Katholiek Volksgezind Weekblad Tiende jaargang. — JSr 20 Zondag 17" Mei 1914 IXSCRRIJVIXG ... \ in stad, 2.50 fr. w I in stad, 1.50 fr. VOOR EEN JAAR , , . , VOOR EEN HALF JAAR , . , , , I .buiten stad, 3 fr. I buiten stad, 1.75 fr. Pi ys pei* numiuer: 5 cent. Qest'cht BOEK- & STEENDRUKKERIJ 9 Gewone en Praehtuitgaven J. VERMAUT, drukker-uitgever in m52 Langesteenstraat, 28, Kortrijk. — Tel. 204 I Gewone aankondigingen : 30 cent, de reke. Rechterlijke aankondigingen : 1 fr. de reke. Groote en langdurende aankondigingen volgens overeenkomst. Voor de aankondigingen buiten de twee Vlaanders, zich wenden tôt Agence Havas, Martelaarsplaats, 8, Brussel — Beursplaats, 8, Parijs — Cheapside, 113, Londen AAN ONZE MEDEWERKERS Beleefd verzoeken wij onze medewerkers hunne artikels vqor toekomende week zoo vroeg mogelijk in te zenden : dit uit reden van 0. H. Hemelvaartdag. Het Bondsnieuws den Dinsdag inzenden a. u. b. Zullen de werklieden iets zijn of niets zijn ? 'k Las Zonda? in ons blad die veroordeelingen opnieuw van werklieden te Iseghem, in de staking van Deçoene. 'k Was kwaad, 'k dacht : 't is iederen keer 't zelfde — en gaat dat berucht artikel 310 nu eindelijk eens aangepakt en gewijzigd worden ?... Bij nader nadenken echter, moet ik mijn veront-waardiging toch nog een andere richting geven. 'k Was eerst uitsluitend kwaad op zekere gendar-men — voetlekkers der bazen, en vijanden der werklieden ; op zekere duivels van advokaten, die uit nijd of uit bate, de werklieden voor de tribunalen door de modder trekken ; op zekere rechters, die veel te veel al den kant der bazen hebben ; op het partijdigein de regeling bij arbeidsgeschillen. t' Einde de reke nogthans, moest ik nog, bijzonder en meest van al kwaad zijn, op de werklieden zelf ; niet, natuurlijk, op de werklieden die zich aanslui-ten bij bonden geschikt om den werkraansstand te verheffen en het werkmansrecht te verdedigen ; maar op hen, die vadsig en onverschillig, of laag en lafhertig, of nijdig en hertefrettend, de werkmans-organisatie van kante laten of haten en dwarsboo-men. Immers we hebben wij wel kwaad te zijn om het miskennen der werklieden : is die miskenning daarmêe weg?... Meer nog : wilden de werklieden nu eens kloek, hoe lang zou die miskenning duren ? * * tfe Maar neen ! wat zien we ?... De ratten die aan den kaas van eerlijke stakers komen knagen, zijn... werklieden zelf ! Als ergens een werkliedenorganisatie, vakveree-niging, werkliedenbond, samenwerking, oprijst : de helft der werklieden vaagt er de botten aan, houdt er zich buiten, is er wantrouwig van, spot er mêe !... Wat zien we nog — en bijzonderlijk nog?... In onze streken, zijn 't toch aile, op weinige uitzonde-ringen na, christene menschen. Welnu, tegenover de christene organisatie der werklieden, in vakvereeniging, werkliedenbond, samenwerking, zien wij een massa werklieden, ook christene werklieden opstaan, die ergens een rooden gaai die zijn baantje wil maken, naloopen ; hunne eigene organisatie den rugkeeren, en zoo hunne eigene werkmans'sterkte vërdeelen en verminderen ! Wat zien we ten slotte nog ?... We zien nu de afgescheidenen al doen wat mogelijk is,om tegenover de groote christene organisatie, wantrouwen te zaaien, om de leden op te jagen, de geesten te bene- velen... en in tijd van strijd zien wij hen soms met de bazen samenspannen ! Herinnert u Ingelmunster en Rousselare en menige andere plaatse. ¥✓* * Wat is er dus voor de erkenning van het werkmansrecht te doen ? Werklieden, te zorgen dat ge niet in uw eigen licht staat, niet uw eigene ruiten in stukken slaat. Vereenigt u, vereenigt u in de groote christene werkmansorganisatie : dit is te doen, de reste volgt van zelf ! Vereenigt u in uwe vakvereenigingen. Vereenigt u in uwe werkliedenbonden. Vereenigt u in uwe cooperatieven. Slaat, zoo vroeg mogelijk, de handen ineen, tôt machtige federatiën, en dan eischt ! Eischt uw recht ! Het moet er door ; het moet. Dus het groote werk is : propaganda gemaakt voor uwe vereenigingén, vooral voor uwe werkliedenbonden. Deze maken het volk zelf bewust, ont-wikkeld en fier. Met een verstandig, fier volk kan men vooruit. Daarom : op aile plaatsen, vooral een werkliedenbond gesticht, de bestaande versterkt, en vereenigd ! Gelijk welke werkman, die niet mêedoet metzijne organisatie, verdient afgeranseld te worden dat hij piept. 't Is een leelijkaard. In de schoennijverheid te Iseghem Men schrijft ons : In verschillende weekbladen van W.-VI. stond voor eenige dagen een artikel over de schoenmakerij van onze stad dat mij treurig stemde: «Eene echte crisis » zoo luidt het « heerscht in de schoenmakerij en bijzonder in het handwerk.Er is gémis aan bestellingen, het handwerk moet gestadig wijken voor de gedurig verbeterde mekanieke schoenmakerij. Men voorziet ~n dat binnen kort het handwerk bijna geheel zal ver-dwenen zijn. » Iseghem die van oudsher bekend was om zijne met de hand vervaardigde prachtschoenen, om dien voortreffelijken huisarbeid die den kunstzin bij den werkman zoo bevorderde, zou dus zijn handwerk moeten zien verdwijnen ? Droevig waar het, doch gebeuren mag het niet. Daarom dat de werklieden vermaard door hunne kunstige voortbrengselen, trachten hun werk met aangroeiende zorg en fijnen smaak af te maken dat zij vooral aan hunne kinderen geven het voor hen onontbeerlijk vakonderwijs der vakscholen, waar zij dieper kennis en breeder ontwikkeling opdoen om degelijke stielmannen te worden. Doch ook dat de patroons, en veel hangt van hen af, den opbloei van het handwerk ter herte nemende, het trachten te ver-volmaken om het naar de eischen der mode te plooien, om het te verfijnen zoodat men echt kunstwerk le-vere ! Wel, dan zal het handwerk in Iseehem niet sterven, maar veeleer een tôt nu toe ongekend bloei-perk ingaan. Zeker,het gewone en het minderwaar-dige zal voor de mekaniek moeten wijken, maar nooit zal de makaniek een voortbrengsel waar ware kunst in steekt kunnen evenaren, 'k laat varen ach-teruit drijven. Ten andere niet om het minderwaar-dige, maar om zijne met de hand vervaardigde, de luxeschoenen.was Iseghem bekend. Daarbij juist die firma's die zulk handwerk voorbrengen leveren de wereld door, zelfs daar waar de mekaniek op den sterksten voet is ingericht en hebben overvloed aan werk. Te Parijs ziet men in de uitstellingen der schoenwinkels : « Faites par les grands tfottiers belges. » Bewijst dat al niet dat het handwerk niet sterven zal ? Wilt ge dan, Iseghem, uw schoonste nijverheid die U zoolang vermaard maakte,en die den welstand van uwe bevolking zoo heeft begunstigd.zien verdwijnen of naar elders zien verhuizen ? 't Liegt aan U ! A. Vlaskroniek. ff7 etensivaardigheden. 1. Vijfde internationaal congres der Vlasspinners. De vereeniging der vlasspinners « La fédération internationale des associations patronales de fila-teurs de lin et d'étoupe » zal haar vijfde jaarlijksch congres houden op 16 en 17 Juni aanstaande, te Weenen, de hoofdstad van Oostenrijk. Onder de menigvuldige punten, die er ter bespreking zullen komen, treffen wij de volgende aan : 1. Internationale statistieken nopens den vlasteelt. 2. Statistie-ken nopens de aankoopen van Russisch Vlas. 3. Gelijktijdige vermindering van voortbrengst en uitvoer. 4. Doelmatig samenwerken tusschen de vlaskweeÇers en de vlasspinners. Wat vooral van belang schijr.it is het laatste punt. Daaruit blijkt immers de begeerte der vlasspinners rechtstreeks in betrekking te komen met de voort-brengers van vlas, om zich zooveel mogelijk te ont-doen van tusschenpersonen, meestal commissiehui-zen, waardoor én spinners én voortbrengers nadeel berokkend wordt. Bestoid er maar een machtig bazensyndikaat in de Leiest ^°k om daar dit vierde punt wat toe te lichten : lechtstreeksche betrekkingen aan te gaan tusscheu die bazen en de spinners ! Maar, helaas ! 2. Eene failliet. Onze vlashandelaars zullen met belangstelling het volgende nieuwsje lezen : Men zal zich nog herinneren hoe, over een jaar of vier, groote opschudding werd teweeg gebracht door het nieuws dat in Amerika de heer Benjamin Mudge eene kunstmatige roting van het vlas had uitgevonden, waarbij het vlas in eenige uren, met behulp van scheidkundige stoffen, geroot en ge-zwingeld was. Die kunstmatige roting werd reeds toegepast in eene nijverheids-inrichting in de Veree-nigde Staten, alwaar verbazende uitslagen werden verkregen, die ver deze der Leieroting overtroffen en waardoor de Leieroting ging verdwijnen en in failliet verklaard worden. Jammerlijk genoeg echter voor die onderneming, is juist het tegenovergestelde gebeurd : immers, die vlasroterijen en -spinnerij, met name : The Oxford Linen Mills, gevestigd te North Brookfield in den Massaxhussets, Vereenigde Staten, Amerika, komt in failliet verklaard te worden. De acht man-nen, die de inrichters en de aandeelhouders dezer maatschappij waren, worden voor den rechtbank gedaagd, beticht van bedriegelijke bankroet voor het opmaken van valsche rekeningen van winsten en verliezen en voor het bedriegelijk voortverkoo-pen hunner actiës. RECITAL ANDRE DE VAERE. 't Is heden Zondag om 6 uur, dat we Mijnheer André De Vaere op het Stadhuis zulleu hooren. Dit jaar was hij slechts vluchtig onder ons verschenen als medewerker in een symphonisch concert ; hij bleef ons een kunstfeest schuldig geheel van zijn hand, opdat we ons konden vergewissen van zijn immer ontwikke-lend talent en zijn immer diepere studiën, die van hem den kunstenaar maken, die wij eens droomden bij zijn eerste optreden. Dat we in onze verwachtingen niet bedrogen zijn, getuigt het overgroot gevolg dat hem voor korten tijd in het Conservatorium van Gent en in de hoogere muziekschool van Brugge te beurt viel ; dat getuigt ook nog het prachlig programma dat hij ons aanbiedt en dat met een smaak en kunstzin samengesteld is, die hem veel kunstenaars zouden mogen benijden. Hij doorloopt de verscheidene tijdstippen der muziek, sedert ze J.-S. Bach op den huidigen weg gesteld heeft. Van hem uit, toont hij de verdere ontwikkeling in zijn zoon, Ph.-Emm. Bach, die den over-ga,v 'ertegenwoordigt naar het klassieke tijdstip waar Beethoven den koninkliiken schepter zwaait. De Romantiekers volgen met Schumann en Chopin en bereiden de Modernen voor, waaronder de Rus Balakirew eene eerste plaats inneemt. 't Is een deel kunstgeschiedenis in tonen, eene brok diep zieleleven uit de twee laatste eeuwen, die ons door een echte kunstenaar aangeboden worden. Ook zullen de ware muziekliefhebbers en bewonderaars van André De Vaere, gelijk ze immer talrijk waren in Kortrijk, niet ten achter blijven. Een verklarend programma zal hun ter leiding bezorgd worden, om nog zekerder en dieper de betoo-vering te laten genieten die hun voorbereid is. Had des tijds « Het Kortrijksche Volk » gelijk dit nieuws te betichten met den naam van « Een Ame-rikaansche kwakkel » ? 3. De vlasoogst in Rusland. Uit officieele gegevens vanwege de Russische Regeering blijkt dat de vlasoogst in Rusland in 1913 een vezelbeschot heeft geleverd van 365.000.000 kilos gezwingeld vlas tegen 382.000.000 kilos in 1912. Er werd, aan gezwingeld vlas, uitgevoerd van 1 Okt. 1911 tôt 1 Okt. in 1912: 264.000.000 kilos vlas tegenover 277.000.000 kilos van 1 Okt. 1912 tôt 1 Okt. 1913. Men schat dat de Russische vlasspinnerijen jaarlijks 90.000.000 kilos vlas verbruiken. Dezen winter, over eenige weken, stond in het Bulletijn der Vlasbeurs van Pskow in Rusland, de volgende raad-geving te lezen ten behoeve der vlaswerkers : « Landbouwers, die vlas teelt, houdt op met binst deze lente uw gezwingeld vlas te verkoopen en legt het weg tôt toekomenden winter. Intusschen, zaait min vlas dezen zomer en gij zult winstgevende prij-zen voor uw vlas bemerken en bekomen. » Naar het schijnt zal aldaar ook, niet zooveel mis-schien als te onzent, min vlas gezaaid worden en aldus mag men de hoop koesteren dat de verbetering, die sinds Paaschen, zoowat op aile vlasmarkten ingetreden is, zal voortduren en nog verder strek-ken.4. De mannen der vlasnijverheid in Ierland en « Home Rule. » Zooals onze lezers weten, zucht het brave katho-lieke Iersche Volk sinds eeuwen onder de verdruk-king der Engelschen, vooral van die Engelschen die zich in den tijd in 't graafschap Ulster hebben meer-gezet en het arme Iersche Volk hebben uitgebuit op ongehoorde wreede wijze. Sinds eene ee"uw vraagt dit verdrukte volk een zelfstandig bestuur of « Home Rule». De Engelsche Regeering was op het punt een eigen bestuur aan Ierland te verleenen, toen de nijverheidsmannen van Ulster en van Belfast vooral begonnen zich daartegen te verzetten. Groote woe-lingen ontstonden. Op 4 April werd in het Hyde Park te Londen eene groote betooging gehoduen om de Regeering te verzoeken algemeene verkiezingen te houden op die kwestie. Tusschen de sprekers bevonden zich : M. Milne Barbour, Voorzitter van de Linen Thread Company, Mr. Webb, Voorzitter van de Old Bleach Linen Company, Randalstoron en M. J. Stirling, Bestuurder van de Yorkstreet Flax Spinning Company, Belfast. 5. De kollossale winsten der vlasspinnerijen. Thans zijn al de rekeningen van winsten en verliezen der vlasspinnerijen verschenen voor het jaar 1913. Wij kunnen dus onze lezers aankondigen dat wij van den volgenden keer iets zullen mededeelen over die zaak. Buitenlandsch overzicht HOME RULE Zal de lange geschiedenis van Ierland's zelf-bestuur, nu eindelijk gesloten worden? Men ver-wacht de laatste en beslissende stemming met de Sinxendagen. Hoe meer het eïnde nadert, hoe koppiger de Ulstermannen oproerig spertelen gelijk duivel-kens in een wijwatervat. Zij, de kleine minder-heid, willen de wet geven aan de overgroote meerderheid. Uit baat- en ikzucht willen zij den tegenwoordigen toestand vereeuwigen. Maar de leren houden stand voor hun edel doel : de her-wording van het Iersche volk. Wij, Vlamingen, voelen ons hert kloppen van genegenheid voor het streven der leren. Zij strij-den sedert eeuwen voor hun eigen bestaan als volk, voor eigen bloei, eigen leven, eigen taal, voor de ziel van Ierland. Wij weten bij ondervinding wat een volk lij-den kan, wanneer het zijne voile levenskracht iet vrij en vrank kan ontplooien onder Gods vrije zon en kwijnen moet bij gebrek aan veien grond, lucht en licht. * * ¥ De laatste gebeurtenis van den Ulster-oproer gelijkt aan een fabel. Op zekeren avond komt een geheimzinnig schip aan de kust van Ierland ter haven van Larne-Labour aangeland. Rondom de haven is ailes bezet met benden vrijwilligers die fluisterend geheimzinnig op en neder wandelen. Van 9 uren af bewaken zij de telegraaf- en telefoondienst, zoodat geen een bericht kan overgeseind worden. Aile rijtuigverkeer wordt belet. Alleen autos en rijtuigen die het wachtwoord geven worden doorgelaten. Die rijtuigen rij den een voor een naar het schip waar zij beladen worden met 70.000 geweren en millioenen kardoezen. Eer de dag aanbrak was geheel de lading ge-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.