De waarheid: socialistisch weekblad

979 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 30 Juli. De waarheid: socialistisch weekblad. Geraadpleegd op 24 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/4x54f1nw7f/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

9e Jaargang. Nr 18. Prijs : 7 Centiemen. Zondag 30 Juli 1916 DE WAARHEID Orgaan van den " Vrijen Socialistenhond , Slechts hij die de vrijheid van anderen l.i.pf h.ppft. i.x die ?.ptf tnaardw. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR: P. De Witte, Verspyei^straat, 10, Gent ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden. fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen worden geplaatst volgens overeenkomst Leeninâ von 860,000 fr. non "Vooruit, sloor Schepen Anseele aan Beheerder Anseele Onze vriend Vindex, die zoo verliefd is op onze Stedemaagd, ontving gister weer een billet doux op het oogenbiik dat geheel onzen Raad van Redactie vereenigd was aan een banket van mosselen met frites. Het briefje was kort en éuidde aldus : Mijn jonge lieve Vindex, Kom onmiddellijk naar de Raadzaal. Neem pen en papier rneê. Ik heb een Greffier noodig. Wees allerhartelijkst gegroet. Stedemaagd. Niettegenstaande hij reeds sinds 18 uren niets meer geëten had liet hij pataten en mosselen in den brand en weg was hij. Wij zullen hem nu zelf aan 't woord laten: IN DE TAVEERNE Toen ik in de Raadzaal meende te komen schrok ik o ver de verandcring dieik alomont-waartie. In het gedeeite achter den Burge-meesterszeiel ontdekte ik den houten gevel eener oude Viaamsche Taveerne. Boven de deur hing er een kruik en een krans en daar-onder een uithangbord": «Taveerne der Waerheid. Hier tapt men clareti wyn. » __ Aan den ingang siond de Stedemaagd en wenkte mij om binnen te komen. « Ga zitten, Vindex, » zeide ze. « Gij hebt papier meê geb'racht en pennen? » « Ja, ailes in orde ». « Er zal te schrijven vallen, weet ge. Ik moet hier niet minder dan zeven per-sonen onderhooren en gij zult aandachtig luisteren, en vragen en antwoorden nauwkeu-rig noteeren. En nu ga zitten, vriend, wij be-ginnen. » Stedemaagd —Bode, laat de heer Anseele, schepen van finantiën binnenkomen. Schepen Anseele. — Ik groet U, Mevrouw. Wat verlangt gij van uw' dienaar? Stedem. — Heer schepen, ik wensch U te onderhooren over de leening van 800,000 fr., die gij toegestaan hebt aan de sam. maatsch. « Vooruit ». Hoe zit dat inelkaar? Schepen Anseele. — De zaak is zeer natuur-lijk, Mevrouw. De oorlog brak uit. Iedereen wenschte zijn geld terug. De maatschappij « Vooruit » was niet in staat om ailes direkt uit te keeren. Zij heeft machtig veel eigen-dommen, onder ander een Feestpaleis, en de maatschappij heeft dan zeer natuurlijk van het schepencollege, waarvan ik het onzicht-baar hoofd ben en M. Braun het zichtbare, buiten wete van den Raad eerst 150,000 fr. ontleend. En dat is later met toestemming van den Raad gestegen tôt 800,000 fr. Stedem. — Dat ailes vindt gij zeer natuurlijk, Heer Schepen? Ik heb daarover 'n ander oordeel. Gij kunt heengaan, Mijnheer. (Schepen Anseele af). Stedem. —Bode 1 Laat den Beheerder van « Vooruit » binnen komen. Beheerder Anseele. — Gij hebt mij laten roepen, Juffrouw. Stedem.. — Ja, Meneer Anseele. Ik wenschte te weten hoe het komt dat uwe Maatschappij die rijk is en machtig en volstrekt geen offi-cieel karakter draagt, hoe uwe Maatschappij het in haar hoofd krijgt geld ter leen te vragen aan de Stadskas ? Beheerder Anseele. — Dat is zeer natuurlijk, Juffrouw. Onze beheerder, Eedje Anseele, is Schepen van finantiën der stad Gent, en gij begrijpt zeer goed dat als er geldnood is in « Vooruit » onze Administrateur Eedje voor den spiegel gaat staan en hij eens vraagt aan Edward Anseele, de Schepen, of erzaad in 't bakje is op het Stadhuis. Stedem. — Dat is geheel wat nieuws en sedert het bestaan mijner Stad heb ik dat nog niet beleefd. Maar zeg mij eens verder, Mijnheer, waarom gij U niet gewend hebt tôt de Banken, om zulk een voorschot te bekomen. Dat ligt toch op den weg zulker instellingen en niet op dien van de Stad. Beheerder Anseele (angstig rondziende, bijna fluisterend). — Dat is zeer natuurlijk, Juffrouw. De Banken zouden ons tôt 6 % hebben doen betalen en de Stad leent aan 4 1/2 o/o. Stedem. — Gij kunt gaan, Heer Beheerder. (Administrateur Anseele af). Het gaat goed. Nu kennen we reeds het « waarom » ? Ik wil nu ook het « hoe » ? weten. (Tôt den bode). Roep den Schepen Anseele terug. Schepen Anseele. — Ik ben tôt uw dienst, Mevrouw. Stedem. — Het College van Burgemeester en Schepenen en vervolgens de Raad hebben die leening van 800,000 toegestaah. Hebt gij daarvoor ook de toelating bekomen van het Hooger Bestuur ? Schepen Anseele — Dat is ge.hee! natuurlijk, Mevrouw. Onze Schepen Anseele heeft zich daarover verstaan met Mr Edouard An-sèle, Volksvertegenwoordiger. Stedem. — Ik dank U, heer Schepen ; gij kunt gaan. (Schepen Anseele af). Bode ! roept mij den Volksvertegenwoordiger Anseele. Volksvertegenwoordiger Anseele (met een diepe buiging). — Gij deed mij, Mevrouw, de onuitsprekelijke eer aan om den wensch uit te drukken mij te zien. Mag ik weten waaraan ik die onderscheiding te danken heb ? Stedem. — Gij zijt door Schepen Anseele belast geweest te gaan onderhandelen met de Regeering, over de leening van 800,000 fr. aan « Vooruit » ? Volksvert. Anseele. — Niet belast, Mevrouw. Hij heeft mij dat zeer neêdrig verzocht. Stedem. — En gij hebt U gewaardigd, Edele en Machtige Heer, aan dat nederige verzoek gevolg te geven en gij zijt naar Brussel gegaan? Verder? Volksvert. Anseele. — Uw mond, Edele Maagd, vloeit over van waarheid. Ik ben inderdàad naar Brussel gegaan en heb daar gesproken met 2 Ministers. Wij hadden daar een vriendelijk onderhoud. De ministers waren hoffelijk, voorkomend en gulhartig. Ons onderhoud was uiterst intéressant. Het weêr was dien dag prachtig, en, na een fijn dîner en na een heerlijk geurige Havanna waren wij juist van plan om een ritje in het bosch te doen, toen... Stedem. — Laat dat dîner, dat riije en al die bijzaken maar weg, en kom maar direkt op de kwestie. Ik wil ze U trouwens verge-makkelijken. Zeg mij eens ronduit, zonder dîners, zonder sigaren, zonder ritje, zonder schoon weêr, hoe het Komt dat gij, socialis-tische volksvertegenwoordiger, van 2 kleri-kale ministers bekomen hebt dat zij de han-delingen zouden goedkeuren en wettigen van het antiklerikaal Gentsch Schepencollege en zelfs de onwettellijke handelingen door dat college gepleegd, met hunne autoriteit zouden dekken. Geen omwegen niet waar; ik heb al te dikwijls diplomatieke taal ge-hoord en iedereen kan nu nagaan wat die taal beteekent. Ik wil de waarheid weten! Hoe komt dat? Spreek! Volksvert. Anseele. — Welnu, Edele Vrouw, ik zal trachten zoo dicht mogelijk bij de waarheid te blijven ; maar mijn geheugen wordt zwak. Ik zou kunnen falen. Op voorhand vraag ik om verschooning voor moge-lijkc vergissingen. Stedem. (ongeduldig). — Ter zake! Volksvert. Anseele. — Vooreerst heb ik naar Brussel meêgenomen mijn vriend Eylen-bosc^ van Het Volk, en ik heb hem aan de Ministers gepresenteerd. Ik voerde het woord en hij zweeg, en hij knikte maar altijd voort zooals ik hem dat hadvoorgespeld. Ik heb niet gesproken, noch over Vooruit, noch over het Schepencollege. Wij hebben ons gepresenteerd als de lasthebbers van de Cooperatie-ven. Ik heb den benarden toestand geschil-derd van Het Volk, van Chempostel en van Vooruit, en zoodoende kreeg ik in princiep voor de stad de permissie om ze allen te hel-pen. Ik heb mij echter wel gewscht van te zeg-gen dat Vooruit 800,000 fr. zou krijgen, HetVolk 30,000 en Chempostel 10,000 fr. Gij brgrijpt nu ook, Mevrouw, toen er kwestie was van Het Volk, de stad Gent onmiddellijk de toelating kreeg om te be-schikken over de fondsen die disponiebel waren van de leeningen om bij wijze van voorschotten aan de maatschappijen Vooruit en Het Volk dezen in de gelegenheid te stel-len de door hun leden gestorte gelden terug te even. , Stedem. — Gij kunt gaan, heer Volksvertegenwoordiger. -- (Volksvertegenwoordiger Anseele af). (Tôt den bode). Roep mij den Schepen Anseele ! Schepen Anseele. — Mevrouw, is er nog iets ten uwen dienst ? Stedem. — Welke waarborgen, Heer Schepen, heeft de Stad ontvangen voor die reus-achtige som van acht honderd duizend frank die gij aan « Vooruit» geleend hebt? Schepen Anseele. — « Vooruit » heeft ons in waarborg gegeven 6000 aandeelen Tissage et Filature Réunis ; 4000 aandeelen Nouvelle Linière du Canal en 1612 aandeelen Bank van den Arbeld. Stedem. — 't Is goed, Heer Schepen, gij kunt gaan. (Schepen Anseele af). Bode, laat de beheerder der Filature et Tissage Réunis binnenkomen. Beheerder Anseele (een valies openleg-gend). — Oaze fabriek, Mevrouw, stelt zich ten uwen dienst voor aile leveranties in aile geweefsels, in aile tinten en kleuren, in aile... Stedem. — Houdt op man ! Daarvoor heb ik U niet geroepen. « Vooruit » begit van uwe maatschappij 6000 aandeelen aan 100fr. nominaal. Wat staan die nu gekwoteerd? Beheerder Anseele. — Moeilijk om zeggen, Mevrouw. Er bestaat geen officieele Beursen slechts na den oorlog zullen wij weten wat die papieren waard zijn. Stedem. — Hebt gij zelf ook van die waar-den in uw' portefeuille ? Beheerder Anseele. — Ja, zoo veel als er geeischt worden voor mijn ambt van Beheerder.Stedem. — Gij kunt gaan. (Beheerder Anseele af). Bode, roept mij den Beheerder van de Linière du Canal. Beheerder Anseele. — Ik groet U Mevrouw en wacht uwe orders. Stedem. — « Vooruit » bezit van uwe Maatschappij 4000 aandeelen à 100 fr. Wat zijn die aandeelen waard voor den oogenbiik ? Beheerder Anseele. — Oh ! het is eene uit-stekende waarde, Mevrouw. Zijt gij belust er eenige van over te nemen ? Ik kan ze U voor-deelig ter hand doen. Stedem. — Dank U voor het aanbod. Ik vraag U wat ze waard zijn? Beheerder Anseele. — Moeilijk om bepa-len. Geen officieele kwoteering. Ailes ligl stil. Na den oorlog, als ailes zal hernemen; I kunnen wij rekenen op een stijging van den koers. Een uitstekend placement, geloof mij. Wil U er niet eenige van ? Stedem. — Hoeveel bezit gij er zelf van ? Beheerder Anseele. — Juist zooveel als de statuten voorschrijven om mijn ambt te ver-vullen van Beheerder. Meer kan ik niet. Ik ben maar een werkman, moet ge weten. Stedem. — Goed ! Ik dank u. (Beheerdei Anseele af). Bode, roep mij den Administrateur van de Bank van den Arbeid. Administrateur Anseele. — Gij hebt mij laten roepen, Mevrouw ? Stedem. — Wat zijn de aandeelen waard die « Vooruit » van U bezit ? Deze maatschappij heeft ervan 1612 in pand gegever aan de Stad, met nog andere aandeelen van atidere maatschappijen om eene leening te dekken van 800,000 fr. Zeg rryj, wat zijn die papieren waard. En hoeveel bezit gij er var in uw eigen portefeuille? Administrateur Anseele. — Wat ze waarc zijn ? Dat kan geen mensch met zekerheic zeggen. Hoeveel ik ervan bezit? Juist het ge tal die er noodig zijn om mijn ambt var Administrateur te vervullen. Stedem. — Gij hebt gedaan, Mijnheer (Administrateur Anseele af). Bode, bedank die Heeren Schepen, Volksvertegenwoordi ger, Beheerders, enz., enz. Zeg hun dat ?.<. mogen naar huis gaan. Kom hier, Vindex. Gi weet dat de Stad een leening gaat aangaai met de Gentsche Banken voor een bedraj van 5 miljoen à 4 1/2 °/0. De uitgifte za gebeuren tegen 97 lj2 dat maakt dus iets wa van 5 35 %, met de commissies, drukkostei enz., zal dat zoo iets worden van 5 1/2. Di Stad betaalt aldus voor de 800,000 fr. di « Vooruit » nu in handen heeft 5 1/2 en ont vangt in de plaats 4 1/2 %. Hoeveel zal da verschil jaarlijks beloopen? Reken eens uit Ja, mijne aangebedene. Dat wordt zoo iet van SOOO fr. per jaar verlies voo de stad. Stedem. — Vindex, zeg het nog eens aai den geheelen Raad, dat hij mij later zal reken schap te geven hebben over zijn rentmees terschap. Voor gelijkvormig afschrifi Vindex. +. VAN ALLES WAT De gelukkigen der aarde. — Als er menschen zijn di den druk der huidige tijden niet gevoelen, zijn het w< onze vrienden van Vooruit. Voor hen is de oorlogstij eene onophoudende kermis. Bezoekt onze tentoonste ling, elke klas heeft hare dagen! De standen worde zorgvuldig gescheiden! Kapitalisten van eerste klas : Donderdag, Vrijdag e Zaterdag namiddag. Van tweede klas : Zondagen Maai dag. De arme wroeters den Dinsdag en Woensdaj; aldus is het «chic» volkzeker door geen vuile vodde aangeraakt te worden. Komt naar onze concerten, naar ons tooneel, na; onze cinéma! Komt dineeren in onze restaurant; drinl ons triomfbier, rookt onze sigaren aan 25 centiemei beklimt onzen toren, 5 centiemkens maar! Zet u daar op ons terras, schoon muziek en lekkere drank! Aanschouwt 's avonds onze elektrische verlicl ting, enz. enz. Zijn dat niet de ware gelukkigen der aarde, die in ee tijd als deze op niet anders moeten denken als op fee vieren, en het kunnen laten duren zoolangzij willen? Men weet iinmers dat zij het feestvieren maar bego: nen waren voor twee maanden, maar gezien het plezi en profijt hebben zij besloten voort te doen tôt in Se tember, als wanneer de winterfeesten zullen beginne Waarlijk, men zou zeggen dat het Aardsch paradi aan de werklleden altijd voorgespiegeld, daar ree< tôt verwezentlijking gekomen is. Gelukkige stervelingen! Een onbesu'sde kerel. — Vooruit's Moritz, de uitsta Iingen van « Lux electra... » in zijn tentoonstelling b spreki-nd schrijft : « Hoe !ang zal het nog duren eer het stadsche wer mansgezin zal profiteeren van dat zoo prachtige (ele

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De waarheid: socialistisch weekblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1906 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes