerd worden îm te lezen of te schrijven. Heel het onderwijszal aan-îchouwelijk zijn, en de uitleggingen zullen gegeven worden bij middel van spreektuigen (fonografen). Dag-3laden zullen niet meer bestaan, maar slechts lokalen waar de spreekmachienen; heel den dag door, het publiek over in gang zijnde gebeurtenissen zullen Dnderhouden. Meer begoeden zullen zich per telefoon met deze spreektuigen laten verbinden. Niemand zal fiog eene boekerij bezitten,^jiaar hoogstens een fono-graaf en eene verzameling spreekrollen. De eigenaars dezer lokalen zullen dus de meesters 3er openbare denkwijze worden. Men herinnere zich de artikelen van onzen mede-werker Sphinx over « Drukpers, schoolplicht en vrije wil ». (1) Wanneer deslapende man zal wakker worden. Menschegaaien. — Wij lazen in de nieuwsbladen t volgende berichtje : « Aftruggelaar. — Een netgekleede heer bood zich Zondag aan in den sigarenwinkel van M..., en kocht er "en tient al fijne sigaren; hij verzocht alsdan de eige-naarster deze te laten afgeven in een hôtel der De Brouckèreplaats, met de kwitantie. Toen de loopjongen daar aankwam, werd hij door een knecht aangesproken, welke het pak aannam om aan zijnen meester te overhandigen. Na lang wachten lam de loopjongen inlichtingen bij den lokaalhouder, welke hem antwoordde dat er geen gasten in het gast-tiof waren. » Wat valt er voor een fijnen opmerker gestadig veel te leeren en te bedenken. Indien er nu tien brooden gestolen of afgetroggeld waren, of tien worsten, of tien koeken, dan zou men iat, lielaas, in deze rampspoedige dagen kunnen uit-leggen en zelfs beklagen. Maar voor een tiental fijne sigaren... geeft een «netgekleede heer», schepsel Gods naar zijn evenbeeld geschapen — asjeblieft l — zich al die moeite en loopt gevaar in de kas te vfiegen. Dat herinnert ons de woorden van Voltaire: « Rien n'est plus nécessaire que le superflu». » Het moet wel eene diepe waarheid zijn, aangezien zij, zelfs in deze nare tijden, stand houdt. (1) Niets is noodwendiger dan het overbodige. Een doornig vraagstuk. — Te Seraing heeft zich een groép van onderwijzers gevormd die het aangedurfd hebben zich bezig te houden met het vraagstuk der abnormale — leest achterlijke — kinderen. De groep gaat van de overweging uit — aan aile onderwijzers maar al te zeer bekend — dat er zich in elke klas een min of meer aanzienlijk aantal kinderen bevinden die, onveranderlijk de laatste op de examens, maar zeer weinig van het schoolonderricht profiteeren. Een doornig vraagstuk als men bedenkt hoe moeilijk het is voor de eigenliefde der ouders en hun mensche-lijk opzicht te doen aannetnen dat hunne kinderen achterlijk zijn en als dusdanig dienen behandeld te worden. . Een geleerde jezuiet, die als zendeling, lange jaren in Afrika, aan de Zambese gewrocht had, legde ons eens uit hoe de paters zijner jonge orde daar onder-richt gaven aan Engelschen, Portugeezen en negers. Zij waren verplicbt geweest, naarmate de schooljaren vorderden, de drie soorten van leerlingen in drie ver-schillende reeksen van leergangen te verdeelen, omdat hetzelfde onderwijs, aan de drie reeksen eerst geza-menlijk gegeven, voor twee van de drie minstens ondoeltreffend en onvruchtbaar was gebleken. Nu die verdeeling en afscheiding hadden de negers zich laten welgevallen, maar met de Engelschen en de Portugeezen was zij op verre na van geen leiën dakje geloopen. Die kwestie van de abnormale leerlingen, die veel uitgebreider is (tan de meesten, oppervlakkig oordee-len, omdat zij in rauw verband staat met de speciali-seering die zich in de staathuishoudkundige ontwikke-llng der huidige samenleving iminer scherper opdringt, is een der doornigste, welke op onderwijsgebied bestaan.Die onderwijzers van Seraing schijnen van geen v « klein bier» vervaard te wezen. Staathuishoudkundige bedenkingen. — Dat het niet alleen « op den tram » van Gent is dat men zich heden ter) dage afvraagt wat er met het huishouden van ons allen staat te gebeuren, bewijst het volgende uittreksel uit de hieuwe Gazet van Gent : * Wat echter de economische zijde betreft, hier zal wel een voortzetting bestaan van de vroegere werk-jaamheid van den nieuwen Rijkskanselier Dr Michaelis en reeds een bepaald programma aanwezig zijn. Dit program zal voor den overgang naar het vredesbeheer van buitengewone beteekenis zijn. Dr. Michaelis is de overtuiging toegedaan dat men op een jarenlange rantsoeneering der voornaamste levensmiddelen moet voorbereid zijn. Natûurlijk wegens het gebrek aan vrachtruimte en algeméene schaarste over heel de wereld; maar ook wegens de tôt vier-tôt vijfvoudig gestegen uitgaven van het Rijk. Hij is voorstander van het stelsel van openbare exploitatie der landbouwpro-dukten gedurende vele jaren nog. Hij wenscht voorts de organisatie van den landbouw in handen van ge-nootschappen Uit dit oorlogsprogram zullen ongetwij-feld groote politieke plannen geboren worden. » Mà ■ ■ ■ ■ ■ a De rollen zijn omgeKeerd Als niet komt tôt iet, Dan kent iet zich zelve niet. Wie herinnert zich niet den tijd dat Vooruit klaagde over vervolging? Dit was voornamelijk toen hij gestadig ge-wikkeld was in processen voor laster en eer-roof. En telkens hij zoo een procès verloor, schold hij het gerecht uit voor klassejusticie. Thans zijn de rollén omgekeerd : van ver-volgde, wordt Vooruit nu op zijne beurt ver-volger.Onze lezers weten reeds dat hij De Waar-heid voor het gerecht daagt en eene schade-loosstelling eischt van 10,000 ballekens, voor de wateren broodkwestie. Oniangs nu daagde de heer Fr. De Coster ons voor het Vredegerecht, omdat hij zich bedoeld achtte in een berichtje in ons blad verschenen, meldende dat er in zeker huis een zak wit meel was afgezet. Deze week nu weer eene indaging van den zelfden heer, om voor de Rechtbank van Eersten Aanleg te verschijnen, terwijl onze drukker — die met het opstellen en besturen van het blad niets meer te maken heeft dan de papierleveraar — gezegeld papier kreeg van den hoog verheven heer De Visch. Men ziet klaar uit wat hoek de wind waait. De Waarheid is Vooruit een doorn in het oog. Waarom? Wij weten het niet, maar wij gissen dat hij in ons een concurrent meent te zien, en men weet dat hij geen concurrenten kan lijden. Voor zijnen handel in politiek als voor kruidenierswaren, brood, pillen, enz., wil hij ze allen de baan uit kegelen. En waar hem dit niet lukt met kwakzalverslawijd, roept' hij de Stadsmacht ter hulp, om bij middel der regie aile handelaars en kleine nijveraars ten onder te brengen. « Vi'e van mij en geen anderen », is zijne leus. Het baat niet dat wij van onzen kant hem trachten gerust te stellen, door hem te ver-zekeren dat wij geen kooperatie zullen oprichtep, noch ook niet in Kamers noch Schepencollege willen komen, neen dat is niet genoeg, hij vertrouwt het niet, misschien denkende dat wij eens of morgen wel van gedacht zouden kunnen veranderen. Gerust zou hij maar zijn als De Waarheid verdween. Na dit op velerhande manier te vergeefs beproefd te hebb£n, probeert hij het nu op echt kapitalistische wijze : door de macht van het kapitaal. Bij Vooruit steekt het op geen briefje van honderd, hij zit er warm in, gedekt als hij wordt met de wol van duizende schapen die regelmatig geschoren worden. Geschoren zonder dat zij het merken, wat len zeerste pleit vuor c e handigheid der scheerders. Daarom sleekt het bij hem op geen procès, winnen of verliezen, de « gaaien » zijn er goed voor.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De waarheid: socialistisch weekblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1906 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes