Gazet van Lommel Algemeen Nieuws- en Aankondigiiigsblad yoor het Kanton Ne». rpelt en omstreken. GODSDIENST JLXUIAAVVXJI JL. 1 X.' A V.*. JK.M. W **. VADER LAND MOEDERTAAL ABONNEMENTSPRIJS : Vooraf betaalbaar Per jaar 2,50 frank. K. Y A N L E E M : u T-IMMERS DRUKKER-UI 'GEVER 7, KERKSTRAA f LOMMEL. AANK0NDI6INGEN : 10 centiemen per drukregel. Reklamen ..... 0,25 fr. Vonnissen ..... 0,50 fr. Aile bijdragen voor het blad moeten vôôr Vrydag middag ingezonden worden. t G. Z. J, C. Goclsdienstige Week DAOWIJZER Maart St-.Tozefsmaand — Lentemaand Zondag 15. — Oculi, of3eZondag van den Vasten. E vangelie van den Zondag : Jésus drijft een duivel uit. H. Longinus, was de soldaat, die Jésus' zijde doorstak op het kruis. Hij bekeerde zich en stierf martelaar te Gesai ia. Zijn lichaam rust in de Siiît Augustinerkerk te Rome. H. Zacharias, Paus. Maandag 16. — H. Heribertus, bisschop van Keulen. St Juliaan uit OLlicie, moest de schrikkelijkstemartelingonderstaan. Eerst werd zijn lichaam vaneen ge-scHein 1 en later in een zak by ser-penten gestoken en zoo in zee ge-worpan.H. Eusebia, abdis. Dinsdag 17. — H. Gertrudis, (St-Geertruide) was de dochter van Pe-pijn van Landen en van de gelukza-iige îtta. Na de dood harer moeder, trok zij naar het klooster te Nijvel, w: .u zij abdis word. — Dikwjjls wo 'dt der.e heilige met ratten onder haren staf en zelfs op haa>' l'chaam vooi':>e teld, omdàt menigeen haar u t om die vier-pootjes te ver- deîiféi H Patrilius, bisschop en patroon van ïei and. Toen hij nog kiitd was, werd hij uit Groot-Brittanje, zijn va-lerlafi'î, door roovers naar Ierlatid iebrac % waar hij de kudden moest hoede Doch na 6 jaren kon hij zijn ballingsoord ontvluchten, werd later lissc.hop en keerde terug naar Ier-land om er het Geloof te prediken. Bij zijne dood was bijns gansch 't land bekeerd. Woensdag 18. — H. Cyrillus, was bisséiop van Jeruzalem, toen de ipostaat Julianus uit haat van 't cliristendom, den tempel van Jeruzalem wilde heroprichten. Cyrillus herinnerde hem de voorzegging van Jésus, dat geen enkel steen op den anderoii zou blijven. En inderdaad eene aardbeving deed ailes wat de apoataat opgebouwd had. instorten. De II. Cyrillus werd om zijn Geloof verbannen en stierf in 386. H. Landoaldus, bisschop in de Nederlanden, in de 78 eeuw. Door Paus Martinus werd hij tôt mede-werker aan S. Amandus gegeven. Een deel zyner gebeenten rusten in de hoofdkerk van Gent. Donderdag 19. — H. Josef, voed-stervader van 't Kind Jésus en Brui-degom van Maria. Hij is de Patroon en Beschermer van de H. Kerk, van Belgie, van de christene huisgezin-nen en van de timmerlieden. Vrijdag 20. — De H. 5 wonden van Jésus. H. Wulfranus, apostel van Fries-land.Zaterdfg 21. — H. Benedictus, abt en stichter van de bekende kloos-terorde «de Benedictijnen. » Hij ver-liet de wereld als hij maar 14 jasr oud was en ging in eene wildernis leven. Door zijn heilig leven aange-trokken, kwamen vele moimiken tôt hem en leefden onder zijnen regel. Hij stierf op 63 jarigen ouderdom op den bei g Cassino. Woensdag 18 Maart, laatste kwar-tier.Nonkel Judocus' weermeter : Natte Maart Den boer veel zorgen baart HET YERMAAK De boog kan altijd niet gespan-nen staan, er is een tijd van wer-ken en ook een tijd van uitspan-ning. Het vermaak moet niet al-leen als eene vergelding van den gedanen arbeid beschouwd worden maar nog als eene noodza-kelijkheid. De geest zoowel sis het lichaam vergen zulks. Yer-geten wij noclitans niet dat het werk de uitsparming moet voor-al'gaan en dat deze in evenredig-heid moet staan met. den ver-richten arbeid. Dus een mensch die hard moet werken, heeftook "htop oen weinig meer rust dan hy, die een gemakkelijken oi' lichten arbeid moet verrich-ten. DeÏBensch is ?mn sîaaf ~n nog minder een dier, hij is zelï verplicht, volgens aile wetten, zijn stoffelijk en zedelijk bestaan te bewaren en te verbeteren. Helaas, vele menschen verstaan onder dit gebied verkeerd hunne verplichtingen, Sommige werken dag en nacht, zij" kennen hoegenaamd geene rust, hun streven lieeft geen ander doel dan schacheren en verzamelen. Geld en geld alleen is voor hen het ware geluk. Het verhevene doel des levens ontsnapt hen, de hebzucht is hun onafscheidbare gezellin, ook worden ze om te zeggen bij het u i t s c h o t des menschdoms gerekend. Bekla-gen wij zulke schepselen, voor hen zijn de schoonheden der na-tuur onbekend en het zoo vreug-devolle en innigefamilieleven is voor hen slechts een woord zon-der zin. Er bestaat ook n og eene soort van menschen wiens doel regel-recht tegen dat der vorige klasse instaat. Het zijn degenotzoekex^s. Hun leven bestaat in de verma-ken na te jagen, in te genieten. Deze klasse van menschen treft men bijzonder aan in de nijver-heidsstreken en in de groote ste-den. Immers daar vindt men ge-makkelijk de twee hoofdoorza-ken die tôt zulk leven aanleiding geven .- geld en vermaken. Deze soorl menschen zijn gemakkelij-ker dan de eerste, zij vinden nog vrienden in de samenleving om-dat de hebzucht van lien meer verwijdert schijnt, ofschoon deze zich onder een anderen schijn daarstelt Zij lokken hunne vrienden veelal mede op dezen schijn-baren bebloemden weg. Zij zijn slechts tuk op vermaak, zij geven vollen teugel aan hunne drif-ten en jagen blindelings het im-mer vluchtende geluk na. Om hun eigen toekomst of die der hunnen bekreunen zij zich niet of weinig. 't Vermaak alleen be-kleedt de eerste plaats in hun leven. De zucht naar 't genot verblindt hen, en zoo tuimelen zij voort in hun doelloos leven, altijd strevende naar meer vermaak dat hun immer ontvlucht. Waarin bestaat dan het vermaak, hetwezenlijke vermaak dat geest en lichaam uitrust en versterkt ? Dit ware vermaak, het eenige dat dezen naam verdient bestaat vooral in 't volvoeren zijner plichten. Wij treden hier niet in de opsomming der plichten. Ieder kent de zijne. Buiten dat innig genot dat men gevoelt na den volbrachten plicht is het nog niet alleen toegelaten maar zelf noodzakelijk nog eene eer-lijke uitspanning te nemen. Doch z'oeken wij deze niet in de ge-noegens welke geest en h art ver-drukken ; nemen wij ze ook niet gedurende den nacht, want de nacht is tôt de rust bestemd en de mensch ?.:iî iooit de w jiten i !<ît n ■ tin i <h- »r C od d<! n roekeloos omi ti 'deis lllll ii ' i —iiiiwh i i ■ Gemengd nieuws Het manneken uit de maan.— Een manneken dat denkelijk kers-versch uit de maan gevallen is en dat niemendalle kent van de toestan-den op onze planeet, zeevert in een liberaal blad : « Het land is de katho-lieke overheersching beu !» Als het land de katbolieken zoo moede is, waarom dan toch hernieuwt het hun reeds 30 onafgebroken jaren zijn verlrouwen ? Zou het manneken uit de maan daar niet een woordje uit-leg kunnen over geven ? Overigens, iets wat werkehjk goed is, wordt men niet beu. Maar, wat het land heu is en waarvan het teenemaalge-noeg lieeft. 't is de onverdrageiijse en hatelijke politiek der potsierlijke blauwe en roode komedianten, die net naar den ondergang zouden wil-len voeren. Datzal het land klinkend bewijzen in de aanstaande kiezingen met de katholieke meerderheid ge-voelig te versteiken. Sterfgevallen. — In welke maand komen er meest sterfgevallen voor ? Volgens de statistiek van 1912 was het dit jaar juist in de maand die minst dagen telt. Inderdaad in Fe-bruari 1912 stierven er in Belgie 11,246 menschen. Daarop volgt De- c mber met zoowat 10,032 sterfge-lien ; d_ andere maanden tellen er )in 1er dan 10,000 en het getal over-li 1 ■ le maand September bereikt .i n, ; <>f cyfer 7800. /eze bestatigingen worden i;a-taurlijï. met elk jaar waai bevonden. A izoo was in 1911 September de e gste maand : er waren namelijk i :;,781 sterfgevallen en Augustus • v am er die ht hij met 12,312 over-1 j i de n s : in deze twee maandeo was d ) geweldige bitte, die wellicht nog ii elks geheugen is. De miïicianen van 1914. — 1 e miïicianen der klas van 1914 zul-1 n hoogst waarschijnlijk binnen ge-r .epen worden tegen 15 September ainstaande, behalve dezen van de l;3reden artillerie, die denkelijk e::rst tegen 14 December zullen moe-t n optrekken. Krygisgebouwen. — De heer Luniater van oorlog heeft bevolen oit de volgende werken bij hoog-(iringendheid in de provincie Lim-burg zullen uitgevoerd worden : Te Has3elt, vergrooting der ka-z rn van Herckenrode ; bouw eener 1 od^ met peerdstal en werkhuis, te-geu d kazern der Wapenplaats ; a nkoop van grond voor het bouwen t jer artillerie kazern ; bouw van e nen stal voor trekhonden ; ver-^ r ng der kazernç in de Witte-J>.' onnenstraat. Te Sint-Truiden. vergrooting van 0 kazern der bereden troepen en di' rijkswacht. Te To'igeren, bouw eener regi-ïi : ..ôohool. Te Maegçyck, bouw eener pupil-; Apaf'voor de ji'ond jeeds ! én bouw çôÊ eener ïo-Jr'do l'ylrêwàohi. Aasisen van Limbnrg. — De f vi omende zittyd is vastgesteld M Tiidag 11 Mei, onder voorzit-■schap van raadsheer J. Slegers. tee zaken staan op de roi. Eene Jenzaak, te» laste van een kuiper n Lanaeken en eene moordpoging or wiidstroopers op gendaimen. Oienfcttyd. — Sommige dagbla-n hadden gemeld dat de regeering n zin is den duur van den dienst-i d in het leger te verlengen. De nister van oorlog hoeft nu ver-aar-d dat dit gerucht volkomen on-' grond is. Nîeuwô gouds.tukken. —Voor .i iniijoen frank nieuve goudstuk-n, me' de beeîdtenis van koning . bert, werden Woensdag in omloop • 'Ij'acht. 's Morgends was het be-uur der Nationale Bank den koning : ee exemplaren der nieuwe stuk-°n gaan aanbieden, een met vlaam-hen en een met franschen tekst. Legernieuws. — De regiments-if. de 3e en de 4e reserve-bereden b Uerijen, in garnizoen teMeclielen, i de le groep van het 2e regiment a tillerie, in garnizoen in het kamp n Beverloo, zullen den 10 April a istaande naar Lier overgeplaatst worden. Een vergeten honderdjarige. - In het vervlogen jaar 1913, waar-i men zoovele politieke wetenschap-p lijke en andere honderdjarige fees- ten heeft, is waarlijk vergeten het eeuwfeest van de eerste locomotief die een trein over rails heeft voort-bewogen.Men moet namelijk weten dat de door Georges Stephenson gebouwde locomotief eene verbetering was van de reeds in 1829 door Robert Stephenson, George's vyder, gemaakte machien en ook deze weer eene aan-passing voor personen vervoer was van een uitvinding die men aan de medewerking dankte van William Hendley. De handel. — Uit de studie der handelsslatistieken voor 1913 blijkt dat de bijzondere handel, per inwo-ner heloopt als vol'jft t Op 385 fr. in Frankrijk, op 398 fr. in Duitsch-land, op 672 fr. in Groot-Brittanje, en op 1,236 fr. in Belgie. De Duit-sche handel overtreft dus met 3.6 p. h. den franschen handel, deze wordt met 76 p. h. overtroffen door den engelsehen handel en met 221 p. h. door den belgischen handel. Wanneer een franschman in den vreemde voor 100 fr. koopt en ver-koopt, koopt en verkoopt een duit seher voor 103,60 fr., een erigelsch-man voor 176 fr. en een belg voor 321 fr. Men ziet dat ons land op handelsgebied verre vooruit is op de andere landen. Landbouw. — Eene statistiek geeft als volgt de verdeeling der landbouwgronden in Belgie : baver, 272,000 hect., met eene opbrengst van 114 miljoen fr. v weiden, 268 duizend hect. met opbrengst van 135 miljoen fr. ; rogge, 259,000 hect. opbrengst 79 miljoen fr. ; aardappe-len, 160,000 hect opliren';°it 97 mil-ïtoen ii. ; vt'at het record is van de weerde der opbrengfît ; tarwpi, 159 duizend hect. opbrengst 87 miljoen fr. ; vooderbeeten, 71,000 hectaren opbrengst 84 milioen fr. ; suiker-beeten, 52,000 hectaren, 51. miljoen fr. De tahakoogst bracht in 1913 op; 25 miljoen frank. De Senaat. — Het is Dinsdag aanstaande, 17 Maart, dat de Senaat zal vergaderen. Men zal eerst de eenige wetsvoorstellen afhandelen die op de dagorde staan, waarna men de bespreking der budjetten zal be-ginnen. Men hoopt alzoo heel de dagorde af te doen voor het Paasch-verlof. Bij de herneming van den zittyd zal de Senaat dan onmiddellijk de bespreking van de Schoolwet kunnen beginnen. Eene Aprilgrap in Maart. — Vrijdag wisten eenige jolige snaken te Budel (HoliJ eene versletene ha-zenhuid te bemachtigen, welke wat opgevuld en de ooren op stokjes ge-spannen in den tuin van heer P. V., jager alhier, werd nedergezet. De heer V. die ook wel eens graag iemand in 't ootje neemt, werd ge-waarschuwd, dat een liaas zich aan zijn moes te goed deed en snelde V. van zijn roer voorzien ter jacht. De figurant-haas zat met het achterwerk naar den jager gekeerd en met de ooren in de hoogte hlijkbaar lustig te knabbelen. Een schot knalt, de haren sluiven uit de huid en van achter de liaag weerklinkt de drie a vierdubbele uitroep : Gij hebt hem. Tableau !!! Een missionaris gedood in China. — Maandag hebben 400 tôt 500 bandieten, dank de hulp van een verrader, die zich in de stad bevondt Lau Ho-Kou ingenomen en geplun-derd. Een noorweegsch missionaris Freyland, werd gedood en een ander Sama genaamd, werd erg gewond. De bandieten hebben 700 tôt 800 ge-weeren en eenige kanorts buit ge-maakt.Peerden voor het leger. — Tôt hiertoe zijn er voor onze ruiterij en artillerie verscheidene duizenden peerden aangekocht in Ierland. Nu heeft men aldaar ook ruim 300 trek-peerden gekocht, voor de stukken der veldartillerie. De prijzen zijn zoo gunstig, dat de schatkist er meer dan 30,000 fr. profijt aan doet. Een nationaal gevaar. — Over eenige dagen werd in de pruisische Kamer, in naam der regeering, de volgende verklaring afgelegd : «De aanhoudende geboortenvermindering is een nationaal gevaar. Het is eene hersenschim te denken dat men verbetering kan brengen aan den be-treurensweerdigen toestand door het nemen van policiemaatregelen. Het volk alleen is bij machte het noodige heelmiddel te verschafien, want 't is eene volksziekte geworden, tegen dewelke de zedeleer en vooral de wilskracht van eenieder moet opko-men. Het is noodig de aandacht va;: allen en van ieder te trekken op het gevaar welk, in zake geboortenbe-perking, geloopen wordt door de vrouwen, door de families en door het ^aderland. !i Is eene tu a'- die minder toekomt aan den geneesheer, 4a® wel aan den onderwiji'T en den priester. Het is gelukkig dat de bis -schoppen een herderlijken brief ge-wijd hebben aan de verlichting van het volk over de ergheid van het gevaar, voortspruitend uit de geboor-tenbeperking. De regeering hoopt dat de protestantsche geestelijkheid zal volgen. Wat een nationaal gevaar is voor Duitschland, is ook hetzelfde voor al de andere landen. 't Is hoogst noodig dat er overal een krachtdadige, een onverbiddelijke strijd aangegaan worde tegen de ontuent onder al ha-re vormen. Het algemeen belang en de menschelijke weerdigheid eischen zulks ten krachtigste. Schietoefeningen. — De schiet-oefeningen in het kamp van Beverloo zullen plaats hebben op de volgende datums : Voor de 3e legerafdeeling, van 12 Maart tôt 10 April ; voor de 4e afdeeling, van 17 April tôt 14 Mei ; voor de 2e afdeeling, van 15 Mei tôt 12 Juni ; voor de 5e afdeeling, van 13 Juni tôt 10 Juli ; voor de ruiterij-afdeeling, van 11 Juli tôt 15 Augustus ; voor de le legerafdeeling, van 16 tôt 31 Augustus. Het kamp van Langland (Luxem-burg) zal ter beschikking zijn van de 6e legerafdeeling:, van 4 tôt 31 Augustus. De bevelhebbers der afdee-lingen zullen beslissen over den duur van het verblijf in het kamp, de ver-schillige troepen waarover zij te be- Mengelwerk der Gazet van Lommel - (23) De Mijnwerker van Valencia. Vry naar het Duitsch van den Schrijver der «Beatus-kluis.» «Pedro,» hernam de gravin, «Alberto heeft twee voorwaarden aan die gift gesteld ; gij moet door een steenen kruis het houten kruis ver-vangen, dat op Camillo's graf slaat ; en de bloemen, welke hetzelve ver-sieren, dagelyks verzorgen.» Pedro's vreugde was zoo groot, dat hy geene woorden kon vinden ; de blyde en tevreden uitdrukking op zyn gelaat was het eenige, waardoor hy t« kennen kon geven, dat hij Al-berto's verlangen stipt zou volbren-gen en door zijn vlijt en goed gedrag steeds zijne erkentelijkheidbetoonen. Alsnu trad Blanca met Pedro's ouden vader en Cecilia binnen. Zoo-dra Petro hen bemerkte. wierp hij zich in de armen van zijn vader en de hand van het meisje drukkende, riep hij uit : «Wij zijn gelukkig, dierbare Cecilia 1 de edele vrouwe geeft ons de hut in het bosch !» De ontroerde vader trad eerbiedig op de gravin toe en zoide : «Edele vrouwe, vergeef mijn zoon zijne vrij-postiglieid I in de vreugde zijns har-ten vergeet hij de eischen der welle-vendheid ; wellicht heeft hij u nog niet eens bedankt !...» Cecilia viel voor de diepbewogen gravin op de knieën : «Heb dank, edele vrouwe, heb dank ; hoe zal ik u ooit mijne erkentelijkheid kunnen betuigen !» «Ik ben tevreden !» sprak de gravin, terwijl een traan in hare oogen schitterde, «en vereisch volstrekt geen dank. Ik acht my gelukkig mijne» naasten een dienst te kunnen be-wyzen.»Blanca stond aan de zijde harer moeder ; hare gedachten zweefden verre van daar en in heur hart welde de vurige wensch op : «0, dat de jonge mijnwerker hier aanwezig ware, opdat hij zich zou kunnen ver-heugen in den aanblik van dit tref-fende tooneel, waartoe hij, zonder het zelf te vermoeden, aanleiding heeft gegeven.» Alsnu richtte de oude vader zich op, leidde Pedro en Cecilia voor de gravin en sprak : «Mijne kinderen, belooft thans aan deze edelmoedige vrouwe, dat gij steeds door een goed gedrag en het spit vervullen uwer plichten van uwe dankbaarheid zult doen blijken.» De jongelieden reikten elkander de hand en legden aan de voeten der gravin deze heilige belofte af. «Ik ben voldaan, brave lieden leg u dagelijks op een geti ouwe plichtsbetraehting toe en de geest van den ouden meester, die naast uwe hut in het graf rust, zal als een beschermende engel over u waken, en de jonge mijnwerker Alberto zal, zoo hij ooit mocht wederkeeren, zich ongetwyfeld over uw geluk verheu-gen !...» Eenige dagen later werd in het dal eene landelijke bruiloft gevierd. Een aantal jeugdige knapen volgden, met bloemkransen in de hand, den braven Pedro en de deugdzame Cecilia naar het hoogaltaar. Onder den grooten lindeboom in het dorp werd 's middags een feestmaal gegeven, dat de gravin had laten aanrichten. Zij zelf sloot zich tegen den avond met hare dochter Blanca bij de brui-loftsgasten aan. Toen de ondergaande zon met hare laatste stralen de toppen der bergen rergulde, begaf zich het jeugdige echtpaar, onder den zegen der gravin en de gelukwenschen der bu-ren, naar de mijnwerkershut in het bosch. ————————— XV. De eerlyke mijnwerker Aoht dagen, na den huwelijksdag van Pedro en Cecilia, trad Alonzo in 3 kamer der gravin, waar deze met : re doohter in een d^ruk gesprek ^ s Zij vroegen elkander af wat er sh wel van Alberto zou zijn ge- ■ "den. SindsTyti vertrek immers i "den zij niets meer van hem ver-lomen, zij moesten dus wel vermoe-I n dat hij niet meer in een of ander ! i van Spanje vertoefde, maar met ■ i regiment naar Duitschland ver-okken was. De oude opzichter, die aanstonds 1 1 înderwerp van het gesprek kon raden, bleef op een eerbiedigen af-ïtand staan, totdat de gravin hem een wenk gaf om te naderen, Edele vrouwe,» sprak hij, «ik niet wat de nieuwe mijnwerker nu verlangt. Nauwelijks heeft hij v .n u verkregen wat hij maar wen-schen kan, of hij zwerft weder rond hé* kasteel en verzoekt dringend u e spreken. Nu heb ik hem wel uit-irukkelijk gezegd, dat het niet zeer oeleefd was, reeds zoo spoedig op i t kasteel terug te keeren, doch hij jeweert dat hij u zeer gewichtige zs ken heeft mede te deelen. Ik ben d s naaar zoo vrij hem bij u aan te dienen.» «Welnu, Alonzo,» antwoordde de gravin glimlachende, «laat hem dan komen.» Pedro werd binnengelaten ; hij had een dik pak onder den arm en een verzegelde roi in de hand. De gravin trad vriendelijk op hem toe en vroeg : «Wel, Pedro, hebt ge my iets mede te deelen ?... kan ik u met iets van dienst zijn ?... Maar, zeg me eens, wat hebt ge daar voor een pakje ?» «Ik weet het zelf niet, mevrouw,» antwoordde de mijnwerker, «waar-schijnlijk zal deze verzegelde roi het u wel leeren.« Bij deze woorden maakte hij het pak los en de beide vrouwen stonden van verbazing als aan de grond ge-nageld, toen zij zagen dat er diaman-ten, parelen, edelgesteenten, arm-banden en ringen in waren en bij dit ailes een lederen beurs, met goudstukken gevuld. «Waar hebt gij dit ailes gevonden, Pedro ? vroeg de gravin. «Op eene plaats, waar ik het niet zocht, mevrouw, en die u wel nooit zal kunnen raden.» «0, spreek, spieek loch !» vielen moeder en dochter hem te gelijk in de rede. «Welnu, verbeeld u, mevrouw, dat er in het midden der hut, welke ik aan uwe goedheid Yerschuldigd ben, een stuk eikestam staat, waar-op een plank genageld is, die tôt ta-fel dient. Cecilia verzocht my twee dagen geleden, die plank door eene lichlere tafel te vervangen. Dezen morgen greep ik mijne byl, om aan het verlangen mijner vrouw te vol-doen. Ik maakte eerst de plank los, en kloofde vervolgens den stam, om hem zoodoende uit den grond te kunnen verwijderen. Bij iederen slag hoorde ik een zilverklank, die my zoodanig deed ontstellen, dat ik aan-vankelyk aan een boozen geest dacht. Ik zette echter myn werk voort en toen de stam geheel gesple-ten was, vielen er uit een ebbenhou-ten kistje, dat met parelmoer inge-legd, van binnen met rood satyn ge-voerd en waarschynlijk door den slag opengesprongen was, de kost-baarheden. die u hier ziet. Deze roi was er by...» Hier hield Pedro een oogenblik op en zag glimlachend de beide vrouwen aan, die van verwondering bijna geen woord konden uitbrengen. «Even verwonderd als u thans zijt, was ook mijne Cecilia,» ging Pedro voort. «Pedro, lieve Pedro,» riep zij vroolijk uit, «nu zijn wij op eenmaal rijk, schatrijk, voor altijd !» ( Wordt voortgezet.) Tweede jaargang Nr 11. Zondag, 15 Maart 1914.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.