feToensdag 15 September 1915. Eerste Jaar g, Nr 243 Prit s: s Gentlemen door g-eheei België Het Vlaamsche Nieuws Hflt tmt fnméOdbÊ. tm wcmmt vesrareUI Nleaiw^bfesi vôss. - V«rschi|nt 7 maal p©r w®»!É ABONNEMENTSPRIJZEN Per week 0.35 I Per 3 maanden 4.— Per maand 1.50 | Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— AFGEVA ARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD : DT Àug. BORMS — Albert YAN DEN BRANDE BUHEELEN : ROQDESTÏUAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 199# AANKONDIGINGEN ïweede bladz., per regel 2.50 j Vierde bladz., per regel.. 0.50 Derde blad., id. 1.— \ Doodsbericht 5.— ' Voor aile annoncen, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. Algemeen Nederlandsch Verbond (Tak Lier) ïeroncier alweer eens een blijk van oaverpoosde werking dezer vereeni-i voor de bevrijding van ons boven s dierbaar Vlaanderen ! De harten ten nog bij 't herdenken der aandoe-oj uitgaande van het bekende krach-rVredes-Manifest, dat deze wakkere ing reeds in de maand-April 1915 A an i volken en vertegenwoordigers van fkmsche volk, die gebeurlijk op den lieraad over 't lot van Europa's lan-tbeschikken zullen, heeft gericht. De openbaarmaking der volgende efwisseling werd door de « Politische iteilung (Pressezentrale) » in Brussel, haar schrijven van 3 September 1915, 11.6241 aan 't Nederlandsch Verbond egestaan : m zijne Excellente Freiherr von Bis-sing, Goeverneur-Generaal van Bel-gië, te Brussel. Excellentie, .Sedert eeuwen reeds ,als speelbal van e Tioodlottige wisselvalligheden der Eu-peesche staatspolitiek, staan de Vla-ïngen bloot aan den verderfelijken in-Ded van het Romanendom. Telkens met vernieuwde kracht en lis-î heeft de Fransche geest de Vlamin-n hoe langer hoe meer zoeken te ont-rden.Geslacht na geslachten, voelen de Vla-ingen aan 't heiligste wat een volk be-tea kan : eigen volkskracht en eigen al, de worm kuagen der verfransching. SMs vijf en tachtig jaar, in eigen ind eu waar zij nochtans de twee der-En nitmaken der gansche bevolking, Men de Vlamingen stelselmatig door :t Belgisch franschgezind goeverne-nt verknecht en verstoken. En toch is het aan de verfranschers et gèlukt hun doel te bereiken, zal het mmer aan wien ook gelukken de Vla-ingen hunne taal en hunnen eigen aard ontnemen. De toestand voor het uitbreken van n oorlog was dan ook in zooverre reeds randerd, dat door de Vlamingen ette-|ke wetten voor hunne taal werden ver-crd; dat al werden zij door de Belgi-hebesturen nog niet eerlijk toegepast tennadeele der Vlamingen verkeerde-tuitgelegd en miskend, door zijn ont-fcnd stambewustzijn het Vlaamsche lk krachtiger dan ooit aanspraak miek i wat hem toekomt. Was de toestand in Vlaanderen vroe-t reeds wraakroepend, thans dat ons id door de Duitsche legers is bezet, 'ïdt hij met elken dag nog erger. De franschgezinden laten geen enkele fegenheid voorbijgaan om in afwezig-id van het verantwoordelijk Belgisch evernement, ailes wat Vlaamsch is on-r de voeten te trappen. waar tôt nog toe de verfran-biûg er niet in geslaagd was het Rmsch te verdringen, vindt zij thans jîffegenheid ook verder dan voorheen Fe loodlottige werking door te zetten. : | ®e van deze overtredingen der wet ? feer te gaan, maakt dagelijks het wtsch bestuur zelve inbreuk op de ïnten der Vlamingen, en wordt hoe "ger hoe meer de Vlaamsche taal in "'anderen niet alleen meer door de snsche, maar nu ook door de Duitsche >1 verdrongen. fot staving onzer bewering volsta p.a. ■ -'crbijgevoegde dagbladartikel,waar- ,ten voile blijk.t hoe niet alleen de Jtechers er zich op roernen uitsluitelijk duitsche taal te gebruiken in Vlaan- roaar tevens çn wat erger is, in 8 waan verkeeren daardoor aan de "schen van het Vlaamsche volk te vol-D.'00 ^'v- werden sommige gemeentebe- door Duitsche overheiden verzocht nefwisseling in het Duitsch te voe- r ûchield het Duitsche spoorwegbe- . ' an een groot aantal steden en dor- L f luitelijk de Fransche of Duitsche 'aaUmg. / . ncjnigvuldige andere meer bijzon-]e ,ty.a en van overtreding der Vlaam- ii aa wetten door de Duitschers wer-Qn-eus aan plaatselijke overheden ter miner acllt ' zo°lang aan die tekort-' de V? R^6n einde wordt gesteJd, zul-re„, , min?en, steunend op hun goe-hot- t i y °°rtaan elke inbreuk verder L Ult_sch bestuur aanklagen. n or,iCntie' k'i het uitbreken van de-ide t? tro^^en _ de Vlamingen ten er verovering der vervlaam-Itbersrll ;r'tscîlc Hoogeschool,waren fcr Via.31! aelfbestuur te «ischen n ren. z«© hunne recht^iatige eischen ook ditmaal niet ten voile werden ingewilligd. Volgens het internationaal recht, moet het Duitsch bestuur de wetten van het bezette land toepassen. | Met diezelfde kracht waarmee onver-poosd de Vlamingen steeds het naleven hunner wetten • hebben geëischt, waarmee zij enkele maanden geleden te velde trokken tôt het bekomen van hun hei-, ligste recht : een Vlaamsche hooge-! school.en zoo noodig het zelfbestuur van Vlaanderen, richten zij zich thans tôt den plaatsvervanger .van het Belgisch goeverneinent, het Duitsche generaal-goevemement in België, met het drin-gend verzoek, niet alleen aile verdere overtredingen der taalwetten in België te verhinderen, maar de taalwetten zoo-als de Vlamingen ze hebben verkregen, in hun geheel en ongeschonden te doen naleven. Zooals zij niet wilden dat naar den wensch der verfranschers, mede met België, Vlaanderen een klein-Frankrijk wordt, zullen de Vlamingen evenmin dulden dat hun land tôt een klein-Duitschland verworde. De taalrechten zijn slechts een gedeel-te van naar wat de Vlamingen streven ; hun doel is de volledige herwording van hun volk ; maar indien niet eens de taal-rcçhten worden eerbiedigd, is aile verdere or>bouw van het Vlamingendom on-mogelijk.Dikwijls streden de Vlamingen slechts met den moed der wanhoop voor het ver-overen van hun recht ; het herkennen hunner taalrechten zou hen sterken in hunnen strijd, waaar integendeel zij die de taal en de zeden der Vlamingen hebben veracht, dan ook nooit hun hart hebben kunnen winnen. Hopend dat een herboren Vlaanderen uit dezen oorlog zal verrijzen, is intus-schen de leus en het wachtwoord van aile ware Vlamingen : « Noch Fransch, noch Duitsch, in Vlaanderen Vlaamsch ! Vertrouwend dat naar recht aan ons verzoek zal worden voldaan, bieden wij u, Excellentie, onze Vlaamsche groeten. Namens het Algemeen Nederlandsch Verbond, tak Lier: De voorzitter, Alfred Bogaerts ; de ondervoorzitter, Reimond Kimpe ; de schrijver, Huibrecht Van Ael ; de bestuursleden : Félix Timmer-mans, Jan De Weerdt, Frans Bogaert. » Daarop is volgend antwoord ingeko-men : « Zeer geachte Heeren, Zijne Excellentie de heer Goeverneur-generaal heeft uw vertoog gunstig aan-genomen.-Hij ziet in uwe warme uiteenzettingen . een nieuw bewijs voor het hem wel be- Ikende feit dat de Vlamingen, met on-wrikbare liefde en trouw, aan hunne moedertaal en hunne eigendommelijk-heid als volk vasthouden, en dat ze be-: sloten zijn zich dit levensgoed ook voor de toekovist te verzekeren, de Fransch-Romaansche uitbreidingszucht ten spijt. Eene juist begrepen bevordering der aangelegenheden van het Vlaamsche volk beantwoordt gansch aan de inzich-ten van den heer Goeverneur-Generaal. Bijzonderlijk is hij bereid, in zoo verre zulks in de gegeven oorlogsomstandig-heden mogelijk is, de nitgevaardigde Belgische wetten ier bescherming der Vlaamsche taal te doen gelden, in den zin der Haagsche bepalingen, waarnaar in uw schrijven verwezen is, en zonder de reciiten der Waalsche bevolking te schaden. Wanneer de Duitsche besturen in de tegenwoordige verhoudingen en uit over-wegingen van grondbeginsel, en name-lijk met het oog op een nauwkeurig en spoedig afhandelen van zaken, niet nala-ten kunnen van hunnen kant in hunne ambtelijke briefwisselingen de Duitsche taal te gebruiken, zoo beteekent dit geenszins een achteruitstelling van het Nederlandsch. Veeleer mag ieder staatsburger en iedere vereeniging in het land, mogen en moeten de Belgische Staats- of Ge= îiieentebesturen zich bedienen van de Nederlandsche taal, zooals het de wetten van het land toelaten of voorschrijven. De heer Goeverneur-Generaal kan van h'àrte uwen wensch bijtreden, dat uit deze wereldkrisis, die juist ook het Vlaamsche land zoo zwaar heeft getroffen, een herboren Vlaanderen ontstaan moge. Op bevel Zijner Excellentie den heer Gouverneur-Generaal, (get.) Graaf Harrach. » ■ (Kursiveorîng van> 't Alg. Nad. Verb.) ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP SIDOOR TEIRLINCK 1851 ï Met den naam van zijn schoonbroeder | en vriend Reimond Stijns wordt die van | Isidoor Teirlinck jaren lang in éénen adem genoemd. En terecht : « Evenals Ercliman-Chatrian en Vast-Ricouard, hebben Isidoor Teirlinck en Reimond Stijns hunne beide namen ver-smolten, om daarmede te toonen hoe in-i nig hunne samenwerking is en de over-j cenkomst hunner gedachten en hunner j levensopvatting. En nochtans, men zou bezwaarlijk uit een physich oogpunt be-schouwd, een grooter verschil kunnen uitdenken, dan er tusschen die schoon-broederlijke samenwerkers bestaat. » Teirlinck is rijzig, met fijngeteeken-de trekken en zorgVuldig onderhouden bruinen knevelbaard. Het gelaat draagt de spor.en van zware beroepsbezigheden en geestesinspanning. Het oog is diep ingezonken en een glimlach zweeft be-stendig om de dunne lippen. » Stijns daarentegen heeft, niettegen-staande zijn reeds langdurig verblijf in de hoofdstad, het voorkomen van den gezonden,stevigen buitenman behouden. Zijn schoone blonde baard, zijne frissche gelaatskleur en stevige lichaamsbouw, geven den indruk van gezondheid en kracht. » Maar zoo innig is hunne samenwerking, zoo overeenkomstig beider geestes-ontwikkeling, dat het zeker onmogelijk zijn zou te bepalen waar ieders arbeid begint en eindigt. Met hun beiden hebben ze, op betrekkelijk geringen ouder-dom, reeds veel schoons en goeds gele-verd. » Aldus Delà Montagne in zijn Vlaamsche Pseudoniemen. Sedertdien zijn beide novellisten huns weegs gegaan. Na-dat de roman uit de dagen van den schoolstrijd Arm Vlaanderen hun naam ;in Vlaanderen algemeene bekendheid had verworven, bleek het dat ieder van hen een eigen weg wenschte te bewan-delen, en de verschillen tusschen beiden kwamen dan ook duidelijk te voorschijn. Ziehier hoe Coopman en Scharpé hun verschijuing in de letterwereld beschrij-ven : « Op eene der Zaterdagavond-vergade-ringen van het Vlaamsch Kunstgenoot-schap te Brussel, verschenen, 1877, twee uitgenoodigde jonge mannen. Het waren, de eene, Isidoor Teirlinck ; de andere, zijn schoonbroedei Reimond Stijns, die, Vlaamsche Erck-mann-Chatrian's, de eerste pennevrucht hunner samenwerking kwamen voorle-zen : Bertha van den Schoolmeester, ro-mantische zedenschets, gansch in den trant van Conscience, die er recht in zijn schik mede was, en die beiden lovend en bemoedigend toesprak. Teirlinck, geboren 2 Januari 1851, te Zegelsem bij Oudenaarde, studeerde in de Normaalschool te Lier ; R. Stijns,geboren 10 Mei 1850,. te Mullem bij Oudenaarde, was leerling der Bisschoppelijke Normaalschool _ van Sint-Nikolaas. Na fveinige jaren, verliet Teirlinck het la-ger onderwijs en trad als leeraar in wis-en natuurkunde op aan de kweekscholen voor onderwijzers en onderwijzeressen te Brussel (1875). Eerst in 1883 werd Stijns tôt leeraarin de Nederlandsche taal aan-gesteld in het Atheneum der hoofdstad. Onder den naam Teirlinck-Stijns, vloog heel wat werk de wereld in : Frans Steen (1878), eene goed vertelde, boeien-de idylle ; dealistisch getinte en gekrui-de novellen en schetsjes in de Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle ; Alde-nardiana, waarin plaatselijke gebruiken uit het Zuiden van Oost-Vlaanderen, boeiend, enkele ietwat te zeer overladen, geschetst zijn ; Uit het leven van ons Volk (1882), eene bonté verzameling van kleine novellen en schetsen uit het stads-en buitenleven, waaronder Een opbrui-schend Karakter en Een echte Broeder, als pereltjes uitblinken. Enkele stukken, gezond realistisch, herinneren aan de kleurigste bladzijden uit Baas Colder (1879) waarin een hartelooze Harpagon en diens beminnelijke dochter Lise, ha-ren geliefden toonkunstenaar Bruno en zijn dweepzieke oude moeder, niet het minst Colder's kreupele, onnoozele zoon Dirk, de hoofdrollen vervullen. Al man-gelt het dien tendenz-roman aan een-heid ; al wordt er vaak in gezondigd te-gen den goeden smaak en de natuurlijk-heid, veel wordt vergoed door de sterke teekening der figurai, de allerliefste na-tuurtafereeltjes, de schildering van de in brand gestoken hoeve. De leeraars Teirlinck en Stijns zouden zich niet onbetuigd laten in den schoolstrijd. Zij bouwden Arm Vlaanderen op, dat merkteekçnen zou tusschen Virg.Lo-' veling's politiake sehotsen In onze Vlaamsche gewesten (1877) en haren po-îitieken roman Sophie (1885). Voor de kunstenaars Teirlinck-Stijns, die er den slag van hulden kransjes novellen en schetsjes te vlechten, moclit zulk zwaar werk een waagstuk heeten. l'n louter letterkundig opzicht, bevat Arm Vlaanderen bedreven en kunstkeu-rig geteekende figuren ; tôt de beste be-hooren : de ouwerwetsche dorpsschool-meester, het hopeloos minnende meisje uit den Molen, de jolige smidsgast, het kerkbaljuwtje, de oude dorpspastoor ; minder gelukkig is de keuze van het lioofdfiguur, een lijdend, in stede van een rnannelijk strijdend wezen, wiens geliefde, eene tengere plant uit Con-science's tuin, treurt en kwijnt, en niet aarden kan in den grindigen grond waar Arm Vlaanderen wortelt. Eenigen tijd nadien ging de mare dat de kunstbroederlijke maatschap Teirlinck-Stijns in der minne ontbonden was. Teirlinck grendelde zich toe iii de stil-ligheid van zijn arbeidzaam leven en streven ; schreef nog, als 't ware tôt ver-poozing, na ander geduldig volgehouden werk, verscheidene bevallige verhaal-tjes, en twee onbevallige tendenz-ro-mans : Cilia (Gent, 1888) en Naar het land van belojte (Amsterdam, 1894). Welriekend folklore-kruid vindt de aandachtige lezer tusschen de bladzijden van de verhalen van Teirlinck, die zich van jongs af aangetrokken en bekoord had gevoeld door de poëzie der folklore. In de voile kracht zijns levens, zou hij een geestverwant aantreffen in « den veelzijdigsten en geleerdsten folklorist van België », A. K. de Cock, met wien hij een reuzenwerk zou oprichten «waar-van in geen land de weergade bestaat ». Wij zijn gelukkig den fijnen en voor-namen man, die Isidoor Teirlinck is, de hem toekomende plaats in onze galerij in .te ruimen. Wij nemen in onze « Bloemlezing » van hem op een fragment uit de novelle De droom van lgnatius Sonneblomme, vtaarin men de ietwat grijsloome, zeer harmonische stemming bewonderen zal. "Rlijkbaar was Teirlinck dan toch de teerst-besnaarde, de elegische parti j in het duo der twee schoonbroeders. In het honderdvoudig konsert onzer , Vlaamsche letterkunst hopen wij het zachte, weemoedige en toch vaste geluid van Is. Teirlinck niet langer te moeten missen. Meer dan ooit is het een plicht voor Vlaamsche zangers om hun lijdend, ja, doch ook strevend volk de weldaad van hun kunst te schenken. Laten wij ten slotte niet vergeten dat hij, buiten al zijn eigen fraaie werk ons nog schonk den geestigen stilist, den oo-lijken novellist Herman Teirlinck, wiens beteekenis voor onze letterkunde hier ook naar waarde zal geschetst worden. Een harfroerend tafereel. . . Uit de « Indépendance Belge » : De overheden ontvangen vele klach-ten aangaande de toelagen aan de vluch-telingen gegeven, die zich ten getale van eenige honderdduizenden in Frankrijk bevinden. Onze landgenooten geven op bittere wijze te kennen dat zij hierom-trent vele moeilijke ondervinden. Eenige uitgewekenen gaven zich over aan een dolce farniente en vonden het onnoodig zich te vennoeien, daar de of-ficieele vergoeding en de ondersteuning uit Hâvre hen in staat stelde om te kunnen bestaan. Anderzijds dachten zekere werkgevers de vluchtelingen te mogen uitbuiten door hen voor belachelijke loo-nen te laten werken. Vandaar talrijke wrijvingen, welke door twisten verer-gerd werden, waaraan de domme aan-spraken door zekere voordrachtgevers tôt de vluchtelingen gehouden, de lange duur en de wreedheid van den oorlog, de rouw in Frankrijk, weldra een be-treurenswaardig scherp karakter gaven. Verscheidene Belgen hadden in muni-tiefabrieken kunnen werken, doch de te-ruggeroepen gemobiliseerden ontnamen hun op verscheidene plaatsen deze broodwinning. De aanvragen voor pas-poorten naar Zwitserland nemen toe en daarmee eveneens de weigeringen. De nieuwe verordening is dat zelfs geen pas-poort aan de Belgen mocht afgegeven worden voor de departementen die aan de Zwitsersche grenzen gelegen zijn. Men kan het niet ontkennen dat de gelegenheden voor de vluchtelingen gaandeweg verminderen. De mogelijk-heid om naar het vaderland terug te kee-ren is in feite opgeheven. De Belgen die in 't buitenland verblijven, gaan een bijzonder kritisch tijdperk te gemoet. En den soldaten, in verlof, die men ontmoet, lacht het vooruitzicht van e«n nieuwen winter in de loopsrraven van de IJzer door te brengen ,geen9zins toe. ' Zij klagen over zekere kleine onvol- Een half ambtelijk blad vindt dat eene maaktheden, die trouwens reeds aang«- bijzondcre poging daarvoor moest ge- haald werden, zooals het niet kunnen daan worden, doch zegt : koopen voor billijke prijzen van honderd Wij vreezen echer dat het intiatief dat kleinigheden waaraan men op het laatst wij aanbevejen schipbreuk zal lijden, al i behoefte begint te krijgen, het afhangen is het nog zoo noodzakelijk voor onze ! van de willekeur van de kooplui, terwijl soldaten, want in de bureelen van het i de officierai in de legermagazijnen zich Ministerie van oorlog heersc.ht geen han- | van het noodige voorzien. delsgeest, ofwel is die er te veel ! Dagelijksch Nieuws —— j WANTOESTANDEN IN ONS ON= DERWIJS. — In het hoofdartikel van Maandag 13 September over « Taaltoe-| standen in het Katholiek onderwijs te ' Àntwerpen » komt de aankondiging voor, dat voortaan regelmatig onder deze hoofaing over de bestaande wantoe-| standen in 't onderwijs zou gesproken : worden. j Hier volgt de eerste kronijk van dien I narH • Bij de Zusters van het H. Eart Een onzer medewerkers schrijtt ons: ! iMet lang geleden ben îk naar Conticli ' geweest in net groot klooster der Zusters van het H. Jtiart, waar bij de 'ZOO \\ eeskinderen worden verpleegd. 'l'oevallig waren de weesmeisjes van ! hetzeltde klooster te Antwerpen daar ; aanwezig om de jaarlijksclie retraite bij te woiien. We zagen ze wandelen, we hoordeu ze bidden, en het was al Fransch wat de klok sloeg ! Die Vlaamsche weezen, worden dus hier, in Antwerpen, Fransche gebeden ingepompt. En zeggen dat vol-gens de cnristelijKe leering « het gebed eene samenspraak is met God » : die kin-deren moeten dus met Onzen Lieven Heer spreken in eene taal, die ze met of toch maar half verstaan. Later zullen ze de Fransche gebeden vergeten, vn geen Vlaamsche meer kennen ! Wat vreeselijke gevolgen hebben zul-ke wantoestanden niet voor de toekomst van ons Vlaamsche volk? Ik we-es de Eerw. Zusters van Ccncidi op dit kwaad en ze verzekerden dat bij hen de toestand beter is dan te Antwerpen. Heel goed kan hij toch ook niet zijn, want zelfs wanneer men in een Viaamscli gesprek de Eerw. Moeder of den Eerw. Heer Bestuurder vernoemt, heet het : Révérende Mère ; Monsieur i'Aumônier, enz. Wanneer men die zusterkens zoo bezig ziet, met hun eigen volk te ontvlaam-schen, kan men niet andera doen dan denken : « Heere, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen 1 » Dr. L. F. lassche dit in ziiti dnssier. EEN RECORD. — In «La Belgique», nummer van 9 dezer, schrijft de Ant-werpsche konespondent van dit blad : « Onze stad is bepaald nog steeds een (t verblijfplaats der Goden », trots aile besmettelijke ziekten die de oorlog, vroeger tenminste, altijd meebracht. Naar uit de statistieken (die we regelmatig mededeelen) blijkt, is het sterfte-cijfer gewoonlijk zeer gering, en de de meeste lieden bereiken een hoogen ouderdom. Verleden Vrijdag had Antwerpen werkelijk een rekord te boeken : slechts 4 sterfgevallen, waaronder dan nog 2 juistgeboren kinderen. » Antwerpen zal zich in die loftuiging buitengewoon verheugen. Die korrespon-dent van «La Belgique » is echter een fijne spuiter, waar hij thans van « ver-blijfplaats der Goden » erewaaart. DE UITVOER VAN AARDAPPE-LEN EN GROENTEN IN FRANKRIJK. — Het ministerie van Landbouw maakt bekend aan de uitvoerders van aardappelen en groenten : « De groenten- en de aardappelen-oogst schijnt zeer gering te zullen zijn. Deze toestand is eenerzijds te wij ten aan de weergesteltenis, welke de ontwikke-ling der cryptogamistische ziekten be-vorderd heeft, en meer nog. aan het ge-brek aan arbeidskrachten. Zonder juist verontrustend te zijn, eischt de toestand toch dat er van heden af zekere voorzorgsmaatregelen getroffen worden. Aldus zal van 15 September af, geene toelating meer gegeven worden om aardappelen en groenten uit te voeren. Uitzondering bestaat echter : 1° voor de pootaardappelen in kistjes voor Spanje en Amerika ; 2° voor de groenten voor Engeland bestemd, andere dan prei, uiën, kool, wortelen, rapen, knoflook en aardapeplen, waarvan de uitvoer voor elke bestemminsr zal verboden ziin. HAVENBEWEGING. — Op 13 September liepen in onze haven 4 stoom-schepen, 7 motorbooten en 37 lichters binnen, terwijl 1 stoomer, 2 motorbooten en 11 lichters onze haven verlieten. DE VERMOORDING VAN JAURES. — De heer Drioux heeft de in-structie gealoten aangaande den moord op Jaurès. Hij heeft het besluit getee- kend, waardoor de înoordenaar1, Raoul Villain, voor de kamer van inbeschuldi-gingstelling gestuurd wordt onder be-tichtiging van vrijwilligen manslag. Villain zal door de advokaten Henri Gérard en Alexandre Zévaès voor het Hoop'er Gerechtshof verdedis-d worden. | DE WIJN VAN 1915. — Een interview weergevend van den Franschen mi-nister van landbouw, betreffende de wijn-teelt, zegt de « Journal », dat enkel ; Champagne en Bourgogne goede uitsla-gen zullen geven. Door het gebrek aan werklieden, het slechte weder en het ver-schijnen van parasieten, zal de oogst waarschijnlijk beneden het gewone mid-deltal bliiven. DOOD VAN EENE LETTERKUN* DIGE. — Men kondigt den dood aan te Lauzonne van Mevr. Lila Ward, geboren de Charrière, de schrijfster van « Serge Batourine » en medewerkster aan talrijke letterkundige tijdschriften. Zij werd geboren te Moskou in 188^. DE EX=GRENADIER BAEYENS VEROQRDEELD. — De ex-grenadier Pieter Baeyens, van wien de bladen de buitengewone avonturen verteld hebben, is voor den derden krijgsraad te Parijs verschenen, in afwachting dat de korrectioneele rechtbank uitspraak zal jdoen in zake de oplichterij, waarvan hij beschuldigd i§. ) Daar de rechtbank de beschuldiging jvan spionnage ter zijde heeft gesteld ' werd hij alleen ondervraagd over de we-derrechterlijke handelingen, welke hem ten laste gelegd worden: het dragen van eene militaire medalie, het gebruiken van een valschen « stempel » van den grooten Franschen Staf; van een be-1 driegelijke « photo » welke hem naast iJoffre voorstelt, familiaar leunende op iden schouder van generaal Pau, enz... Dokter Vallon verklaarde, dat hij in Baeyens een ontoerekenbare zag, die niet' geheel verantwoordelijk voor zijne jdaden kon gesteld worden. De advokaat Emile Michon heeft waanzin gepleit. ! Baeyens werd tôt een jaar gevangenis- 1 Atrnf vpronrdpplrl DOOD VAN ABBE LIEBAERT. — De Belgische kolonie te Rome is in rouw gedompeld wegens den dood van den abbé Paul Liebaert, neef van den Staats-minister, «-scriptor » in de boekerij van het Vatikaan en kapelaan in de Sint-Juliaan der Belgen, die te Infra in den ouderdom van 33 jaar overleden is. | Abbé Liebaert had zich bijzonder toe-j gelegd op de paléographie en de studie j van miniaturen. Gedurende zijne lange studiereizen, had hij de kostbaarste we-1 tenschapelipjke materialen weten te ver-zamelen. Zijne onverwachte dood laat eene groote leegte na in de boekerij van het Vatikaan. I Abbé Liebaert werd door typhus-| koortsen en hersenvliesontsteking, opge-• daan tengevolge van overspanning, uit . het leven we^eerukt. EENE TENTOONSTELLING VAN « PUERICULTUUR » TE BRUSSEL. — Het sociale dispensarium van het Bel-' gische Roode Kruis, volgens de instruc-ties' van den Generaal-Gouvemeur ge-sticht,door graaf von Hatzfeldt-Trachen-berg, voorzitter van het Belgische Roode Kruis, zal deze week eene tentoonstel-ling van Puericultuur in de lokalen van het Grand Hôtel, Anspachlaan, houden. Ailes wat betrekkû.g heeft op de uitwer-kingen van het : wangerschap op het vrouweliik organi ne, ailes wat de ver-zorging betreft va;i de moeder die in ge-zegende omstandigheden verkeert, om aile gevaren en nadeelen te voorkomen, zal er aanschouwelijk voorgesteld en uit-gelegd wezen in den vorm van wassen afbeeldingen, van modellen, photogra-pliieën en teekeningen. Men zal er lee-ren hoe men het best de ziekten der zui-gelingen en die van de kinderen in hunne eerste levensjaren zal kunnen be-strijden, in het bijzonder tuberculosis. Men zal er modelinrichtingen zien van moederhuizen, vertrekken, ook badkui-t>en, wiegen en practische bedden over-eenkomstie de gezo.ndheidsvoorschrif-ten. Inlichtingen en uitleggingen zullen mondeling door bevoegde personen ge-geveii worden, zoodat al de moeders met een bezoek a«n der.e tentoonstelling te bren^n, veel leerrijks zullen opdoe*.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.