Nu m nier 15. MET TOELATING DEty MIL1TA1KEOYEIU1EIJ) April 1918. hEZhEIDEBLOEMKEn iwûR&S VERSPREICsS? UERZATOfi? mn. hl CsE SOI làfiiEr? ÛER KflfZSARS BKELRS EI7 door Koniniandant Graaf m. HEXESSE. Adresveranderingen en inededeelingen le zciiden aiin F. BEULI.EKEXS, I. M. 1. <)., Sainte-Adresse. Mijn Vlucht uit het bezette België. Meerinalen had ik reeds door de (leur naar buiten geglmird, wal duurde hel lang eer de ivondsehemcriiig inviel, Rond mij slonden allen die me duàtbaar waren, hel ooge-nblik was nakend dal ik ze vaarwel zou loeroepen, missehien het laatsle dal ze van mij zouden onlvangen. Xog eens dwaalden mijn blikken rond in de vaderlijke woonst, mijn oogen onlwaarden den sleenen vloer waarop mij ne wieg kan-lelde, waarop ik als kiiu| zijnde speclde onder hel waakzame oog mijner moeder ; hel gelield plekje aan don wijden haard, waar ik in den donzigen leimstoel zoo menige aangename nren lieb geslelen, onledig gehonden door hel verslinden van sciiool- en leesboeken, ol'wel waar gedurende de lange winleravonden, in 'I midden van familië en vrienden, zoovele ge-^ezellige stonden vervlogen. Door l groote raam ontwaarde ik mijn lief gehoorle dorpje ; voor mij rezen al die nede-rige huisjes met lnin roocigepande daken waar eerlijds zoo'n geluk en welzijn heerschte. Ho-ven lien stak de spitse dorpstoren uit als wilde hij de orrtgeving, met een wakend oog be-schermen.Hel deed me pijn dil ailes te verlaten. Maar "l moesl.... Het vaderland had mannen noodig, gereèd liun bloed te geven voor al wal edel is en grootsch. En een inwendige stemme rie]) mij lot dien heiligen plieht. De zwakle door mijn opgeloopen wonde veroorzaakl had me belet reeds vroeger mijn wapenbroers le ver-voegen. Langzaam donkerde hel voort, een grauwe herfslnevel daalde over onze schoone kempen, als w ilde de nalmir haar bedekken- ypor don kilien Decembernachl. Hel uur van 'l verlrek-ken was geslagen, ouders, broeders en zuslers een laatste zoen gednikl, het krniske door vaders hand op l voorhool'd onlvangen en.... « vaarwel », « niel vaarwel maar lot weèrziens, loi welhaast » riepen de stemmen me toe. k Durf met meer omzien, hnn bedroefde wezens en hnn Iranen zouden mijn stalen hart hebben doen breken. Mel opgehe\'en hoofd en vaslen tred volgde ik de kleine wegelkens door onze vroegere zoo schoone heide. Die heide waarin ik mèërmalén dwaalde en met open longen haar aangenamen geur inademde, waar ik mel mijn trouwe'n bond zoo dikwijls jaeht maakte op haas ot' konijn, of luisterde naar bel gegons (1er naarstige bieën of 'l morgengezang van den leenwerk. Mu ik doorliep dil ailes als een ]>anneling, met een hart vol weemoed en de sombere ge-daehlen of ik dit ooil nog zou wederzien. In K. zou ik mijn leidsman opzoeken en mij van 't noodige voorzien om de gevaarlijke reis aan te steken. (ieen levend wezen had ik ont-moel, en als ik mijn hoofd tegen den zandigen grond legde, boorde ik niels dan t geroep van een koekoek, of't geblafvan een schepershond in de verte, (ieen duilsebe scbildwachl noch veiligheidspatrouille was le vreezen, de jonge mofien waren ofgelosl op l dorp en omliggën-de en door oudere moffen vervangen, die 'I donzig burgersbed en l flesehje snik verkozi n

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.