Groeningerwacht Borgerhout: onpartijdig strijdend Vlaamsch maandblad

355 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 01 Maart. Groeningerwacht Borgerhout: onpartijdig strijdend Vlaamsch maandblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/5717m04z0h/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

XTïnvunnr* T r\ Prijs : 5 Centiemen. i Maart 1914 Wij Vlaamsche Belgen eischen gelijkheidsrecht in DnlMAnhlirl Wij eischen de vervlaam-sching der Gentsche Hooge-school. GROENINGER WACHT borgerhout Trnnw aan Taal en Vlaanderland STRT.TDEND VLAAMSCH MAANDBLAD Verschiinende den ien van iedere maand. T«r.^v»riiwir»cr npr iflflr ! o.75 Frank. Bureel en Opstelraad : Vlaamsch Huis, Turnhoutsche baan, 3o5, Borgerhout. Aankondigirgen volgens overeenkomst ûroeningerwacht=Borgerhout. De Algemeene Vergadering is uitge-steld tôt Zondag 8 Maart. Bedenkingen bij de Schoolwet ! De schoolwet die alreeds heel wat beroering teweegbracht is dus eindelijk gestemd. Nemen wij nu aan dat ze van een overgroot belang is voor de onderwijzers; ons, Vlamingen, kan zij echter geene voldoening geven! Zij is zooals het Handelsblad het zoo goed in dentitel aanduidde eene Loonenwet en geene Sociale Schoolwet. * * * Eene wet wordl gemaakt om in bestaande toe -standen regeling te brengen en tevens om mis-bruiken te voorkomen en de bestaande mistoe-standen te doen verdwijnen. Om aldus eene goede sociale wet te zijn hadde zij het volksonderwijs zoo in de vrije als in de officieele scholen volgens erkende en algemeen aangenomen princiepen moeten regelen. In aile beschaafde landen wordt in de wetten steeds die regeling getroffen dîe aan het volk het meeste nut bijbrengt, en aangezien het door aile geleerden zoo pedagogen of opvoedkundigen als andere, als een onbetwistbaar axioma erkent wordt dat « Een degelijk onderwijs in de taal van 't volk verstrekt moet worden ». Zoo is in aile beschaafde landen 00k, de Moe-dertaal de grondslag van 't onderwijs van laag tôt hoog ! Doordien nu de gestemde wettekst instede de vermuilezeling der vlaamsche kinderen te doen ophouden eerder aanleiding geeft om de verbastering en ontaarding in de hand te werken zoo mogen we zeggen dat het belang van het algemeen Het Volk opgeofferd werd aan de belangen der kleine minderheid de onderwijzers dat het eene loonenwet en niet eene sociale wet is. * * * Wie zijn nu de sehuldigen ? Eerst en vooral de regeering die steeds wanneei het eropaan komteenewet voor te stellen, instede de wet op eene degelijke manier de twee zoe verschillende rassen, aan te passen, er eer handje naar heeft ons, Vlamingen, totaal t« verlooehenen. Ten tweede zijn onze vlaamsche Volksvertegen woordigers schuldig ! Wij mak-în natuurlijk eei breed onderscheid tusschen mannen als Vai Cauwelaert, Hendrickx, Van de Perre en ellen delingen als Nobels,Woeste, enz. Maar hadden zij, de radikale flamingante] 00k niet aangenomen en uitgebazuind da zij de schoolwet zouden stemmen met of zonde Vlaamsche amendementen(!j omdat ze den tôt stand regelde der onderwijzers, die niet eeuwi, op beterschap i.i hun armzalig lot konden blijve: wachten. Offerden zij aldus doende ook niet de belangei van hun Vlaamsch volk op aan de belangen de onderwijzers? Zij kenden nochtans zoo goed d belangen van het volk, zij hebben dat genoe bewezen. Was het dan geen taktische fout zic aldus te verbinden ? Zij waren meestervan den toestand, zonder di verbintenis hadde het ministerie moeten plooie of vallen. Was het ministerie Schollaert met den vorige tekst niet gevallen? Had dit eenigen invloed o de politiek der regeeringspartij ? Waarom mocl dan het leuvensch kieken Poullet, met zijn moi ster ei niet vallen ? Was het enkel om het belan der onderwijzers te doen? Zoo ja, waarom da geene eenvoudige loonenwet voorgesteld en c handen afgehouden van ons volksonderwijs indien de belgische kamers toch te bekrompen zijn om op breede en logische wijze een doel-matige regeling te treffen. Wie weet werd hun die belofte van stemming niet afgedwongen voor ze den tekst der wetkenden — het gaat er in die politieke partijen ailes zoo geheimzinnig toe ! Moest 00k den tekst van het nieuwste amendement door Poullet aan de vlaamsche groeptoege-staan "niet geheim blijven tôt het oogenblik waarop geen protest, meer kon baten? Wat er nu ook van zij — onze vlaamsche volksvertegenwoordigers zijn in fout en eene zware verantwoordelijkheid drukt hun geweten ! * * * Nemen wij zelfs aan dat den tekst der wet er door kan: Moedertaal der kinderen voertaal. - De taal aangeduid door het gezinshoofd — Afwijkingen voor Brussel en taal grens-gemeen ten — In ieder geval zet men de deur voor misbruiken open — vooral doordien het gezinshoofd de taal aanduidt! Tevens hangt er vecl te vecl af van den vvillekeur der ministeries die met de schoolhoofden zullen trachten overeen te komen nopens te treffen maatregelen in zake voertaal ! En den uitleg der wet door den heer Minister ! Hij die na de eerste stemming zoo blijmoedig zijne vreugde lucht gîf omdat het nu mogehjk was in 't kleinste dorp van Vlaanderen scholen met 't fransch als voertaal in te richten - hij sprak nu in de kaart der Vlamingen ! Als de vos de passie preekt, boertjes hoedt uwe Irinnfin ? * * * Is dit te betrouwen? In den wettekst niets bepaaldelijk, — niets definitief — maar den uitlegdietotsniets verbindt geeft voldoening ! Volgens M. Van de Perre kunnen we na den uitleg van den kiekenminister voldaan zijn We hebben wat we wilden - we moeten nu maar op de toepassing der wet letten in den zin dat zij door Poullet werd uitgelegd ! Hier moeten wij echter Dr Van de Perre eventjes doen opmerken dat wij voor 't luttelste brokje wet dat we hebben wij.jVlamingen, steeds op de toepassing moeten letten en dat niettegen-staande herhaalde kennisgeving van overtreding ; men toch nog steeds met overtreden voortgaat ! Zoo werd niet langer dan deze week nog de wet van 78 die voorschrijft dat de officieele 1 ambtenaars, in staatsdienst, in eerste aanspraak 1 het vlaamsch moeten gebruiken, door de trein-wachters n° 1496 en 5i2 overtreden, en op de beleefde'opmerking zich volgens de wet te ge-1 dragen — in 't vlaamsch werd geantwoordt — wij 1 spreken de taal die wij willen (!). 1 In ieder geval aldus op de toepassing moeten letten, loont de moeite niet, het helpt toch niets ' en indien het er voor de schoolwet anders moest 1 toegaan — het zou een mirakel zijn ! Als we zoo op die baan blijven voortgaan kunnen we maar zien dat -we allen door de grondige kennis dervlaamsche taalwetten eenen advokaten rok veidienen en er tevens eenen sekretaris op na houden om de klachten behoorlijk en ten gepastentijde aan de ministeries te doen toekomen. * * e * n Verwonderlijk is het wel dat wanneer de regeeringspartij, en dit weze nogmaals herhaald, n die haren besten en krachtigsten steun in Vlaan-p deren vindt, als wanneer die zoogezegde volks-it partij eene wet voorstelt ze nooit rekening 1 houdt van hare vlaamsche kiezers ! g Voetje voor voetje moet door de enkele ware n flaminganten gestreden worden om toch maar ,e iets of wat ons goed recht erkend te krijgen. Veel krijgen we echter nooit ! want als de heeren vindendathet ruim genoeg iszoobeginnen ze te schermen met de tucht en eendracht in de partij. Het. schijnt zoo een fijn middel om steedsmin-der dan het minimum te geven en onze mannen met het beter iets dan niets naar huis te sturen. Laten na jaren studie en overweging de Vlamingen eene wet voorstellen die een einde stelt aan de schreeuwendste mistoestanden zoo vallen liberalen, katholieken en socialisten wal-lonnissanten en franskiljons op het brokje dat alreeds zoo gematigd is opgesteld dat het ons ter nauwernood voldoening geeft, en ze beginnen het te plukken en te pluizen tôt er van den inge-dienden wettekst nog slechts eene schim, eene schaduw overblijft, zoo verginghet met de wetten Coremans en Franck-Segers,.enz. En geen minister die zal zeggen — 't is nu genoeg — of ik tôt de wet inof het ministerie valt met de wet indien ze nog meer verminkt wordt ! Dan is er ook geen kwestie van tucht of eenheid in de partij — dat spook dient slechts om ons te frihppii eu niet oi'i rpc.ht.PM t.p. hewevh^teHiQe'H' of te vrijwaren ! * * * De tucht of eenheid aldus verstaan is onzin en onze mannen mogen niet langer de speelbal blijven van een handvol rijkepartijleiders en dit is nu niet alleen waar voor de katholieke maar tevens voor al de partijen. Weg met de tucht die eene ellendige volks-versmading is. Onze echte flaminganten weten wat het volk behoeft en wat het wil — zij weten ook dat het volk, hunne kiezers, met hen is. Zij weten dat moesten zij zich op eenen afzonderlijken lijst voorstellen zij ook naar de kamers zouden gaan. Waarom dan nog langer toegeven ? i Zij mogen zich niet langer meer ten onder geven ! het heeft lang genoeg geduurd. Moedig en fier het hoofd opgeheven — Geen buigen geen zwich-ten niet meer ! Er kome van wat wil zelfs de scheuring in de partij ! * * Moeste nu in de beide-hoofdgroepen Liberale en Katholieke eene demDkratische Vlaamsche groep tôt stand komeu zij zouden beiden verwon-derd staan hoeveel onmmiddelijke volgelingen er zouden zijn en tevens hoevele ieverige en beraden propagandisten zich onmiddelijk ter hunner beschikking zouden stellen ! Scheuring zou geene verzwakking maar wel versterking van het politieke leven beduiden, doordien vele goede krachten die thans de politiek haten zich onmiddelijk in 't polietiek leven zouden werpen. Het zou de versterking van de partijgeest medebrengen en tevens en vooral versterking voor de beweging voor ons arm en ver-nederd Vlaamsche volk. Want vernederd zijn we met de schoolwet eer>s te meer ! Of is het soms geene vernedering wanneer de vijand viktorie kraait en slechts roept : vooruit, aan den arbeid, de deur der verfransching staat wijder open in Vlaanderen ! Waakt vrienden, waakt ! er is gevaar ! Want zooals hooger gezegd kan er van eene degelijke toepassing der wet geen sprake zijn ! De hoorn geblazen, alarm geklept—een oôg in 'tzeilgehou-den en als er zich dan geen middel voordoet om Vlamingen en Walen voldoening te geven en ons vooral voor verbastering en ontaarding te vrijwaren dan maar de bestuurlijke scheiding. Dan roepen wij leve de Bestuurlijke scheiding die alleen ons bestuurlijk recht verstrekt en daardoor ook onze rechten vrijwaart. Dan blijft de leuze Leve de Scheiding en zeggen we met Pastor Hugo Verriest we verloren den dag van heden—deToekomstzij ons. Kerbl. Richard Wagner's PARSIFAL. [2dt vervolg en slot.) Inhoud van het tweede bedrijf. Het tooneel verbeeldt een gedeelte van Kling-sor's tooverslot : het binnenste van eenen toren die langs boven open is en tôt welks hoogere muur-randen trappen toegang verleenen. Het is duister. Op eenen muuruitsprong, te midden van allerlei geheimzinnige toestellen zit Klingsor, die in zijnen tooverspiegel Parsifal door het tooverslot aange-lokt, in de verte ziet naderen. De too'venaar werpt wierook in eenen afgrond links en weldra wordt de achtergrond met blauwe dampen gevuld. Op deze wijze aanroept hij Kundry, wier hulp hij noodig heeft om Parsifal in 't verderf testorten. Jammerend komt zij uit de diepte te voorschijn en weigert ditmàal hare kunst ten dienste van Klingsor te stellen. Doch dezes macht is sterker dan haren wil, want nau-welijks zijn de blauwe dampen opgetrokken of zij is reeds verdwenen, Parsifal te gemoed. Moedig heeft deze de wachters en ridders versla-gen die het geheimzinnige slot bewaken en bevindt zich nu reeds op de tinne ? Klingsor denkt het oogenblik gekomen om zijne werking te beginnen en op een teeken zinkt hij onder oorverdoovend gedruisch, met zijnen toren in de diepte. Een wonderbare tuin mat weelderigen tropischen plantengroei strekt zich voor ons 00g uit. In de verte, zijwaarts, ontwaren we de terrassen en zuilengangen van een paleis in den sierlijksten arabischen bouwtrant. Diep in den achtergrond staat Parsifal overeind op den muur beweegloos, verstomd door al die pracht. Daar komen opeens meisjes, fraai en frisch als bloemen, van aile zijden aansnellen. Zij slaken angstkreten. Wat was dat daar voor een geroep en getier ? Wie is de vijand die hunne geliefden wondde en doodde ? Is hij het daarboven op den muur ? Zoo ja, dan weze hij verwenscht ! Parsifal is stilaan meer tôt den tuin afgedaald. Weldra bevindt hij zich tegenover de mooie bloemenmeisjes die, nu zij zien dat Parsifal hun geen kwaad wil, hem meer vertrouwelijk naderen en zelfs trachten hem in hun liefdelijk spel te doendeelen. Beurtelings komen groepen van hen, rijkelijk met bloemen getooid, hem hunne liefde betoonen en weldra wordt tusschen hen de na-ijver opgewekt. Parsifal, wien dit spel reeds lang hindert, is steeds koud gebléven voor hunne liefdeblijken en wanneer zij zich steeds meer rond hem verdringen wil hij zich van hen ontma-ken en voortijlen. Plotseling weerklinkt echter de stem van de onzichtbare Kundry die Parsifal begroet en de bloemenmeisjes gebiedt heen te gaan, wat deze niet zonder tegenzin volbrengen. Wanneer Kundry zachtjes van tusschen het loover te voorschijn is getreden en zich voor den jongeling bevindt, verhaalt zij hem van zijne moeder; vandezer Smart en lijden over den dood zijns vaders, van hare bekommernissen eneindelijk ook hoe 't leed over Par=ifal's ontvluchting haar 't harte brak en zij van hartzeer stierf. Parsifal wordt door dit verhaal. zoo smartelijk getroffen dat hij voor Kundjy's voetennederzinkt. Deze heeft zacht zijn hoofd omstrengeld en, met teederheid haren arm rond zijnen hais vleiend, hem eenen langen kus op den mond gedrukt. Verschrikt deinst Parsifal op en slaat de hand aan't harte: « Amfortas ! De wonde! — de wonde !» Zijn geest wordt eensklaps helder ; Nu begrijpt hij den zin van al wat rondom hem is geschied, nu voelt hij zelf in zijn harte het pijrrlijke branden van Amforta's wonde, zelfs hoort hij desHeilands klacht over het verraden heiligdom. Smeekend om genade werpt hij zich op de knieën maar Kundry staat daar met liefdevolle gebaren voor hem. Opnieuw komt hem het lief-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Groeningerwacht Borgerhout: onpartijdig strijdend Vlaamsch maandblad behorende tot de categorie Vlaamsgezinde pers. Uitgegeven in Borgerhout van 1913 tot 1914.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes