Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend

967 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 29 Juni. Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/vq2s46jh7s/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZATERDAC, 29 JUNI 1918. — >égrT~i n ■■ ' ■ HET VADERLAND leine aankondigingen : 1 fr. per regel I frootr id- hiî overeenkomst B ienstaimbicdiùgesn : voor gereformeer-! deu kosteloos. Belgïsch dagblad, voorioopig te nari]s, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur sa caaeafl msœmm&r • " Het nummer ; 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 Centiem (andere laudén). Per maand (vooruitbetaald) ; Franki'ijk 1.75 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders cî-00 fr. Anne-Mie !Bie-Mie hield een snoepwinkeltje K een boogscheut buiten de kom van IL jjaar leemen huizeken was zoo I i gelegen op de lichte heuveling der fcte, waar de -winden over een zee | iv'orefl aanstreken en de vanielju-Jen der bloeiende erwtplanten heel i Istreek parfumeerden.- 't Zonneken L er de suikerbollen en kanéelstek-ismelter) in de glazen bokaaltjes, die i |esn houten plankje voor het smalle fcipie de naar 't school kloefende j fcel's in vervoering brachten. Anne-je yerkocht vook specerijen, borstels Idwsiien, blokken en andere kleine loodigdheden. Maar sinds de beken-Ijrma *De Hesp» .ook in 'i dorp een juis geopend en Anne-Mie een on-■oenlijke eoncurrentie opgedrongen ■ hing het winkelbelletje boven de |r stilzwijgend te verroesten en bette 't arme soharminkel maar al te I dat haar zaakje aldra den laatsten foi uitblazen ging. ■)c moestuin, achter 't woninkske Icljonk haar groenten en aardappelen K|r gansch het jaar. En leien haar kie-B geen eieren ? En waren de tepels El haar geit uitgedroogd ? En kwam Blachter in de vastedag'en ten harent ■Tgeregeld een varken keelen en in-B:n ? En bezorgde Netje, de eenige Bhter, uit haar kortstondig huwelijk Kiroten, haar niet iedere week een Brï versohe, Veurne-Ambachtsche bo-B? Wat ontbrak er heur dan om fat-Bilijk te leven ? Bfaarom zou ze haar ouden ver-Bprapelden kop in venijnige bereke-Bp?n breken ? Lioht van geest en ge-Bt van gemoed likwideerde ze haar ■pterig kruideniershandeltje. Alleen Bbokaalt-jes liet ze voor het raampjè Bjfea yant ze schiep behagen in de ■tige gezichten der kleintjes die tel-B weer met begeerige oogjes en be-^Hnselde pollen aan haar wôninkji'e Be oorlog revolutionneerde haar een-Hudig bestaan. Vreemde eoldaten Biiwdeti een station vlak naast haar ■ijje, trokken een spoorlijn door het Btergroene korenveld en maakten van Berwtvelden een stapefplaats voor Bjektielen van zwaar kaliber. Meel den dag door hoorde ze nu het ■uit der treinen en daverde ze tôt in Br bed wanneer massieve vraehtau-■nobielen over den nieuwen grintweg, Brbij haar drempel rolden. ■lotseling kreeg ze nu zooveel vraag Br allerlei dingen dat ze besloot op-®iiw haar winkeltje te openen. En Bkoopen dat ze deed : cigaretten, ta-B, pijpen, jam en opgelegde eetwa-B. eieren en melk, fruit., boter, kaas, Bnjlpapier en postkaarten, lieve he-Bl toch, de zilverlingen lagen als vo* Btjes te kwinkeleeren in het wormsta-B schuifke van den notelaren toog ' Bje en haar man, wier hoeve afge-Bnd was, kwarnen inwonen bij haar ■ staken natuurlijk een handje toe.... ■ verdeelden de wiinst eerlijk onder Blkaar, want Stan die noodt anders Bifan had dan achter den ploeg ge-■pen en graan gedorseht veropenbaar-Bzich een geslepen zakenman en be-Bchtigde voor zijn rekening de helft Baandeelen van het ineens bloeiende B^e kiekens werden gepluimd en in B' P°t gedaan. En 't kostte Anne-Mie V wa^ welsprekendheid om Stan, Bjr schoonzoon, te overreden de geit ■H te verkoopen en met de aardappel-■nllen welke goedjonstige piotten haar B^e'ijks braehifcen een .verken op te Bfk«i- Aan haar overigens werd de B"1 "vergelaten de beide dieren te voe- en te onderhouden. B!^n nu het groote offensief in Maart-Hr| op gansch het front losbrak. born-■îl;;'yi'den de Duitschers ook het sta-■JîJstje dat naast Anne-Marie's huisje Br • s Nachts zwierven er vijandelij' ■ v'iegtuigen in den omtrek rond die Brmen smeten naar het munitie-de-B/ri ,°P haar naakte voeten dan dren-B •*k|me-Marie naar buiten en zag ■[ iïls 'n den klaren manesehijn de l|' msnde aeroplanen als onheilspel-K/;\reusaehtige vledermuizen door ■ luchten scheren. Ilsd > er ^nauwelijki. Een bom B ,e 3 ^en gevel van de statie ge-BltiPfdn,en vensters van het win- ■ J Stan en Netje poets-Rrs in t-001 gewonnen stui-B , J , ,1=er °orden een ander stâeltje ■ paKken. B Net!^17fl€'1 ons mee' moeder, smeek-Rfeten'i zullen j®. nog dood- Maar Anne-Marie wou van geen ver-trekken weten. — Wat denk je wel. Zoo'n schoon eeld kunnen verdienen ! Rijk, wil ik zijn, rijk 1 En met vrekkige handen soharrelde ze naar de wollen jak onder de peluw van naar bed waarin gansoh haar for-tuin geborgen slak. Ze bleef, koppig, stoïek al splect de aarde rondom haar open onder het ge-weld der beschietingen en al waggeide haar huizeke op zijn leemige grondves-ten.Ze omhelsde met angstige blikkicvi den ivoren KrisLus, welke boven haar bed op het donkere kruis zijn naakte, uitgerokken, vastgespijkerde leden wrong. 't gedcorpekroonde hoofd gebo-?en op de magere borst, doch in het ge-laat van den Nazarener was er geen spier die bewoog en zelfs scheen hei Anne-Marie dat de meewarige en troos-tende uitdrukking van zijn v/ezen ver-fcteende wanneer zij hem, in die oogen-blikken van paniek aanriep... ( Wat Netje voorspeld had gebeurde. Een houwitzer viel op Anne-Marie's wo-ning, en vergruizelde dak en muren. De ontploffing smakte 't uitgemergelde lichaam der oude sloor tôt in den moestuin. Ze stikte er met een bloedklonter in de longpijp. En het losgebroken ver-ken dolf er rond haar sçhalieblauw lijk de wollen jak met de baQknootjes in den murwen grand, grollend en boos. Juni 1918. FR!TZ FRANCKEN. i www- — dp bel Briische Front DE S.UISTERPGST Een soldaat schrijft aan de « Daily Mail » : Het was de earste keer, dat ik naar een lmsterpost zou gaan en ik was erg zenuwachtig. Verbaast u dat ? In kortfe woorden gezegd bestaat de luis'terpost-dienst hierin, dat ge in Nie-mandsland vooruitscharrelt tôt zoo dicht mogel'ijk bij den vijand ,soms zelfs tusSchen zijne prik'keldraadversperring, en daar in modder en duisternis ligt te luisteren. Er bereiken u bij zoo een gelegenheid ook dingen, die niet bepaaid aangenaam zijn, zoôals bijv. een kogel van een scherpschutter, of een uit de Duitsche loopgraaf geworpen handgranaat, of een projectiel, dat te kort afgevuurd is. Soms komen er ook Duitsche patrouil-leô; mar daar hebt ge immers revolver en handgranaten voor ! Ik was ondanks ailes erg zenuwachtig, evenals de jonge Londenaar, die met mij mee zou gaan. Wij waren niet angstig — alleen zenuwachtig. Wij kwamen tenslotte in een kleinen gra-naattrechter vlak bij de Duitsche linie tere&ht. Vandaar klonk hoesten en ge-nies. Wij konden de stappen der Duitschers op de loopplanken hooren. Van onze eigen linies kwamen de ge-luiden van een concert, dat achter he't front werd gegeven. Flauwtjes konden wij een harmoniika en een blikken fluit onderscheiden. die een bekend deuntje van den komiek Harry Lauder speelden. Wij waren liefst daar bij die harmo-nika geweest. En toen gebeurde het. De Londen-sche jongen had over den rand van den trechtêr gekeken. Hij dook vlug bene-den en fluisterde in mijn oor : — Daar komt Fritz. Ik keek even op. Ja, daar kwam een Duitscher aanwandelen door een gang in het prikkeldraad heen. Wij bleven sfril liggen. Wij hoorden zijne voeten over de modder glijden, toen hij dichterbij kwam. Wij hadden beiden ons geweer gegrepen en hielden dat, met de bajo-net op, gereed. Het staal onzer bajone't-ten hadden wij met modder dof ge-maakt ,om het glanzen te voonkomen. De Duitscher liep voort, neuriënd, en keek nu en dan om naar zijn eigen loopgraven. H'ij kwam langs den rand van onze schuilplaats, zoodat zijn sil-houet tegen den donkeren hemel afstak. Hij was klein, maar zwaar gebouwd. Hij stond twee metèr van ons af stil. Wij vielen hem tegelijk met de bajd-net aan. Hij zwaaide even heen en weer en zonk toen neer met een vreemd ge-luid, dat half als een zucht en half als een gekreun klontk, en toen zakte hij in elkande^, terwijl zijn muts over zijn voorhoofd gleed. Wij namen hem zijn tunieik en on-ierscheidingsteeken af en kropen terug naar onze loopgraaf, zijn geweer achter ons aan sleepend. Zijn onderscheidingsteekenen waren van beteekenis voor het Hoofdikwartier, omdat diaaruit viel op te maken, welke diyiaie tegengyer ong stond. ilîSEE' SE1EB BES UUD — —T"~ Onder dien titel schrijft de bekende Hollandsche staatsman, Hector Treub in «De Telegraaf» : Wie zich voorstelt in de volgende regels een soort onthullingen te vinden over de dreigementen door Duitschland gebruikt in het enkele weken geleden opgeloste conflict over de >zand- en grindkwestie, zal bedrogen uitkomen. Dat Duitschland toen met de sabei ge-rammeld en met de gepantserde vuist OP de conferentie talel geslagen heeft, -- daarvan ben ik, evenals iedereen, overtuigd. Duitschland zou Duitschland niet zijn, er van weten dœ ik evenveel^ als iedereen, met uitzondering der re-' geering, d.w.z. niemendal. Dit is al een afdoende reden om niets te vertellen over de door Duitschland gebruikte dreigementen. Doch zelfs al wist ik er wel iets van, dan zou ik er nog niet over schrijven. Het zou toch niets helpen.De overgi'oote meerderheid van het volk van Nederland is zoo reddeloos verzakt in den modderpoel van lamlendigheid, die de regeering van het begin van den oorlog af heeft gekweekt door de pro-clamatie waarin tôt zwijgen over aile oorlogsdaden en zelfs over aile oorlogs-misdaden werd aangemaand. dat er geen goed aan te doen is. Voor die meerderheid bestaat er slechts één wensch, die de moeite van het wenschen waard is: «laat ons er buiten blijven». Voor haar is geen vernedering te groot, geen lafhartig toegeven te armzalig, geen vergooien van den goeden naam van Nederland te erg, mits «we er maar buiten blijven». Wat kan het dan ook die meerderheid schelen of er, al dan niet, Feldwebel-manieren eenerzijds en onderdanigheid anderzijds aa.nv.rezic-zijn geweest bij de laatste onderhande-lingen tusschen Nederland en Duitschland. Immers, mets ! Verwa.cht ook van haar geen kreet van woede over de laatste Duitschheid \'an den duikbootheld, die de «Koningin-Regentes» deed zin-ken. en daarmede Nederlandsche men-schenlevens opofferde, die nog ,wel in dienst waren om ook zijn zieke landge-nooten te vervoeren. Duitschland heeft al officieele krokoddllentranen gestoH en het Wolff-bureau al een «es ist nicht wahr» geseind. Daarmee is het voor den braven Nederlander uit. Hij stuurt een extra-kwartje aan het Zeemansfonds en verheugd zich dat er geen reden is tôt ergernis, laat staan tôt woede. En al had hij de krokodil zelf zien huilen. al was hij nog zoo er van overtuigd, dat een Duitsche ontkenning geen waarde heeft, onverschillig of zij van Wolff ' komt of van drie-en-negentig professo-ren, dan zweeg hij nog als een mof. «We mochten er eens inkomen.» Het is maar een ding, dat de rechtge-aarde Nederlander niet wil, n*l. dat men hem aan zijn beurs komt. Wanneer daarvoor gevaar bestaat wordt hij wakker en dan bestaat er mogelijkheid, dat hij toont nog een beetje fut te heb-ben.Welnu, Nederlanders, die «er zoo graag buiten blijft», uw beurs wordt, bednedgd door Duitschland. Dat tegelij-kertijd onze onafhankelijkheid bedreigd wordt, laat u allicht koud, maar het eèrste zeker niet. De bedoelde bedreiging wordt gele--verdi door de plannen van het Rijn-Eems-kanaal. , Men kent de bedoeling dier plannen. Zij is om een verbinding tôt stand te brengen tusschen den Rijn, hetzij bij Wesel, hetzij reeds boven Keulen, en de Eems, en laatstgenoemde rivier zoo-danig te verbreeden, dat de geheeile Rijnvaart kan worden afgeleid van Rotterdam naar Eemden. Voor den oorlog kon men af en toe in onze dagbladen mededeelingen vinden, en ook zelfs tij-dens den oorlog nog, wel, over de pro-jecten die voor een dergelijk kanaal ge-maakt zijn, eerst door Herzberg en Taaks, later door Rosemeyer. Meestal werden die plannen voor vrijwél her-senschimmig versleten en veel aandacht is er hier te lande, voor zoover mij bekend, niet aan gewijd. Ten onrechte ! Want wanneer zij ten uitvoer gebrachi zouden worden, dan zouden zij betee-kenen dat de voeding van den Rijn op Nederlandsch gebied, van den Use! en van den Berkel volkomen onvoldoende werd, hetgeen naast de vernietiging van Rotterdam als transito-haven nog een andere economische ramp voor Nederland zou beteekenei). Edoch, de wel-willende Duitschers laten ons nog een keus. Het kanaal moet er in aile geval komen, maar het kan, naar het schijnt, ook zoo gemaakt worden, dat het laatst-igjSatàftQadei fevol^ niet en het andere slechts gedeeltelijk zou optreden. Even-wel, dit zou slechts dan gebeuren wanneer Nederland besloot een Duitschej bondsstaat te worden. Wanneer het Kei-zer-Wilhelm-kanaal voortgezet werd tôt Eihden toe, dan behoeft het Rijn-Eems-kanaal slechts gelegenheid te geven tôt het venroer van duikbooten, torpedo-booten en kleine snelvarende kruisers, om op die wijze Duitschland, waarvan dan Holland een integreerend bestand-deel zou uitmaken, in staat te stellen «Engeland naar de keel te vliegen». Men meene nu niet, dat dit ailes slechts fantasie is, gesproten uit het brein van een verwoeden «alduitscher». Het v?ieridejijke plan tegen Engeland moge uit de pen van zoo'n dolleman ge-vloeid zijn en deze schrijver moge ook met dezetfde grove openhartigheid gezegd hebben : «Wij moeten èn Holland en de verbinding tusschen Rijn en ï&ms hebben», toch is de zaak t'r een, die het officieele Duitschland eveneens 7.eev ter harte gaat. De afgevaardigdo Fùrbringer en de minister van Openba-re Werken, Breitenbach, hebben natuurlijk niet zoo onomworden de be-dreigingen tegen Folland geuit, maar toch zijn die in hun woorden duidelijk opgesloten. En, al mogen de bedoelde officieele uitingen van 1912 -dateeren. men kan er zeker van zijn, dat dit schoo-ne plan, om Nederland langs vreedza-men weg eerst half te worgen en dan op te slikken, na den oorlog, indien die ook maar zoowat eindigt zooals de al-Duitsohers wenschen, niet van de baan zal zijn. Het is daarorn goed, dat on? volk van deze bedreiging van zijn zelf standig bestaan op de hoogte gebracht worde. Daartoe is de kleine brochure van den Colmarschen advokaat Paul-Albert Het-mer, waaraan ik de bovènstaande mededeelingen ontleend heb, zeer geschikt. Van die brochure zal binnenkort een Hollandsche vertaling verspceid worden .on dit stukje heefi, nauwelijks eenig ander doel dan reeds vooraf op het boekje de aandacht te vestigen. Slechts geheel bijkomstig toch is het, dat ik deze geie-genheid aangrijp, om een onvervalscht Hollandsch spre^woord aan volk en regeering in herinnering te brengen;, n.l. : als ge u zelf verkruimelt, pikken de kippen u op. Hector TREUB. —— 'WWW — Het aktivistisch verraad Onze goede confrater Auc/ust Monet bespreelct aldus sommige onder de jong-ste gebeurtenissen bij de aklivisten in bezet België : « Generaaligouverneur » von Falken-hausen heeft weer eens wat verteld over de toetoomst van Vlaanderen. Dat gebeurde bij de opening van een Vlaamsch « Studentenhuis» te Gent, Maandag met lang geleden. Waar het geld voor dat «Studentenhuis» van daan geikomen is, dat leert ons reeds zeikere passage uit de rade van den rec-tor Hoffmann, die de-ze « plechtigheid » presideerde en den gouverneiur-generaal welkom heette, die de vergadering met zijn aanwezigheid vereerde. De rector Hoffmann wees er n. 1. op, dat slechts de door de Duitsche ovenheid aan de Gentsche universiteit verleende rechtspersoonJijlkheid en de stichting van een staatsfonds van vier millioen francs, heit mogelijk hadden gemaakt, den studenten een « tehuis » te verschaf-fen.Daaruit blijikt, dat dit studentenlokaal feitelijk opgericht is met behulp van be-doeld staatsfonds, en dat het dus de Bel-gische belastinigsschuldigen zijn, die deze activistische bierkneip moeten be-talen.Falikenhauusen dankte voor de hem toegezwaaide hulde en zette daarna een zwaren boom op over de «gelukkige toe-komst » en den « geest van nationale eenheid », waarvoor de Vlaamsche studenten in deze kneip moeten ijveren. « En zoo wend ik mij tôt u, mijn jon-ge vrienden », zeide hij, « handelt naar den idealen zin, die besloten ligt in de kenspreuk van uw ve-reeniging : « Hou ende, trou ! » In trouwe vast ! Scha-kelt, Vlaanderen getrouw, aile oneenig-heid van partij-politieiken, godsdiensti-gen, socialen en persoonlij:ken aard uit, die tôt dusver in dit land niet tôt rust gekomen zijn. Weest waakzaam en be-trouwvol ! Bereidt u voor en maakt u sterk, om de ware aanvoerders van uw Vlaamsche volk te worden ! » En dan steilde hij zijn toehoorders de Duitsche studgjaten tôt voorbeeld, die, honderd jaar geleden, in tijd van nood, door de gloeiende woorden van Duitsche dichters en, deniers opgezweept, NIEUWS UIT BEZET BELGIE BSUkM&WV VOOR DE VERfVÎJNKTEN Sedert hare stichting (Juni 1915), heeft «La Boîte des soldats mutilés», uit-gedeeld : 4000 kilos vleesch (fr. <25,324,03), 35,000 liters melk (fr. 19,108,70), 75,000 eieren (fr. 29,635.40), kleederen, orthopedisehe toestellen, enz. (fr. 4,081.08). QROOTE DiEFSTAL Dieven drongen in het magazijn van den heer G. W., Nieuwe Brugstraat te Sint-Qillis en stolen er voor 75,000 fr. koopwaren. De buit werd bij middel van een camion weggevoerd. Sm ESI' VIA Mi HUWELIJK De heer Léo Oosterlynck, handelaar, Vandenpeereboomlaan, 33, te Kortrijk, is in het huwelijk getreden met mej. Nelly Deconinck, Gentschesteenweg,31. FRANSCHE KRiJGSCEVANCENEN AAN HET DUITSCHE FRONT Wij lezen in de «Telegraaf» : Onlangs deelden we mede. dat bij Kemmel ge-vangen genomen Franschein achter de Duitsche linie in Vlaanderen moesten la-den en lossen. De Duitschers zullen niet kunnen tegenspreken, wat wé nu ver-nemen, dat ook vele Fransche gevange-rien, tegen aile recht in, bij het front zelf voor graafwerk worden gebruikt, n.l. in de omgevmg van Meenen. Ver-scheidene honderden zijn daar aan den arbeid gesteld. Tôt deze ongelukkigen behooren de dapperen, die den Kem-rhelberg tôt 't laatste toe hardnekkig hebben verdedigd ! KAAIMUUR OMCEKANTELD TE KORTRIJK Langs de nieuwe bedding der kleine Leie is men bezig een aanzienlijke hoe-veelheid kolen te lossen en aldaar op te stapelen. Sedert eenige dagen had men reeds bemerkt dat de kaaimuur aan het zakken was en dat hij hoe langer hoe meer scheurde en voorover helde. Don-derdag is de zware kaaimuur op een lengte van omtrént dert'ig meter in de bedding der kleine Leie gevallen. Er zijn geen sluohtoffers te betreuren. DIEFSTALLEN TE KORTRIJK Behendige schurken drongen in de woning van Maria Staelraeve, Recollet-tenstraat en stolen er een koffertje. in-houdende 1700 fr. — Ten nadeele van Julien Deeroebeie, wonende Gentschesteenweg, werd een aantal kiekens en konijjien gestolen. o&ST-VLM $ asm. REM INNEN VAN BELASTIN6EN TE CENT Belastingen op al de balkons en loggias, geplaatst tegen de gevels en beloo-pende : a) fr. 2.50 voor de balkons gele-gen op het tusschenverdiep, zijnde min-der dan 3 meters lang; b) 5 fr. voor de-zelfde balkons van 3 meters lengte en 'w I IB meer ; c) fr. 2.50 voor de balkons van het eerste verdiep zijnde min dan 3 meters lang; d) 5 fr. voor dezelfde balkons van 3 meters lengte en meer; e) voor iedere balkon der verdiepingen boven de eerste, wordt de taks op de helft ver-minderd; f) 10 fr. voor iedere loggia van het platvloers, van het tusschenverdiep' of van de eerste verdieping, de helft of 5 frank. Het maximum van de taks, voor de balkons, is bepaaid o>p 6 frank voor het tusschenverdiep of de eerste verdieping. en op cle helft voor de volgende verdiepingen; hçt maximum per woning 15 îr. zijnde. De balkons boven de Ipggias zijn vrij van taks. - . Voor de loggias, is het maximum der taks bepaaid op fr. 12.50 voor het plal-vloers, het tusschenverdiep of de eerste verdieping; op 10 fr. per verdieping voor de volgende verdiepingen; het maximum, per woning, 20 fr. bedragende. Wanneer het huis, tegelijkertijd, balkons en loggias heeft, zal het maximum bepaaid zijn op 30 fr. per woning. Voor de ontvangst dezer taks zal eik bouwsel dat uitspringt op den naakten gevel en voorzien is eener leuning, aan-zien worden als balkon,als de uitsprong 20 centimeters is en daarboven. Zal als loggia aanzien worden, elk bouwsel^ uitspringend op den naakten gevel en volkomen afgesloten langs de straat. Een taks voor de gewone terrassen, waarvoor machtiging is verleend, bedra-gende : a. 2 fr. voor het plaatsen eener bank of eene rij stoelen langs den gevel., zonder tafel of met een enkele tafel, b. 10 fr. voor het plaatsen van verscheide-ne banken of rijen stoelen en verschei dene tafels, zonder afsluiting rond het 'terras; c. 20 fr. voor het plaatsen van verscheidene banken en rijen tafels en stoelen, met een afsluiting of sehuiting rond het terras. Worden aanzien als afsluiting of sehuiting, de windsohermen, boompjes in bakken of in potten, de banken geplaatst dwars met den voorgevel, de rijwielstaander en aile vaste of ver-plaatsbare voorwerpen die het voetpad of den openbaren weg afsluiten; d. 50 fr. minimum voor de terrassen met of zonder schutting, van bijzondere afmetin-gen, boven de 20 vierkante meters, voî-. gens de gevallen door het college te be-palen of vast te stellen. De taksen bij litt. B, C en D, zullen vermeerderd worden met 10 p. h. voor de oppervlakte- ingenomen op den rij-weg, zonder plankenvloer, en met 20 p. h. voor de oppervlakte op den rij weg met een plankenvloer overdekt. De taks zal moeten betaald worden, met geldigheid voor een geheel jaar, ineens en op voorhand, welke ook de duur der vergunning zij. Het kwijtschrift zal' door de politie opgeëischt en door haar onderteekend worden, in den loop der maand Juni van ieder jaar. met het wapen in de hand uittrokken, om over de bevriiding van hun vader-land en voor hun nationale eenheid te strijden. Waarvoor de Duitsche jongelingschap thans ten strijde getrokken is, dat zei Falkenhausen er natuurlijk niet bij, en evenmin vertelde hem iemand, waarvoor de bloem der werkelijke Vlaamsche studenitenwereld nog steeds mild haar bloed vergièt, terwijl de spruiten der activisten de inhuldiging van een studentenkroeg, onder de besoherming van de moordenaars hunner broeders, tôt een mijlpaal in de geschiedenis van Vlaanderen maken. De rede van Falkenhausen was verder nog in denzelfden voor zich tigen toon van zijn vroegere uitlatingen betreffen-de de toekomst van het Vlaamsche land. Nergens liet hij verstaan, dat Duitschland er op aast, om België in te lijven. Hij had het nog steeds over «Uw land » en «XTw volk ». Maar wel zeide hij, dat Vlaanderen « van zijn ketenen bevrijd moet worden », heteeen wel aantoont, dat Duitschland er nog steeds aan denkt om bij de vredesonderhandelingen me-dezeggenscbap over de binnenlandsche aangelegenheden van België te eischen, en iop z'n minst de bekrachtiging zijner maatregelen voor de z. g « bestuurlijke scheiding » als voorwaarde zal stellen. Falkenhausen legde er vooral nadruk op, dat de activisten ailes wat ze voor 't oogenblik zijn en kunnen, aan de Duitsche wapenen te danken hebben. « Dat gij, zoo sprak hij, de gelegenheid hebt, u midden in dezen wereld-oorlog tôt een zoo hooge taak voor te be-reiden, is alleen mogelijk, wijl daar buiten de Duitsche jeugd en met haar het Duitsche .volk een ijzeren HUUtf opgericht — ook voor uwen vreedzamerj arbeid. Door de beslissing, die thans be* vochten wordt, door de verbreking van den om Duitschland gesmeden ring, zullen ook de ketenen springen, waarin Vlaanderen gedurende tientallen van jaren gebonden lag ». De praeses van den studentenkrin( dankte den gouverneur en beloofde* da de Vlaamsche studenten met eeuwigdu' rende dankbaarheid de weldaden zullen gedenken, waaraan het Duitsche be-stuur hen deelachtig heeft gemaakt. Men kan er nauwelijks minder van zeggen dan dat het een menschontee-rend schouwspel was. Maar welk woord dan gebruiken voo het optreden van August Borms, den « minister van Oorlog » in het activis-tisch « ministerie », den 12n Mei te Keulen, optreden, waarvan we thans eerst wat hooren ! Het « Koelner Tageblatt » vertelt n.l. een en ander over een lezing, door dit heerscbap aldaar gehouden, en waarbij hij verklaarde, dat hij slechts één wensch heaft, n. 1. : « dat het zeigevïe-rende Duitsche l<sger er in moge slagen de linie der geallieerden te verbreken, het Belgische legér van de ander legers der Entente af te sm'jden en Duinkerken te bezetten ». Deze Vlaming wenscht dus niets meer, noch minder dan dat het heele Belgische leger, dat uit 80 p. h. Vlamin- » gen bestaat, vernietigd wordt ! En dan zijn er nog immer flamingan-ten, die trouwe Bel gen willen heeten, maar niettemin de vraag blijven stellen of de leiders van het activisme, wenke-« rijk wel « landverraders * mogen hee ten 1 ' August MONET,

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Le Havre van 1915 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes