Nu ni nier 11. MET DE TOELATING DER MILITAIRE OVERHEïD Septcmbcr 1918. Bestunr- en Ôpstelraad : E. M. JANSSENS, Z 1:5,1 1. Adresveranderi ngçn le zenden a an Leop. BRICHAUX, brigadier, I. M. I. 0., Sainte-Adresse Herdenken. Onder hel gedurig kanonge])ulder en angst-wekkend gckraak der moordende en vernieti-gende obussen, die stuk om stuk den vader-landschen grond scheuren en kecren, onder Jiet splitsend geknetter der machienegeweren enliet aanhoudend geronk der vliegmachienen, slaat menige Hallenaar, mijmerend le denken, in de loopgrachten van den « Yzer », aan zijn geliefde oud'ers, broeders zuslers, vrouw en kindereivdie hij, droef maar metgelatenheid, in het bedrukt Halle verlaten heefl. Vier jaren zijn voorbij sinds de vaderlandsche en opwekkende kreet van het «Vaderland is in gevaar ! oorlog en rarap ! » hen onder het driekleurig vlag gerp'epen heeft om hun vadergrond tegen den duitschen inoordenaar en overweldiger, le ver-dedigen.Itnmer staat hij pal en vast, het wapen in de liand met hel troostend gedacht dat eens loch de vrede hen wederom in lum geliefde stad Halle zal brengen en juichend werpen in de armen van hen die lijden onder het onbarm-hartig jnk van den rampspoedigen dwingeland. Vele zijn verdwenen ! Vele van hen die de hoop koesterden eens triomftochtend in hun geboortestad weder te keeren zi jn verdwenen en rusten op hel kleine ])lekje grond dat wij, Belgen, door ons bloed, voet voor voe't, aan den vijand hebben belwist en ontrukt. heilaas ! Ons herdenken gaat ook lot hen en onze lippen murmren een zielezaligend gebed naar den Heer en Onze Lieve Vromv van Halle, opdat zij Hem smeeke hun ziel de eeuwige rusl te geven in zijn hemelseh paradijs. Hel oog van den Hallenaar die de wacht houdt aan den Yser en ieder gebaar van den vi jand weet te bespieden, staat vastgeprent op den grond die voor zijn voeten ligt, naakt verplet, vernietigd door het sehendend ooi logsgeweld. Hij ziet die eenwenoudc kerken, die roemrijke vlaandrenvelden, die slille hnizën der vlaam-sche gouwen, vernietigd, gesehonden en in puin. De boomen steken nog hunnc gekraakte ledematen naar den Schepper van het heelal alsof zij riepen naar « vraak en erbarmen » . Overal ziet hij hel geraamte van de Dood rondslenren ! G'édurig hoorl hij hel hoonend gelach en 't lasterend gëpraat van den valschen duitsch die in de loopgrachten, over hem, den grond van zi jn dicrbaar vaderland schendt en vernedert. Eens komt de wraak, dat weet hij, en hij hoopt ook aan den tiïomfantelijken stormloop deel te nemen ! Hij houdt. pal en vast; de wacht aan den Yser ! Uit zijn oogen rollen tranen van spijl en woede ! Uit zijn oogen rollen tranen van hartepijn en medelijden hij het zoet herdenken van zijn geliel'kçosd Halle. Hij herdenkt, de dagen van vreugde en weelde die hi j in vredeslijd sleet in het bemin-nclijk stadje ! Hij denkt aan zijn ouders, die fier en vrank onder het juk van den dwingeland, gebukt gaan ! Ilij denkt aan zijne lieve zusters en broeders, aan zijn menige vrienden en kennissen ! Hij denkt ook aan de wonderé kerk van Onze Lieve Yrouw, de moeder zijner stad en zijn bede gaal tôt Haar ! Aan bel vlaamschc sladhuis ! aan « Servais » den vernul'ten nm-zikant ! Hij wandelt in gedachte langs marklen en straten ! Hij doet al droomend den onirae-weg van Onze Lieve Yrouw rond de stad, wandelend en biddend voorbij de rijk bezaaide landen of de rijpe korenveldèn ! Hij herinnert zieh het smakelijke hier, de jeugdige weelde j der kermisdagen, hij herleeft heel en gansch 1

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.