Zondag 19 Maart 1916 IO ÔEl^TIElIMIEnsr Tweede Jaargang Nr 18 QEILLUSTREERDE ZONDAGSGAZET Bureel : JdO.t'ljA.iNiJ au, antwerpen, Abonnement : 5.00 fr. het jaar FAMILIEBLAD —3—B———B Jfeg^lL&a JUUM 11 Mil ■ IIMIII ■ Il W—. IIII ■llWf— Laatste bladz.,den regel 0.30 Rubriek OVER ALLES i. rsg.1.00 FinaneieSle aank. » 1.00 Vergaderingen, Handekmaat-BegrafeHisbericht 5.00 sehappijen den iegel 0.50 -il ■.■■'TffrM Dit nummer oesiiiai il ACHT BLADZIJDEN daden en zaken I. Landbouwleeningen De Nationale Kas voor Landbouwleeningen heeft J, Desluit genomen waarbij de aangesloteue maat-éhappijen toeluting bekomen leeningen boven de f,i lr, loe te staan. Aan leeningen van twee dui-j frank en minder kan dadelijk gevolg gegeven 1 Iden door voornoemde .maatschappijen. Voor ' ,| de leeningen boven de twee duizend frank be- j ,11 de aanvragen ervoor moeten voorat aan de ( wl'keuring van de Nationale Kas onderworpen orden Deze laatste voorbehoudt zich het redit de , flating om meer dan 600 fr. te leenen, in te trek- jl'en moet het bestuur der Nationale Landbouw- ■ je lof brengen voor den genomen maatiegel. Et as reeds dikwijls geklaagd over de traaghcid mel avclke de aanvraag eener leening van eenige hon-inlcn frank beantwoord werd. Die traagheid prootvoort uit de briefwisseling van het hoofdbe- 0 met den aanvrager en de aangesloteue maat-tappij waarvan de verzoeker deelmaakte. toor het; genomen" besluit zal aan dien afwach-i*len toestand naar het antwoord en het geld veei trbetering gebracht worden. Sommige landbou-iWS hebben het al erg genoeg om het hoofd recht :to»den, ten huidigen dâge. De Nationale Kas oor geWloeningen aari de Landbouwers is een dei oodwendïgste inrichtingen aeweest; met cle macTit. tî aangesloten maatschappijen uit te breiden door an de leden sommen uit te leenen, welke de twee uizend frank niet.te boven gaan, zonder langs den iheerraad om te gaan, beantwoordt de Nationale las ten voile aan haar doel. II. Het honderste paar De « Zondagsgazet » heeft in den loop der maand Itichting aangekondigd van eèn werk, waarvan iinrichters zelf de zoo spoedige ontwikkeling et voorzien hadden. Het « Werk voor Schoeisels aan Schamele Be-leftigen » werd ontworpen in 't « Café Nouveau liais de Justice », hoek der Nijverheidslei en Kas- ^ Bpleinstraat, het vanouds gekend lokaal, waar i/gers van den middenstand bijeenkomen. Ûp 22 Januari werden de eerste 4 paar schoeisels schonken en heden, overhandigde de heer John )ridon, bestuurder van het magazijn van het erk, den 115n behoeftige een paar bottienen ; op igevcer twee maanden werden dus 115 mans-, t)uw- of kiridersclioëisels uitgereikt, zoowel nieu-e als herstelde ! Degenen die zich willen overtuigen van de hoe-inigheid der schoeisels, zetten wij aan een bezoek ibrengen aan het hoogergemelde koffiehuis, waar | ievrouw Corluy en hare lieve dochters hen daar-)e len dienste staan. Mu Werk der Schoeisels » heeft plaats geno-nonin den rang der eerste en meest waardige in-iclifingen van liefdadiglieid onzer stad, en gezien «groote uitbreiding welke het neemt, recht ver-Kgen op eene milde ondersteuning van het pu-ïek.Wekelijks komen er gemiddeld «twintig» aanvra-fflbinnen; het vergt geen groote inspanning om s te gaan welke uitgaven er moeten gedaan wor-inom een twintigtal schoeisels te laten herstellen, iflder daarbij nog de nieuwe bottienen te rekenen fc flke gegeven worden. Ter gelegenheid der uitreiking van het 100e paar *ftde heer J. V. B..., eerè-deken, een gift gedaan w500 frank. Het ware te hopen dat de bemiddelde personen ^ degelijkheid van het werk inziende en zijn uit-:tet\de hoedanigheid van « onmiddellijke hulp » j i« de schamele behoeftigen beoordeelende, ook f ne flinke ondersteuning zouden schenken. Men in deze doen geworden aan het adres van den z Voorzi tter der Maatschappij voor Schoeisels aan hamele Behoeftigen », « Café Nouveau Palais de stice », hoek der Nijverheidslei en Kasteelplein-raat ; ook zullen op aanvraag de giften ten huize gehaald worden. A III. t Nationaal Boterverbond S Het was te verwacliten dat de duurte der boter ie beweging zou doen ontstaan, waarvan wel- e M het beste te verwachten is. r Die beweging is ontstaan in de provincie Brabant 'heeft zich in de hoofdstad geuit in eene vergade- k °S van boterkooplieden van Brussel en omliggen-:geroeenten. s Deze hebben zich vereenigd in een « Nationale Mid ». ^ heer C.-J. Meyfroidt, voorzi tter, heeft in de ^ingsredevoering verklaart, dat de boterhandel \ jn verderf en bankroet inloopt door de duurte der s nier. |. ^'Idelen moeten gezocht worden om den handel A ■r('àden van het verval waarmede hij bedreigd is. g Ervoor is het volgens spreker noodig, dat aile n 'fensgezindheid, politieke vijandschap en han- t •sjaloerschheid verdwijne en verdreven worde, v 1 l°t eene rechtschapen overeenkomst te. komen <j ' sJichting van eene beroepsvereeniging in elke k mincie van het land. v )e Bond zou moeten bewerken dat de stocks bo o v'erdeeld worden tusschen al de handelaars die s ûrl Augustus 1914 een patent hadden van boter- °Pman. Op die wijze zouden de woekeraars, die p chte boter verkoopen en niet eens de minste ken- 'V;iri boter hebben, kunnen geweerd worden. v e J)oterboeren zouden niet in den Bond aange- v ni°n worden. (i ^eer Pien, hooger beambte van het Ministerie cl n Landbouw, .heeft lezing gegeven der statuten n n 7,ulke vereeniging, welke na rijpe bespreking (] Jden aangenomen. d 0 heeren Pien en Meyfroidt drongen er op aan v ^le belanghebbenden : boterboeren en -verkoo-1 e wrs, in den Bond werden toegelaten, om aldus h jewensclite doel te bereiken : de boter te doen ve coopen met een kontrool-merk geteekend. Een tweede vergadering zal beroepen worde .vaarin de grondsteen der nieuwe Vereeniging z ;elegd worden. Wij verleenen vnlgaarne onzen steun aan zull Tederatie, welke ons verlossen zal van een deel d> .voekeraars die niet alleen het volk bedriegen,mai ici op den koop toe nog vergiftigen. L. M. BEZIJDEN DEN 00RL0G Wij hooren wederom den leeuwerik, zijn zan, ust heeft hein opnieuw gansch bevangen, nu gac vij ook de Lente in. Wat zijn wij biij op beter ti; îehoopt te hebben, want nu bosch en veld zich we ira gaan sieren met den bruidstooi van het nieu^ even en de heerlijke, prachtige, geurende bloem jes, nu maakt het droeve weer plaats voor \u )lijde. Nu kunnen wje weer zonnekloppers wordei Ja, menschen, geniet van de zon. Zct uwe vei >ters nu ten alleu kante open, opdat het nieuwe 1 ^en overal instrale en u ^ezondheid brenge. 't Is onze plicht u er nu reeds op te wijzen : ve neer ^êsoricilieidsregelen in aclit te nemen clan i /roegere jaren. Toen was er ôvervloed van produl i r. op aile gebied, thans is er schaarschte overi :n in ailes. Bedenkt dat de burgerij zoowel als c vei-kende'klasse verzwakt is, we leven nog, 't vaar, doch niet in staat, gelijk vroeger, om ong> voue krachtsinspanningen te doen, neen, zelfs 1 verken gelijk vroeger. Een groot gedeelte. der bi rolking kan het niet meer, en velen die tijdens<le •orlog gespaard bleven, zullen de pijp aan Marte aoeten gcven, zoodra de omstandigheden hun. g< voon verloop terug gekregen hebben. D(-'iikt er aan, neemt hierom zooveel mogelijk bi v'eging in de*open lucht, vermoeit u, maar blij liet uren achtereen staan klappen of op banken i le parken zitten, of op grasgronden in het zonm :en liggen, want nogmaals, niets doen verzwal n beweging versterkt, en we moeten gezond bli •en. Worden we ziek, dan kunnen we niet meer « let eten noch de geneesmiddelen van voorheen aai yenden, en nu ons lichaam geen natuurlijke rese: en meer bezit is dubbel oppassen noodig. Weert aile ongedierte uit de woningen, maal iwe kelders zindelijk en laat ze luchten; regenpu en moeten geledigd en van binnen uitgeboend wo: en, om slakken en wormen te verdrijven. Zu ooral naar de regenpompen, waar in de pompbal [en de slakken en zwarte muggen zich voortplai en; vergeet vooral niet de dak- of huisgoten, war lier liggen miljoenen broeinesten der muggen, di iver enkele weken al bij honderden in de lucht zu en zwermen. l'hans hebben velen ervaren wat smart is; b< dût ook 4e ''ïr^fhei'i l'.er.non; ée yogçî i jn ons zoo nuttig bij het vliegenverdelgen; het zij •nze zwakkere vrienden, die wij moeten besche: nen, en 't beetje kwaad dat zij in hun voedselzo< ing aan enkelen van ons doen, moeten we ni« ;ien. Zien wij de fouten wel van ons zelf? Zijn w illen zoo braaf en eerlijk? Ja? Wel, menschen, vertelt ons dan eens waarom c lan zoo veel koopwaren zijn welke, reeds in Ju 914, soms al jaren of maanden voorradig warer m worden opgeruimd en vérkocht voor prijzen di 500 p. h. winst nabijkomen? Ziet zelf eens ronc liet naar de keurige nieuwe kleeding van manne n vrouwen, de handel leeft er door, maar nàar i iet gewoeker dat rond u gebeurt. Artikels die er nog in overvloed zijn rijzen en ri, en schandalig in prijs, en dat vinden wij op zij ichtst gesproken ailes behalve menschwaardig Ve hebben bijv. nog nimmer zooveel zeep, the( :offie, pudding, suikerijen, erT 7-centienis-broodje ezien, maar we hebben ook nimmer kunnen der :en dat men deze waren van bijna geen nuttige e svensnoodzakelijke waarde — maar toch onmif iaar — zulk een ongewone geldwaarde zou toeker ien. Bewijst ons dit wederom met dat bijna aile r-pn fictie ofte wel voorgesteld kan worden naa et believen der menschen? de regen We ontvangen van een sterrekundig liefhebbe olgend schrijven : — Wij leven heden in de regenperiode. Opmerkt ijk is het nu dat de Winter 1W14-15 ook wel lie latte seizoen. genoemd kan wtorden, doch dat di ok in verband kon staan met den .oorlog i», voo oover wij weten, nog niet in de pers besprokei: rant toen in Mei 1915 de strijd naar het Oosten zic erplaatste, regende het daar en hadden wij hie en vroege en te lang geduurd hebbende droogte. De strijd op het Russisch front nam af — in he Y es ten nam hij iets meer toe, en de regendage: iraken weer aan en hielden in 1915-16 tôt nu to iet op. Staat dit ailes werkelijk in verband met he chieten? Dezer dagen is het wat helder en droog geweest n antwoordde" mij iemand dien ik wat van dez .entedagen toewenschte : — Ach, vriend, ze zullen het immers weer ra apot schieten, niet waar? Ook van meerdere zijde is mij reeds de vraag ge tcld of het schieten van invloed is op het weer. Welnu, mijn antwoord is : « Ja. » Ziehier waarom : 1. Neerslag. — Hier wordt onder verstaan, he ocht dat op aarde valt in den vomi van regen neeuw, enz. De hoeveelheid hiervan is een van d arakteristieke eigenschappen van een landstreek len duidt in millimeters de hoogte aan van de laaj evallen voch.t, die in regenmeters wordt opgeza îeld (sterrewacht te Ukkel-Brussel). Een millime îr is gelijk aan 100 hectoliters per hektaar. De hoe eelheid is zeer verschillend voor verschillende lan en en tijden. In Çherrapoonjee, bij den Himalaya an de neerslag 12T520 mm. per jaar bedragen, ter ijl in Barnau (Midden-Azië), slechts 190 mm. wen pgevangen. In ons land is de gemiddelde jaarlijk che regenval over het geheele land 745 mm. 2. Regen. — Het is de neerslag die in vochtdrup els uit den dampkring valt. Wanneer de waterdamp, in de wolken aanwezig oldoende wordt afgekoeld, verdicht hij zich to 'ater, dat onder werking der capillaire krachtei 1. i. de samenpakking door druk, mogelijk doo e venvantschap der vlakken van de elementenato îen), den vorm aanneemt van bolronde druppels n het heelal nemen aile uit elementen saamgestel e lichamen in hun ontstaanskern den bolronde] orm aan, gezien de wetten van levensdruk, steui i zwaartepunt.) et Deze druppels zijn in den regel des te grooter naar-r- mate hun doorloopingsbaan langer is, omdat zij door voclïtlge lucht s&rijkend, immer meer water-n, damp op hunne oppervlakt-e condenseeren en de al fijnere druppels bij aanraking met zich vereenigen. 3. Door den ui^stralingadruk '1er zon wentelt 'zich :e de aarde steeds kluwende o[>. De uitstraling in haar n wezen bestaat uit de opgeloste élémentaire stoffen ir der zon (ook dus van het heelal); en vormt den dampkring. Het hoe en waarom laten wij hier on-besproken, doch we moeten-even terloops aanstip-pen dat door het verscliil in grootte, vorni en ge-wicht der elementen, deze zich in de chaos der al-gemeene beweging in de gcu dende dampkring, die ?" wij gewoonlijk « de lucht » noeinen, in lagen ver-^ deelt, en dat aldus de luchtlaag om de aarde zwaar-^ der is dan de tweede, deze weer dan de derde, enz. >.'at gebeurt er nu periodiek? > Dat door de xonstralingsdruk, de zwaarste ele-menton de Iichtcre wegdrùkkcn, wat wij verdam-i. peu noemen. Doch nu heeft ci: t.evens een andeî- 1- . verschijnsel plaats. Door het verscliil in grootte, 2- vorm en gewicht der kosmoselementen, ontstaat de beweging en de samcnstelling van lichamen — om-dat de meetkundige vormen de verwantschap en 11 tevens de aancensluiting mogelijk maken. En gezien nu de waterdamp zich kan samenpak-^ en met andere opgeloste stoffen, laat ons maar e zeggen, rook, gas, smoor, kan eenieder die het f voorgaande goed heeft begrepen, verstaan dat, tij-e çlens het geweldige,soms dagen-aan-één-stuk schie->_ ten, miljoenen kubieke mêlers gassen en smoor of n rook van branden, een gansch e luchtstreek he-n zwaard wordt (hieriri ligt ook voor een deel de î- zwarte mist-verkïaring boven Londen). Deze lucht- of dampkringverzwaring heeft ten ge-volge dat de waterstof zich eer samenpakt, minder ^ hoog stijgt, niet door winden verder weg kan drij-ven, dus wederom eerder neerslag ten gevolge heeft... Dus dat het meer zal regenen in de nabij-j. heid der slagvelden. i\ De oorlog heeft dus wel degelijk invloed op het weder, ook op het groeien van plant en dier en op •- veler gezondheid. Kij die na één geweldïg trommelvuur een regen-t slag willen onderzoeken zullen in het regenwater t" het kunnen vaststellen. We hebben niet van tril-lingen en meerdere faktoren gesproken ten einde ; ons betoog te bekorten. I- t NAÂR 'T HÂGELAND Beste lezer, als ge soms een aanval van neuras-s Uijjvù\ l-ril'jt — ea w.ie ,t daar niet. van io spre-n ken in dezen droeven tijd? — dan lcunt ge geen beter geneesmiddel beproeven (want Vastenavond-leute is verboden kost) dan een uitstapje naar een verafwonenden goeden vriend van wien g'op voor-hand wect dat hij u met geen ôngerijinde vertelsel-r tjes over den oorlog zal door- of afzagen. Ik weet [[ wel dat vrienden van die soort heel dungezaaid zijn i, maar met een vergrootglas of een verrekijker ont-e dekt men er soms toch nog een. Ik weet ook dat er I, nog andere zaagskens kunnen gespannen worden n dan die over den oorlog, bijvoorbeeld over den du-ll ren tijd — 't is toch wel iets tegenwoordig, he, ma-dam, de zeep is weeral opgeslagen — maar die zijn bijlange zoo gevaarlijk niet, want ge kunt zoo bui-tensporig niets-verzinnen over de prijzen der le-' vensmiddelen of ge zijt toch dicht bij de waarheid. s En dan, daargelaten dat 'n mensch in ieder geval _ over iets moet kunnen klappen,acht ik het volstrckt i onmogelijk niet van tijd tôt tijd eene zinspeling te i- maken op de stelselmatige uithongering en uit-«dor- - sting» waarvan wij de slachtoffers zijn, wanneer s ailes, het brood dat ge eet, de koffie die ge drinkt, r de tabak die ge rookt, enz., er u onophoudelijk aan herinnert. Van vleeseh en boter wil ik niet eens spreken, want uw vriend en gastheer zou wel een Cresus moeten wezen om u nog dergelijke kost-baarheden te kunnen voorzetteri. Acht u maar ge-r lukkig als hij u niet vriendelijk verzoekt uw eigen rantsoen brood mee te brengen. Doch daar ben ik nu zelf aan 't zagen geraakt... t Ik wou dus den lezers der « Zondagsgazet » vertel-t len dat ik met de vastenavonddagen op reis ben ge-j- weest naar het lachende en vriichlbare Hageland. Als ik zeg «< lachende », bedoel ik natuurlijk den j aanblik der streek in vredestijd en in Zomertijd, p want nu met den oorlog en de guurheden van het W'interseizoen ziet zij er eerder treurig uit. Ook als ik over mijne reis wil spreken, is het niet omdat zij iets bijz.onder meldenswaardigs 1 heeft opgeleverd; wat ik hier weergeef zijn slechts • beschouwingen, indrukken, kleine voorvallen, wel- ^ ke in gewonen tijd onopgemerkt zouden voorbij-gaan.Den lezer gedurende enkele oogenblikken ont-' trekken aan het ldeingeestig gezëur en geknies van 2 aile dagen, zijn aandacht trekken op de eigenaar-digheden en bezwaren welke het reizen in oorlogs- 1 tijd oplevert, hem doen kennen den toestand en de levensvoorwaarden in andere streken van ons va-derland — ziedaar al wat ik beoog. Sinds lang dus noodigde een gulle vriendenstem — of beter gezegd : vriendenpen — mij tôt een bezoek aan het Hageland uit, sinds lang ook broeide ^ een reisplarj mij in 't hoofd. Eindolijk werd tôt de ' uitvoering ervan besloten. Het weinig aanlokkelijk 3 voorùitzicht van bijna een garischen dag rijdens per • stoomtram, het onzekere weder dat dreigde « van ? de partij » niet te zullen zijn, konden mij niet af-" schrikken, want heb ik mij eens iets in den zin " rezet, zoo drijf ik het gemeenlijk door met eene " vastberadenheid welke allicht die van « Keraban - de S.tijfhoofdige », berofunder gedachtenis, zou eve-, naren. 't. Was dan ook die halsstarrigheid, welke - mij op Vastenavond-Zondag-mbrgend, tegen aile 1 waarschijnlijkheid en gezonde rede in, op de Nij- : - verheidslei gedurende een tiental minuten vruchte-loos naar een elektrieken tram deed wachten; im- - mers, waar zou het henen moest in dezen tijd van algemeene ontreddering één openbare dienst regel- , , matig werken ! De straf mijner laatdunkendheid . t bleef niet uit en zoo kregen de bewoners van de i Brederodestraat, Kiel en Viadukt het hoogst be- i langwekkend schouwspel te zien van een individu - met zijn gepak de poort uitsnellende op een drafje • dat menig duivenlooper hem zou beneden hebben. Goddank, hij staat er nog ! //i/, dat was de buurt- ' i spoortrein voor Mechelen, dien ik voordezen op i mijn slentertochten ternauwernood een blik had , ' waardig gekeurd, doch die nu eensklaps in mijne verbeelding een ongewone belangrijkhid verwier immers, miste ,ik dien, dan viel heel mijn reispla in duigen. Gelukkig, ja, hij stond er nog gezapig zijn pijp; te rooken; hij scheen genadig neer te zien op mijr gejaagdheid, angst, vermocidheid en zweet; aldr borg hij mijn nietig persoontje in zijn binnenste e vOerde het, vroolijk fluitend, door velden, weidei beemden, dorpen en gehuchten. En terwijl ik rus te, mijmerde,. mijn zweet afdroogde en terug o adem kwam, had ik ruimschoots gelegenheid oi op te merken hoe in de? buurttreinen de reglemenif voorschriften al zoo weiftig nagelcéfd worden al vroeger in de spoortreinén, 't is te zeggen dat me rookt in niet-rookers-afdeelingen, dat men spuw in weer wil van opschriften en plakkaartjes, de openstaande deuren u gedurig aan tochten bloo stellen, dat dé t.ramontvangers zonder reden hor derdmaal door de rijtuigen komen geloopen en a' zoo de inzittenden storen, enz. Doch laat mij nipt vitten; reeds daagt Sint-Ron: boutstoren voor mijn oog op en-aldra rijdt de stoon: tram de muren der nartsbisschoppelijke stad bir nen. Het eerste wat mijne aandacht gaande maak is het kerkhof van Duilsche soldaten, tegen de: ijzcrenwcg gelegen; het geheel is wel verzorgd; ic der graf prijkt met een houten kruis en een tôépas sclijk opschrift : « Gestorven als een held » of << Ge sn eu veld voor het vaderland ». Oogenblikkelijk gaat mijn weemoedig aandenkei naar onze jongens, van wie ook reeds duizenden il den killen schoot der aarde rusteçlf en naar miljoe nen anderen, gevallen uren ver van hunne baker mat en hunne geliefde betrekkingen... Mechelen schijnt nog te slapen in den morgend nevel. Weinig beweging in het statiekwartier; geei reizigers in of rond de uitgestrekte spoorhal, geei enkele kalant in de koffiehuizen en winkels.Op \ve{ naar de Groote Markt ontm»et ik «lechts vrouwei uit de kerk komende of zich denvaarts begevende mannen die ter vroegmarkt trekken, een paar loop jongens, soldaten op wacht, enz Ook op de Mark zelve is het nog stil; even statig âls vroeger troon Margaretha van Oostenrijk op haar steenen voet stuk met een glimp van zelftevredenheid op het ge laat. De kathedraal is reeds grootendeels hersteld vai de schuddingen welke eij in het begin van den oor log had te onderstaan ; de herstellingen schijnei met eerbiedige en kundige hand gedaan. Een hel dere zonneschijn komt ineens den toren met licht stralen als 't ware besproeien, verzilyert de klein vensterruiten en laat toe het. kunstrijk beeldhouw werk tôt in de minste bijzonderheden op te nemen St-Rombout treft niet.door fijnheid, slankheid ei ricrlijkheic! van vormen als O.-L.-V.r.m.iwetoren t. Antwerpen; 't is eerder een zwaar en log gevaart dat u van uit de hoogte dreigt te verpletteren. Tocl zijn beide tempels juweelen van gothiek bouwkuns en gevoelt. ge bij hun aanblik ontzag voor h<?t geni en het géduld onzér voorôudér's, die zulke grootscl opgevatte en nauwkeurig afgewerkte meesterstuk ken wisten. in 't leven te roepen. Alsof de zon de langslapers het bed uit had 0e jaagd, begint er nu wat leven in de straten te ko men. 't Is bijna negen ure, ik heb nog een weinij tijds om te slenteren en rond te gapén naar de uit stallingen der neringdoeners. Zoo zie ik onder nj«ee: een nieuwe soort sigaar « Hoop op Vrede » gehee ten, een welgekozen naam in de huidige omstandig heden. De bakkersvitrienen zijn ofwel ledig, ofwe aangevuld met pakken chocolade, peperkoek, be schuiten, enz. Bij de pasteibakkers vindt men sui kergoed, pasteitjes, vlaaien, praclit-, krenten- ei rozijnenbrooden aan allerlei onmogelijke prijzen evenals te Antwerpen. Vleeseh, spek, bloem, boter koffie kosten zoo duur als, hier. Algauw wend ik de oogen af van dat troostelooi schouwspel om ze naar de aanplakbrieven op d< hoeken der straten te wenden. Zoo verneem ik da het geéstelijk en verstandelijk leven in de Dijlestat als elders eenigermate zij nen loop hervat heeft mder den vorm van liefdadigheidsvertooningen letterkundige voordrachten, leesavonden, enz. Hee die werking geschiedt — en ik ben er verheugd oif — schier uitsluitend in de Nederlandsche taal. Wi( anders de menigte Kransche uithangborden in som mige Mechelsche straten gadeslaat, zou meener zich in een «succursaal» van Brussel of Pari j s t< bevinden, doch dat is slechts een oppervlakkig ver lis waarmee sommige Vlaamsche steden.mooi den ken uit te pakken. Een uurtje verblijf te Mecheler i vertu igt u dat de ondergrond van stad en bevol king goed en degelijk Vlaamsch is. R. V&ov den Saaitéra Wa»rde Heer Hoofdopsteller, Gij luidt wekelijks de alarmklok ten voordeeh :1er stadsbewoners. 1k betwist u dit recht niet, doel ^ij trommelt een beetje veel op den rug der buiten Bewoners. Zijn de stedelingen te beklagen, dorpelinger zijn het evenzeer, zooniet meer. Gij spreekt immer van boeren : er zijn er bijnt ^eene meer. 1k bewoon eene buitenwijk van 2,00( sielen, en buiten twee koeboerkens zijn er slecht? icht boeren, hebbende kar en paard. En dan ziji liet nog boeren met één of hoogstens twee paar len. .Moest men de optelling doen voor heel de ge neente, dan daalde de verhouding nog met 50 p. h Buiten enkele burgers, zijn het slechts stielman ion of werklieden, die in gewone tijden naar de stad gaan werken. En nu de aardappelen. Ik laat de boeren op zijde Dfschoon ik nochtans overtuigd ben dat er met vee aardappelen te vinden zijn. De overgroote meerderheid aardappelen word ?e\vonnen door de werklieden en kleine burgers îenieder bebouwt een gedeelte grond en trachl aardappelen genoeg te winnen .om in zijn onder-loud ie voorzien. Maar ook, de aardappeioogst ge-■indigd, spoedt eenieder zich, te verkoopen wat foi lenkt te veel te hebben. Dit was dit jaar vooral hei jeval, daar eenieder grooten nood aan geld had orr e voorzien in kleederen en ondergoed, en ©ok on ^ernaakte schulden te vereffenen. Welke toestand wordt nu voor den buitenman ir t leven geroepen? Men wil dat hij aardappelen bin-len brenge of hij er heeft of niet, en men gebruikl îr middelen toe die ik niet kan goedkeurem Gij zijt landelijke gemeenie, zegt men, dus gi; lebt aardappelen, gij hebt grnan, gij kunt u uit der îlag trekken. Deze week krijgt gij slechts een derde /an het brood dat gij tôt nog toe gehad hebt, dus f; 112 gram per dag en per man, in plaats van 335 n gram; en voor de volgende weken is uw rantsoen . op 167 gram per dag en per man gebracht. Zoo zou e men in de middeleeuwen ook geliandeld hebben. Nu de werklieden, voor het grootste deol, hebben geene aardappelen meer of zullen er brinen een a paar weken geene meer hebben. n En wat zijn een paar honderd kilos aardappelen • voor een werkersfamilie, die hier in 't algemeen l- vrij talrijk zijn? Zij eet dagelijks minstens twee p voile malen aardappelen, en niets als aardappelen, Q en geb*-uikt dan nog verder de gestompte aardap-.. pelen als smeer op hun brood. 's Brood kunnen zij bijna niet eten : wat is één kilo brood voor NEGEN personen, voor een vollen dag? 1 Hollandsch brood koopen kunnen zij evenmin, het * -is te duur en de menschen moeten. leven van hun-t nen dop of van een dagloon van hoogstens 2 iirank, - en dit is dan nog het hoogste loon. Vele buitenlieden hebben nog graan, zoo beweert - men, zij kunnen het laten malen en tôt ferood bak-ken. Hola ! de bctkker mag geen meel van den bur- _ ger of werkman verwerken, zooniet levijgt hij geen bloem meer van het Komiteit. Men zegt, in andere woorden, tôt' de landelijke bevolking : « Gij hebt eten, maar gij zult er af blij-ven. » Men straft eene gansche bevolking voor een 1 enkelen persoon en zonder nog te weten of er ie- - m and plichtig is. Voeg nog-daarbij dat de noodlijdende in de stad - altijd nog achterpoortjes vindt, terwijl op den buiten niets te krijgen is. , Ik zal mijn epistel niet langer meer rekken. Gij ] ziet, heer Hoofdopsteller, dat het gebrek niet enkel in de stad'huist. Men moet met die menschen omgaan, men moet hwn lijden eenigszins deelen om te weten w«t dit bednidt. Aanvaard, enz. Een bestendige lezer. i i VOOR DE HONDEN In orts nummer van 5 Maart kloeg Mevrouw An-t gèle De Gr®ot erover, dat, nu de hon'den niet meer I met aardappelen gevoed-mochten worden, het zoo - moeilTjk was, die vrienden der menschen eten te . geven; zij vroeg of geen onzer lezere«sen of lezers * raad wist, om op goedkoope manier voor den kost ] te zorgen dezer dieren. Een onzer lezeressen zendt ons onderstaanden brief voor Mevrouw De Groot ; i s « Meviiouw, ^ « Met veel belangslelling las ik uwen bri-ef in de î< Zondagsgazet ». U schijnt mij eene dierenvrien-din en dol veel van uwen Bob te houden. Ik ook bemin al de dieren, maar bijzonder die trouwe ge-1 zellen van vreugde en leed. Hoeveel heb ik er niet ' van .de straat gered en gevoed ! Ik hob twee hon-den, Mevrouw, arme beestjes ook van de straat < opgeraant, te meer heb ik er nog een van vlachte-I liiigen &e nog in den vreemde verblijvon. Ik wil % de vreugde hebben — als betere dagen aangebro-ken zijn — het dier aan zijnen meester terug te geven. « Maar welke studie voor den kost van die lieve-lingen ! Eerlijds kon ik hun aardappe4en geven, - brood, sans, afval van vleeseh, maar nu?... Dat al- - les wordt bi jna eene rariteit. y « Ehwel, ik heb dit uitgevonden : De aardappel-. schillen (ik mchil ze tamelijk dik), de afval van . groenten, de minste harde brokjes vleeseh die op ons telloor blijven, het dik vel van het spek, dal ailes maal ik in een gewoon vleeschmolentje; dan laat ik het goed koken met wat rijst, maïsvlokken ^ of gekloven maïs en een groot stuk zwart brood - (men kan het zich nog gemakkelijk verschaffen); - wanneer ik ze heb, voeg ik er de reeds voor onze i soep gebrurkte beentjes bij. Dat wordt dan eene dikke soep. De eerste dagen staken de diertjes, aan beters gewoon, hunnen nous wat op,maar nu wachten zij met ongeduld op hunnen schotel en laten het zich goed smaken. Hunne buikjes zijn nog altijd even rond. Zij zijn het gewoon geworden, gelijk wi j ,helaas ! aan zooveel ! En zij beminnen er ons niet minder om ; hunne vriendschap is dezelfde als I voorheen. En 's avonds, als ik-ze in hun mand on-derdek, boloof ik hun : « Na den oorlog komen de , goede brokskens terug. » I » Beproef die dikke soep eens voor uwen Bob, Mevrouw; en beloof hem wat beters in betere da-| gen. Hij zal zijn bazinnetje wel verstaan. « Hopende dat U mijn recept zult kunnen ge-bruiken, T)ied ik U, Mevrouw, mijne beste groeten aan en druk hartelijk den poot van Uwen Bob. « B. L. « Eene dierenvriendin. » XXX Een lezer meldt ons verder dat hf een zeer goed en goedkoop middel gevonden heeft om zijn hond te voeden. Op de Vischmarkt koopt hij stokvischvellen. Hij snijdt deze in stukjes en laat ze koken tôt een pap. Hij voegt er dan een beetje keukenafval bij en de honden smullen er aan gelijk aan klokspijs. OVER ALLES llel schoon weder waarvan wij verleden Zondag genoten liebben heeft veel meer beweging in de ! stad gebracht. In de groote straten en op ée De , lï.eyzerlei was het in den namiddag zwart van wan-delaars en wandelaarsters. In het Nachtegalenpark . was er veel volk dat van het schoone weder had gebruik gemaakt, om naar hartelust ervan te ge-nieten.Op IS Maart iS!)S werd door het Belgische Barle-ment in tweede stemming de u Gelijkheidsvet » aangenomen met 99 stemmen tegen 19. Carmen Sylva,de overleden koningin-moeder van , tîoemenie, heeft aan de huidigs vorstin een erfgift vermaakt van één miljoen lois, ®m de menschlie- - vende werken door haar gesticht, voort te zetten. Het is reeds i2 jaar geledéh dat de verandering der De Keyzerlei gestemd \v,srd in den gemeente-raad, onder het bestuur van Leopold De Wael. Aan den aannemer Ruts werden de werken toegewezen voor de somme van £08,795 frank. De Zondag is te Antwerpen de groote dag der liefdadiglieid geworden; in een overgroot aantal zalen en lokalen worden er dan feesten gegeven ten voor-deele van allerlei liefdadige werken. De opbrengst van al deze feesten en feestjes belocrpt tôt eene be-langrijke som, welke de noodlijdenden ten bat» Icamt.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.