i ïnoiidercUMi n J*ebruart loxt. Berste Jure-. Mt gg Prijs : s Centiemen door geheel Befgië HET Vlaamsche Nieuws Hlfet ira «s** 4 s *-»#%# • ^ /\1 ia>••.raKisà^i uan llâlaiâ . l/âwa/«Kiin# "7 maal nor u/A«lf Ano^NBMBNTfiPRijaCBK : " ~ \ ~ 8B8TU08 -.g5* : . Il i P^lSSi ri ! Ufoas HAfiWUfS i "niMiiw .JI!!!! Iitif Nil mi " VAN QPSTRAfiT SURKBLEN: &M*itesihnti, 4-L ANTWfiRPRN Tflfefoon 1980 AANKONDKHNQEN: Xwestle bkds, p«ï regel . 3.5û j Vierde bleds. per regel . i),3ë Perda îd. " uï. . 1.03 j of volgeas r.Terseukomat. DaodsbeîicLî . , . . , 5.00 .^^^tmr^iSfSiSÊa^Mssf^f^ismmwsms^sssmissswsms^smi ■ — — —— — . taadsheer Bangenbroek jjn de Nieuwe Roiterdanische Cou-j«( verscheen, van de hand van heer [, De Boni, stadsbibliothekaris, een tuk : Een bladzijde geschiedenis, dat je als oen soort relaas mogen aanschou-•en van de gebeurtenissen, welke het inenicn der vesting en der stad Ant-ftrpen vooraf gingen en volgden. Ondcr de vele. merkwaardige dingen relke in dit stuk voorkomen, willen we t een onderteekeuen, dat van hoog be-sngs is. Op Zondag 4 Oktober hield de Ge-nefflteraad eene geheime zitting, Daar perd, met'âlgemeene stemmen der aan-pezige leden, eene motie aangenomen étende, dat het de vaste wil was van e bevolking van Antwerpen, dat de rerdediging der stelling en der stad tôt iet uiterste zou worden voortgezet, met ;cene andere bekommering dan wat het feemeen nut en de verdediging verg-|en, en zonder zich door het gevaar wr de personen of eigendommen der ugezeténen te laten weerhouden. In andere woorden wil dat zeggen : le stad mocht plat geschoten worden ; ift kon de dapperen niet scheîen die de teramisg in kwestie uitbrachten. Rechtuit gesproken.de stemming deed ««an wie ze uitbrachten, — en meen-j® wat zij deden. Voor de meerderheid der aanwezigen pas dat het gevai. Burgemeester en chcpenen, en de meerderheid der rasds.-eden, bleven op hun post, ender den wnunenregen, en toonden alzoo dat, als il de stad en de bevolking aan een ge-faar bloot stelden, zij dit gevaar vrij-fillig on heldhaftig wilden deelen, Deze rouding zal hen, die bleven, steeds tôt tre worden aangerekend. Des te schandiger is de houding van !f raadsleden, welke daags na hun iteaming pak en zak maakten, met re-jeeringsbooteti wegvaarden of naar Hol-j®3 vluchtten, — en tôt hiertoc nog pet zijn weergekeerd. Het Coîlege heeft een paar honderd «tdsbedienden welke ook de vlueht na-W, en nog niet op hun post verschc-p, trots herhaalde oproeping, eenvou-% afgesteld. Andere bedienden, wier TOlijven de stad in moeilijkheden «ht, maar die toch terugkwamen, wden min of meer zwaar gestraft. foe kleiner de bediening, hce zwaarder '' btstraffing. Op het illogiek dezer ' "houding zullen wij nu niet verder Iagaan : maar 't blijft toch een feit dat Mderen zwaarder ziin getroffen dan peu van hoogen stand, en dat er voor W eersten geen genade, voor de anderen Toote toegevendheid wordt getoond. Het College kan tegenover de déser-'iïrs van den Gemeenteraad geen maat-,{ïe!en ncnien. Immers, raadsleden zijn Sra stadsbedienden. Zij werden niet j®igesteld bij collegiaal besluit. Het is ■ kîtîerskoriîs, vertegenwoordigd door 'ffschiliende politieke lichamen, welke r- menschen zijn vertrouwen schonk, ":r- vertrouwen dat zi.i thans °,charide- hebben misbruikt. . Een enkel raadsheer heeft gevoe! van Nijkheid genoeg getoond, om ontslag nemen : heer Jaak Van Geel. De an-die nu te Londen, in den Haag te Amsterdam of Scheveningen in een ®igenaam ballingschap vertoeven, heb-™ van eerlijkheid en plichtsbesef een pnscb ander gedacht. ^îet kan hen weinig scheîen dat de Ptters welke zij in den raad heeten te 'Wegenwoordigen, hen moeten missen. Reven er niet om dat burgers of P^klieden, welke in hen hun vertrovi-'*'en stelden, dit vertrouwen beschaamd Rden. Zij blijven weg ; de burgers of ^Hieden van Antwerpen mogen ver-dat zij op post zouden wezen, om 8«ast andere, soms minder ontwikkelde '' °nhandiger collegas, de aîgemeene r'®ngen te verdedigen, — zij blijven | e&> :>aradeeren in vreemde middens ) ct hun erbarmelijk vemorven marte-Wkroon.geven hier het fiasschouwelijk, ^baar bewijs, dat de stad in het ver-hunne diensten volstrekt missen % ^ 3 zij ïeiven geen eigenliefde of geer eerlijkheidsgevoel bezitten om een ainbt neer te leggen dat zij bekennen niet meer te willen vervullen ; en als het College op hen geen vat heeft, dan vra-gen wij ons af wat de kiezerskorpsen, de politieke lichamen gaan doen tegenover de wegloopers? Wclk eene eer.voor een politiek korps, een gekozene te hebben, die de moge-lijke verwoesting der stad meestemt, om onmiddelliik na de stemming met lia-zelivoeten over de grenzen te springen ' Weik eene eer, voor eene partij, vertegenwoordigd te wezen door een heer-schap, dat niets meemaakte van de angsten en jamméren, die de stad en de inwoners hebben geteisterd !... En welk een genoegen zal het niet wezen hen, als zij zich gcwaardigen zullen weer te komen, hen feestelijk te ont-vangen i In plaats van rekenschap te croven over het mandaat dat hen was loevertrouwd, kunnèn zij dan vertellen van de fijne partijtjes die zij hebben meegemaakt, en de intéressante klets-praatjes die zij gevoerd hebben, en de mçoie dingen welke zij op hun aange-name speeltochtjes hebben gezien... Zou er niemand gevonden worden in de verschillende vereenigingen en partij en, om te eischen, dat men raadsheer Bangenbrôek, of hoe hij ook heete, kort-weg zou afstellen? De stad verwijdert uit haar dienst de nederigen, welke geen verantwoording te dragen hebben. Dat de kiezers nu eens toonen dat ook de kopstukken, die hun plicht vergaten, met den bezem moet-n worden behandeld Alek. Uit de pr@cf§akle« &%er Beethovan De talrijke akten over Beethovens processen die Max Reinitz uit de verschillende archieven in Weenen heeft opgedolven, belichten ons den genialen meester van een geheel nieuwe zijde, en toonen ons hoezeer zijn leven door deze eeuwige knibbelarijen voor het gerecht verbitterd is geworden, Juist op het toppunt van zijn roem, in het jaar 1814, wis Beethoven in een menigte persoonlijke en zijn vermogen betreffende processen gewikkeld. Van het procès met zijn schoonzuster en rijn uitgever Steinert is reeds meermalen ge-schreven. Daarbij kwam nog de twee groote processen over de uitbetaling van zijn pensicen met vorst Lobkowitz en Kinsky. Drie vorstelijke Mecenen, aartshertog Rudolf, vorst Lobkowitz en vorst Kinsky, hadden den meester door verzeke-ring van een pensioen van 4,000 gulden in banknoten aan de stad Weenen ver-bonden. In 1809 werd hem door Jérôme Bonaparte gedurende zijn kort konink-rijk een aanstelling als kapelmeester ge-geven in Cassel, tegen een salaris van 600 dukaten. Maar reeds na twee jaren kwam een einde aan deze heerlijkheid, want het staatsbaukroet van 1811 in Oostenrijk deed de banknoten zeer in waarde dalen, en aldus brachten de no-ten hem in den nood. Slechts aartshertog Rudolf betaalde hem het koersverschil, de beide anderen bleven verder betalei: in banknoten, waardoor de waarde van het pensioen zeer inkromp. Vorst Lobkowitz, die Beethoven ondersteunde uil zuivere liefde voor de kunst en aan wîen de heerlijke Sinfonia Eroica en d« Liederkreis aan de geliefde opge-dragen zijn, was toen ter tijd zelf in groote financieele moeilijkheden geraakl en kon eenvoudig het voile pensioen niet meer betalen. Beethoven maakte eer procès aan den gang en verlangde het voile pensioen van 700 gulden, maar d« meester moest dit procès verliezen daai de vorst onder eed verklaarde dat hel pensioen slechte tôt wederopzeggens ver-leend was en geenszins voor het geheek leven. Ofschoon zoodoende de zaak van Beethoven slecht ging, zerzekerde Lobko witz hem toch de uitbetaling van hel pensioen en deed zelfs bij zijn schuld-eischers stappen om dit geregeld uitbe-taald te krijgen. Zelfs na den dood var Beethoven is dit pensioen nog aan zijr erfgenamen uitgekeerd. In zijn ander pensioen-proces hac Beethoven geen persoonlijk zoo bemin nenswaardig tegenstandei". Vorst Kinsky was overleden en zijne erfgenamer trachtten zoo min mogelijk te betalen Aangezien Beethoven geen bewijs vooi zijn vordering kon bijbrengen, moest hi, na drie jaren procedeeren tôt een verge lijk komen dat zijn pensioen verminder de tôt 471 gulden. îïet derde procès dat Beethoven gedu rende dien tijd voerde, handelt op kunst gebied. Het was een rechtsgeding met den hofmechariiker Mâlzel wegens de symfonie, die gemaakt is ter gelegen-heid van « Wellington's overwinning » of « De Sîag bij Vittoria ». Nu wilde Malzel zich het eigendoms-recht dezer symfonie toeeigenen en voerde haar wezenlijk onder zijn naatn in Munchen op. Mâlzel beweerae dat hij verschillende gedachten voor de symfonie geleverd had. Beethoven zelf stenit toc; dat Mâlzel hem 50 dukaten voor de symphonie geboden had, en op de partituur van « Wellington's Overwinning bij Vittoria » staat uitdrukke-lijk de bemerking : gc-schreven voor heer Mâlzel van Ludwig van Beethoven. Mâlzel had dus in ieder geval het mede-auteursrecht in de symfonie. Dit procès duurde drie jaren en eindigde met de verzoenine: der beide tegenstanders bij een vroolijk feest. Bij al deze processen kwam nog het rechtsgeding met zijn schoonzuster ov-. r zijn neef, waarbij hij de overheden met klachten en bezwaren overstelpte. Zelfs na zijn afsterven had het gerecht nog verschillende processen van Beethoven te beslechten. S--# Indrukkiii wil Londen De « Matin » heeft voor korten tijd een bijzondereu berichtgever naar Londen gezonden die over de daar opgedane indrukken zeer belangwekkende l>e-richten geeft. Den grondslag der zen-ding geeft hij weer in zijn ecrste bericht. Het gaat hier niet om de regeering, niet om het leger, maar om het volk zelf. De eerste indruk welke de bèrichtge-ver daarvan opdoet is dat de Engelschen thans wel weten wat voor hen op het spéî staat en dat zij aile voorzorgmaat-regelen tegen vijandeliike overvallen ge-nomen hebben. Het is in Londen veel donkerder dan in Pari js, en reeds op een kwartier af-stand van de stad rijden de treinen in diepe duisternis. Engeland heeft de bedreiging der Duitsche luchtschepen in ernst Qpge-nomën.Ook de stemming der Londen aars is verdonkerd. Zelfs Zaterdags avonds ont-breekt de vreugde die den Londenaar bij het «weekend» kenschetste,want tus-schen hem en zijn vergenoegen dringen zich aan aile hoeken en straten de ver-manende oproepen, zooals : « Het beste besluit voor de nieuwe week is dat men soldaat wordt. » « Spoed u onder de Vanen ! Het va-derland roept u ! » « Wij hebben onmiddellijk nog een hâlf miljoen mannen noodig. » « Indien gij niet zelf kunt, werft dan rekruten aan. » Deze oproepen leest men overal. Zoo-wel in de winkelramen, op de balkons, als op de door de straten rollende wa-gens. Ook afbeeldingen ontbreken daarbij niet. Hier een beeld van den overleden Lord Roberts met het onder-schrift : « Hij heeft zijn plicht gedaan, doe gij de uwe. » Daar Lord Kitchener die den voor-bijganger nawijst met den uitroep : « Het vaderland heeft u noodig ! » Tévergeefs, zoo gaat de berichtgever voort, wil de Londenaar zich van deze gebiedende opvordering afwenden om zijn geliefde dagbladen te lezen, allen bespreken de vraag die Lord Selborne in het Hoogerhuis gedaan heeft: — Is het waar dat het volk den onge-hoorden ernst, de oneindige moeilijk-lieid van zijn taak begrijpt? En het ant-woord van den eersten Lord : — Wij strijden voor ons leven. Ieder Engelschman zet hierbij ailes op het : spel, wat hij bezit en wat hij het hoog-ste schat. En dan de telegrammen uit Bclgië, Frankrijk, Rusland, die overal op den voorbijganger loeren. Eindelijk komen nog de vrijwilligers en zelfs de oorlog-spelende kinderen. In het kort men komt tôt het oordeel : deze menschen spelen niet meer met den oorlog, hij houdt hen in zijn macht. Zij overleggen nog slechts, alvorens zij er binnen tre-den. » Trotsch toonen zich de reeds aangewor-ven mannen onder de menigte, lang-zaam volgen anderen hun voorbeeld en slaan den weg naar het werfbureau in. Den volgenden morgen trachtte de berichtgever door een wandeling in de straten indrukken op te vangen. Zondags na de kerk, in het « Hyde-park », de geliefkoosde wandelplaats van ' den middenstand,. ziet men niet veel treurenden, doch des te meer rouw ' en rouwende vindt men onder de aris-1 tokratie. Slechts zij en het volk, dat wil zeggen de onderste lagen der maat-' schappij, hebben hunne zonen en broe-I ders naar het slagveld gezonden, ter ' minste tôt nu toe. Bij het ontbijt treft men vroegere of-ficieren die tôt hun beroep zijn terug-■ gekeerd om rekruten af te riehten. In d< • gezelschappen, jonge vrijwilliger9 uit rij- ke families die nog eenruaal van de ge zelligheid willen profiteercn alvorens ir het veld te treden. De levensverzekeringen verlangei reeds beduidend hoogere premiën, ui angst voor Zeppelin-overvallen. In het bericht van 27 Januari ging he ôm de vraag hoe men den konhig he beste dienen kon. Door de bezetting van velle Franscki industriesteden door de Duitschers et liet dienstnemen in het leger der man nelijkc industriearbeiders is voor dei Engelschen liandel een bijzonderen gun stigen toestand geschapen geworden. Er kan daarbij de gedachte ontstaai dat de Engelsche arbeidgevers hun arbei ders terughouden van in dienst te tre den om de gelegenheid zonder coneur rentie te kiuinen werken tiiet te la 1er voorbijgaan. De heer Charles E. Busgrave deelt d* berk^itgever mede, dat het voor Enge !and veel moeilijker is zich tôt den oor iog toe te rusten, dan voor Frankrijl ■ vat zich reeds 45 jaar op een nieuwei corlog met Duitschland voorbereid heeft indien men aile nieuwe zaken die voc.; het leger noodig zijn wil laten vervaar digen, dan mag men het leger der ar beiders niet te veel verminderen. Met heeft zooveel mogelijk de arbeiders du niet in bedrijven waren die voor oorlog s doeleinden werkten, - voor den krijgs dienst gewonnen, door te beloven da hun vrouwen en kinderen de helft vas hun loon zouden trekken. Bijzonde gunstig werd daardoor den toestand de andere arbeiders eii aangestelden in dei koopmansstand, zij die vroeger het eers bedankt werden, vinden thans het ge taakkelijksle een plaats, Scheepfaart in België De scheepvaart op het kanaal Luik Maastricht en daarmee verbandhouden de ook die op de Zuid-Willemsvaart, be gint weer te herleven. In het begin va! den oorlog lag zij weken lang stil. Lang sssjjigrhand begonnen enkele schepej zich te wagen en thans worden er dage lijks 25 tôt 30 schepen in de sluis bij d Maasbrug geschut De laatste jaren be droeg dat getal 40 tôt 50. De schepei vervoeren veel steenkolen, bestemd voo België, Nederland of Duitschland. Ool steenen en aarden buizen komen uit Bel gië. Deze laatste waren voor Brussel be stemd en in Petit-Lanaye moest eei groot bedrag gestort worden, dat wee teruggeven werd op Smeermaes (België ten noorden Van Maastricht). Neder landsche ambtenaren vergezellen di schepen zoolang ze op Nederlandscl grondgebied zijn. Uit SssSilatefi&rse'tfim Wij ontleenen aan een briei' van eci Fransch kapitein van de genie een ge deelte, waaruit bewondering voor d Duitsche legerorganisatie spreekt. D offers aan jonge lieden zijn aan Fran schen kant geweldig groot geweest, Hi was den strijd vol moed tegemoet ge igaan in vertrouwen op Frankrijk's bond ^enootschappen en op het reusachtig werk dat in het Fransche leger verricb was. « Ik had niet gedacht dat de mili taire organisatie van de Duitschers he: tôt zulk een reusachtige prestatie i: staat zou stellen. Ik vermoedde niet, da het Duitsche leger zoo volmaakt ge vormd zou zijn, als de eerste gevechte: aan toonden, Ik dacht dat onze overwir ning aan onze nanvalskracht, ons s«p« rieur manceuvreer-vermogen, aan d dapperheid en het onverschrokken oi fensief van onze troepen te danken zo zijn. In plaats daarvan heb ik gezien ds ons heftig offensief tegen een veel t talrijken en veel te sterk gewapende vijand brak, zoodat wij onze strijdwijz moesten wijzigen. Ik zie nu in dat onz overwinning alleen met de hulp va tijd, volhaxding en methode na een lar gen uitputtingsoorlog mogelijk zal zij t" Ik was verbaasd om te zien hoe snel wi ons op deze nieuwe omstandigheden it gericht hebben, en hoe onze soldater die evenals het geheele 3 and op een ko! ten oorlog gerekend hadden, genoege namen met den oorlog, waarvan het eir de nog in het verre verschiet ligt. Daai om heb ik nu mijn vertrouwen geput u het bewonderenswaardig geduld van or land, uit zijn ontembare vasiberadei heid. Het schijnt dat onze Engelscl; . bondgenooten ons een gedeelte van hu ■ eigenschappen hebben meegedeeld. » DAGELIJKSCH NIEUWS [ DOOD VAN DEN DICHTER EMILE POLAK t Met diepe deeruis ver nemen wij, da t de zeer jonge Belgische dichter icmilt Polak te Rotterdam, na een korte, he-. vige ziekte (roodvonk), is overleden. , Enkele weken geleden heeft hij var . zijn verzen voorgëdragen in den Rotter-, damschen Kring : een groep belangstel . lenden voor zich ziende in de stad, waar-aan hij, te Brussel geboren en door zijr ( vader van Belgischen bloede, door zijnc moeder, de pianiste Betsy Pollux, sterii was verbonden. Het was de eerste maal dat Emile Po-( lak in het openbaar sprak. Te Brussel was hij bekend in de literarische krin-gen zoowel als in de muzikale wereld " daar hij muziek-referent aan het dag-blad « Le Soir » en aan periodieken was. : Zijn eerste voordracht heeft de luiste-1 renden dermate bekoord, dat sindsdieii ; zoowel te Rotterdam als in Den Haag een gehoor was gevonden voor een reek: van voordrachten over Belgische dich ters die Fransch schrijven. Ook had Po 1 lak Mevrouw Alida Tartaud-Klein be ; reid bevonden, verzen voor te dragen nadat hij elke voordracht met een ken achets van den dichter en het werk zov 1 hebben ingeleid. ' De ziekte heeft aan die plannen, welk< 1 den lichamelijk allerminst sterken jonk r man met vreugde vervulden, ruw eer 1 einde gemaakt. t En wat nu de dood vernietigd heeft het moge blijken uit enkele woorder van een brief, na Uolak's voordracht ii ^ den Kring, uit Engeland aan de « Nieu we Rotterdamsche Courant » door zijr meester en beschermer, Emile Verhae ren, afgeschreven : — Comme vous avez bien fait d< - m'envoyer le compte-rendu de la con - férence de Polak. Je vois que vous ave; comme moi grande confiance dans le ta lent de mon ami. Ce talent est d'inspi ration émue, pénétrante, douce, dis * crête et quas; silencieuse. Les vers d. 1 Polak font de l'harmonie avec du senti - ment. Je les aime beaucoup. ; Tôt onzen spijt heeft Polak het brief . je niet meer onder de oogen gehad.Docr j nu mogen de woorden van den door hen zoo diep vereerden meester als zijr r schoonste lijkrede dienst doen. c KONINKLUKE MAATSCHÀPPI. " TER AANMOEDIGING VAN SCHOO ■ NE KUNSTEN. — Er wordt ons ge i meld dat, gezien den droeven tijd, d' r Koninklijke Maatschappij tôt aanmoedi ging der Schoone Kunsten besloten heef ' hare werking gedurende het jaar 191; " op te schorsen. - Het loop>ende jaar zal als niet bestaan 1 de aanzien worden ; er zullen dan ool geene bijdragen ontvangen worden ei het tijdvak zal bestaan uit de jaren 1913 1914-1916, jaar, waarop de bestuurledei stellig hopen het driejaarlijks salon me luister te kunnen inrichten en te deze gelegenheid de fraaie premieplaat vai Karel Verlat's meesterwerk « De Ver 1 dedigers der Kudde » door Louis Pee - ters gesneden, uit te deelen. s Deze kring heeft ook besloten om bi E het Antwerpsch komiteit tôt steun, een som bij te dragen van 1000 fr. en ze . zijne leden aan van de inschrijvingen ^ die zij in gelukkiger dagen voor haar be - stemden tôt een liefdadig doel aan t - wenden. s DE BELGEN TE PARIJS. — Zoow-t te Brussel, te Antwerpen en een weini; overal in het land, klaagt men te Parij over de misbruiken die bedreven worde 1 bij de uitdeeling der ondersteuninge 1 verleend aan hen die zijn, of bewere t slachtoffers van den oorlog te zijn. Me vervolgt degenen die eetwaren en klee 3 dingstukken verkoopen welke hen uitge deeld werden door de ondersteuningskc miteiten, men jaagt achter de vrijwillig " stakers, alias « karottentrekkers », me e ncemt in een woord de meest doelmat _ ge maatregelen opdat er een einde zo gesteld worden aan de veelvuidige mii bruiken welke begaan worden ten ta! * der openbare en private vrijgevigheid. e Te Parijs gaat een luid prote.st op te 1 gen de groepen onzer landgenojcen, di e zich doen ondersteunen door dïï Krgc. e schen, de Franschen en de Hollandes weleer dan terug te komen om '• ;nn 1 plichten tegenover hun vaderl ind e " hunne medeburgers en onderd.nien t * vervullen. j ^%len heeft hen in Frankrijk werk aar - geboden, doch tevergeefs. Het is zoo g< makkelijk niets te verrichten ei te leve van de vreemde liefdadigheid. Deze gro< [jen vullen de wandelingen, nemen d Q herbergen in en laten zich op aile mogt l" lijke wijzen vrijelijk uit. De dagbladen beginnen die handelir it gen te kritikeeren en vinden dat Franl ;S rijk reeds genoeg te betalen heeft voc ( de onkosten van het Belgische lege voor de Belgische openbare schuld e ej voor andere diensten, dat het daarbij no u ] niet een ander léger vrijwillige nietsdoi I ners moet onderhouden. OVER DE NIEUWE BELGISCHE BANKBRIEFJE5.— Omtrent de nieuwe banknoten der Société Générale, verze-keren Nederlandsche dagbladkorrespon-denten dat de Duitschers niet zeer in hun schik zouden zijn met deze briefjes, daar deze de beeltenis dragen van de eerste koningin van België, Marie-Louise,doch-ter van Louis-Philippe. EEN SPECIAAL BLAD VOOR HUIS VROUWEN. — In de laatste dagen werd in 80,000 huishoudens der stad Dùsseldorf door den burgçmeester een blad verspreid voor de huisvrouwen. Voor zoover zij dienstboden hebben moeten zij dit soort vakblad met hunne dienstboden bespreken en overleggen hoc, voortaan het huishouden hel best in te riehten is. Bijzonder wordt aan de huisvrouwen aanbevolen te overleggen hoe zij het overmatig broodgebruik kunnen tegen-gaan. Hiervoor wordt aanbevolen reeds vroeg krachtige r-œpen te bereiden en ook 's avonds eenvoudige warme spijzen zooals soep, aardappelen enz. gereed te maken, zoodat het broodverbruik op me-nige avond geheel zou weg vallen. Men kan ook het gebruik van visch, eieren, groenten eenigszins beperken zonder dat 1 de voeding van het huishouden er minder door wordt. Zou ook in Antwerpen t-on - dergelijk blad geen reden van bestaan * hebben ? 1 DE LOONEN EN WEDDEN VAN HET STADSPERSONEEL. — Ziehier | het voorstel van het College door den ( gemeenteraad in de jongste zitting ge-stemd : t De gewone jaarlijksche verhooging van . looften en jaarwedden voor de werklie-den en bedienden voor het jaar 1915 > wordt volgens de in voege zijnde bare-| mas, theoretisch toegepast, maar niet , uitbetaald. Die theoretische verhooging * zal evenwel in aanmerking genomen worden bij het vaststellen der bezoldi-ging voor de voîgende jaren, zoodat de , belanghebbenden slechts voor één enkel ^ jaar de gewone verhooging verliezen. De gebeurlijke afhouding voor de rustgelden (pensioenen) voor 1915 wordt ( berekend op den voet der loonen en wed-( den betaald in 1914. ! Voor een tijdperk van 12 maanden, Ln-gaande met Februari 1915 en eindigende I met Februari 1916, wordt een vierde af-gehouden bij elke uitbetaling van loonen, wedden en vergoedingen aan de werklie-den en bedienden van het Gerneentebe-stuur en afhangende instellingen en be-heeren. Die afkortingen zullen aan de werklieden en bedienden uitgekeerd ' worden ofwel op 1 Augustus 1916, ofwel uiterlijk zes maanden na het sluiten van " den vrede, hetzij in baar geld, hetzij in [ schuldbrieven der Stad of welkdanige an-1 dere titels, zulks in de voorwaarden door den Gemeenteraad te bepalen. ' Aan de gezinnen der leden van ons * personeel dat onder de wapens is geroe-pen zal bij voortduring de wedde worden uitbetaald ; van het oogenblik dat de afhouding van 1/4 wordt toegepast zal hiervan de militievergoeding niet afge- . trokken worden. | Dit tijdelijk uitstel van betaling van ( een vierde wordt niet toegepast op de loonen of wedden beneden 900 frank ' 's jaars ; de afkorting op de hoogere loonen of wedden wordt derwijze geregeld dat de uitbetaling, voor gezegde 12 maanden, minstens het gezamenlijk be-' drag van 900 frank bereikt, hetwelk s wordt verminderd met de gebeurlijke af-houding voor de rustgelden. (pensioenen.)J EEN GOED NIEUWS. — Het Na-n lionaal steunkomiteit heeft een zeer ver-heugend nieuws aan de stad kenbaar gemaakt, dat ook groot genoegen zal ver-schaffen aan de onderscheidene gemeen-ten onzer provincie, waarvan de finan-cieele toestand in de laatste dagen in het geheel niet bloeiend is. L, Het Nationaal Steunkomiteit, ook ge-_ kend onder den naam van Komiteit voor , Hulp, heeft tamelijk veel geld bijeenge-bracht, zoodanig zelfs dat de noodige onderrichtingen reeds gegeven zijn. Als ' volgt zal de toegestane steun berekend worden : 50 centiemen per inwoner en per maand, gerekend volgens de volks-( optelling van 31 December 1910, met achteruitrekening van te beginnen 1 Au-e gustus 1914. Op gemelde basis zou onze stad Tneens 900,000 fr. ontvangen. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN. -Het steunkomiteit te Baarn, dat reeds 1 gedurende enkele maanden de zorg op - zich heeft genomen voor een groot aan-e tal Belgische vluchtelingen, die bij de burgerij zijn ondergebracht, zal door ge-brek aan geld weldra genoodzaakt zijn 1 de vluchtelingen ter beschikking van de regeering te stellen, als de kasmiddelen i,r niet spoedig versterkt worden. Het komiteit heeft voor de 3e maal een n beroep gedaan op de offervaardigheid g van de ingezetenen, ten einde zijn taak van naastenliefde te kunnen blijven vervullen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.