I aéBCANC. Nr 840. «.ATERDAC, 13 JUL! 1918? HET VADERLAND Pleine aankondigingen : 1 fr. per regel groofe id. bij overèenkomst Dienstaanbiedicgen : voor gereformeer-Aca kosteloos. Belgisch dagblad, voorleepîg te Parçs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur :■ Het nummer ; 5 centiem (Front en Fraukrijk), 10 centiem (andere lauden). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.75 f?. Èngeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 8.00 fr. tima—m—— De Duitsche kanselier en de vrede looals wij gis ter en zegden heeft c jtçche kanselier voor den rijksdag ee bîrijke redevoering uitgesproken. Mien œen op do woorden van de Relierrnag afgaan, zal de buitenlam rpolitïek van het Duitsche rijk ni y minât gewijzigd Word en door c [oeming — die nog met officieel is -iadrairaal von Hintze tôt Staatssecr t voor buitenlandache zaken. Kans (Hertling legde nogal nadruk op d L moeten hem echter niet blindi s gelooven. Toch zegt men dat vo Ize uiterst gehoorzaam zijn zal e ;de keizer hem maar alleen gekoze Il om de pangermanisten wan de [schen staf gerust te stellen en oï man onder de hand te hebben, di i;r verzet het persoonlijk plan va Selm II zal volgen. Ses is mogelijk. d bêlangrijkste gedeelte echter va ede van den kanselier en het eenig «lté waarbij wij on s moeten ophot is dat gedeelte waar hij eens te mee den vrede spreekt. ij vertalen hier dat gedeelte voo lezers : [k heb u gezegd dat ik mij geplaats )p het standpunt van het antwoori teizers op de pauselijke vredesnot [ Augustus 1917. De vredelievend ning, die zich in dat antwoord uit kt, komt teenemaal met mij ne ge ns overeen. Maar, ik heb er bijge 1 dat een vredelievende stemminj blanco volmacht moet zijn voo vijanden om onbepaald den oorlo; te zetten. Welnu, wat hebben wi Kbeirren ? Terwijl men sedert ja iet meer kan twijfelen aan ons ver n om de hand te reiken tôt een eer i vrede, hebben wij, tôt in de laat igen toe, uitdagende redevoeringei rd vanwege de Staatsmannen bi, ndgenooten. resident Wilson wil den strijc [ftten tôt onze vernietiging toe. Het il Balfour gezegd heeft, moet wer ieder Duitscher woedend maken wij zijn toeh niet ongevoelig aat rvan ons vaderland. fij kunnen ons niet voortdurenr Jenbaar laten beschimpeu. En ach 8 schimpwoorden schuilt, overigen; I om ons te vernietigen. Zoo lam il zal bestaan, moeten wij met on-iw volk blijven weerstaan. t weet ook, ik ben overtuigd dai ruim?te middens van ons volk deze Ç6 wil bestaat om te weerstaar onze vijanden ons zullen willer lîén.Vertrouwtn in onze troepen K krijgsoversten, in ons prachtig dat deze moeilijke tijden met hun 'ontberingen en hun voortdurende bewoRderenswaardig doorleeft, wij weerstaan. us is er niets veranderd aan de van onze politiek, want ik moei Mniddellijk dit zeggen : dien er zich nu, ondanks de vijan-firklaririgen van die Staatsmannen, «6t ook weze, een ernstige bewe-gevoelen om den vrede voor siden, of zelf s, indien men de eer-rachtinspanning zag in dien zin, wden wij zeker van het begin ai « weigcren in onderhandeling te maar wij zouden onmiddeilijk 'Mtige voorstellen —■ ik zeg ernsti-pôrsLallen — zeer ernst-ig opne- atiaurlijk is het niet voldoende dat II s'ene agent kome spreken en dan en daar vredesbesprekingen doe l^pen. Maar verantvvoôrdeiijke ^iiwoordigers van de vijandelijke ^;ûden mooten ons, met do uit-™jke toestemming van hunne re- laten verstaan dat onderhan-^ mogelijk zijn, onderhandelin-rf natuurlijk ecrst in kleinen i"Mnen gevoerd worden. lar, raijne heeren, de. Staatsman-16 tôt :iu toe gesproken hebben, • mots over mogelijkhedon' van N. Indien zij zich veirtoonen, in-tr.'?n ,een èrnstige vredesstemming ;l'oolen van de andere zij de, zullen ûnmiddolUjk toe leenen, het dai wij ze niet zullen af wij-,zullou eerst In kleinen kj'ina: hdolen. ckT?0^ zc%'ei1 ^at lloze meening h,u ,.d? mi'j"e is, maar dat zij ook fbev^i wordt door hei (m'p5 Jan Ifigcr, want daar ook eorlog niet Voor zijn go-L <^werd mij in-tegendeel ver-'^drazich aan de andere zijde Iri v-F° vr<xleswil zal openbaren, i's 'dèn toestand onderzoeken.» Ni nr spi'aK ven'olgens over den i dit 'ar"d e" h i i zegds er niets teenecn ^izon<I^re meldinç zou le Laten wij liever even tezamen naziei in wat er in zijn vredesverklaringen te vin den is. m Laten wij er èerst en vooral de diplo 1- matieke lcugentjes u:it visschen, di< 3t maar alleen voor inwendig gebruik ir le Duitschland kunnen dienst doen en dar - nog... e- Daar zal wel meer dan één rijksdag s- lid zijn om te weten dat de Bondgenoo it ten heelemaal niet wenscht Duitschlanc van de kaart van Europa weg te wis sche-n, Duitschland te vernietigen, zoo n als het de kanselier zegt. n De Bondgenooten kunnen zich zeei n goed tevreden stellen met het behouc n van Duitschland, op voorwaardc dat di; n Duitschland, van zijne zijde, niet al te e veel naburige landen van de kaart wil n v» ogvegen of met de Duitsche kleur op de kaart overstrljken. Vooral Président Wilson kan niet be-n schuldigd worden de vernietiging van e Duitschland na te streven. Wel de ver-i- nietiging van hetgeen in Duitschland r gevaarlijk is voor de naburen van Duitschland, voor de geheele wereld, r namelijk den geest van overheersching. Dan, kanselier Hertling zal èich wel t geen al te blijde droomen droomen over 1 den wil van het Duitsche vollk om nog i lang te weerstaan. Het Duitsche volk r; krijgt de redevoeriwgen van de staats- - mannen bij de bondgenooten te lezen, - niet zooals kanselier Hertliing ze al te - vrij vertaalt, maar daar of omtrent zoo-ï als ze werelen uitgesproken. En het r Duitsche volk moet zich afvragen waar-5 om het zich maar steeds den buikriem j dichter moet toesnoeren, terwijl er toch - middel bestaat om met de Bondgenoo- - ten een overeenkomst te treffen, die - Duitschland Duitschland en de Duit- • schers Duitschers laat. î Wanneer kanselier Hertling dan komt i zeggen dat hij en, wonder der wonde-ren, ook de Duitsche legerstaf, vredes-! gezind genoeg is om zoodra zich bij de - Bondgenooten ook vredesgezindiheid - vertoont, den toestand te onderzoeken, , zal meer dan één burger in de i Duitsche steden en dorpen en vooral meer dan één Duitsch soldaat in de loop-I graven zich wel afvragen wat kanselier • Hertling wel van de Bondgenooten ver-; wacht om bij hen een vredesstemming ; vast te stellen. » Wij zijn niet ingewijd in de gehei-men van de internationale politiek en . wij verheugen ons er over, omdat we aldus ook ontsnappen aan de verant-woordelijkheid, die o^ hen weegt, die een invloed kunnen uitoefenen op de te-genwoordige gebeurtenissen. Maar we weten toch wel dat bij al de bondgenooten vredesgezindheid ge-noeg bestaat. We weten toch wel dat de veronderstelling niet mag gemaakt worden dat de Bondgenooten of sommi-gen onder de bondgenooten den oorlog voeren voor hun genoegen. Heeft men het bij de Bondgenooten genoeg gezegd en herhaald dat men strijdt voor de vrij hei d van al devolke-ren ? Dus ook voor de vrijh'eid van de Duitschers, op voorwaarde dat zij vér-zaken aan hunne dwaze plannen om de wereld te veroveren ? Maar van wien moet de eefste stap komen ? 0%vjdigen, die op âl de oorlogvoe-renden invloed genoeg kunnen uitoefenen, onzijdigen met « prestige » genoeg zijn er niet meer te vinden. Wie moet dan het eerst, zonder ook maar in het minst zijn strijdvaardigheid te vermin-deren, zien of er een toewadering mogelijk is en op welke basis ? Is het cen der groote oorlogvoe rende landen ? Is het een klein oorlogvoerend land ? ■Hier weten wij niets meer, ten zij dat, naar onze beseheiden meening, geen enkel der bondgenooten niets anders dan ecn eerzamen vrede verlangt. En v^ij veronderstellen wel dat — om graaf Hertlings woorden tegen hem te keeren — indien verantwoprdelijke ver-tegenv/oord:gen, van de Middenrijken, met de uitdrukkelijke joesterrming van hunne regeeringen bij 'de Bondgenooten afkwamen met ernstigo, zeer ernstige vredesvoorstollen', deze voorstellen ook ernstige aanhoorders zouden vinden en onderzoebt worden, met den bésten wil om een einde te stellen aan dezen oorlog, dien dus niemand, noch de Duitschers, — zoo zeggen ze — noch wij, voor zijn plezier voert. Wil Duitschland den vredo werke-li j k ? Waarom komt het dan niet met voorstellen voor den dag? Zonder te reké-nen dat het daarmee zîfii bevolking het grootste genoegen zou doen. zou het bij zijn tegenstanders wellicht wel een greintje wegnemen van de rechtmatige verbittering, die Duitschlands handel-v/ijze sedert 1914, heeft verwekt. A, B. | De Kweekschool van Meester Pips door FRITZ FRANr.KEN i 1 Vrijdag. Walter Faes keek op zijn ^ leswijzer. Van twee tôt drie uur : re-^ lâche. Daarna handwerk. Bella-Stock ( troonde op zijn hooge tribuun in de diepte der studiezaal, slaperig. Hij soes-de. Na zijn middagmaal hietd hij er aan een uiltje te vangen. Dat bevordert I de spijsvertering en verschaft nieuwen appetijt. Toontje Symoens maakte gebruik van 's bewakers siesta om naar Walter te _ sluipen. Hij verborg zich achter den breeden rug van Maertens, zijn voor-man. • — 'k Heb u nog iets vergeten te zeggen van middag, Walter. — Wat dan ? — Moeder en Magdaleentje komen Zondag met den trein van elf uur. Ze zullen hier dus nog voor den noen zijn. — Zoo. — Ik heb hun ook 't grapje van De Schutter verteld en ze hebben er harte-lijk mèe gelachen. — Dat 's onvoorzichtig, meende Faes, — Wat ? vroeg Toontje met bedenke-lijk gelaat. — Hun dat te « schrijven ! » — ? — De censuur, jongen. Meester Pips heeft het recht de irieven te openen. — ! — Wist ge 1t niet ? Intéressant. Ge moet het règlement maar eens emstig doorlezen. — En denkt ge dat... — Ik denk niemendalle. Overigens. Toontje, hier moogt ge niet denken. Ten minste niet hard op. De muren hebben ooren. — 0 ! zoo erg zal 't nu wel niet zijn. — « Un homme prévenu en vaut deux », zeggen ze in Fransch. Opge-past dus. Ik vêrwittig u. Ik heb hier al aardige dingen gezien. Later vertel ik daar wel wat meer over. Bella-Stock schoot uit een zachten slaap en verre stormen huilden... (va-riatie op Vingenie Lovelmgs dichtjè-). Hij stampte ongeduldig zijn groote voeten tegen de stijlen van zijn ge-stoelte.— Meneer Symoens, naar uw plaats, snauwde hij. Toontje trommelde druipstaartend op. Bella-Stock was op den keper be-schouwd nog de beste der bewakers. Opvliegend van aard .brutaâl, vergat en vergaf hij toch licht. Die. driftbuien wa-ren de laatste opflakkeringen van zijn levensenergie. Hij leed aan borsttering en leefde stdllekens aan uit. Om dit ailes hadden de jongens voor dien uitgemer-gelden, knoopigen slungel wel een beetje genegenheid en gehoorzaamden zij hem betrekkelijk gewillig. Zijn col-lega, Soeza, die stak echter in hun rnouw. Wat een schiiniheilige keisli.i-per was dat niet ! Voorfdurend sloop hij lal le revolutie tas ia Finlaiiil HET SCHRIKBEWIND DER ROODE WACHT Een Nederlander, die zooeven Finland uit Busland, waar hij ruim twee jaar verblijf hield, terugkeerde, geeft ons een duidelijke uiteenzetting vun de ont-zaggelijke gebeurtenissen, die zich ge-dure-nde de revolutie in Finland afspeel-den. Deze ooggetuige geraakte zelf op zijn reis in handen der roode garde. De zer atrenge discipline, gepaard aan de ruwe behandeliiig der rooden, .iet niet toe, dat iemand uit of in het land kwam. Zclfs de Engelsche, Roemeen-sche. Fransc.he on andere gezanten moes-ten wekenlang in Tojuld vertopven, wer-rlen daar onaangenaam behandeld en moesten maar zien, hoe ze verder koen-den reizen. De intellectueelen, waaronder profes-soren, doctoren en philosofen enz., wer-den te Helsingfors in de gevangenis op-gesloten, terwijl aan doorreizenden geen permissie .werd gegeven, de stad te ver-laten. Ook schrijver dezes werd '>pge-sloten en onder politiebewaking gesteld, onder bedreiging, dat, indien hij de stad zou verlalen, gedood zou worden. Finland zindeliik, en net in geheel Rusland bekend om zijn eerlijkheid, be-schaving en zoete orde, werd in korten tijd besmet door de Russische révolutionnaire olementen. De opstand brak 27 Januari uit, op aansporing van Trotzky on Lenin, onder het devies, dat de tijd tôt handelen was gekomen. Aan 15,000 Roodo Gardisten :x rond op zijn vilten pantoffels, belust een leerling in fout te ontmoeten. Hij schiep behagen in 't straffen. O ! hij lapte hem dat heel properkens en diplo-matisch. Want niet eén was zoo bemin-neMjk van gang of zoo pikant van con-versatie als die waakhond? Rechtstreeks zou hij nooit iemand bekeven hebben. Neen ! Maar wee hem wien zijn kos-terlachje gold. Physiek geleek hij op Nick-Carter en zijn groene oogjes schit-terden van sluwheid en arglist m zijn blonden dedectiévenkop. Walter Faes bladerde lusteloos in zijn verklarend Larousse-woordenboek. «Du ra lex, sed lex », las hij. En die latijn-jche waarheid Ieidde hem tôt spiee-neske beopiegelingen. Er behoefde hem niet veel tijd om zijn omgeving te ontleden. De kweekschool is een wereldje in miniatuur zonder maatsohappelijke standen. De mees-te leerlingen stammen af van de klein-burgerij : kruideniers, handélsreiz,igers, ambtenaren, stads- of staatsbedienden, seefrenteniers, waterklerken. Over 't al-gemeen worden ze beheerscht door dé-zelfde zedenwetten, gaan ze mank aan dezelfde gebreken, houden ze er dezelf-de vooroordeelen op na en wingeren dezelfde passiea door hun innerlijk ge-moedsleven.Toontje Symoens uitgezonderd be-menkte Walter Faes maar weinig intéressante specimens onder de studenten van zijn cursus. Zijn scherpen geest en [zijn physiologische intuitievermogen hadden aldra de ziel der anderen door-drongen.Er waren boekwurmen die dag en nacht blokten en uit de eenvoudigste sluitrede niet wij s geraakten; verstan-<*'ge kerels wien het aan wilskracht ont-brak; luiaards die enkel hun broek op de schoolbanken versleiten; stumperds v^aar hoek noch kant aan te krijgen wa3; beunhazen, die op een almanach-kennis roemden en in geen enkel vak diepte of talent bezaten, en dan psyco-logisch beschouwd, wat een rommelpot van verklikkers en huichelaars, heersch-zuchtigen en zwakkelingen, droogstop-pels en waanwijzen, egoïsten en lamme-goedzakken, allen ,zonder onderscheid anarchrstisch gezind in /theorie doch mak aïs ooitjes wanneer hun persoon-lijke belangetjes het vereisehten. Hier was de wedijver, enkel afgunst, de openhartigheid achterklap, de onder-linge bijstand .uitbuiterij. En Verlat en Rombald, de ex-sequo — gelauwerden van 't ingangsexamen, dde van 't eerste momentje nu ook weer in 't juk draaf-den, lurkten vol nijd en opgekropte afgunst naar dien bazigen kerel waarin ze tijdens een les van wiskurtde een be-gaafden kampioen vermoed hadden. FRITZ FRANGKEN. {Wordt vervolgd). werd opdracht gegeven, den Senaat te Helsingfors gevangen te nemen en de aanvoerders der Roodô Garde vertrouw-den volkomen op den steun .der Russd-sche leiders van de BoJsjewiki. Finland zou de eerste zekere overwinning der Bolsjewiki-beweging zijn, die weldra het geheele westen beheerschen zou.Met duizelingwekkende snelheid werkte deze macht op de Finsche lagere bevolking in, zoodat het zuidelijk Finland tôt boven Tammerfors, verder naar het westen tôt Qliborg toe, in handen der Rooden was En talloozen, de slechtste elementen slo-ten zich bij do roode garde aan. Ten eerste de ruwe Russische matrozen,want de geheele Baltische vloot lag te Helsingfors, die ongeveer 200 grootere en kleinere oorîogsschepen telde. Deze ma-trozen hieîden opruiende toespraken en beloc)fden het volk van ammunitie en proviand te voorzien, wanneer het den biiTgeroorlog begoin. Onder de 7'0,000 réode govangenen waren minstens 10,000 Russische Rolsjewiki, het uitvaagsel der maatschappij, dis actief deelnamen aan den opstand. Tevens Wérden de politie-ko gevangenen uit de gevanveniàs^rt los-gelaten, en van geweron voorzien. Hun werd veel gold beloofd. indien ze zich heldhaftige strijders toonden. Van do Finnon zelf was het do arbeiderskiasse. ineestal bcdelaars en het plebs, die zich bij de roode garde aansloot : de overigen behoerden tôt de witte garde. De materieole macht, die hun ton dien-?te stond, was orerweldigend. Honder-:len en duizefiden gëwcren en kanonnen. ; :roote hoeveelheden ammunitie, ma-îhiengewereri, proviand en kleoren ' werd door de Russische matrozen aan i Je roode wachten uitgero.ikt. Tegenover deze maclit kwam île wit- j le garde te staan met haar bckwamen ■ NIEUWS OIT BEZET BELGIE Loth, hadden leeggeplunderd. De ban-BANDIETENSTREEK TE BERLAER dleten waren bij B., rond middernacht, Een belangriike diefstal had nl-wl* ^ den revolver in de vuist binnenge-ten nadeele van do w ^ ï drongen, en terwijl eenige bandieten de nend op Bedaer ^rens^heidhig^'Lier" |iljWOil6r3 der .boe,J«rij met hunne wa- s? S de, ongeveerffiOOtr SeXÇp ha;,- SS?;™' ™ bne' ' verborgen had. Drij anderen der bons- ' - J en Se=ehreven. doeners hielden den knecht in bedwang «rro-a en twee zochten middelerwijl het ixuis de ScHT OP BaInTjES U Na hunne daad verricht te hebban V6earf3 vertrokken ze, nog aitijd de vrouw be- y i' ^ w,frnementl dreigendé. De politie van Lier op de t §S Vf®deU hoogte gesteld, begon een onderz : Dui|=chen gouverneur tôt îri- Reeds zijn er vier aangehouden. Men " u -vcear^s -e klasse benoemd. denkt spoedig de zaak te kunnen klaar —-wwvi ■ - spinnen. op ZEE DIEFSTAL MET SEWELDDADEN te duffel rOOlSSTBIJU beS^a^r^'s m eeï siiofflisim bezoek van dieven. Genucht hoorende, «■ïTiiièiiîiiiH sprong hij zijn bed uit en kwam drij der kerels tegen op den trap. Twee daar- Reeds meer dan eens heeft men gele- van waren zwart gemaakt. Van den z€n dat de Duitsche vlootoverheid aile Eynde, gewapend met een ijzer, sloeg tnoeite heeft om aan bemanningen te zooveel hij maar kon, doch werd spoe- geraken voor hare duikbooten. Men dig overmeersterd door de boosdoeners, wee^ inderdaad dat het levén aan boord welke hem eenige messteken toebrach-1 van de duikbooten, in een samenge- ten persten luchtkring, nu juist geen ker- Van den Eynde weigorde hun zijn misleven is. En, wat er bijkomt, veel geld te toonen, hetgeen hem nog eônigs duikbooten gaan uit de Duitsche havena steken kostte. De dochter gaf hun har:Hi 'veg, d:e er nooit weer inkomen en al spaarpot, welke ongeveer 100 ffr. be- de bemanningen zijn niet zoo gelukkig droeg. Daarna vertrokken ze. dat ze ergens worden opgepikt en naar De toestand van Van den Evnde is 3en gevangenkamp overgebracht. ernstig. Ziehier hoe een onzijd'ig dagbladcor'' respondent den doodsstrijd vertelt van BELANGRIJKE DIEFSTAL TE LIER Duitsche duikbootbemanning. : In den nacht van 1 op 2 Mei werd er De duikboot liep op een mijn en van ten nadeele van Mme Bondt-Mertens. de uit 40 koppen bestaande bemanning Haegenbroeckshof, gestolen met braak bleven slechts twee in het leven, die na! en beklimming voor ruim 10,000 fr. een vreeselijke worsteling met den dood waarden, bestaande uit kleederen, lijn- gedurende 1 1/2 uur op 20 vadem benc- waad, eetwaren waaronder een ha!f !en de oppervlakte van het water, naar' varken, juweelen en fondsen. Klacht boven kwamen. werd ingediend bij de politie, welke ia- Een aantal van de bemanning pleegde delijk met het onderzoek begon. zelfmoord, daar aile hoop was verloren Niet lang duurde het of een deel 1er de duikboot levend te kunnen verlaten. dieven zat in de klem. Ook werd De eenige kans tôt ontsnapping was groot gedeelte der gestolen voorweryen den commandotoren en de voorste lui- ontdekt. onder eene houtmijt staande ir: ken te forceeren en er op te vertrouwen, open veld, alwaar de dieven ze zorgvui- iat de samengeperste lucht in het eene dig verborgen hadden. gedeelte van het vaartuig elk der mannen als een torpédo naar de opper- ^3R A. F1* M. ylakte zou dringen. De luchtdruk in de BiMfiiFTPMQTDcrw duikboot was zoo vreeselijk geworden, BANDIETENSTRE—K dat de meerderhe.id der mannen den TE RUYSBROEGK mond niet gesloten kon houden. De De politiekommissaris dezer gemejn- samengeperste lucht schoot hen naar de te werd, bij middel van eenen brief, te oppervlakte. Nauwelijks hadden zij de Brussel, in den post gestoken, verwit ! oppervlakte der zee bereikt, of de lucht-tigd, dat eene bende bandieten het huis druk deed hun longen barsten en met van M. H., gelegen op het einde der ge-, een akeligen gil verdwenen ongeveer 20 meente, bijna aan Vorst, in den nacht van hen .in de diepte. De twee overle-zou plunderen De kommissaris, om le venden beschreven het gegil der man-bende te kunnen vatten, had al zijne' schappen als het afgrijselijkste geluid, agenten opgeroepen en rond de boerde- dat zij ooit hadden gehoord. De beman-rij geplaatst. Er werd van heel den ning van een Britschen treiler werd er nacht niets bijzonders opgemerkt, maar door opgeschrikt, welke naar de plaats 's morgens werd do kommissaris ver van de ramp sneJde.om reddingswerk te wittigd, dat, terwijl hij met zijne agen- verrichten. De toestand waarin de over-ten op loer stond aan de boerderii v^ri levenden verkeerden, toonde aan, dat zij H., acht schelmen het huis van -Vn afgrijselijke momenten in de duikbooi iandboiuwer B., gelegen in de gemeente hadden doorgebracht. lanvoerder Manneheim. Deze had met Men had een voorgevoel van een vreese-□ntzaglijke moeilijkheden te kampen, lijk komend draina. Op de straat zag wijl de witte garde slecht van munitie men alleen de rooden. De leden der wit-voorzien vvas en Zweden geen hulp te garde in Helsingfors waron telefoniscH bood, noch geweren door het land wilde met elkaar verbonden en op een gegeven laten. Ook was de verbinding van het oogenblik moesten allen in het vuùr. zuiden met het noorden geheel verbro- Uren lang hebben de witten en de roo-ken; men lette er streng op, dat er geen den gestreden. afdeelingen witte garde uit 't zuiden ter In aile straten knetterden do maohien-hulp kwamen. Was er niet een aantal geweren; door cie ramen en vensters vîo-Zweedsche vrijwilligérs en hulp van an- gen de kogels. Toen oenige uren later da dére zijde gekomen, dan hadden de Duitschers ver-schenen, ontstond oen nog rooden ail" macht in handen gekregen. verwooder gevecht, in de straten van De banken waren allen in beslag geno- stad en talloozo Duitschers smeuwldèn. men en de kassen leeggemaakt. Aan de Duizenden en duizenden roodo gardia-roode garde werden groote loonen be- nen worden gevangen genomen, terwijl taald, doch toen men inzag, dat er een de overigen zic.h tôt der: laatsten m an lekort aan geld bestond, drukte ze nog verdedigclen. îventjcs 70 miljoen aan valsche bank- Zondagmiddags, toen de Duitsche on briefjes. Finsche militairen parade hielden on Toen de Duitschers te Helsingfors aan- duizenden op de marktplaats verzameld uvamen, deed de commandant een voor- waren, knetterden opeens uit verschoJen ?tol tôt de roode garde, om zich vrijwil- haeken en van de daken der huizen de :ig over te geven, maar ze weigerde, en machiengeweren der rooden. Er volgdo relgens do Duitschers hebben ze nog van de andere zijde een heftig goweer-looit tegen oen volk gestreden, zoo fa- vuur, dat ruim een uur aanhieM. Ten lafjek als do Finnen, die met doodsver- slotte kwam rie roode garde met oen ichting streden. Honderden nonnen en witte vlag te voorschijn en capituleerde iieisjcs narnen deel aan den strijd. Uren In het geheel werden or 7000 gevangen evoren reeds was or een doodelijkestilte genomen en naar de vesting Svedborg n do stad. Aile winkels moesten geslo- gebracht. Zoo was de hooMstad van en worden, deuren en ramen eveneens, Finland verlost van de maoht der rovo-,an de straten rnoest ailes verdwijnen. lutiannsirfin fTp.1 ^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.