Het Vlaamsche nieuws

852 0
21 oktober 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 21 Oktober. Het Vlaamsche nieuws. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/p843r0rj1w/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

[ponderdag 21 Qktober 1915. Eerste Jaarg. Nr 279 Prys : 5 Centiemen door geheel België Het Vlaamsche Nieuws M M Insdybi en tarait ▼cnprcid NiwmrtiÉHt mm BdgH -1/tocHni ? tnaal g» iwwft ABONNEMENTSPRIJZEN Per week 0.35 T»r 3 maanden 4.— Per maand 1.50 Par 6 maandan 7.59 P«r jaar 14.— AFGEVAARDIGBEN VAN DEN OPSTELB A AD : | Dr Âag. BORMS — Albert YAN DEN BRANDE BUREELEN : BOQDESTBAAT, 44, ANTWE1PEN. Tel. 1M6 \ wmmmvBSWÊtsamwmiMW**w «■piunfiTi" AANKONDIGINGEN Tweade bladz., per r»gei 2.50 j Vierde btedz., per rsgel.. 0.50 Darda blad., id. 1.— j Doodsberieht 5.— V»«r alla aun»aeeii, wande Bien zick : ROODBSTRAAT, 44. Dorlogsverklaring van Italië aan Bulgarije Politieke Krisis in Engeland Onze Beweging en onze kultuur : (In Vereenvoudigde Schrijfwijze) De Nasionaâl-Vlaamse Beweging en jet opbouwen ener sterke eigen Vlaamse tultuur zijn twee werkingen die, al vul-la it theoreties elkander aan, prakties jtkanr toch ten zeerste in den weg lo-p.De kultuur van een volk is de graad In fflacht welke dat volk verkrijgt door jtn degelike algemeen ontwikkeling. [Die ontwikkeling werkt op tweeërlei m- < i' Zij vormt een uitgebreide groep Lnsen die door studie en talent op we-fenschappelik of artistiek gebied uitmun-tnd werk voortbrengen dat hun volk laterieel en moreel ten goede komt ; |j» Zij brengt het volk zelf zover dat |covergrote massa jn staat is het werk an haar grote mannen te begrijpen en r het nodige profijt uit te trekken. De grootste kultuurvolkeren zijn dus liet slechts degenen waar de voortbreng-elen ener geestes- of kunst- « élite » het et sterkst zijn, maar vooral die waar «t volk in zijn geheel het best zijn ge-ierden en kunstenaars weet te waardee-m en hun werk weet te gebruiken. 'Voor het vestigen ener machtige kul-jer is het dus nodig dat de hoger-ont-likkelden rustig en vrij kunnen arbeiden nhun positief werk, en dat er gene hanta hen in hun streven hinderen ; en [ooral dat de menigte genoeg geestelik Btbolsterd en nasionaal-bewust weze ta zich het werk der keurbende ten bate fe nemen en er zich door op te werken M stoffelike verbetering en morele ver-tffing, en aldus in de wereld andere vol-ieren voorbij te streven. ;De nasionale beropbeuringsstrijd nu, bals wij dien in Vlaanderen voeren, gaat rom ons volk « een plaats te doen inne-len in de rij der kultuurvolkeren ». Dat meende men na '30 te kunnen tën op twee manieren. Eerst door het l't leven roepen van den Vlaamsen lalstrijd, die weldra een algemeen stre-sn ons volk zou worden naar stoffelike p zedelike welvaart ; en dan, steunende ip het grootse artistiek verleden van 'iaanderen, het doen herleven d " Nuise kun»t. Zo tien we du» na d« omwentelin >; toe p»raleellopende werkingen. De oni -uikende Vlaamse Beweging en de her-fording onzer nasionale kunst. In dt eerste periode konden die beiden best hand in hand gaan. Zo was «iscience b. v. een uitstekend werker Pflaminganties gebied en tevens iemand * >1 zijn. krachten veil had ôm ons volk Ktls een letterkunde, d. i. een stuk kul-jur te geven. Later «chter is men, aangespoord door aich verbreidenden stroom der ver-'msing, de Vlaamse Beweging meer Merner, meer doeltreffend gaan aan-skken. Men is haar historiés gaan be-tuderen en den eeuwenouden strijd van #s volk tegen den vreemden invloed men onder aile oogpunten ontleed. 'e kracht die op ons tôt stikkens toe '"kte heeft men nauwkeurig gemeten, ® wtenschappelik onderzocht in welke j>îte wij in staat zijn tegenweer. te bie- ,E«n litt«ratuur alleen kon Vlaanderen r«dden. De Vlaamse Beweging werd aan een politiek vraagstuk van het |00?ste gewicht, en aile in Vlaanderen P°rhinden zijnde krachten werden ver-f : °m niede te werken tôt het bereiken lr' doel dat alleen redding kon bren-ien: Zelfbestuur voor Vlaanderen en pallonii. Terwijl dus daarop zich 3e werking J! bewuste Flaminganten konsen-was er een vrij belangrijke groep ^lSt<n*ars die, buiten de beweging om, 1 w']ls zelfs zonder zich in het minst om strijd te bekommeren, al hun werk-schonken aan den opbloei ener „ criR«, moderne Vlaamse kunst. LU? Werk is heerlijk en het is schit-■ fn gelukkig dat bij een volk, dat L J vei"loren was als het onze, er ene L ' artisten is kunnen opkomen Ijj Va.n ^et werk kan gesteld worden P'tenland ^>£Ste Va" onz€n t'îc' arbeid gaat voor huti volk I>. mjgçg ifent za njet en kan ze niet waarderen, juist omdat we geen kultuurvolk zijn. En hier is het nu het tragiese in de Vlaamse Beweging ! Een kunstenaar zal in zich de kracht voelen iets groots voort te brengen en zou een machtig figuur kunnen worden maar als Flamingant zal hij weten dat het werk dat hij zou kunnen voortbrengen niet zou gedijen voor zijn volk. Hij zal weten dat aile mogelike krachten in Vlaanderen broodnodig zijn, en als Flamingant vôôr ailes zal hij zijn kunste-naarsdrang bedwingen en zich heelemaal aan onzen nasionalen herwordingstrijd overgeven. En zijne daad zal heel logies zijn, zelfs beschouwd van een nuchter-egoisties standpunt. Eerst dient Vlaanderen gered, want indien dit niet gebeurt gaat onze kunst met ons volk meê ten onder, en zou het werk waar hij zijn leven aan zou wijden toch verloren zijn. Dat hebben velen onder onze grote mannen begrepen, en we zien dan gedu-rig hoe kunstenaars en geleerden hun vak achterwege laten om zich heelemaal aan de Beweging te wijden. Zo Gustaaï Vermeersch, die voor mij de sterkste romanschrijver van Vlaanderen is ; hoe treurig dat wij al hetgeen lûj ons op kunstgebied nog zou kunnen ge-ven zullen moeten ontberen, omdat hij als Flamingant voelt beter werk voor zijn volk te verrichten met zich heelemaal te geven aan onzen strijd. Zo Lodewijk De Raedt, onze grote leider; die was ingenieur, man van we-tenschap, en gedurende heel zijn werk-zaam leven heeft hij niets op wetenschap-pelik gebied kunnen presteren, verlamd door zijn Flamingantisme dat hem dwong zijn beste krachten veil te hebben voor het bereiden van de kulturele wording van zijn volk. En het tragiese hiervan nu is dat, wanneer we eens, door onmenseliken strijd en taai volhouden ons Vlaanderen zelfstandig en zelfbewust krijgen (en dat zullen we, 't is gelijk hoe, maar we kunnen eer niet rusten!...) dan zal er zulke ontzaglike dosis goede, sterke werk-Kracht bij de meesten onzer zijn verloren gegaan ; dan zullen we zooveel moeten missen dat ons anders zo> heilzaam ware geweest. Want we zullen dan zo erg zwak staan, we zullen zo van meet af ailes moeten beginnen, en al die verspilde energie zouden we dan zo goed kunnen te pas brengen. De Raedts degelike boeken, al die. brosjuren, voordrachten, artiekels enz., waarin zoveel werkende Flaminganten het beste van zichzelf hebben gegeven, wat zal het anders zijn dan geschiedenis, zonder onmiddellijk belang voor ons volk dat, eens volledig Vlaams, heerlik zal openbloeien in zijn nieuw bestaan waar het zo lang naar getracht heeft, en den moeilijken strijd die achter den rug is zal vergeten. In de tegenwooirdige omstandigheden is iemand als Cyriel Buysse b. v. die degelike romans schrijft maar zich van den anderen kant als Franskiljon aanstelt veel meer schadelik dan nuttig, en is een man als De Raedt voor ons volk duizend-maal groter. Doch later, in een zelfstandig Vlaanderen met eigen kultuur zal ons volk aan het werk van een Buysse heel wat hebben en zal dat van De Raedt alleen slechts historiés belangrijk zijn. Maar met mannen als Buysse zijn we over vijftig jaar totaal kapot, en dan be-staat er niets meer noch van ons noch van Buysse's werk terwijl we met mannen als De.Raedt over vijftig jaar de Fransen Tnvloed hier wel zullen hebben klein gekregen, en dan is Vlaanderen gered en dan staat de toekomst open voor een geweldige Vlaamse kunst en een degelike Vlaamse wetenschap, die zich vrij zullen kunnen ontwikkelen. Geen opofferingen kunnen dus te groot zijn. Onze leiders van nu en de Flaminganten van onzen dag zijn edeler figuren dan wie 00k die buiten de Beweging nu reeds arbeidt aan onze komende kultuur, omdat zij al wat Vlaanderen eens zal kunnen worden zullen mogelik gemaakt hebben. Ons schrikke dus het gedacht niet af dat al wat we nu doen later als we zullen zegevieren, geen belang meer hebben zal, en verloren kracht zal zijn. Het weze ons eer een spoorslag om des te ge-weldiger, des te onweerstaanbaarder door te werken, om onszelf te bevrijden van het juk van het Flamingantisme dat ons drukt, om in een nieuw zelfbewust Vlaanderen te kunnen arbeiden aan een sterke nasionaal-Vlaamse Kultuur. René VICTOR- ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Alfred Hegenscheidt 1866 Ziehier de merkwaardige bladzijde die Emm. de Boni over Starkadd, in de N. R, C. schreef, ter gelegenheid van eene heropvoering van het stuk in het Kunstverbond. 't Is geschreven met een klaren cri-tischen geest, met een warme waardee-ring en, bewonderende liefde, doch tevens met een on'bevangen gemoed in het aantoonen van elke schaduwzijde, waar-door de criticus het werk situeert in de geschiedenis van de Vlaamsche letteren. 't Is een brok van eerlijke kritiek, zoo-als wij niet dikwijls gewoon zijn in onze pers te ontmoeten. Het heet Starkadd-redivivus...« Wij hebben hem gisteravond in het Kunstverbond met nieuwe oogen be-keken, met nieuwe ooren beluisterd, en we voelden dat we inderdaad meer dan een lustrum ouder zijn geworden sedert de oude prachtige geestdrift... Ik heb Bouwmeester gezien in Starkadd te Amsterdam in 1900. Ik was, die regenachtige Paaschdagen, op mijn een-tje naar Amsterdam getogen. Een her-innering nog knoopt zich daar aan vast voor mij : naast mij zat, toevallig, een jong man, een kunstenaar met het pen-seel, die helaas kort daarna is gestor-ven : uw landgenoot Paul Rink, en het heugt mij, hoe die meer dan eens de tra-nen van emotie in de oogen heeft gehad. I-oom en lam in de eerste bedrijven, was de groote tooneelspeler, daar waar Starkadd zich dramatisch -uitspreekt, in de twee laatste akten, inderdaad reusachtig. De rolverdeeling was overigens slecht in het Nederlandsch Tooneel : Royaards was een doceerende Froth, volkom'en valsch, hij die een prachtige Saemund ware geweest. Ik herinner me verder nog een lieve Helga, en de Hilde van Mev. Mann-Bouwmeester. De algemee-ne indruk was lijzig, vaal, grauw. Alleen de groote Louis had monumentale oogenblikken. Was 't de schuld van de spelers alleen? Neen. En ik begrijp nu beter hoe Verwey, de stugge, en .hoe Willem Kloos, de hartstochtelijke, zich tegen-over Starkadd altijd weerspannig en af-keerig hebben getoond. Wij hebben, in 't vuur der lente, in Starkadd iets meer gezien dan er werkelijk in zat. Starkadd is inderdaad « literatuur ». Het mooiste er in is de schepping van Froth : het we-zenlijkste, het echtste van Hegen-scheidt's hooge ziel. Maar Starkadd gaat ten onder in een vloed van woorden, hij raaskalt, hij praat mooi, hij zegt verzen op, het heele drama is feitelijk prachtige, af en toe met menscbelijkheid door-trilde... rhetoriek. Helga, het bakvisch-je, mist, in haar verhouding tôt Starkadd voorzeker, en op zich zelf 00k, diepte in de uitbeelding : zij is broks-gewijze geschetst, zij is psychologisch werkelijk zwak. Starkadd is lijzig, ver-waterd, hij doet inderdaad dikwijls aan een opera-figuur denken, hij praat te veel,en doet te weinig. Mooi, werkelijk mooi, omdat de woorden karig rond haar figuur uitgesoroken zijn, is- Hilde, met Froth, den milden, den waarlijk innig-verstandelijk gezienen, het groote be-reikte in het werk. Saemund is de Ma-chiavelistische Streher, in wiens mond de scherpst afgeteekende woorden ge-legd zijn, die een wereld van sluwe intelleetualiteit moeten uitbeelden. Het heele stuk staat onder de groote schaduw van Shakespeare, men denkt aan Macbeth, aan Hamlet, soms even aan Goethe, en meer dan eens aan Wagïïer. Neen, Starkadd is niet het voldragen, het complète werk, dût wij er in zagen. In Gudrin van Rodenbach zijn «en paar tooneelen die veel hooger reiken : de Gu-drun-figuur alleen is oneindig dieper dan ailes in Starkadd. Daar is verder de woord-plastiek, bij Rodenbach zoo vroegtijdig ontwikkeld, « de greep », die de wereld vasthoudt en ons haar, lillend en trillend, toont... Muzikaal omdonsd, in vage, week® verklanking, spreekt Hegenscheidt's ziel hier tôt ons, en wij merken haar gestalte nauwelijks, want de woorden zijn als watéren die 't ailes overstelpen... Starkadd is een prachtige droom van onze jeugd geweest. Het is een mooie Icntedag, waar we droomend op terug-staren, als op « ailes wat heel ver is en heel schoon... » R-et is geen meester-sluk, maar het is dan toch voor Vlaanderen de aankondigende fanfare van een bloei van schoonheid en mensche-lijkheid geweest. Dit zal Hegenscheidt's hooge verdien-ste blijven Moge 't hem en ons gegeven zijn hem eerlang weder ten tooneele te zien, opdagend als de lang gemiste, nu zooveel meer versterkte en verkloekte man, die « uit de stilte » komt, uit de stilte waar alleen het groote werk ge-boren wordt... De Gentenaars, die goede liefhebbers, welke de « Vlaamsche vereeniging voor Tooneel- en Voordrachtkunst » vormen, hebben met warmte en ijver voor Starkadd gevochten gisteravond. Zij konden niet verhoeden dat Starkadd, evenals wij zelf dertien à veertien jaar ouder is geworden. Zij volbrachten veel moois. De Froth van Eieven de Gruyter zou! geen vakman hem verbeteren : dat was zeer zuiver werk. Ook de Hilde van mej. S. Verhulst ontroerde : haar zwarte figuur, haar storn spel, was heel innig. De Starkadd van den heer Oscar de Gruyter i#, 'k zeg het tôt mijn spijt, valsch : de wat woes-te glarieôogende Albrecht Diiier-kop, dien hij zich had gemaakt, vloekt met de Noorschç kordaatheid die wij van Starkadd verwachten, evenzeer als zijn luidruchtig pathos en zij,n heftige uit-bundigheid, de momenten dat hij inderdaad imponeerde waren zeldzaam, maar ze waren er. Goed was Ingel belichaamo door den heer F. Primo, die geheel in den door jaloezie verteerden zwakkeling opging. De heer Duc. van de Putte, die Saemund, den verraaier, moest uitbeelden, heeft een pracht van een figuur, hij zegt voortreffelijk, maar hij mist toch het ineesterschap voor dien Bonaparti-schen Streber ; zijn mimiek was wel erg eentonig. Af en toe deed zijn gebaar aan dat van Japansehe alcteurs denken, wat, voorzeker een kompliment mag heeten. De overige rollen werden op normale, verdienstelijke wijze vervuld, vooral die van Wolf. Dat mej. Peuteman van Helga niets meer heeft gemaakt dan ze deed, mag haar blonde liefelijkheid niet te veel verweten worden : zij had inderdaad heel lieve oogenblikken. Van het geheel der voorsteliing getuig ik naar waarheid, dat zij was een roerend pogen tôt oprecht-heid in de kunst van het tooneel en tôt dramatische eenheid. Het dekor was na-tuurlijk niet ailes wat men wenschen kan, lichteffekten en dergelijke ver-dwaalden erin, maar dat ailes ging gelukkig te loor voor wie 00g en oor hoofdzakelijk aan het drama zelf ver-langden te wijden. Wij zijn door deze vertooning inderdaad tôt klaarder inzicht gekomen in de beteekenis van Hegenscheidt's eenig en merkwaardig dramatisch gewrocht. Heb jk er eenigszins teleurstellende ervaring bij opgedaan, even als koning Froth dank ik er aan, dat « een lucht van lente mij heeft omwaaid », dezen heelen avond lang, eu ook nu nog, terwijl ik dit lange, al te lange epistel neder-schrijf... » Of er nog taalgrleven zijn ? Of wij, Vlamingen, grieven hebben en hoe men met de ouders van onze dappere Vlaamsche jongens handelt, die nu sedert meer dan een jaar huu leven voor het vaderland offeren? Onlangs kreeg eene arme familie, die sedert begîn Oktober 1914 niet meer van hunnen zoon vernomen hadden, volgend« kaart : m Comité Médical , Misschien weten die geleerde bollen de Ia in Brussel niet dat Antwerpen in het Croix Rouge de Belgique Vlaamsch gedeelte van België ligt, ofwel — zijn zij er onbekend aan dat er in België Bureani belge de renseignements twee talen zijn : eene Vlaamsche ,gespro- sur les Soldats malades, ken door 3/5 der bevolking, en eene blessé» ou dAoédés Fransche of Waalsche, de moedertaal ~ van slechts 2/5 ; of konden zij misschie* 24. m» <h rAaâœiation die Vlamingen missen wanneer het r*- Bruxato. derland in gevaar was? — In aile geval, die vrouw kon links «n Monsieur D ..... rec^ts loopeo met hare... vreemde kaart, rue tot ze çîndelijk iemand vond die haar Borgêrhôùt ' ^on c^ets maken welke belangrijke tij- . ' ding zij bevatte. (Keerzijde :j Vol hoop te kunnen terugschrijven, Bruxelles, le begaf zij zich 's anderendaags naar het Monsieur inlichtingsbureel der Meir en kreeg daar ' _ . het volgend aanmoedigend en voor eene Nous vous informons qu'il resuite des moeder, die sedert één jaar van haren renseignements officiels qui nous sont zoon njets meer weet, troostend ant- communiqués par le « Wounded Allies WOOrd : « Schrijven is onmogelijk. Ala Relief Committee )) de Londres, qu'à la uwen zoon dood is, zullen wij het wel date du .... sept 1915, M. F. D , laten weten, en blijft hij gespaard, dan du 1er de ligne était à l'ambulance .... Zult ge hem na den oorlog wel terug- Wesley Place, à Bristol. zien»!? Nous ne possédons pas d'autres rai- Is dat ml een inlichtingsbureel dat seignements. dient tôt troost voor menschen, die om ^-greez, Monsieur, nos sincères salu- hunne nederigheid niet vragen veracht tations. (-e worden, want in vele gevallen heeft Au nom du Comité : het vaderland van hen meer gevraagd A. Uittenhaeghe. dan van de machtigen? Dagelijksch Nieuws 1 AAN DE HOLLANDSCHE BLA» via Panama was 8,500 mijlen tegen DEN. — We lez eu in het avondblad 11.500 mijlen langs Kaap Hoorn. Het van het « Algemeen Handelsblad » van is natuurlijk zeer ongelukkig dat die in-Zaterdag 23 Augustus, een waarlijk he- storting juist moest plaats hebben nu vig artikel tegen Botha. dat, wegens gebrek aan beschikbare Vlamingen zijn gewoonlijk toch nog scheepsgelegehheid, tijdsbesparing van bezadigder, al hebben zij ook redenen zooveel beteekenis is. genoeg om hartstochtelijk te schrijven. STAALNIJVERîiEïD IN ENGE- We maken nu enkel deze bemerking : LAND. — Naar de « Daily lelegraph » als de Hollandsche bladen niet vreezen meldt- looPt in de Schotsche staalnijver-zoo'11 aanval tegen het Engelsch impe- heid het gerucht, dat ingevolge de groote rialisme te publiceeren, waarom blijven behoefte aan staal van regeeringswege ze dan zoo doof voor de Vlaamsche ver- een uitvoerverbod van staal wordt ver-zuchtingen? wacht. De fabrieken zouden reeds zoo- Kunnen zij ook niet nu en dan aan dan« met orders overstelpt zijn, dat de hun lezers iets mededeelen van hun verre kij de vraag ten achter -Vlaamsche broeders en geburen? ir » nn* crwivT «n ciwt uei d\t a Er wordt nu door Vlamingen over hun u NAPOLEON OP SINT-HELENA. -strijd zooveel geschreven. Het was verleden Vnjdag honderd jaar Hollandsche bladen, er is nieuw» ge- geledcen de Belléroph°,11 ? in, Z,CAU noeg in « Het Vlaamsche Nieuw» ». van S,mt-"eî€na kwam, een klein eilandje -r,.. , , van den Atlantischen Oceaan, nabi] de Bij een eventueele publikatie moogt Afrikaansche kust ge er ook wel bijvoegen, dat ge u niet At^8^^Augusti ,8iS aan boord van met ailes wat onze schnjvers zeggen, de « Northumberland » gebracht, waar-kunt veieenigen. Dit laatste behoeft im- ov^r admiraal Cockburn het bevel voer-mers met : we vragen slechts^ waardee- de, had Napoléon onmiddellijk Engeland nnST- Novissimus. verlaten en kwam na een reis van twee DE PANAMA-KANAAL TELEUR= maanden op de plaats aan die hem als STELLING. — De aankondiging van verbanningsoord was toegewezen. Kolonel Goethals dat het Panama-ka- Op Zondag 15 Oktober wierp men het naal niet vôôr begin van toekomend jaar anker in de haven van Jamestown, het zal kunnen heropend worden, bevestigt eenigst genaakbaar punt van het eiland. de rapporten welke reederijfirma's in de Op Maandag 16 Oktober ging de keizer City ontvangen hebben. Deze mededee- met den admiraal in een sloep aan wal... lingen slaan op <( kleine eilandjes » wel- Aldus begon voor dezen man, die de ke door de rijzing van de bedding zou- geheele wereld met zijn roem vervuld den ontstaan zijn en die eerst moeten had, de enge gevangenschap, waaruit al-verwijderd worden alvorens de vaart lœn de dood hem na zes jaren zou komen weer kan hervat worden. Hoe onaange- verlossen. naam ook deze officieele aankondiging ADMIRAALSSTAF TE KOOP. — moge wezen, hebben de scheepseige- Morgen wordt te Amsterdam in het Ven-naars en kooplui zulks liever dan dat in duhuis der Notarissen, de admiraalsstaf de ijdele hoop op eene spoedige herope- van admiraal De Winter verkocht. Deze ning een groot aantal schepen aan de staf ontving de admiraal van Lodewijk ingangen zouden moeten wachten. Een Napoleos. De opdracht luidt: Aan den eigenaar met een schip uit de North Pa- Maarschalk van Holland L W. De Win-cific, dat in Panama wacht op de ope- ter, Lodewijk Napoléon, ie koning van ning van het kanaal, zal natuurlijk aar- Holland, den 5 April 1807. zelen om van koers te veranderen, voor- Naar wij vernemen, zal bij den admi-al daar een omweg om Kaap Hoorn een raalsstaf een door notaris Bimberge afge-reisverlenging is van een maand met geven, op authentieke bescheiden ge-5,000 of 6,000 pond sterling onkosten. gronde verklaring van herkomst, den Eveneens wenschen de reeders nauw- kooper worden uitgereikt. keurig de feiten te weten alvorens al de NIEUWE SCHEPEN VAN onkosten op te loopen, welke eene koers- SCHAERBEEK. — A. s. Donderdag verandering der schepen zoude met zich zal de gemeenteraad van Schaerbeek brengen, welke thans in Colon liggen op vergaderen om in de vacature te voor-weg naar Australasia en het Verre Oos- zien, welke in het schepenkollege ont-ten lang» de Kaap de Goede Hoop en staan is door het overlijden van den heer door het SuezKanaal. Ad. Marbotin. Drie kandidaten, behoo- De opening van het Panama Kanaal rende tôt de libérale meerderheid v,an was ongetwijfeld eene aanmoediging den raad, staan tegenover elkaar. Het voor den Amerikaanschen handel met zijn de heeren Alex. De Craene, Em. het Verre Oosten en Ausralasia. De boo- Bayot en V. Vanderhoeft. De heer Mar-ten deden 43 dagen over den afstand botin was schepen van Openbaar onder-New-York-Japan door het Panama Ka- wijs; de benoeming van zijnen opvolger naal, terwijl het anders 51 dagen was zal waarschijnlijk eene geheele verande-via Suez en 61 via Kaap der Goede ring medebrengen in de verdeeling d«r Hoop. Van N«w-York naar Wellington «mbteliike functi«s onder de schepen^Fi

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het Vlaamsche nieuws behorende tot de categorie Gecensureerde pers. Uitgegeven in Antwerpen van 1915 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes