Het Vlaamsche nieuws

1100 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 06 Juli. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/np1wd3rm57/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Dinsdag 6 Juli *9*5» Earste jaarg. Nr, X73 pwf'ifriwKrn[iiiLi piiimmimmam Prijs : s Centiemen door geheel België HET Vlaamsche Nieuws Het :se«t ingelicht en meesïVërspreid Mewwèblàa fan België, - Verschijnt 7 xxiaal par .week AMNNI!M£NTSPKIJZEN 2 Fer week 0.35 i Per 3 maandea 4.— Per maafld • i.60 ! Per 6 maanden 7.50 S Per iaat i4,~~ A.FG .G V AARDIGDEN VA In DÉN OPSTELRAAD: Df Aug. BORMS — Albert VAN BEN BRANDE BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1 m AANmNmaimjBE -, Twe«de bladz., pet regél 2.S0# t Vierde bladr,., per icgei 6.48 Derde blads., id. I.— j Doodsbericht | Voor aoaoaeea, weaâs niea rict» : KfiO&BSX&AAif, *$ ■ Oiîzi UîterMip Prîjskamp I PRUDENS VÂN DUYSE 1804-ISS 9 I T« Antwerpen vouden wij Conscience, Bdooi' vau Rijbwijck en Jan de Laet. I Keeren wij terug naax Gent, waar wij "i'fca-ffaus VViliems we-rkzaam zagtn, en I -waar wi] du tvvee dicnters ontmoeten : ï- Prndeus van Duyae en Ledeganck. | jjven als £mm. liiel is Prudens van I Duvse te Deudermonde geboren.rtet was ideii 17 Sept • 1&04. h en gedënksteen Mduidde ziju geboortehuis aan, dock Den-KLrmonde werd tel door cl en oorlog ge-teisterd en of die wonrng nog overeind staat weten we met. Het stauabeeid ecn-ttj' dat er opgencUt werd is gaaf, maar ■de huizen er om heen liggen in gruis. | Pr. van Duyse studeerde in de rechten 5 te beuven en te Gent ; in deze iaatste y stad verovert hij eindêiijk m J.fc.32, zijn ■perkaïuen oi emddipioma, want tuj nieia I- «eh zoo druk bezig met ietterkunae dat | ajn studien er taineiijk onder leden. I Daartusschen was nu toch ook de Oni-Brenteiing gt^ouien en dit op een oogen-als de denkende Vlamingen liet be-Hgonntu te vmden met de iloUanders. I Jan-lrans Wiiiems was net nagenoeg H§ieus met het streven der i\ ederianasche iirejjetniig. I lu la^7 werd Rens bekroond in een Rvedstnjd. ■ Mevr. van Ack«re-Doolaeghe (1803-■IbbiJ Jiad in iiaar eerste Vlaaxnscne «dicnten gescnreven. I Jfrudens van Duyse dacht zooais Wil-Jllems, eu toen Belgie aan 't mtuten sioeg, pSvti'Uet hij Gent, dat nochtana orangist f gwas, oin de wijk te nemen naar Hoiiana. I Vvanneer ailes weer rustig is, komt hij Berug en nog m lfcS31 verscmjnt zijn eerste baudet gediehten. iiij is dan be-■fiiaid met Pierre i<ebrocquy, een iiguur Mit ûe eerste Viaamsclie bewegmg die Rvë beter zouden wiilen kennen. ■ Die kebrocquy is stoutgebekt, maakl ffliedjes van FierLala op de verlranselite regeering en valt uit tegen de Waien eu de misieide priesters die den opstand l, jan 18BU àadden bewerkt. B Pr. van ûnyse is nu advokaat, doch pleiten ea reciitsgeleerde raadplegingen geren is van zijn gading niet. Hij wordt | lttraar in de Geechiedenis van de Letter-^Ktmde aan het Atlieneum te Gent en te-Hpus stadsarchivaris, twee kolfkens naar ziju hand en een dubbele taak waarvan i- baj zich uitstekend kweet. ■ Toch werd hij weer al te veel in de ■chaduw geduwd en was onze t:jd on-^fcchtvaardig jegens hem. ■ Als dichter was hij buitengewoon ■luchtbaar, de vruchtbaarste van allen, ; Bok wordt hij daardoor noodwendig zeer Mpgelijk. Maar hij bezit een mild, tri s.: h *a eigenaardig dichterstalent. I Mild was 't vooral. Soms kon een ech-[, ta aaavlieging' van dichterluim hem be-ïjelsn en zijn vaardige, wakkere geest dan aan 't rijmen, een ware stort-vloed zonder einde. ■ Die mentsch schreef op een tijdverloop ■au dertig jaar vijf-en-twintig bundels Btdichten van allerlei inhoud : episch en B'i'isch, romancen, balladen, sagen, va-^«rlaudsche gezangen, hekeldichten, Iolijke verhalen, ailes, ailes. In dat op-it steekt hij Bilderdijk, die het tôt ,000 verzen bracht.naar de kroon ! Hij reef een Verhandeling over l'cëzie, ikte eenige tooneelstukken .vervaar-3e een humoristisch heldendicht in 4 gen : De Spellingsoorlog, die woeJde 't jaar veertig ,en berijmde een be-king van Reinaert de Vos. 'iju bewefking van het middeleeuw-e lied Heer Halewijn is meesterlijk. ^ zcggen dat Van Duyse niet volksch 1 is waar, dat hij niet doordrong in v°lk, doch wat is dan zijn Smeken-ee, zijn Koeivachterken en zijn bal-* Het Gentsche Begijntje? h zijn bundel Het Klaverblad zijn ïooie stukken en over taal en land vindt e dichter klanken die het gemoed tref-sn. Een kleine, goedgekozen bloemle-ng uit zijn menigvuldige gediehten zou : elkorn wezen en zçu een bundel geven blijvende waarde. ' » ij zien niet over zijn feiletKhij heeft buitensporigheden, springt wille-;urig met de taal om, mist dikwijls be-eling en rrjmt dan maar door, vaak ge-j 1 Qsteld en holklinkend,breedspraldg en j ' t een stoplap het rijm bereikend. Hij ; pat rechtstjreeks onder den invloed van Wtrdîjk en zelfs vatj d»n opdreunen-| p PfçIlT'ÇT!' Hij was een warm Vlaamschgezinde | Pan-dietscher, droomde hij van één taal jen lettergebied voor Vlaanderen, Hol [land en 't platduitsche Duitschland. Var zijn vaderlandsche gevoelens getuigei De Vlaamsche Boet, Waterloo, Verbroe derinfi met Duitschland, De Nederduit sche Taal en zoo menig an der gedicht Den 13 Nov. 1859 overleed Pruden: van Duyse, dus nauwelijks 55 jaar oud en na een reuzenarbeid. •aw^asssstsx-:-'. -1 i - rr. Oe Brief van een Vader wises zoos aaa 't front is. Die bnef is m ons- bezit en het vol-gende nemen wij er letterlijk uit over u Ik voorspel dat na den oorlog d< taalkwestie doodeenvoudig zal opgelos: worden zooais de Vlamingen dit willen » Ik zou eens willen zien wie die ei-schen zou dwarsboomen ! » Onze jongens worden door den oorlog stambewust, dat moogt ge vast ge-looven.» De Vlaamsche Leenw overdreunt aile Waalsch gezag. » Mijn zoon schrijft me dat de Waler overtijd te lang naar de goesting dei Vlamingen zongen en toen de Walen nog volop aan 't zingen waren, vielen d< Vlamingen er dwars met hunnen Leeu-.n in. 't Was me eene botsing ! Bijna 'n ge-vecht ! Officieren en onderofticierer moesten t' ding smoren, maar den eener of den anderen dag lappen wij het tocl eens af, zegt hij. » De Vlamingen tellen ook op hur vingeren, weet ge, en zien dat er twee Vlamingen en één Waal in de loopgracb ten vechten. » Denkt ge dat de Vlamingen zich nog zullon laten beredeneeren gelijk vroegeri » We zullen zien. Ik wacht de dingei rustig af, want een volk dat gelijk hei onze geleden en gestreden heeft,zal zicl niet meer laten vertrappen. » ... Doch niet alleman onder de Vlamingen beleeft de(n) schoone(n) kani van den oorlog... » Niet bij alleman staalt de oorlog zoe prachtig de karakters, als bij enkelen aan 't front, en niet alleman zal na den oorlog op de borst mogen kloppen en zeggen : Ik ben een beter mensch ge-worden en de grqotste opoffering is mij licht! » Zoo schrijft eeti vader wiens zoon aan 't front is. Zijn die woorden niet ver-blijdend, niet treffend en moeten zij ons niet aansporen om hier ook allen onzen plicht te doen? Ze trachten ook ons te beredeneeren, doch het gaat heelemaal niet. Wij kunrien den schrijver vau den brief verzekeren dat hij op dit punt « de dingen rustig mag afwachten ». Wij ,van onze zijde, nemen voor zoo voort te werken, voort te strijden on-danks ailes, dat we na den oorlog bij de-genen zullen staan die op hun borst mogen kloppen en zeggen : << Ik ben een beter mensch geworden » en de grootste opoffering is mij licht ! » In de naargeestige gedruktheid van deze tijden gaan aldus plotseling stem-men op die stalen en steunen en daar als een baken lichten door de duisternis. Een Vlaismsclbe Held Hoe dikwijls werd het al herhaald dat ons volk zoo braaf, moedigf en goed is als gelijk welk ander! Dat het niet alleen in het verleden schitterde door zijn deug-den, zijn gaven van geest en hart, maar ook nu nog die kracht, die energie ge-voelt waardoor het tôt iets hoogers en beters bestemd is. Wij hebben het reeds vroeger gezegd en herhaald en zullen het blijven zeggen : in "dezen oorlog heeft het Vlaamsche volk zijn plicht gedaan, zonder achterdocht en zonder terughouding, en het blijft hem vervullen op het slagveld met die aange-boren getrouwheid en vaderlandsliefde waardoor het in de geschiedenis bekend staat. Volgend verhaal van een Vlaamsch soldaat is daar weerom een treffend be-wijs van « Het Vaderland » dat het overnam uit de «Vlaamsche Stem » geeft er een titel aan, die heel vleiend is voor ons volk : Een ras van Scaevola's. Wat onze soldaten, waarvan de Vlaamsche de meerderheid zijn, m«t doodsverachting doorstaan, is de daad van dan jongen Romein Soh«vo1h, we) ! , waardig. Wie, de onderstaande regels . leest, en die niet door rassenhaat ver-blind is, zou later aan dat heldhaftig i Vlaamsche volk zijn ievensrecht durven s ontzeggen? Ziehier wat de jongen in zijn dagboek . schrijft : « En het is daar dat vriend Planke s werd gedood... Tien dagen later vind ik , hem hier terug... Gekwetst zooais vriend Planke, kruip ik op handen en voeten om de kogels te vermijden... Ik betast vriend Pianke, vind zijn notaboekje en neeni het met mij mee om het later aan zijn familie als « souvenir » te geven... 't Kan dienen om jnijn eigen naam in te zetten en ik schrijf : Eouis van den Berghe, Mi-rabeaustraat, 7, Rijssel... 1k zweer op mijn eer van bij gevai van leven, de dood van vriend Planke te doen toekomen... 1k ben in mijnen hais geschoten, heb drij kogels in mijn linkerbeen die nu met erg ' zeer doen, maar mijn reentervoet is in trut... Het kost me veel moeite om over den grond te kruipen en sedert de veer-tien dagen dat ik hier rondkruip heb ik nog niet anders gegeten dan 't geen ik op het veld vind... Dat is nu al veertien dagen, zeg ik, dat ik hier lig, en nog geen brankardier gezien, ze loopen hie.r niet dik en als 't met betert dan gaan ze mij hier dood vinden nevens Planke... Die brankardiers moesten beter uit hun oogen zien... Ik denk aan mijn moeder, aaa mijn ■ vrouw, als ook aan mijn broeders en zus-ters... Ik heb de zakken van Planke afge-tast denkende er een mes te vinden om mijnen senoen open te snijden en mijn voet te kunnen verzorgen... 1k vond niets als het notaboekje en een horloge, die ik aile dagen opwind om te zien hoe laat het is... Wordt ikgered, dan krijgt de fami-. lie Planke dat ôôk terug... Ik heb een . lamme hand die me het kruipen moeilijk maakt... Nu zou de oorlog binnen 2-3 dagen moeten gedaan zijn, dan zouden ze > mij hier misschien komen halen... Ik bid aile dagen voor Planke en voor mij in passant, dat God me verhoore en mij redde... Ik weet niet juist hoeveel dagen er sedert 15 Oktober verloopen zijn maai ik schat dat we nu zoo wat den 3on moeten zijn. De eerste dagen heb ik uit de • ransels van doode soldaten beschuiten gehaald ; dan heb ik van veldvruchten : geleefd, maar nu kan ik niet meer kruipen, ik moet, willen of niet, blijven lig-gen, mijn voet doet men verschrikkelijk pijn... tôt morgen... » « Zoo kruipt hij nog een paar dagen rond, tôt hij door een briefdrager wordt gevonden, die hem naar een Fransche lopgraaf brengt. Maar bij een gevecht blijft hij opnieuw liggen, tôt hij eindelijk voor goed wordt gered : Ik heb geen chance. Ik dacht vannàcht te vertrekken en de Duitschers deden een hevigen aanval, do kameraden moesten vechten en lieten mij liggen. En n\i van-daag ben ik weer alleen, maar daar komt hulp, en men vecht weer opnieuw en nog-maals wordt ik door de kameraden ach-tergelaten... Ze trekken er uit en laten mij liggen, maar daar komen de infirmiers van het 148e en die verlossen mij ; op dezen oogenblik dat ik schrijf worden mijne wonden verbonden... Ik heb een boterham gegeten, en een sigaret van de majoor gesmoord, ik ben verrezen... » Os Hasilflcalii in GsliciS Het is maar best dat men zich geen illnsies maakt over de al dan niet zui-vere bedocîingen van overheerschers op taalgebied, een der belangrijkste kwes-ties uit hun beschavingswerk. Op welke wijze- de Russen hun beschavingswerk opvatten, is reeds geble-ken in het gedeelte van Galicië, dat door de troepen van den Tsaar ver o ver J .was. Sedert de verovering van I,emberg, dat hun thans weer ontnomen is, had-den zij geen tijd verloren laten gaan. De russificatie van het land was in vol-len gang. De weerspannigen werden bij duizenden naar Siberië gezonden. Ach-ter het strijdende leger kwam in Galicië een legioen van Russische beambten, ondetwijzers, kooplieden, en bovenal popen, spionnen en gendarmen. De bis-schop van de orthodoxe kerk, Eulogius, begaf zich eveneens naar Galicië, om de bewonors te bekeeren. Het resultaat van deze gedwongen bekeering was zooda-nig dat reeds in het begin van April de bisschop er zich in de « Nowoje Wrem-ja » op beroemen kon, ongeveer honderd gemeenten te hebben gewonnen en ver-scheiden seminaria voor de opleiding van nieuwe nopen te hebben geopend. Eulogius werd tôt. bisschop van Galicië benœmd. (Volgêns een telegram zou Eulogius thans a-anz^g^iag geki^gen { ^ hebben cm het Galicisch bisdom tijde-lijk te verplaatsen.) Op dezslfde wijze werd de russificee-ring van de scholen doorgevoerd. D< Poolsche scholen werden in aile deelen van het veroverd gebied gesloten en d< Russische taal werd alleen verplicht ver-klaard. Bovengenoemde bisschop stelde verder, in overeenstemming met défi Russisclien gouverneur-generaal Bo-brynsky, de invoering van leerplicht in Galicië voor. Het betrof de oprichting van een aantal scholen, ten einde de kinderen van het volk een Russische opvoeding te geven. Het gebruik van de Poolsche taal werd overal tegengegaan. Men veranderdf sommige namen van steden en zelfs van straten. Ten einde de russificatie van het land een vaster basis te verschaffen, besloot men tôt de kolonisatie over te gçjan door gedwongen onteigening der !{i'<x)te goederen en de verbrokkeling door middel van een bank, welke den Rviasùchen boeren het in bezit nemen van het land zou vergemakkelijken. i - - «Sic;. z -r.-~.inrrx.rr-J-.MJ û-j pïÊClH«a op mi ltatid91iâCll8 . flUl In een beschrijving van de gevechten in de Julische Alpen door een oorlogs-kcu-respondent wordt gezegd dat deze niet met den strijd in de Karpathen kunnen worden vergelekeu. De troepen liggen op ten deele met sneeuw bedekte toppen, waarvan de meeste meer dan 2000 meter hoog zijn. Eevenamiddelen e'11 schietvoorraad worden in de lagere regionen door lastdieren en hooger op iangs de smalle klauterpaden door man-seliappen in de dekkingen gebracht, dit gedeeltelijk op kunstige wijze met be-liulp van ontplofbare stoffen in de naak-te rots zijn gemaakt. Eigenliike dekking is op de toegangswegen natuurlijk on-Lifcgciijk. Ailes komt er op aan de stel-lingen zoo te kiezen dat de verdedigers zich niet alleen veilig kunnen nestelen, maar dat de aanvoer veilig kan plaats vinden, zonder dat de vijand dien ziet. De Italianeu, die er vooral naar streven hooge toppen te bezetten, houden zich niet al tijd aan dit beginsel. Een i'iankeering die in hooge bergen vaak ge-makkelijk uit te voeren is, brengt dan net verderf. Kort geleden kon een afdeeiing Hon-gaarsche troepen haar machinegeweren in stelling brengen, die den toegangsweg tôt een hoog gelegen Italiaansche positie bcheerschte. Men wachtte tôt op den duidelijk zichtbaren weg een kolonne van veertig beladen lastdieren verscheen. Een enkele horizontale streep met het machinegeweer en paarden en man-sciiappen verdwenen in de diepte. Daar de verdere aanvoer nog slechts op moei-lijke omwegen door menschen gcschie-den kon, was de toestand op den top onhoudbaar geworden. J. Pierpont Morgan J. Pierpont Morgan, deze Ame-rikaansche bankier, die heeft bloot gestaan aan een moordaanslag, is sedert den dood van zijn veel beroemder vader, J. Pierpont Morgan Sr. (overleden 1913), het hoofd van het beroemde bankiershuis J. P. Morgan & C° te New-York. De « jonge » Pierpont Morgan is feite-lijk al lang niet jong meer; hij werd ge-boren in 1867. De Morgans zijn onder de Amerikaansche plutocraten niet enkel om hun geld en beurs-invlced tôt de aller-eersten te rekenen, maar ook om hun afkomst. Zijn J. D .Rockefeller en Carnegie zelf de scheppers van hun reuzenfortuin, Pierpont Morgan Jr. had een grootvader, Spencer Morgan, die tôt de eerste fami-lies behoorde en te Hartford een ban-kierszaak van beteekenis bezat. Ofschoon Pierpont Morgan Jr. geenszins de roi van beurs-Napoleon heeft overgenomen, door zijn vader zoovele jaren gespeeld, zoo wordt hij toch bijna altijd in de groote internationale beurs. en geldtransacties aan de beurzen van New-York, Londen en Parijs gekend. Morgan is getrouwd en heeft vorsehei-dene kinderctj. DAGELIJKSCH NIEUWS IN DEN DIAMANTHANDEL. — «In de paardenhandel geldt geen vriend-schap », zei Oom Brstsig, en voegen wij erbij op ekonomisch gebied houdt " aile vriendschap, aile sympathie op, wanneer 't er op aan komt de belangen van d'ei-j gen landgenooten ten nadeele van vreem- ' den te beschermen. De N ederlandsche regeering heeft ver-ordeningen uitgevaaruigd betreffende den uitvoer van bewerkten diamant, 't 1s voor nremand een geheim dat Antwerpen en Amsterdam vroeger in dat opzicUt lel-lt! mededingers waren, en nu heeît Hol-land een uitmuntende gelegenheid om de nationale nijverheid te bevorderen door . bescherming. Geen bewerkte diamant ! »ag daar meer uit het land gevoerd worden oi hij moet vergezeid zijn van een certilikaat van oorsprong, waardoor, na vooralgaandelijk onderzoek, bevestigd wordt dat de diamant in kwestie « in 1 Nederland werd bewerkt ». Daarmee is ( het aan de Antwerpsciie kooplieden en j tabrikanten, die naar onze N oorderburen ,. aijn uitgeweken, voortaan onmogelijk ' ] hunnen, in Belgiè getabrikeerden, dia- ! -maut in den vreemde te plaatsen. ' < De Hollandsche kooplui kunnen, dank ' zij de getroifen maatregelen gerust zijn : ', de diamant die te Antwerpen bewerkt 11 werd zal uit Holland niet kunnen geex- ; porteerd worden, «want aile omwegen zijn • ; aa«i de te Scheveningen gevestigde Ant- ', werpsche kooplieden en labrikanten af- 1 gesneden. » , In het Weekblad van den A.N.D.B. wordt dat door den heer H. P. met veel: genoegen en voldoening verzekerd. Zjet ge wel, ook Holland doet me® aan Vrijhandell < GEMEENTEVERKIEZINGEN IN ! HOLLAND. — Woensdag aanstaande hebben er gemeenteraadsverkuezmgen plaats in Holland. Men weet dat zeli» 111 1 gewonen tijd de poiitieke veeten, over ■ den Moerdijk, zelden zulk een hevig, ver- : bitterd karakter aannemen als bijvoor-beeld in ons land, wat ons zeker met tôt ■ eer strekt. De kalme Hollanders voeren gewoonlijk een bczadigden kiesstrijd al- 1 lioewel iedereen er belang in stelt, en wij : die bij zulke gelegenheden aan woelingen < en allerlei overtuigingsmiddelen gewoon ( zijn, kijken aardig op tegenover de la- : konische handelwijze onzer Noorderbu- ' « ren-. ... M Dit jaar is de poiitieke gezichteinder 1 van Holland lang niet rooskleurig, de on-h zekerheid beangstigt de bevoiking te allen kant. Men heett er dan ook het wijs r besluit genomen, ten minste de burger- a partijen, van geen kiesstrijd te voeren ten 1 einde de verhouding van de poiitieke par- s tijen tôt elkander ook voor de toekomst 5 te bewaren. De zetels worden dus niet ; betwist. : t De sociaal-demokraten echter zullen als r naar gewoonte den kiesstrijd aangaan, j j wat niet belet dat het er heel kalm zal | toegaan, vooral te Rotterdam, een stad " I waarvan de haven, de eerste bron van in-koms-ten, ook onzekere dagen heeft. EEN NIEUWE BLIJK VAN ! MENSCHLIEVENDHEID IN HOL- 1 LAND. — Ten einde de ellende t« ver- 1 lichten, waarin de Poolsche bevoiking 1 van Rusland en Oostenrijk sedert 10 1 maand gedompeld is, hebben een groot 1 aantal personaliteiten, behoorende tôt 1 de beste kringen in Holland, een komiteit opgericht, dat zich onledig zal houd«n ^ om de ongelukkige slachtoffers van den g oorlog van het Oostelijk front te onder- ^ steunen. HET STANDBEELD VAN JAN DE r BOLOGNE TE DOORNIK. — De Pa- c rijzenaars, zegt de « Figaro » zullen zich 1, ongetwijfeld het monument van Jean de s Bologne herinneren, dat in het « Salon » t van 1914 tentoongesteld was. Deze enor- 1 me bronzen blok, het werk van den beeldhouwer Catoire, werd veertien da- s gen v66r het uitbreken van den oorlog ^ op een plein te Doornik ingehuldigd. s Men zegt, dat de Duitschers, verleid s door de massa koper den ongelukkigen n Jan de Bologne in obusbanden omgezet v hadden, e Niets van dat ailes is waar, het stand- n beeld staat nog steeds op zijn plaats, 1 maar is geprikkeld van de kogels. g VOOR DE ROOKERS. — De lief- F hebbers van een lekker pijpje tabak zul- " len niet weinig teleurgesteld zijn wanneer ze zullen vernemen dat van af heden j; j de verschillende soorten tabak 50 centie- v men per kilo opgeslagen zijn. c] ZOMERGENOT, — Bij deze schoo-ne Zomermaanden heeft do Groen- g plaats v «oral tegen het v-elîen van d^n 1; 1. avond eenen schilderachtigen aanblik. Geen enkele bank blijft er onbezet «n ve-le vaders en moeders, moe van verveling verlustigen zich in het genieten van de zoele, irissche lucht die ze er komen inademen v Ook het wandelterras wordt bij de schoo-ne zomeravonden druk bgggeht en daar vooral komen de kamerstrategen bijeen om de oorlogsgebeurtenissen te bespre-ken. Wat men daar zooal te hooren krijgt zou de leiders der verschillende levers beschamen. Het nieuwsje dat op dit oogenblik wederom overheerschend is, is de val der Dardanellen en de oor-iogsverklaring van Holland aan Duitsch-and.Wanneer zal ons volk toch eens den :oestand klaarder leeren inzien? EEN GOED WERK. — We bemerk-en dat men zich op het oogenblik onle-lig houdt met het herschilderen van den • >evel van de gasfabriek der Kronenburg-itraat. Eenieder zal wel de overtuiging îebben dat de noodzakelijkheid van dit verk zich opdron.g daar de gevel in eenen :rbarmelijken toestand verkeerde. We zijn gelukkig te kunnen bestatigen 3at door deze onderneming wederom tal-'ijke werkelooze schilders aan het werk sijn kunnen gaan. Binnen enkele dagen sal men een gansch in het rood geschil-lerden gevel kunnen bewonderen met ioor witte verf nagebootste steenschei-lingen.De gasmaatschappij verdient allen lof t'oor haar schoon voorbeeld en het war« te hopen dat allen, die werk kunnen ver-schaflen zulks nu meer dan ooit aoudea lo«n. ONZE HANDELSHAVEN IN 1913. —■ We deelen hieronder eenige statisticien mede over de zee- en binnenvaart i* snze haven over het jaar 1913, zooais z» :loor den havwidienst werden bekend g«~ naakt. In het jaar 1913 kwamen dus 326 zeii-ichepen ter haven binnen met eene geza-menlijke maat van 195,337 ton, alsook 3,730 stoamsche pen metende 13,951,493 :on, hetgeen een totaal geeft van 7056 ichepen en 14,146,819 ton. De gemid-lelde tonnemaat voor de zeilschepen was 196 ton, tegen 2073 t(>n voor de stoom-;chepen ; de gemiddelde maat over het jeheel 2,005 wat eetl schoon cijfer uit-naakt in vergelijking met de andere ha-ens.Bij dit getal schepen werden niet ge-ekend de 218 vaartuigen die Antwerpen oorbijvaarden en bestemd waren voor îrussel. In den loop van 1913 zijn geene chepen naar Leuven of Dendermonde egaan. Niet zonder belang ook is het eens n* e gaan hoeved schepen de Iaatste i* ja-en te Antwerpen binnenkwamen : aren Schepen Tonnemaat Gemidd. Tonnemaat 9°4 5853 9-4°°.335 i6oé 905 6034 9,850,592 1632 906 6495 10,884,412 1676 907 6284 11,181,226 1779 908 6135 11,051,644 1801 909 6470 11,940,232 5845 910 6770 12,654,153 ; 869 911 6896 13.349.b33 J936 912 6973 13,761,591 1973 913 7056 14,146,819 2005 Hierbij zou men nog kunnen rekenen e 306 binnen-stoombeoten tezame* 3,599 ton metende, en die regelmitig ienst doen op Rotterdam. Is de gemiddelde tonnemaat toegen©-ien, de tonnemaat der schepen zelve is ok merkelijk verhoogd. Gedurende dit iatste jaar kwamen er inderdaad 156 chepen binnen, metende 6,000 tôt 10,00e on elk, en 13 schep#n van elk meer aan 3,000 ton. Engeland komt natuurlijk vooraan rus-clien de landen wier schepen onze hav«a ezochten. In hetgeheel kregen we 3,362 chepen met 6,173,231 ton onder Engc.1-che vlag ; daarna komt Duitschland îet 1,705 schepen met 4,510,522 tt»n, ervolgens België zelf met 502 bodems n 921,722 ton. Noorwegen 388 schepen let 388,855 ton en daarna Holland r et 72 schepen en 345,607 ton, dicht Lerzij estreefd dmor onze Zuiderburen, de ranschen met 147 schepen en 330,369 )n. MISSPROKEN. — Jonge heer. — >us, ge kunt me verzekeren dat ik in zes ^eken een flinken knevel zal hebben met it flescheje ! En wat kost het. Kapper. — Het kleine drij frank, het roote vijf, maar daar komt g« jaren ing môe toe.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes