Mgfe JAARÛANO, Nr ggg. 7<3WANOAAÎÏ. '1? AOGUST'JS f9f8. HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel I Groote id. bij overeenkomst m pienstaanbiedingea : voor gereformeer-;JB den kosteloos. Belgisch dagblad, voorîotpîg te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Drreeteup Het nnmmer ; 5 centiem (Front en Frahkrîjk)J 10 centiem (andere landen). Per raaand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.75 fr* Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr.' NAAR WIJD EN ZIJD le Dood van Luitenant Bibi door FRITZ FRANGKEN ' dooHze lagen op reserve in de ruime, kloe 'ernie*^ ichuilloodsen van gewaipend betoi Relke het le legerkqrps der Franschei 1 vaaKcr: te voren op de Duitschers veroverc -nderShud. Ze waanden zieh veilig onder di< ?evanB]assieve gewelven al wisten ze best da ■kze sektor nu j.uist niet van de poe: as. Bij 't aflossen hadden de poilu'; Ven nog verwittigd : ■ — Ça barde par là, et puis on a le: ~~ ^Eses dans l'eau. Il faut de la gnole pou J B:.tenir sur les quilles ! (1) Boe naeht verliep tameîijk wel. Af er m, Happerde er een Maxim die de loop HJuggetjes mikte maar de kogels flotet n A*el te hoog en ploften verloren in d< sBioerige zompen ergens aohter de twee 1 '"■t lijn. De kanonnen zwegen. rzoejW-pççgn den morgen plots : boem |rechtBoem! boem ! 't zat er op. Een stpervuu; belgeBr, yijandelijko batterijen. Bijwijler ■ebeurt dat wel meer. In oorlogstijd i; Kat een manier om 't krieken van dei Kac te begroeten. De kerels lieten zicl srblijBjj, 0ok niet in hun kaartspe^ vdr 3r dt*ru0ien. Ze troefden voor t. Alleen ïerikmpke stak even zijn hazenkopje dooi >r LeBfn gat van de spelonk en kroop daarn; bvelBp handen en voeten weer binnen. B_ k Geioof dat de voorposten op hun roeper krijgen, zanikte hij, ont Laat ze maar doen, filosofeerde d( 'r ^fctte-van-'t-Strooien-Dak, hoe meer z< i Mihieten, hoe eer de oorlog gedaan is. 1er. ^BOok de Mausers begonnen te knette Hen. En boven het getiktak der machien S' jBweren, en het luide geklok der ont Blaffende obussen, roffelde lichter ei ^Hoffer het trommeivuur der V.B-grena B- 't Is meenens, angstigde Verwimp ^ HDe sergeant sprong het sombere bol -er' M®nen en tierde : ■d Aux armes ! Alerte. Bienieder bonsde recht, overhaastig J ^Rharrelend bij het weifelende kaars de Hcht naar helm en kogelriem. ■— Placez-vous derrière l'abri, (2) be vC!; Ha) de sergeant. ■Een voor een sukkelden de jongens bbf Huiten- ^e(^en lanos de rotsige puin (j; Hjokken van een versterkte hoeve er d< ^Bieven daar, achter een wal van steen »Oi} ^^H ■ç den buik ten gronde liggen. ■De grijze morgenlucht zinderde var ■ geschuifel der ballen. Er vielen ni Bbk obussen in 't ronde, die den aardbo ^B®spatten deden, verwoed. H- Dju voor de broks, jankte Krorr M Howieke, een leemen kluit van zijn hein hN BLa Pomme, een doorgewinterde légion al]e Haire schertste, tragiseh : 4.8; Faites vos mises, Messieurs. Tou ■profit est pour les gagnants. (3) HDe meesten zwegen, het gelaat als eer '°cf B^sker, beenig en bleek, de oogen ver Bilderd van wanhoop, lichtjes sidderenc C'en Srauwen Februarimor dweers door het vulkanische ge & der ratelende shrapnells en hui ^^Bnde kartetsen, stapte luitenant Bibi S^Wtopies, recht-op, waardig, uitdagenc r—M'6r' z^n r'eten badine fatterig we B«lend tusschen de ,gehandschoend; REÏ»'?eren. Op drie stappen van zijn raan jq^^j^ppen bleef hij staan, en dan luch commandeerde . hij op 't oefe ^_Bngsplein, zei hij : Chargez vos armes, les gas ! Eer ^^^wklikkak van grendels. Een gerinke <mmih koperen hulsjes. H De jongens herademden. Ze bewon 3 Rfden ^un luitenant met dankbare kij 't Geschut verminderde. Over he ie/ii ■^e% landschap woog de stilte, drei vei*nd, onheilspellend. "ai"HNa een P009je hernam Bibi : Vous pouvez rentrer. Une sentinel ■Par abri suffit. (4) ia°^B"'i/dôed rechts-om en verdween ever he-"^E^'eS gelijk hij gekomen was. Ampe ;et;n^B™en de jongens echter hun gordei B^en losgehaakt of de stem van dei ■pwacht vermaande : Opgepast, de kapper ! B^Wat nu weer, sakkerde Krom Lo met zijn mes in een broodhomj d- /a' kunnen 'nen mensch verdommi °erus^ ^a^en e^eni morde Soo !(!u-^B seinde de schildwacht. Bant i-kapper sPree^ met den luite ,v'i ziet er uit lijk 'nen panne Ko ■^• Hiikomt. iE^^Ba,,, ^ Premier pelotomen tenue d'as vallK^!\ï?mde het- (5) R |v . ! twijfelde 't Japke. jongens begluurden elkaar ver - baasd. Een gruwelijk vermioeden door-i fiHerde hun borst, pijnlTjk. Sooi Lam-î bik vertolkte de gemeensehappelijke ori-i rust : i -- We hebben t spek aan ons broek, t verklaarde hij. Stom, onthutst slenter-j den ze uit de ve-ilige schuilloods. s Daar wachtte hen luitenant Bibi. Hij glimlachte. s — Ecoutez, zei hij. Les allemands ont : pris la ferme '-du Petit-Chat». Il faut la reprendre coûte que coûte. A nous l'hon-î neur de" l'attaque. J'ai confiance en vous. - Ge sera pour dans une heure. Bemettez-i vos papiers aux copains du deuxième pe-3 loton. (6) Een sergeant werd gelast zijn aan-spraak te vertalen voor de Vlamingen. I Het groote vertrouwen dat ze in Bibi ' stelden, suste min of meer hun onge-rustheid. De tijdspanne voor den aan-3 val verwekt steeds een diepe bevangen-î heid. En ieder krijgsman heeft zoo een i beetje den indruk van den ter dood ver-oordeelde wien men ontwaken komt in t zijn cel en rneîdt dat de tereehtstelling * nakend is. Eens de ontsteltenis voorbij, l breekt de reactie los, koortsig. Dan wordt er op enkele stonden meer geest- - drift verspild dan anders op een dag. - En zoo wakkeren de sterksten hun zwak kere makkers aan, en verdobbelen ze i hun jeugdig leven voor een schuiine s mop. — Ik heb g een papieren, zwetste 't Japke. Mijn vader hebben ze door den koo geschoten in Leuven, en mijn moe-der is al lang, lang dood. Ik krijg nooit 1 gt-en letter, van niemand. Sooi Lambik frommelde een bleek, ontkleurd portret in zijn eeltige handen. — Wis is dat ? vroeg Krom Lowieke ' nieuwsgierig. —■ Mijn wijf en mijn twee jong, anfc-woordde hij. God weet waar ze zitten. La Pommp schuurde het roeat van ziin bajonet. — On va leur rentrer dans 1' lard (7) doklameerde hij, theatraal. En tôt Ma-rus, de korporaal van zijn eskuade die hem met bedrukte tronie beloerde, zei hij, opbeurend, troostend. 1 — Ne t'en fais pas, 1' cabot, on les ' aura ! (8) Eenigen kribbelden pootelings nog een laatste afseheidsbriefje dat ze een mak-! ker van het tweede peloton toevertrouw-den. Luitenant Bibi drukte den kaipitein de hand. — Bonne chance ! — Merci bien... Zieh naar zijn mannen wendend, be-val hij : — Première escouade des grenadiers J en colonne d'assaut... marche ! En de spits nemend : \ — En avant par bonds ! Als kangoeroe's, van kuil tôt kuil, 1 wipten de jongens over den geschonden bodem, langzaam, voorzichtig, gebukt. Op de eerste eskouade grenadiers volg-de een ploeg F. M. (9) en op deze de V. B. S. (10). Er knalde geen schot. Een | anemiek zonnetje poogde te vergeefs : door den nevel te priemen. Hier en daar druilde een verminkte boom, zwart en naakt als de paal van een galg. Aan de ruïnen van een ineengestorten windmo-len poosden ze een eerste maal. Luitenant Bibi tuurde door zijn verrekijker. — Voyez-vous cette ligne d'arbres, J fluisterde hij, vingerwijzend tôt korpo-1 raal Willekëns. C'est de là que nous partirons. Communiquez-le aux autres. Van mond tôt mond liep de inlich-' ting. Daarna, verspreid in groepjes van ; drie man, krafelden ze verder. 't Ver-wonderde de jongens dat zoo maar geen armzalig zeven-zeventje kraakte. Sooi Lambik en Krom Lowieke kropen rtaast ' elkander. — De moffen slapen opj hun twee 1 ooren, lachte Sooi. — Als 't maar waar is, oordeelde zijn " maat ongeloovig. Ik verrek van den 1 dorst. — En ik dan ! Mijn lippen zijn zoo droog als korstjes brood. En ik heb geen ■ lek koffie meer. J Op twee meter van hen af plodderde 't Japke. Hij neep> zijn neus dicht en ; zei : i — 't Stinkt hier ferm naar de gaz ! — Ja, knikte Sooi mistrouwig naar het groene, troebele water blikkend daf - in granaattrechters brobbelde. Eindelijk geraakten zij aan de baan. Ze verstopten zieh langs den barm der - gracht waarover de ontbloote wortels der olmentronken wingerden. Bibi lonk-te op zijn armband-horloge. — Dans un quart d'heure la prépara- Selgische burgers in i ,ï Ouitsche marteikamos M Uit verklaringen van onlangs ontsnap-te Belgen, blijkt dat de Duitschers niet ophouden de burgerlijke gevangenen te mishandelen. Hunne voeding is uitersî 3or- slecht en gansch onvoldoende. im- De gevangenen welke bij de «Wageri on- Fabrik» te Urdingen werken, hadden seoert den 16 Juni 1918, dagelijks tôt >ek, 150 tôt 160 gram bx-ood en tweemaal een ter- liter rapen, Zweedsche koolrapen- -m beetwortelsoep, soep met eikenmeel ça Hij mengd en ten andere niet eetbaar. Hei bestuur van het kamp van Urdingen ont-ont \ mc vvekeUjks 19 kilogr. vleesch voor t;a de 200 gevangenen die er verbleven, doen on- }le» waren de feldwebel en de scbila-ius. Wachten die het aten. De gevangenen ' hadden insgelijks aile dagen recht op ~ Pe" emmers aardappelen uit moerasgror-a getrokken. Deze aardappelen waren nie! ian eetbaar: wetend dat geen, zelfs van hon-ger stervend gevangene, ze zou kunnen èten, gebruikten zij ze, na ze aan hunne slachtoffer? te hebben voorgezet ,om m ;an" de bijgebouwen der fabriek zwijnen vei 'ea" te mesten. een Bij de Jacobyikoolmijnen, te Ooster-'er" veld, zelfde voedingswijze: 200 gran; '.in en iedere maand een zeer klein stuk be-,'n-" dorven worst. 1-1' Overal worden de gevangenen erg a!1 mishandeld. Zij worden met slagen ®str" overladen, van hun weinig voedsel be-a?' roofd; op verschillende plaatsen worden a zij aan den schandpaal gebonden, wan-.7" neer zij geen werk genoeg leveren. Zelfs "me de schildwachten ep de burgerlijke mijnopzichters mishandelen ze op mel 3 ^ stoklagen, alleen uit genoegen. In de ^en Jacoby-koolmijnen, te Oosterveld, wa= îoe- er ©en Engelsche gevangene die. meedt Doit van mishandeld te worden, enkel als f i 4 rtarofrl-yn i -P i7r\r\r» rt\i■nù""'KD\,xrsi lr-OT»c ïn wtan. Niettws uit Belgit sn SLACHTOFFER DER DUITSCHE fVHSHANDELINC iap- Zekere Charles Dewit van De Klin. niet sedert eenigen tijd reeds door de Di nen schers opgeëischt om achter het fn erst dwangarbeid te verrichten, had ten, volge zijnen gezondheidstoestand, ee gen ge dagen verlof bekomen om in z den familiekring te Belgisch Klinge door tôt brengen. een Een zekeren dag wandelde hij rus - oî door het dorp, toen hij door een Di ge- =che patroelje werd aangeroepen c Het zijn pas te toonen. ont- Daar Charles Dewit doof was, ho roor de hij niet onmiddellijk het bevel c oen Duitsche soldaten en vervoTgde zijr il a- weg. Doch hij werd door dezen geg nen pen ,gestompt en geslagen en daar ip '£ naar den wachtpost gesleurd. De on onû luk'kige was zoodanig door deze < niet menschelijke wilden mishandeld c ion- hij kort nadien bezweek. nen Aldus behandelen de moffen het d< nne den Raad van Vlaanderen betite' i m broedervolk. vet. ' .11 . i i ■■■—— "nsa hoop viel en zieh met een koord v iter- wurgde om aan hunne folteringen -an*, ontsnappen. In dezelfde koolmijnen, be- eene groep van 145 Italiaansche gev genen, waren er in de maand Juni, erg S dagen slavernij, 15 overlijdens. gen In het aan de vergrootingswerken ( be- Krupp-werkhuizen, te Essen pale den kamp, regent het. kolfslagen en bajor 'an- steken op de «weerspannige» weg lelfs voerden. Een ooggetuige verhaalt het ijke va? van eenen Belg die, niet willer met werken, 71 dagen lang in eene gevi de geniscel bleef opgesloten met, voor e was voedsel, 250 gram brood daags, Dit tede geen afzonderlijk geval. Te Essen als staat als regel de ongelukkigen op an- si y i ten die weigeren te werken. s tior- d'artillerie commence. A neuf heu res dix on allongera le tir. A neuf heu - res onze nous leur tombons sur la bo= . se. La ferme se trouve à cent mètre t d'ici, dans la direction du grand arbr isolé que vous voyez là-bas. (12) ) De jongens roof den de woorden vai - zijn lippen en rokken den nek. Ze loer ; den in de aangeduide richting en zagei i een grijzen puinhoop naast een vierkan blockhaus tegen den looden hemel brok > keien. — Wat we toch doen moeten, he, voo i 'nen hoop steenen, mormelde 't Japke - Geen sprak er echter nog. Ze hieldei - den adem in en hoorden onophoudend i sarrend en luid den klop van hun jon; bloed tegen de gekrompen hartwandèi hameren. De eerste shrapnell huilde jankenî - door het zwerk. Lap ! een roode vlan en ratelend ontplofte hij boven den asch ; hoop der vernietigde hoeve. — Tir de réglage, bromde Bibi. Twee, drie andere shrapnell's ontplof ten. En dan, van overal, ineens, woest bulderend, verbrijzelend, zwermden d i obussen toe op en rond de te bestormei . pesten. Het vuur der batterijen blik - semde door de ruimte, solfergeel en d' . aarde beefde tôt in haar diepste lagei i en geyserde in dikke stof- en steenwol ; ken opwaarts rond het brandpunt de ' bonzende houwitzers. Stalen schervel i en looden balletjes tjirpten^door d ; lucht. Een zwavelzoete buskruitdam] - greep de jongens naar de keel en deei - hen hoesten, stikkend. Hun slapen span . den in den rand der helmen. Hun oogei , prikten. 't Zweet parelde over hun voor - hoofd. 't Scheen of de dag van 't laatst - oordeel nu al met eens aangebroken wa en ze in den schoot der aarde gingei - verzwolgen worden. Dof ploffend pais i ten kleibrokken in 't ronde. Een waan - zinnige roes van dronkenschap bedwelm i de den geest en belette het denken. i Met een lach als een stuip, voorspeld t 't Japke • — Ze zullen hier straks de brokkei ï boelie in zakskens kunnein soheppen De vijandelijke kanons blaften ni i ook. Diohter en dichter ontploften d i cbussen. Zwarte poederwolken zweef den rakelings langsheen den grond al > legendarische, gevleugelde draken. i Krom Lowieke voelde eensklaps iet warms over zijn kaken lekken. Soo 3 I.ambik slaakto een gil, kort en scherp i e'; stuikte starlings achterover. Eei shrapnellkop had hem de hersenpai ! versplinterd en êen klanter bloed wa r op het aangezicht van zijn maat gespet t terd. Wat verder reutelde het gekern van andere gewonden. Luitenant Bibi sprong recht. Ziji [• browning in de rechterhand zwaaiend 3 schreeuwde hij : — En avant ! Hij stormde voorwaarts. Het meeren - deel der mannen volgde hem. Door eei - stortvlaag van schroot, 't hoofd gebukt - het wapen in de vuist geklemd render - ze. Een kreits van vuur en staal omslool s het dappere troepje. } — Tirez, riep Bibi, ils fichent le camp. (13) i Inderdaad de Duitschers vluchtten uil - hei, vormlooze schuiloord. De mitraljeu-i zen maaiden door de wij'kende solda-t ten. — Nous les tenons (14) huilde Bibi. Vijf mannen volgden hem nog. De an- r deren lagen hier en daar verspreid te . rochelen in hun bloed. Nog enkele stap-i pen, en ze overweldigden de hoef.Toer , rikketikketakte er ergens onverwachts ? een Maxim. Drie nieuwe slachtoffers i tuimelden. Bibi ook viel. Een kogel hac hem den schouder doorboord. Hij spar-t telde ecbter overeind en huilde met dob i bele razernij : — En avant ! Een versche kogel smakte hem neer naast 't Japke die morsdood lag. Er - juist toen Krom Lowieke het block , haus binnendonderde, dol van schrik ? viel er een obus die luitenant Bibi ter ï halve doorhakte. Een tweede golf van aanvallers zwalp-5 te over het terrein en kwam 't herover-i de pachthof bezetten, trots het bombar - dement dat in hevigheid toenam en eer r tegenaanvai vermoeden liet... 3 Merckem 1918. 3 FRITZ FRANCKEN. ) i (1) Het stuift ginder nogal en ge zil - met uw billen in 't water. Zonder eer i pul wijn, houdt. ge niet op uw pikkels (2) Plaats u aohter den wal. ? (3) Zet in voor 't spel, al 't profijt is s voor de winners. i (4) Ge moogt terug binnenkomen. Eer - schildwacht per schuilplaats is genoeg. (5) Het eerste peloton in orde voor der - stormloop. (6) Luister, zei hij. De Duitschers heb-3 ben de Katjes-hoeve genomen. We moeten ze , kost wat kost, terug krijgen. De î eer is aan ons. Wij mogen aanvallen. 1 Ik reken op u. Binnen een uur is 't er op, r Geeft uw papieren aan de makkers van i 't tweede peloton. (7) We gaan ze op hun vel zitten. 3 (8) Maak u niet bedrukt, korporaaltje. we zullen ze wel klein krijgen. 3 (9) F. M. fusil-mitrailleur, i (10) V. B. Vinane-Béziergrenaden dit ■, met het geweer afgeschoten worden. î (11) Ziet ge die rij boomen ? 't Is van-i daar dat we vertreakken. Zeg het voorl ? aan de anderen. (12) Binnen een kwartier begint de ar-i tillerie-voorbereiding. Om tien over ne gen wordt het vuur verlengd. Om eli i over negen vallen we boven op hen. De , hoeve ligt op honderd meter van hier, in de richting van den grooten boom, dien ge ginder alleen ziet staan. (13) Schiet, zij vluchten. i (14) Wij hebben ze. il Om uit Rnlâni le peraKen In aansluiting met het verhaal van den tochj; der gezanten der bondgenoo-r ten uit Rusland, dat wij de vorige ° ' week, gaven, laten wij hier het vervolg front Van • ver^aa^ verschijnen. tenee Z°°als onze lezers zullen kunnen zien, ee^" niaaikte onze gewezen gezant, bij de • • " Bolsjewikis, vol k s ve rtege n woord i ge r :inr tp Jules Destrée, wel deel uit van het reis-1 gezelschap. rustig Duit- CENSUUR i om hoor- Hier gaat dan het verhaal van een der ;1 der reizigers voort : '-'jnen Aan wel'k wonderbaarlijk misver-?egre- stand, of aan welke onverklaarbare aarna kwade trouw van de « Rooden » hebben onge- we 't te danken, dat we in Busland te-e on- ruggekeerd zijn, terwijl we het 28 Fe-dat bruari hadden verlaten ? Ik kan er geen uitlegging voor vinden, en misschien zal door ik die nooit krijgen, aangezien zij, die 'itelde haar zouden kunnen geven, op dit oogenblik op het punt staan te verdwij- nen van het politieke tooneel. Nog zijn [ ver- we stomverbaasd over hetgeen ons we-en te dervaren is, eh in dien geest begin ik n, bij m'n verhaal van de raadselachtige ge-fevan- beurtenissen. îi, na Toen dan onze Fransche, Italiaansche en Servische vrienden vertrokken watt der ren, gingen we zelf aan 't werk om te lalend trachten het Wit-Roode front over te jonet- ko men. Ik werd, met een vriend, die regge- Russisch sprak, naar den generalen et ge- staf der Roode Wacht afgevaardigd, ten llende einde een onderhoud te verkrijgen met ■'evan- de verantwoordelijke militaire overhe-r aile ^en van Ivuvola. Dit -.s in het onderhavige geval was deze n be- overheid een boer met blauwe oogen en op te kortgéknipte haren, die franjegewijs over het voorhoofd vielen. Een rauw en asrs* slim gezicht. De burgeroorlog had hem . ,.kt °P verheven tôt den rang van chef p den' van ^en ^neralen staf van het Roode 1 , centrum-leger, en in die hoedanigheid verscheen hij in den voormiddag van mf le ^en 'n onzen Belgischen wagon, om een ontmoeting te hebben met onzen ge-zant. Het gesprek werd bemoeilijkt door aBeu- nooc^za^e^i^heid van een tweevou-solda- vertalino. S'oede man n.l. sprak alleen Finsch, en zijn woorden werden dus eerst in het Russisch vertaald,waar-. 1 ' na de Russische vertaling weer in 't 3id te Fransck werd overgebracht. Natuurlijk stap. hadden de woorden van den Belgischen m„.„ gezant dezelfde doolhof-kronkelpaden rachts te volSen- offers Hoe verraderlij:k ook die opeenvol-sl had °in= van vertaIinoen was, het werd «par- ^oc^' na de eerste woorden van den chef t dob- van den Seneralen staf duidelijk, dat de Rooden het er wel zeer met elkaar over eens waren, dat zij ons niet zou-neer den toestaan, hunne linies té passee-En ren. Het argument, getrokken uit den block- Russisch-Duitschen vrede, dat ons reeds ;chrik hekend was, nadat we het in Hamrner-bi ten ^ors ter oore waren gekomen, dook we-derom, scherp omlijnd, in deze conver-wajp. satie op, evenweâ het gelukte ons, bij rover- v°ortduren der djscussie, een plan mbar- °PPeren, dat, niettegenstaande al 't >n een andere, de aandacht van onzen bezoe-ker vasthield. Ons verlangen was een-voudig dit : in verbinding te geraken met de Witten, ten einde hun een duidelijk en stelselmatig uiteengezet voorstel ge zit ^ doen, waa-rdoor de doortocht moge-t een zou zi3n> zonder dat één van de bei-kkels. de legers bezwaren of tijdverlies zou on-dervinden.fijt is Wij wilden aan generaal Mannerheim eenerzijds, door bemiddeling van Zwe-r. Een den, telegrammen doen toekomen, ge-inoeg. lijk we tevoren reeds gedaan hadden, >r den en aan den anderen kant parlementai-ren afzenden, die het front zouden 3 heb- overtrekken lans een zijweg, op een moe- plek, waar geen strijd gevoerd werd. ;n. De Bij voorbaat hadden we die reisroute allen. vastgesteld, daarvoor ons licht opste-er op. kend bij een Witte uit het dorp, die da-•s van gelijks als trouw koerier inlichtingen en nieuwstijdingen naar het kamp van i. generaal Mannerheim overbracht. laltje, Wij stelden aan den generaal-aan-voerder van het Witte leger voor, dat wij, voorafgegaan door twee vlaggen sn die (een witte en als andere de nationale n. Belgische vlag), ons zouden vertoonen 3 van- op een vastgesteld punt van den spoor-voort weg Kuvola-Sint-Michel. De verschijning van de vlaggen zou de ar- tegelijkertijd het begin aanduiden van 3r ne- een korten wapenstilstand en een over-m elf haasten doortocht. n. De De chef van den Rooden generalen hier, staf verliet ons ,na ons beloofd te heb-xiom, ben, dat wij dienzelfden avond ant-woord zouden hebben. Hij moest rug-gespraak houden met zijn kameraden! f Wordt voortoezet) iet de Britsciie troepen in Champagne De eenheid van opperbevel liet tûé wonderen te verrichten in Champa,gneï ten westen van Reims. Troepen van drie nationaliteiten,voor-zien van ongelijksoortig materieel, on-derricht volgens hare bijzondere metho-. den, verschillende talen sprekend, los-ten elkander af, kruisten en hielpen elkander in voile gevecht. En alhoewel zij streden tegen de overmaohtige troepen, zoowel in getal als in bewapening,; die het bevel hadden gekregen hunne stellingen te houden, ten allen koste, ge-1 Inkten zij erin kilometers na kilometers vooruit te trekken, en den berg van-Reims te ontzetten, waarop de vijancïr had voet gekregen. De Britsohe troepen, die ten aan val! rukten, in dezen totaal onbeken-den sektor, tusschen de rangen der Franschen en Italianen, die hem verdedigden, leg-den de schoonste militaire eigenschap-. pen aan den dag. Engelschen, Schotten, Australiërs, die er aan deel namen,toon-den dat men op hen rekenen mocht voofl flink en goed werk in open terrein. Zij ontzetten den omtrek van heti boschrijk bergland langs de vallei den Ardre, namen een duizendtal gevangenen, heroverden Fransche kanonnen^ door de moffen buit gemaakt in Juni j.L en bemachtigden een 100-tal machienge-weren. Twee der Duitsche divisies, die hen weerstand boden, werden uitge-dund, tôt zij elk slechts 1000 man telden, Het vervoer der Britsche troepen ge-schiedde zonder dat de vijand er iets van te weten kreeg; hij was zeer ver-wonderd, in Champagne, soldaten van George V te zien. De Duitsche gevangenen waren ver* bluft na de strenge les die zij kwamere te krijgen. want zij hoopten, bijna zonder moeilijkheden, naar Parijs te trekken. Men had het hen ten stelligste beloofd. Onder de «kameraden» bevondeik zieh menige jonge rckruten. Zij zien er armpjes uit, vergeleken met de kloeka mannen uit Amerika. Daarenboven kunnen ze niet vergeleken worden met de gewone troepen der bondgenooten. * * * De bevolking der steden en dorpen^ achter het front gelegen, biedt een merk-waardig schouwspel aan. Zij weet dati de mof niet zal vooruit komen; dat de troepen uit de vij f werelddeelen, in Champagne vergaderd, eenen onwan-kelbaren muur vormen. Zonder ver-. zwakken onderstaat zij de luchtbombar-dementen, die beginnen met het opko-men der maan. De diepe kelders, waarin de gekende wijnen worden bewaard, dienen als!, nachtelijke dskking; men slaapt er zonder gevaar te loopen en dikwijls zonden de ontploffingen te hooren. Gedurende, den dag werken vrouwen en mannen;1 dei mannen besproeien de wijnstokken* met eene groenachtige vitriooloplossing; de vrouwen, eene gestevene muts op 't hcofd, met eenen vorm als eene ontlui-1 kende bloem, wieden. Ailes is vol rustigj vertrouwen. De Schotten, tôt nogtoe onbekend in» de streek, zijn de geliefde kinderen kilt en doedelzak behalen groot succès.. Do «poilus» van Bretagne luisteren met ctillen eerbied naar deze Schotsche in-* strumenten, die op hunnen «biniou» ge-lijken.Op het slagveld is het wapenbroeder-schap roerend. De Engelsche brankar-diers brengen Fransche gekwetsten te-s rug. De geneeshecren der Republiek ver-zorgen de rokjesdragende Higlanders^ De «poilu» krijgt achting voor den Tom-my. Deze verbergt zijne verwondering; niet voor den soldaat in hemelblauw ge-i kleed. De Fransche tankmannen, dio( zieh ten zeerste onderscheidden, worden vriendelijk aangekeken door do soldaten me.i de platte helmen. t » < Si tit Maar wat een treffend slagveld is dit van Champagne! Hier ziet men ten min-j ste den grond voor den welken meni< strijdt, de valleien vol oogst, de diohte bosschen, de dorpen verborgen in het dal of langs de hellingen gehaakt, en de wijnstokken die, zoover het oog; draagt, op de heuvelen een oneindig groen tapijt vormen. " i Op de Marne ziet men den grond aan.j den vijand ontnomen; 10, 15 kilometers1 ver bemerkt men dezen dien hij zoo-diep verlangde. Wat een prachtig land If. En onwillekeurig denkt men bij tegen-; stelling aan het klein Belgisch leger dat; sinds drie jaren en half, in t water, inj modder en puinen, zieh vasthoudbi aan het laatste hoëkje van zijn grondge^ bied »• i».

Er is geen OCR tekst voor deze krant.