Het Vlaamsch heelal: katholiek - zondagsblad

1738 0
26 december 1914
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 26 December. Het Vlaamsch heelal: katholiek - zondagsblad. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/d21rf5mf0w/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

26 December 1914 Nr 48 37e Jaargang HET VLAAMSCH HEELAL Vrij en Onafhankelijk Katholiek volksgezind weekblad voor Vlaamsche en Algemeene Belangen IN8CBRIJVINC8PRM8 Voor een jaar fr. 5.— Voor 6 maanden » 2.75 Voor 3 maanden » 1-50 Voor Nederland » 5.50 Voor 't Groot Hertogdom Luxemburg. . » 5.50 Voor andere landen » 7-00 Dit blad verschijnt den Zaturdag morgend.— M en teekent in bij n Uitgever en in aile postbureelen, alsooh bij de briefdragers. Roofdopsteller : JOHAN LEEMANS Deo Juvante Vincam ! Aile artihelen en mededeelingen moeten vôôr Donderdag avond ten bureele besteld zijn, uitgenomen de aanhondigingen, die worden ingewacht tôt Vrijdag avond. Âfzonderlijke nummers van dit blad zijn te bekomen ten onzen bureele, Carnotplaats 65. — J O céntiemen het nummer. avi\ko.\i>h;iagic\ Den regel fr. 0.20 Kleine aankondiging » 0.50 Begrafenisbericht » 5.00 Groote aankondigingen bij overeenkomst. Voor aankondigingen buiten de provincie, wende men zich tôt de Agencie HAVA8, Martelarenplaats 8, Brussel, en Beurs-plaats 8, te Parijs. Voor aile andere aankondigingen ten bureele Carnotplaats (Laar) Gîî, Borgerbout-Antwerpen Kerstmis en Vrede Nog nooit is het kerstfeest betei gevallen dan dit jaar om wenschen te doen voor den vrede. Heerschte ei vroeger al eens oorlog, ook tijdens eer Kerstmis, het was doorgaans slechts tusschen twee landen, terwijl nu reeds elf landen rechtstreeks in den oorlog gewikkeld zijn en al andere landen var den aardbodem er erg door lijden. ★ In deze omstandigheden aou eer beroep op vrede het best moeten aan-hoord worden bij de leiders der landen. maar't is nujuist het tegendeel. Zelfs de vredelievende tusschenkomst var; Z. H. den Paus, die slechts een wapen-stilstand voor enkele dagen vroeg, is niet aanvaard en kon moeielijk aange-nomen worden, omdat de oorlog-voerende landen wederzijds gezworer hebben te zullen strijden, tôt dat eer hunner geheel zal vernietigd of machte- loos zal gemaakt zijn. * * * Kan er dus niet, zelfs voor eer enkelen dag, vrede bekomen worder tusschen de oorlogvoerenden op den dag van Kerstmis, er kan toch vrede heerschen in de harten, in de huisgezin-nen, in de partijen, in de Samenleving. Nood zoekt troost, zegt het spreek-woord, en dit is hier meer dan nood-zakelijk. Ook is die vrede reeds ontstaan, want velen zijn gelaten ir hun lot ; in de huisgezinnen wordt de nood wederzijds verduldig verdragen, in de partijen zwijgt de oneenigheic grootendeels, alsmede in de Samenleving, en dit reeds sinds het begin var den oorlog. * * * Al het leed van den oorlog heeft tocfc dit goede te weeg gebracht, dat de menschen die vroeger ondanks over-vloed en welvaart, toch niet te vreder waren, nu in den uitersten nooc nogtans gelaten zijn in hun lot, omdai dit lot algemeen is en in aile stander zijne uitwerking doet gevoelen. * * ♦ In de huisgezinnen komt hetzelfde verschijnsel voor. Daar waar vroegei ailes aan pracht en overdaad wierc opgeofferd, waardoor veelal oneenigheic en misnoegen ontstond bij gebrek aar voldoende geldmiddelen, daar stelt nu iedereen de tering naar de nering. willens of nillens, en de nood brengl daar ook vrede en eensgezindheid, Immers, wie vroeger zijn genot ging zoeken buiten den huiskringom anderer rijk te maken, blijft nu liever in '1 midden der zijnen en leert daar meei genot genieten dan tusschen vreemdc wellevers. * * * In de partijen is aile beknibbeling er bevitting ter zijde gesteld. De opperst* belangen van 't land, zijne vrijbeid er onafhankelijkheid gaan nu v66r ailes Gelijk goede huisvaders voor hun huis gezin zorgen, helpen de partijen thani elkander, om samen den grooten nooc van 't land te boven te komen en een drachtig het Vaderland boven al ander< bekommernissen te stellen. * * * De hemelsche opwekking : VrecL aan de menschen van goeden wil, za dus met Kerstmis geen ijdel woord ziji al is de oorlog niet uitgestreden. Ieder een schijnt thans van goeden wil, maa; de gebeurtenissen zijn soms sterker dai die wil. Maar daar waar die wil zonde: ; hinderpalen kan uitgewerkt worden in huisgezin, in Samenleving en i politieke of Staatsbelangen, daar is h werkelijk aan 't goede woord en daa ' doet hij thans wonderen, ondanks de: ; droeven tijd dien wij thans beleven. * * * 1 Kerstmis heeft dus zijn Christene 1 invloed niet verloren. Zijn vredezan * zal klinken over geheel de aarde e 1 bevestigen dat, zoo hij den oorlog nie kan doen zwijgen, hij in de harten de menschen nogtans vrede kan doe heerschen, vrede in de huisgezinner vrede in de Samenleving en in d Staatspartijen. J. L. DE TOESTAND H1 ER EN ELDER! BULGARIE. — Langs aile kanten Bulgarie gepraamd om deel te nemen aan de oorlog. Er is bijzonder gewerkt om eene toem dering te bekomen tusschen dit land, Griekei land en Servie, die tijdens den Balkan-oorlc elkander zoodanig afgeborsteld hebben. Ma£ Bulgarie heeft toen te veel geleden en denkt t enkel op, zijne krachten te herstellen. —0— PORTUGAAL. — Tôt heden is er nog nie vernomen over eenige werkelijke deelnemin van Portugaal aan den oorlog. Het nieu^s , ministerie is weer samengesteld uit handlangei van den dweeper da Costa, zoodat er niet ve< 1 goeds zal van te verwachten zijn. —0— MAROKKO. — De opstootjes in Marokk waarbij de Franschen het nog al kwaad haddei blijken niet zoo erg te zijn geweest. De: i opstanden hebben geen natuurlijken oorspron; ! 't is te zeggen dat zij niet uit het volk ze voortkomen, maar enkel verwekt zijn om c Franschen aldaar bezig te bouden. De gevolge der gevechten waren ook fel overdreven. —0— DENEMARKEN. — Tusschen Denemarkei Zweden en Noorwegen is eene overeenkom: ontworpen, om hunne onzijdigheid te kunne haudhaven. Deze drie landen lijden veel va den oorlog en hunne scheepvaart wordt < bijna geheel door gestremd. NEDERLAND. — De onderhoud der Be ' gische vluchtelingen blijft nog een zwai'e la: 1 voor Nederlaud. Het getal vermindert weinij ; want deze laatste weken kwamen er evenvei [ terug als weggaanden. Het grootste deel d( wegtrekkenden steekt naar Engeland ove; waar zij denken beter bedeeld te zulle worden. Voor menschen die ailes verlore hebben, have en goed, is er geen andere uitwej maar anderen zouden zich wel aan 't wer kunnen begeven. Opmerkelijk mag het heete dat ondanks de werkloosheid in Nederland e de meerdere werkkrachten der vluchtelingei er te Rotterdam toch geene handen genoe zijn om de schepen te lossen. — In ons nummer van 5 December 1 schreven we : « Wat echter niet schoon noch lief, 't is dat min of meer welhebbenc familiën daar op kosten van 't algemeen vei blijven. Zoo iets zou niet mogen zijn, wai eerlijk is het niet. Hebzucht en ikzucht zij leelijke ondeugden, bijzonder in oorlogstijd. Een onzer vrienden die zich geenszins in d geval bevindt, schrijft ons desaangaande : « Dat is slechts eene keerzijde van c medalie. Dat Nederland heel mooi doet met c Belgische vluchtelingen, lijdt geen den minste twijfel. Maar zoo men van 't algemeen naz het bijzonder wil afdalen, is 't soms ook w< wat anders. Onder al?emeen oogpunt toone ? de Belgen zich zeer dankbaar, en 't moge hit 1 volstaan met de opmerking dat een geker Vlaamsch opvoedkundige in onderscheider i. groote bladen zijn dank uitsprak, in naai der gevluchte Belgen, voor de welwillent ' heid waarmede iedereen in Nederland onthaa ' wordt. Maar, rechtuit gezegd, indien die « mi of meer welhebbende familiën » het over hu ; hart kunnen krijgen « op kosten van Lu algemeen » te leven, dan ben ik er verre vai hen af te keuren. Ik kan u een stadje noemei waar men voor een eenvoudig kamertje, al w; unconfortabel is, honderd frank per maar ? vraagt, en voor een armzalig ongemeub l leetcl vertrek van twee kamers, honder 1 vijitig- frank per maand ! Ge kunt er biji een heerenhuis op den Boulevard Leopold vo< „ krijgen ! » En dat is dan nog slechts één punt. 1 » Laat ons liever van de algemeene Nede " landsche hulpvaardigheid en van de algemeen 1 : Belgische dankbaarheid spreken, want aan a persoonlijkheden is er aan beide kanten een • reukje. En toestanden zooals gij afschildert, J worden immers veroorzaakt door toestanden r gelijk ik hier vermeld ? » a —0 — ENGELAND. — De aanval der Duitsche vloot op Engeland, zal denkelijk op de vluchtelingen een slechten indruk maken. Deze n zullen hun heil weeral elders moeten zoeken, S* want die menschen zijn nu toch geheel en al n door een onmeetlijken schrik aangegrepen. :t . PAX Uit de Gazettenwereld Uit de verschillende berichten der dagbladen over den oorlog is nog moeielijk wijs te - worden. Die eklips of verduistering der zuivere 5 en eenvoudige waarheid duurt nu reeds vier maanden. Zelfs de beschouwingen der Neder-is landsche bladen komen altoos op hetzelfde n neer. Over den toestand te Antwerpen deelen i- zij zelfs allerhande ongegrond « nieuws » t- mede, wat zouden zij dan iets beters kunnen g vertellen van het oorlogsveld ? ir * t * * Bijna geen enkel blad zal dit jaar eenen almanak uitgeven. Juist gelijk andere jaren, zal het Vlaamsch Heelal getrouw blijven aan die ts goede gewoonte en bij het volgend nummer g zullen onze lezers den jaarlijkschen almanak e oatvangen. Hij is, ten andere, gemakkelijker •s en nuttiger dan een scheuralmanak, vermits îl eenieder er ailes in eens kan op raadplegen, zoowel de aangelegenheden der maand Januari als deze der maand December. Dank aan den oorlog, wordt hij dit jaar in 0 een schooner kleedje gesteken, in twee . kleuren : rood, dat het bloed der vaderlands-e liefde verbeeldt ; purper, dat de droefheid van duizenden over het verlies van geliefde wezens lf moet vertolken. Werkgebrek heeft nu schooner le werk geleverd. n * * * Victor Delille, opsteller van 't Getrouwe Maldegem, die thans zijn blad te Aardenburg ), in Nederland uitgeeft, is door de Duitschers it aangehouden wanneer hij eens eventjes een n bezoek kwam brengen aan Maldegem. De reden n moet zijn, dat hij valsche berichten over den ir toestand van 't Duitsche leger afkondigde en beweerde dat de Bondgenooten het Kerstmis-feest in Berlijn zouden vieren. [. * * * it De hoofdopsteller van het Japansche blad Asahi, heeft toestemming gekregen om een 3I eerezwaard aan den Koning der Belgen te !r schenken. Dit wapen moet heel prachtig zijn. Het zal in de maand Januari aan Koning n Albert overhandigd worden. Hildebrand n r ' —1 >» n Vrede op Aarde... n g Werktuiglijk slaat de oude moeder het versleten leesboek van haar Fonsje — 't was 1 al zoo'n groote, fiinke en arbeidzame » Fons », j' hoewel hij voor haar toch nog altijd « Fonsje » [ bleef — open, en hare door bittere tranen verduisterde blikken vallen op dat zoo diepge-" voeld meesterstukje van onzen G. T. Antheunis : 1 Droeve Tijden. En hare bevende lippen mur-melen den dichter na : » 't Zijn droeve tijden ! Als de oorlog loeit. Als menschen men slacht als dieren, le Als menschenbloed bij beken vloeit [e Als vrede en liefde liggen geboeid, Als haat En kwaad Als nood îl En dood n Grijnzen en vloeken en tieren. sr Overvloediger rolleo haar de tranen over de d verbleekte wangen. Fonsje had dat stuk een-1e maal mogen voordragen op de prijsdeeling, nu n jaren geleden, en met hoeveel medegevoel had 1- hij dat niet gedaan. Nog ziet zij hem op het d verhoog staan, terwijl iedereen hem aanstaarde ; n en zij hoort hoe ten slotte de omstanders, al n evenzeer bewogen als zij, en hunne tranen ît evenmin meester, in een luid handgeklap los-î, barstten. Maar die tijd is lang voorbij... 1, Voorbij .. Heur Fonsje, heur roem en heur it trots, de steun en de vreugd harer oude dagen, id het eenige licht dat voor haar was blijven i- schijnen nadat zij opvolgentlijk heur man en d twee kinderen ginds op het Kielkerkhof in de ia aarde had zien nederdalen ; heur Fonsje... >r helaas !... 't was ook voorbij. Ginder ver in het Walenland, bij den roemrljken veldslag van Luik, was heur Fonsje onder het moordend lood gevallen. Gevallen op het eereveld ! \e ^ Gevallen als een held, onder de oogen zijner i i oversten die haar, bij hun terugtocht door Antwerpen, zijn laatste kreet, zijn laatste woord overbrachten. Terwijl zijn leven door eene gapende wonde uit het gepijnigde lichaam vlood, had hij nog slechts kunnen stamelen : « Moe... », en was daarop neergevallen zonder dat één zijner makkers, steeds op (tegenweer bedacht en voor eigen levensbehoud strijdend, hem de oogen had kunnen sluiten... Heur Fonsje rustte nu ginds ergens te Luik in een groot gemeenschappelijk soldatengraf. Waar ? Dat wist ze niet, dat kôn ze niet te weten komen. Hij was dood. Dat was zeker. Heur Fonsje was dood... dood... Nooit meer zou zij zijne flinke, krachtige gestalte bewonderen, nooit meer zijne ruwe, vereelte handen over hare wangen voelen streelen, nooit meer zijne vrolijke hartelijke stem hooren weergalmen onder de lage zolde-ring. Nooit... meer... Eene ijskoude trilling vaart door geheel haar lichaam. Hoort zij daarbuiten niet een weer-galm op hare eigene gedachten ? Hoor, de klokken van den hoogen toren, roepen die haar ook niet toe : Nooit... meer... nooit... meer... als wilden zij spotten met heur diepe moederleed ? Spotten ! O ! dat zouden die gewijde stemmen nooit doen ! En zij luistert aandachtiger toe. Neen, 't is een feestlied dat van de gewijde tinnen dreunt : Wé-der-zien ! Wé-der-zien ! hoort zij klaar en duidelijk .. Wederzien ! ja, heur Fonsje wederzien !... aan de andere zijde van het graf. En zij mijmert verder, en dieper, tôt de avond gevallen is, tôt de nacht aan-breekt en ailes in een duister, geheimzinnig waas huit. Waarom toch klonken die klokketonen zoo feestelijk te midden der treurige herinneringen die àl de gemoederen het geheele land door bezwaren ? Waarom antwoordden ze zoo vroolijk in trippelmaat op hare smartelijke overwegingen ? Eu nu herinnert zij zich dat het Kerstnacht is, aan de herdenking van het heerlijkste gebeuren gewijd : de geboorte van den Verlosser, van den Heiland. Bidden voor Fonsje, is nu heur vast gedacht. Over al heure ledematen rillend, werpt ze in der haast een mantel over de schouders en schrijdt kerkewaarts, waar de helder verlichte beuk de geloovigen uitnoodigt om hunnen eerbied en hunne dankbaarheid te komen betuigen bij de kribbe van het Goddelijk Kind. Eene eenvoudige afbeelding van Bethleëm's stallelje staat tegen de communiebank opge-richt, en zij nadert er dichtbij. Een gevoel van onbewuste nijd snijdt haar door de ziel bij het aanschouwen van de teedere blikken, die Onze Lieve Vrouw op haar Goddelijk Kindje werpt. Het is alsof die onge-kunstelde beelden voor haar le vend worden, en als verwijtend kijkt zij de Heilige Moeder aan, die hier baren schat opnieuw mag bezitten, hem in hare armen nemen, hem koesteren en verzorgen zooveel zij wil. Ach, wat geeft die stal, dat kribbetje, al dat armoedig betoon, zoo ik maar mijn Fonsje weder aan mijn hart mocht drukken, klinkt het in den vertwijfelden moederboezem. Doch zie, eene geheimzinnige kracht trekt haar af van die Goddelijke moederweelde, en dwingt haar de oogen op te slaan tôt eene afbeelding van den Kruisweg. Ach, hoe schrikkelijk is dat schouwspel voor een moederhart ! Daar hangt Jezus, Maria's zoon, levend aan het kruis, de handen en voeten doorboord, eene kroon van scherpe, bij tende doornen in het hoofd geslagen. En aan den voet van dat foltertuig... Zij wil het 00g afwenden, maar kân er niet in gelukken ! Hoe wraakroepend komt haar thans het benijden der moederliefde voor bij de arme kribbe ! Want aan den voet van het foltertuig dat een eeniggeboren zoon martelt, staat zij, de Maagd der Smarten, de Moeder van het Goddelijk Kind... Wat al smart moet hââr den boezem ryten ! is het gedacht dat als een bliksem heur brein doorschiet. Dien wreeden, langzamen dood-strijd bijwonen, zonder de minste hulp te kunnen bieden en gedurig aan die onlijdbare pijnen medevoelen in hoofd, handen, voeten, en niet het minst van al in het zoo oneindig zwaar beladen hart ! O, kon zij een einde maken aan dat schrikkelijke lichaams- en ziels-folteren van den Goddelijken Lijder en Zijne teergeliefde Moeder ! Een schok voert haar door al de ledematen. Wat was zij dan toch nog bevoorrecht, de treurende vrouw die zich zoo onverwachts van heur Fonsje beroofd zag. Want Fonsje was den heldendood gestorven, en niet den smadelijken dood dien Maria haar zoon had zien onderstaan ; Fonsje was uit het leven weggerukt als eene bloem van heur stengel, terwijl de Goddelijke Lijder, in het aanzicht zijner Moeder, drie lange uren ijselijk gefolterd is geworden. Wel wist Maria dat zij haren Jezus in den hemel zou wederzien ; maar, zou Fonsje dââr nu ook niet op zijne moeder wachten ?

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsch heelal: katholiek - zondagsblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Borgerhout van 1878 tot 1930.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes