10e Jaargang, Nr 25 JPrijs : 8 Gentlemen. Zondag 24 Juni 1917 DE WAARHEID Qrgaan van den " Vrijen Socialistenbond „ Slechts hij die de vrijheid van anderen liej heeft is die zelf waardif* ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: 8n De Wifte, Verspyenstraat,10, Gent ABONNEMENTSPRIJS': Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 raaanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr, 5-00 — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen wordan pplaatst volgens ovarennkomst le omwentelinî in de Staathuishoudkunde In de ariikelen Naar een nieuwe maat-:happij, verschenen in de nrs 34, 35 en 36 an De Waarheid 1916, toonden wij aan : oe na aile langdurige oorlogen c e maat-:happij een geheel andere werd in staat-undig en staathuishoudkundig opzicht. Wij schreven daarin onder meer het vol-ende : « Het is bijvoorbeeld in dezen oorlog ge-leken dat het den Staat niet onverschiliig an zijn met welken tak van voortbrengst de îwoners zich bezig houden. Een land dat ijne kinderen niet kan voeden met de voort-rengst v<an eigen bodem, looptgevaar uitge-ongerd te worden, en wie geen oorlogstuig enoeg zelf kan vervaardigen, zou, in geval m afsluiting zijner gemeenschapswegen, ch op genade en ongenade aan den vijand loeten overgevçn. » De Staat, wiens eerste en voornaamste iak het is te waken op zijn bestaan, zal b. v. iet meer toelaten — zooals het in Engeland geschied — dat de landbouwbevolking jor.meer dan de helft naar de steden wordt ;lokt om in de nijverheid katoentjes en achienen te vervaardigen voor het buiten-nd, en men zal de boeren, tuinlieden, enz. et meer naar willekeur laten bescbikken /er den grond om nijverheids-en luxeplan-n te teelen. » De grond, die in tijd van nood allen ioet voeden, zal daartoe moeten geschikt smaakt worden, en daarvoor zal regeling ch opdringen, regeling in den landbouw, jverheid, handel en financie. » Maar dat is de dood van de persoonlijke ijheid, zal men zeggen. » 'Zeker, dat is de dood van die vrijheid die ij sedert een goede honderd jaren hebben :f gekregen, en waarvan Engeland het eaal was. Nergens toch wasde persoonlijke ■ijheid grooter. Ieder kwam, ging en deed tar wat hij wilde, zonder aan politie of wie :t ook zij aangifte te doen.Nergens bemoeide ; wet zich minder met het individu, en wij e geleerd hebben dat die regeering de ;ste is die ^en het minst voelt, zagen in ;t Engelsch Staatstelsel het ideaal, voop )over ten minste het geboren Engelschen îtreft. Voor Ieren, (ndiërs, enz., is het niet >o aanlokkelijk. » Gedeeltelijk terugkomende op dit groote vensvraagstuk, inonsnr10van 11 Maartl.l., tider den titel : Vrijhandel of bescherming, :hreven wij toen : « Engeland kon zich de weelde veroorlo-en nijverheids- en landboiiwartikelen vrij an rechten te laten binnen komen, althans oor zijne eigene bevolking. (In de koloniën eerschte een ander stelsel). » In de grootnijverheid had het land gedu-:nde meer dan honderd jaren om zoo te îggen geene mededingers. Het stond tôt ver een dertigtal jaren aan het hoofd, was e andere landen ver vooruit, en zijne nijve-lars waren de groote leveranciers voor de eheele wereld. » Hunne Europeesche mededingers waren enoodzaakt hunne machienen en gereed-:happen van hen te betrekken. Eene mach-ge handelsvloot, zoo talrijk als die van aile verige Siaten te samen, vervoerde de voort-rengselen met gemak naar aile windstreken. » Het goud vloeide overvloedig in de kas er kapitalisten en kon deze toelaten aan de ischen der werklieden, die te recht ook een eetje van dien overvloed wilden genieten, )e te geven. Soms schoorvoetend en niet zonder tegenstand, omdat duivelszakken nooit vol zijn, maar met loven, bieden en strij-den, veroverden de Engelsche arbeiders zich een toestand welke hen niet zonder reden door de overige Europeesche arbeiders be-nijd werd. » Eu immer klom alom de vraag naar Engelsche waren, zoodat tientallen jaren lang de Engelsche nijverheid zich altijd meer en meer kon uitbreiden. En om de noodige arbeidskrachten te vinden.werd de algeheele vrijhandel voor levensmiddelen ingevoerd, ondanks het groot verzet der landlords, die wisten dat zij dan hunne landbouwers zou-den verliezen, die inderdaad bijna allen naar de steden en nijverheidscentrums afzakten. » De landlords waren gedwongen hunne iandouwer, te veranderen in schaapsweiden, waarvoor de Engelsche grond en klimaat uitermate geschikt is, daar de Engelsche scha-pen de fijnste wol ieveren van geheel de wereld. » Wij voorspelden toen dat de kwestie der landbouwbescherming voortaan de zorg zou uitmaken van aile wijze Staatslieden, en wij /oegden er bij : Dit voorspeld ons omkeerin-gen in de Staathuishouding waarvan wij nu tiog geen gedacht hebben. Veel vroeger dan wij verwacht hebben schijnt die voorspelling zich te verwezenlijken. Lloyd George komt een wetsontwerp neer [e leggen dat luidt : 1° Een minimumprijs voor de voortbrengst /an graan zal ingevoerd worden voor geheel jroot-Britanje van af 1918,gewaarborgd door tiet gouvernement, welke zal loopen tôt 1923. ^oor het eerste jaar wordfdien prijs bepaald Dp 60 shellingen het quarter. (Vô.6r de oorlog ivas de prijs 27 à 28 shellingen). Het tweede aar 55, het derdé 50, het vierde 45 tôt in 1923. Dan zal men zien of men dien prijs moet /erhoogen of verlagen. In geval van ovev /loed, als het graan neiging zou vertoonen e willen dalen, zal het gouvernement aan le vastgesteide prijzen al het graan opkoopen. 2° De boeren van hunnen kant zullen lunne arbeideTs een minimumloon betalen /an 25 shellingen per week. 3° De pachtprijzen zuilen vastgesteld wor-len^looreene Çommissie, benoemd door het joevernement en genomen uit onafhanke-ijke personen. Het zal aan de landlords verboden zijn de aachten te verhoogen. Aile betwistingen of aneenigheden tusschen pachter en eigenaar zullen door die Çommissie beslecht worden. 4° Wanneer ergens parken of weiden zijn, of braken grond, en een boer heeft behoefte aan dien grond om graan te verbouwen, dan moet de eigenaar deze afstaan. Dat is in het kort de inhoud van 't ontwerp. Maar, zal men zeggen, een ontwerp is nog geen wet en de Lordskamer, die in Engeland reeds zoo dikwijls demokratische wetten ver-worpen heeft, zal ook deze verwerpen. Inderdaad, daar ware voor te vreezen, maar daaraan heeft Lloyd George ook gedacht, en daarom een tweede wetsontwerp neergelegd, waarbij de Lordskamer afgeschaft wordt en vervangen door een Senaat, gekozen door het volk. Men weet dat deze Kamer is samengesteld uit twee derden erfelijke leden. Het lidmaat-schap gaat met de titel en de « heerlijkheid » over van vader op zoon, en bij gebrek aan zonen op een neef. Het andere derde'der leden wordt benoemd door de Lordskamer zelf in overeenstemming met het ministerie, en bestaat voornamelijk uit bisschoppen, bankiers, groothandelaars en nijveraars, dus uit geldlords die het natuurlijk altijd eens zijn met de titellords. Sedert lang was die almachtige Lordskamer een doorn in het oog van aile vooruit-strevende Engelschen, en het lijdt bijna geen twijfel of onder den inv.loed der oorlogsge-beurtenissen en de huishoudkundige hervor-mingen die zich onwedêrstaanbaar opdringen zal de wet er door gaan. (Wordt voortg.) VAN ALLES WAT 9 — «Droomen die werkelijkheid worden.» — Vooruit's Nand moet, ten huidige dage, blijde uren beleven! Inderdaad wij lazen dezer dagen in zijne koloramen dat, volgens berichten, die hem, Nand, over Zurich gewierden, «men in Rusland naar de algemeene ontei-gening gaat: de toekomstige (!) Constitueerende ver-gadering zal beslissen de kroondomeirien, de klooster-landerijen en de bijzondere eigendommenten voordeele der arbeidersbevolking (?) te onteigenen. Met dit doel heeft de regeering een besluit uitgevaardigd waarbij de aankorp, de verkoop en het afstand doen van onroerende goederen verboden wordt» ?!? Wij vragen ons af wie de stumperds zouden zijn die nog eigendomraen zouden aankoopen welke op het punt staan onteigend te worden? De Russischeleiders hebben er ook al het hmdje van om hunne gaaïen met een kluitje in 't rioi te sturen, zou men zeggen. Indien die oriteigening, bij bngeval, toch doorging ware het zaak voor de beheerders van «Vooruit» en hunne garde, om daar aan een postje te geraken! Het nut der vereeniging. — « Waarom m -et men vereenigd zijn?» vraagt gezel L. Blockeel, in de kolommen van Vooruit. En hij antwoordt zelf: « De bezittende klas wil trots ailes hare macht en » heerschappij behouden en houdt hiertoéNal hare » toegeëigende wapens machtig in de hand... » De hongerroede wordt haar verschaft door het » bezit van grond en bodem, werkgereedschap, haar » kapitaal en onze tnoeder de H. Kerk. ■ » Deze, de kerk predikt bestendig de onderworpen-» heid van de arbeiders aan dé meesters en door haar » dogma doodt zij aile kiemen van vrijheid, gelijkheid » en broederlijkheid in den mensch». Als men nu in voorgaande aanhalirig, eenvoudig de woorden «onze moeder de H. Kerk» vervangt door onze « moeder Vooruit » dan heeft men een treffend beeld van wat de«roode samenleving» te Gent ge-worden is, onder de meesterlijke voogdij der «be-heerende klas » aan wie de hongerroede wordt verschaft door het bezit van « Vooruits » grond en bodem, werkgereedschap, kapitaal, drukpers en onze moeder de « Sam. Vooruit». En «deze kerk Vooruit predikt bestendig de onder-worpenheid van de arbeiders aan de meesters en door haar dogma (van tucht) doodt zij aile kiemen van vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid in den socialist!» Weten de Jonge socialistische Wachten daar ook niet over mede te praten? Wanklank. — Een oproep tôt de werklieden om toe te treden tôt de roode syndicaten, wordt in Vooruit aldus beëindigd : « N. B. — Men kan zich aile dagen laten inschrijven in de bureelen van «Ons Huis», bij de geldomhalers die in uwe wijk rondkomen... enz.» De gaaïen houden het zich voor gezegd 't is te te leggen gelijk de kiekens. Margarine. — Wij lazen, dezer dagen, in een zaken-blad dat de uitvoer van margarine uit Holland eene ontzagwekkende uitbreiding heeft verkregen. Hij be-droeg in 1910: 47,000; in 1913: 71,750; in 1914: 80,000; in 1915 : 139,000 en in 1916 : 165,000 ton. De waarde in 165,000 ton in 1916 uitgevoerd, beliep tôt 140 millioen guldens (1 gulden = 2.11 fr.) De uitvoer in 1916 geschiedde bijna heelemaal ten bate van Engeland, terwijl, in 1915, Duitschland nog ongeveer 29,000 ton kon betrekken. Gestadig nog worden in Holland nieuwe fabrieken bijgebouwd of bestaande fabrieken vergroot. Wij stellen hier nu, onbevangen, de vraag, waarom niet een deel dier margarine ter beschikking van onze brave landgenooten wordt gesteld? Beleedigende ireronderstelling. — In de Nieuwe Gazet van Gent, doet Jef Van Extergem, namens de « Jonge socialistische Wacht vaji Antwerpen » een oproep aan « deze van Gent», om een kongres? te beleggen waarop men zou bespreken : lo. Onze werking voor den vrede (toe te lichten dooi de Gentsche afdeeling). 2°. Het nationaliteiten vraagstuk (toe te lichten dooi de Gentsche afdeeling). Ailes goed en wel, 't is de vraag « du berger à h bergère »... Maar waar gezel Van Extergem de païen te buiten gaat is wanneer hij schrijft : « De Jonge Wacht van Antwerpen zal desnoods hare kas wel ledigen om bij te dragen tôt het dekken der onkosten. » Wat stelthij zich dan voor? Maar indien de Jonge Wacht van Gent wenscht mede een congres in te rich-ten, heeft zij zich maar te wenden tôt «moeder Vooruit» en aanstonds zal in «Ons Huis» ailes kant en klaar wezen! Neen, Jef, men ziet het U wel aan dat gij een « sinjoor» zijt en van de Gentsche toestanden heelemaal geen benul hebt. Na 50 jaar ballingschap ! — De bladen meldden dat prins Krapotkin — eene brave anarchistische droo-mer — op 13 Juni te Petrograd is aangekomen. • Hij werd aan het station ontvangen door Kerenski, den nieuwen socialistischen minister van oorlog, alsook door eene militaire eeréwacht en door talrijke afge-vaardigden van werklieden vereenigingen. Russische toestanden waarvan Westersche Europea-nen niet veel beseffen ! Van eten sesproken Il Er zijn bitter weinig merschen, die sedert een jaar vet geworden zijn. Als we nu iemand ontmoeten die er gezonder en dikker uitziet dan vroeger, dan denken wij onwillekeurig dat hij teert en stneert ten nadeele van zijn tijdgenooten, dat hij zijn kelders opgekropt heeft met mondvoorraad en dat hij handel drijft in vieselijke namaaksels die hij voor geen geld ter wereld zelf zou verbruiken. Zien we, daarentegen, iemand die vermagerd is, dan hebben we denzelfden indruk alç wanneer we vôor een man staan met een rafelinge plunje: dat het een eerlijk man moet zijn, iemand die niet sjachert'of niet knoeit, maar die heldhaftig met honger gaat slapen. .De eerlijke menschen moeten in ons land vrij talrijk zijn, als men hun eerlijkheid naar hun rnagerheid oordeelt; want, zooais hoo-ger gezegd, bijna iedereen is vermagerd. Hoe komt dat? Sommigen verzekeren, dat het is bmdat er nu minder aardappelen ge-geten worden — het schijnt dat men daarvan opzwelt. Anden.n beweren dat we verkwij-nen omdat het brood niet deugd. Anderen nog opineeren dat de verveling en de moe-deloosheid ons gestel ondermijnen, meer dan de ontberingen die we te lijden hebben. Jammer, maar dat nu al de eetwaren zoo duur zijn, anders zouden we eens terdege kunnen uitmaken wat voor onze voedinghet beste is, het vegetarier-stelsel of het vleeschverbruik. Waren, bij voorbeeld, de groenten nu goedkoop zooals verleden jaar — herinner u maar het deunfje der koopvrouwen : « Les chicorées vingt-cinq le kilo ! » en heel Brussel liep vol dikbuiken, dan zouden we de vege-tariërs een overwinning te boeken hebben. Waren de groenten duur en het vieesch goedkoop, en we liepen heele dagen honderd-kilomannen omver, dan zouden we degenen moeten in 't gelijk stellen, die zeggen dat alleen vieesch de noodige kracht en gezond-heid heeft. Nu weten we enkel en alleen dat we allen vermagefen, want er zijn nog spiegels om het ons te zeggen en de slagers hebben niets anders te doen dan ons op hun weegschaal te zetten in plaats van de ontbrekende ossen en kalveren. En'ik heb nog niet vernomen dat de vegetariërs beweerden dat zulks komt, omdat we nu meer vieesch eten dan vroeger. Er is nochtans heel wat gezegd en geschre-ven over dat vegetarisme, sedert dat onze oude vriend Pythagoras er mee begonnen is. Het stelsel heeft voor- en nadeelen, zooals aile stelsels. Het meest afdoende argument er tegen is wel, dat de mensch van aard geen graseter of vruchteneter is, hetgeen blijkt uit den vorm zijner tanden en de kort-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.