Isdag 29 Februari 1916, Twecde Mr 60 Prijâ 1 6 d©@r geheei Bclfr» Het Vlaamsche Nieuws Het best ingelicbt en meest verspreid &ieu wsblad vas België. - Verschijnt 7 maal par week rABONNEMENTSPRIJZEN : Per »aaM 1.75 Per 6 uiaaadea 19.— per 3 maanden 6.— Per jaar ig.— AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELKAAD: Dr Ang. BORMS, Àlb. VAN DEN BRANDK met vaste îaedewerkïKg vas Dr A. JACOB | BUREELEN: ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tsi. 1990 g AANKONDIGINGEN : Tweede hïaiz., per regel 2.50 Yierde bladz., per rejed.. 0.50 Ueréa bleda., id. I.— Doodsberickt 6.— Yc»r alla annoncen, weude men ziek : ÎIQQDSSf K.AAT, 44. Deugd der Jeugd ■..yju is gaan met opeii armen en ■n séfaoonen stillen lach om den ■ mond en in de jeugd-blije oogen KtLeven toe en al gaande verwach-Mc-nder vreeze van het Leven, het Hgeluk. Zeer om te beklagen is hij, tt mçr heeft dàt mogen voelen. Dan zjjn dagen ninnner gekend het Kjvende goudene licht der jeugd- ■ eene schoonheid zoo puur en zoo ■ dat, wie çenmaal van liaar genie-■ccht] draagt hare herinnering me-■àjii laatsten snik. Jong-zijn is in Bcclen cplaaien de forsehe drang tôt H.j tôt de schoone daad, zonder B,. het nobele geluk niet denkbaar Bn de daad-zel'f en niet om het loon M-profijt en om de supreme schoon-H;â:i de daad, die liefde vraagt en ^fciiefdç krijgt. En hier weer cens, hebben geveeld die liefde heb-■Uaarheid niet geleefd ! Jong-zijn ^■[jiiLzich de enorme. kracht van ^Btitige leven en staan vcôr die ■ffcordaverd van haar rhytme, H voelen in één menschenpols-K polsslag van de heele wereld. K is zich evermeedig bewust zijn ■ kvenskracht door volhardende vermag invloed uit te oefenen ^■bestemming, mogelijk het kan, te H[ eene bestemming . Jong-zijn is ^ftden onvervvoestbaar, is staan met ^■anfelijken lach te midden van wat ^Bereed om luid te juichen omdat is, zoo edel en het doel en de ^■len om te hereiken het doel, waar-bestemming voert. Jong-zijn is ^Ktf zijn, gereed om snpremelijk te met aile berekening en om met ^Hd enthousiasme te gaan zonder ^Keltn en zonder te schrikken naar ^Bidetoe... naar het goede, het recht-het schoone einde, dat waard ^■ijgen het offer van schoone jeugd-^■xn. jong-zijn is ge.waar worden Hiï formidabele kracht om.als het is, werelden te verzetten en te ^BtTcn het aanschijn van de aarde. ^ftijn is heerlijk gelooven in de van den menschelijken Wil... ^Bijn is gaan met het bewustzij n ■jp sterkte, van eigen hooge mo-^fcaciit door de straten en over de ^ki van het Leven, gekleed in het B^ijk gewaad van de alomvattende ^■alleen, die weten te bezitten de ^■e liefde, zijn geroepen. Zij dragen ^■op zich de kenteekenen van hun ^fcAap onder de menschen al zien H<>k de oogen van die niet waarlijk ^■heek-maal geen teekenen van ko-Hjkc waaadigheid. Zij mogen ne-zij moeten nemen — zij zullen H> omdat het in hunne bestemming de handen van die niet-meer-^Bijn al wat die droegen om te leiden ^■richten hun volk. Misschien zul-■ijdie-niet-meer-jong-zijn vertoonen ■e entevredenheid en de jeugdigen ^■Migen van ondankbaarheid, on-^fcamheid, onervarenheid, liclit-^■■eid... maar de jeugdigen zullen Bmist zijn hoe zeer noodeloos Bt^'twte was als ze stonden in de ^■daarom alléén, om met zich-zelf ^■fade dankbaarheid goed te keu-onderzoek nog wel, wat in de jeugd-jaren van die zijn ■®,iong te blijven. En tegenover Bi]it dat hen trçffen kan, zullen hunne schoone, hunne pure ^■Gebrek aan ondervinding, — — maar Liefde ! Gebrek aan - mogelijk, — maar Liefde ! aan voldoende kennis van men- toestanden ! — nog eens, mo-^■ztér wel mogelijk... maar Liefde ! ^•aan van ailes... aan ailes dat ^P^ierkt, tôt gebrek aan het noo-^■sœpticisme... mogelijk... maar B" Liefde toch ! schoone Liefde ! juist wnjl Liefde is eene H'z:i' Liefde en met haar de Jeugd De toekomst kan niet ■kan niet komen in de handen van voorzichtig of te bang of te V1 '''0°rzichtigheid, bangheid, laf-nJn geen deugden, geene gœde ^^^--n-aktie en zonder krachten-in-lllen niet winnen de toekomst. °P wie naar haar toegaan met | deugd van supreme kracht, ■^valswapen en schild. Zij wacht de schoone deugd van de mannen en de vrouwen, «•, ^eren, bijzonderlijk in de-' zoo hoogelijk noodig heeft. ^ niet sehreef H ® de otideren... Ik heb ge-V rtie-niet-meer-jong-zijn, want ■ / er. die vôôr de oogen van »0,^!en' ^e niet waarlijk leven, leti , D^eer schijnen, omdat ze al 1 'ast van vele jaren... Maar Hont; 1 h?t îne zeggen> ze zijn : ■ i ' e van de jongeren, omdat ze ' ■ jt'nen als de arme Joppie Pou- ! rie, die eervol sneuvelde voor de Neder-landsche zaak te Pretoria : — Ik heb «en groot hart ! En daarom zijn en blijven ze jong, .en daarom staan ze te midden van ons. als wij, gesierd met de Liefde... En zie cen Volk dat vele jeugd-menschen teli — waarlijk leven de jeugd-menschen, — mag met gerustheid de toekomst tegen-lachen : het vindt eens dààr zijn groot< roi, de beteekenis van zijn zijn op dez< aarde, GEO. De veldslag bij Czartorysk Rond het einde van de maand Sep-tember was het Oostenrijksch-Hongaar-sche leger, in snellen opmarsch ovei Luzk, Rowno genaderd ; de Zuidehjkc vleugel had Durazno bereikt, toen eer Russische tegenaanval het geraadzaan: maakte de troepen, die door bestendig< marschen en gevechten vennoeid waren tôt Luzk terug te trekken. Dwars dooi het moerasgebied werd een Duitsch« aanval in de flank der Russes onderno-men. De toestand was aldus dat de Oos-tenrijkers den linkeroever van de Styj bezet hielden, en dat het Russischc front van aan Kolki ver naar het Wes. ten insprong. De droogte had het moe-ras begaanbaar gemaakt, zoodat het mogelijk was, ten spijt van aile hindernis-sen, de Duitsche strijdkrachten van lie; Noorden naar het Zuiden te laten op-rukken, en over Kolki de Russische rechterflank bijna rechthoekig aan t€ vallen. Ter dekking bewoge,n zich ka-vallerie-massa's in de richting van de 9tyi". Toen de Russen ten slotte de be-doeling van de Duitschers gewaar wer-den trokken zij zich in snelle marschen vluchtend terug. De ruiterij had in iedei geval haar werk gedaan : die operatie had deai Duitschers 10.000 gevangenen waaronder 50 officieren opgebracht, 2C maehinegeweren en bovendien den Russen verdere gedachten aan offensief op-treden ontnomen. De Zuidervleugel dei Russen week terug tôt aan Putilowka, tôt welke plaats het Oostenrijksch-Hon-gaarsche leger de vetrolging voortzette. in het centrum bestormden de Duitschc troepen Czemysz en Berecsian}', die in de zandeilanden van het moerasgebied, als beheerschende steunpunten zouden dienen om tôt den stellingsoorlog ovei te gaan. Aan de Korminbeek kon dt; frontlinie moeilijk gelegd worden, omdat de streek er te moerassig is. Daarom moest de stelling op Silmki aan de Styi teruggebogen worden. De Styrboog bij Czartorysk was om die reden aan een flankbeweging blootgest ;ld van uit hel Zuiden. Op den rechteroever m de Styr wer-den twee bruggehoofdeii aangelegd, bij Nowosielki en bij Kulikowiczy en ten slotte met elkander verbonden. De uit-monding van de Okonka in de Styr, eenige kilometers ten Noorden van Nowosielki, was beveiligd. Duitsche troepen sloten zich ten Noorden van de Okonka daarbij aan. In den loop van den dag van 16 Oc-tober werd over geheel den frontsector sterk Russisch artillerievuur en het aan-vœren van Russische strijdkrachten be-merkt. Russische overloopers vertelden dat een aanval op touw was gczet. De nacht van 16 op 17 October was een nacht zonder sterren en pikdonker. In de nabijheid van Czartorysk werd weer een overlooper opgebracht. Hij verklaar-de: een Russisch batallon breekt door. De mededeeling werd per telefoon ver-der bekend gemaakt. 's Morgens te 6 uur geschiedde een frontaanval. De Russen deden zes divisies stonn loopen tegen Kulikowiczy, Nowosielki, Czar-torysk en tegen Rasalowka. Bij Rasa-lowka werden de Oostenrijksch-Hon-gaarsche troepen teruggedrongen, doch hielden zich bij Kostinchnowka in gœde stellingen staande. In den Styrboog was ondertusschen de inbraak geschied. Het bruggehoofd van Nowosielki werd in den rug beschoten. Een vreeselijke strijd waarbij de Russen steeds het voordeel hadden ontwik-kelde zich in het moeraswoud bij de Okonka. De Russen mkten vooruit over plaatsen die men tôt dan toe onneem-baar dacht. Zij sprongen in het vlakke water waarvan de bodem dTagen kon ;n vermeden de weidevlekken waarin de man verdwijnt die er den sprong in waagt. Bij,na tegelijkertijd, rond 7 uur, waren de Russen het bruggehoofd van Kuli-icowczy genaderd en namen het in bezit. Daarmee was geheel de bruggehoofd-itelling gevallen, over het lot der troe->en in Czartoryak was beslist. Men ge-.oofde nog aan den rechterkant aanslui- ting te hebben, omdat een Pruisischi kompagnie die zich over de Okonka te mggetrokken had, den vleugel uitmaak te. maar de leemte was reeds diep. Di Okonka vormde gi-ensstroom tegen d< Russen. Den 18n werd Czartorysk bij het aan breken van den dag van drie zijden aan ■ gevallen. De Siberische schutters lie ; pen in dichte massa's stonn. Een paa: : kompagnieën van Oostpruisische gre nadiers, die van den linkervleugel not in den strijd werden geworpen, konder de troepen in Czartorysk niet meer hel , pen. In zware en bloedige gevechtei met de bajonet viel de stad en met haa: een deel van het heldhaftige regiment dat zich met leeuwenmoed verdedigde Terzelfdertijd waren Russische troe . penmassa's over Kulikowiczy van ut het Zuiden tegen Rudka opgerukt, er drongen 's avonds nog tôt bij Kukl: voorwaarts. Reeds den 19n kwamer Russische patrouilles tôt Stochod. Sa-sianowka werd door zwakke strijdkrachten be:'et, Jablonka viel in de handen der Russen. De Russen stonden dus ongeveer 2C kilometer diep in het Duitsch-Oosten-rijksche front ; het Russische centrun bevond zich op dien 19n October t( Kuklé. Slechts aarzelend gingen de Russische voorposten verder. Ontegenzegge lijk hadden zij een, zij het dan ook be-perkt, succès behaald, maar de beslist-heid faalde, om dit voordeel uit te brei-den, terwijl de Duitsche legerleiding aile la-achten samentTok om de vooruit rukkende troepen tôt staan te brengen In zware en opofferende gevechten, di< hooge eischen stelden, kon dit geluk-ken. De gansche moeras-vlakte van der Styr-boog is daardooi een eenig grool slagveld geworden. (Uit een oorlogskorrespondeniie var Rolf Brandt.) De vredesvoorwaarde van den heer Asqulth In een zeer opgemerkt artikel, loofl de (( Manchester Guardian » den moec der mannen, die den strijd voor der vrede in Engeland opgenomen hebben, hoewel het blad hun standpunt niet kai: bijtreden. Het bespreekt vervolgens d< vred es voor w aa rden zooals die door As-quith vooruitgezet werden en tcekenl hierbij aan : « De laatste voorwaarde, namelijk eene beslisseude verplettering, houdt hare verklaring in zich. Want zoolang Duitschland niet totaal over-wonnen zal zijn, bestaat er geene lioof om tôt de venvezenlijking der anderc voorwaarden te komen. ». Het blad noemt Asquith's vredesvoor-waarden een eergierig programma. Zij zouden voor het oogenblik onmogelijk zijn, waarmee bedoeld wordt, dat zij onder- de tegenwoordige omstandighe-den buiten het bereik dei" Verbondenen liggen. Het blad gaat dan voort : « Wanneer wij het niet eens zijn met Asquith's vredesvoorwaarden, dan moeten wij zulks ronduit verklaren. Gaan wij ermede accoord, dan moet een einde gemaakt worden aan het gepraat ovei den vrede, en moet de oorlog voortgezet worden. Het is natuurlijk ook mogelijk, Asquith's beschouwingen bij te treden en ze toch als onbereikbaar weer te verwerpen. Wanneer wij van den vrede spreken, dan moeten-wij de voor-waarden, welke Asquith in het begin van den oorlog te Dublijn formuleerde, verwerpen, daar zij, zcoaLs thans met ze-kerheid kan gezegd worden, onvereenig-baar zijn met een nu of la ter te slui-ten vrede. Wanneer wij daarentegen deze voorwaarden aannemen, niet alleen als ideaal, maar als iets. dat wij trach-ten te bereiken, dan doen wij beter met den oorlog voort te zetten en het bloed-verlies en de ellende verder te dragen. Voor het oogenblik kan men weliswaar zeggen dat een zeker politiek princiep over deze voorwaarden bestaat. De mee-ningen zijn verdeeld, minder aangaa-n-de de oorlogspolitiek, dan over de uit-zichten van den oorlog. Wanneer men wtrkelijk gelooft, dat de militaire toestand op een dood nunt srekomen is, dat men niet kan overschrijden, dan zou het de plicht zijn van eenieder, die zijn va-derland lief heeft, te trachten een einde te stellen aan een offer, dat tôt niets kan voeren. Wij zouden wenschen dat het mogelijk ware zich «en duidelijker beeld te kunnen geven van de wijze waarop de regeering zich voorstelt de zegepraal te bereiken. Voor zoover wij kunnen oor-deelen, is tôt dusver haar eenig plan geweest om op het Westelijk front door te breken. » DAGELIJKSCH NIEUWS ONZE LETTERKUNDÎGE PRIJS. KAMP. — In ons nummer van morgei: - Woensdag 1 Maart zullen wij den volie digen uiiâîag", de curnen der bekroonden • en het Versîag van den Keurraad mede-: deelen. ! HET ONDERVVÎJS IN VLAANDE-; REN EN WALLONIE. — Ik wil spreken, schrijft ons een lezer, over het on-( dcrwijs hier ten lande. Ik heb na- en . opgezocht en bevonden dat : de Vlaamsche provinciën 17 normaal-' scholen telleu. Daarentegen telt Wallo-. nië er 25. Dat zijn normaalscholen voot 't lagere on der wij s. i Van normaalscholen van hoogeren ; graad telt Vlaanderen er 0 en Wallo-: nië 2. Men nenie daarbij in aanmerking dat, • indien er dus een Vlaming zich -tôt dien ■ onderwijzersstaat wil bereiden, zich naar de streek der Franskiljons moet begeven l er zal moeten hooren beschimpen en be-. spotten al wat hem heilig is : zijne rech-i ten, zijn taal zijn zeden, zijn volk ! Om voort te gaan. In Ka.merzitting van 2-5 Februari 1885 bewees oud-minis-ter Victor Jacobs dat het Staatsbestuui sedert 1878 dubbel zooveel betaald had voor het onderwijs in de Waalsche als in de Vlaamsche gewesten. Nu is die toestand nog versterkt. (« Vlaandrens Weezangw door Claudius Severius). En moeten weten dat er op 7.500.000 Belgen er 4.500.000 Vlamingen en 3.000.000 Walen z-ijn. En dat in 1867, toen een nieuwe rechtvaardige (? ) regeling ingevoerd v.;erd, aan grondbe-lasting alleen, door Oost- en WTest-Vlaanderen 926 ..529 fr. te veel, door Luik, Namen, Henegouwen en Bra-bant 1.006.774 fr. te weinig betaald werd. Noteer goed, lezer, dat is jaar= s Hjks. HERVE OVER DEN TOESTAND, — Gustave Hervé, die zich van anti-militarist in chauvinist metamorphoseer-j de, schrijft in zijn blad «Victoire», dat op het oogenblik de Duitschers de over-winnaars zijn, heelemaal overwinnaars. Zij bezetten België, Servie, Polen en geheel of-gedeeltelijk zeven departemen-ten van Frankrijk. En tôt dusver kon de Engelsche blokkade hen ook nog niet beletten, overwinnaars te blijven. Wat beteekent het, dat in een afgelegen hoek : van Kameroen een Fransch-Engelsche afdeeling van 300—400 blanlcen en 2000 —3000 zwarten een Duitsche afdeeling van 50 blanken en 500 zwarten versloeg? Telt zoo iets, telt het werkelijk in de oogen der wereld naast al de overwin-ningen, die de Duitschers in het bezit van hcele Eurcpeesche 1 an den stelde? HET KONGRES DES ADMINIS-TRATIEVE WETENSCHAPPEN VAN MADRID. — Een groot aantal gouver-nementen hadden officieel hunne toezeg-ging gegeven ter bijwoning van het kon-gres der administratieve wetenschappen. welk sedert lang besloten was en te Madrid zou gehouden worden. De bijeen-roeping dezer internationale (-ergaderin-gen is tôt na het sluiten van den vrede verschoven. Men is evenwel in de belang-hebbende kringen bezig om de rapporten op te maken, welke besproken zullen worden. Wij laten hieronder de konklusies van het belangrijk werk volgen, welk door de Belgische afgevaardigden, de ambtenaren der ministerieele departe-menten zullen neergelegd worden : « Wat de hervormingen betreft, welke in de centrale administraties moeten . ingevoerd worden, zou het wenschelijk wezen : i) Dat een verstandigei systeem om agenten te werven en te vormen zou aan-genomen worden, ten einde de waarde dezer administraties te verhoogen. а) Dat in de keuze van het leidend personecl men zich, eenerzijds, door het algemeen belang, en anderzijds, door de technische bevoegdheid alsook door de administratieve ondervinding der agenten zou laten leiden. 3) Dat eene duidelijker richting en een meer vooruitstuwend program in al de administraties aangenomen zouden worden. 4) Dat deze laatsten opnieuw ingericht zouden worden, opdat zij deze program-ma's met het geringst aantal agenten, in de meest afwerpende woorden zouden kunnen ten uitvoer brengen. 5) Dat de aansprakelijkheid der ambtenaren verscherpt worde en de hefboom van persoonlijk belang meer uitgewerkt, ten einde van hen eene grootere werk-zaamheid te verkrijgen. б) Dat men, na goed geleide proefne-mingen, in de administraties de beste en vlugste werkmethodes zou invoeren. 7) Dat deze hervormingen en wijzigin-gen geleidelijk geschied«n, opdat de agenten geen materieel verlies er door zouden hebben. 8) Dat door vulgarisatie-werken en door aile andere middelen het terrein voor deze administratieve hervormingen voor-bereid worde. g) Dat voor ieder département deze hervormingen dcor ervaren personen, vrienden van vooruiîgang, bestudeerd ' zouden worden, die zich uitsluitend op ■ een standpunt van algemeen belang 1 pîaatsen, en wier plannen en ontwerpen door voorafgaande beco-rdeelingen verbe-terd zouden zijn". 10) Dat deze hervormingen onverwijld ! bestudeerd werden, ten einde ze op den 1 geschikten tijd te kunnen toepassen. DE ZAAK SCHRODER-POSTHU. MA, — Het Openbaar Ministerie bij de , rechtbank te Amsterdam eischte te- , gen den hcer J. C. Schrôder, indertijd < hoofdreclacteur van « De Telegraaf », 100 guldcn boete en 20 dagen hechtenis , wegens beleediging van minister Pos- j thuma in een artikeL over « Het inelk- schandaal » in « De Telegraaf » van 13 j Ncvember j.l. , HET KOUDE-VOETEN VRAAG- 1 STUK. — Nu de soldaîen ook nog den ; winter onder de wapenen zullen moeten blijven, wordt het « koude-voeten vraag- < stuk » weer actueel. De bekende Ham- < burgsche prof essor Unna pubîiceert in 1 de « Berliner Klinische Wochenschrift » 1 een intéressant artikel over de oorzaak l en de behandeling van winterveeten. Hij zegt ongeveer het volgende : Het is 1 bekend, dat aile echte koude voeten on- . middeliijk warrn worden, wanneer men ; ze zonder kousen in gevoerde schoenen ( steekt of ze in papier wikkelt,. Hoe ont- , staan nu koude voeten? Niet door het ] water, dat van buiten biunendringt, wanneer de schoen tenmins'.e heel is, ] maar door het gasvormige water, dat j voortdurend door de huid wordt afge-scheiden. Dit water wordt vloeibaar en , verandert de kousen in vochtige omsla- j gen, die door waterverdamping zooveel warmte aan den voet onttrekken, dat ze koud worden. Dat nu het koud worden ; der voeten door een omuikkeling met ' papier verhinderd wordt, berust niet ■ hierop, dat het papier een slechte warm- c tegeleider is, maar dat het gelijmd is. ; Het vocht verdampt uit dit gelijmde papier sueller dan uit wollen of katoenen kousen. Dit lijmen geschied t om het papier tôt schrijven geschikt te maken ] doordat dan ook de vloeibare inkt snel ' verdampt, hetzelfae probleem dus als c bij koude voeten. Lijmt men nu bijv. ( dunne katoenen kousen, dan heeft dit dezelfde uitwerking. Prof. Unna beveelt c aan de kousen te drenken in een meng- A sel van 12 gr. collodium, 4 gr. kollopho- 5 niurn of een ander zalfje, 16 gr. spiritus 2 en 64 gr. aether. Verder vette men de 1 huid van den voet geregeld in en zorge er tevens voor, dat de schoenen niet te nauw zijn, zoodat men twee paar kou- ' sen over elkaar kan dragen.Wien de uit- c gave niet te duur is, drage dan onder de ? wollen of katoenen een zijden kou». EEN NIEUW TOONEELWERK. — Naar wij vernemen heeft de heer Her- j man Heyermans ter opvcering aarigeno- j. men een drama getiteld : « Floret Syl- ^ va » van den heer D. Th. Jaarsma, te Zeist. KRASSE OVERDRIJVING. — Als een staaltje van krasse overdrijving bij c het vermelden van een ongeluk, deelt I Holdert's « Polyt. Wkbl. » mede, dat de c werkman die bij de ontploffing in de 1 zuurstoffabriek te Schiedam getroffen c werd en 100 meter 4.1 et wel 100, niet 99 s of 101) ver weggeslingerd was, — naar z het ziekenhuis gewandeld is, ten einde r zich daar te laten verbinden. 1 Hieruit af te leiden, zegt de « N.Ct. », t dat aile berichten van in den oorlog — t ook een groot ongeluk — door granaat- r scherven weggeslingerde manschappen 1 eveneens overdreven waren en die men- v schen ten slotte ook kalm naar de am- r bulance gewandeld zijn, durven wij r niet voor onze rek-ening nemen. a DE PARIJSCHE VODDERAPERS J VERZETTEN ZICH ! — Men weet dat * de Gemeenteraad van Parijs van een ^ zijner leden, den heer Giron, een voor- v stel ontving ter verbe* ering van het e weghalen van huishoudelijk afval, en r wel door het verwisselen van vuilnis- s bakken. Nu echter zien de voddenra- z pers hierin een bedreiging voor het bc- j. staan van hunne kleine nijverheid, wel- 0 ke daardoor, zeggen zij, geheel ten c gronde zal gericht worden. Derhalve <f hebben zij een vergadering op de Werk- z beurs gehouden om tegen de uitvoering c van het vo-ors'el Giron fe protesteeren. g De HH. Laval, afgevaardigde, Poiry en l Ranvier, gemeenteraadsleden, hebben h hen hunnen steun toegcegd. De bijeen- v. komst, welke zeer woelig was, eindig- il de met eene collecte bestemd om een d « verdedigingsfonds » op te richten, \ ten einde krachtdadig het wegnemen d der vodden te bestrijden. h lets voor idderen dag wwi Voor sen armen drommel Léon Eggermont ! zegt die naam iets lan een van onze lezers? la er v66r acht iaar een misdaad gepleegd waarin die îaam gemengd was? Wij herinneien het ons niet. Waarom dat we dat nu vragen? Ja, 't is een heel zonder linge geschie-lenis, met een romantisch tint je, zoo ets gelijk er alleen gebeurt in de romans /an Alexander Dumas. Luister liever ! Verleden week over, den Vrijdag zoo ve 't gœd voor hebben, reed een trein ,'an Leuven naar Brussel en er was een ••evangenwagen aan gehecht. Te Herent «slaagde een der vervoerde gevangenen er in een briefje door een uchtspleet te werpen. Hij verzoekt daarin, als een daad van jarmhartigheid. dat de vinder het zou villen everreiken aan een dagbladver-cooper en dat deze het dan aan zijn ga-:et zou bestellen. Niet slecht bedacht uoeh verkeerd jverlegd, niet waar? Ieder komt toch ;en dagbladventer tegen, terwijl het nisschien te veel gevergd kon zijn te /erzoeken het sehrift op een dagblad te jestellen. Het toeval heeft gewild dat de inwo-îer van Herent die het briefje vond, het ian een verkooper gaf van « Het Vlaam-;che Nieuws », deze bezorgde het aan ;nzen algemeenen depothouder van Leu-■en, heer Hebbelvnck, eu zoo geraakts îet in onze handen. De schrijver ervan noemt zich Léon iggermont en verklaart reeds acht jaar jevangen te zitten. Wij hebben eerst geaarzeld om het «tuk, dat op vele plaatsen nogal onsa-nenhangend is, mede deelen. Wij loo-:-en gevaar onde wonden terug te ope-îen ; van de honderd gevangenen zijn :r misschien negentig die beweren 011-ichuldig ges'raft te zijn. Maar toch, het s bewezen dat het gerecht ;ich vergis-«n kan, dat er soms onschuldigen wer-len getroffen door een samenloop van mgelukkige oma andigheck-n. El' komt nu nog bij dat de arme drom-n-el — want iemand die al acht jaar vast :it mag nog zoo schuldig zijn, hij ver-!icnt medelijden — kan gestraft worden im dat briefje te hebben geschreven. Ondanks dit ailes geven wr het s'uk im te voldoen aan den uitdrukkelijken vensch van dien ongelukkige die mis-chien al maanden. of wie weet, al jaren :int hoe hij. aan de buitenwcreld zijn [oodkreet zal bekend maken. Het moest eens waar wezen ! Het moest nu eens gebeuren dat nieu-ve fei'en konden aangebracht worden lie tôt herziening zouden leiden van het ;eding ! Onwaarschijnlijk, goed, doch niet on-nogelijk ! Wij veranderen daarbij geen jota aan ict stuk en geven het met al zijn gebre-en en zijne onsamenhangende herha-ingen.Hier is 't : c DoeL een werk van barmharïigheicL 'ie dit briefkcn vindt en leest. — Ik, veon Eggermont, onschuldig veroor-eeld, onschuldig gestraft, met aile be-cijzen in rnijne handen dat ik onschul-lig ben en aile bewijzen van inijn doa-ier dat ik onschuldig ben en aile bewij-en van mijne getuigen, die zij niet ge-loodigd hebben, voor mijn onschuld te îten bewijzen. Ik ben gestraft geweest dnst dat ik van mijn verstand gewees; en : waanzin ; gestraft geweest zonder lijne getuigen, die zij niet ontboden ebben. Ik zit reeds 8 jaar in he-t prison an Leuven, ik, onschuldigen man, ik lag mijn recht niet achtervolgen, ik îag niet mijne onschuld beke;ndmaken au mijne famiiie ; ik mag niet ! Z'ij la-en mij niet toe te schrijven aan advo-aten, die ik wil vragen om mijn recht oor de rechtbank te brengen ; zij wei-;eren mij al mijne rechten volgens de .•et. Aile Belgen zijn gelijk voor de wet, n toch wordt mij geweigerd van aan lijne famiiie, te laten weten mijne on-chuld, nog ik mag niet ; met een woord, ij z wij gen .mij, dat ik briefwisseling omt met mijne famiiie of advokaten, mdat zij wel goed weten dat ik onschul-ig ben. Er bestaat ook het « Recht van en man », die voor d^n onschuldigen ou ter hulp komen, om mij recht voor e rechtbank te bewijzen. Ailes is mij eweigerd in mijn prison. Vandaag den-Februari 1916 werd ik vervoerd naar et prison van Cent ; iklaat dit briefken it mijn cel van de wagon vallen waar t in zit ; ik bid u die dit briefken vind e goedheid te hebben van de gazette erkooper te geven, omdat zij het zou-en laten weten door het blad dat ik de ulp vraag, dan bijstand van de advoka-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.