[Dinsdag 25 Januari igiô, Tweede Jaafg. Mr 25 Frijs : 5 Ceotiemeo door geheel België Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicht en meest verspreid J^ieuwsblad van België. -iVerschijnt 7 maal per week rmnir m r* nn * in wrm* a r>r\ t^t 7 a al-» T~v t a~\ t* y^tit t 7 a ht t\r^\t rvn t» c A "ir-v ABONNEMENTSPRÎJZEN : Per week 0.3B Per 3 maandea 3.75 Per maand 1.25 Per 6 maauden 7.SS Per jaar 14.— :.<*.L...AFGEV AARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: : « J , J , , Or Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDB met vaste medewsrking van Dr A. JACOB BUREELEN : ROODESTRAAT, 44, ANTYVERPEN. Tel. 1990 AANKONDIGINGEN: Tweede bladz., per regel 2.50 Vierde bladz., per regel.. D.E8 Derde bladz., id. I.— Doodsbericht S.— Voor aile annouceii, wende men zich : ROODESTRAAT, 44. DE OORLOG |De Toestand I Wordt een echt raadsel met Monte lo. Officieel werd ons uit Oosten' Ich-Hongaarsche bron. gemeld dai I land je zich onvoorwaardelijk over I— nu nog deelt het hoofdkwartiei le : de neerlegging der wapenei or de Montenegrijnen wordt voortge I Hetgeen niet belet dat Montene ksche konsuls komen verklaren da I vredeson derh andel ingen verbroket Iden en de strijd op geheel het froir Idt voortgezet. In feite echter zijr Jschijnbaar tegenstrijdige berichter ed met elkander in overeenstemming Irengen. Op last van koning Nikitt Idmet Weenen onderhandeld om eer lenstilstand te verkrijgen — die werc Isteld toen men het in de groote |e i een9 gewarden was. Maar Nikitï Ëaar zijn Italiaanschen schoonzoor ircisd en de Montenegri j nsche regee-ig zal te Lyon hare tenten opslaan llijft dus voor de Oostenrijkers niel |er3 over dan te onderhandelen mel Ichtergebleveii militaire en burger-ït autoriteiten die het blijkbaai lilijk eens kunnen worden over de Irwaarden der overgave. Het is dar Ed mogelijk dat sommige troepenaf-■ingen haar gnerilla-oorlog in d< Iste, soins ongenaakbare bergstreker ■en voortzetten, terwijl andere zich |U ondervvorpen hebben — dit zou I het geval zijn met 1500 Serviërs lin het Noordoosten van Montenegrc ■ten. Wij meenen dan ook dat het fcr zich broksgewijze zal onderwer-Ibuiten die troepen natuurlijk welke fcans klaar zien naar Albanië te lliten om er door de zorgen van ck ■iéerden opnieuw te worden uitge- Idien die veronderstelling verkeerd lait, zullen wij het ridderlijk toege-len de ware toedracht der zaak me-■elen,ict kan den loop der gebeurtenissen PVens niet keeren. Wel heeft de ■tenegrijnsche ministçr-president — ■kowitch heet hij — een verklaring Befd die hiercm neerkomt als zotx de Bering van Nikita in dezen een ver-lejd fijn stuk hebben uitgehaald or den vijand met onderhandelingen paien, en ondertusschen aan het le- telegenheid te geven om in veilig-te geraken. Wij hebben reeds ge- ■ dat Oostenrijk-Hongarije aan ■enegro een ultimatum heeft gesteld fci 24 of 36 ureji afgeloopen, waar-pn over het lot van dit land onmid-Bk zou beslist worden. Bij wijze van Jorg hebben de centralen Antivari ■îlcigno, twee havens aan de Adria- zee gelegen, bezet. Ijor die gebeurtenissen is het reeht-»sch belang van Albanië op het l>laii getreden. Men weet dat de ha-■Walona door de Italianen in het ■ van den oorlog was bezet gewor- ■ deze laatsten hadden er belange,n Kchermeh. Gisteren drukten wij ■ericht over, de melding behelzend Balië van plan zou zijn Walona op ■ven — dit nieuwsi klonk op zich ®eds twij felachtî— en behcefde nau- te worden tegengesproken. Die Bpraak is thans ingekomen — wij ^ 2e ua het eerste tendenz-bericht on-fcers verschuldigd : ■jZvvitserland wordt d.d. 23 Januari Be « Kôln. Volksz. » gemeld : « De Jlde besprekingen die gisteren tus- ■ Salandra en Sonnino eenerzijds en ■en minister van oorlog, den En- ■eij gezant en de minister van ma- ■mderzijds gehouren werden,beoog- ■et nemen van een beslissing over •aneesche kwestie».Het heet dat de ■nsche regeering , met het oog op i , :(;'nde belangen in Albanië, aile ■akclijke maatregelen zal treffen ■" het bezit van Walona te verze-n,■ genichten, beweert de « Corrie- ■olgens dewelke Albanië door de ■en zou opgegeven worden, ver- en in aanmerking te worden Ben weet dat de Fransche ministers ■ u611 Barthou welhaast naar Mi-K:| en reizen om er de opening van ■•euw hos.pitaal bij te wonen. Zij ■ bmtehdien met hunne kollega's ■n,fJ konfereeren en 't lijdt geen I ^ cle Balkankwestie zal daarbij ■ake komen. ^ ■ dit gevechtsterrein is er voor F"£e weinig nieuws, yusland echter wordt de strijd namelijk in het Zuidoosten Mm -'ç nabijheid van Dubno wordt I thans gevocliten, maar eveneens zonde îesultaat. In het Noorden heerscht rust Over de ontworpen en fel besproke: verscherping der Engelsche blokkad vernemen wij geen bijzcunderlieden va: beteekenis. Het staat reeds vast dat di ■ verscherping niet zal gaan zonder ern ' stige wrijving met de neutralen wie reeds danig beperkte zeehandel doo L dien nieuwen maatregel nagenoeg on mogelijk zov x-orden. ; Aanval van een vliegtuig op de Gostkust van Engeland i Londen, 23 Januari. — Het Persburea : maakt bekend : Gebruik makende va , den helderen maneschijn, heeft een vijar ! delijk vliegtuig om één uur in den afg< [ loopen nacht een bezoek gebracht aan d . Oostkust van Kent. Na snel achter elkar ! der 9 bommen te hebbei^geworpen, is hc 1 in zeevvaartsche richting verdwenen. E . is geen maritieme of militaire schad aangericht, wel eenige schade aan part : culier eigendom. Een brandbom hcel : brandi veroorzaakt, die om 2 uur wee . was gebluscht. De verliezen zijn : 1 bui ■ ger gedood, 2 mannen, 1 vrouw en 3 kir , deren licht gewond. Londen, 23 Januari. — Het departe . ment van oorlog maakt bekend da.t twe vijandelijke watervliegtuigen vandaa: kort na het middaguur opnieuw de Oosl kust van Kent hebben aangevallen. Er i hevig op de aanvallers geschoten. Zij zij verdwenen, achtervolgd door militaire e marinevliegtuigen. Er is geen schade 0 letsel toegebracht. De verscherping der Engelsche blokkade Naar het « Neue Wiener Tagblatt uit Stockholm verneemt, zullen, tegen over de bedreiging van verscherping vai de Engelsche blokkade, in het begin vai Februari de ministers van fouitenlandsch zaken der drie Noordsche rijken te Stock j holm bijeenkomen om tegenmaatregelei j te overwegen. De « Nation » vindt het uitvoerverbo< van pulp, dat Zweden heeft afgekondigd een goede les voor de Engelsche bladen die roekeloos op verscherping van d< blokkade aandringen. Het blad spreekt il dit verband van hun « boemerangblok kade », die dus Engeland zelf zal bena deelen. Van het gerucht, uit Amerika af komstig, dat de Engelsche regeering fei telijk tôt een blokkade van Nederland ei misschien van andere neutralen heeft be sloten, zegt het blad : « Het gerucht kai in dezen vorm moeilijk waar zijn. Zoo ve: kunnen wij niet van onze roi als handha vers van het volkenrecht afwijken. » De « New Statesman » schrijft, dat d< blokkade van Duitschland door onzijdig< havens eigenlijk nog nooit is voorgeko-men. Daarom hoeft het nog niet onwettig te zijn, maar het is zeker een geheel nieu-we toepassing van het volkenrecht op ornstandigheden die ook nieuw zijn. «Hel is vol onaangenaamheden zoowel voor de Vereenigde Staten als voor onzijdi-gen.» (Sic.) te Vrede en vriendschap met de Vereenigde Staten (een onmisbare bron voor wapenen, munitie en andere oorlogsbchoeften voor al de Entente-bond-genooten) is een «sine qua non». Vrede en vriendschap met Nederland en Skan-dinavië (dat 's winters de hoofdtoegang tôt Rusland is) slechts een zweem min-der. » De toestand in Monténégro Het zoogezegd Montenegrijnsch verraad Aangaande ilontenegro zegt de «New Statesman » : a De verhalen van Montenegrijnsch verraad, van een overgave van den Lowtsjen bij afspraak, enz., zijn aile uit Rome gekomen en kunnen, gelijk vele berichten uit dien hoek, vei-lig op zij worden geschoven. Maar zelfs al nam men aan, dat ze waar zijn, wie heeft recht er op Monténégro blaam om te leggen ? Zeker Frankrijk, Italië en Engeland niet. Nu zij het, waar-schijnlijk om goede redenen, niet te hulp zijn gekomen, behooren zij er zich veeleer over te verheugen, dat het een middel heeft gevonden om aan vernie-tiging te ontkomen ; en is het ten slotte waar, dat het er niet aan zal ontsnap-pen, hebl>en wij reden voor bewonde-ring, maar in geenen deele voor zelfvol-doening. » {fie varvolg « OtH?k)gst«t«graa5igieH » op de 2e bla<M?do.) hla IHâîimQp.ha MnfliïfiiQPinfti ww ■ InUlllvVilU EiVVVVVVHVUI Den laatsten dag dus van 1915 verna-men wij, in de « Gazet van Brussel », het besluit vau de Duitsche overheid om r de Gentsche Hoogeschool te vervlaam-schen.j 't Was eerst een groote begeestering e na 't z66 heuglijke nieuws, maar daar-:1 11a kwam kalmte, en ook pijnlijke be-c kommernis. Ja, zeer pijnigend was de strijd, die sommige Vlamingen in hun r gemoed voelden woelen w'ant niettegen-r staande de hardvochtigste behandeling . vanwege 't Belgisch bestuur, en de on-wcerswolken die rijzen aan-verren hori-zont, zijn ze steeds verknocht aan 't Va- ■ derland. Maar bij 't denken aan « onze jon-gens » kwamen de wantoestanden op taalgebied ook weer on den voorgrond, u en Vlamingen, bezield met liefde voor n hun volk, staan opnieuw pal in hun 1- overtuiging. Velen blijven twijfelen, durven geen besluit .nemen. e Dit ailes is begrijpelijk, doch recht-1- vaardig is het niet. l Mogen wij de Vlaamsche Hoogeschool r aanvaarden ? Die vraag komt me als een e wanklank in de ooren, want ze laat uit- - schijnen hoezeer het politiek gezwets dit t grootsch belang, de outvoogding van r 't Vlaamsche volk, als een tijdverdrijf maakte voor beknibbeling en ver- - knoeiïng. Wie die vraag stelt, zag nooit met zijn oogen, noch met zijn verstand, eu nog minder met zijn hart, den erbar- - melijkcn toestand vati zijn zieltogend e Vlaandcren. Wie dat ééns zag, vergo^t ? hen nooit. Gij, die twijfelt, beseft ge dan niet s dat uw terughouden meer kracht geeft, 1 meer wapens aan de vijanden, de laffe 1 sluipmoordenaars van ons Volk. f Welhoe, voor twee jaar eischten wij met klem een Vlaamsche Hoogeschool te Gent, en nu de kosten ervoor op de begrooting van 1916 worden gebracht, zouden wij laf geuoeg zijn door on^e w ankelmoedigheid de Vlaamsche Bewe-„ ging voor goed neer te halen. Vaderlandschgezinde Vlamingen, 1 deukt er wel aan, dat ge de Belgische be-1 langen niet boven die van uw Volk mcx>gt stellen, want dan is Vlaanderen ] onherroepelijk verloren. 1 Uit verknochtheid aan onze driekleur zoudt ge van de Duitschers niets aanvaarden. Ziehier wat vennoedelijk 't ge-I volg vau dit weigeren ziin zou : De franskiljonsche pers kan îedcneo-ren in dien voege. V6or den oorlog ; moest cr kost wat kost een Vlaamsche t Hoogeschool te Gent verkregen worden. Al wat men hoorde was : Wij eischen . recht ! Wij mogen ons wel afvragen of ze 't wel eigenlijk meenden met hun . recht, want o. i. blijft recht toch recht, ! en als ze nu dit recht niet willen aan-. vaarden wanneer het door den vijand , toegekend wordt, dan kan het best dat . gansch het spel van de flaminganten wat . anders beoogde. Vlamingen, weigert de Hoogeschool . uit de handen van het Duitsche bestuur, . en ge zult in de Fransclie pers wantrou-. wend hooren, ekt die weigering slechts ■ schijnheiligheid is om de vroegere goede , verstandhouding tusschen Duitschers en Duitschgezinde Vlamingen, weg te inof-felen.Hoe we ook handelen, bezwadderd en belasterd worden wre toch, alleenlijk om-dat we Vlamingen zijn. Wat blijft er ons dan te doen? In mij bestaat geen twijfel. Wij eischten recht, wij moeten het nemein waar het ook zij en vanwaar het ook korne. Wie nu weigert vernietiet de zedelijke draagkracht van ons vroeger streven. Wie bezworen heeft de outvoogding van 't Vlaamsche Volk te bewerken, begaat een meineed zoo hij nu niet durft. Recht in princiep of in werkelijkheid is één. Als .wii als een recht eischen srcestelijke verheffing van Vlaanderen, dan kàn niemand bewijzen dat dit logen • is, want geestelijk welvarend, zal ons volk ook stoffelijk gedijen, en 't is een natuurlijke wet, een or>nerste recht, dat ieder oreanism zijn vollen bloei bereike. Zij die twijfelen stellen de Vlaamsche zaak wellicht op politiek terrein, en scliijncn de ware draa°"kracht van onze Beweeing te onderschatten Ik ze? het nogmaals : hij die zijn recht niet overal en altijd betracht, doet twijfelen aan de echtheid ervan, en geeft zijn eigen vijand sterkte. Wij moeten toonen, dat we met ot>-rechte gevoelens bezield zijn tegenover ons Volk, en dat we daer en nacht aan ziin opbeuring werken. Of het bestuur nu Duitsch of Belgisch is, blijft de droe-ve waarheid daarom niet, dat Vlaanderen doodgezogen wordt door geweten-loozen, die teren op ziin rampzaligheid ; is het Vlaamsche Volk daarom zedelij-Ver, het lacirwezoïiken Volk, zoodanig versmacht onder zijn onwetendheid, dat h«t zijn verachtering niet beseft. Vlaamsche '"on°-ens met vasten v«l et hersens 1,11 den kop, zult ge nu nog tijc verspillen aan geknoei eu onderling be knibbel ? Neen ! Vlaanderen eischt uv hart eu Ziel, Vlaanderen moet uw toe komst zijn, terwijl uw toekomst Vlaan derens heil zal wezen. De tijd is aai de daad. Vlaanderen den Leeuw ci Vlaanderen boven al ! Geen twij fel dus, of ge zijt tegen uv Volk. Naar de Vlaamsche Hoogeschool want wij eischten ze op als ons recht, er recht laat geen tweezijdigheid toe. Gaa u laven aan de heerliike wetenschaps bron, vormt u zelf tôt mannen, verheft 1 in hooger sferen, maar denkt aan uw Volk, aan de toekomst, waarover cens uw kennis kwistig. zult uitspranlce len, om het weelderig en glorierijk te doen gedijen. K^rel BRYON. Daar zijn ze ! Wie? Wel de mannen der Vereeni'ginj van Letterkundigen, de jongens vai « Slaap wel en doe niet voort », de Ver eeniging waarvan de meesten de slapers lijst onderteekenden ; ze zijn verduivelc wakker geschoten. En gare nu, zulle! Z< zullen eens laten zien, aan de verbaasdi wereld, dat z'en beetje daar zijn. Om te beginnen gaan zij het Willems fonds, dat al zco lang dapper in de bre; staat, wat in de vœten loopen ; ze komei inderdaad een omzendbrief te lezen vai het Willemsfonds, een oproep doende on oude boeken voor onze krijgsgevange nen. Ja maar, zeg, dat kunnen zij ook, wan ze hebben dadeliijk een kaartje naar hun ne leden gezonden met het volgende : « Veelal gaf men de gedachte lucht da aan onze gevangen soldaten ook he noodig'e geestesvoedsel uit het vaderlanc moest verstrekt worden, (Zoo? Dat is d( eerste maal dat we zulks vernemen ! — R.) waarnaar zij, gedurende hun min o! meer vrijen tijd, zeker zeer zullen verlan-gen. De Vereeniging van Letterkundigen, die op zich genomen heeft aan die behoefte zooiveel mogelijk te gemoet le komen, verzoekt U haar bij dit werk te steunen, en haar, voor dit doel, de uit uw bibliotheek te mi'ssen werken, van welker aard ook, wetenschappelijke zoowel als letterku-ndige, welwillend af te staan. » Dat is zeer lofwaardig, vanwege de Vereeniging van letterkundigen, doch 't komt wat laat, dunkt ons. En daarbij, andere Vereenigingen, werkende Ver-eenigingen, houden zich al sedert lang bezig met dat werk, en 't ware best dat onze Vlaamsche krachten mekaar niet in den weg liepen. Maar, als de mannen der Vereeniging van letterkundigen dan toch plotseling zoo'n danige werklust hebben gekregen, en ze willen dan « per force » iets doen, dan kan ik hun in aile geval een werkje aan de hand doen dat hunner waardig zou zijn. Ziehier : Onze letterkundigen hebben zeker uit het oog verloren dat ze een medelid hebben dat diep getroffen werd voor zijn krachtdadigheid, voor zijn trouw jegens het Vlaamsche volk ; een letterkundige die misschien wel de voornaamste tusschen hen allen is ; een man die de ach-ting verdient — en ze ook geniet — van al wie zich Vlaming noemen mag; die man is René De Clecq, de dappere strij-der der « Vlaamsche Stem ». En nu wilde ik wel dat de Vereeniging van letterkundigen propaganda zou ma-ken voor de inschrijving op het werk van haar medelid, flink propaganda maken om hem te bewijzen dat de Vereeniging geen kapelleken is, doch wel allën huldigt die voor hun volk ten strijde trekken. Zie, dat ware eene schoone arbeid voor de heeren letterkundigen, die toch « per force » willen aan den arbeid gaan. En ik 1 11Î __ _ 1 1 _ ^ __ 1. . j. «-1 SLt-Uig V<tll UVCILUI^U UdL CSZ HC L zullen doen, en dat, als er nog geen enkel lid inteekend voor René De Clercq, zulks alleen komt omdat... ja, omdat ze van zoo'n inschrijving niets wisten, allo! Maar 't is nooit te laat om goed te doen, en minder kan men toch al niet verrichten voor een konfrater als onze René, niet waar? J. Herremans. DAGELIJKSCH NIEUWS LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP. Naarmate de Keurraad van onzen Letterkundigen Prijskamp ons de uitslagen mededeelt, zullen wij die afkondige.n op onze derde blad zij de. Zoo zullen onze mededin srers en lezers op de hoogte blijven van de wisselende 'ij waarop de namen vlotten naarmate de bulletiins worden onderzocht. ALGEMEEN NEDERL. VERBOND. (Afdeeling Hooger Onderwijs voor het Volk.) — Op Dinsdag 25 Januari za\ Dr i Edg. Peeters zijn tweede les geven ove l Scheikunde, in de groote zaal van d • St-Ludgardisschool, Sanderusstraat. D ' les zal stipt om half tien (torenuur) aar . vangen. Toegang kosteloos voor iedei • een. DE BELGEN IN FRANKRIJK. -1 Wij lezen in de « Humanité » van Parij; van 17 dezer : « Men meldt ons dat de Belgische so. 1 daten die in Frankrijk verlof kregen, vei 1 plicht worden hunne reiskosten te betÊ ■ len. Zou men waarlijk, indien dit het ge val is, hen niet op denzelfden voet als onz 1 eigen soldaten kunnen behandelen. Zo-! gemeenheid van heldenmoed en opoffe ringen, daar waar dit mogelijk is, nk | gemeenheid van voordeelen kunnen met : brengen? » ALTIJD DEZELFDE GESCHIEDE NIS... — Paul du Bouchet vertelt in d-a « Petit Parisien », hoe hij in de Albanee sche bergen met koning Peter van Ser vië is samen geweest. Het uiterlijk vai den koning viel hem mee. Hij had kieu op de wangen, zijn mond stond vast e: r zijn oogen glansden. Hij trok dappe voort over de bergpaden, steunende o] een korten stok. Hij droeg een generaals uniform. Over zijn laarzen had hij eei paar rood-en-zwarte boeresokken tegei het uitglijden. Nu en dan moest zijn ad ; judant of een bediende hem over eei moeilijke plek trekken. «Eens zeiden ze tegen ons», zei d< ; koning : « Wacht nog maar één week O] j ons » ; toen : « Wacht veertien dagen » , toen : « Wacht drie weken ! » Maar téi , slotte kwam er niemand. » De koning was vol trots over zijn sol daten. Het zijn de beste van de wereld t zei hij. Hij toonde den korrespondent zijn hor loge, dat hij in 1901 in Zwitserland ha< - gewonnen met schijfschieten. OM ZADEN UIT DUITSCHLANI I TE HEBBEN. — De kwestie om d< : Duitsche grenzen te openeu voor dei ; uitvoer vau groentezaden, eene kwesti< van het hoogste belang voor de Belgi ■ sche tuinlieden, is thans door een be ■ sluit vau den Rijkskanselier op volgendi : wijze geregeld geworden : De uitvoe] 1 naar België der me?este groentezaden i: 1 zonder eenige formaliteit en beperkin^ toegelaten. Echter de uitvoer van za-den van porei,erwten en tuinboonen,vat: witte en roode kool liangt van een bij-zonder uitvoerverlof af, welk door der : Minister van Binnenlandsche Zaken ver-leend moet worden. Niet toegestaau is de uitvoer van za-den van roode boonen, spinazie, kropsa-lade, andijvie, gewone konkommers, uien, worteleu, wiiterrapen, marjolijr en van beetwortels. De heer Vernieuwe, de algemeene Be stuurder op het Ministerie van Land-bouw te Brussel, is zoo goed om als be-iniddelaar te willen optreden voor de bcstellingen der zaden. De bestellingen moeten dus aan den heer Vernieuwe ge-richt worden, in zooverre die nog niet gedaan werden. I)E HOLLANDSCHE AARDAPPE LEN. — « Nieuwe Rotterdamsche Courant » : Aan de Rijkslandbouwleeraren ir de verschillende provinciën zal de op-dracht worden gegeven, in overleg mel de landbouwvereenigingen en met de Aardappelvereeniging, de voor verkoof beschikbare hoeveelheid aardappelen te inventariseeren. Daarna zal worden over-wogen, of de ornstandigheden het toela-ten, dat van de spoedig aan bederf onder-hevige soorten onder bepaalde voorwaar-den eenige uitvoer zai kunnen worden toegestaan. PAPERASSEN. — De heer Charles Humbert publiceert en bespreekt in « Le Journal » een dokument welk onwaar-schijnlijk zou schijnen, zegt de aTemps», als het niet van verschillende stempels, handteekeningen voorzien ware, welke er de echtheid van bewijzen. Deze stapel van paperassen, van 14 November 1915, waren wegens een verzoek van inlichtin-gen, door den onder-sekretaris der munitie gedaan met betrekking tôt een terri-toriaal regiment der infanterie. Men wilde weten of men in een bataljon van dit regiment « aan de manschappen zou ver-boden hebben om zich op de lijst der me-taalbewerkers en der aanverwante indu-striën te laten inschrijven'». Het antwoord laat niets te wenschen over, wat helderheid aangaat. De kom-mandant, die beschuldigd werd, heeft nooit zijne manschappen verboden om zich als metaalbewerkers of iets derge-lijks aan te geven. Maar om dit bondig antwoord te bekomen, heeft men langs een eindelooze keten moeten gaan, al de treden der hiérarchie op en af moeten klimmen, een ontelbare menigte officie-ren en soldaten moeten lastig vallen, van brigade tôt brigade, van divisie tôt divi-sie moeten gaan, tôt men aan het hoofd-kwartier van een léger was, om vandaar weer naar het opperbevel van al de lege-rs lets voor iederen dag e O De eenigste uitkomst Aan het Westelijk front worden de loopgraven met de el gewonnen of ver-'' loren, doch met hektoliters bloe.d be-taald." Nu beukt de Rus ook weer met ont-zaglijke legers op het Oostelijk front, van uit Bessarabië, om door te breken en ~ elrukking uit te oefenen op Roemenië, e terwijl Griekenland murw wordt ge-11 1-rneed door Frankrijk en door Engeland. Maar Roemenië verroert geen vin en de lijdzaamheid eu gedoogzaamheid van Griekenland bewijzen hoe bang ze daar zijn voor 't vreeselijk oorlogsavontuur. België, Polen, Servië en Monténégro s zijn voor die volkeren geen aanmoedi- - gende voorbeelden om partij te kiezen - voor de Entente. 1 Een wrak in zee is een baken voor den r bevaren zeeman. 1 Met Mei 1915 moest het miljoenen-r leger van Kitchener optreden. Italië 3 rukte zich te geschikter ure los van zijn - bonelgenooten en viel met een geestdrif-1 tig gejubel en een lang voorbereid ge-1 welcl op Oostenrijk. Om alleen met Oostenrijksche troepen 1 af te rekenen te hebben, die niet de faam hadden der Duitsche, bleéf een oorlogs- - verklaring aan Duitschland achterwege. 3 Daardoor werd een dubbel doel bereikt : > de oorlog werd nationaal in Italië, want 1 Oostenrijk was immers ele eeuwenoude vijand en de geduchte Duitsche legers ■ werden buiten den kamp gehouden. > 't Werd een krachtmetiug tusschen Italië en Oostenrijk, dat zijn handen vol - had, en daar de Russen in de Karpaten i nesteldc-n en de vlakte,n van Hongarije gingen binuenstroomen, was de onder-l neming nog al te wagen. > Als zooveel in dezen oorlog, was de t uitslag een teleurste.lling. > Toen werd nog vooral met de Darda-. nelleu geschermd en Churchill legde ge-. j wichtige verklaringen en hooggespan- nen voorspellingen af. Toen ook dit avontuur opgegeven ; werd, en de mislukking van Bagdad de : | onstemming in Engeland nog verscherp-. te, kwam in dit land de dienstplicht aan [ de beurt en werd er met vliegende vaan-. dels door geliaald, of nagenoeg, want : hoe het eigenlijk zit en wat er nog uit . den weg moet geruimd vôér de verwe-zenlijkinsr. schijnt niet recht duidelijk. Maar Engeland wendt er nu de aan-dacht van af en lioudt zijn dagbladen aan gang met een verscherping van de blokkade. 1 Nu komen Zweden, Noorwegen, De-| nemarkeu en Rolland in den drang eu ! ûe goede trouw clier landen wordt in twijfel getrokken. Gan we tôt nieuwe Europeesche. ver-wikkelingen?Is het doel klaar voor Grey en zijn mederegeerders of is het een in deu blinde tasten, zonder plan of stelsel? Hoe meer de oorlog voortschrijdt, hoe ■ rneer het voor ons volk klaar wordt dat ■ de oorlog niet met woorden, doch met 1 daden gewonnen wordt. Voor iedereen is het nu ook uitge» maakt dat er niçts zoo gunstig noch zoo ; voordoelig zou wezen voor aile volkeren 1 dan een sooedige vrede, een vrede op : recht en rechtvaardigheid gesteund, en die de hooghartige en ovennoedige eisch van algeheele verplettering der tegen-partij voor çoed zou laten vàren. 't Wordt een wederzijdsche uitputting en 't eiude zal aan beide kanten toch moeten wezen : afzien van 't geweld, en 't gezond verstand en 't hooger belang der volkeren laten spreken. Wat ellende gaan we anders nog te gemoet zonder nut of baat ! Vrede, onmiddellijke vrede is de eenigste uitkomst. LUC. terug te keeren. Onderweg waren er weer « kruiswegen », volgens de uitdrukking van onzen kollega. Zoodat het stuk van bureel tôt bureel gaande, voorzien van zoovele aanteekeningen, terugwijzingen, aanhalingen, eens tôt vreugde zal strek-ken van den een of anderen paleographi-schen archivaris, doch dat zooveel tijd ge-kost heeft aan strijders, die tôt iets be-ters geschikt waren. SWIFT. — Tôt de rijkste Amerika-nen behoort de vleeschhandelaar Swift, uit Chicago. De Amerikaansche couran-ten-lezers hebben veel belangstelling voor het dqen en laten van de multi-mil-lionairs.Thans is er dan ook in de pers van Chicago en New-York veel te de>en over het huwelijk van Mej. Ida May Swift, î Zij trad in het huwelijk met een Italiaan-t schen edelman, graaf Janesminotto, uit I Venetië.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.