X il m mer 10. TOEGELATEX DOOR DE MILITAIRE OVERHEID. September 1917. HEMIXEM ,RE£ZK \ E. H. DE WIT, Krijgsaalmoezenier, A. C. A. Sainte-Adresse. Opstellers : • • I D1' Ch. VAN NUFFEL, Krïjgsdokter, C 275, 3e 15. Broederlijkheid. aïs veruwaaia, onrvvaaiae ik un een aiepen slaap, bij het eerste geschal (1er klaroenen, die, met hun schérpen galm, tien niemven dag aankondigden. Daverend golfden de knetse-rende tonen over onze laaggebouwde schuil-barakken. Zonder de oogen te openen, richtte ik mij half op, een weinig voorover gebogen blijvend, om niet in onzachte aanraldng te komen met balken èn kepers. Met twee voile vuisten wreef ik dan mijne maar lialf nitgeslapen oogen, die, eindelijk als wijd openstaande vensters, gretig het daglicht binnenlieten, In de verte hoorde ik het kanon bulderen, wijl bij tusschenpoozen een barde slag de ruiten daveren deed, wat mij de overtuiging gai', dat niet ver van onze rustplaats er weerom iets gaande was. Oeli! waar wij ook zijn, overal dreigt ons de dood. Na zacht inwendig, met gesloten lippen, zijt gerust, moeder, immer gedenk en vol-breng ik uwe wijze raadgevingen mijne werken van den ingaanden dag aan God op-gedragen te hebben, kroop ik van onder mijn deken, die ik geti'ouw sinds drie jaren met mij gesleurd lieb, dorschte het stof en 't strooi iril mijn slaapkostuum, en zonder te weten, slond voor de barak in de weide. Even onwillekeurig, maar dagelijks herhaald, richtte ik mijne blikken al den Yzerkant en ik droomde een wijl van huis en het zoo lang verbeidde. Zoete droom, sleehts een droom, helaas! Helaas ! ja en als om kracht bij le zetten bij mijn zucht beginnen weerzijds de kanon-nen als om strijd te bulderen. Droevise werkelijkheid ! Ïïoort de kermende kreten van lien die stalen scherven doorkerven, de vlammen verbranden, de gazen verstikken, of de kogels doorboren ! Vandaag gij, morgen ik. De dood is elkeen nabi j. Wie kan ons redden uit dezen schrikkelijken strijd ? God alleen is de Almaclitige, die over ons leven beschikt, Hij kan ons helpen, van daar komt de ware troost en vrede. Maar ook, Ilij wil dat wij ons broederlijk gedragen, elkander helpen in nood en élkan-(ler troosten. Hij zegde immers : Bemint uwen naaste als u zelven ! Dat gebod, steeds verplichtend, is 't nu duizendmaal meer. Wie weel, moet gij morgen niet in veiKg-heid gebracht of verzorg'd worden, door hem, wien gij gisteren nog kwaad toewenschtet of toebracht? Ieder weet dat wij elkander zoo brood noo-dig hebben. Geen enkel persoon, wellce plaats hij ook bekleede, ontsnapt aan die wet.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.