Ldag 9 *9*5 Eerste Jaarg Mr 115 rJTfyS? -JE» à'-aS. Prijs' :' s Ceutietnen door geheel België ÏÎHÎT vlaamsche Nieuws .Het bmi togelicht en meest ^erspreid Nleuwsblad van België, - Vmckynt 7 m&al per week:^^ IÀBONNEMKN i 8PSIJZEN : m frcei oïi i P* S.mau&s | ff I!38ai I-M | Per S neaasdeo 7.80 f«r jaar 14.— SËSTUUfi : -4H0BJS SAËYENS fëVSfSKffaMdOBaE ' " - ■-- -> -''ÇW'.X.',* «agi»wri*wis ' i. BUREELEN: I Hoedestraat, 44, ANTYYERPSN Teiefaoa iU'Jî) , «• *>SlJBW!aR2£3M!S»2a*SM».\^ ^ uvaftMeMu«9ej£3>» USŒ^i£20KS9CMStoeâKb*u^ AANKONDIGINGEN : , Pweede bkda., per regel 2.M j Yierdc bladz.( per regei 0.18 Berée hJadz., id. I.— | of v»lge»w gvercœ»k«iB»st. B*oàsb»riclàt 5.— •I nr i tu " r " iv i wnirru n ■^fa/sausiUAu .t*^isaMir3».*5j3yr<M^^A3rî«xLv>vye^'-^{^î»swriCwLtii3Dci«Sf.^««3yee* Zedelijk verval L onzer konfraters kiaagt bitter over ■zedelijk verval, dat vastgesteid wordt Kn gedeelte der bevolking.Alle besef ■menschenwaarde, van deftigheid, ■-edelijkheidsgevoel schijnen wel.uit-fcftl. Er wordt met reden gewezen ■jeeiiidelooze reeks diefstallen, de een ïitaler dan de andëre, en die soms Kj'jeld gaan van aanslagen op de le-K der bezitters. Voor 8/lOe worden ■diefstallen gepleegd, niet uit nood, Briileen om kwaad te doen. B wordt ook geklaagd over de 9peel-I; zelfs den eerlijken werkjon-■teanet ; in de Antwerpsehe buurten L de jougens op de straat voor geld. ■et ergst van al is het gesteld met de Bwen : de ontucht Leemt eene vree-Ijlie uitbreiding. Onze konfrater Rïoordelijk : « Het valt te bejamme-Lt zcovele huisgezinnen en famiiies, ■roorheen om hunne deftigheid de aligne achting genoten, met eigen ■1 hunne eer en faam aan den schand-Bspijkeren door hunne dierlijke drif-■en hunne lage gevoelene bot te vie- ■)len zou zeggen, luidt het wat ver- ■ san de uithangborden van sommige Kwen en meisjes te oordeelen, dat ten Eté cen derde van onze vrouwelijke Klking tôt de gepatenteerde lichte pa-Rlle behoort. » it oorzaak van dit aile», zoekt het ■ in de ledigheid, des duivel» oorkus- Hir heeft er veel eehuld aan, zeker. ■m de zorg, waarmee de ledigheid M onderhouden, de profeasionneele fccid, welke hare luiaardij doet be-■: door de openbare. liefdadigheid, Hdt ecbter niet gerept. H wordt niet gewaagd van de al te ■e vrijgevigheid, de « lenxging », de ■ersteuning », de <v hooggerœmde Hadigheid » waarvan vele menschen ■en sport maken uit een ander mans Ben die voor allereerste gevolg heeft ■jpooter verlaging van karakter bij Bckec die al heel weinig karakter Ben, en die denzelfden kanker over-k bij de tôt hiertoe onaangetaste ■frij, welke door den oorlog ten on-Bi gebracht. ■ni wat men vooral vergeet is na te H, of het wel alleen na den oorlog is Bit zedelijk verval zich is gaan ver-Btn, en of ons volk vôor den oorlog ■zoo braaf en goed en vrij van zon- Bj zeggen : dit was het niet. De ver-Bt van 't karakter is iets dat wij B dikwijls aankloegen ; de entrete-Bta openbare lietdadigheid worden Hker met den dag, ook in vredesujd, Bu zal met beteren zoolang men er Bicsteliing op na houdt, die niet de Buiting, de geleidelijke uitroeiïng Ble armlasugheid nastreeft.doch tiert B1 ta zich mtbreidt, als een padde-Bj den mesthoop der « otficieele » Bffloede it geen schande ; maar wie B is heeft ten plicht legenover zich B® tegenover de gemeenschap zien • tpannen om uit de armoede te ge-B Dat de gemeenschap den arme B1 oni zich op te richtea, en door B'1' ® vlijt een zelfstandig onafhan-B' ffleuKh te worden, is plicht. Het •«ad van wege de gemeenschap ■'Dtn bestendig te steunen, die te ■In om hun zelfstandigheid te ver-Ba' te lui om door arbeid nuttige W1 der samenleving te worden. B Z1ia de entretenus der liefdadig-■die 11 met weinig tevreden » den dag H 'sngen op de siraat zich koesteren-■>JK zon, en die weigeren zelfs lich-■^'"eid te aanvaarden, omdat zij dan * dop » en verdere ondersteu-Vkmit zijn... Het is tusschen deze ■®«n zeer dikwijls de daders moet ■ts van diefstallen, waarvan de op-Hs> dieneu moet om hun miserabele B "aan pintjes en borreltjes, aan ta-■t:i ^emeene venusdiertjes te bekos- ■Irt Den V0^ eQ weten ^oe we'" B waard is : we weten echter ook Bf, 101 hiertœ nog in groote min- M ls>en dat die uitzonderingen niet ■ jel«jn, waarnaar de Antwerpsehe ■ sbevolking mag worden geschat. Wt ^et ?v(erige, waarover de konfra-H * '-i1. is lang geen nieuws. B iunnen en jongelingen, die nu sPelen, of met de teer-sHen in voile «traat, deden dat BjJ °°.k- kon men zien in de 4de in de Seefhoek en 't Fau-H;,';" ie Kwetterwei en op 't eiland-H. : °r8erhout en te Berchem, overal B , 8°edje zich kan neervleien te-■li,, lndcn muur of op eene kelder- ■iv ,m de V0lle zon B; , deed meer : het speelde grof e"Prijskamcen : het speelt op ■j, ftaar ''et geen zier van kent ; het HiiJj Ve en voetbalwedstrijden, — ■ CrSiWeek,oon bliift daarbij meer Htlmii p a^ken aan do riagere* van | 0!o^ herbergie», Daar is reeds vrœger over geklaagd, zonder dat het iets liielp.Men durfde niet ingrijpen, in :t spelen op de koersen,omdat men het plezier der grooten niet wil-de hindereu ; en men durfde niet ingrijpen in het spel op de duiveri, omdat men bang was de kleinen te misnoegen. Ku dat zal in de toeko>mst wel niet verande-ren.Men klaagt over diefstallen : die wa-ren vroeger alleen niet zoo talrijk, omdat de gelegenheid niet zoo groot was. Nu iser minder waakzaamheid.wat men ook bewere, en de vcle onbewoonde huizen zijn het aangeweztn terrein voor de be-roepsdieven. Vroeger stool men in ver-houding even veel, — en de dieven ge-neerden zich zoo min als nu, omdat de beteugeling van hun misdrijf doodeen-voudig bespottelijk was. Er zijn gevallen van dieven welke drie en \ ier maal per week werden aangeheuden, en die ,na opgave van naam en adres, weer losge-laten werden ; er was geen plaats voor lien ; de gevangenissen vol, en als ze bij toeval na lang wachtcn veroordeeld werden, was het tôt onaanzienlijke straffen, tôt eene lichte opsluiting die hen in staat stelde op hun gemak nieuwe diefstallen te ontwerpen en te overwegen. En de ontucht? Meent men dat die vôor den oorlog minder was, omdat zij zich niet zoo openlijk vertoonde? De honger jaagt den wolf uit het bo;ch, zegt het spreekwoord. Het gebrek dwingt ve-le vrouwen thans openlijk te doen, wat zij vroeger bescheiden deden. Of meent men dat de weelde, die vroeger werd ge-voerd door « deftige en algemeen ge- ; achte.» dames en juffers, steeds betaald werd door het schrale lœn van vaders of echtgenooten ? Nu is de « helper », de « goede vriend » die vroeger diskreet bewezen diensten vergoedde, afwezig : hij flemt in Londen, in Den Haag of te Scheve-ningen, als hij niet bij 't leger staat. En 't lieve vrouwtje dat gewend is aan niets doen, aan paradeeren, aan mooie kleede-ren en prachtige hoeden, vril daar niet aan verzaken, omdat die weelde voor een groot deel hare deftigheid vertegen-woordigt, en reden is van de achting die men haar toedraagt. Zij geeft er niet om dat nu door ieder wordt geweten wat vroeger alleen gekend was door enkelen. Leven we niet in uitzonderlijke tij-den?Van hoog tôt laag op de maatschappe-lijke ladder ziet men zulke gevallen. Is alleen de volksklas te laken? We zouden zeggen : integendeel ! Of denkt men dat de meisjes onzer j volkswijken, de fabriekwerksters, de naaistertjes en de modisten, niet weten dat zij mooi zijn, en niet hooren of zien wat rond haar gebeurt ? Zien zij niet hare gezellinnen, die zich aan 't plezier over-geven, in aangenaam niets doen rond toeren, mooi gekleed, mooi gekapt, aile dagen kermis houden en Zondag vieren in de week? Zien en weten zij niet dat er voor haar in zekere kafékens altijd een plaats is te vindeu, waar zij hare handen niet moeten bederven met gro-ven arbeid, en waar zij op een nacht soms meer vercjjenen dan anderen met hard werken op eene gansche maand? Weten zij niet dat « madammen » uit zulke kafékens vrijgevochten zijn en dat niemand haar hindert in haar bedrijf? dat de policie onmachtig is, omdat de « madam » beschermd wordt door dezen of genen menheer, die wat in de pap heeft te brokken? De ontucht der volksklas en de mid-denstanden is een rechtstreeks uitvlœi-sel van maatschappelijke vvanverhoudio-gen, van slechte loonen voor zwaren arbeid, en van de moraliteit der zoogezeg-de leidende standen, die de chikke pros-titutie hooger eeren dan den nuttigen arbeid. Dat op dit oogenblik de zeere plekken der samenleving zich duidelijker vertoo-nen dan anders, — is begrijpelijk. Dat de wonde sterker ettert, is ook waar. Doch het is niet waar dat wat we nu zien, het kenmerk is, de karakteristiek van ons volk zelve. Geef dat volk arbeid, geef den arbei-der in de samenleving de plaats die hem tœkomt, de eerste plaats, vôor aile nut-teloozen en pronkers en ijdeltuiten, en het zal zijn dochters niet laten opgaan den weg tôt geestelijk en lichamelijk verderf. Hervorm, tôt in den grond, de openbare liefdadigheid, die jaarlijks honderd-duizenden kost zonder eenig bevredi-gend resultaat... Neem de lessen te baat die de onder-vinding nu heeft gegeven : voorbereid de hervorming der samenleving, nu gij de kwalen ziet waaraan zij lijdt, in stee van in voldaanheid te luieren, in afwach-ting dat het oude spel herbegint van voren af aan... En ge zult niet moeten klagen over de ontdekking van lang gekend euvel ; ge zult dan kunnen hopen op een gezonde toekomst, omdat al het opgeklotste vuil van vandaag het krachtige volk van mor-ge* niet k** b«reike» Alek. Oorlosiswee De huidige oorlog dréigt een der bloe-digste te worden, die ooit op aarde werden geleverd. Hij is dit reeds : nooit vie-ien zooveel slachtoffers aïs nu reeds rus-ten in vreemden grond, verre van hun geboorteplaats, in de valleien en vlak kc-u var. België en Frankrijk, in de ber-gen van Oostenrijk, in de moerassen van Rusland en Oost-Pruisen, en ginds in het Oosten, in de woestijn. We zullen hier niet herinneren aan de veldslagen van Napoléon I, die half Eu-ropa te yuur en te zwaard zette. De ver-delging-aniddelen waarover hij beschikte waren niet zoo geweldig als die men thans gebruikt, en al zijn veldslagen te samen, in de oorlogen van 1792 tôt en fuet 1815, dus over cen tijdruimte van drie-en-twintig jaar, hebben niet zooveel inenschenlevens gekost, als de huidige wereldoorlog in één jaar tijds kosten zal. Over geheel Europa verdeeld, waren de verliezen aan gedooden en gekwet-sten van 1792 tôt 1815 gerekend op 5,550,000 man, of 240,000 nian ner jaar. Wat is dit in vergehjking met de reus-achtige verliezen, die nu reeds geboekt zijn? Van 181(3 tôt 1864 vielen, in de ver-schillende oorlogen, 2,762,000 menschen of 'i3,800 gemiddeld per jaar over de 49 jaren die in deze periode verliepen. Hier-bij zijn niet gerekend de slachtoffers die stierven ten gevolge van ziekten, docr den oorlog veroorzaakt. De vrijheidsoorlog van Griekenland, van 1821 tôt 1829, kostte 148,000 men-schenlevens.De Russisch-Turksche oorlog in 1828-1829 eisclite er 19b,UUO. De Poolsche opstand, in 1831, maaide ; 190,000 menschen weg. De oorlog in den Kaukasus, die duur-de van 1829 tôt 1800, heeft i$o0,000 le- s vens gekost. Van 1857 tôt 1859 woedde de oorlog in Indië. Er vielen 190,000 menschen. De Spaansche opstanden (183b-lS40), vrœgen 172,000 slachtotiers. Het oproer in Honganje : 142,000 menschen. De oorlog in Italie (1859) die tôt de bevrijding van dit land den weg open-de, kostte 129,874 menschenlevens. De oorlogen van Frankrijk in Afrika (de verovenng van Algiers, enz., van 1880 -tôt 1859) vergde 145,000 levens. Vroeger waren de oorlogen ook wel wreed, doch zij zijn niets in vergelijking van wat heden gebeurt. De Zevenjarige Ooilog van 1756 tôt 1763 vrœg 642,000 slachtoffers, of on-geveer 91,700 per jaar. In de Geschiedenis van onzen tijd schat Frederik de Groote de verliezen zelfs nog hooger : Pruissen 180,000 Burgers, door de Rus- &en gedood 93,009 Bondgenooten v a a Pruisen 160,000 878,000 De Koning schat de verliezen zijner tegenstrevers als volgt : Oostenrijkers 140,000 Russen 120,000 Franschen 200,000 Zweden 25,000 485,000 Totaal 858,000 In het cijfer dat we hooger opgeven voor de periode 1815-1864, zijn niet be-grepen de verliezen veroorzaakt door de burgeroorlog in Amerika ; de oorlog in China ; de Spaansche veldtocht in Ma-rokko ; de revolutie van 1848 ; de oorlogen in de hertogdommen Schleswig-Hol-stein, in Denemarken, enz., enz. De oorlog van 1870-71 heeft ook hon-derdduizenden slachtoffers gekost ; de expedities in Marokko, in Erythrea, in Soedan, in Siam, in Kongo ; de jongste Balkan-oorlog evenzoo. Maar als men het aantal slachtoffers rekent en den diuirtijd van die oorlogen, komt men steeds tôt dezelfde slotsom : de huidige oorlog overtreft ailes wat tôt hiertoe is geweest, in bloedige wreed-heid.Der menschhçid strekt dat nie', tôt eer ! A. îels over OnweJers De oorzaak van onweders is door de geleerden nog niet opgehelderd. Men weet alleen dat zij enkel voorkomen bij betrekkelijk hooge temperatuur, verge-zeld door eene lichte daling van den ba-rometer.Er bestaan twee elektrische kraohten, de aantrekkende glas-elektriciteit of stel-lige barnsteenkracht, en de afstootende hars-elektriciteit of negatieve barnsteenkracht.Twee wolken beladen met barnsteenkracht van verschillen aard trekken el-kande." aan, bij de wrijving onstaat een vuurstraal : de bliksem, en tegelijk het gerucht van den bliksem : den donder. De blikseta is de elektrisch» ontîasting die, gedurende het onweer, plotseling ontstaat tusschen twee wolken of tusschen eene wolk en de aarde. Gewoonlijk hoort men den donder na-dat wij den bliksem gezien hebben ; dat komt Lleruit dat wij het licht zien Dijna een oogenblik na de losbranding, terwijl het geluid slechts 'àol met. per sekonae ailegt ; zoodat de onweerswolk zooveel maal 337 meîers van en* verwijderd is als men sekonden tclt tusschen den bliksem en den donder. Voor elke b polsslagen rekent men dat de donder 1 kuometer van ons verwijderd is. Laten wij hier opmerken dat men het gerucht van den donder niet hoeft te vreezen, -maar wel de bliksemschicht. Het geratel en het gekraak van den donder boezemen altijd vrees in, en noch-tans op het oogeblik dat men den donder hoort, is aile gevaar voorbij ; het gevaar bestaat zelfs met meer voor iemand die den bliksem gezien heeft, want, ware hij getroîfen, hij zou de bliksem die hem getroffen heeft, noch gezien, noch ge-hoord hebben. Wanneer de bliksem tusschen een onweerswolk en de aarde gevormd wordt, zegt men gewoonlijk dat de donder gevallen is. Het licht van een bliksemstraal is tôt op 200 kilometer afstand nog zichtbaar ; het geluid van den donder is tôt op 25-30 kilometer en is nog op grooteren afstand hoorabar, als men het oor tegen den grond drukt. In België hebben wij gemiddeld in het vlakke Westen 17, en in het bergachiige Oosten 21 onweders per jaar. De onweders drijven met eene snel-heid : de traagste van 5, de snelste van 13 uren per uur, gemiddeld duren zij 80 tôt 40 minuten. Onweerregens geven gemiddeld twee-maal meer water dan gewone regenvla-gen, en 80 t.h. der onweders komen naar ons toe uit het Zuid-Westen. Het meest komen de onweders voor rond 28 Mei, tusschen 2 en 11 Juni, 21 en 26 Juli, 3, 6 en 16 Augustus. T® voot over ds Hoode 2s» Kan men de Roode Zee te voet over-trekken? Deze kwestie heeft aktueele waarde, want men bericht van Engel-sche zijde, dat de Turken voor de tweede maal het Suez-kanaal naderen. De beroemde doortocht der Roode Zee door de Joden, door Pharao ;n zijne sol-daten achtervolgd, welke trouwens door de golven verzwolgen werden, had wel-licht eene bevestiging van jongeren da-tum noodig. Men weet wellicht niet dat deze bevestiging verkregen is, en wel door iemand van gewicht, door Napoléon I in persoon. Men leest inderdaad 111 het beroemde Memoriaal van Sint-Helena : « Ik ben te voet door de Roode Zee getrokken door gebruik te maken van de ebbe. Ik heb daarbij groot gevaar geloopen om e venais koning Pharao den dood in de golven te vinden. » Deze woorden van Napoléon slaan op het volgende avontuur : Toen den 27 December 1798, generaal Bonaparte vernomen had, dat men bij ebbe door de Roode Zee kon trekken, op zekere plaatsen welke de inboorlingen kenden, besloot hij dezen tocht te wagen ten einde de ruïnen aan den voet van den berg Sinaï te bezoeken. Toen de te-rugtocht aanvaard werd, was het reeds donker geworden. Men stelde voor om tôt den volgenden dag te wachten en den nacht onder ten-ten door te brengen, doch Bonaparte wilde hiervan niets hooren ; hij galop-peerde met zijn gids naar de plaats waar hij aangeland was, en de anderen volg-den hem. De golven begonnen echter reeds te dreigen en er ontstond eene paniek in de kleine groep. Bonaparte alleen volgde zijn gids zonder een woord te uiten. Het water steeg steeds ; het paard van den generaal stond stil en weigerde verder te gaan, niettegenstaande zijn berijder het de sporen gaf en ook de zweepslagen niet spaarde. Eindelijk bood een reus-achtige Arabier aan om Bonaparte op zijne schouders over te dragen.Met groote moeite bereikte hij den Egyptischen oever : het was dan ook tijd, want het water kwam hem reeds tôt aan de schouders.Ideën Er zijn menschen waarvan men met geld ailes kan maken... behalv® fatsoen-lijke lieden, « * « Om de wereld te kennen moet men er in levei ; om ze te oordeelen moet men er van verwijderd zijn. • * * Een rijke zonder vrienden is zoo zeld- zaam a1# een arme, die er wel heeft. » « » Geld maakt welsprekead wie het heeft en toegevend wie luisîerea moet. DAGELIJKSCH NIEUWS LOUIS ROLIN GEVALLEN. — De heer Louis Konn, die bij de Banque de Keports, liier ter stede werKzaam was, en m onze beste kringen wéi gekend is over een paar dagen aan den ijzer gevallen. Louis Konn waa een van de vijf zonen vaiî JrTotesaor Albénc Roiin, der Hooge-scnool van Gent. Aile vijt stonden zij daags na het uit-breuen van aen oorlog onder de vaan-dels. Bij Mecnelen sneuveide de oudste : Jrtippolvte, zijn broeder Henri werd bij iMeuwpoort zwaar gekwetst, Aile eer aan deze neidnaltige jougens, die tôt de voornaamste Oeniscne bur-gerij behooren : Hun grootvader was Minister 111 liet eerste îvaumet Kogier ; hun 00m was de geKende Mmister van biniieniandscne zajeen, Koiin-jacyue-myns, in net laatste liberaal Minrstene. ilULP UIT AKUfc.NiiMii. — De Argentijnsclie gezant te iSrussel stond dezer dagen een interview toe aan een brusselsen blad en vertelde ne m daar-Dij een en ander over hetgeen zijn vaaer-land zooal gedaan heelt \oor het lenigen van den nood in ons"land. De Kamers van Argentinië zijn begonnen met eene some te stemmen van 500,000 tr. Ver-schillende bladen hebben inschrijvingen geopend van welke vooral die van de « irensa » genoomd moet woraen, welke in één dag 200,000 trank opbracht. lalrijiie Argentijnsche vereenigingen richtten lieiaauigneiusieesten in, waar-| van de neito oporengst voor België be-stemd was. i£en pa«r schrijvers nebben ■ om dezehde reden de wereld met een [paar ftunner geestesprodukten verrijkt. len slotte werd eene prokiamati tôt het voik van Argentinië gericht, waarin de hoogste waardigheidsoekleeders der re-pubnek hunne anagenooten oproepen de, handen in elkaar te slaan, ten einde het maanoehjksch verzenclen van 80,000 ton koren naar België mogelijk te maken. BIJ ONZE VLUCliTELINGEN IN ïiOLLÀiSt). — Met uitzondering van zieken, ouden van dagen en bewoners ! van schepen en woonwagens, zijn onge-veer aile onvermogende lielgische vluch-telingen, die tôt nu toe in iNoord-Brabant en Zeeland njksonderstand genoten, on-dergebracht m de vluchtoorden Ede, Nunspeet en Uden. Meer bepaald zijn de vluchtelingenver-blijven t« Hontemsse, n Bergen-op-Aoom geheel, en het vluchtoord Java te Roo-zendaal bijna geheel ontruimd. 'l'engevolge hiervan zal het kantoor van aen regeenngskommissaris voor vluchtelingen in Noord-Brabant en Zee-land, jhr. M. Ch. Ruys de Beerenbrouck, dat tôt nutoe gevestigd was te Roosen-daal, einde dezer maand, einde dezer maand ovçrgebracht worden naar Uden. DOOD VAN EEN BEKEND NEU-ROLOUti. — Het is met leedwezen dat wij den dood vernemen van sir William Cowers, den eminenten neuroloog. Sir William Richard Cowers werd den 20sten Maart 1845 geboren en studeerde aan de Christ ChurclT School te Oxtord en vervolgens in het « University Collège Hospital » te Londen. HOEVEEL JODEN ZIJN ER? — Volgens de laatste statistitken zijn er 11,463,876 Israëlieten in gansch de v.e-reld, waarvan 8,870,3.^9 in buropa, en 1,880,579 in Amerika. Het Russisch kei-zerrijk bevat veruit het grootste getal Hebreeuwen, namelijk 6,315,805. De V'ereenigde Staten komen in de tweede plaats met 1,800,000; New-York alleen heelt tusschen hare bevolking niet minder dan 905,000 Israëlieten. WEERVOORSPELLINti. - Pries-ter Moreux, een bekend Fransch sterre-kundige, die beweert de aardbevingen van Mesina eu San Francisco lang te voren te hebben voorspeld, verklaart, op grond van zijn studiën over de zon, met zekerheid een tijdperk van groote droog-te kunnen aankondigen, die duren zal van 1918 tôt 1938. Maar reeds voor den aanvang van die droogte periode zullen wij den overgang bemerken. Het zal al-lengs minder gaan regenen, er zullen der-halve ook minder overtroomingen voorkomen, het peil van de groote Europee-sche meren zal geleidelijk dalen en er zal een tijdperk van buitengewonen bloei voor den landbouw aanbreken. Voor echter het tijdperk van roortdu-rend mooi weer begint, zal de wereld nog geteisterd worden door een reeks aardbevingen in 1917 en 1918. En het tijdvak van 1915 tôt 1916 zich zal kenmerken door krachtige magnetische stormen. WANNEER WORDT EEN MAN OUD? — Een Spaansche krant heeft deze vraag aan haar lezers en lezeressen gesteld en niet minder dan dertigduizend antwoorden gekregen. Droevig onderwerp, maar door som-migen met gelatenheid en zelfs met vroo-lijkheid behandeld. « Ik begon te bemerken dat ik oud werd, schreef een man met peper-en zout-kleurige haren, toen de vrouwen mijn liefdesverklaringen als complimenten op-namen, terwijl zij vroeger een kompli- ment plachten op te nemen als liei-desverklaring. » Een ander verkiaarde : « De man wordt oud, wanneer hij met den dichter Campaomor kan zeggen : De dochters der vrouwen die ik lielgehad heb omhelzen mij nu als een dierbare her-innering. » « Als de dochter u toelacht, zegt een derde wijze, en de moeder fronst het voorhooid, zijt ge jong. Geschiedt het t#-gendeel, dan zijt ge oud. » Maar het meest ontmoedigend drukte een pasgetrouwd vrouwtje zien uit : « De man wordt oud... acht dagen n* zijn trouwdag. n HET VEUJARINGSFEEST VAN DE POST/^EUibL. — Den 6* Mei was het 75 jaar geieaen dat de eerste postze-gel in omloop gebracht werd. ! Niemand heelt er wellicht aan gedacht, dat den b" Mei 1840 de eerste penny-post-zegel uitgegeven werd, e ndat dit kleio stuKje papier eene omwenteling in de brietwisseling der geheele wereld «ou brengen. I Vroeger was men verplicht om iederen | briet zei naar het postbureel te brengen ; om hem daar te laten taxeeren : men had I voor de verzendingslomaliteiten evenv«el ! tijd noodig als voor het schrijven dftr bneven. Het was in werkelijkheid een Oosten-rijker, L. Koschier, aie het eerst op 1-t îaee gekamen was van een postzegel te gebruiken, en die in -835 zijne uitvin-aing aan den Engelschman Calway me-deaeelde. Een jaar daarna ging Powlanë Pill er toe over om de brieven bij de ver-zending te trankeeren door en vignet op den omslag te plakken. Het Engelscn Parlement hechtte ei zijne goeatieuring aan, en den b Mei 1840 weraen d eeersie bneven met een postzegel voprzien. De eerste postzegel aroeg de beeltinis van de jeugdige Jconingin Victoria, in eene eenvouaige omlijsting, vignet dat men gedurende meer dan eea kwart eeuw op de postzegels behouden heett. De andere lanaen hebben met on-middellijk het voorbeeld van Engeland gevolgd. Op het vasteland, was het kan-ton van Zurich het eerste om een postzegel ui t# geven, vervolgens kwam Genève, en, wat heden misschien vreeind schijnt, Brazihë, lang vôôr Frankrijk, Duitschland en de V'ereenigde Staten. la Ouitschland was het in Beieren dat men den 1* November 1849, den eersten postzegel in omloop bracht. Sedert dien heeft het aantal p*stzegels op tantastische wijze toegenomen. Men telt op het oogenblik met minder dan 40,000 verschiUenue postzegels, hetzij in omloop of reeds verouderd, waarvaa eenige zelfs een klein fortuin voorstellen. Eene volledige verzameling van al d* uitgegeven postzegels zou zelfs de mid-delen van een nniliardair te boven gaan. BEHANDELING VAN LITlEfi-KENS UdOK t>E X-S1RALEN. — ln het radiogral'isch lietdadigheidsmstituut te Berlijn, zijn er 81 gevalen van littee-kens, sedert het begin van den oorlog, door de A-stralen behandeld geworden. De resultaten waren zeer bevredigend, verklaart dokter Kaminer, hoofd van het Berlijnsche radiografisch instituut, in de «Medizinische Wochenschrift ». Men kan zeggen dat eene nieuwe en gelukkige the-rapie uitgevonden is. De invloed der X-stralen op harde en pijnlijke litteekens is zeer kracbtig. Men verkrijgt ook een estetisch effekt, door de litteekens minder terugstootend le maken. De behandeling metde X-stralen oefcr.t een bijzonder weldadigen invloed op litteekens in den mond eo het gehemelte uit. In vele gevallen heeft men aan de lede maten, welke door pijnlijke 'litteekens verlamd waren, hunne beweging en las nigheid kunnen teruggeven. Keena ËLEOTRiËKiBËWERKeiift vraagt te prijs vtfsr al uws b«na6iiigâed»e. gSâaak voar de Rieuwe tziop OSBiM, 1/2 f ATT (H 100 KAABS£K bij depothouders der lu&p ï&ê KÀTTi Si 0e. Hatrëtisfëi 14S, EENDRACHT MAAKT MACHT. — Deze nationale spreuk prijkt in de wap»-nen van Belgenland, van l'ransvaal, vaa Brooklyn en van... Haïti. In de drie eersten in 't Nederlandsch, in de vierde in., 't Fransch. Dat België en Transvaal de Neder-landsche spreuk bezitten, baart geen verwondering. Doch hoe kwam Brooklyn, de reuzenvoorstad van New-York, daaraan? Men aal zich herinneren dat Hollanders de eersten geweest zijn om het Manhattan-eiland te bezetten en het Nieuw-Amsterdam te doopen. De bena-ming New-York kwam slechts ^eel later iri zwang. De naam der voorstad Brooklyn is niets anders dan eene verbastering van 't Nederlandsch woord «Breukelen», naam vaa eea der «*«10 KMierc«tt*rs, deukelijk,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.