247e JAAR. — Nr 155 — B 5 OENTIEMEN mr A A Tvm A CL d TTTT.T 1Q1A GAZETTE VAN GENT VOOR GENT : YOOR GEHEEL BELGIE : Eeujaar fr. Î2-00 Een jaar fr. 15-00 6 maandon > |"|g 6 maanden » 7-75 8 maanden » 3'50 3 maanden. .... » «-00 Voor Holland : 5 frank per 3 maanden. Vnnr Ar andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-. HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht In 1667 (BEURZEN-COCRANTÏ. BiSSTUUR EUT REDACTIK YELDSTRAAT, 60, GENT De burèélen eyn open van 7 ure 's morgends toi 5 Vttt 's avonâs, TELEFOON nr 710 De ïnschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement tiomon fon PAcflrQnfnAro linnnor wnnnnlnîltfl. buitenland. nederland. Zware brand op Bornéo. — Blijkens een telegram uit Batavia, heeft een zwa-re brand gewoed te Negara, op Zuid-Oost Bornéo. 23 huizen zijn in asch ge-legd ; de schade beloopt meer dan 20,000 frank. fraémkrjjk. Het procès van mevr. Caillaux. — Aan mevr. Caillaux is de akt>e van. verwijzing naar het hof van gezworenen beteekend en de dagvaarding ter hand gesteld. Zij heeft vijf dagen tijd tegen de verwijzing bij het hof van verbreking in beroep te komen, doch het is niet waarschijnlijk dat zij zulks zal doen. Raadsheer Albanel, iwelke op 2 juli de debatten van het procès van mevrouw Caillaux zal voorzetelen, begaf zich naar het gevang te Lazare, "waar hij aan de beschuldigde de gebruikelijke ondervra-ging deed. Mevr. Caillaux heeft volstrekt niets nieuiwa verklaard. De instortingen. Aïs gevolg aan het ingekomen verslag over de inzakkingen te Parijs, zullen binnen kort vervolgin-gen ingespannen worden tegen verschei-dene ondernemers van openbare werken, die eullen beticht worden van niet nale-ving der voorschriften van het lastenko-hier en voor bedrog in de werken. Een drama. — Toen de heer Jules Sil-vain, wonende rue de Suresnes, te Parijs, 24 jaar oud en handelsreiziger van beroep, gisteren, vroeg in den morgend, thuis kwarn van zijn militairen dienst, trof hij zijn nrriend, den 22jarigen André Langlon, bij zijne echtgenoote aan . De bedrogen man werd woedend en greep een mes. De minnaar nam een revolver, schoot twee maal en trof den heei Silvain in de borst. De ongelukkige werd doodelijk ver won d naar het gasthuif overgebracht. De moordenaar îs aangeihouden. De stemreciitvrouwèii. — 'Gfîstéren be-toogden de stemrechtvrouwen te Parijs. Mevr. Pauline Reboux. Vérone, Marguerite Durand en Séverine, spraken de betoogsters op bezadigden, doch over-redenden toon toe. Na de meeting ging het in optocht naar het standbeeld van Condorcet, een dei voorloopers van de vrouwenbeweging in Frankrijk. Tweegevecht. — Gisteren had er te Pa rijs tusschen de heeren Lacroix en Ro bert Guillou een tweegevecht plaats m-ei den degen. Bij de derde herhaling liep de heei Guillou eene iverwonding op, die )een einde aan het gevecht stelde. Nieuw geld. — De eerste nickelstukker met gaten zijn uit de Fransche Munt ge komen. Het publiek zal voorzeker tevreder zijn. Van nu af zullen geen bronzen mun ten meer geslagen worden; enkel nicke geld. ENGELAND Jozef Chamberlain. — De Engelscht oud-minister, die op 8 juli 1836 te Cam-berwell in Zuid-Londen was geboren, ii dus ongeveer 78 jaren oud geworden. Ir de laatste jaren van zijn leven moest hi, ten gevolge van ziekte en zwakte uit hei openbare leven terugtr-eden, maar ziji naam omvatte niettemin nog tôt het laatste toe een geheel program : hij bleef voor de imperialisten en protectionisten de groote leider, die het eerst met groot talent en onbuigzame wilskracht de groote lijnen had aangegeven, volgena welke, naar zijne meening, het Engelsche wereldrijk diende te worden bestuurd, geconsolideerd en uitgebreid. In het openbare leven van Engeland heeft de overleden Staatsman een zeer belangrijke roi gespeeld en een zeer af-wisselende. In zijne jonge jaren was Joe Chamberlain werkzaam in de metaalfa-brieken van zijn vader te Londen en Birmingham.Hier in deze laatste stad vestigde hij zich als medeleider van de vermaarde schroevenfaibriek en andere nijverheids-ondernemingen der familie Chamberlain. Te Birmingham trad de jonge Chamberlain ook het eerst in het publiek leven op den voorgrond. Hij werd reeds in 1869 lid van den gemeenteraad aldaar en was van 1874 tôt 1876 burgemeester (1er stad — en aan zijne werkzaamheid, door groote welsprekendheid gesteund, was het te danken, dat het stedelijk beheer van Birmingham op zeer radicale wijze werd hervormd. Want Joe Chamberlain was een vurig radicaal en als zoodanig werd hij dan ook in 1876 als lid van het Lagerhuis geko-zen. Hier was hij weldra een der leiders van de radicale partij, en in 1880 riep Gladstone hem als voorzitter van den Board of Trade in het ministerie. Hij be-hoorde tôt de uiterste linkerzijde in het kabinet ; de meeste radicale maatregelen konden op zijn steun rekenen. Zoo was hij een vurig pleiter voor de opheffing van de dwangmaatregelen tegen Ierland. In juni 1885 trad hi.i met Gladstone af, maar reeds in 1886 nam hij in het nieuwe ministerie Gladstone de leiding van den Local Gouvernaient Board op zich. Hij bleef echter slechts enkele maanden in dit ambt. Met de home-rule-plannen van Gladstone, kon hij zich niet vereenigen, en met lord Hartington, den lateren her-tog van Devonshire, scheidde hij zich met vele volgelingen van de liberale partij af en stichtte hij de nieuwe groep der liberale unionisten, die het ministerie Gladstone ten val brachten. en het con-servatieve kabinet Salisbury ondersteun-den.Dat was het einde van Chamberlain's radicalism. In 1895, na den val van het kabinet Rosebery, wist hij door te zet-ten, dat de liberale unionisten zich bij de conservatieven aansloten en met dezen gezamenlijk een ministerie vormden. In het derde kabinet Salisbury nam de vroe-gere radicaal het ambt van minister van koloniën op zich. Groot was hier zijn in-vloed, en zijne werkzaamheid als minis-' ter van koloniën in dit conservatief-unionistisch ministerie zal zeker nimmer vergeten worden. In den tijd van deze werkzaamheid immers viel de Boeren-oorlog. De roi door Chamberlain na den i Jameson-raid gespeeld, toen hij al zijn invloed aanwendde om de gevangen ge-nomen opstandelingen te beschermen, l toen hij tegenover de Zuid-Afrikaansche - republiek en président Kruger een poli-1 tiek ging volgen, die onvermijdelijk tôt den oorlog moest leiden, zal zijn naam in de geschiedenis doen voortleven, zij het dan ook zeker niet in gunstigen zin. Met groote luchthartigibeid stuurde de minister aan op den oorlog met de Boeren, wier kracht hij onderschatte. En het was zijn staatkunde, die duizenden en duï-zenden menschenlevens, millioenen en millioenen schats offerde voor de bedoe-i lingen van de Zuid-Afrikaansche goud- koningen, wier belangen hij met die van zijn vaderland vereenigde. "Die oorlog is eene pluim op mijn hoed", aldus verhoovaardigde zich de minister in het Parlement over een strijd, waarin het Britsche wereldrijk al zijn hulpmiddelen moest uitputten, om een handjevol Boeren ten onder te bren-geri.Na dien oorlog, waarvan de gevolgen ten slotte den val van het conservatieve bewind veroorzaakten, aanvaardde Chamberlain de taak het Britsche Rijk te verkloeken en door een protectio-nistische politiek de verschillende deelen des rijks nauwer aan elkaar te verbin-den. Maar zijn gezondheidstoestand maakte het hem onmogelijk, de met zoo-veel wilskracht begonnen propaganda voor deze imperialistische denkbeelden verder te voeren. Zijne roi in het actieve leven was uit-gespeeld. Hij moest zijne taak overlaten aan anderen, minder bekwaam dan hij, en kon nu nog slechts als zwak en on-machtig toeschouwer den strijd volgen, die conservatieven en imperialisten voer-den tegen de liberale en radicale begin-selen, waarvan hij zelf vroeger een zoo geestdriftig aanhanger was. Zonderlinge bezoekster in het paleis van den koning. •— Eene vrouw, die zeer schoon gekleed was, maar zich zonder-ling aanstelde, bood zich zondag aan in het paleis van Buckingham ; zij wilde kost wat kost den vorst spreken. De po-licie hield de zonderlinge vrouw aan.Men vond op haar twee met zes kogels gela-den revolvers. Zij wilde hare persoonlijk-heid niet doen kennen ; zij zegde van Australie te komen Staking in een arsenaal. — Het aantal stakers te Wpolwich bedraagt nu reeds ongeveer acht duizend. De aanleiding tôt de staking is het ontslag van een arbeider, die weigevde een zeker werk voort te zetten, dat door onvereenigden was aangevangen. Brandstichtende stemrechtfeeksen. — De stemrechtfeeksen hebben vrijdag Bal-lynenoch House, nabij Belfast, in brand gestoken. De schade wordfc op een half millioen frank geschat. Dit huis werd be-woond door sir Daniel Dixon Velp faî'i -i schatten zijn door de vlammen ver-nield.Postzak gestoîen. •— Men bericht uit Cardiff dat een postzak, inhoudend twee duizend frank in goud en vijf aanbevolen brieven, aldaar gestolen werd. De geleider der auto, waarmede de zak vervoerd werd, is aangehouden. Hij wordt verdacht van medeplichtigheid in de diefte. Een dramatische watertocht. — Een zestigtal personen hadden een stoom-sloep gehuurd, ten einde een nachtelijken vaartocht op de Teems te ondernemen. De boot verliet Westminster te midder-nacht en keerde rond 3 ure 's morgends terug, toen voor de ikerk van Battersea een der muzikanten te water viel en in de diepte zonk. Baron Denis Anderson sprong hem achterna, maar ver-dronk eveneens. Een ander passagier, graaf Benkendorff, die de beide mannen wilde redden, was eveneens op het punt te verdrinken, doch kon worden gered. Het lijk van den muzikant, William Mitchell, werd gisteren opgehaald. Dit van ibaron Anderson werd nog niet ge-vonden.DUlTSCHLANDî De keizer op reis. — Naar verluidt, zal de keizer heden maandag zijn jaarlijk-sche reis naar het Noorden aanvaarden. OOSTENRIJK-HONGARI Het drama van Serajev Nog de nitvaart ter Hofburg. Het geheel en al met zwart bekleet inwendige der kleine kerk maakte e< plechtig somberen indruk. Een dubibele rij brandende kaarsi stond rondom den katafalk. Groote ontroering maakte zich meest van de aanwezigen, toen de keizer m de leden van zijn huis het oratorium b trad. Bijgestaan door een groot aantal gee telijken, volforacht kardinaal vorst-b: schop Piff de inzegening van het stofi lijk overschot der vermoorden. Diep bewogen volgden de aanwezig' de plechtige handeling. Na afloop der plechtigheid werd -kerk gesloten. Dicht opeengedrongen stond de meni te in de Ringstrasse tôt aan den H< burg. Het publiek bracht den keizer en aari hertog Karl Franz Joseph bij hun v< trek naar Schônbrunn een geestdrifti ovatie. Vier=en*twintig duizend rozentuilen. In de kapel van den Hofburg was e overvloed Ivan rozen en leliën ten to gespreid ; niet minder dan 24,000 garv waren gezonden, doch slechts 3000 kc den rond het altaar en rond de praalba gelegd worden. De aandacht werd vooj getrokken op eene kroon van witte roz van vier meters hoog ; op het lint las m drie namen : iSophie, Max, Ernest. Het was de kroon ivan de drie klei weezen. De protocol had hen uitgeslotf omdat zij aan het Hof nog niet voor; steld waren, doch fcij waren door de bloemen vertegenwoordigd. Voor de weezen. Keizer Frans-Jozef heeft aan de k deren van den vermoorden groothert een jaargeld toegelegd, dat hen in stE zal stellen later op denzelfden voet leven als wanneer hun vader den Oosti rijkschen troon had bestegen. In eene langdurige conferencie t schen den keizer en den nieuwen tro< opvolger Karel-Frans-Jozef, werd de ti komst van de weezen besproken en leg de troonopvolger de belofte af, later keizer het jaargeld te zullen blijven i betalen. De maatregelen te Serajevo. Men verneemt thans de maatregeh die door de overheden van Serajevo vç en op den afschuwelijken dag van c aanslag door de plaatselijke overhec genomen waren. Twee dagen voôr aankomst van den aartshertog werd volgende plakkaart aangeplakt : " Ter gelegenheid tvan het verblijf t Z. K. en K. H. den kroonprins, aartsh tog Frans-Ferdinand, te Serajevo, c 28 juni, schrijft de afgevaardigde van ] gouvernement de volgende maatrege voor : Het is venboden : 1. op de dal der huizen te klimmen, op de venst zuilen of op de borstweringen van foalkons te zitten, op de Appelkaaien blijven staan of gezeten te blijven, op borstweringen der bruggen geleund blijven, enz. ; 2. bloempotten op de opende vensters te plaatsen ; 3. op boomen of op de zuilen te klimmen ; in de straten het is gelijk welk voorw te plaatsen ; 5. de gaanpaden te verlat Het was met eenige onrust dat île volking het einde van dezen geschi kundigen dag afwachtte, dubbel ge-schiedkundig voor haar, daar de «erja-ring van den slag van Koskvo sameuvid I met het foezoek van dengene ,die tôt de inlijving van Bosnie en Herzegowina aan-gespoord had. 200 Serviers uit Bosnie gedreven. Uit Serajevo wordt gemeld, dat twee t honderd Serviers, aanklevers van de be-weging voor een Grooter-Servie, voor altijd uit Bosnie gebannen zijn. Vier-en-; zestig anderen werden aangehouden en vervolgens over de grens gezet. De verloven ingetrokken. De verloven aan de soldaten, in gami-Eoen in Bosnie, toegestaan voor d'en oogsttijd, zijn ingetrokken ; de soldaten i mogen op dit oogenblik Bosnie niet ver-laten. De Hongaarsche legeroefeningen î voor welke groote toebereidsels ge-rnaakt zijn, zullen geen plaats hebben. Nog een slachtoffer? Naar de bladen uit Serajevo verne-men, ligt de vleugeladjudant van den gouverneur van Bosnie, die bij den aan-' slag gewond is, op sterven. De moordenaar Prinzip. Oîver het leven van Prinzip, den moor-1 denaar van Frans-Ferdinand en zijne ge-1 malin, vernemen wij nog het volgende : 1 Prinzip is altijd een overspannen persoon geweest. Hij was niet kwaadaardig, maar r gesloten, in hooge mate opvliegend.Door zijn drift liet hij zich wel eens tôt hand-1 tastelijkheden medeslepen. Hij lag altijd 1 overhoop met zijne onderwijzers en lee-raren, maar verdedigde tegen hen ook 6 zijne medeleerlingen, als hij vond dat zij î onrechtvaardig waren gestrafjp. Volgens - zijn getuigschrift van inschrijving op het e gymnasium te Serajevo, is hij 13 juli 1895 geboren dus nog geen 20 jaar oud. Hij kan dus niet ter dood veroordeeld worden. Hij was een zwakke leerling en verzuimde zeer vaak.Gedurende den cur-5 sus 1910-1911 verzuimde hij 199 lesuren. t Zijne verslagen zijn beneden het mid-e delmatige; de cijfers voor gedrag waren on.voldoende ; alleen in tumen muntte hij uit. i- Dikwijl» îeed liij îionger, niet alleen i- door den nood, maar ook om zijn wilskracht op de proef te stellen. e Om eene weddenschap haalde hij eens s te middernacht het ijzeren kruis van het graf van den moordenaar van den gouverneur van Bosnie, welk en moordenaar hij als een held vereerde ; hij toonde het zijn kameraden, verklarende dat ook hij i, voor zijn volk zou weten te handelen en r te sterven. Daarna ging hij naar het n kerkhof om het kruis weer op zijne plaats n te zetten. e Prinzip heeft zich langen tijd te Tusla e opgehouden, volgens de leeraren het brandpunt van de Groot-Servische n beweging onder de jeugd. 1 ZWITSERLAND n Een feest. — Te Geneve hebben zater- n dag groote feesten plaats gehad ter ge- r_ genheid van de honderdste verjaring e der onafhankelijkheid van de stad. Een ;e prachtige etoet is door de straten der [e stad getrokken. De Bondsraad, die aan- ;e wezig was, werd geestdriftig toegejuicht. [e NOORWEGEN î. De landsverdediging. — De Storthing p heeft tijdens eene geheime zitting het i. voorstel goedgekeurd van de krijgscom- p- missiel, waardoor 11.600.000 îci'onen îaan 1- buitengewone werken der landvei'dedi- ging zullen besteed worden. Op die som zullen 5.100.000 kronen uitgegeve.n worden voor de vesting van de hoofdstad. ITALIE Drievoudige moord Te Ribera heeft men gisteren een land-bouwer en zijne twee zoons in hunne wo-ning -vermoord aangetroffen. De drie mannen werden door geweer-schoten gedood. In het huis werd geen wapen gevonden of niet het minste spoor van een worsteling aangetroffen. In de Kamer. — De Kamer zette za^ terdag de bespreking voort van het wetB-ontwerp ten voordeele van het spoorweg-personeel.De minister van openbare werken deel-de mede, dat de regeering het parlement tair onderzoek aanvaardt, op voorwaar-^ de dat dit onderzoek geen karakter van wantrouwen tegenover het beheer van spoorwegen hebbe. Spoorwegongeluk. — Tusschen Tranl en Bari sprongen gisteren twee wagona uit de sporen. Zeven reizigers werden verwond en verscheidene gekneusd. RUMENIE. Het Parlement en de koning. — De buitengewone zittijd van het Parlement werd gesloten an het kiezen van twea commissiën van 44 leden elk, en de we-derzijdsche ibureelen van Senaat en Kamer.De koning, zaterdag middag <3e com-missie tôt fceantwoording der boodschap ontvangend, sprak eene redevoering uit, waarin hij de hoop uitdrukte, dat het! Parlement de Grondwet izou herzien, enkel geleid door de bekommering van het algemeen welzijn van het land. Het grensgeval. — Het Bulgaarsche ministerie van buitenlandsche zaken heeft aan het Rumeensche gezantschap, te Sofia, eene nota gezonden, waarin het zijn leedwezen betuigt over het betreu-renswaardige grensgeval en zich bereid verklaart leden te benoemen voor eene «oius.ikaiej; iio -te. sw>l? een onderzoek zal instellen, ten einde uit te maken, wien de sc-huld voor het ge-beurde treft. albanie Vertrek der vorstin, Uit Durazzo : De vorstin van Albanie zal zich, in verband met den toestand to Durazzo, met haar kinderen naar Rume-nie begeven. Starvo ingenomen. — De houding van Bib Doda. iBib Doda kwam gisteren toe met 100 soldaten en vroeg 100,000 frank om den aanval tegen de opstandelingen voort te zetten. De raad heeft nog geene beslis-sing genomen. De opstandelingen hebben Starvo ingenomen. RUSLAND. Een ijselijke gebeurtenis In den omtrek der Russische stad Oeralsk is dezer dagen een gruwelijke misdaad gebeurd, en dat in omstandig-heden die aan een romanschrijver stof zouden bezorgen voor een uitgebreid ver-haal.Een veekoopman keerde huiswaart» met zijn dochtçrtje Ksioecha, na 700i roe-bels voor een verkoop getrokken te hebben. Onderweg besloot hij een zijweg m 14 Feuilleton der Guetta tu gral. GEHEIMEN Naar het Duitscb. ■ Nu eerste begreep lise waar haar nicht heen wilde. — Nu1, kijk, Adelheid, over zijn regi-ment, over paarden en meer zulke din-gen : daarin stelt hij immers het meeste belang. —Ja, nu gij het zegt, Adelheid, van... nu, van vermogen en g''ld en rijk zijn — dat is mij inderdaad dikwijls onbegrijpe-lijk.— Daar hebt gij het al ! zegde Adelheid fluisterend, en toen boog zij zich over lise en ging in dcnzelfden toon voort : Ik vrees, dat Repnin mij voor een rijke partij gehouden heeft! — Adelheid ! De toon klonk, zeer ver-wijtend.— lise, geloof mij, het is zoo! Welk kwaad doet hij hier ook aan? Wij daar-tegen doen hem onrecht. Papa had... maar daaraan heb ik vroeger nooit ge-dacht. Ik wist dat hij zelf rijk was en meende, dat hij zoo veel van mij hield, dat... — Maar Adelheid, zijt gij dan niet rijk 1 —; Neen, Use ik zelve heb dat vroeger nooit geweten. Welnu, al is dit zoo, dan doet gij Repnin stellig onrecht; hij bemint u om u zelf. —■ Ach, lise, wat weet hij van mijn in-nerlijk leven t Hij vraagt daarnaar ook niet! Zijn levenideaal is een schitteren-de roi te spelen. Al is hij ook rijk, zooals men dat hier ten minste noemt, dan zou hij nog veel rijker willen zijn ! En ziet gij, nui moet hij weten, dat ik het niet ben ! Hij rekent op een rijken bruidschat. Hebt gij dan niet gehoord hoe hij praat-te over het zilver dat ik medekrijg en optelde, wat zijne moeder haar man had medegebracht IHij hecht veel gewicht aan dit ailes, en papa merkt er niets van en let op deze wenken niet. lise was als verstomd. Zij wist op eens, dat ailes wat Adelheid haar zegde de zufvere waarheid was ; de afzonderlijke vcorvallen waren harer werkzaamheid ontgaan ; thans stond de geheele indruk haar voor den geest. — Zeker Adelheid, gij moet het hem duidelijk maken ! antwoordde zij mu, toen haar nicht bleef zwijgen en weer zoo varlangend door het venster naar buiten keek. — Goeden nacht, Use, ik weet zelve niet, hoe ik er toe ben gekomen, u dit ailes te vertellen ! Zoo sprekende, boog Adelheid zich over haar, om haar een nachtkus te geven. — Zeg mij ailes. Ik kan zwijgen ! smeekte lise en omarmde haar geroerd. — Dat weet ik, maar waarom zou ik uw onbezorgd, gelukkig hartje bezwaren met mijne droevige gedachten 1 Het is maar — waar het hart vol van is, loopt de mond soms van over. Zoo zeggendo ging zij naar haar eigen kamer en Use wist zich den anderen morgend niets verders meer te herinneren. Mevrouw .G e raidi was sedert / eejn» week in de stad terug. Voor den eersten keer sedert vele jaren was zij weer het middelpunt van het gezin en toonde nu vroolijk en opgeruimd, eene igrooter deelneming in ailes wat de haren betrof, naarmate zij zich meer verwijtingen deed over de ziekelijke verbittering, waarin Izij jareni lang ivoor zich alfeen, had geleefd. Robert, die gedurende een gedeelte der vacantie op verlangen van zijn vader met zijn leermeester eene studiereis had gemaakt, zou dien dag thuis komen. Geraldi verwachtte vol blijdschap zijn zoon, die steeds bemiddelend en ver-zoenend tusschen hem en zijne vrouw had gestaan, zonder dat hij, naar het scheen de verwijdering tusschen zijne oudefrs bemerkte. Nu was dit niet meer noodig en al was ook voor Geraldi de gedachte zeer hinderlijk, dat de terugkomst van Max dit bewerkt had, zoo nam hij toch met zijne gewone luchthartigheid het feit aan, omdat dit in zijn kram te pas kwam Geraldi zelf reed met Max, die daar-voor in de stad was gekomen, naar de statie en toen de student met een vroolijk : Daar ben ik, vader! uit den spoor-wagen sprong, omhelsde hij hem slechts vluchtig, wees naar Max en vroeg : Kent gij uw broeder nog, Robert 1 — Mijn hart kent hem! Ik weet nog heel goed, dat hij mij in mijn wagentje reed en geduldig paardje speelde ! riep Robert. De kleine jongen is nu groot geworden ! Een heele heer ! En Max von Hunnenstein keek met zijn innemenden glimlach in blijde ver-rassing naar den slanken, krachtigen jongen man, die de donkere oogen zijnet moeder had. — Weet gij Bob, wij zijn beiden de ouden nog! Ik geloof, dat ik vandaag nog paardje met u zou kunnen spelen ! riep Max ; er klonk uit hunne woorden eene blijdschap des harten en eene sympathie die Geraldi bijna pijnlijk aande. den. De dokter had van het eerste oogen blik al jaloersch kunnen zijn, maar hij bedacht : Het is maar beter, dat hij maar cïadelijk op goeden voet met Max staat ! Onderweg in het rijtuig nam Max zijn broeder nog eens op. -—Vindt gij ook niet, dat hij op Adelheid lijkt 1 vroeg hem de dokter : Ja, dat was het ! Sprekend geleek hij op haar! Maar iedere trek die bij Adelheid hardheid en trots scheen uit îte drukken, was in zijn gelaat slechts een kenmerk van energie en wilskracht. Het kon zijn, dat zijne oogen den blik van A;delheid hadden, maar uit hun donkeren glans sprak een liefdevol hart. Het was volkomen de blik zijner moeder. Den ganschen weg over zaten de broe-ders hand in hand. Een kruisvuur van vragen, antwoorden en vluchtige mede-deelingen werd tusschen hen gewisseld. Thuis gekomen snelden zij de trap op, naar de kamer hunner moeder, die hen reeds te gemoed ijlde. In de oogen van mevrouw Geraldi las men de angstige vraag : Zouden zij elkander liefîhebben, of elkaar . even terugstootend bejegenen als Adelheid en Max 1 Adelheid stond in de kamer harer moeder voor het raam. Max zag hoe ook haar blik vragend op hem rustte en hoe eensklaps een zachte glimlach haar gelaat verhelderde en een ongewonei teel-derheid uit hare oogen sprak. Dat gold Robert ! O ! izij kon dus tegen allen vrien delijk zijn, alleen tegen hem nooit! Robert begroette nu ook zijne zuster en wenschte haar aile geluk met haar huwe-lijk.— Weet gij wel, Adelheid, dat uw Repnin al een heele baas moet zijn, als ik hem goed,genoeg voor u zal vinden ! Daar kwam weer die harde trek om haar mond. Gold deze nu den uitroep van Robert? Maar Max dacht, dat Adel-hied weer boos op hem was, omdat hij haar onwillekeurig vriendelijker dan an-ders goeden dag had gezegd. Later, tegen den avond, kwam R?pnin. In den Casino hadden de officieren een dineetje gehad. Misschien was er ge-peeld en had Repnin verloren, ten minste uit zijn oogen sprak een geheime wre-vel. Niettemin verwelkomde 'hij den broeder van zijne aanstaande zeer vrien-delijk, terwijl hij Max van uit de hoogte met eene koelheid bejegende, die sterk afstak bij zijne gewone Vriendelijkheid. De dokter hield zich alsof hij niets merkte ; Adelheid werd plots opgeruimd ja uitgelaten. Zij sprak zeer druk, ladite aanhoudend en trachtte Repnins boo-zen luim; weg te schertsen. Later op den avond, toen Use van haar danskransje en ritmeester Using van de officiersta-fel kwamen, steeg de vreugde ten top. Using zijn blikken hingen aan Use, die bloosde als een roosje en er hoogst gelukkig uitzag. Max von Hunnenstein had eerst geen erg in de koelheid van Repnin, maar toch zag hij dat de opgewondenheid van Adelheid gedwongen eto onnatuurlijk was. Inmiddels zaten Use, Robert en Using geheel verdiept in een gesprek over Heidelberg, waar de vader van Use vele jaren gewoond had en waar ook Using bekend was. — Denk eens,Adelheid, die arme Berg-mann ! De vadeir van zijne aanstaande 1s failliet ! Nu zit hij in de klem ; het meisje is niet eens schoon ! vertelde Repnin. — Maar het is een hartelijk lief meisje, veel te goed voor mijnheer Bergmann ! antwoordde zij scherp. Repnin haalde zwijgend de schouders op. — Reuber heeft zijne Amazone terug moeten trekken ; hij was woedend — duizend Mark rouwkoop. Het is de schuld van zijn rijknecht, wendde Repnin zich thans tôt Geraldi. — De veearts was gisteren bij mij en ' vertelde mij, dat hij ritneester Reuber vooruit gewaarschuwd had, zijne Amazone niet. te laten inschrijven, zegde Mar von Hunnenstein. — Reuber verkwist veel geld, dunkE mij, meer dan hij moest. Sport is goed voor rijke menschen ! riep Using van den overkant. — Wat zou dat! Hij is geen vader va* een gezin en verkeert niet in het geval, dat hij een dochter aan den man moet brengen ! anwoordde Repnin, van partij veranderend. — Het zou mij spijten als mijnheer voit Bergmann uw medelijden opwekte, zegde Use driftig. Adelheid beet zich op de lippen en zag nog bleeker dan anders. Maar zij stond op en ging in de aangrnzende kamer voor de piano zitten. Zij speelde zeer goed. Zacht en liefelijk kionken de, eerstei maten van eene sonate, maar het? gezelschap bleef ongevoelig voor kalmee-renden invloed. Alleen Geraldi zette het gesprek ongestoord voort. — Een zieke heeft mij een overheer-lijk wijntje gezonden, Repnin, dat moet gij eens proeven ! zegde hij, inschenken-de.Een poosje liep het gesprek weer over onverschillige zaken. Using en Use waren in de andere kamer gegaan waar me-vrouwi Geraldi naar Adelheid zat te luis-teren en zich toen ongemerkt naar haar slaapkamer begaf. Robert kwam terug aan het avondmaal en ging naast Max zitten. — De ritmeester en Use hebben ge-noeg aan elkaar, fluisterde hij hem glim-lachende in het oor ; toen ging hij voort : Wat ben ik blij, dat gij weer terug zijt ; marna is een heel ander mensch gewor den en er schijnt een frisscheren en war-mer geest in huis te heerschen ! (Wordt voortgezet.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.