247e JAAR. - Nr 40 — B 5 CENTIEMEN DINSDAG, 17 PEBRUAHI 1914 GAZETTE VAN GENT t P4 Ifl K Ji A Y «■ »£* Kfi-Jl » : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : Een jaur fr. Z2-G0 Ee« jaar fr. I5-UQ 0 maawien > 6-59 6 inaanièB » "3-7S 2 maanden > 3-50 3 maandsii » 4-OU Yoor Rolland : 5 frank per 3 maanden. Yoor de andere landen : fr» 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HÀNDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 (B£URZEN.COURANTJ. BSiJSTUU» 3EBEDACTI9 YELDSTRAAT, 60, GENT De burèélen sijn open van 7 ure 's morgends tôt 5 tire 's avonÛS, TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BU 1 TEN LAN D. NEDERLAND. Brandsticliting. — Gisteren. is er voor j (le derde maal brand ontstaan. in de in-! fantiliekazerne, le Haarlem. M en kon | het vuur sppedig uitdooven. M en stelde vast dat -de brand ontstaan was op twee verschillende plaatscn tege I lijk Het vernielde gedeelte is hetzelfde | als het pas herstelde na den brand, die er eenige maanden geleden ontstond. FRANKRiJK. De moordenaar van Fragson. — Het ? geneeskundig onderzoek der geestesvex-mo.çens van Victor Pool, den man die zijn 7-ooir, den beroemden komiekzanger Fragson vermoordde, te Parijs, Ls geëin-| digd. Dt ouderlihg word)t ver antwoordeii j k verklaard, doch eene lichte geestesver-zwakking vanw ege den ouderdom en jicht : worden hem als" verzachtende omstandig-Iieden aangcrekend in het verslag der I dokters. De wraak eener lichtekooi. — Nicolas Sauvaget, mécanicien, wonende boule,-vard Félix F-a ivre, te Parijs, had eene I lichtekooi, Marie A.udet, doen aanhou-den omdat zij hem beroofd had. De vrouw besloot ziçh te wreken. In vrijheid gesteid ging zij haar minnaar, ze-keren. Ern. Javet vinden en samen trok-ken zij op zoek naar Sauvaget. Zi.i ontinoecten hem in de rue de la ; Chapelle. Javet greep hem langs achteren vast en de lichtekooi diende hem negen ; niessteken toe, vijf in de schouders, twee in de borst en twee in de armen. Zijn toestand boezemt onrust in. Het kc-ppel werd later aangehouden in | een kroegje waar het zich aan het bedrin-I ken wa3. Zelfmoord eener ouderlinge. — Gisteren, rue Geoffroy-Marie, t© Parijs, heeft de "0-jarige rnevr. Justine Roynée-G-eslin zelîmoord gepleegd met door het venster harer kamer te springen. De ongelukkige iileef op den slag dood. Aardschokken te Annecy. — Hevige aardschokken zijn gisteren nacht te An-[ necy waargenomeR geworden. H< t was alsof de aardkorst werd om-hoog- gedreven. Veel Verschrikte mensehen liit den, slaap gerukt, ontvluchtten lnmne huizen. | De aangeriohte. schade is groot. EMGELAND Een gevaarlijke krankzinnige Me.n 'bericht ttit Londen, dat de policle te Lyndhurst een gèk iheeft aangeliouden, I die isede-rt twee dagen in a-uto de graaf-schiappen van Wiits en Sorset aireed, en [ k'dereen den schrik op het lijf joeg, ! doo,r met «en geladen .revolver te drei-I gao. De man werd op-geslot-en, doch roaakte van een onbewaakt oogenblik ge-bruifc oim zich de keeJ over te snijden. De ikran.fctinnige heett« Lee Bo-nd. Daar men 'liem sleclits TOOrloopig opge-sloten had, werd hij gemachtigd uit een liotel in de buurt zijn eten te laten ko-ino-n. Pas had men in zijnp cel net eten op ta.fei gezet, of de man greep het mes en bracht er zich zulke vreesJijke snede mede toe aan de keel, dat zijn toestand wanhop-ig is. De autogeleider, een 19jarig jongeiing, met wien hij rondreed, en die zelf bijna krankzinnig werd van doorgestanen schrik, vertelt dat Bond de auto huurde | in de bewaarplaats waar hij in bedieining I w. Zuliks gêbearde zaterdag namiddag. [ Toen zij te VVeyxnouth aankwamen, vroeg de ïçeleidier aan den inzittende, waar h: naartoe wilde. Voor aile antwoord duwd Jîond hean een revolver onder den nem hem toesnauwende : "Als g-ij niet onrinit deillijik doorrijdt, .schiet ik u dood !" De geJeider reed maar op goed va.ll het nit voort. Te Cuddieton verMaard hij aan zijn zonderlingen klant dat hi niet ve.rder kon, daar zijn voorraad ej rsejic-e uitge-put was. Bond giug e-r aan koo^>en, aiaae<le lantaameai, en geboo< den goleider, immer onder bedreiging vaj zijn lev'olveiy ganseh den nacht door t rijden. Aildra. bemerkte de jongeiing, dat z-ij: zonderlinge klaat in elke hand een iwol ver geklemd hield en imimer schieténs gereed zat. Zondag, vrOeg in den mo-rgend, l>c dreigd® Bond met zijn revolver een maj en eene vroivw, die oni eerte iniichtin. verzochten. Hij loste zéîfs een revolve) schot in de richting eener wieJrijdster. Te Shoftefibiiry trad de kcr-ril een win iked Ibinnen, ikwam terug met vier bussea essence en. gebood den geJeider met iî' grootste sneù'heid door te rijden, om d< rekening niet te moeten betalen. De polieie werd liiervan ver.vittigd doo de» beclrogen winkelier. Onmiddellijl werden maatregelen genomen )m de aiiiti in te 'lioiiden ; doch zul'ks lukte niet, d< reiziger de policie., die den vveg versper de, toeroepend, dat hij ze neerschietei zGii, zoo zij de baan niet vrijliet. Bond werd zondag nacht, v-ennoeid, e.i gaf den geleider bevel hem naar huis ti TOeren. Zulk's gebeurde. De policie werd verwittigdi en inei slaagide er feorb nadien in hem aan te hou den. De ongeûukkige krankzinnige had se dert geruimen ti,)d reeds' de aandaeh" zijner geburen gaande gemaakt door zijni zonderlinge doenwijze. DUITSCHLAND: FAM! LIE DR AMAS MOEDERS BRENGEN ZICH M El HAAR KINDEREN OM HET LEVEN Gist'eren hadden er in Dnitschland an dermaal eene reeks familiedramas hua verloop. Te. Berlijn vergiftigde- de 38-jarige we duwe Beinke hare twee. kinderen en pleeg de daa-rna zelfmoord door een hevig ver gift- in te neroen. De ongelukkige bedreei deze wanhopi ge daad, omdat haar linker hand, tenge volge eener bloedvergiftigiiig, moest af gezet worden en zo vreesde dat ze dan il het onderhoud van haar huisgezin nie nieer zou kunnen voorzien hebben. Dichtbij Dortmund spror.g eene vroui in het water, haar 4-jarig kindje op dei arm houdend. Alleen het kindje kon ge red worden. Dichtbij Magdenburg sprong er een' vrouw in de Elbe, haar 5-jarig zoontji met zich medéslepend. De vrouw wen gered ; het knaapje verdronk. Fransch=Duitsche OTereenkomst.— Gis teren zijn te Berlijn, de Fransch-Duitsch onderhandelingen, die vooral betrekkiiii hadden op de uitvoering van. economisch bouwwer-ken spoorwegen, havens, enz., ii Turkije, in een yerdrag vereenigd, dat met voorbehoud van toegevingen doo beide regeeringen, door de onderhande lai'-eti geparafeerd is. De Fransche otiderhandelaars zullei heden door den heer von Jagow ontvan gen worden en vervolgens naar Parijs te rugkeeren. Beide partijen waren bijeen gekomei om het eens te worden en zij hebbei hun doel bereikt. Voortaan zullen de be j langen van Frankrijk en Duitschland ir e Klein Azie niet altijd meer tegenovei elkander staan. Prinses overleden. — Prinses Wilheln: van Baden is gisteren morgenti, om 5 ur« e te Karlsruhe overleden. Zij wao sedèrt e eenige/i tijd ]i,iden<ï. j 2WEDEN De kabinetscrisis. . Mm deelt reeds de saanenstelllng vaa het kabinet aneicle als volgt : de heer T Hammarkjoùd, voo-rzitter van den niinis-tej-raa<l en minister van. oorlog- ; semator Kiint-Wûilenberg, minister van huitearif landsche zaken. Het nieuw ministerie zou voor doel j hebbe.n de Ikwestie van de nationale ver-r dediging op te lossen. De andere ininlK-. tera hebben geen kenmerkende politieke kleua-. ITALIE; i j Een advocatenstaking te Milaan. — De 3 advocaten van Lomhaidie liebben beslo-ten op 2 maai't aanstaande in staking te r gaan als protest tegen de ondragelijke : rnisatanden in het rechtswezen. > : ALBANIE i Essad pacha en de kroon. — De Turk-sche generaal heeft te Rome een verslag-i getver te woord gestaan over zij ne zending naar Potsdasn. " Ek ben trotsch — zegde hij — zelf de i kroon van Albanie den prins von Wied te kunnen aanbieden. Nu geheei het Al-haneeSiche voik bereid is he.m te gehoor-zamen, is het zaak onder zijn bestraur zoo ; snel mogelijk met de inrichting van den nieuwen Staat voort,gang te mafcen, op-dat Ëuropa ziet, dat Albanie zi,jn onai'-hankelijkheid waardig is. " Ik heb altijd de ko-mst van den prins voorgestaan, evenals trouwejis de meest gez«.ghebbende Albaneesche hoofden. Slechis enkelen hebben zich daartegen r vexzet, doch tevergeefs. Wel bestaan er ge,schillen tegen christenen en Mahomme-danen, doch ik heb goede hoop dat deze ! in het beiang der nationale eenheid zul-len worden bijgelegd. De afvaardigintg, aan weJker hoofd ik sta en die uit christe-n&n en Mahommedanen is sarmengesteiki, rechtvaardigt dat vertrouwen. RUSLAMD. Ministerraad. — In eene zitting van • den minsterraad, te St-Petersburg gehou-t den, heeft do voorzitter het gevoelen uitgedrukt, dat het kabinet moest trach-" ten de wederzijdsche onderhandelingen 1 tusschen de regeering en de Doema te verbe,teren. s TURKIJE. j De kwestie der Egeïsche Eilanden. — Ziehier het antwoord der regeering op de nota der mogendheden : " De grootvizier, minister van buiten-landsche zaken, verklaart ontvangen te hebben de gezamenlijke nota, van 14 de-î zer, onderteekend door de ge,zanten van ï Oostenrijk, Italie en Engeland e.n de i zaakgeLast-igden van FrankrijK, Duitsch-i land em Rusland. . " De Turksche regeering, di» aan Eu-f ropa had overgelaten te beslissen over het lot der eilanden, heeft herhaaldeli.jk de reKienen doen kennen. , die er voor i pleitten, dat de eilanden aan de monding der Dardajiellen en nabij de kust van Klein Azie in het bezit van Turkije blij-ven.i " De feeizerlijke regeering nad gehoopt 1 dat de .mogendheden aan de zaak eene oplossing zouden geven, overeenstem- • mend met de ware belangen, der par-tijen."Zij «telt met leedwezen vast dat de zes groote mogendheden zich om de le-ve-nsbelangen va<n Turkije niet bekorn-nierd .en aan het vraagstuk eene oplos-siivg igegeiven hebben, die ,gi*oofce moeilijk heden zal doen ontstaan. " De ikeizerlijke regeering, hare pHchten en de -weldaden van den vrede inziemde, akte nemend van het besluit der mogendheden, .betrefifende de eilanden Embros, Tenedos en Casteilorizo, zal trachten de rechtmatige verwezenlijking hia-ror vragen te verzekeren." De (biutenlandsche Maden oordeelen dat het antwoord van Turkije aan de mogendheden buiteogewoon dubbelzinnig en maar eene Ibeperkte protestatie is, en dftt de gedachten van weerwraak der Jong-iTiulken, silecliits verdaagd werden. AMERIKA. De nieuwe président van Uruguay. — De heer Blas Vidal is gisteren gekozen tôt président der republiek Uruguay. De burgeroorlog op Haïti. -— Een te.le-gram uit Cap Haïtien meldt dat de troe-.pen van président Zamor gisteren de op-roerige troepen van den senator Theo-, dore uiteen dreven. Twee botsingen hadden plaats, eene te Plaisaince en de andere te Port de Paix, ten Noorden van Haïti. De koude. — De hevige koude blijft voortduren op de kuste-n van den Atlan-tischen Oceaan. Te New-York waren er gisteren 18 slachtoffers. MEXICO De piannen der opstandelingen. Het Mexicaansche ministerie van oorlog heeft, inlichtingen ontvangen over de piannen der opstandelingen, die voorne-mens zouden zijn tegelijkertijd een aan-val te doen op Torjeon, Montery e«i Tampico. • Aan een briefwis-selaar verlciaarde ge-neraal Bianquet, dat hij zulfcs moeilijk 'kon gelooven. Het zou het toppunt van dwaïasheid zijn, deze drie goed versterkte steden, waar van ailes voorziene gaa'ni-zoenen liggen, tegelijk aan te ta«ten. CHINA; Nederlaag. — Te Peking zijn berichten ontvangen over eene zware nederlaag, die de regeeringstroepen ten westen van den spoonveg van H;iokon tegen de roo-verbenden van den Witten \Vo!f hebben geleden. De opstand in Hoepe en Hoenan breidt zich ook uit. JAPAN. De marine=schandezaak. — Tn het Hoo-gerhuis verkiLaarde de minister van marine, in antwoord op eene ondervraging over de jnarine-schandezaailc, dat de ten laiste gelegde feiten van zoo emstigen aaid zijn bevonden, dat men het noodig heeft geacht de zaak bij den krijgsraad aanhangig te maken. De minister heeft aan de Kamer bekend gemaakt dat admiraal Fuju en kapitein Sawasika, beticht van onikoo-ping, voor den krijgsrad zullen gebracht worden. AUSTRALIE. Werkstakiug. — Gisteren gingen de slaehthuisbedienden te Melbourne in werkstaking. Men verwacht er zich aan, dat weldra vleesch zal ontbrekcn. Te Sydney gingen de slachthuisbedien-den ook in werkstaking. Het vleesch be-gint daar reeds te ontbreken. De heeren Briand ea Barthou spraken zoadag te Le Havre. Vijandelijke betoogingen hadden plaats. (Onze plaat vertoont de gendarmen, die de betoogers, achteruit drijven.) pen beschadigen, zal den toe'.-ang ont- STADSNIEUWS. Art. 9. -— In het beiang der openbare gezondheid, worden de werklieden drin- «♦» gend verzocht te spuwen in de daarto» besteimde potten. GEMEENTEBELANGEN. Op den grond spuwen wordt ten stren,g- ste verboden. Verordening voor den refter=schuil= Art. 10. Al de gevallen, door de te- plaats voor werklieden aan de Haven. — genwoordige verordening niet voorzien. De bevoegde Commissiën hebben de vol- zullen onwede.rroepelijk door het College gende reglementen aajngenomen : van Burgemeester en Schepejien beslisfc Art. 1. —• De schuilpiaatsen zullen ter iworden. beschifcking worden [gesteid van aKe Schuilplaats^werKbeurs ter Haven. — werMieden der dokken, voor wie zij opg-e- Bediening van huisbewaarder, opzichter ncht werden en onder wier beschermœg en imisbewaarster. - De huisbewa-arder zij geplaatst worden. _ is gelast met het 0;penen en sluiten der Art. 2. - De toegang is vry ; de schuil- lokalen op de llreil door }^t règlement pla-atsen zuJlen open zijn aile ^erkdagen, vast^steH, mitsgaders het toezicht over yan 6 ure ,s morgends tôt 8 ure s avonds het publiek uit te oefenen om de orde en m den zomer, en van , ure s morgends de llegleme,nten te doen eerbiedigen en tôt 7 ure s avond^m den wmter ; de zon- naleven. 0p de vastgestelde uren, is hij en feeatdagen, van 7 ure s morgends tôt ook gelasfc met den dienst der c,tortbadeto, llr"® s„ml CT§S' , tt- ,, naimelâjk het toezicht en hst afleveren Art. o. ^:'.e^î koffie, the^e, soep en ,^er beurtnumimer&, dar hajiddoeken, enz. Divo<xr zal er bii aeii nuisbewaarder ver- -, , , , , , , . , .. . krijigbaar zijn aan den prijs door heit , -ieas ^.e h>kale<n gesloten, zal hij, ail* College van Burgemeester en Schepenen llet n«°+dl- 1S' cle verbandkamer openen op 1 april en J october van ieder jaar voor het verplegen der gekwetsten. vast te stellen. Het is verboden er gene- . ,Hf sfcoi!?^ voor verwarmmg der ver of andere sterke dranken b]nnen te i°ial,en (valfc b.em ,00^ h"1B" bi*enp*en ibewaarster zal gelast zijn ai d© plaat&en Art. 4. - Niemand is gehouden eenig ^an het gebouw te kuischen, en rein te verbruik te maken, doch m gavai van be- namehjk de groote zaal, de jjj- stelling moet de betaJing in geld en bij de verbaaidkamer het buree^ der ontvangst van het be,stelde gebe.uren. werkbeurs, de waehtzaa der werkbeura, Art.'5. - Spelen, van welken aard P1^61'6"' erl ''.OOkpiaats, de aan- oolc, zijn niet toegedaten. rechtpHaats, de keuken, de stortbaden en Art. 6. — Meetingen, voordrachten of degemaJkken. ,, betoogingen, van welken aard ook, zijn D.e de zijzaal, de wacht- ten strengste verboden. zaal d»r werkbeurs, de roodcplaats, de Art. 7. - De werklieden kunnen van gezondheidsmnchtingen, zull-m dageli;|ka 9 ure 's mor.gends tôt 1 ure 's namiddags mmstens eenmaal moeten gevaagil en wc- en van 4 tôt 7 3/4 ure 's avonds in den kelijks eemmal. moeten geschuurd wor- zomer, en van 4 tôt 6 3/4 ure m den win- den-, A1 de ^ten worden eenmaal per ter, kosteloos een stortbad nemen. Zij % ?.ek gewasschen. . dienen zich liiervoor te wenden tôt den . Mmstens eens per week -al m de ver- huisbewaarder, die hun een bs^'-tnammer 'bandikamer en m het bureeû geschuurd en afleveren zal, tegen aJgifte van hetweîk ^le^' s^-°^ afgenomen worden. zij in de badplaats zullen toegelaten wor- De huisbewaarster is msgelijka gelast den. met het gereedmaken der soep en andeira Art. 8. — Wie de rust zou çroren of het drink- en eetwaren, die in het lokaal zul- gebouw, de meubelen of and»»s voorwer- len verkrijgbaar zijn, ©venais het be- I 33 Feuilleton der Gazette vau Gent. Voor hare Moeder Haimer en mevrouw von Gradow kwn-| men. Met één blik zag hij, dut hier poë-I zie en vreugde ontÎDraken. De bonté I Kerstboom verstoorde aile rust in de ka-I mer. Hij zelf had een weldadig uurtje cloorgebracht bij Abigail, die er nitste-[ kend slag van had, om een esthetische j Sewaarwording decoratief uit te drukken. I li een hoek stond de Kerstboom, niet l te groot, maar de ruimte berekend, als-I of daar juist nog die donker-groenen py-| famide, mot sneeuw en zilver doorschit-I terd, had ontbroken. De witte, dikke I kaarsen brandden met rustige vlam. I kn overal stonden frissche bloemen. En I Abigail omringde hem met zooveel zor-I Scti, dat het samenzijn benauwend had I kunnen worden, wanneer beiden niet ge-| weten hadden : om half zeven is het al'ge-I Joopen. Vreerad dat de beperkte tijd het I genot zoo verhoogde. Abigail zag er echer vermoeid uit — ■ zooals vrouwen kiinnen doen, wanneer I op vurige hoop de leegte der teleurstel-I hno- is gevolgd. Hartstochtelijk omhelsde I z',l haar vriendin, en in den veelzeggen-I den. blik van haar schoone oogen las Ve-I ronika, hoe ook dit feestelijke thee-uur-| le, waarvan Abigail zooveel verwacht I Haimer niet tôt een verklaring had I kunnen brengen. -En Abigail zag er I a<-n, gelieelen avond zoo lijdend uit, dat I «lien het mpésten opmerken. Haimer voelde zich er door geprikkeld. Voor het eerst gaf hij blijken van ze-nuwachtigheid. Hij hield 'zich enkel met Veronika bezig en zegde : — Als mij iets in een vrouw behaagt, dan is het een gezonde, krachtige na-tuurlijkheid...Hij zegde het eignlijk tegen zichzelf, om zich te verzetten tegen de stemmin-gen, waarin Abigails teederheid en on-derworpen liefde hem aangenaam waren. Veronika hoorde het natuurlijk met blijd-schap aan, doch vreesde, dait ook haar vriendin het zou hooren en dan haar laatste zelfbeheersching verliezen. Terwijl de familie aan tafel zat, werden er telegrammen gebracht, Louise Miihler en Franciska Wahn, Wigand's zusters, zonden hun vader Kerstgroeten. En vader en zoon keken elkander aan — klonken samen, en sche-nen voor een paar minuten met hun ge-dachten elders te zi.jn. — Ailes was zoo eigenaardi-- de ver- binding onbrak. — En zelfs Wigand liad niet kunnen zeggen, waaraan het lag, dat er geen stroom van warmte, ailes meesleepend. door de harten ging. Een der volgende dagen kwam Wigand bedroefd thuis. Ja, Bruggelmann was ge-storven ; plotseling ; daarmee verdwe-nen. veel herinneringen uit zijn jeugd. Veronika wist niet, wie dat was: Briig-gelmann. Wigand hield vol, dat hij haàr toch verteld had, hoe zij als gymnasias-ten met vurige genegenheid aan hun rec-tor hadden gehangen ; hoe de oude Briig-gelmann met zijn jong hart, zijn witte haren en zijn bruine oogen hen wist mee te slepen... Doch Veronika zegde van neen. Anders had zij toch den naam wel onthouden... En hij hield vol: Ja! — zooak zoo vaak gebeurde ! Vijf minuten ï lang scheen dit verscliil van meening bijna gewichtiger dan Briiggelman'a dood. Opeens begon mevrouw La Motte te lachen —• luicl en hartelijk. — Kinderen, zegde zij, wat is het toch grappig, zoo een domme ruzie aan te hooren. Ik ken een Duitsch gedicht, wij la-zen het in de Duitsche les. Misschien was het wel van Gellert, maar zeker weet ik het niet meer. Maar daar kwam een snoek in voor. En zij kibbelden er om, of de snoek blauw was, of groen — iets van dien aard was het in ieder geval, en, voegde zij er na eenige oogenblikken bij, ik kibbel nooit ! Dit kleine voorval bracht Wigand tôt nadenkeni Zijn schoonmoeder kibbelde nooit. Vreemd —- maar hij kon het best gelooven... En toch had lii niet in vrede kunnen leven met den man, dien zij lief-had. of dien zii althans had liefgehad. — — Hij gevoelde, dat er dan toch een groot verschil moest bestaan. — Dat. dat een heel andere soort van verdeeldheid moest geweest zijn, dan tusschen hem en Veronika.... In het begin van januari wilde mevrouw La Motte naar Berlijn terugkee-ren. Dat was afgesproken. De laatste dagen vôôr 't vertrek werd zij erg onrus-tig. Er scheen iets te zijn wat haar druk-te. Veronika dîyoht, dat zij tegen het af-scheid opzag. En Wigand zegde: Vraag toch, of mama nog wat bliift. Maar neen, dat ging niet, de student Jôrnbarg moest zijn, deel hebben. — De hemel mocht we-ten, wat die domme meid, die Trees in dien tijd uitgevoerd had —■ en dan : Berlijn ! Bovendien was zij nu twee woens dagen weg geweest, en "Hanno had niet bij haar k un non eten — Woensdags deed hij altijd al zijn zaken in Berlijn af — Wigand dacht : er is dan toch iets, wat die ongeregelde, vrijheidlievende vro-niv al» een vast punt in liaar leven beschouwt — bijna als een plicht. Misschien was het wel het verlangen naar haar man, dat haar zoo onnvstig maakte Veronika voelde, hoe de blijkbare on-rust van haar moeder zich ook vain haar meester maakte. En daar •zij gewoon, waren, als twee vriendinnen ailes met elkander te bespreken, vroeg zij eindelijk ronduit naar de reden. Het was op een morgen. De ontbijttafel was nog niet afgenomen, en Veronika schoof juist haar opgerold servet in den ring, toen zi.i haar moeder een diepen zucht hoorde uiten. — Zeg, moeder, wat scheelt- er eigenlijk aan? Wat kwelt u? Mevrouw La Motte zette de ellebogen tusschen kopjes en borden, en vouwde de handen onder den kin. Zij zag er erg be-zorgd en bekommerd uit, w,ait haar altijd iets kinderlijks-hulpeloos gaf. — Dat ik geen vertrouwen in Wigand kan stellen— dat is het, wat mij drukt. Veronika zette groote oogen op. Blik-semsnel vloog haar door het hoofd, hoe moeder misschien gezien had, dat het huwelijk van haar kinderen niet geheel scheen te zijn, zooals het behoorde —■ niet vroolijk, niet rustig — En zij had geen vertrouwen meer dat Wigand haar kind gelukkig maakte. Daarover met.mama te spreken, scheen hatar onmogelijk toe •— terwijl 'zij toch tôt den dag van haar huwelijk gewoon was, ailes met mama te overieggen. Eigenlijk hadden zij nooit iets voor elkander verborgen... Eer Veronika echter iets zeggen kon, ging mevrouw La Motte voort : — Het is toch zoo gek. Hij is zoo een beste kerel, en in ieder geval is hij uw man — r— Maar het blijft mij in de keel steken — het wil mij niet over de lippen — En het is toch maar een kleinigheid — — Moeder ! — Ik ben een beetjp in verlegenheid... werkeli.jk een kleinigheid... de moeite niet waard, om erover te spreken Wigand zou mij misschien uitlachen, dat ik er niet voor uit durf komen. — Moeder ! Ontsteld keek mevrouw La Motte Veronika aan — dat klonk zoo verwijtend, zoo droevig. — O, mij il Onn.y — wat? Verwondert dat u ? — Ja, moeder Gij zijt- nu immers alleen En vader geeft u evenveel als vroe-ger— Wat zou dat? Dat beteekent nog niets Eerst moet ailes in orde zijn. En het liep zoo op — de rest van het nitzet — ik heb Hanno maar de helft verteld — en dan bleven Jens en Signe en tante Astrid na de bruiloft nog eenige dagen in Berlijn — en Mumsen moest zijn examen af leggen — dat was van zooveel beiang voor zijn toekomst — de doctorsti-tel uit Pruisen. En gij weet niet, hoe slecht het met Jôrnbarg's moeder ging. Hij schreide erom, de arme kerel. Ik moest haar wat sturen — dat liep natuurlijk op — da|fc deed het zeker. Maar als ik nu op streek kome, is het ook voorgoed — En frij wilde Wigand erom vragen ? — Ja, het is maar drie duizend vijf hon-derd frank. Zooals ik zegde : een kleinigheid. ! — Moeder, zegde Veronika, met de vastberadenheid, die soms uit de aller; grootste verlegenheid kan ontstaan, gij zijt zoo goed —- veel te goed — vroeger hegreep ik het zoo niet — maar nu zie ik het in : Wçldoen is heel schoon, maar men moet het kunnen doen. Ons eigen leven mag daardoor niet ieder oogenblik in moeiliikheden komen. Veronika wist wel, nu zij zelf er zoo erg, en dikwijls vruchteloos over tobde, hoe zij orde en regel in geldzaken moest houden, dat de moeilijkheden op moeders begrooting niet alleen veroorzaakt wer den door haar altijd geopende hand Maar dat wilde zij liever niet zeggen. Mevrouw La Motte schaamde zich.Vi het eerst in haar leven hoorde zij uit mond van haar Onn.v iets als afke>_^ — O, Onny, brom niet op mij. T— gij nu net als uw vader ? Heeft het ~ lijk u veranderd ? Veronika stond bij de tafel — z_ den moed niet, om hajar moeder — zien — werktuigelijk nam zij den. H van de koffiekan en speelde er- — — zette hem' er weer op, nam henl nieuw in de hand — bekeek hem. — Ik ben niet veranderd, moedt ik houd altijd evenveel van u — i denk ik wel eens, meer dan van Wiga. meer dan van ailes in, de wereld, —- ha. tranen stroomden, zij bemerkte het nie, zij was buiten zich zelf ; maar ik begrijp nu meer van het leven. En ik moet u ook zeggen : Wigand heeft een vaste regel in g ingesteld, hij heeft bepaald hoe-veel er voor ailes mag gebruikt worden. Als hij u opeens zooveel geld wilde geven zou hij het van het gespaarde geld moeten nemen. En hij heeft eens gezegd : dat doet een verstandig man slechts in den hoogsten nood. (Wordt vooiigezet).

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.