Nu m mer 19. M HT TOKLATIXG DEK MILITAIRE OVEKHEI1 Ma a rt 1918' HEREAZHALS \x) orctt uerâpreit) en vërzodden aan ed £><? sotô&ten u&n BeThanlon B EMEUS Ri OS [ ûi<? fuir» oDres QDoeuen ûoor dp EJhLMfBûO firmœzenier'JnuaTiedeate S^Dreôse I en E. H. EYCKMANS, Aalmoezenieh, Z 316, 2° Rat. Ran al onze vrienden: een zaliqen Paschen ! Wij ontvingen met dank van den lieer Baron de Iïro(|iieville, minister van nationale lierin-richting en volksvertegenwoordiger van Turn-hont, den voîgenden brief. In naam der Herenthalsche jongens hieden wij aan onzen beminden Minister en Volksvertegenwoordiger onzen innigen dank voor de genegenheid die hij de Kempische jongens toedraagt. A mi mijne goede orienden van Herenthals. Met is met een waar genoegen dat ik uw mooi bladje « Herenthals » lees. Immers, ik vind daarin nogsteeds ailes wat on s aan onzeduurbare geboortestreekherinnert. (ie spreekt er van nwe dnurbare afwezigen, van onze heldhaftige jongens vooi- 1 Yaderland gevallen, van nw eigen leven, en dat in die eenvoudige, schoone taal : ge scherst er in naar hartelust, hondt den moed van de mak-kers hoog, en liebt nw frontbladje tôt een der schoonste weten op te werken. \\reet, dat ik in gedaehten steeds met U ben, uw vreugde en leed innig deel, en er naar traclit om U in onze bevrijde Kempen voor uwe zelfopoffering opentlijk le kunnen bedan-ken.Weest overtuigd, beste jongens, van mijne rechtzinnige verkleefdheid. de Broqueville. Paschen-AIIeluia ! Met mag nu ook alzoolang oorlog zijn... loch zweeft bij het uitkomen, een herleven rondom ons, die ons hart opwekt en onze ziel ingrijpt. I |l ~ __ _ De wintertreurnis is voorbij. Nu, midden van verwoesting en vernieling meestert de lente. Onze blikkcn rusten op de frisscbe gj oene zo- den met biggelend gras, malseh om ej" in le bijlen ; le allen kante î piepen wilte madeliet- jes, bhrnwe duinenbloemekens, geluwé viool- ! tjes uit ; in de zwartgeplekte heide, aan de grachlkanten, wiegen aan hunne lange sien- gels, gele boterbloemen en boute vergeet-mij- iiicijes, een pracht die de oogen streelt ; (ie struiken botten, de aarde dooml, de vogels klieven lierelierend door de lucht ; het is over- al leven en licht onder de wann-koesterende zonnestralen. Bovenuit de feestroes der natuur klinkt de stem Gods die ons ook lot een herleven roept, De wijsheid der H. Kerk, die de wil Gods ver-taalt, scheidt ons uit onze loomheid en be-paalt : Biechl ten minste cens jaars uwe zonden, En rond Paschen mit Ôns Heer. Wat was Paschen bij ans thuis ? Moeder had ons vroeg opgewekt. Dieu nacht hadden we zoo gerust geslapen op beide ooren. Bij het opstaan moeder had er voor gezorgd voriden we ailes op een stoel gereed, en op ons Paaschbest, hadden we ons opgezet. Daags te voren hadden we ons hart ontlast, en door de velden, door de straten en de frissche mor-genlucht, wijl de wind ons aangezicht streelde, en ons zijden halsdoek fladderend ons in den nek ldetste, gingen we naar de kerk 't Ons Heeren. Gelukkig, vroom, zuiver, echt chris-telijk.Ginds, thuis, over het doode Yzermeer, zoe-ken uwe ouders, uwe broeders, zusters, magen, uwe verloofden, hun troost, hun steun, in het

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.