**-:■< ir -» -• \ '17 Januari 1915. Nr 9 ..GEILLUSTREERDE 5 Centiemen ZONDAGSGAZET BUREEL ■ LANGE GANG 6, ANTWERPEN ; OPEN OAÇELIJKS VAN 2 TOT 3 UREN. HOUTEN eLARA en het " MAAGDENHUIS „ DE VOORGEVEL VAN HET MAAGDENHUIS DE 1NK0MP00RT VAN HET MAAGDENHUIS met beeldhouwwerk. Wie, Antwerpenaar, kent « Houten Clara » niet, het prachtig boek van onzen schrijver Hendrik Conscience ? Wat deze daarin vertelt berust op zekere gronden. Wij zullen, bij middel van plaatjes, dit onderwerp eens even aanvatten. In de Lange Gasthuisstraat bevindt zich een oude, heerlijke woning. Het gebouw is niet hoog, zeer bevallig, deels met driehoekige dakvensters en deels met een Vlaam-schen puntgevel bekleed. In dit huis hebben, gedurende meer dan drie honderd jaar, de Antwerpsche weesmeisjes een onderkomen gevon-den, dank de vrijgevigheid en het edelmoedig karakter van menige rijken en burgers. Dit gebouw noemde men destijds het « Maegdenhuis ». De eerste stichting daarvan is te wijten aan den rijken koopman Jan Van der Meere. En zulks staat overigens boven de poort te lezen. Onder het zeer belangrijk gebeeldhouwd « bas relief » leest men vooreerst de volgende verzen : « Toteerlick onderhoud van meyskens cleene, Die namaals door armoede mochten sneven Heeft een godvruchtig man uit liefde alleene, Dit godshuis wel begaeft, onbekend in 't leven. » Wat later leest men nochtans wie die weldoener « onbe-kent in 't leven » was . « Deze goede man is uit dit leven gescheiden den 19" November 1562. Hij heeft geleefd 73 jaren en was genaempt jan Van de Meere, koopman alhier. » Tusschen de reeks van weldoeners van het Maagden-huis treft men natuurlijk de puikste namen aan van de meest welhebbende inwoners uit dien tijd. Daarbij noemen we enkel Gillebert Van Schoonbeke, wiens nalatenschap, • HOUTEN CLARA » het gekende houten beeld in het Maagdenhuis Borstbeeld van GILLEBERT VAN SCHOONBEI de begiftiger van hei Maagdenhuis. die zeer groot was, geheel en al in 't bezit kwam var. het Maagdenhuis. Van deze laatste bevinden zich nog schilderijen en kunstvoorwerpen in die instelling. In 1636 werd het gesticht verbeterd door tal van bouw-werken ; in 1885 werden de weesmeisjes naar een nieuw gesticht in de Albert Qrisarstraat — waar ze nu nog zijn — verplaatst en het eeuwenoud lokaal in een muséum her-schapen. Vele schilderijen van groote meesters en kunst-werken, werden daar bijeen gebracht. Maar in 1892, toen de nieuwe lokalen van het muséum van Schoone Kunsten beschikbaar werden, ging het muséum der Burgerlijke Godshuizen te niet : het beste van laatst-genoemde verzameling zou toch de stedelijke kunstschat-ten verrijken, en wat er overbleef werd geplaatst in de raadzaal en de ontvangstzaal van het oude meisjesweeshuis of ging terug naar de liefdadige instellingen aan dewelke die schilderijen voorheen hadden toebehoord. In den bouw der Lange Gasthuisstraat bléven nog enkel een dertigtal stukken, waaronder van Frans Hais, Adam Van Noort, Jordaens, Pourbus, Cornelis De Vos, Marten De Vos, Jan Mabuse, enz., welke daar — in die oude zalen — zeer op hunne plaats zijn. En wat gezegd van « Houten Clara » of « Houten Kleer » waarvan H. Conscience in zijn roman vertelt, en wier beeld in hout zich nog in het Maagdenhuis bevindt. De roman van Conscience over dit meisje is slechts louter verzinsel. « Houten Clara » — het beeld dat wij hier weergeven — is slechts een afbeelding van een « meech-deke » of weesmeisje. Het bestond van ouds in het gesticht en is in de laatste jaren vernieuwd geworden. Heden prijkt dat legendarische beeld in de raadzaal van het gebouw, dat nu in een bureel der Burgerlijke Godshuizen is herschapen. — Ik lees daar zooeven in de gazet dat er weer een spoor-wegongeval heeft plaatsgehad, en dat slechts deze personen, die zich in een wagon, aan rookers voorbehouden, bevon-den, gedood of gekwetst zijn, — zei een heer. — Daar ! roept de vrouw uit. Daar hebt ge nog een be-wijs dat rooken gevaar ople-vert.— o— Een rijke jood verloor tus-schen het gedrang in een Parijsche spoorhalle een beurs met vijf-en-twintig duizend r t*- ' -ya tmwtvjat'jg'vr' 7 . - BINNENZ1CHTEN DER RAADZAAL IN HET MAAGDENHUIS Ifranken Zes weken daarna kwam hij te weten dat zijn beurs op het « bureel der ver-loren voorwerpen » ter zijner tà beschikking lag. Hij ging daar henen en ont-ving zijn eigendom. Met be-vende hand en kloppend hart p opende hij de beurs en telde H de inhoud. — Verschooning, mijnheer, I zei hij, daar is iets aan te kort. — Dat betwijfel ik,mijnheer, ™ wat kan er te kort zijn ? En de vrek zei boos : « De ™ intrest ! •>... De naamlooze Brief (Vervolg) if. Een vijftal weken waren verloopen. Het was zaterdagavond. Paul Delfosse bevond zich in het spreekkamertje van Mijnheer Langhout, zijnen patroon, die hem over belangrijke zaken moest onder-houdenHet kwam Delfosse zonderling voor, dat hij juist op die plaats ontboder. werd ; zulks was hem nog nooit gebeurd ; 00k bestormden allerhande gedachten zijnen geest en aile soorten van gissingen kwa- |i men bij hem op, zonder dat hij zich echter kon verklaren, waarom hij daar mocht geroepen zijn. e Het duurde echter niet lang of zijn : n patroon kwam binnen en gebood hem e op eenigszins koelen toon plaats te r- nemen. « Gij zijt dus voornemens - sprak hij verder, « mijn huis te verlaten en voor ; eigene rekening te beginnen ? » )k >• Dat is te zeggen, >• antwoordde Del-:n fosse min of meer verlegen ; * er is spraak a- |j van ; maar..,. 1 ;h » Het verwondert mij, » viel Mijnheer 1 ar Langhout hem in de rede, « dat gij mij | tôt hiertoe daarover geen woord hebt jn medegedeeld ; ben ik dan uw vertrouwen 1 m niet waardig ? » te « Daaraan zult gij voorzeker niet twij- | felen ; doch, ik heb willen wachten tôt de I ij 1 zaak geheel in regel was, alvorens u ; 3r daarvan kennis te geven. » » Luister, Mijnheer Delfosse, gij zijt i volkomen meester te handelen, zooals gij verkiest ; elk moet zijne zaak kennen ; doch, wat ik nooit zal veroorloven, is, dat gij den naam van mijn huis bij andere personen verdacht maakt. » Bij deze woorden sprong Delfosse recht. » Blijf gerust gezeten, Mijnheer ; een persoon. die ik niet ken, heeft mij bij brieve van het feit onderricht ; maar, aangezien ik geen geloof hecht aan naamlooze schriften, heb ik zelf inlichtingen ingewonnen, en het schijnt

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.