Nummer 3. Rotterdam, 13 Maart 1915. 1ste Jaargang. HET VLAAMSCHHE LAND ■ B^VLAAMSCH^^n 1 ■ *^gg_9 : ORGAAN : —voorBelgië enNederland!^^^"'^i:=i== eekblad onder Hoofdredaotie van Dr. JOZBP CRBTS. Redactie en Administrâtie s ORANJESTRAAT 4—6, Rotterdam. , " T -T - - ABONNEMENTSPRIJS : ===== AD VERTENTIËN : __ __ , , , , Voor Vlaanderen! persmaanden,francoperpost./o.75. p ei 1Scent. Voor Nederland! Jrer J2L3.Y n o» Enkele nummers 5 cents. = Voor meer dan 36 reSels 20 #/o rabat. - - - DE DWERG EN DE REUS. ♦ Toen we nog kinderen waren, zaten we gretig en met gapenden mond te luisteren naar de verhalen die, bij lange winteravonden, vader of moeder ons deden over Knage-gelijntje, De Bietebauw, Janneken en Mieken, Roodkapje, over Samson de sterke of over Absalon met zijn lang haar, en telkens bloedden onze harten bij het aanhooren dezer onschuldige vertellingen die onsletter-lijk aan de lippen van den verteller gekluisterd hielden, ons deden lachen of weenen, of ons eenvoudig gemoed deden in opstand komen tegen ieder onrecht, waarvan de deugd het onschuldig slachtoffer werd. Doch, wat ons meest boeien kon en trof was de nederlaag van den zwakke door den sterke, was den dood van den braven, eerlijken tengeren jongeling door den listigen, nijdigen, machtigen reus. Maar toen we, integendeel, hoorden hoe de eerlijkheid, de moed, de onschuld over dom geweld, brutale kracht en snoode kuiperijen zegepraalden, ,toen waren we blij, en uitgelaten, met een zucht van verlichting, klapten wij juichend in de handen. En indien het voor het onge-oefend brein van een kind monster-achtig schijnt en geweldigen indruk maakt op zijn licht ontvlambaar gemoed, dat de zwakheid, de jong-heid, het Recht voor overmacht, dwingelandij en onrecht hoeven te zwichten, indien de reinheid zijner onschuld in opstand komt tegen ailes wat niet goed, niet zacht, niet edel is, later in rijperen leeftijd blijft de mensch onthouden, en ontwikkelen zich met de jaren en de ervaring, de gevoelens van eer-bied en liefde voor het recht van den kleine tegen de kuiperijen en de aanvallen van den groote. * Zoo ging er, bij voorbeeld, een kreet op van verontwaardiging door heel de beschaafde wereld wanneer het kleine gelukkige België onder den ijzeren voetzool van den mach-tige werd verplet, een kreet van diepe verontwaardiging omdat de sterke, hier voor Europa was, niet het beeld van den rechtschapen krachtmensch, niet het beeld van den reus die den minder mach-tige grootmoedig steunt en voor wie de kracht het schild is dat zwakken beschermt en het zwaard TRANEN. 0 ramp, o gruw'bre ramp die Belgie heeft getroffen ! Laat bloên mijn lijdend hart, laat weenen vrij mijn oog! Alom is 't brand en puin in yreeslijk schrootontploffen, Laat schreien mij en sterven bij dit smartvertoog! Weleer, waart gij het oord van vruchtbaarheid en zegen, En uwe kindren 't kroost van een gezond gezin, Weleer kwam uit uw borst een eeuwig lied gestegen Van blijheid en van moed bij 't eerlijk broodgewin. O, vroeger waart ge schoon, uw steden paradijzen, Uw dorpen plekjes, lachend aan een lieflijk strand, Uw akkers tuinen, en uw huizen prachtpaleizen : Zôô, waart ge toen, en thans, rampzalig vaderland? Toen, steeg uw welvaart hoog, en zwomt gij in uw weelde, Toen, blonk de zon des heils aan uwen hemeltrans, Toen, was het ailes goud wat uwe werkkracht teelde, Toen ja, toen waart ge groot, o vaderland, en thans? Groot blijft ge toch in uwe grootsche zielewaarde, Want, spijts het spook des doods dat u voor de oogen zweeft, Uw leeuw blijft pal en fier, wat ook hem de oorlog baarde, Zoolang hij klauwen kan, zoolang hij tanden heeft 1 Rotterdam, 25 November 1914. Den heere Mr. B. DENEKAMP. Maar ach, ik zie uw grond bezaaid met hoopen lijken, Ik zie uw kindren zoenen 't dierbaar strijdgeweer, Ik zie mijn broeders vechten, vallen en bezwijken Voor u, o vaderland, op 't roemrijk veld van eer! Ik zie het al verwoest, in brand en rook verzwonden: Bloed, ailes rookend bloed voor mijn verglaasden blik! 'k Zie spuwen dood en moord uit ruwe stalen monden, 'k Hoor kreet en zucht wegsterven in een laatsten snik! O God, is 't dan beslist? Is 't opperst uur geslagen Voor 't arme vaderland? Wat heeft het dan misdaan Om zôô, de vreeslijkheid van Uwen toorn te dragen En zonder hoop op redding, hulploos te vergaan? Laat niet den sterke toe den zwakke te versmachten, Want 't recht is aan zijn zij! Den sterke hoort 't geweld, Laat groeien, kloek en frisch de komende geslachten, Uit 't warmvergoten bloed van den gesneefden held! Laat rijzen uit het schreiend puin van Maas en Schelde, Een nieuw, een heerlijk land, het land van liefde en vreê! Laat welig rijpen weer den gulden oogst te velde, En wappren onze vrije driekleur op de zee ! ! Kombout van Bruinekkuis. het wapen voor wat recht en eerlijk is, maar wel de verpersoonlijking van wat is een man zonder geweten, die, zoo onbesehaamd mogelijk, zijn handteeken verloochent, en daarna, die rechtsmiskenning stoutweg be-krachtigt en bezegelt onder de schromelijkste gruweldaden. Daarbij, een man die bekent dat hij een woord-verbreker is, maar toch steunt op zijn legerscharen, op zijn kanonnen, op zijn geld en verdedigingsmidde-len, op zijn invloed, gezag en naam om de wereld te doen ijzen van schrik en ontzetting en om het moedig en heldhaftig verzet van den zwakkeren tegenstander in zijn onschuldig bloed te smoren en onder rookende puinen te begraven, zoo'n man is een lage ziel. Wat de wereldstrijd voor het menschdom beteekent? Niet het krachtige betoog van veroveringsgeest, van nijd tusschen de volkeren, van zucht tôt over-heersching, of van immer woeke-renden rassenhaat, maar de strijd van twee duidelijk omschreven gedachten-stroomingen waarvan de eene, oud en versleten, op het punt is te verdwijnen, en waarvan de andere, jeugdig en vol leven, de toekomst met vreugd en vertrouwen tegemoet blikt. Deze laatste gedachtenstrooming wordt door hen aangekleefd die partij kiezen voor vrede, verdraagzaamheid, liefde, gelijkheid en recht, die van geestdrift blaken bij de ontluiking van een klein doch voortvarend volk hetwelk, door eigen werk en eigen middelen, zijne'plaats onder de zon bekleedt, die aan de zijde staan van ailes wat er kan toe bijdragen de rechten der kleine natiën te hand-haven en haar tegen den verove-ringsgeest der machtige natiën te beschermen, die ten aile tijde tegen den oorlog te velde trekken omdat hij is de bron van zooveel onher-stelbare rampen, de oorsprong van zoo slechte niet te verzadigen driften, de oorzaak van massas opeenge-stapelde en ongestrafte gruwelen, moorden, wreede monsterachtig-heden waarbij millioenen slachtoffers vallen. Eindelijk treden zij op, de volgelingen dier heilvolle gedachtenstrooming, als de onvervaarde ver-dedigers van het recht tegen het geweld, van de zwakken tegen de machtigen, van de vrijheid tegen den dwang, van den vrede tegen den oorlog! Ja, voor ons is geen oorlog noodig om wereldhervormingen te doen ont-staan, voor ons is een Staat een gevaar die, zich steunende op een ongewoon snellen bloei en ontwik-keling, zich oppermachtig wanende omdat hij, in een vroeger behaalde overwinning op een anderé groote natie, al is zij dan nog zoo schit-terend, de ondervinding opdeed dat hij de eerste Staat van Europa werd, en zich op die overtuiging een leger-macht bouwt die hij onoverwinnelijk acht, en die geroepen is om hem, spijts ailes, al vergde het de grootste oflers van zijnentwege, aandespits van Europa te houden ! Zoo 'n Staat is niet alleen een gevaar voor Europa, maar is een dreigend monster dat men, ongenadig en voor altijd, onschadelijk hoeft te maken. Welnu, de andere natiën hebben zich krachtig verzet tegen dergelijke dwingelandij, zij willen den scepter breken die alléén Germanje zwaaien wou over Europa, zij willen het beest voor goed stikken dat mili-tarismé en militair Genie heet en Duitschland, het land waar het geboren en gestald werd, een ge-duchte les spellen en» tuchtigen voor ailes wat het deed, in weerwil van menschelijkheid en plichtbesef, van wetten en krijgseer, van oor-logs- en volkenrecht! Daarom, mag het een weldaad heeten aan de kleine natiën van Europa bewezen, indien de partij van den vrede, van het Recht, van de vrijheid daarin zal geslaagd zijn en het arme, edele, fiere land, dat vertrapt werd en verwoest, omdat het geweld geen wetten kent, zal hebben doen ver-rijzen, als het heerlijke Palladium van heldenmoed en vrijheidsliefde ! Dr. JOZEP CRETS. • * Een fiinke en degeljjke weerlegging. Wij ontvangen van de belgische legatie te 's-Gravenhage het volgende zeer belang-ri)k9 stuk waarvan de vertaling hieronder volgt : Op 2 December 1$14 verklaarde de Kanselier van het ïluitsche Bijk in den Rijksdag: „Op 4 oogst hadden wij reeds de kenteekens der fout door de belgische regeering bedreven. Ik had nog niet tôt mijn beschikking formeele schriftelijke bewijzen, doch deze waren door de britsche regeering gekend. En nu dat, door de door mij te Brussel gevonden en openbaar gemaakte bewijzen, het werd vastgesteld hoe en tôt hoeverre België zyn onzijdig-heid ten voordeele van Engeland had geschonden, geeft heel de wereld zich rekenschap dat, wanneer onze troepen, in den nacht van 3 op 4 oogst zich op belgischen bodem bevonden, op het grond-gébied van een Staat stonden die sinds lang zijn onzijdig heid verloochend had'\ België, rechtmatig fier op zijn verleden van onberispelijkheid en eer, wil niet, zonder de verdiende logenstraffing den veld-tocht laten doorvoeren tegen zijne eer, door een kanselarij op touw gezet, die waarlijk de logen tôt een stelsel schijnt te hebben verlieven. Wat ook de smarten zijn die het thans verduurt, toch blijft de eerlijkheid voor het Belgische volk zyn eeuwige en onvergankelijke waarde behouden. Nooit liet België raken aan zijn erfdeel van nationale rechtschapenheid. De wil alléén het ongeschonden .te bewaren, schreef het land het besluit, in den nacht van 2 oogst genonaen vôôr,en de onpartijdige Geschiedenis zal het aan de geslachten, die zedelyke waarde hoog houden, herhalen. Een veldtocht wordt gevoerd om de volkeren yan de historische waarheid af te keeren, en hiertoe deinst men voor mets achteruit. Eens te meer is het voor de Belgische regeering een plicht te spreken, en zoodoende richt zij zich tôt de landen die recht en eerlijkheid dienen! In het begin van den oorlog, was de aan-slag op België gepleegd zoo duidelijk, en het belang van Duitschland er de waarheid van uit te roepen om aldus, een zekere verleiding op het slachtoffer uit te oefenen, scheen zoo klaar, dat de rechtsverkrach-ting door den Rijkskanselier op de tribuun van den Reichsdag bevestigd werd. En men ging toen zoo verre België te verblinden door hoopen gouds, vergeldingsmiddel voor de verloren eerl Alsof men eer door geld kon terugwinnen. Doch de noodzakelijkheid kent geenwet: Not kennt kein gebod ! ! Ailes was toege-laten, zei men, vermits het er op aankwam op afdoende wijze de natie te treffen die men verpletten moest? Eens te meer ge-lastten de gebeurtenissen zich te bewijzen dat de oorspronkelijke misdaad noodlottig de opvolging der anderen voor gevolg heeft. Belgen! Nederlanders! Abonneert U op het Weekblad HET VLAAMSCHE LAND!*H B Waarvan nummer één en ook dit nummer op 6000 exemplaren binnen en buiten Rotterdam werden verspreid. I |y Enkele nummers 5 cent. Verkrugbaar bu aile voorname Boekhandelaren.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.