jLdag is April 19^7» Perde Jaargang Nr. 105 Prijs : © Centiem voor geheeî België Het Vlaamsche Nieuws Verschljnf 7 maal m de week ■^NNEMENTSPRIJZEN : ■ ^flfflaand Kl 3 ®* Bg B één jaar I8~ RedakliSj Bgheer en Aankondigingen : ^ ROODESTRAAT, 44 ANTWERPEN DE OPSTELRAAD : Raf VERHULST, Dr. Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDE Met de vaste medewerking van Hoogleeraar Doctor Antoon JACOB Elke medewerker is persoonlijk vej-antwoordelijk voor zijn schrijven, en bindt niet heel de RedakUe. AANKONDIGINGEN: Tweede blad, den regel 2.60 Derde id. id. I.— Vierde id. id. 0.50 Doodsbericht 6.— iOORLOG ■cieele Legerberiehten LdUITSCH£ ZIJDE ■CITSCH AVONDBERICHT ■ Vrijdag 13 April. — Officieel ■ Atrecht geen gevechten ; alleer Hyuur bij BÙUecourt. K|iet Aisne»front en vooral ten Noor-■TO Reims duurt de artillerie-slag ■ Auberive in Champagne is eer ■cheaanval mislukt. KetOosten niets van belang. 1 Zaterdag 14 April. — Off}- IITEIJK GEVECHTSTERREÏN kit gen.-veldm. Kroonprins Rup [van Beieren : [oorcloosten Atrecht en aan d< e is gisteren een rustpoos ingetre t'erder Zuidwaarts bij Croisilles. ei lourt viekn de Engelschen, na hevi unoorbereiding, herhaaldelijk aan ienaanval brachten onze troepen der aanzienlijke verl-iezen toe. Op d( levers van de Somme rukten sterk( jeiijke strijdkrachten 's avonds op l tegen onze stellingen nabij Sint ti|n op. De aanvalle® mislukten me jverliezen. Daar liet de vijand 3 of |n en meer dan 200 man als gevan-à in onze handen achter. Sedert der bril worden de binnengedeelten dei ■Sint=K\viiitijn met toenemende he lieid door vijandelijke artillerie v,ai «aliber willekeurig beschoten. He B, de kathedraal en het stadhuis ziji Fzraar beschâdig*d. ont Duitsche kroonprins : m Soissons tôt Reims en in het Wes :gedeelte van Champagne bevechter Ellerieën elkander verder met di lekracht. De Franschen hebben d< ledkundige bouwwerken van Reirni Ihet opstellen v-an batterijen in abijheid aan het gevaar van ons uit-Igsvuur blootgesteld. Herhaaldelijl ■en aanvallen van Fransch voetvoll fcpeslagen. But gen.-veld. hertog Albrecht var ■emberg : ■de Vogezen haaldèn onze aanvals-Bcn in het Pleine-dal gevangenen uii ■ndelijke loopgraven. fclSCH EN ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN j)pjenkele frontvakken onderhield hel ■sche geschut levendig vuur ; de be-■gheid op het voorterrein bleef ge- BALKANFRONT liefs nieuws. jï E1GELSCHE lïïûl ■EIIJK GEVECHTSTERREIN m, Vrijdag 13 April. — Offi-xl■peu afgeloopen nacht' hebben wij ■anval gedaan tusschen» Sint-Kwin-Nn Kamerijk en na een vinnig ge-Rde v.'jandelijke stelHng y an benoor-Bargicourt tôt Metzinccurt over eer fcdjfront vermeesterd. Bi houden nu de hoeve van Sart, hei H van Gauchy, het dorp Gouzeau en het bosch daarbi j bezet. (■den nacht deden onze troepen eer fede overrompeling ten Zuidwestet loos. De vijandelijke schuilboler gebombardeerd en aanmerkelijke le is aan de verdedigingswerken. be ■nd. ■de buurt van Ploegsteerf. kwam eei ■delijke overvalsafdeeling onder he' ionzer machmegewereu en slaagde pdoor niet in, onze schansen te be M frrusgkf. zijde ÇEIIJK GEVECHTSTERREIN !7bericht3'dag 13 ApriL 0fficiee t.Zuiden van Sint-Kwintijn duur :.„r v°ort; vijand biedt krachti' feenstand. .H^ciben de Duitsche verdedigings ■ 1 sscnen Somme en Oise bescho- lv"!Zliid?„van Oise en ten No-or fceliiv! n!ft6/ hebb€n ^ ges!aagd< ■ç-m 0 ^er7ietningen volbracht er ■F^genen g/jmaakt. Bestuurlijke Scheiding Stemmen vas Vlaamsche zijde Gisteren gaven we eenige meeningen weer van Waalsche zijde geuit, vom te bewijzen hoe diep de gedachte aan B. S. bij onze Waalsche landgenooten wortel geschoten had. Ook vanwege de Vlarnin-gen gingen talrijke stemmen van,geken-, do voormannen en vereenigingen op. Het vx'.rmt een tweede hoofdstuk opgedragen afkn d,e Stoofhaken. VAN VLAAMSCHE ZIJDE Reeds zeer vroeg ontkiemde de gedachte aan Bestuurlijke Scheiding bij de Vlamingen. In 1845 schreef Jan de Laet • in het « Taelverbond » in antwoord op een artikel verschenen in de « Revue Nationale » : « Men kenne het Fransch zijn . voile recht toe in de Waalsche g'ewesten, aan-het Vlaamsch in de Vlaamsche. Dan . zal er zonder geweld, zonder verdruk-. king, zonder botsing, zonder wrijving l zelfs, een ware versmelting tusschen de . twee volksstammen plaats grijpen; de uitsluitelijke overheersching der Fran-! sche begrippen zal een einde nemen, en > België, in sta'at gesteld om tegelijker tijd . aan aile groote beschavingsbronnen te . gaan putten. » Het woord B. S. is er nog niet bij, maai : de geest is er. In 1856 eischte het Vlaamsche Grie= ■ venkomiteit door Minister De Deckei ! officieel aangesteld de scheiding op taal- gebied van Vlaanderen en Wallonie, de ■ trapsgewijze vervlaamsching van de 1 Vlaamsche provinciën en de stichting te t Brussel ,in dezelfde ministeries van eer 1 Vlaamsche en een Waalsche afdeeling. Voor het léger'vroeg men de indeeling ir Vlaamsche en Waalsche regimenten. ' Volledige B. S. dus. Sinds jaren werd er sporadisch welis-[ waar, maar niet principieel afkeurenc ; over B. S. gesproken in de vooraan-t staande Vlaamsche pers : « Vlaamsche Gazet», «Laatste Nieuws», « Handels-blad ». In het jaar 1888 schreef de « Koop-" handel naar aanleiding van een gehooi bij deri Koning : « Met al den eerbied der t doorluchtigen spreker vesrchuldigd, mee-nen wiij te moeten opmerken, dat hij ver-keerd, is ingelicht nopens de Vlaamsche . beweging. Deze vraagt niets, dan het on-betvristbaarste aller rechten : lu Vîaands ren Vlaamsch. In een land met twee tale-n, mo/eten aan elke taal gelijke rechten toe-gekend worden. » Men zal mij tegenwerpen, dat dit geen ; p.leidooi is voor B. S. Dat is het ook niet, ' maar het uittreksel bewijst hoe de geesten langzaam evolueerden. Wanneer men van het « In Vlaanderen Vlaamsch » spreekl en logisch doordenkt komt men tôt B. S. die ons alleen dat « In Vlaanderen Vlaamsch » kan brengen. De Antwerpsche vereeniging Vlaamscl en Vrij zegt in een in 1889 vcSor de ver-kiezingen verspreiden oproep : « Wij ma-ken geen, aanspraak op wat ons niet toe-komt ; wij eerbiedigen het recht var iedereen ; wij zullen ons wel wachten, de les te gaan spellen in het Walenland. Da1 Walen en Franschgezinden ook aldus handelen : dat ze zich bezighonden mel hun land of hunne provinciën. Wij willer meester zijn in ons huishouden ! Zulks weigerde men in vroeger eeuwer zelfs niet aan den kolenbrander ; met des ; te meer reden zal men het ons niet langei ' ontzeggen. » Is dat de grondgedachte niet van B. S. ? En is die niet eveneens ■ opgesloteni in het volgende uittreksel ge-l nomcn uit den open brief aan Frère-Orbar ■ door zestig politieke, toon-, tooneel- er : letterkundige vereenigingen op 20 Me: ■ 1890 verzonden, aangevoerd door der Liberalen Vlaamschen Bond van Antwer- - pen en geteekend door de heeren M. J. Cupérus en Jan Van Rijswijck al» voor : zitters en Léo Augusteyns en Em. Col- • lette als sekretarissen ! « Gij zijt een te verlicht staatsman om niet te weten en aan te nemen, dat hel hoogste recht van een vrij volk is, zijr eigen taal, in het openbaar zoowel als ir het bijzonder leven, te bezigen ; dat hel zijn plicht is die taal, het he>ogste ken-merk van zijn zelfbestaan, te eerbiediger en te doen eerbiedigen. In Zwitserland er : Bohemen, in Hongerijenen Finland, over-. al waar meer dan ééne taal inheemsch is, strijden de verongelijke taalsta'mmer . voor de rechten hunner eigeri spraak. He-1 . is een der edelste kenmerken der vrijzin-nige negentiende eeuw, aan aile nationa-. liteiten hun recht van zelfbestaan te hep , kennen. » i » Wij eischen niets anders, niets meer, niets minder, en de wetten, waartegen gi; de stem verheft, hebben enkel voor doel, in zekere mate de gelijkheid, ten onzen nadeele verbroken, te herstellen en onze leus In Vlaanderen Vlaamsch te verwe-zenlijken. » In 1912 voert Pol de M,ont met Emile Jennissen van Luik zijn welbekende brief-wisseling.Een aandachtig lezer zal aldra over-tuigd zijn, dat Pol de Mont evenals Emile Jennissen een, voorstander is van B. S. maar ze enkel verwerpt uit tactische be-weegredenen. Nu wil men dat niet begrij-pen, maar in 1912 wist dat'eenieder en zagen het de tegenstrevers ook in. « Le Pourquoi Pas? » schreef onder zijn weke-lijksche rubriek « Le Petit pain du jeudi » in een artikel over Pol <3e Mont (blz. 316) : « Waarom moeten er, te Brussel, eenige gekken zijn, die niet begrepen hebben welke tactiek gebruikt wordt om de bestuurlijke scheding schijnbaar tegen te werken? Het is ongelooflijk hoe de Brus-selaars onkundig zijn over het andere gedeelte van België. » Ook uit tactische ©ogmerken neemt Léo Meert op het Nederlandsch Congres te Antwerpen in 1912 gehouden, evenals Pol de Mont, positie tegen B. S., maar evenals deze laatste verklaarde, dat de ■ Vlamingen er niet bang voor waren voegt . Léo Meert er dadelijk bij : « Maar voort-: aan, verfranschers van aile slach, ont-: houdt, dat uw dolle en lichtzinnige wer-: king een daad van beteekenis ten voor-; deele van den Nederlandschen stam daar-stelt. Want, eenmaal dat gij zult afge-zien hebben van een plan, dat geheel tegen U uitvalt, blijft toch de kwestie gesteld : « Wanneer in een land twee volke* ren dezelfde rechten niet genieten, dringt I zich de bestuurlijke scheiding op. » » Welnu, wij Vlamingen, we onthou-den dit. Ons volledig taalrecht zult ge ons schenken of we richten U op de borst het wapen, dat gij zelf gesmeed hebt : We dreigen U dan z,alf met een bestuurlijke scheiding. En moedwillige regeering en verfranschers zullen dan inzien, hoe zij zelf, in een oogenblik van dolle verwaand-heid, den sluitboom hebben opgeruimd, die het Vlaamsche volk nog drukte. » Een schooner, een grooter Vlaanderen zal dan weer de wereld verbazen tôt meer-der eer en roem van den Groot-Neder-landschen Stam. » In zijn antwoord aan Destrée bewijst ook H. Meert, dat de Vlamingen voor B. S. niet bang hoeven te zijn. Hoe de beweging voor B. S. zich sinds 1912 ontwikkelde en waarlijk als een punt van het Vlaamsche programma moet beschouwd "worden verhalen we morgen. Er is nog heel wat over dit onderwerp te zeggen. Het zal de Stoofhaken genoegen doen, hopen we, te vernemen, dat ze eenige « kleinigheden » vergaten te ver-, melden in hun van a tôt z van onwetend-heid over de Vlaamsche Beweging getui-gentl epis.tel, waardoor ze bewezen, dat ze beter hadden gedaan te^zwijgen en zich eerst te dokumenteeren. Ook op andere punten uit hun geschrijf komen we nog wel eens terug. Ons pu-bliek, dat vroeger enkel slecht ingelicht werd door de Fransche pers en de f.rans-kiljons, maar nu nog daarbij voorgelo-gen wordt door would-be flaminganten of dnistere « Flamands de cœur » moet de waarheid kennen over één en ander. Het goede recht zegepraalt aldus van zelf en iederkomt tôt bezinning, de een na den ander, tôt spijt van al die 't benijden. H. B. STAD en LAND VERBETERING. — In het verslag over de meeting te Lier koint aan het slot, een zetîout voor, die zinstorend is : er is het woord je niet vergeten. De laatste passus moet aldus worden gelezen: a Een teeken des tijds is het wel, dat feen der tegensprekers, onder daverend • applaus, zijn instemming betuîgde met de vervlaamsching der Hoogeschool te !Gent, vervlaamschirtg die niet het ge-volg was van een vraag aan den Bëzetter ' en die aile Vlamingen met hand en tand ' Julien weten te verdedigen tegen elken ' aanrander, die er een schendende hand 'zou aan s! a an. » Het is, naar men ziet, geen klein ver-■schil. VILVOORDEN... UND KEIN EN-DE. — Verleden Zaterdag bij mijn te-rugkomst uit Brussel vond ik op de mure» dezer roemzuchtige vaderlandsche stede een met blauw patlood op ambte-lijk gemeentepapier geschrevep bericht aan de ingezetenen, om den goeden poor-ter<jn lcond te doen, dat er, onder goed-keuring der Duitsche overhed, plant-aardappelen beschikbaar werden gesteld voor ken, die hun eigen voorraad tégen aanstaa:nde seizoen wenschen 'te winnen. Dat bewust bericht uitsluitend in het Fransch was gesteld, spreekt van zelf, als een nationale polilie-muts, immers, « on ne sait rien là-contre ». W.jseiijk, of was het voorzicbtigheids-halve, had ieder over hei dspersoon zich oiii'houden van onderteekening van dit opmerkelijk stuk. Moeten wij hierin een « nieuwe méthode » van arbeiden onzer plaa'tselijlce gemeentehelden zien? * * * * Verleden Maandag kwam een werk-vrouwtje, alweer van Vilvoorden, met tranen in oogen en stem bij m>.j jamme-ren en zoo mogelijk steun en hulp af-snieeken, tegen o,verdreven « pa>trioti-sche )> behand'eling, waarvan zij als echt-genoote va-n een in Duitschland krijgsge-vangen Belgischen soldaat hfet slachtof-fer schijnt te wezen. lien weig-ert haar, met hare vier kin-deren, het gebruikel jke « soldatenge'd » onder voorwendsel, dat zij ongeoorloof-den, zedekwetsenden omçang met Duitsche soldaten onderhoudt, want — en dif is immers afdoende in de oogen van on ze (( patriotards », zij verdient een ka-rig geldje met het wasschen en strijken van het ondergoed d'er bezettingstroepen. Meer nog, — op grond dezer gefingeer-de ^edeloosheid tracht men haar het toe-zic^l^ over en de verzorg'pg van haar Idn-deren te ontwringen. Mogelijk hopen deze beschermers van soldiatenvrouwen en -kinderen, dat er ergens wel een Belgisch rechter zal te vinden zijn, « patriotard » genoeg om de hand te leenen tôt het volvoeren dler1 no-bele bedbelingen van deze « Belges de cœur et d'âme ». « Caveant consuies ! » J. M. Brans. « VLAAMSCH LEVEN ». — Inhoud 'van n. 28 : Een aanval met handgranaten tegen vijandelijke loopgraven (plaat) ; Hoe staat het met den Oorlog? (Wekebjksche Ici onijk XXVII)1, met 9 platen; Onze Vlaamsche Begijnen, eenige Wetens-\vaardigheden omtrent haar Leven en 'Regel, door Pros. Haesaerts (met 12 'platen naar schilderijen en teekeningen Van Van Hove. Sanderus, Is. Opsomer, M. Van der Loo, A. de CÏercq, Em. Vié-rin eu Tremerie) ; De Kinderen van de Soetewey, gedicht van Alice Nahon ; De Verkooping, humoreske door Free Fritz (met 3 origineele teekeningen) ; Nu wil ik..., gedicht van P.-L- Teld'ers; Bij den eersten Lentedag, gedicht van G. Rot-'sen de Therazan; Daarna, gedicht van Flora de Lannoy; Sterfgevallen (met portretten van hoogl.. Victor Brants en Staatsminister Van den Peereboom) ; Tooneelkronijk uit Gent ; Boeken-■n'euws ; Vennakelijklieden ; Brievenbus ; Spotprent'en (origineele teekeningen van Léo Bunnens en Metreo). ALGEMEEN NEDERLANDSCH VER*BOND. — Afdaeiing Hooger On-derwijs. — De eerste les van Dr. Jacob over de Noordsche Letterkunde in ne 19e eeuw had, als al de lessen ingericht door het Verbond, een zeer talrijk publiek ge-lokt. Na een kort woord van iinleiding door den voorzitter„ Dr. Rudelsheim, nam Dr. Jacob het woord. Hij begon met een paar trekken de ge-schiedenis te schetsen van den stijgenden invloed, door de Scandinavische op de Vlaamsche letterkunde uitgeoefend. Daarna gaf hij een overzicht van den strijd, die gedurende de 18° eeuw gevoerd werd tusschen Denen en Noren, die des-tijds leefden onder een enkel staatsver-band. In dien strijd ging het voor de Noren om onafhankelijkheid en eigen kul-tuur. In Denemarken had hij Kopenha-gen en de daar gevestigde universiteit tôt brandpunt. Middellijk en onmiddellijk gaf hij aanleiding tôt: de ontwikkeliing van een belangwekkende letterkunde. Die ontwikkeling dagt<-:ekent van de tweede helft der 18e eeuw. Het begin was een reactie tegen het waa.rdeloos geschrijvel van Bredal, een man die met het grootste gemak tragedies, blijispelen en herder-spelen vervaardigde. Al zijn werken hebben een eigenschap g-emeen — zij zijn volkomen waardeloos. Een zijner talrijke tragedies lokte vanwege de Noordsche studenten in Kopenhagen een levendig protest uit,gaf bij deopvoering zelfs aanleiding tôt vechtpartijen en braclit eer arm, verloopen student (Wessel, N001 van Hollandsche afkomst) tôt het schrijven van een kostelijke parodie : « De lief-de met bloote beenen », waarvan Dr. Jacob eenige gedeelten in vertaling voor-las.De geestelijke en sociale stroominger werden steeds sterker in Noorwegen. Krachtige persoonlijkheden deden er zicl gelden en gingen vaak ten onder. Dr. Jacob besprak de dramatische figuur var Hauge en zijn religieuse beweging ondei de Noordsche boeren, een man die ondet sommige opzichten een voorlooper var Tolstoï moet zijn geweest. Hij las nog een stuk voor van den uitmuntenden pro-zaschrijver Nicolai Wergeland, noemde Claus Fasting, de nationale verteilinger van Mauritz Hansen, en eindigde mel Bjerregaard, van wiens blijspel « Eer avontuur in de bergen », hij eveneens een groot stuk in eigen vertaling voorlas, Een levendig handgeklap bedankte henr ten slotte voor zijn lange maar onderhou dende voordracht. De tweede les van Dr. Jacob heef plaats op Dinsdag, 17 April, om half ne gen 's avonds (torenuur) en wordt gege-ven in de studiezaal van het Koninklijl Atheneum. Wergeland en \Velhaven zijr nu aan de beurt. « DE SOCIALISTISCHE VLA MING ». — Zooeven is de zesd e uit gave van « De Socialistische Vlaming : van de pers gekomen. In het blad treffen wij de volgende be langrijke artikels aan : i° «De Vrijheid van Meening»; 2 « Waarom moeten de Soeialisten bêlant stellen in den Vlaamschen strijd » ; 3 « Pun.tjes », van den knappen medewer ker J. De Kinder ; 40 « Is voor werldie den Riooltaal goed genoeg ? » De regelmatig verschijnende rubrie ken « Allerlei » en « Nagels met kop pen » zijn tevens zeer verzorgd. « De Socialistische Vlaming » is ver krijgbaar bij aile boekhandeilaars en in di dagbladkiosken tegen 0.05 fr. Warm aanbevolen! AAN HET ADRES DER STOOF HAKEN. — M. Hailet : Wanneer Belgit als onafhankelijke staat is gevormd ge worden, heeft het voor kenspreuk geno^ men: « Eendrachit maakt macht », om dat het er op aan kWam twee gansch ver-schillende rassen te vereenigen. Gedu 'rende vele jaren hebben wij allen dezelf' de betrachtingen gehad, maar het is he-den niet meer zoo. Gedurende een. zeke-ren tijd reeds laat het Walenland zijr tanden zien, men spreekt van de Bestuurlijke Scheid.ng; men houdt kongressen, Gij zult zeggen, dat die beweging op-pervlakkig is, maar zij is het niet zoe 'zeer als gij wel denkt. Ik ben overtuigd: daf er in het Walenland vele partijgan-gers zijn van de Bestuurlijke Scheid.ng e>n ik ben overtuigd, dat, indien men eer •referendum kon houden en vragen aar de inwoners van Wallonië wat zij verkie-■zen, den tegejiwoordigen toestand of hun aanhechting bij Frankrijk, er waar schijnlijk 90 Walen op 100 deze tweedt oplossing zouden kiezen. (Senaatzitting van 17 April 1914. 'Ann. parlem. blz. 364.) OM HET SPEKULEEREN TE XEER TE GAAN. — De opeeuvolgenck en buitengewone prijsverhoogingen, wel •ke de nood'zakelijkste levensmiddelet ondergaan, worden meestentijds teweeg gebracht door de manœuvrer der hande laren. Het was noodig daaraan paal ei perk te stellen. Met dit doel is het dat d< hoogs'e overheid besloten heeft beperkiu gen te brengen in den levensnii dddtlen handel. Voor aile handelaren, die niet in le' Vensmiddelen deden vôôr 1 Augustu: 1914, zal de uitoefening van dezen han del als beroep, te beginnen met 1 Me a.s. ondergeschikt zijn aan een bijzon dere vergunning, voor zoover het zaken 'cij f er, voortspruitende uit het totaal de: ontvangsten en uitgaven, het gemiddel de van 100 frauk per dag niet over schrijdt. Er zal toezich't uitgeoefend wordei over de handelsboeken, zœdat men zicl ten aïlen tijde rekensehap zal kunnen ge Ven over de koop- en verkoopprijzen Het feit zich over te leveren aan eei gen te brengen in den levensmiddelen voortaan streng gestraff worden. Ziedaar een maatregel die — zoo hi wordt toegepast zonder voorbehoud et zonder medelijden — door de bevolkin; goed zal ontvangen worden. tels voor iedereo dag ' Een brief !••• We hebben hier verteld hoe we de druk-proeve van het Manifest van de Nationale Onderwijzers-vereeniging op de re-' daktîe aantroffen ; hoe we dachcen dat het stuk daar ter inzage en desvoorko-mend ter bespreking lag ; hoe wij den inhoud degelijk en mannelijk vonden en er daelelijk met hartelijke geestdrift een artikel aan vvijdden. We lieten d'e 33 na-men volgen, op de proeve vermeld, zoo ; de van deb.h. De Schacbt en Verscho-ren.Eerlijk gesproken, de naam van Ver-schoreu maakte ons een oogenblik wan-. trouwig. Zoo ! zoo ! die, brave, Liersche [ vlaaizoete Frans Versèhioren, die altijel . zijn vingerke omhoog steekt naast zijn vriendelijk vlassig saterskoppeke en steeds beve.tigt : « Ik ben slim, jongen !.. Ik ga ook bij d'ander parti j !... Ik weet 110g niet wat ik moet doen ! » zou nu zijn naam gezet hebben, zwart op wit, onder dit kr^jnig stuk ! Wat moest daarachter verschoren liggen? Wij zeiden altijd : die Kempische j slimmerik zal nooit iets teekenen, noch voor noch tegen, tôt de evenaar der oor-logsbalans niet langer meer schommelt . tusschen vrees en hoop en voor goed . doorslaat teu gunste van een der par-, , tijen. Juist komt er een vriend op ele redak-tie, die ons zegt : —- Wat, Verschoren ! Die ii uitste-, kend ! Hij is naar het Vlaamsch Minis-terie te Brussel geloopeu, werd door den j algemeenen bestuurder, hr Hipp. Meert, ontvangen en heeft er de plaats aange-" vraagd van Bestuurder van de iMiddel-bare School te Antwerpen !... — Ho!... —• Hij weet natuurlijk dat hij niet de geringste kans bezit benoemd te worden, en daarvoor geen enkel titel kan doen - gelden, hij de jongste bestuurder, om J naar ele vooraaamste betrekking te din- gen. 't Moet dus uit louter aanhankelijk-heid zijn, om zijn instemming te betui-gen aan het Vlaamsch Ministerie en aan | de Bestuurlijke Scheiding ! 's Anderen elaags was echter het mys-terie opgeklaard en vernamen wij hoe twee narnen voorloopig op de drukproeve stonden. die van de h.h. De Schacht en Verschoren, en vervangen moesten worden door de namen der h.h. Fr. De Jleyer, hoofdopziener te Antwerpen ; prof. K. Moeremans en prof. Dr. hist. J. Verreth, wat we clan ook onmiddellijk înededeelden. De hr De Schacht, leeraar aan het Kon. servatoriuin, dien we toevallig ontmoet-ten, verklaarde zich vc^komen tevreden 1 over de terechtwijzing, maar sindsdien kwamen ons berichtjes toe dat de heer ' Verschoren gewichtig bleef doen ; van ' tragische bij'eenkomsten sprak met Bonns, die opzettelijk van Brussel ge-; komen was om hem te smeeken het Manifest te teekenen en dat de vergissing een toeleg was op zijn vaderlandsche braafbeid ! ' Geestig, niet waar, en precies of er iemand gevvicht kan aan hechten of Ver-■ schoren er bij staat of niet ! — Ja, maar, heeft de fijnaard bij zich-, zelf gezegd, dat kan me goed doen ! Wat ' er in. zit moet ik er uit slaan. En dàt kan Verschoren : met een mi-^ nimum weet de slimmerik een, maximum te bereikei]. Zoo heeft hij eenige novelletjes ge-' sclirevën, die getuigen dat hij als onder-wijzer met een zekere opmerkitigigave ; de jongens op het speelplein heeft afge-keken en nageluisterd, waardoor zijn taal wat folkloristische kleur verkrijgt. Ge kunt er zelfs desnoods een brok in een blcemlezing uit overnemen. 1 Maar ge moet Frans zelf van zijn boe-; ken hooren spreken. L —. Bekroond, mijnheer ! —• Allée dan ! ' — Ja, door den Provincialeu Raad r van Brabant! — Hemeltje lief ! — En in 't Engelsch vertaald ! — Wel, wel!... Wat ge zegt, Frans! 1 — Nog al in Amerika ! 1 — Toe maar!... Hebt ge geen exem- - plaar? — Ge begrijpt, niet waar... met dien 1 verscherpten duikbootoorlog ! 't Komt " allemaal zoo moeilijk door. Of we begrijpen ! j Maar wat we niet begrijpen is dat die 1 brave jongen ons nu een brief schrijft, l plomp en lomp, zonder den minsten be-Jcefdheidsvorm, om'ncg cens te zeggen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.