De waarheid: socialistisch weekblad

733 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 21 Mei. De waarheid: socialistisch weekblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/cn6xw4968n/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

9e Jaargang. Nr 8. Prijs : 7 Centiemen. 'ijsKuxcmauaaxmaBSùijKam Zondag 21 Mei 1916 <aMtaEgsiw > ■ i imw !!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ DE WAARHEID Orgaan van den " Vrije i Socialistenbond „ i ii i ■ ■ —**■ Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zelf waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR : P. De Witte, Verspyenstraat, 10, G@nt Verantwoordelljj e Ultgever ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 raaanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncsn worden geplaatst volgens overeenkomst DE VOLKSWIL « Het volk moet zuiver algemeen stemrecht hebben. Het moet zijnen wil kunnen uit-drukken, meer nog, het moet meehelpen regeeren en besturen ». Sinds jaar en dag lezen wij dergelijke en andere onzinnige praatjes over 't zelfde onder-werp, van menschen van wie wij ons dikwijls afvragen : « Zijn ze wel toerekenbaar? Weten die menschen wel wat ze schrijven ? » Het is moeilijkte gelooven ! Met of zonder stemrecht bezit het volk geene wil. Willen veronderstelt toch een bewust stre-ven naar een bepaald doel, en wie, die de « compacte massa » kent, zal kunnen bewe-ren dat deze massa een wil heeft, dat een bewust streven haar bezield? De massa wordt voortgezweept door hare leiders naar hun believen, die heden roept « hosanah! » en morgen « kruist hem ! » Zij is gelijk de zee, die door de winden bewogen wordt en de stranden beukt of ze kust en streelt, al naai gelang demeerdereof mindere hevigheid van wind. De massa 66k wordt gedreven of geleid nooit door eigen denken, maar steeds dooi den wil van krachtige persoonlijkheden, die haar noodig hebben en haar weten te gebrui-ken tôt hun doel. Als men spreekt van een volkswil, ken1 men daarmee de massa iets toe wat zij niel heeft: eigen denken, eigen streven, wan1 alleen dââruit kan voortkomen een eigen willen. Evenmin als een viool geluid geeft, zondei dat de violist haar snaren met den strijkstok streelt, evenmin zal er uit de massa iets voortkomen, een daad, een eisch, of wat ook, zonder dat zij van te voren bewerkt is door der enkeling, die buiten, meestal boven haai staat. De enkelingen, de persoonlijkheden zijr het die de massa aanzetten tôt willen, to' doen ; zij maken den massa-wil en kneder dien al naar zij hem wenschen. Zij bewerker de massa, drijven haar, stuwen haar voort er de massa lâât zich drijven en stuwen in elke richting, zonder nadenken en vragen waar heen, gelijk een kudde schapen die, even blij moedig blatend, zich drijven laat naar d( malsche weide als naar het slachthuis. Zij is voor ailes te gebruiken : voor oorlo gen en revoluties, voor betoogingen er petitionnementen, voor bedevaarten en beeld stormerij, voor vertooningen, feesten, werk stakingen, ja, voor wat niet al? Zij is kneed baar als de klei, die zich laat vormen to schoone beeldjes en wanstaltige afgodjes, er zij is even stom en onbewust. De grootste massaorganisaties bestaan ui niet meer dan tien à twintig persoonlijkheden — die dan nog veelal geleid worden door ééi persoonlijkheid — die vormen de partij, ei de rest loopt mee en laat zich gebruiken, il 't gunstigste geval niet tôt haar eigen schade zelden tôt haar eigen voordeel. Elke kiezing is een staaltje van massa onnoozelheid. Wie haar best weet te lijmei met groote woorden en holle frazen, die i; haar man. Vandaar dat er voor iedere nieuwi verkiezing een nieuweleuze moet zijn, waar mede de massa moet worden warm gemaakt Voôr dit, tegen dat ; gewoonlijk heeft 't eei even weinig te beteekenen als 't andere, maa dit is 't kenmerkende van de massa, dat zi zich meestal warm laten maken voor dingei die voor haar niet het minste belang hebben als een tariefwet, stemrecht, algemeene werk staking, enz., enz. En als zij zich dan uit spreekt vôôr of tegen... 't een of ander, da; raast men in allen ernst van een volkswil die zich luide verkondigd heeft. Dat hebben wij gezien na elke verkiezing en ook na elke massabeweging, maar eerst moesten weken en maanden de geest bewerkt worden, alvorens dien zoogezegden wil tôt uiting kon komen. Nooit kwam dit beter aan den dag dan bij de verschillende proeven van algemeene werkstakingen voor algemeen stemrecht. Waren die stakingen plotselings, zonder lang-- durige voorbereiding uit de massa zelf voort-gekomen, dan hadt men met reden kunnen spreken van een uitdrukking van den volkswil. Maar het was eene uitspraak op kom-mando der leiders, die tôt de regeeringzeiden : « nu zult ge de wil van het volk gaan ken-nen », daarop drukten zij op een knopje... en de volkswil sprak ! Toen de volkswil lang ge-noeg gesproken had, drukten de fabrikanten van den volkswil weer op 't knopje en... de volkswil zweeg ! Ziedaar de volkswil, die niet anders is dan de wil van enkele personen, die de massa aan hun leiband hebben. Daarom is het onzin te schermen met den « volkswil ». Nimmer werd zoo duidelijk een beeld ge-geven van de kwaadaardige onnoozelheid der <',q$OTpacte m#ss<î » dan de géniale Ibsen gaf in zijn Vijand des Volks. Dit tooneelstuk tee-kent de massa in haar ware gedaante, in geheel haar schaapachtige volgzaamheid, in haar domheid en willoosheid. De massa heeft geen wil. Slechts de enkeling heeft een wil en eigen gedachten. Hij stoort zich niet aan 't geblaat der kudde, maar gaat zijn eigen weg, als 't kan met gelijkge-zinde gezellen, als 'tmoet... alleen. W 't Kakkelen van een nuchter Kieken nf de weldaden (?) van " Vaoruit „ Het artikel, in Voornit van 9 Mei versche-nen, — met een vervolg a. u. b. — getiteld : De socialistische « Barbaren » aan 't werk, zit zoo vol bombast en domheden, dat men medelijdend de schouders moet ophalen en niet weet wat men moet roepen : zooot !!! of domkop! Dat men de socialisten niet alleen den naam gaf van barbaren, maar van dieven, brandstichters en moordenaars, is waar, maar dat is lang geleden. Er zijn er zeker nog weinig in Vooru.it die daar iets van weten. Dit gebeurde in den tijd toen ernog niet te smeeren was. In den tijd dat men geen bende leegloopers moest onderhouden ; in den tijd dat er geen t vette postjes te bedeelen waren. In den tijd dat wij steeds omringd waren , met allerlei gevaren : werkverlies en gevan-! genisstraf ; in den tijd dat wij niet anders ont-, moetten dan spot en verachting, niet alleen ( van burgers, maar van onze werkgezellen. Is het zoo niet, Cieske Van Gysegem ? Gij waart ook een van diegenen die ons i hielp steenigen, en wie soms Cieske mis-; trouwt kan het aan Berragan eens vragen. ; Die zal zich nog wel den Hippodroom herin-neren. Wij zien hem nog met den pikkel eener gebroken tafel in de hand om ons af te i ranselen. r Dit ailes gebeurde in den tijd dat de socia-j listen nog socialisten waren, eerlijk en oprecht, i Die zonder omzien hunne overtuiging dier-, ven uitspreken, erwistenvoor te lijden, en in de beweging arm zijn gebleven, maar ook eerlijk. i Ons leger was klein, maar moedig. Wij waren de verkenners, die de slagen ontvingen, maar toch paal bleven, in de overtuiging dat wij eene eerlijk zaak verdedigden. Dronkenschap en veelwijverij was bij ons iets ongekends ; het princiep was ons te hei-lig om er tegen te zondigen. Niet waar, vriend Anseele, de tijden zijn veranderd? Gij weet er ook nog een weinig van. Men noemt u nu immers geen barbaren meer ! Thans zijt gij de vrienden van onze vroegere vijanden geworden. De socialisten van heden zitten er mede aan de groene tafels, om de winsten te bere-kenen van banken, fabrieken en andere bur-gerlijke inrichtingen. Gij rijdt er mede in auto's, banketteert er mede op de gezondheid ' van de vroegere slachtoffers. Gij, Anseele, republikein van vroeger, zend thans een broederlijk groet aan den koning. Dit zeggen wij enkel voor u, want gij wilt toch immers wel gekend zijn, niet waar? Als wij dit ailes overwegen vragen wij ons af : of er in dat groote leger van thans nog wel oprechte socialisten zijn? Zoo ja, dan zijn het flauwhartigen! Of leidtuwe autokratie er toe, om van de moedige Gentenaars van vroeger, waarvan Afi geschiedenis zooveel heldbaftfge feiten verhaald, zwakke weerlooze lieden te maken ? Ailes is bij u verlooehend, tôt uwe strijd-zangen toe. Spreekt den naam van Emiel Moyson, César De Paepe en zooveel anderen niet meer uit, want gij ontheiligd ze! Gij zijt koopm^tis, niets dan koopmans geworden!Ja, het schelden op de grooten is heden veranderd in vleierij, in loftuigingen, en dit is het beste bewijs van uwe verlooehening van ailes wat in onmiddellijk verband staat met het socialisme! Zij zijn u dankbaar de aristokraten, en die dankbaarheid hebt gij van hun ten voile ver-diend, maar het is ook uwe veroordeelingl Nu hebben zij rust ; de harmonie tusschen kapitaal en arbeid hebt gij op eene behen-dige wijze weten te herstellen, maar of de arbeiders er wel zullen bijvaren, dat zal de toekomst hun leeren. Het artikel somt verder op wat gij zooal gedaan hebt tijdens den oorlog. Zeker hebt gij veel gedaan, maar wij, en duizenden met ons, hadden vurig gewenscht had gij veel minder gedaan. Later zullen wij u wel herinneren wat gij zooal verkeerd hebt gedaan. Wij houden zorgvuldig boek en verwacht u aan een beschuldigingsakt in regel. David. VAN ALLES WAT Aan mijnen vriend R. V. uit « Voor-uit ». —Wees niet boos op mij, Richard, ik ben en blijf uw vriend... daarom wil ik u vrij-waren van slagen. Moet ik mijn' vriend den tijger niet wijzen op zijnen weg?... Toen ge op 5 Mei aan Le Bien Public schreeft : « Zou het bisschoppelijk kapitalis-tenblad ons niet eens willen zeggen, welke arbeidersgroepeeringen voordeel bij den oorlog hebben? » toen moet ge dat hebben ge-vraagd in uwe onwetendheid over den toe-stand der arbeidersgroepeering Vooruit en het loftuitend verslag van broer Jan, op 4 Mei, niet gelezen hebben, daar waar hij zegt dat in 1914-15 Vooruit 1401 nieuwe leden won. Beschouwt gij dat soms als een «adeel ? Of : begint gij misschien ook al te denken, vriend Richard, dat Vooruit, nu het in een paleis woont, geen arbeidersgroepeering meer is? _ Ik wou u daarop attent maken, vriend Richard, voor Le Bien Public, onze vijand, u dat zelf aangewezen argument zou tusschen de beenen gooien. Waterhonden. — Ja, als echte water-honden, kersversch uit de vaart gekomen, zoo zagen er de arme darsewerkers uit verleden Zaterdag, na uren lang in den gietende regen op hun mager loon te hebben staan wachten. Onderdie menschen zijn er van aile soorten : jonge kloeke gezonde kerels, maar ook zwak-ken, zieken en ouderlingen. Enkelen wonen dicht bij het werk, velen ver af. Slijknat, moesten die dan nog altijd maar onder den stortende regen huiswaarts keeren, waar velen geen drooge kleederen vonden om zich te verschoonen. Men zegt ons dat die duizende menschen moeten betaald worden door slechts twee personen. — Het is bijna niet gelooflijk. Zijn er onder de toezichters niet eenigen te vinden bekwaam genoeg hieraan mede te helpen? Gemakken en thee a. u. b. Nog altijd geen thee, noch put voor gemak, Valt dat soms niet in den ingénieurs z'n taak ? Of vind hij 't soms zoo prachtig schoon A;s men oveial ziet de maan of de zon ? Komt baas, zwaait eens wat min uw stokje, Draait eens wat min met uw rokje. En, ge zijt ingenieur, teekent een plan Van een W.-C. voor acht duizend man. Doorke. Ze rijden weer. — Onze vrienden van Le Bien Public en Vooruit hebben weer op hunne stokpaardjes gezeten. Aanleiding gaf een schrijven van een zekere A. V., een manneke dat Nand wil nadoen en de loftrompet steken op de Moeder die hem ook een harer veelvuldige tepels geeft. Boffen is gemakkelijk, maar het is soms moeilijk er aan te beginnen. Het beste gaat het nog als men u het een of ander verwijt; dat hebben wij gezien aan sommige opkoopers, woeke-raars en bestuurders die in ons blad op de teenen getrapt werden. Allen gaven oogen-blikkelijk hoogop van hunne goede inzichten en deugden. Maar hoe nu als men u niets verwijt? Wel, dan vindt men maar zelf het een of ander verwijt uit en antwoord daarop. Zoo doet ook A. V. in Vooruit. Hij zegt dat hij en zijne bent-genooten voor barbaren uitgescholden worden, en dit geeft hem gelegenheid te boffen op de kunstvertooningen, de voordrachten, en al de goede werken die zijne partij gesta-dig doet, waaronder den onderstand aan de werkeloozen, enz., enz. « Halte-la ! zegt Le Bien Public. Hebt gij vergeten dat den onderstand aan uwe werkeloozen uitgedeeld, niet gegeven is door de socialistische partij, maar voortkomt van de inleggen die de leden gedaan hebben om zich tegen werkeloosheid te verzekeren? En dat, toen er geen zaad meer in dat bakje was, het geen moeite gekost heeft om de stad te doen tusschenkomen ? » Verder herinnert het blad er aan dat het dank aan hem is, dat de groote meerderheid der werkeloozen, (die Vooruit van allen onderstand wilde uitsluiten omdat zij niet bij hem ingelijfd zijn) toch ondersteund werden — wat waaris. Maar wat niet waar is, dat is dat men de leiders van Vooruit de naam geeft van « barbaren ». Wie zou zulke « chike » heeren zoo een leelijke naam geven? Zij staan integen-deel met al het ander « chic » volk op zeer goeden voet, wat blijkt uit het publiekdat het Feestpaleis gestadig bezoekt. Darsewerkers

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De waarheid: socialistisch weekblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1906 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes