^ |WI(I mm ~2478 JAAR. — N< 154 — B * OENTIEMEN ZATERDAG, 4 JULI 1914 GAZETTE VAN GENT lîîscïaîKSJvi^rcîsi'ssiJs : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : Eeii jaar fr. C2-ÎÎÎS Een jaar fr. 15-00 6 maandan » 6-50 6 maanden » 7-75 g maanden, .... » 3-SO 3 maanden » 4»00 Voor Rolland : 5 frank per 3 maanden. Voor do andcre landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht In 1667 ÏBEURZEN-COURANT). BiSSTUUB EUT BEBÂCTI1 VELDSTRAAT, 60, GENT De lurbclcn syn open van 7 ure 's morgends tôt 5 ure 's avondSe TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nêmen ten Postkantoore hunner woonplaats. De dubbele moord te Serajevo w Grootsche lijkdienst, — De laatste plechtigheid Altijd beschuldigingen. — Huiszoekingen. — Een complot Honderden aanhoudingen De laame piecntigneaen. Donderdag avond,(. m 10 u. 50,werden d< lijkkisten naar GrosS-Poeslilarn overge bracht, vergezeld van de leden der hof houding van den overleden aart&hertog Vrijdag morgend, om 2 1/2 ure, werdsj de lijkkisten op een vlot, over den Do nau, naar Astetten gebraeht, waar zij in de parochiale kerk, op praalbaren ge plaatst werden. Gisteren morgend zijn, per bijzonderei trein, de aartsliertog Karel-Frans-Joze en de aartshertogin, zijne gemalin, aan gekornen, alsook de naaste bloedverwan ten vnn de slachtoffers en de kinderei van de vermoorden. Na den lijkdiens zal de bijzetting der lijkkisten in dei graikelder plaats hebben. Vôôr de lijkkisten. De keizer bégaf zich gisteren in rijtuij van Schônbrunn naar Hofburg. Hij wen op gansch den doortocht warm toege juic-ht. Verscheidene duizenden personen de fileerden gisteren morgend voor de lijk kisten van den aartsliertog en zijne ge malin, in de parochiale kerk van Hof iburg tentoongesteld. De lijkdienst. Gisteiren namiddag, om 4 are, bad, j: d© kapel van Hofburg, de lijkdiens plaats voor den aartsliertog Frans-Ferdi nand en zijne gemalin, de hertogin va: Hohenburg. De keizer was aamvezig, evenals d aartshertogen, de aartsliertoginner gansch de Hofhouding, de ouders de vermoorden, de ministers van Oosten rijk-Hongarie en van de beide landen, d voorzitters der Oostenrijkschei en Hou gaarsche Kamers,afvaardigingen van he Parlement, de nuncius van den Paus, d vreemde gezanten hunne Staatshoofdei ve/rtegenwoordigend, een groot aan ta! militaire afvaardigingen, tal van hooger ambtenaars, generaais, ourgemeesters. > enz. De twee zilveren kisten met goudei belegsel rustten op eene katafalk. De kardinaal prins aartsbisschop Piffl< i zegend© het stoffelijk overschot der on hat leven gebrachten. Tal van aanwezi , gen waren zeer aangedaan en weenden Na den dienst werd de kapel gesloten De keizer en de nieuwe troonopvolgei ( werden bij hun terugtocht hartelijk dooi l de menigte toegejuicht. Nog de erge beschuldigingen. i Een Oostenrijksch blad gaat voort mel i zeer hevige artikels tegen Servie af te i kondigen. Gemeld dagblad beticht nr gansch het Servische volk van den moord door twee Servische onderdanan ge-pleegd, onder de oogen van de troepen C en de policie van Oostenrijk-Hongarie. Het complot bewezen. Er wordt uit Serajevo gemeld dat zes jongelingen deel maakten van de samen-zwering. Allen waren onlangs uit Belgra-do in de hoofdstad van Bosnie aangeko-men. Het gerucht wint meer en meer veld, dat de Servische majoor Primitche-vitch en andere Servische officieren, al len gedeserteerde Oostenrijk-Hongaar-i sche gewezen officieren, niet vreemd aan t den laffen moord zouden zijn. j Huiszoekingen te Praag. De policie heeft gisteren te Praag ver e scheidene huiszoekingen gedaan bij Ser , vische studenten. Beslag is gelegd op eer r omvangrijke briefwisseling. e Verscheidene honderden aanhoudingen, Er wordt gezegd dat men zondag, te t Serajevo ,niet minder dan 256 personen b aangehouden heeft, en een lionderdta' 1 anderen de volgende fîagen ; zij worden ibeticht den aanslag goedgekeurd of in s schijn goedgekeurd te liebBen. I BUITENLAND. FRÀMKRUK. Een draina in de gevangenis D© procureur van het parket van Versailles begaf zich naar St-Pietersgevang. om' aan twee terdoodveroordeelden, De Bruyne en zekeren Louis-Louis, te mel-den dat de doodstraf,tegen hun uitgesprc ken, in levenslangen dwangarbeid was veranderd. De Bruyne gaf blijken eenei groote vreugde en beloofde in Cayenne een voorbeeldig leiven te leiden. Docb Louis-Louis integendeel blikte den ma-gistraat met stoeren blik aan en riep : — Gij hebt mijn hoofd van de gezwore-nen geëischt en nu komt gij mij spreken van genade ! Ik wil dat niet ! Ik wil de vrijheid of het schavot ! Ik wil niet naai de galeien. Dit zeggende eprong hij too op den procureur des konings en greep hem bi. ifeel en wilde he^u verwurgen. Toen d< bewakers Louis-Louis bemeesterden, be gon hij te huilen als een dier en men waî verplicht hem het dwangkleed aan t< trekken. Vier personen verongelukt Een auto door een trein aangereden. Naar luid uit Ne vers werd een auto waarin vier personen gezeten waren die van de visclwangst terugke&rden, giste ien namiddag, rond 5 1/2 ure, aan eene spoorwegbareel door een bijzonderer trein van de " Chemins de fer économi ques", ter gelegenheid der foore var Lormes ingericht, aangereden. De auto werd over een aanzienlijkei afstand medegesleurd en deels vernield De vier inzittenden : René Prévotat, ouc 24 jaar, mécanicien en auto-verhuurder Blandin, 41 jaar, bakker; Boucher, bak kersgast en een policieagent van Pariji in verlof, werden op den slag gedood. Aaisslag tegen Dr Doyen. — Een nog al geheimzinnige aanslag werd gistetre; i nacht tegen Dr Doyen gepleegd. Terwij het rijtuig van rien heelmeester, waarù ook mevr. Doyen «ich bevond, langs d Alphantlaan, te Parijs reed, rond 1 ure floten drie kogels langs de ooren van dei autovoerder. Een onderzoek werd inge steld, om de daders van den geheimzin nigen aanslag te kennen. Automobiel=ongeluk door den bliksen veroorzaakt. — Dokter Belletn kwann van Granvilliers per automobiel gereden vergezeld van zijne echtgenoote eu zijn© dochter, toen zij overvallen werdei door een hevig onweder. Verblind door den bliksam, zag de heeï Bellen niet meer om te sturen en ree' ! op een boom, om daarna met de autom-o biel in eene gracht te rollen. . Dokter Bellen werd op den slag ge . dood. ENGELÂî^D De Ulst«rsche vrijwilligers. — Te Bel fast zijn donderdag een tweetal Ulster-sche vrijwilligers, elie in uniform waren en hun geweren droegen, door de policie aangehouden en gewaarschuwd, dat zij wegens het dragen van wapenen zondei vergunning zouden worden vervolgd. OJ dit nu een zelfstandige daad is van de policiebeambten, of dat dit optreden de voorbode is van krachtiger maatregelei] tegen de vrijwilligers in Ierland, is* nog de vraag. Vermoedelijk is het eerste het geval, want van de zijde der overheden is van de zaak niets meer vernomen. De leiders der Ulstersche vrijwilligers lieb-ben hierin nu weer een schoone aanlei-ding gevonden voor propaganda en re-claam. Het heet îtlthans — maar in libe raie bladen wordt dat tegengesproken — dat generaal Sir George Richardson, de commandant der Ulstersche vrijwilligers, nu eene dagorde zal uitvaardigen, waarin hij de vrijwilligers machtigt, zich gewa-pend in de straten van Belfast te ver-toonen. Tegen de tienduizenden vrijwil ligers, zoo redeneert men in het unionis tische kamp, zou de policie natuurlijk machteloos staan. Zij zou hen allen tocli niet kunnen vervolgen of aanhouden. wegens het onwettig dragen van wapenen. Tôt dusver hebben de Ulstersche vrijwilligers alleen nog hunne wapenen gedrageji bij hun oefeningen, die op bij zonder terrein plaats hadden ; als zi; zich nu gewapend in de straten gaar iyerïponen, zou dat wellicht ernstige ge v<Sigen kunnen hebben, en de bladen v-e^vachte-n dan ook, dat er nu eindelijlî wel èens iets zal gebeuren. Maar met de ! niededéelingen van deze tôt oproer aan-stokencïe bladen moet men voorzicbtij ! zijn. Intusschen, dat de toestand gespanner i is, blijkt uit een bericht uit Omagh îr > Tyrone. Hier heeft eene botsing plaats gehad tusschen Ulstersche vrijwilligerf en nationalistisohe vrijwilligers. Aan de hevige vechtpartij werd door de policie een Jeinde gemaakt. Deze laatste werc het eigenlijke slachtoffer der vcrbitte-ring; eenige policiebeambten werder 1 zoo zwaar gewond, dat ze naar het zie-kenhuis moesten worden gebraeht. DUÎTSCHLANDi De ongesteldheid van keizer Willem — Naar in hofkringen verluidt, is de on gesteldheid van den keizer van geen be teekenis en boezerat zij niet de minste bezorgdheid in. [ Dat de keizer van zijne reis naar Wee . nen heeft afgezien, is waarschijnlijk min der toe te schrijven aan zijn ongesteld ( heid, dan aan den wensch, keizer Frans Jozef de vermoeienis van de plechtige ontvangst te besparen. De cinémas. — De film-fabrikanten te Berlijn hebben de tusschenkomst van d( i gezanten van Frankrijk, Italie en de 1 Vereenigde Staten ingeroepen, om d( i nieuwe verordening op de censuur vai ï films gewijzigd te krijgen. Deze drie lan ■ num——■ i i—i in i m iw 11 ' m mm im—m miiiw m\ in—■—mw—i— , den hebben namelijk groot belang bij het t voortbestaan van de met ondergang be-dreigde Berlijnsche film-markt. Een groote firma heeft uitgerekend, dat het nieuwe tarief voor het censuree-i ren haar in een half jaar tijds 94,000 mark zou kosten. De cinémas te Berlijn beschikken nog voor eenige weken over films, die reeds i vroeger door de policie goedgekeurd waren. Daarna zullen echter te Berlijn geen nieuwe( films vertoond kunnen worden, I nu de film-fabrikanten besloten hebben aan den Berlijnschen censor geen films meer voor te leggen. Op het oogenblik hangt nog voor het bestuurlijk hooggerechtshof een procès over de vraag, of ook opnemingen naar het werkelijke leven (dus geen in elkaar gezette tafereelen) aan censuur onder-worpen zijn. In elk geval heerscht er op het oogenblik in de Berlijnsche film-wereld groote verwarring, onzekerheid en ontevreden-heid.De regeexing heeft al laten weten, dat het nieuwe tarief niet gewijzigd zal worden.OOSTENRIJK-HONGARIE Een eigenaardig procès. — De Ween-sche rechtbank heeft over een geval te beslissen, dat merkwaardig is om de daarin betrokkene personen en omdat het een bewijs is van den drang naar vrijheid onder de moderne Turksche vrouw. De vrouw in kwestie is de dochter van Izzet pacha, den gewezen secretaris van Sultan Abdul Hamid en is gehuwd met Mazar Abed, advocaat in Damas-kus. Zij is pas 17 jaar en is onder groote gevaren uit den harem naar Weenen ge-vlucht.Izzet pacha, die na de Jong-Turksche onwenteling voor zijn leven vreesde, ging toen met zijne drie vrouwen en het groote vermogen dat hij als gunsteling en vertrouwde van Sultan Abdul Haniid bij elkaar had vergaard, op de vlucht. Hij had zich in Nizza ter woon gevestigd, maar bevindt zich tlians met een schoon-zoon in Weenen, om van de rechtbank de uitlevering van zijne dochter te verkrij-gen.Volgens de Turksche zeden was.zJJ, toen zij haast nog een kind was, \ûtge; huwelijkt aan een man, dien zij nauwe-lijks kende, mlaar die haar vader aan-stond. Maar mevrouw Lemna Abed, die misschien Loti's bekenden roman "Les désenchantées" gele,zen heeft, haatte den harem als eene gevangenis. Zij wilde een ; Westersche vrouw worden en was op ze-i keren dag met twee vriendinnen, die 1 evenals zij dachten, uit haar huis wegge- > loopen. In een blad heeft zij kort geleden een uitvoerig verhaal gedaan over de gevaren en de avonturen, die zij heeft moeten doormaken alvorens in veiligheid te komen. Haar vlucht werd spoedig ont-dekt en zij heeft lieel wat slimheid en hifcied moeten, gebrtiiken, om aan hare vervolgers te ontkomen. Te Beiroiet werd «zij achterbjaald en men slaagde erin om hare twee vriendinnen weer in den harem, terug te bren-gen. Zij echter verdraaide het en wist op «en Oostenrijksch© Iboot te komen, die haar naar Triest bracht. Zoo kwam zij naar Weenen. Als voorzichtige vrouw had zij juweelen en kleinoodiën mede-genomen, die, naar het heet, 200,000 i frank waard zijn. Zij zegt, dat die haar eigendom zijn, terwijl haar vader het te-) gendeel beweert. Een deel ervan had zij > r©eds ten gelde gemaakt, een ander bij i eene bank te Triest ter bewering gege- > ven. i IntusseJien ontdekten Izzet paetfia en zijn schoonzoon Mazar Abed de schuil- mmmmumÊÊammmaimmmÊmmmmmÊÊmmmmKmÊÊiaimmnmmÊmmmmaam ———-— plaats van ck vluchtelinge. Beiden gin-gen naar Weenen, waar zij haar tracht-ten te bewegen, naar haar man terug te keeren, doch tevergeefs. Liever dood dan terug naar haar vader en man, heeft zij wel 20 maal aan den rechter gezegd. Ailes goed en wel, bracht Izzet pacha hier-tegen in, maar mijne dochter is nog min-derjarig en mag niet over juweelen beschikken, die haâr niet toebehooren. Volgens Turksch recht staat zij nog onder de vaderlijke macht. De rechter be-sliste, dat zij de juweelen niet mocht verkoopen en gaf een gelijksoortige order aan de bank te Triest. Maar aan den eiscli, om de jonge vrouw aan vader en echtgenoot uit te leveren, daartoe kon de rechter niet !zoo spoedig besluiten. Er zal daarmede nog wel wat tijd verloopen, afgezien van het toevluchtrecht, welks sebending bijzonder hatelijk , zou zijn, daar de jonge vrouw, eens in den harem teruggebracht, aan mishandeling en wil-lekeur overgeleverd zal zijn.Dat begrijpt het slachtoffer ook, die nog liever hare VDiwiBelen, wil verliezen, dan haar vrijheid.Liever in Weenen lessen gaan geven, dan terug naar Turkije. Zij moet een gunstig uiterlijk hebben en spreekt vlot Engelsch en Fransch, zoodat, als zij ge-dwongen werd om gouvernante te worden, d© nieuwsgierigheid haar wel een aantal lessen zal bezorgen. Intusschen zit de rechter met dit ingewikkelde zaak-je verlegen. ZWiTSERLAND Berg=ongeluk. — Een leerling eener beroepschool van Gene've, de 15-jarige Ami Badan, deed, bij het bestijgen van een berg, te Petit Bornand, een val in een afgrond en werd gedood. RUMEME. Een tusschengeval. — Toen Rumeeiv-sche werklieden bezig waren de nieuwe Rumeensch-Bulgaarsche grens af te ba-kenen, loste de Bulgaarsche grenswaclit schoten op Rumeensclie soldaten. Een man is gedood, een tweede gewond. ALBANIE De warhoef Eene nieuwe opstand in Epirus. Volgens berichten in de bladen fcijn de Epiroten weer op het oorlogspad. Hun aanvoerder Spiromillos rukt uit het Zui-den op en verovert en verbrandt het eene dorp na het andere. Hij tracht Va-lona aan te vallen. Geheel Epirus moet weer in handen van de Heilige bataljons zijn. Bib=Doda. Men meldt uit Durazzo dat Bib Doda zich gisteren te Gunzi bevond. Mgr Dochi kwam gisteren morgend te Durazzo aan. Hij zou het inzicht hebben te vragen, dat men nieuwe maatregelen treffe om aan Bib Doda toe te laten op-nieuw tegen d© op stand elingeii op te ruk-ken.Eene afvaardiging, door Achmed Bey Ali gezonden, is aangekomen. Zij zal waarschijnlijk heden door den prins ont-vangen worden. RUSLAND. Ontbonden. — Bij keizerlijke oekas is het huwelijk van grootvorstin Maria Pawlona met prins Willem van Zweden voor ontbonden verklaard. De grootvorstin wordt gemachtigd een nieuw huwelijk aan te gaan. AWSERIKA* Geheimzinnige moord.— Eenige dagen geleden werd in het kabinet van den dokter Carman, te Long Island, eene dame, mevr. Bailey, in zeer geheimzin-aiige voorwaarden vermoord, terwijl zij op den geneesheer wachtte. Het ingestelde onderzoek bewees, dat de steek, die mevr. Bailey doodde, door eene vrouwenhand toegediend werd. Het onderzoek heeft ook nog zonder linge zaken aan het licht gebraeht. Mevrouw Carman heeft bekend dat zij'i een microfoon had doen plaatsen in heit kabinet van den dokter. Zij wilde weten wat er verteld werd tusschen haar man en zijne kliënten. Zij bekende dat haar man totaal vreemd was aan het leggen van dien telefoon, die zij overigens deed afbreken na den moord. De polici© zegt niet te kunnen beweren, of mevr. Carman zelf de moord pleegde. Stoomer gestrand. — Naar luid uit Owen Sound, in de Georgianbaai, is de stoomer " Assiniboia", van de Canadian Pacific, dichtbij Cap Croker, in de baai, gestrand bij dikken mist. De "Manito-ba" voer onmiddellijk ter hulp. Er zijn een honderdtal passagiers aan boord. Het schip zit geenszins gevaarlijk en zal aldra vlot komen. MEXICO Een vredesprotocol Te Niagara-Falls is op 1 dezer een vredesprotocol opgesteld, tôt de ondertee-kening waarvan Huerta aan zijn© afge-vaardigden machtiging heeft gegeven. Het protocol regelt de inrichting van een nieuw voorloopig bewind in Mexico. D© nieuwe regeering zal worden aange-wezen door het gemeenschappelijk over-leg van vei'tegenwoordigers der verschil-lende partijen in Mexico ; zij zal onver-wijld worden heringericht in Mexico (stad) en worden erkend door de regee-ringen van de Vereenigde Staten, van Argentina, Brazilie en Chili, terwijl die vier regeeringen onmiddellijk tôt Mexico de normale diplomatieke betrekkin-gen zullen hervatten. De Vereenigde Staten zien af van een oorlogsschatting en zullen ook verder geen genoegdoening ontvangen. Aan bui-tenlanders die zich in den burg^rjjorïofe hebben bemoeid, zal kwijtschelding worden verleend. Ter afdoening van de eischen tôt scha-deloosstelling, in te dienen door buiten-landers, die door militaire maatregelen; schade hebben geleden, wordt eene internationale commissie benoemd. Een tweede protocol, dat bedoeld is als bijlage op het vredesprotocol, behelst, dat Huerta zal aftreden en dat Vera-Cruz voorloopig door de Amerikanen be-zet blijft. De onderteekenaars van het vredesprotocol zijn het er echter over eens, dat uit het sluiten van den vrede.voortvloeit, dat zonder meer Vera Cruz door de Amerikanen wordt ontruimd en dat de Amerikaansche oorlogschepen vertrek-ken.De juistheid van die opvatting wordt door de A-B-C-Staten gewaarborgd. JAPAN: De schandezaak. — In de zaak van omkooperij, die te Tokio aanhangig was gemaakt tegen de Europeanen en Ja-panners die geknoeid hadden met mari-ne-officieren om levering©n te krijgen, en tegen hen die van die knoeierijen hadden ge weten en daarop gogingen van afzetterijen beproefd, heeft het openbaar ministerie de volgende straffen geëischt; tegen Pooley drie jaar tuchthuis-straf, tegen den Reuter-man Blundell, zes maanden gevangenis; tegen Herr- io ij«Tiiileton der uazette vaa uent, ^ GEHIMEN iNaar het Duitsch. •— Wat had Max met dit ailes toch te maken ? herhaalde nogmaals lise zeer ontsteld over den blik, welken zij onwil-lekeurig in het verleden van haar oom Geraldi had geslagen. — Niets, — ging juffer Brandt voort. •— Maar ziet gij, er was iemand, die het 1 goed met mevrouw meende en liet haar heiwlijk te kennen gaf, dat zij haar man ' wat meer op de vingers moest zien. Zij j vernam ailes, en dat was maar goed ook. Zij zegde geen v/oord er van aan mij, ! maar er vielen tooneelen voor, het eene nog heftiger dan he,t andere, en al be-zwoer hij haar ook, dat er niets van aan was, of dat de berichten ten minste zeer overdreven waren, dan vernam1 zij toch hoe hij haar om' den tuin leielde. Hij was nu eenmaal iemand, die van overmoed en Jichtzinnigheid niet wist wat hij deed, en zijn zwager, hielp hem het ge.ld opma-ken.— Maar Max? Vertel mij toch iets van hem ! Geduld maar, ik kom er al aan. ~ Zooals ik zegde, daar komt Max vroo l;ik en opgeruimd uit school ; hij had reeds zijn eindexamen gedaan en woonde nog enkele lessen bij. Gij weet, dat hier i, ?r^nSen altoos in den zomer de school verlaten. Hij verheugde zich reeds ^ v°wuitzichte student te worden. ^ji thuis, werpt de boeken op zijn Bchrijftafel, en ik wil hem juist zijn kop rï/i B S I il toffie brengen, daar roept den dokter : Vlax, Max ! Ik hoorde, dat hij weer boos vas en vermoedde ook wel waarom. Max ?aat in de studeerkamer van zijn vader, m ik denk er verder geen kwaacl van, -oen men op eens eien leven en een la-vaai van gev/eld hoorde — en toen — edereen in huis hoorde het en kwam lanloopen. — Mev.rouw vliegt naar de studeerka-ner, ramelt aan het slot, gilt als een vaanzinnige en daarbinnen duurt het ru-noer voort.Terwijl wij door elkaar loopen vordt de deur geopend en mijnheer ileept met ee,n lijkkleurig gezicht den be-vusteloozen jongen uit zijne kamer in de îang, en si uit de deur achter hem dicht. Daar lag Max. Wij droegen hem naar led en verwenschten zijn stiefvader. In :le studeerkamer vieil toen weer een hef-àg tooneel voor Van dat oogenblik zijn nan en vrouw gescheiden en nooit weer ?oed op elkaar gçworden. Voor de ,we-reld wilde mejneer het echter nooit we-Len.— En Max? drong lise voort. — Ik zond al de anderen weg ; de koet-sier hiolp mij hun beduiden, dat het voor den armen jongen beter was. H;j was weer bijgekomen, maar hij zag er als een '.va,anzinnige uit. Hij wilde eten noch rlrinken <-n sprak geen woord. Eindelijk sond hij mij heen om een glas water te lialen, en toen ik terugkwam had hij de deur op het slot gedaan en liet zelfs zijne moeder niet Ibinnen, hoe wij hem ook smeekten. Het was een schrikkelijke nacht ; later betuigden allen, -'dat zij geen oog gesloten hadden. Wat mij be-treft, ik weet heel goed, dat ik niet ge-slapen heb, en toch hael niemand hem stilletjes hooren weggaan. — Den volgenden morgend stond de deur zijner kamer open, hij was weg ; zijn spaarpot stond leeg mididen op tafel, anders had hij niets medegenomen, nietB dan de kleederen die hij aan had. Op tafel lag een briefje : Vaarwel, arm© moeder ! verder geen enkel wooid. Mevrouw lag al in ele heete koorts, recht gezond is zij nooit meer geworden, en niemand dierf een woord reppen van hetgeen er gebeurd was. Mijnheer wist heel goed, dat men voor geld het zwijgen kan koo-pen. Bij mij kwam hij niet. Ik zegde echter geen woord tôt hem, want ik wist, dat hij op de gelegenheid loerde om mij weg te izenden. Mevrouw kon niet spreken, zoo zwak was zij, maar hare oogen schenen mij te smeeken : Zwijg maar, Ri-ka, zwijg maar en blijf bij mij ! — En heeft oom nooit gezegd, wat Max dan toch gedaan had? Nooit ! Trots ging den dokter zijn gang, als ware er niets voorgevallen, en als de menschen, naar Max vroegen, dan hoorde men hem zeggen: Noem, wat ik u bidden mag, zijn naam niet, ter wille van mijn arme vrouw ! Juffer "[Branyit liep opgewonden heon en weer : lise zat doodsbleek en met oogen vol tranen op de sofa. -— Maar nu ben ik nog even wijs! zegde zij verwijtend. — Het ging mij evnzoo îMevrouw heeft nooit een enkel woord over dez© geschie-denis gerept ; maar ik weet dat zij Max nooit voor schuldig heeft gehouden. De dokter en Adelheid hadden er wel een eed op durven doen ; dat kon ik zoo mer-ken, maar tôt heden moet nog het eerste woord er van over hunne lippen komen ! •— Maar oom Geraldi is toch niet slecht ! — Slecht? Neen, dat zeg ik ook niet, hij is lichtzinnig en zorgt alleen voor zich zelf ! -— Hij zoui Max toch niet mishandeld hebben, als hij niet meende in zijn recht te zijn. — Dat kan wel ! Ik vergeef het hem echter nooit ! En al heeft Max nu ook een woord gezegd dat hem niet paste, de arme jongen wist genoeg, en zijne moeder had vaak zulke roode oogen van het schreien... — Hij zal oom zeker iets gezegel hebben...— Wat hem natuurlijk niet voegde ! Maar mijnheer deed zooveel wat hem evenmin geoorloofel was, en geen enkel rechtschapen echtgenoot doen mag. — God zij dank, dat zij nu verzoend zijn ! Dat is toch maar het beste, juffer Brandt ! -— Ja, Max heeft een edel hart ! Maar juffer Adelheid moet mij eens aankomen, met haar mijnheer von Hunnenstein !Dan zeg ik haar, dat... — Gij 'zult haar niets zeggen. Blijf wat gij tôt nu toe zijt geweest : de goede trouwe ziel, die ailes ten beste leidt ! ver-zocht Use. De huishoudster gevoelde zich hierover zeer vereerd. — Ja ik heb in mijne positie al gedaan wat ik maar kon. Ik dierf mevrouw geen woord over mijnheer zeggen ; maar weten moest zij het te>ch en daarvoor heb ik zooveel mogelijk gezorgd ; hij wist, dat men zijne gangen bespiedd© en dat hij haar niet kon verongelijken, of het werd haar overgebriefd zegde zij al knikkende. Misschien heeft hij eindelijk ook berouw gekregen. Hij was van toen af zeer zacht en geduldig jegens zijn© vrouw, maar zoodra eenmaal het ver- < S&V '• 'i ~ i trouwen dood is, is ailes vergeefsche moeite. t Toen lise naar haar kamer sloop, was Adelheid er al. -— Waar zit gij toch, lise. Ik dacht dat gij uit verveling naar bed waart gegaan, zegde zij, en men kon het haar aanzien, dat ook zij zich verveeld had. lise zegde, dat zij eens naar jufler Brandt was gegaan. Die arme ziel is altoos zoo alleen ! Daarop kleedde zij zich haastig uit en ging naar bed, uit vrees dat Adelheid haar roodgeschreide oogen zou opmerken. Adelheid talmde nog langi zuchtte meer dan eens en scheen in diep gepeins verzonken. Eindelijk blies ook zii het licht "uit. De maan scheen helder in lise haar kamer. Plotseling stond Adelheid voor haar bed. — Gij hebt mij geen goeden nacht ge-wenscht, lise, fluisterde zij en ging op den rand van het bed zitten. — Goeden nacht, Adelheid ! Gij zult zeker wel weer dood moede zijn, niet waar lieve ? zegde lise, een weinig over-eind zittende. — Gij zijt zeker dood van den slaap? — O, neen. Wilt gij een beetje praten ? Adelheid bleef een poosje zwijgeind zitten, en Use verwonderde zich hoe langer hoe meer, toen zij het peinzende gezicht harer nicht gadesloeg. — Gij, gelukskind, sluit maan noch zon buiten, omdat gij even vast slaapt of hare stralen u beschijnen of niet ! zegde Adelheid eindelijk op zachten toon. •— Ik slaap als een marmot, lachte Use daarop echter vroeg zij eleelnemend : Wat scheelt er aan, dat gij dezen nacht niet slapen kunt? — Ik denk na over mijn gesprekken met Repnin ! zegde Adelheid op zonder-lingen toon. — Hoe dat zoo? Wat is daarover te denken... lise bleef steken. — Ja, niet waar? Er is daarin niets wat tôt nadenken stemt, en toch, Use, uit de taal der menschen spreekt nu en dan zijne ziel, en ik zoek... — Repnin zijn ziel? Adelheid, wat zijt gij toch vreemd ! riep lise, en toch kon men hooren dat zij aangedaan was. — Vreemd? dat geloof ik niet. Use, als men iemand zijn geheele leven zal toebehooren, dan mag men hem toch wel ter-dege kennen — en van ganscher harte,ja, kunnen zeggen, op ailes wat hij denk!! en wil. Het werd lise hoe langer hoe angsti-ger te moede. Zij streek zacht over Adelheid haar handen, en deze onwillekeuri-ge uitdrukking van medelijden deed de gelaatstrekken van het verloofde meisjr, trillen, als stond zij op het punt in tranen uit te barsten. Zij bedwong zich echter. — Lieve Aldelheid, gij kent immera Repnin al vtn vroeger, zegd© lise. — Ja, ik kende hem! riep Adelheid, plotseling zeer opgewonden en hief de gevouwen handen ten hemel. Ja ik kenda hem en toch... --Adelheid, zeg, gij hebt er toch geen spijt van? — Weeis eens oprecht, lise, luisterde gij wel eens naar onze gesprekken? vroeg deze opgewonden. — Ja, en ik dacht zoo dikwijls dat gij zoo — wees niet boos op mij. Adelheid — zoo weinig belang er in steldet en zoo koel waart. — Bedenk eens, 'lise ! Waarover spreekt Repnin ? (Wordt voortgezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.