Boek- en Steendrukkerij Boekbinderij JAN BOUCHERIJ = 22 = HOPLAND, Antwerpen D00D3BEELDEKENS met of zonder portret PLAKKATEN Omzendbrieven, Rekeningen enz. 1 25 Juli 1915 Nr 36 GEILLUSTREERDE S Centiemen Papierhandel JAN BOUGHERIJ = 22 = HOPLAND, Antwerpen BUREELBEHOEFTEN Godsdienstige ZONDAGSGAZET BUREEL : LANGE GANG 6, ANTWERPEN ; OPEN DAGELIJKS VAN 2 TOT 3 UREN. ■«■!» !!■ i IH« II»' Il I ■ «T—BnMWn— ■ HBfclUIIM l l lllll l II l I «llll il l «Il — Il ■liai mil i l n IIM lllimi IP i II mu ■ Il I lll«i il DADEN EN ZAKEN Schoolverlof Wij raakten in ons vorig nummer het a. s. groot schoolverlof aan, waarover in vele steden en gemeenten nog al geredetwist is. Er waren vooreerst vele ouders die geen schoolverlol' voor hunne kinderen verlang-den, omdat er weinig of geen middel is om ze tijdens het verlot voldoende afwisseling van verzet ol reizen te verleenen en de leer-lingen dus heele dagen te huis in « Moeders •weg » zullen loopen. Die meening werd gedeeld door schoolop-zichters en ook door schepenen en^raads-leden.Men beweerde ook dat de meeste kinderen, twee-, drij, ja, sommige wel 4 maanden ver lof hebben gehad en zij dus thans maar door te leeren hadden. Wij meenen dat die ouders, onderwijs-opzichters en andere ofiîcieele personen in '1 ongelijk zijn. De gewone vacantie van Au-gustus moet doorgaan zooals vroeger, omdat het in onze gewoonten en overleveringen ligt. De verloftijd is zoowel eene belooning als verdiende rust voor onder wijzers en leeraars Daarkandein schijn beweerde " last vooi de ouders » niet tegen opwegen. De ouders die de kinderen chilien naar hunnen wil hebben er te huis geen last van en zijn inte-gendeel tevreden ze eenige weken bij zich te hebben, om lien te verleenen, wat zij lier tijdens het schoolgaan niet kunnen geven. Te Antwerpen zal er in de gemeente-, zoo' wel als in de private en vrije scholen er onderwijsgestichten verloftijd zijn en wel var 2 Oogst tôt 2 September. 't Is goed gedaan II. Onze Kaaien Terwijl wij dezer dagen op het Zuiderter-ras van de Scheldekaaien wandelden, lier dachten wij het groote feest der inhuldiging van de « Nieuwe Kaaien », hetwelk plaats greep op Zondag 26 Juli i885. Het is dus morgen 3o jaar geleden. Het weder was prachtig. De huizen waren gevlagd met de vaandels van de landen dei wereld. De schepen die op de reede lagen. waartusschen de schoone yachten, warer ook aile in ieestgewaad met ontelbare vlag getjes versierd. De Engelsche Scheepvaart-firma « Great Eastern Railway Company >: had voor de plechtigheid een nieuwe stalen steamer « Adelaïda », van Harwicti gezonden. in verbinding met een trein uit Londen; waarmede honderden reeders afkwamen on: deel te nemen aan de plechtigheid. De groote Duitsche Scheepvaartmaat schappij » Nord-deutscher Lloyd » pakte uil met hare prachtigste booten. Koning Leopold II en Koningin Hendrika. de leden der Regeering met den Minister-Voorzitter, heer Beernaert, aan het hoofd. kwamen de plechtigheid bijwonen. Op de reede voor Temsche lagen 70 booter onder stoom, die de « Emeraude », waarop het Vorstenpaar en de officieele personer plaats namen, Vooraf vaarden. Prachtiger en grootscher tooneel is nooil te be.wonderen geweest dan die groote vloo! handelsschepen, voorbij de stad te zier varen, bewonderd en toegejuicht door dui-zenden en duizenden menschen, die op de kaaien en gestapelde koopwaren stonden, o van uit de vensters en van op de daken nie' hunne zakdoeken en vlagjes wuifden. De Gouverneur,de Burgemeester en andere overheden, de voorzitter der Handelskaniei en al de notabelen der stad verwelkomder den Koning en de Koningin. Geheel den dag door werd er gefeest. III. Oorlogskontrakten Een werk dat op het gepaste uur komt i wel dat van den heer jan Adrian, advokaa bij het Beroepshoi van Brussel, getiteld « De Oorlogskontrakten » ; of juister « Le Contrats et la Guerre », -daar het in de Fran sche taal geschreven is. Al degenen, die kontrakten hebben, welk ter oorzake van den oorlog onderbrokei werden, raden wij aan het werk van dei Brusselschen advokaat te lezen. Zij zullei er in leeren wat lien te doen staat, willen zi later rec.hterlijke beslissingen of vonnisseï voorkomen, welke hen niet zouden bevallen Volgens Mr Adrian is de wetgever d< eenige bevoegde om orde te brengen in d< ontredderde zaken van het maatschappelijl leven. De betwistingen over het houden of he opschorsen der kontrakten kunnen niet. ont staan dan op de kwestie te weten ol de uit voering wezenlijk onmogelijk geworden is op eene beslissende wijze. Veronderstel dat een werkhuis door de; oorlog geheel vernietigd is. Is daarom d onmogelijkheid op eene beslissende wijz bewezen ? Indien een werkhuis vele bestel lingen had en men deze nu allen afgeschrevei heeft, is het zeker mogelijk dat men een onderneming ruineert waarvan eene geheel streek hjden zal. Nochtans zijn er werkliui zen die in een kort verloop van zes maandei terug opgericht en in beweging gesteli worden. De achtbare advokaat bespreekt ook d huurgeschillen, welke, volgens hem geei » rechterlijke >• maar wel eene ■■ maatscha[ pelijke » oplossing bekomen. Nog ander kwesties worden in het nuttig boekje aange haald. De wetgever, zal, eens terug aan 't werk te beslissen hebben over al die vraagpunten L. IN HGLLAND STAAT EEN HUI Dat is de titel van een vaudeville-operet die tegenwoordig —■ met bijval naar 't heet te Amsterdam wordt opgevoerd. Welk huis hier bedoeld wordt, laat zi : gemakkelijk raden, schrijtt deANieuwe Rott, damsche Courant, als men weet dat het st een wel geopenbaarde actueele tint heeft 5 in de rolverdeeling verscheidene diplomate y congressisten voorkomen. Geen twijfel mogelijk : 't is de bloedi 3 wereldkrijg met zijn eindeloos wee, onc den «vorm van een kluchtspel ten toonei gevoerd. 't Is het Vredepaleis van den Ha waar de draak wordt mede gestoken. De schrijver heelt gemeend, zegt nog •- Nieuwe Rotterdajnsche Courant, dat ze i" de ernstigste zaken — dus ook de huidi Europeesche tragedie — hun komische zij ~ hebben en 't is met deze laatste naar belle l'en te doen uitkomen dat hij zijnen toehoi t ders eenige aangename oogenblikken 1 . verschafien. s Die schrijver is een Hollander, de spele ' en speelsters, die zijn looze zinspelinge humoristische zetten ol boertige kwinkslag door woord, lied en gebaar vertolken, z - Hollanders. Hollanders zijn ook de mensche E die het stuk gaan hooren, zien en toeiuiche 1 de dagbladsehrijvers, die er met goedke rende bewondering verslag over geven. 't . ter hunner verontschuldiging gezegd. ! Want in Holland gaat men niet zoo recl . streeks als in andere landen onder 1 oorlogsleed gebukt. Wie in België, Frafikrijk, Duitschlan Engeland, Rusland en andere oorlogvoeren rijken denkt er aan een operette te brouw uit het bloedigste aller treurspelen ! , In Holland staat een huis... Ja, een Vrec s huis, een paleis opgericht met de edels s bedoelingen, ingehuleligd met de meest groi sche ve'rwachtingen, waaraan het, wel waar, tôt nog toe niet heeft beantwoord Maar is dit een reden om met sarre geschimp het zoogezegd mislukt streven c pacifisten te verguizen en den schijn aan nemen alsof men voortaan iedere poging v dien aard nutteloos, ja, bespottelijk acht ? Irtegendeel. Juist nu schijnt het gep: oogenblik gekomen om aan het Vredepali de hoogste bestemming te geven welke zij oprichters voor hetzelve konden droome - namelijk : een einde stellen aan een maande 1 langen hemeltergenden broedermoord. Dat de verlichtsté en begaafdste lieden al. ' natien, voornamelijk de schrijvers endichte in plaats van hunnen tijd te verspillen jmachteloos gespot en gehekel, trachten i j vloed uit te oefenen op de openbare denkwij ),en op hun wederzijdsche staatsregeeringe ^jten einde te verkrijgen dat er naar het voi 1 stel van Senator Van Peborgh een wapenst | stand gesloter. worde. 1 Dan zullen Belgische, Fransche, Duitscf - Engelsche, Russische en andere diplomat s in het Vredepaleis van den Haag vergac ' ren tôt het volvoeren der verhevenste ta I waartoe men op aarde kan geroepen worde het stichten van een duurzamen vrede onc r beschaafde volkeren. n En dan zal er niet langer in Holland e huis staan, voorwerp van bijtende sati maar het zal zijn de zetelplaats van menscl lijkheid en volkenrecht, een toevluchtsoc waar kleinen en zwakken bescherming zull vinden tegen grooteren en machtigeren, e tempel van vrede en eendracht welks besta lt aile natiën aan het bevoorrechte Nederla : zullen benijden. Arno :S 1- ANTWERPEN EN GORLGGSTk n —• « J an ! » jj — « Ja Moeder » —. n — « 't Is nu vandaag de derde maal dat 1. den geheelen dag kunt gaan waar ge w e Wat ge al zoo uitzet en waar ge gaat is : e gelijk. 'k Vraag er niet achter. Ge zijt oud k'wijs genoeg om alleen op staat te loop Maar dat uw geheugen kleiner is dan dat 1 t ons klein mannen, dat zult ge mij nu \ . willen toegeven ». ;, — Allée, allée moeder, wat is er nu we vrouw ? II —«Wat er is ? Durfde gij me dat r e vragen ? 1° Wel sapristi, ge weet dat ik zooveel 1 n bloemen houd. Dat we nu op ailes moe e zien. Dat we andere jaren de- vensterdorp [e vol bloemen hebben staan. Dat we dan 1 schoone boekees in de kamers hadden. I j ik dit nu, met dien slechten oorlog, m missen. Dat... ja dat is er,.... dat ik u 1 e gevraagd 0111 een schoone boekée bloen n van den buiten mee te brengen ?... Maar -, is mijnheer vergeten, nu 'm mag gaan w e delen.Nu denkt hij niet meer aan zijn vrouw o gij slechtaard.... Wat moeten ons kind , wel denken.... Is dat nu 'n voorbeeld ge' j' van liefde en iemand 'n genoegen doen ? - — Ja — maar vrouw lief... luister eens... — « Luisteren 1 ik naar u luisteren ! N _ mij zult ge luisteren... S Se Jk wil... verstaat gc ... ik wil dat ge des "s avond, wanneer ge ^erug keert, met e 8e schoone groene klimoptak thuiskomt, en < de ge buiten — 't is mij e.;nder waar, onze lie Heerbeestjes vangt en meebrengt,verstaat 1 )r" —Waarom dat vror.wlief?... vil — « Waarom dat, wel omdat aile vrouw ja mannen en kinderen ook, 'n klimopblad !rs 'c koopsgat of op de jbloes dragen. En 01 :I1> kleinste heb ik 'n le .'end O. L. H. bees en beloold, en gezegd dat vader hem er van 2 'Jn vertellen. :n> Ga nu maar wandelen, maar pas op dat :ni niet door de regen te i:at wordt, in dit kor u_ weer, krijgt 'n mensch rap 'n valling. -ij Dag, man, hebt ge irinken en tabak bij lt- XXX L6t Zôô, echt vrouwe"'jk, huismoederlijk j tevens. bezorgd, gaf nnj « mijn andere hel vrij af. en 'k Richtte mijn schreden het eerst n; onze slachtliuizen. 'k ' lad de laatste maanc [e. nu al zooveel over « vieesch cluur » en « gt ;(:e spek meer » hooren spreken dat een « n: eigen-oogen-zien » mij nuttig scheen. i js persoonlijk interesseerde zulks weinig, de mijn vrouw stelt er me- r belang in. — « Koe ncj en varkens of scha;ien en konijnen e er planten en voedsel, er_ wanneer de boer e •te varken mest, geeft .ij het vettende z« ,ln meel-voer,... dus, w,pincer ik meelkost groensels eet, worcl jk ook vet » — is ait ,st mijne reelene' >n> f t. Mijne ega dei er echter anders over en ik zelf zal heu; ne geen lekkere malsche biefatuk met jor erwtjes, gefrituurde kleine nieuwe aard: n' peltjes, zoo heerlijk in zuivere boter gebrui en 'n glas wijn afslaan ... hé ik watertand er doch helaas.... geen zuivere boter meer .s verkrijgen, want de koeien zijn schaars, jn boeren knoeien, de boterverkoopers verv n. schen, en de centen zijn zeldzaam duur... c ze de boter ook. De koebeesten, die ter slac plaats worden gebracht zijn in dezen tijcl 11 3r' gelijk weleer, en wanneer het geslachte be dan bij de been- en vleeschhouwers wordl koop gesteld, gaat de verkoop zoo langzaa dat de schaarsche huisvrouwen-koopst ^ meestal taai, — oud — in de ijskast bestor\ I vieesch krijgen. Het ziet er dan ook treu j. in het Borgerhoutsche abattoir uit. In . slachthuis werden vroeger jaren den Ma: er of Dinsdag nog al paarden geslacht, m: thans... wel er z:jn bijna geen paarden mee: en Arme dieren... Moest gij daarom uw le\ aan de menschen geven ? ' ' De knollen die ge dan ook hier nog ziet,2 1 oude afgeleefde magere beesten. Met moe trekken S ■ buik trapi ziet ge ol hoort ge nog weinig. ge: Mgchten toch die wreedheden na den wi ilt. den oorlog nimmer wederkeeren. nij Van't Borgerhoutsche slachthuis kwan en in de Hofstraat, een oude straat met nog % =n. krotwoningen. Men was van plan deze kc ■ar, op te ruimen en de straat te verbreede vel nu ligt het plan bedolven, Uit île Ilofsti komt men in de Veldstraat, een der ouc er, straten,vroeger eeuwen een land-en buurtw Wat deze straat eenig in haar soort ma iog is de groote zorg, jlielde, kunstmin en meer deugden die de gemeentelijke vrc 'an schap voor deze straat betoond. Met schro ten vallige angstvalligheid wordt er gewaakt, els de bestrating van oude, leelijke, hobbe 10g klinkers en kasseisteenen blijft bewaard. )at Helmstraatwaarinzeuitloopten waarineif oet dommen staan van oud-burgemeester M< îeb kens zoon, (de majoor van de heldhaf îen Borgerhoutsche begraven burgerwacht), dat straat is nu tijdens het oorlogswee opnie an- gekasseid en heeft twee schoon geplave ,... voetpaden gekregen. Maar de Veldstr ers deze antieke, ouderwetsche, herinneringw ren kende heirbaan uit vroeger eeuwen, n eenig zijn in het moderne Antwerpen, n reeds zooveel uitvroeger tijden is verdwer îar Onze hais — waar we erg aan houden niet willende nekken, verlaten we de V straat. Op het Groeningerpleintje (heldhaltig herinnering) missen we de volksdrukte vc verleden jaar. Dit pleintje met zijn twint: boompjes (is het u wel eens opgevallen d: veel Antwerpsche pleinen zijn beplant m< twmtig boomen ?) was de laatste jaren h< middenpunt van deze dichtbevolkte arbe dersbuurt, daar kwam jong en oud te samei duivenspelers en kaartspelers, muziekmakei en ruziemakers, en vooral jonge koppels o: in 'n danshuis tewal-sen. En weet ge wat ge er nu ziet ? Voor den noen 'n ouden : straatveger die de Ikarotstaat tetrekken wanneer het warme jj ei1 zonnetje 's mans j l'y 011 stramme leden op- IhkSr^r fiT a kwikt ; 11a den noen j juS t Jj ' vt, wat buurvrouwen ) k ' ^£1 'e j die over ailes en nog ^1-wat klappen ; 's a-vonds na schooltijd de niets besefïende | f lze jeugd vol dartelheid t]e spelende met kersenpitten, of wel de jongei OU'oorlogje en de meisjes schooltje of hinkei spring in de met krijt getrokken vlakken (w kunnen ze dan voetpaden, deuren en puie e bekrijtkladderen). Ook in deze wijk staan veel woningen u : huur. In de Kerk- en Pothoekstraten is me weer in de gewone stadselrukie,men bespeu niet dat het troebele tijd is... Ho Jan, ni en liegen... ook hier, waat men vroeger get t woning kon huren, staan er nu genoeg lee Wel snorren hier dag en nacht automobielt lar voorbij, maar de natiewagens met de sterl len trekbeesten bespannen behooren tôt het ve :en leden. et- We gaan door de Lange Looibroekstraa Vlij we wandelen langs het stedelijke abattoi: ich we zien de leege verkoophuizen ; we.... loope ien door, want we zien niets, dus zwijgen oc :en maar liever ; we herinneren ons dat mensche :en wee van dienonvergetelijken g" October 1914 ijn en we verlaten dit oorel om er nu niet ovi en,te denkën. 'n Volgende maal gaan we eei ijdj langs dezen kant dolen. îkt We gaan weer stadswaarts. We volgen c :ch leien en komen zoo weer in het midden di igeistad en de voile beweging. Daar bij c ip- Teniersplaats, Kunstlei en de Keyserlei is h nd draaikolkcentr.um der stadsdrukte. al, O zalige hemel, o goddelijke natuur, g te doet mij al het kleinmenschelijke gedoe ve de geten. Gij toovert in mij liefelijke herinneri: al- gen van aangename stonden toen ik jong e [us hoopvol nog vertrouwen in de mensche ht- stelde, en mijn eerste liefde-idylle onder ee iet lindebloeiïng bezong. O grootsche scheppin; est ik zie tegen u op, ik staar op het olijigroc : te van hoop en vrede, ik zie het zilverend onde m, bladsgroen, waartegen, overal door heel d ;rs bladerkroon, de gouden knopjes van die we en riekende lindenbloesem, de hier aan eigei rig pronkzucht denkende juflers bewierookt. 1 dit zie de honderden nijvere bijen, en ik denk. in ik denk aan o zooveel schoons en heerlijks. lar en ik gevoel dankbaarheid voor een stad: bestuur, dat mij arme werk- en bijna brood* en looze stedeling, toch nog het genot verscha prachtige bloembedden te zien en lindenpa ijn fum te snuiven. Maar ook dank ik u... wai ite die bloemen hebben mij herinnerd : dat oc ze ik anderen een plezier en genoegen mo ast verschafien... 'k moet de « Hedera hélix de het boomveil ol eiloof of zooals wij h :elf gewoonlijk noemen.klimop meethuisbrenge 5er Gij klimmende heesterplant, die muren tegi nd. het vocht beschermt, die de eerste lente ove ?e- brengers, de spreeuwen tijdens de kou( lel- voorjaarsnachten een sc.hutplaats biedt, d i ol door uw altijd groene bladeren mij 1 Ien legende van uw ontstaan weer verlevendig >en ik zal u zoeken, vinden en verzorgen in e. potje in mijn woning, altijd, omdat gij trou ee- zijt en u hecht daar waar gij opgroe ! ;1% En ik zal u eej bewaren voor „ ten vreemde smet- u n ten en ongedier- aatjte,|geen luis zal V 7' /+) ^ < ,stejuw levenssap K / A \ ,eo :uitzuigen,daar- / /A «K . omzal ik op uw j y, , - nog i bladeren de \ Â, J J Coccinellasep \ / . / tempunctata » dat " zevenst'P" \ / ''f?e pend onze lieve heersbeestje » zetten. O '->e van dit heilig-beestje zal ik mijn kinderen ïen" ontstaanslegende vertellen, opdat zij u, '.OI" altijd groene plant, en dit mooie roo ;1S?e torretje, met geel lijfje en op de vleug c'ie deks'chaaltjes zwart gestipt, in ëere mog uw: houden... en door mijn vertelling blij zull ''de zijn gelijk mijn vrouw nu verheugd zal z lat- wanneer ik thuis Iiom... en ik dan we ,ek" tevreden, omdat ik goed heb gedaan. oet aar Lari, ien mqb sld- 1 ' ■ - OVER ALLES. i 1 — De begrafenis van den heer Herman Mul- 2 der heeft onder een overgrooten toeloop van over-r sten, vrienden en kennissen plaats gehad. Er werden vôôr de lijkbaar niet minder dan 7 lof-redenen uitgesproken. De begrafenis had plaafs op het nieuwe kerkhof " Schoonselhof » te Wil-. rijck. Het afsterven van den heer Mulder is een groot verlies voor het Werk tôt bescherming der Blinden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.