De waarheid: socialistisch weekblad

1127 0
21 januari 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 21 Januari. De waarheid: socialistisch weekblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/3n20c4tx4t/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

10e Jaargang. Nr 3 Prijs : 7 Gentlemen. aaaKaMMaagra^gams i1 m mmmÊmaBaaBm&œmÈimvtvmf*iva>-js ngrxaet • Zondag 21 Januari 1917 DE WAARHID Urgaan van den " Vnjen Socîalistenhond „ Slechts hij die de vrijheid van anderen lief heeft is die zeif waardig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR : P. De Write, Verspyenstraat, 1@, Qenf Ver fuit w o o rdeHJU: Uitee-ver ABONNEMENTSPRIJS : Voor 3 maanden, fr. 1-25. Voor 6 maanden fr. 2-50. Voor 1 jaar fr. 5-00. — Op voorhand betaalbaar. — Annoncen worden geplaatst volgens ovareenkomst In den slansenkuil V. Laten wij hier, even in 't voorbijgaan, vast-stellen, hoe Nand verstomt van het oogen-blik dat De Waarheid, eene vreeselijke drake met drie koppen : het verleden, het heden en de toekomst, hare stem verheft. Zelfs de drie Gentsche slangen « die venijn braken » De Gentenaar, Kleine Patriot en De Landwacht, hebben hun gesis gestaakt, en zijn hais over kop met Nand in hun politiekers krochtjes weggedoken. Daar waar de politiekers en de waarheid elkaar ontmoeten, gebeurt onver-mijdelijk één van de twee volgende dingen : ofwel de waarheid wordt schandig in den put gestopt, ofwel de politiekers moeten het hazenpad kiezen 1 * * * Het instellen der Evenredige Vertegen-woordiging met het beruchte quorum vas, staatkundig gesproken, het derde ongelu.. der werklieden, het tweede der middelklas en het eerste der grootburgerij van Gent. Het moest en het moet ons staatkundig steisel, langzaam maar zeker, bij de werklieden, de kleine en zelfs de grootburgers in een volslagen toestand van diskrediet en vonlfèaàéffrig"«5rtiigen; waar aan uiets fiïetr verhelpen is. Want het leverde zonder beroep de open-bare machten en besturen uit aan deze politiekers, die van de Staatkunde een ambacnt of een stiel hebben gemaakt, en juist daar-dobr, langs om meer, van de ware nooden en behoeften van het volk zijn vervreemd geraakt. Die politiekers weten hunne belan-gen niet wijselijk in evenwicht te brengen met dezen van het volk en vallen er alzoo gestadig mede in botsing. Maar om die bot-singen te ontwijken, vinden zij maar steeds nieuwe kunstgrepen uit om den dag van heden te kunnen doormaken, zonder er zich over te bekommeren dat zij aldus, verre van de sociale vraagstukken eene min of meer voldoende oplossing te geven, integendeel ze meer en meer verwarren en verergeren. In hunne ovèrtuiging, hebben zij met al die maatschappelijke vraagstukken niets anders te doen als ze, bij middel van toover-formulen, op de lange baan teschuiven: zij spelen een spel, een langdradig en verzette-lijk spel, met twee of drie tegenpartijen, een spel dat de fijnste spelers beloont met aan-zien, ambten, gezag, geld en goed ; en hoe min de harfstochtelijke belangen van andere menschen daarbij gedijen, hoe min deze daarin bevrediging en gemoedsrust vinden, hoe meer der politiekers loopbaan zich uit-strekt en ailes overheerscht. Het ideaal van die politiekers is, van in den grond, ailes te laten zooals zij het ge-vonden hebben, omdat zij, in den grond, ailes zoo goed vinden voor hunne persoon-lijke doeleinden! Ondertusschen bedekken zij hunne voor-name onvrùchtbaarheid met schitterende redevoeringen en bombastige wetsontwer-pen.En terwijl broeit en groeit het verbitterde wantrouwen der menigte en pakken de sociale donderwolken zich te zamen ! * * $ De eenige maatschappelijke stand die hier zou moeten ingrijpen hebben, omdat hij alleen de hiertoe noodige hulpmiddelen, goederen en kennissen heeft, of moest hebben, was en is de grootburgerij. Maar, jawel, die had noch lust nocli tijd ! En de weinigen die het gevaarinzagen, konneh tegen de ge-organiseerde politiekersbende, met hunne <7«<?/-w/tt-vertegenwoordiging, niets uitrichten. « Mer. heeft het wel kunnen nagaan met b. v. de ijdele poging van den Vlaamschen Blok, poging welke wij in de gemeentekiezingen van 1911, naar de mate onzer krachten hebben voorgestaan. Noch werklieden, noch klein, noch grootburgers begrepen, iets van die proefneming. Al wat zij inzagen was dat « hunne stem niet mocht verloren gaan » !— Och ! arme, welke prachtige uitslagen heeft het « niet verloren gaan dier stem » hen niet opgeleverd ! Nu, in deze benarde tijden, zijn zij nog blij dat de toenmaals versmade Waarheid het koolblad van den « Vlaamschen Hutsepot » daar nog is om hun toe te laten hun verkropt gemoed eens wat lucht te geven ! * îfc * Maar die troostelooze uitslagen hebben één zeker gevolg gehad : het wantrouwen en den wrok bij de werklieden en kleinburgers scherper en dieper nog te maken, en dus ook de maatschappelijke oneenigheid en wrevel ! En daar ligt het groot gevaar voor de toekomst.Hoe kon het vertrouwen der menigte in de huidige maatschappij hersteld worden? De ware taak van een leidenden stand — die oprecht leiden wil — is van al die knepe-:igc pclitkkcrs met hunne staatkundige spitsvondigheden of vernuftige kunstgrepen op zijde te zetten, en zelf houvast te krijgen op de driftige, opgewonden en wantrouwige gemoederen der werklieden en kleine burgers. Wat de rijke klassen, welke toch de beste aangelegenheden van het maatschappelijk bestaan voor zich bezitten, nu voor ailes te doen hebben, dat ware zich zelven en hun bestaan te verrechtvaardigen. De grootburgers hebben te bewijzen dat zij, inderdaad voor wat anders dienstig en nuttig zijn, als om te genieten. Zij moeten, grootmoedig, met hunne personen en goederen instaan voor wat zij genoten hebben en nog genieten. Dat is de eenige weg om dit maatschappelijk wantrouwen den kop in te drukken. Oh ! de gemakkelijke dagen zijn voor de beheerders d&r menschelijke samenleving voorbij ! Indien er nog beheerders" en eige-naars zullen blijven bestaan, en een bestu-rende en leidende stand, dan, ten overstaan van de nieuwerwetsche menigten, gevoelig, beoordeelend, prikkelig, onderzoekend tôt vittens toe, zooals nog geen volksstanden immer voorheen, in de geschiedenis voor handen waren, moeten de beheerders en de eigenaars bereid wezen om zich voor te doen als wijs, bekwaam en helfdhaftig — boven al wat zich vroegerals aristokratisch (1) heeft aangesteld. De andere oplossing van 't vraagstuk — indien men het eene oplossing noemen mag — is berusting... in de sociaal démocratie. Een van de hoofdvereischten hier te Gent en, in 't algemeen in Vlaanderen was dat die voorgewende aristokratie zich de taal der werklieden en kleinburgers moest eigen maken. Maar dat zelfs scheen hun nog te veel ; en 't was toch nog zoo weinig in ver-houding van de grootsche taak welke op haar, natuurlijker wijze, steunen moest. 't Is in 't licht van die toesianden dat De Waarheid, de toekomende week, den vier-den akt van het maatschappelijk melodrama waarvan de vier eerste akten, hier te Gent, vôôr den oorlog werden afgespeeld, in korte trekken voor de verbeelding onzer stadge-nooten zal doen herleven, ter stichting en bekeering van hen die deriken kunnen. Sphinx. (1) Aristokratie komt van het Qriekscli kralia = raaclit, ariston = der besten. VAN ALLES WAT Sfttken onder water. — Le Peuple Belge, een socialis-tiscForgaan, dat thans te Parijs verschijnt, komt op voor het toezicht der Kamers op het beleid der Bel-gisc'ae staatkundige aangelegenheden! Zich tôt de Belgische volksvertegenwoordigers rich-tenri", schrijft gezel A. Huyssens : « Overal waar een menschelijk wezen geroepen is om ;en ander te bevelen, telkens eene individualiteit of e fie beperkte groep individuën over anderen recht op l.iven en dood, of om minder somber te zijn,- de bov'.nhand heeft, is het noodig dàt de zwakke ge-steund worde en dat hij in ct-n on?ijdig organisme hixlffltyjnde tegen dwaling of meflschelijly; cnrechtvaar-digiipid. » 't is maar goed voor gezel Huysscss* dat hij geen lid '.s van « Vooruit » of anders zou het reeds suizen van « buiten! buiten! »; want hij zou aanstonds op het zwart boekje staan als verdacht van Eedjesschen-nis. Inderdaad, in « Vooruit » heeft men heel tegen-overgestelde beginselen, namelijk dat desterken moeten gesteund worden tegen de zwakken. Vandaar immers het bondgenootschap met de katoen- en vlas-barens!Nu is het slechts naar de kroon van Emiel Vander Veidtt-dat hij steekt, en dat is nog zoo erg niet! Inderdaad schijnt gezel Huyssens er den brui om te geyen dat'gezel VarrJer Velde tha^s deel maakt van het Belgisch ministerie, en dus « socialistisch » toezicht kan uitoefenen in bedoelde staatsaangelegenhe-den.Gezel A. Huyssens blijkt dus van meening te wezen d t de b.ezichter E. Vander Velde zelve wel onder lïezicht dient gehouden te worden. Met zulke princiepen, gezel Huyssens, zult gij het in de « partij » niet verre brengen. Het zal alleens niet noodig wezen U nog als lid van « Vo; ruit » te laten voorstellen. Met kerels die spreken van in een onzijdig organisme — of al ware het maar bij De Waarheid — « hulp te gaan vinden tegen dwaling of menschelijke onrecht-vaardigheid » heeft men in dit modelstaatje niet te doen ! / Roode wetenschap ! — Nand, verder de trom roffe-lende voor de Hoogeschool van den Arbeid(?) die, volgens zijne jongste bekentenis, ook bestemd is to make money in de kassen van Moeder « Vooruit », drukt onder anderen : « Qe praktische werken op aile gebied, als samen-werking, onderlingen bijstand, vakbeweging enz , ver-gen zoo goed als van zelfs een hooger theoritisch onder-wijs, omdat ailes tôt zijn toppunt te voeren als beginsel en als sfAv/dorganismen. » 't Is hetgeen onze Hoogeschool op praktisch gebied zal doen met hare sociaiistische leergangen! » Dus de wetenschap die daar aan de gaaien zal inge-pompt worden moet socialistisch zijn! En wij die meenden dat de wetenschap noch par-tijen noch godsdiensten kent en maar alleen de waarheid betrachten moet en mag. Nu bekent Vooruit openlijk in zijne kolommen dat hij, desnoods, voor zijnen rooden winkel de waarheid in den put zal stop-pen, als die waarheid met zijn roode dogmas niet over-een komt. Maar 't is juist dat wat hij en zijne blauwe bondgenooten aan de katholieke scholen verweten, ze tevens beschuldigende van fanatieke gele geloovers te kweeken. En Vooruit doet juist hetzelfde in tegenovergestelde richting: hij kweekt bekrompen fanatieke roode geloovers. Arme menschheid die van zulke kwakzalvers ver-dokterd wordt. Men zegt dat de katholieke provincieraad zinnens is die Hoogeschool van den Arbeid (?) eene toelage te verleenen... Weet Het Volk ons daar wat licht over te verschaffen ? Het standpunt van " Het Volk „. — Het Volk, christen werkmansblad, drukte het volgende in zijn nummer van 16 December 1.1. : « Voor den oorlog werd in aile landen het vooruit-zicht aangemoedigd, en waarin zou die aanmoediging bestaan als in het nut en voordeel dat men er van ge-niet? Die opvatting deropenbare besturen ten opzichte vanhetvooruitzicht is met den oorlog niet veranderd. » Het Volk werd met die opvatting door Vooruit ferm geluk gewenscht. Als de roode vos de passie preêkt, gele boeren wacht uwe ganzen! Die opvatting is inderdaad verre van die van een christen te wezen. Laat ons zien wat de wijsgeer Schopenhauer daar-over reeds bij voorbaat geschreven heeft : I « Het protestantisme heeft het christianisme van den weg afgeleid en do^n ontaarden in een plat rationalisme, hetwelk eigenlijk samen te vatten is als volgt : God is een goedsmoedige vader die de wereld gescha-pen heçft opdat men er zich ter dege amuseere ('t geen meestal deerlijk tegenvalt) ; en die brave vader ver-bindt zich, bovendien, mits eenige gemakkelijke kar-weitjes, van later aan zijne min of meer getrouwe die-naars een hemelsch leventje te bezorgen nog veel prettiger dan het aardsche: het eenigste ernstig onge-mak is het binnengaan langs den kerkeput. Dat is mis-schien een aangename eeredienst voor dominés gehuwd en vaders van familie, zegt hij, maar 't is geen chris-tendom.» Christendom is de leering dewelke verkondigt dat de mensch reeds schuldig is van bij zijne geboorte en dat zijn gemoed niet anders zijn verlossing en zijn heil mag verhopen, als ten prijze der pijnlijkste offers door verzaking aan zijn aardsch geluk; dit beduidt door eene totale bekeering en omkeering van zijn menschelijk wezep. » fchristenen in dien zin zullen er niet veel meer zijn. Zulks bewijzen ook dewoorden van «Het Volk». Men mag nu de woorden van keizer Juliaan gezegd « den Apostaat » omkeeren en zeggen « Galiliër, ge zijt overwonnen! » Erv 't uitvverksçl? Een dolle, woeste, verwoede strijd van volken en vorsten om geluk op aarde ! Et Satan conduit le bal ! De oorlog heeft hieraan niets veranderd, zegt « Het Volk ». De duivel te Gent. — Ja, zoo staat er in Vooruit te lezen : de duivel woont te Gent, maar Mefistofeles heeft den deknaam aangenomen van De Waarheid. En VoorazYbeklaagt den Gentenaar, «die slang die venijn braakt» van bij De Waarheid te rade te zijn gegaan, ten propooste der roode Hoogeschool van den Arbeid . en der... stads- en staatstqelagen welke Vooruit voor die bewonderswaardige hoogeschool, waar volgens Vooruit it!f aan de gaaien «sociaiistische v eteu-scliap» (!) gaat ingepompt worden, in 't oog heeft : « Ah ! Gentenaar gij doet veel mis en uw houding, » stilzwijgend goedgekeurd door uwe partij, is wel » gevaarlijk en zij zal onthouden blijven voor de » toekomst. » Gij zoudt sterker gestaan hebben hadtgij gepleten » voor de subsidies aan onze Hoogeschool van den » Arbeid. » Van uw standpunt gezien, moest dat uwe roi ge-» weest zijn... » Dat wil zeggen in ander woorden, pleit gij voor onze toelagen en dan zullen wij tôt wederdienst bereid zijn of anders... En de belastingschuldige zal ,'t al betalen-'t Is wtl de politiek van Tammany-Hall, welke wij reeds meer dan eens aankloegen ; de politieke klieken die zich onderling steunen om het gemeenebest uit te zuigen. Eene onbedachte bekentenis. — « En daarvan (van de proza der Waarheid) maakt den Gentenaar gebruik om zijn blad te vullen, zonder te vermoeden dat de duivel (?) altijd met zijn listen en lagen behebt, hem in een valstrik gelokt heeft. » Nu weten wij waarom Vooruit zorgvuldig uit het vaarwater van De Waarheid blijft : hij is bang voor onze listen en lagen, die hem in een valstiik zou kunnen lokken !!! EnNand die verleden week nog schreef dat «Vooruit» ailes wil en durft. En nu gaat hij nog ten achter blijven bij Sinte Machiel ! Die stoeffer ! De klassenstrijd gewild. — « Daar in de Kamer komt de economische strijd in zijne voile waarheid aan het licht. Daar stellen de verdedigers der geldbelangen zich tegenover de arbeiders, die nu, willen of niet, begrij-pen moeten dat zij niets van de bourgeoisie te ver-wachten hebben en wat de veropenbaring is van den algemeenen klassenstrijd : kapitaal tegen arbeid. » Aldus lezen wij in Vooruit, boven het handteeken van Aug. Van der Brugge, secretaris van den Gent-schen metaalbewerkersbond. Zou gezel Van der Brugge dat niet wat nader willen toelichten en ons uitleggen als de arbeiders, willen of niet begrijpen moeten dat zij niets van de bourgeoisie te verwachten hebben, hoe het dan komt dat Vooruit's leiders in 1911 een kartel voor de gemeentekiezingen te Gent gesloten hebben ? Of stonden en staan wij hier misschien tegenover een kartel van naamlooze en samenwerkende kapitalisten tôt stand gebracht om hunne wederzijdsche gaaien te ringelooren? Loontje komt om zijn boontje. — Vooruit gaat ook al bij den duivel te rade. Inderdaad hij drukt : « Ha, de klerikale aristos moeten al dikwijls eene akte van be-rouw verwekt hebben, als zij nagaan dat het hunne initiale schuld, hunne allergrootste schuld is dat Ed. Anseele en zijne vrienden in 't college zitten. » Immers onze medewerker Sphinx herinnerde over acht dagen dat de Gentsche politiekers geen beter remedie aan de Gentsche burgerij hadden weten voor

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De waarheid: socialistisch weekblad behorende tot de categorie Socialistische pers. Uitgegeven in Gent van 1906 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes