7e Jaargatvg N° 238 Maanaag 7 Sepiember 1914 2 ceniemen het nummer —■— HET MORGENBLAD il l mu il ■ mi il m i rrr— SaiikRndiçiiitgeii s 4e bladziide. — per kleinen regel fr. 0.30 Financiëele, » • » » » 1,00 Stadsnieuws, per grooten regel » 2.00 Reclamen, » » » » 1.00 Begrafenisbericbt, » 5.00 VOLgSDAGBLAD &ii§ ïuededeelingeu te zenden asa M. J. BAMPS, Bestuurder, Nationalestraat, 54, Arjtj^fsa ileu schryft ifl op het bureel Tan het blad en op aile Postkantoren velefoon : OPSTELRAAD : 967. — AAiNKONDIGINGEN : 3J31<2, H'I —BOT» — . rnrnmmmmmi—KamÊKKmbUi Abonnemenfen : Een jaar, S fr. — 9 maanden, 6 fr. 6 maanden, 4 fr. — 3 maanden, 3 fr. BUITENLAND, het port te buiten. Aankondigingen icorclen ook ontvangen door M. J. LEBEGUE et C\ «Office de Pu* b licite, 35, Nieuwtraat, te Brussek Belgische Officieele Mededeeling IVJ I Het gevecht te Cappeilen-ten-Eosch. — Nieuwe bijzonderheden. I faî men met de Belgische krijgsgevangenen in Duitschland aanvangt Antwerpen, Zondag, 10 ure '8 avonds. In onze mededeeling van Zaterdag hebben wij aangegeven dat de aan-val der Duitschers tegen een ge-jeelte van den Zuider sector van de versterkte plaats Antwerpen be-proefd, afgeslagen was. "Dit gevecht heelt gelukkiger uit-siagen gehad dan de eerste inlich-tingen lieten veronderstellen. Eene vandaag, Zondag, gedane v«rkenning .op de plaats van den s!ag, laat toe het getal achtergela-ten dooden van den vijand op een duizendtal te schatten. De Duitsche troepen die in dezen slag betrokken waren, hebben zich, in wanorde, téruggefcrokken in de richting van Vilvoorden. Ze waren, volgend het zeggen der krijgsgevangenen die in onze handen vie-,len, zeer gedemoraliseerd door de volledige mislukking van hunne po-ging en door de groote verliezen die ze nioesten lijden. Deze verliezen waren grootelijks te danken aan het moorddadig vuur van ons veldgesehut, hetgeen ook e: het klein getal slachtoffers aan onze d zij de uitlegt. 11 f( ** ■ d * « o . " V Geloofwaardige inlichtingen zeg- ^ g en dat de Beâgische solda ton, ^ krijgsgevangenen in Duitschland, bi,y de Duitsche troepen ingelijfd wer- 1( den, die tegen de Russen opmar- cheeren. Deze mededeeling werd aan/ t! [ onze troepen bekend gemaakt, en de 15 officieren werden gelast aan hunne " manscliappen te doen opmerken dat g het verkieslijker is gekwelst te wor- d den of te sneuvelen met moedig r. voor hun land te strijden in de S rangen van ons leger, dan zich te 11 ilaten vangen door dèn viiand, en ^ verplicht te zijn zich te doon doo- e den in de Duïteche rangen ten j voordeele der verdrukkers van ons m vaderland en der verwoesters van 8 ons land. v I le Fransehea meester in Elzas \ De «Daiiy Mali « geeft volgend telegram uit Bazel, 6 'September. De Duitschers slaakten pîots hunne voorbereidselen om Belfort i I lebelegeren, ioO.OÛO manlaatst uit het Zwarte Wou'l toegekomen, b ■ werden spoedig naar het Noorden gezonden om de troepen te ver- d I vangen die naar de Russische grens gezonden waren. t< Er biijven nog sleehtS 10.000 Duitschers reservisten in Elzas, | I zoodat de Franschen voistrekt meester zijn van die streek. u 10e Duitschers zelf omgairokken ; Ze verlaten ijlings Rijse! \ LONDEN, 6 Sept. — Uit de « Times » : ^ De meier van Boulogne zou dezen morgen een radiotelegram ontvangën hebben, zeggende dat generaal Joffre er in gelukt is de i Duitsche linies.om te trekken. | Daarenboven zou generaal French op den linkerflank der 8 Buitschers aangekomen zijn. o De Duitsche troenen verlieten iilinçrs Riisel. ! iliiet alleen gevaarlijk maar onieerend Ce gekende Fransche schrijver Pierre Loti, een groot vriend van Turkije, heeft d«n pacha een brief gezonden, waarin hi.j tee tracht af te raden in den Europeescben 8trijd parti,j te kiezen voor Duitschland. Hij sciirijft den pacha hoe het hem leed zou doen 'raoest Turkije zich oiiteeren met zich te voegen bi.j den aanslag der laatste wbaren op de 'beschaving. De houding •le?Duitschers is er zulk eene dat, hot niot alleen gevaarlijk, maar verîagend i-j ge-worden met lien medé te gaan. Hij bezweert den pacha al zijnen invloed aan te won don om Turkije te'weerhouden JP dedoocfeiijke lielling, weike hetschijnt te willen insïaan. De Balgische vluclitslingen te Bordeaux , De Minister van Belgié in Frankrijk teeft aan de meier Van Bordeaux voigenden taief gezonden • Van by mijne aankomst in uwe schoone stad, heb ik kuunen vast-stellen met welke edelmoedigheid uwe ^odeburgers, onder uwe hooge aansporing. oe ongéjukkige Belgische vluchtelingen. ^erbiyvende to Bordeaux, ter hulp zijn ge- Ik verhaast mij U daarom warm te bedan-henr meier. en ik bid U mijne gevoe-l«ns van erkentenis aan uwe niédeburgers °ver te maken. Dis is een nienwe band van broederlijk-ÎÏÏ ' Sesmeed fusscheh uw schoon land en ûettaijso. 100 pond sterling Lord Kitchener ontving van een naam- v loozeeene gift van ]00 pond sterling, bc. stemd voor den eersten Engeischen soldaat 'l die een Duitsch vaandel zou bemachtigen. ll Een spicen gefusilîeerd ® Zaterdag morgen werd te Zwijndrecht de \ spioen Ekrnardt,op 4 Augustus te Oostende aangehouden, getusileerd. Het rechtelijk i onderzoek wàs !ang en nanwkeurig. De krijgsraad sprak slechts het vonnis uit, nadat het verraad van Ehrhardt, ten o sleiligste bewezen was. g Ditst.rekt tot eer van het rechtvaardig- r heidsgevoel dat wij bewaren, ondanks de v droeve omstandigheden die wij doorleven. v Nog andere spioenen zijn in hechtenis. y Een Duitsch vaandel overhan- ? digd aan président Poinearé ° BORDEAUX, 6 Sept. — De Minister van ] Oorlog heeft aan président Poinearé het vaandel gezonden van het 60e Pruisische , infanterieregimént, J' Dat vaandel werd by een laatste gevecht op den:,vijand veroverd, J Een eoooor'j sua! Zwiîserland ' De « Eclair t zegt dat, 't aceoord met Frankrijk en Duitschland, de federale raad te Bern bcsloot naar gelang en in gelijke mate soldaten van denzolfden graad, van de wee vijandelijke logers, te repatrieeron. ; Een îficlij'e ; igsHeyst-flï-Weri' SoMecfc ei Tremoioo Wij deden gisteren een tochtje in die ;i*eek. Te Beyst-op-den-Berg is het zoo kalm i rustig, dat men waaxlijk denken zou at de vrede geteekend is. De vluchte- < agen zijn bijna allen in hunne wening >rugigekeerd, het werk -,vordt hier en aar. al heroomen, en ware 't niet dat os ooig zoo dikwijls de schromelijke ernieling van 28 Augustus trof, dan aanden wij ons voorzeker nog tusselie-n e gelukkigste landgenooten. Men nioet ïderdaad niet ver loopen om een volle-iger denkbeeld te hebben van la! oor->g-voeren.Een rijwieltoeht van Heyst naar Wercli-r brengt u door Schrieck en Tremeloo ijvoorfc.eeld. De eerste gemeente had wei-ig te lijden, slechts vier huizen welke p G^oofcloo door de barbaren in brand estoken werden, liggen in ascli. 't Zijn ie van Jan Vain Orshoven, Th. Gee-lerts, Louis Van Espen en J. B. De eheper. Victor Herennans, d'ie het eersto uis van Schrieck naar Tren^loo be-■oond© vertelt ons 't volgende : twee : taitschers kwam©n bij nlij 't vooHioî op i sal hield ik mij tar.ug in 't woonhuis. | luar ik niet onmiddeitijk buit3nkwam ] erd een geweerseh-ct geiost, en eén ko- j el vîoog mij langs ht r hoofd door het : Mister. Toen ik buiten ging, en die lieden i 3rbiedig groette werd mij met barsche : ,om een-e plaats aange<vezen in'den hof i têt het gezicht naar hen gekeerd, en on- i er mijn oogen mofist ik de . vlammen ; toedwïlïig in onkele ougsiTblilîkên zien , erteren wat de vrucht was van mijn i ansoh leven van armoede en ontbering. , Snikkend. wordt ons nog meer verteld, , s lang om te melden. Een jongeling van i ■lauwput bijvoorbceld, die daar in de, ; uurt bij een kameraad was als vluchte-ng, zijne oudsrs opzocht, en kalm over , en steenweg wandelde, werd neergesoho-!n door zes uhlanen. Twee and"re bur- ; ers werden nog neergeschoten, en een . ierde versmacht. Wij gaan verder langs , itgebrande huizen, en bereiken Treme- ] jodorp. Men moet een steenen hart hebben, om ier geen traan weg te va-gen. Wij zien i een enkel huis dat deor de vlammen iet is vernield. Negen burgers trefîen rij nog aan, die tegen hunne mtgebra.n-e huizen liggen, uitgeput en dr-oefgees-g dien angstvollen en ziejloozen blik aar ons gekoerd, die wegvluchten wil-?n bij 't verschijnen eens vreemdelings. , ran een hunner vernemen wij dat tet gemeentehuis, de scholen, de tram-tatie, de gendarmerie, ailes is vernield, 1 nkel de kerk is niet geschonden. Geen enkel Duitscher hebben wij op nzen tocht ontmoet,, te Werchfcer zijn er ' og een veertigtad vertelt ons esn voer-lan die uit Werchter komt ; wij verkie-en daarom den terugkeer voorbij Tre-îeloo, wa.nt wild en onbeschaafd volk is 3t aUes in staat, dat hebben wij van-aag genoeg met eigen oogen kunnen ■ aarneœôn. Te Heyst en omstreken zijn intusschen ej-sabeidene honderden Belgische eolda-;n aangekom-en, die de burgers met zoo-eel danltbaarheid begroeten. Zij bren-en gerustheid onder het volk, dat hier ïeende verlaten te zijn, en zich reeds a de handen der Duitschers geleverd •aande. ïegevangenijurgers te âersclioi! Vrouwen die stout genoeg geweest zijn m den Duitschers te Aarschot «porloî te aan vragen om hunne gevangeh malien daar te gaan bezoeken, verkregen oor eenige minuten deze toelating, en reten wat te vertellen over hunne reis 'ij geven het weer zooals wij het hoor-en uit den mond van iemand die ter laatse kwam. personen zitten in de groote kerk pgesloten. 22 geestelijken zijn, afzonder-ijk op de koor geplaatst, en worden ru-,'er behandeld dan de gewone burgers Ulen rusten op de kerkstoelen of strooi n mogen hunne plaats niet verlaten.Zij :i'ijgen nauwelijks eten genoeg om in 't aven te btijven. Sommige dagen was het vel 4 ure namiddag toen men hen met Iroog brood en water tevreden stellen kwam voor dsn garischen dasc. « ^ * Het ortikel uit Heyst-op-d,^-.;vierg is uist geschrevcn, en daar doet weer een mgeluksbode zijn ronde. Aan aile hoe-r&a. wordt uitgebeld dat het vee en le-^ensiniddelen binn^n de forten moet ge-)ra«ht worden. 'tls ditmaal eene ver->lichting. Hoe daaraan moet voldaan TOrden„ weten we niet. Een interview met Z. Em, Cardinaai Mercier Z. Em. Cardinaai Mercier werd te Bome loor een Franschen dagbladsohrijver ge-interviewd." Ik weet niet, zegde de Cardinaa.1, hoo k hier geliomen ben, Ik weet niet waar-jm God 'mij nog oplagt te leven. Ik kon le oogen niet sluiten zonder lijken te :ien, puinen en bloed overal. Ik wilde tc nidden mijher priesters blijveu, te mid-len het kérkhof .waarin mijn vaderland îeisehapen werd. Ik heb mijn kapittel )ij(Tengeroepen, en men heeft mij bewe-ien dat mijn plicht te Rome was. Mijn ichaaiû is er, doch mijne ziel is met de sielen der dooden, van het millioen doo-len welke ik bewean, " TerwijI ik door mijn land reisde, icheon het mij dat de macht vanhetlij-len mij uit de kussens rukte, achteruit, erug aan den voet van mijn verwoesten jutaar, bij mijn koning, bij den bis-ichop van Luik, heden gijzelaar, morgen nartelaar ! " Langsheen de wegen li-ggen de niet jegraven lijken der christenen, gemengd ret die der paarden. Ik heb gezicliten lerkend : deze was mijn studiemakker geweest ; dien ïlinken jongen wiens li-Jhaam mij den weg versperde, liad ik jevormd. Wat zij in België gedaa,n heb-jen, is niet de oorlog, 't is de uitoefe-îing van den haat. Dis mannen wreken :ich met te moor^en, 'ze wreken zich om >eranigscliikt te zijn geweêst tûsecheîi de )ude barbaren d»or hunnen inval in een mzijdig land. Ze gelooven dat de Ge-sohiedenis, ,verschrîkt door hunne bloed-lo'lheâd, hu.n niet naleven der tractaten sal vergeten. " Die omnenschen, die, ton allen ston-le, den naam van God durven aanrpe->en, vergrijpen zich niet alleen aan de jnschadelijko schepselen van dien Gcd, ;e vallen de Godlieid zelve aan. In plaat-ïen zonder verdediging, steken zij de edilge kerken in brand, na de huizen ge-jombardeerd te hebben. Denken ze to >ntsnaçipen aan het eeuwigi oog van Hem lie in het Tabernalcel rust ? Met echte razern-ij vallen ze op de oude houten jeolden onzer altaren, om er toortsen fan te maken om hunne scheimstukken e verlichton. " Te Mechelen, ingeslapene stad, zonder verdediging, ruslig aaortsbisdom, te mid-3«n eener vreedzame bevolking, hebben îij hun gesohut gericht op de collégiale 3t-Romboutskerk. Vergenoegd zijn zij :ieenig<»gaan zonder de stad bin-nen te tre-len. Ik had tôt weerziens gevrenscbt aan nijne lievo en kalme stad. Ik moeet isar vaarwel toegezegd hebben ! Neen, ;een vaarwel, want ik ben bereid mij op ;e offeren aan hunne woede op de over-ïlijfsels van hetgeen zoo schoon was. " En Leuven, de Hoogeechool, perel van ons land, Leuven waar ik als ?tudent, lnter als leeraar, zoovele jonge [litvorkorenè Italianen gekend heb, is verbrand, onder voorw^endsel dat de be-svoners liet vijandelijke leger hadden aan-jevallen. Maar, op dit oogenblik, wan-neer de vacanties de hoogeschool hebben ledig gemaakt, hebben zij geen tien ge-tveren in de stad, welke bewoond is dooi brave huisgezinnen, door pri^ters en jude vrouwen. Die bonnnenwerpers hebben het hoofd van België willen treffen. Zij hebben de intellectueele stad van l'en aardbodem willen vagen, haar op bar-baarsche wijze vernield en in den vuur kolk geworpen de benoodigheden de: Laboratoriiinis en de rechtsboekén. Oh ! wat moet het woord van recht, in' gulden letters glimmend op den rug der oude ingebondene boekwerken, hur îchrik op het ircbaam gejaagd hebben. ''Wat zij in Beîgio uitrichten, heeft p.ists gemeens met don oorlog,noch niel den feodalen oorlog die ridderlijk was, noch met den modernen oorlog die weten schappelijk is. " 'fris de inval der barbaren in eer land, dat werkzaam, eerlijk en rijls was. 't Is de verwoesting, gepaard me razernij, goricht togen de lcerken, teger de christelijke kunst, tegen de kunst. il het algemeen, 't is de strijd begen God tegen den Hemel, tegen de menschbeid. Maar ik hoop. België is moedig, het zal uit de asch oprijzen. Dit zal eehte>r ge sciiiieden, als ik zal rusten nevens mijne medeburgers, nevens de kinderen die il gezegend heb. "Na afioop de's Conclaafs zal ik Raai Moehelen torugkorren zal ik naar Ant werpen gaan, al moost ik Ajor do vlum mon trel ken om nnttif; to sterven.* 't Lijdende maar moedige België Een oorlogscorrespondent van " De Maasbode " stflirijft van aan de Belgische grens : Ik sprak in den namiddag in de bos-schen van B. een ouden pastoor. Hij zat langs den weg een weinig te rusten. D'iep voorover gebogen las hij een blad uit Antwerpen, (de" Gazet van Antwerpen ") waarin Karel van den Oever eer ged'icht had geschreven van een Sterven den Soldaat " Toen do pastoor mij komen zag, stond hij op en terwijl il beleefdelijk groette, sprak hij : wie gy ook zijn moogt, hier.... lees. Hij duwd de gazet in de handen, waarop de tra nen van den goeden pastor blauwige vlekken hadden gemaakt. Lees... zei hij'. En ik las : DE S'TERVENDE SOLDAAT Hij had toch zoo dapper gestreden... De lucht in de verte rood, en 't bloed van zijn hart drupte lang- [zaani en warm door zijn zwaren kapoot ; Hij had toch zoo dapper gestreden... Nu lag hij alleen in den nackt, en zwak, o zoo zwak was hij stervend en ziek in de vochtige gracht... , Daarboven de starren flauw trilden... De bosohkant, die ruischte vol wind. O God, al zijn goê kameraden ! Hij schreide in den naeht als een kird. Dààr schetterden koop'ren trompetten, dààr raasde een ontzjaglijk geschr.eeuw,1 daar klauwde op duizenden Prcisen de vrijo, de Bolgische Leeuw ! En de oogen vol bloed en vol tranen, kroop hij voor het laatst op de knien om nog cens door het duistrig struikhouf de schoon bajonnetten te zien. Hij zag ze in don brandschijn opfl i'f [kercn, Nog groette zijn kleunige hand. Toen viel hij en stierf al sîamelend "God helpe... God helpe... mijn land...-' Stil gaf ik den pastoor het blad terugi 1—A wel, vroeg hij ? —l't Is schoon, zei ik. — En zoo heb ik er twee-.. twes va» mijn jongens, die zoo gestorven zijn.... Zie, zei de oude herder : en hij liet mij twee platina-naajnplaatjes ien, mei lintjes welke donkerrood gekleurd warei van bloed. Twee van mijn jongens heb be dees dingskes gedragen op de bree de borst, die zij opgeworpen hebben tegon do Duitschers, en thans moet ik zo dragon naar de huizekens, waarin een wachtsnde moeder woont, en een angstige vrouw met twee kleine kindei kens nog steeds hopen op de thuis-' komst van vader... Dit is al de derde maal, dat ik zoo'n zwaren sfcap ga doen. 'tls onze plicht, menoer, de noodlots-tijdingen te gaan brengen en te troosten die ongolukkigen, wier liefsten daar Kinds een dood gevonden hebben als d« "Stervende Soldaat ", waarvan gij zoo juist golezen hebt... Daai' zijn ook veel moedige vrouwen in ons Belgenland. Gisteren was ik no# in een huizeken daar achter op do hei. Daar woont een jonge vrouw, een jong weeuwke nu, Toen ik in haar huttcKo kwam lag do moeder te lachen tegen haar eerste klein-tje, dat geboren was, enkele weken voor de vader zijn oproepiiigsbiljet had ge-kregen.. Op het geruisch van de deui, draaido zij 't hoofd en plots verdween. de lach... O, God meneer pastor, is het dan toch waar ? Ik heb net gevreësd... 1s Sjef dood ? vroeg zij. Hij is als een dapper soldaat voor zijn vaderland gevallen, antwoordde ik.Hier i Clemffoàne, lees en ik gaf haar enD schrijvon van het militair <x>iuiuar;do, ■ waarin met veel lof over den heldliaitl-gen dood van haar man gesprokon werd... Ik kan niet lezen. sp-rak ze, mijn oogen zijn ve.Muisterd. Ver toi rco... Nauwlettend luisterde zij naar mijn n er-L haal. Ik vertelde haar hoe Sjoi gestor-1 ven was. Hij vocht bij Thicnen... Do ■ Duitschers kwamen met een groote over-macht en violon do "Belgen hoftig aan Op een gegeven mom«ht oaitstond er oenige verwarring... Ev. vaandrig viel en onzo troep wilde terufçtrekkon... Ean pakte S.iof de viug op en âtornid® voor» uit.... '-ùjn fcameradeai door dit moedig ' voorbaeti op#ewekt, volgden uwen iKaa!., " Maar de Dnitsesers RToeidcn mcAt aan ...'t Was of zij uit tien Krond kiçamea ^csrofton en spoodig werd het tien

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.